นายน้อยคนที่สิบสามหรี่ตามองแมนดี้ก่อนจะพูดว่า “คุณซิมเมอร์ คงไม่มีข้อกังขาในแผนธุรกิจของคุณ”“แต่ถึงจะนั้นผมยังคงคิดว่าเราควรปรับเปลี่ยนส่วนแบ่งรายได้ของเรา ตัวอย่างเช่น ผมจะได้เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ และคุณจะได้เพียงสามสิบ”"แน่นอน…"“เราจะมามัวอ้อมค้อมต่อไปไม่ได้แล้ว“ถ้าในสองวันนี้คุณพอมีเวลา ก็ไปที่ฟลัตเวลล์กับผมสิ“แล้วคนจะได้รู้ว่าคุณโชคดีแค่ไหนที่ได้ร่วมงานกับตระกูลบาวเออร์“หากคุณจับมือกับเรา ตำแหน่งของคุณภายในตระกูลฌองก็จะมั่นคงยิ่งขึ้น“ท้ายที่สุดแล้ว จากตระกูลสิบอันดับแรกของประเทศ H ตระกูลฌองก็ถือว่ารั้งท้ายที่สุด พวกเขาเทียบตระกูลเราไม่ได้ด้วยซ้ำ!“แน่นอน ถ้าคุณพิจารณาข้อเสนอเพิ่มเติมของผม ผมก็ยินดีจะประนีประนอมให้ด้วยเช่นกัน“ในโลกนี้ การแต่งงานดองกันดีกว่าสัญญากระดาษเพียงใบเดียวอยู่แล้ว“แล้วผม โจเซฟ บาวเออร์ ก็เรียกได้ว่ามีความรู้สึกที่จริงใจต่อคุณอย่างที่สุดเช่นกัน“คุณควรกลับไปคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ถี่ถ้วน เพราะคุณคือผู้หญิงคนแรกที่ผมคิดจะแต่งงานด้วย”คำพูดของโจเซฟทำให้เลขาและผู้ช่วยรอบ ๆ แมนดี้เบิกบานใจอย่างยิ่งนี่เป็นข้อเสนอที่มาจากซีอีโอยอดฝีมือในตำนาน!
แมนดี้ยกสัญญาในมือของเธอขึ้นมาอย่างใจเย็น“ขอบคุณที่เชิญค่ะ นายน้อยบาวเออร์” เธอกล่าวอย่างสงบ“แต่ฉันไม่คิดว่าการไปที่นั่นกับคุณก่อนที่ข้อตกลงจะลุล่วงเป็นเรื่องจำเป็นอะไร”“ถ้ามันไม่จำเป็นสำหรับการร่วมงานของเรา ทำไมไม่ลองคิดซะว่ามันเป็นการไปพักผ่อนดูล่ะ?” โจเซฟแนะนำ"จริงสิ ผมลืมบอกอะไรคุณไปบางอย่าง ผมชวนคุณป้าเยตส์มาด้วย แล้วเธอก็ตอบรับคำเชิญอย่างยินดี…“เพราะว่าคุณจะไปกับพวกเราด้วย“ไม่งั้นคุณจะปล่อยให้แม่ผู้เป็นที่รักไปในพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคยซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ได้หรือ?”ใบหน้าของแมนดี้มืดลงทันทีเมื่อมาถึงจุดนี้ เธอไม่รู้ว่าจะจัดการกับโจเซฟอย่างไรต่อไปเนื่องจากสิ่งที่เกิดขึ้นในลาสเวกัส ทำให้เธอไม่ได้ติดต่อกับฮาร์วีย์มาครึ่งปีแล้วในทางกลับกัน ลิเลียนเอาแต่ยุ่งย่ามเพื่อให้เธอหย่ากับฮาร์วีย์อย่างไม่ยอมเลิกรา แมนดี้รู้สึกท้อแท้มากเพราะเหตุนี้โจเซฟเผยรอยยิ้มจาง ๆ เมื่อสังเกตเห็นท่าทางไม่ยินดีของแมนดี้"เอาละ ผมจะไม่รบกวนเวลาของคุณอีกต่อไปแล้ว“ผมจะรอคำตอบจากคุณ!“ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้เลย"ไม่ต้องห่วงนะ ไม่ว่าคุณจะมาหรือไม่มามันก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อธุรกิจของเรา”โจเ
แมนดี้ขมวดคิ้วทันที“ถ้าอย่างนั้นหนูขอบอกให้แม่รู้อีกทีนะคะว่าเงินทั้งหมดนั้นเป็นของสาขาที่เก้า หนูไม่มีสิทธิ์ในเงินนั้น” เธอพูดด้วยความทุกข์ใจ“หนูมีเงินเหลืออยู่ไม่กี่แสนดอลลาร์เท่านั้น และหนูก็ให้แม่ไปหมดแล้ว”ลิเลียนส่งเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา“ฉันพึ่งพาอะไรแกเลยไม่ได้จริง ๆ! ถ้าแกไม่หาเงินมาให้ฉันอย่างน้อยหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ แกได้เจอฉันอีกแน่! ได้ยินไหม?!“อย่าคิดว่าแกจะหนีฉันพ้นล่ะ! ทีฉันปล่อยแกไปวันนี้เพราะฉันอารมณ์ดีหรอก…”จากนั้นลิเลียนก็หยิบกระเป๋าแอร์เมสสีขาวหิมะออกมา เธอดูหวงมันมากด้วยกระเป๋าแอร์เมสสีขาวหิมะมีราคาหลายพันดอลลาร์แต่ลิเลียนกลับมีมันในการครอบครอง มันทำให้แมนดี้ตกใจมาก“แม่ไปเอากระเป๋าใบนั้นมาจากไหน?”“จากไหนเหรอ? ก็ซื้อสิ!”ลิเลียนส่งเสียงเยาะเย้ยอีกครั้ง“แกจะมาอ้างว่าแกซื้อให้ฉันหรือไง?“ยังไงแกก็ไม่มีวันซื้อของแบบนี้ให้ฉันอยู่แล้ว!“ฉันจะบอกอะไรแกให้นะ! ถ้าไม่ใช่เพราะนายน้อยบาวเออร์ล่ะก็…”ลิเลียนรีบหยุดตัวเองทันทีหลังจากที่รู้ตัวว่าตัวเองเผลอหลุดปาก เธอมองแมนดี้อย่างระมัดระวังแน่นอนว่าโจเซฟได้บอกลิเลียนแล้วว่ามีบางอย่างที่แมนดี้ไม่คว
เมื่อเห็นแม่ตนเองโมโหขนาดนี้แมนดี้ก็เป็นทุกข์เธอไม่ได้คุยกับฮาร์วีย์มาครึ่งปีแล้ว เธอยังจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งในฮ่องกงและลาสเวกัสได้แมนดี้ไม่อยากจะเชื่อว่าฮาร์วีย์พยายามจะฆ่าแม่ของเธอจริง ๆแต่การนองเลือดยังคงฉายอยู่ในหัวของเธอราวกับว่ามันเพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อวานตรรกะของเธอบอกเธอว่าถ้าฮาร์วีย์ต้องการที่จะฆ่าลิเลียน เขาคงจะไม่ปล่อยให้ตัวเองพลาดแต่เธอไม่สามารถลืมสิ่งที่เธอเห็นด้วยตาตนเองได้แมนดี้ถอนหายใจและไม่สนใจมันอีกต่อไป“เราไม่คุยเรื่องนี้กันได้ไหมคะแม่?”หลังจากที่เห็นสีหน้าที่เศร้าหมองของลูกสาวตนเอง ลิเลียนก็ยิ้มด้วยความดีใจ ดูเหมือนเธอจะรู้แล้วว่าแมนดี้คิดอย่างไร“เอาล่ะ ๆ เราอย่าพูดถึงไอ้สารเลวนั่นเลย“อ๋อ! นายน้อยบาวเออร์ชวนฉันไปทานอาหารที่โรงแรมพอทโฮลที่เพิ่งเปิดใหม่ในใจกลางเมือง เขาบอกว่าเราจะเป็นลูกค้ารายแรกเลย“ทำไมแกไม่ไปกับฉันล่ะ?”แมนดี้ส่ายหัว“หนูไปไม่ได้ หนูมีประชุม…”“แกต้องไป!“แกต้องพักผ่อนบ้าง! แกอายุยังน้อย แกควรจะออกไปหาคู่ครองที่เหมาะกับตัวเอง! แกจะทำงานหนักตลอดเวลาเพื่ออะไร?“เมื่อแกแต่งงานกับนายน้อยบาวเออร์และเขาให้ส่วนแบ่งเหมืองทองเรา
ขณะที่ซีนเธียร์กำลังจะให้แย้งลิเลียน คนขับก็เลื่อนหน้าต่างคั่นกลางลงด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี“ซีอีโอซิมเมอร์ คุณหญิง มีรถสองสามคันตามเรามาสักพักหนึ่งแล้ว…“ผมอุตส่าห์เปลี่ยนเส้นทางแล้ว แต่พวกเขาก็ยังตามพวกเรามาตลอด…“ผมเกรงว่าพวกเขาจะติดตามพวกเรา!”แมนดี้ชะงักก่อนที่จะเหลือบมองกระจกมองหลังอย่างที่คนขับได้กล่าวไว้ รถสองสามคันที่มีป้ายทะเบียนประเทศ H กำลังตามหลังพวกเขาอย่างต่อเนื่องรถทุกคันเป็นสีดำ นอกจากป้ายทะเบียนที่โดดเด่นแล้ว วิธีการขับเป็นขบวนของพวกเขายังดูยิ่งใหญ่มากทว่า พวกเขากระจัดกระจายกันไปทันทีหลังจากที่ตระหนักว่าตัวเองถูกเปิดโปง ตอนนี้พวกเขาอยู่ทุกทิศทางและล้อมรอบขบวนรถของตระกูลซิมเมอร์ทันทีคันหนึ่งพุ่งไปข้างหน้าเพื่อปิดทาง ขณะที่อีกสองคันค่อย ๆ เข้าใกล้รถของแมนดี้สีหน้าของแมนดี้เปลี่ยนทันที เธอไม่คิดว่าจะมีใครกล้าสร้างปัญหาให้กับตระกูลฌองในมอร์ดูด้วยซ้ำแต่หลังจากที่ไตร่ตรองเกี่ยวกับสถานการณ์อยู่ครู่หนึ่ง เธอก็รู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่สักวันจะต้องเกิดขึ้นอยู่แล้วหลังจากที่หายใจเข้าลึก ๆ แมนดี้ก็สามารถสงบสติอารมณ์ได้ไม่ว่าศัตรูจะเป็นใครหรือคิดจะทำอะไร ความปลอด
หลังจากที่เห็นคนขับของแมนดี้ไม่มีความปรานี ชายผมบลอนด์ในชุดสูทหลายคนก็กระโดดลงจากรถที่ถูกกระแทกไปด้านข้างพวกเขาดูจะเชื่องช้าเล็กน้อย แต่วินาทีต่อมาพวกเขาก็เริ่มยิงใส่รถของแมนดี้ทันทีปัง ปัง ปัง!หลังจากที่กระสุนถูกยิงไปหลายนัด ยางรถด้านหลังก็ระเบิดทันใดนั้นรถก็ฉวัดเฉวียนไปตามถนนและชนทุกสิ่งขวางหน้าสีหน้าของคนขับถอดสีในขณะที่เขาพยายามควบคุมพวงมาลัยอย่างสิ้นหวังเพื่อไม่ให้รถพลิกคว่ำลิเลียนกลัวมากจนสามารถเห็นตาขาวของเธอ เธอใกล้จะหมดสติซีนเธียร์สงบกว่าเล็กน้อยแม้ว่าเธอจะหวาดกลัวอย่างยิ่งเธอผ่านประสบการณ์มามากพอสมควร แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกไล่ตามบนถนนอย่างไรก็ตาม แมนดี้โตขึ้นอย่างมาก เธอยังคงสงบและสั่งว่า “เรียกคนจากข้างหลังมาช่วยพวกเราเร็ว!“ล็อกประตูรถ!“แจ้งตำรวจด้วย!”คนขับพยักหน้า มันค่อนข้างน่าอายที่จะต้องโทรแจ้งตำรวจแต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นเขาล็อกประตูรถอย่างรวดเร็วก่อนที่จะโทรแจ้งตำรวจชายในชุดสูทประมาณแปดคนลงจากรถด้านนอกนอกจากปืนแล้ว บางคนยังถือค้อนชนิดพิเศษอีกด้วยหลังจากที่ตระหนักว่าประตูรถถูกล็อก พวกเขาก็เริ่มทุบหน้าต่างด้วยค้อนพวกเขาเป็นมืออาชี
“ทหารชั้นสูงเหรอ? หรืออาจเทพสงคราม?!”สีหน้าของหัวหน้าอัศวินเปลี่ยนอย่างกระวนกระวายหลังจากที่เห็นคนของเขาล้มตายทีละคนเขารีบโยนซิการ์ทิ้งก่อนที่จะเดินไปข้างหน้าเขาปล่อยโฮลี่ ครอส สแลชเหมือนกัน มันทรงพลังกว่าการฟันของอัศวินทเมพลาร์ทั่วไปมากเคร้ง!ชายนิรนามเหวี่ยงดาบของเขาและฟันดาบของอัศวินหักครึ่งในทันทีฉับ!ในขณะที่อัศวินตกตะลึงด้วยความเหลือเชื่อ ชายคนนั้นก็พุ่งไปข้างหน้าและแทงดาบเข้าที่คอของอัศวินเสียงกระอักในล้ำคอของอัศวินดังขึ้นอย่างน่าสยดสยองตัวตนของเขาในดินแดนค่อนข้างจะใหญ่โต เขาไม่เคยพ่ายแพ้มาเกือบทั้งชีวิต แต่ตอนนี้เขากลับถูกฆ่าโดยไม่แม้แต่จะมีโอกาสได้สู้...อัศวินล้มลงกับพื้นด้วยความแค้นและความเหลือเชื่อ ซีนเธียร์แอบมองผ่านช่องนิ้วของเธอขณะที่ปิดตาตัวเอง เธอค่อนข้างจะประสบความสำเร็จในวงการบันเทิงของมอร์ดู ดังนั้นแน่นอนว่าเธอจะรู้จักบุคคลสำคัญ ๆ เยอะเมื่อเห็นหน้าของชายคนนั้น ซีนเธียร์ก็อึ้ง“เทพสงคราม ทราวิส ฮันต์เหรอ?”“เขามาทำอะไรที่นี่?”แมนดี้ตกตะลึง มันดูจะเกินจริงที่อยู่ ๆ เทพสงครามจะออกมาช่วยเธอ...แต่แล้วมันก็เกิดขึ้นแมนดี้ตระหนักถึงบางอย่าง‘ฝี
“เด็กดี! เด็กดีจริง ๆ!”ลิเลียน เยตส์ดูมีความสุขมากในขณะที่มองโจเซฟ บาวเออร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า หลังจากที่นึกถึงของขวัญชิ้นหรูที่โจเซฟเพิ่งจะมอบให้เธอก่อนหน้านี้ ลิเลียนก็ปลาบปลื้มกับลูกเขยในอนาคตของเธอมากขึ้นไปอีกเธอดึงแมนดี้ ซิมเมอร์ออกจากรถทันที“เพื่อเป็นการขอบคุณคุณ ฉันและลูกสาวจะไปฟลัตเวลล์กับคุณ”“ได้เลยครับ ผมยินดีอย่างยิ่ง…”แววตาของโจเซฟเป็นประกายทันที หลังจากที่ได้รับข่าวว่าเหล่าอัศวินเทมพลาร์กำลังจะลอบสังหารแมนดี้ เขาก็รีบมาที่นี่โดยเร็วที่สุดมันเป็นโอกาสตามที่เขาคาดไว้“มา! ปกป้องซีอีโอซิมเมอร์และครอบครัวของเธอ!“ต่อจากนี้ไป พวกเขาคือแขกคนสำคัญของฉัน!“ใครก็ตามที่พยายามจะแตะต้องแขกคนสำคัญของฉันจะไม่ตายดีแน่นอน!”แมนดี้ไม่มีแรงแม้จะถอนหายใจ เธอต้องการจะปฏิเสธคำเชิญทางอ้อมของโจเซฟ แต่ในขณะนั้นเธอไม่สามารถจะพูดได้แม้แต่คำเดียวท้ายที่สุดโจเซฟก็ได้พาคนของเขามาช่วยเธอแล้วฮาร์วีย์ ยอร์กอยู่ที่ไหน?ซีนเธียร์ ซิมเมอร์เดินไปข้าง ๆ แมนดี้อย่างระมัดระวังและดึงปลายเสื้อของพี่สาวเธอ“พี่แมนดี้ ฉันว่าพี่เขยเป็นคนที่ส่งเทพสงครามมาที่นี่” ซีนเธียร์กระซิบแมนดี้ชะงัก เธอกำล