“อ๊ากกก!”กระสุนไม่ได้ถูกยิงออกไป แต่คนรับใช้หลายคนจากเดอะ การ์เด้น วิลล่าพากันกรีดร้องด้วยความกลัวกลยุทธ์ของจูเลียนนั้นโหดเหี้ยม เขาพยายามทำให้ทุกคนกลัวความคิดที่ว่าเขาจะพาทุกคนตายไปพร้อมกับตัวเอง ช่างเป็นยุทธวิธีที่น่าหวาดกลัวจริง ๆ!แต่ก่อนที่จะมีใครพูดอะไรอีก จูเลียนก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งก่อนที่จะดีดนิ้วอีกครั้งแกร๊ก!เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่มีระเบิดติดตัวเหนี่ยวไกอีกครั้งไม่มีกระสุนใดพุ่งออกมาเลย แต่ทุกคนจากเดอะ การ์เด้น วิลล่าต่างตกตะลึงอย่างยิ่งทุกคนต่างหวาดกลัวกับความบ้าคลั่งของกองทหารของตระกูลยอร์กจนนั่งไม่ติด บางคนพยายามถอยหนี แต่พวกเขากลัวว่าจูเลียนจะพาทุกคนลงนรกโดยการกระทำของพวกเขาเอง“จูเลียน ไอ้สารเลว!” อาเบลโกรธมาก“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนายหญิง อยากจะรู้นักว่านายจะชดใช้ยังไง!”"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!“ถึงตอนนั้นเราก็ตายกันหมดแล้ว! ฉันไม่เห็นจำเป็นต้องชดใช้อะไร!“ไว้ไปฆ่าฉันอีกรอบในนรกก็แล้วกัน!”จูเลียนหัวเราะอย่างสมเพชขณะมองฮาร์วีย์ซึ่งยังคงเหยียบมือเขาอยู่“แน่จริงก็ฆ่าผมตั้งแต่ตอนนี้เลยสิ“ถ้าทำไม่ได้ ปล่อยผมไปแล้วคุกเข่าอ้อนวอนซะ!“ไม่อย่างนั้น เขาจะเปิดฉากยิงน
แกร๊ก!นัดที่สี่ก็ยังไม่ได้ถูกยิงออกมาเช่นกัน เจ้าหน้าที่ระดับสูงที่มีระเบิดติดหน้าอกเริ่มเหงื่อออกอย่างควบคุมไม่ได้...สมาชิกระดับสูงคนอื่น ๆ ต่างก็มีดวงตาที่กระตุกอย่างบ้าคลั่งเช่นกันสามนัดแรกถือว่าไม่เป็นไร แต่สองสามนัดสุดท้ายถือเป็นการฆ่าตัวตายไปโดยปริยายแล้ว!ใบหน้าของอาเบลถอดสีจนซีดเผือด เขาต้องการที่จะพุ่งไปหาคนพวกนั้น และแทบจะระงับตัวเองเอาไว้ไม่ได้ทีเดียวเขากลัวว่าเจ้าหน้าที่นั่นจะเหนี่ยวไกปืนเพิ่มอีกสองสามครั้งด้วยความไม่ทันยั้งคิดเงาแห่งความตายก่อตัวไปทั่วสถานที่ ส่งผลให้ทุกคนสั่นสะท้านจนหนาวสั่นจูเลียนหัวเราะเยาะโดยไม่สำนึกผิดและบิดร่างของตัวเอง“ถ้าคุณไม่ทำตามที่ผมบอก นัดต่อไปพวกเราทุกคนตายกันหมดแน่!“อย่างนั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์ยิ้มจากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยความเร็วดุจสายฟ้าก่อนที่พวกเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่ถือระเบิดติดตัวมาทันได้ตั้งสติ ฮาร์วีย์ก็คว้าปืนพกไปไว้กับตัวเองในทันที“ไอ้สารเลว!”จูเลียนเดือดด้วยความโกรธจนเจ็บอกฮาร์วีย์เหลือบมองจูเลียนก่อนจะชี้ปืนพกไปที่กลุ่มทหาร “ถ้าอยากจะเล่นแบบนี้จนทนไม่ไหว ก็มาเล่นกันต่อเถอะ” ฮาร์วีย์พูดด้วยรอยยิ้มจาง
ไม่มีใครคาดคิดว่าจูเลียนจะยอมแพ้ในวินาทีสุดท้ายจูเลียนคิดว่าเขาบ้ามากพอแล้ว แต่ฮาร์วีย์ซึ่งไร้อารมณ์ตลอดเวลาเมื่อเทียบกับเขาแล้วไม่ต่างอะไรจากคนเสียสติทุกคนตกใจมากเมื่อเห็นจูเลียนกรีดร้องหาแม่ พวกเขาไม่อาจเรียกสติกลับมาได้เลย นี่เป็นโฉมหน้าที่แท้จริงของจูเลียนหรือเปล่า? หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ทุกคนก็กลับมามีสติอีกครั้ง ไม่มีอะไรระเบิด!ไม่มีอะไรทั้งนั้น!ทุกคนควรจะตายหลังจากนัดสุดท้ายถูกยิงออกไปไม่ใช่เหรอ?!แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?!ใบหน้าของจูเลียนเริ่มแข็งทื่อในทันทีเขาตระหนักได้ถึงผลการกระทำของตัวเองแล้ว นึกอยากจะมุดดินหนีชายที่ข่มขู่จะเอาชีวิตของทุกคน กลับมาร้องหาแม่ในวินาทีสุดท้าย…จูเลียนนึกอยากจะร้องไห้เพราะความหวาดกลัวไม่ต่างจากลูอิสในเวลาเดียวกัน…ฮาร์วีย์มองดูปืนพกของเขา อย่างค่อนข้างงุนงง“ปืนขัดลำกล้องหรือเปล่า?” เขากล่าวด้วยความสนใจเต็มที่“ดูเหมือนว่าตอนนี้เราทุกคนจะโชคดีมาก!”ฮาร์วีย์พยายามเหนี่ยวไกอีกสองสามครั้งหลังจากเล็งปืนพกไปที่เจ้าหน้าที่ระดับสูงมีเสียงกระทบกันอีกหลายครั้ง แต่กระสุนก็ยังไม่หลุดออกมา มันยังค้างอยู่ในลำกล้องจริง ๆการกระทำและ
จูเลียน ยอร์กยกมือขึ้นกุมใบหน้าของเขาด้วยสีหน้าน่าสยดสยอง เมื่อเผชิญหน้ากับชายผู้โหดเหี้ยมและเจ้าปัญหาอย่างฮาร์วีย์ ยอร์ก จูเลียนก็รู้สึกอยากจะร้องไห้ก้นบึ้งของหัวใจเขายอมแพ้แล้ว แต่ความภาคภูมิใจที่เขาสะสมมาตลอดทั้งชีวิตจะไม่ยอมให้เขาร้องขอความเมตตาเขารู้ว่าหากเราทำเช่นนั้น เขาและกองทหารของตระกูลยอร์กจะกลายเป็นตัวตลกที่น่าหัวเราะที่สุดในฮ่องกงและลาสเวกัส“ผมจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้าย หักมือตัวเองและคุกเข่าขอร้องต่อหน้านายหญิงจัดด์ซะ“ไม่อย่างนั้น คุณศพไม่สวยแน่!”คำพูดอันสงบของฮาร์วีย์ได้ปิดผนึกชะตากรรมของจูเลียนไว้อย่างสมบูรณ์ตอนที่จูเลียนกำลังจะหักมือของตัวเอง...ก็เผอิญได้ยินเสียงดังมาแต่ไกลอากาศยานขนาดมหึมาสิบลำส่งเสียงคำรามไปทั่วท้องฟ้าพวกมันเป็นเฮลิคอปเตอร์ของกองทัพ กลิ่นอายที่รุนแรงและความเข้มงวดฟุ้งกระจายมาจากพวกมัน ขณะที่พวกมันบินเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็วก่อนที่ฝูงชนจะทันได้ตั้งสติ เฮลิคอปเตอร์ก็มาถึงด้านบนของเดอะ การ์เด้น วิลล่าแล้วอาวุธปืนขนาดยักษ์ยื่นออกมาจากที่นั่งผู้โดยสาร ชี้ไปทางกองทหารของตระกูลยอร์กหลังจากนั้นไม่นานก็ได้ยินน้ำเสียงห่างเหินดังขึ้น “เ
กองทหารตระกูลยอร์ก เหล่าบอดี้การ์ดและคนรับใช้ของเดอะ การ์เด้น วิลล่าอดไม่ได้ที่จะโค้งคำนับในขณะนั้นจูเลียน ยอร์กซึ่งในตอนแรกวางมาดสูงส่งและทรงพลังในตอนนี้ดูไม่ต่างจากตัวตลกเมื่ออยู่ต่อหน้ามาร์เซล ยอร์ก เขาดูไร้ประโยชน์และโง่เง่ามากในขณะนั้นความบ้าคลั่งและความอันตรายของเขาไม่มีความหมายอะไรสำหรับชายคนนี้หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เกือบทุกคนก็โค้งคำนับพร้อมกัน“ยินดีต้อนรับครับ นายท่านยอร์ก!”มีเพียงฮาร์วีย์ ยอร์กเท่านั้นที่ยังคงวางเฉยในขณะที่จ้องมองชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจอย่างเต็มเปี่ยมไม่สำคัญว่ามาร์เซลจะกลับมาโดยบังเอิญหรือไม่ แต่ดูเหมือนว่าฮาร์วีย์จะไม่จำเป็นต้องทำอะไรอีกแล้ว ความเสียหายที่เกิดกับเซลีน่า จัดด์และเดอะ การ์เด้น วิลล่าทั้งหมดจะถูกคิดบัญชีอย่างแน่นอน ฮาร์วีย์จะเก็บงำความแข็งแกร่งของตัวเองไว้ได้หากเป็นเช่นนั้นขณะที่ฮาร์วีย์แสดงรอยยิ้มจาง ๆ จูเลียนก็ตะเกียกตะกายขึ้นจากพื้นและเดินไปหามาร์เซลพร้อมยกมือกุมใบหน้า “คุณอาสี่” เขากล่าวด้วยความเคารพเห็นได้ชัดว่าจูเลียนพยายามอย่างยิ่งที่จะใช้ความสัมพันธ์อันอ่อนแอของพวกเขาเพื่อเอาชีวิตรอดในจุดนั้นมาร์เซลเหลือบมองหลานชา
“นายพาพวกเขาบุกเข้ามาในเดอะ การ์เด้น วิลล่า ทำลายตราประจำตระกูล และทำทุกอย่างอย่างไม่ยั้งคิด ยังดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร“ถ้านายทำตามขั้นตอนหรือบอกฉันล่วงหน้าสักหน่อย ก็คงจะดี“ฉันคงจะไม่เข้ามาขวางนายแบบนี้“ถ้านายทำตัวมีอารยะมากกว่านี้อีกหน่อย และหยุดใช้วิธีป่าเถื่อนในการทำสิ่งต่าง ๆ แบบนี้...“ฉันจะไม่ปริปากเลยสักคำ“แต่นายปฏิบัติต่อกองทหารของตระกูลยอร์กที่ฉันเคารพมานานหลายปีไม่ต่างไปจากไพ่ตายสำหรับการใช้อำนาจในทางที่ผิดของตัวเอง“นายทำลายองค์กรที่ฉันประคับประคองมานาน…“นายทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ จูเลียน”มาร์เซล ยอร์กมองไปที่จูเลียน ยอร์กด้วยความรู้สึกสมเพชจูเลียนดูอึกอักในขณะนี้สมาชิกระดับสูงทั้งหมดมองหน้ากันก่อนที่จะกระแทกเข่าลงกับพื้น“เราผิดไปแล้ว! โปรดลงโทษพวกเราด้วย นายท่านยอร์ก!”ดวงตาของจูเลียนกระตุกอย่างบ้าคลั่ง หลังจากเห็นลูกน้องทุกคนคุกเข่าลงเขารู้ดีว่าถ้าเขาคุกเข่าต่อหน้าชายคนนี้ เขาจะไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปากอีกจูเลียนฝืนยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ว่าผมไม่เคารพคุณนะ คุณอาสี่ ผมมาที่นี่เพื่อจับตัวนักฆ่าจากโถงปีศาจ“ผมกลัวว่านักฆ่าคนอื่นจะซุ่มซ่อนอยู่ทั่วฮ่องกง รอ
“ถ้านายอยากเล่นเกม ฉันจะเล่นกับนายเอง“กระสุนทั้งห้านัดที่ถูกถอดออกไปนั้น แสดงถึงความเคารพต่อทั้งห้าบ้านของตระกูลยอร์ก“กระสุนลูกสุดท้ายแทนคำพูดของคนเป็นลูกผู้ชายและสามี“จากนี้ไป ทุกอย่างขึ้นอยู่กับโชคชะตา!”จากนั้นมาร์เซล ยอร์กก็วางกระบอกปืนพกไว้ที่ไหล่ขวาของจูเลียน ยอร์กหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เหนี่ยวไกอย่างใจเย็นปัง!ด้วยเสียงปืนที่ดัง จูเลียนตัวสั่นก่อนที่ร่างกายของเขาจะถูกพัดกระเด็นไปด้วยพลังอันรุนแรง ขณะที่เขากระแทกพื้น ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านไม่หยุดหย่อน เขาอยากจะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก็ได้แต่กัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างยากลำบากจูเลียนโชคร้ายไม่น้อย เขาถูกยิงตั้งแต่นัดแรกฮาร์วีย์เกือบมองมาร์เซลด้วยสายตาลึกซึ้งต้องยอมรับเลยว่านายท่านแห่งยอร์กมีความสามารถค่อนข้างมาก และเขาก็มีออร่าที่สง่างามเป็นประกายรอบตัวด้วยเช่นกันจูเลียนยังดิ้นพล่านอยู่บนพื้นไม่หยุด เขาอยากจะคลานกลับขึ้นไป แต่ทำได้เพียงดิ้นรนเหมือนสุนัขที่กำลังจะตายเพราะมือที่หักทั้งสองข้างลูกน้องของเขาคุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่มีใครยื่นมือออกไปช่วยเขาเลยในขณะนั้นสายตาของจูเลียนเต็มไปด้วยความไม่พอใจในขณะน
“ประการหนึ่ง จากนี้ไปอาเบล ยอร์กจะเป็นผู้ดูแลกองทหารของตระกูลยอร์ก ผู้รับผิดชอบคนเก่าจะถูกส่งไปยังกองบังคับคดีแห่งตระกูลยอร์กเพื่อพิจารณาคดี“ประการที่สอง เดอะ การ์เด้น วิลล่าตระกูลยอร์กจะถูกระบุว่าเป็นพื้นที่ต้องห้าม หากปราศจากคำสั่งของฉัน ใครหน้าไหนที่ก้าวเข้ามาที่นี่จะถูกฆ่าตายทันที“ประการที่สาม ในฐานะหัวหน้ากองบังคับคดีหลงเหมิน ปัจจุบันฮาร์วีย์ ยอร์กเป็นแขกคนสำคัญของที่นี่ เขากับฉันมีสถานะทัดเทียมกัน“ไม่ว่าใครหน้าไหนที่ต่อต้านฮาร์วีย์ ก็เท่ากับต่อต้านฉันด้วย!“ใครพยายามจะยั่วยุเขาก็ฆ่าทิ้งให้หมด!”จากนั้นมาร์เซล ยอร์กก็เบือนสายตาไปทางฮาร์วีย์ด้วยความชื่นชมฮาร์วีย์มองลึกเข้าไปในดวงตาของมาร์เซล ก่อนที่จะแสดงรอยยิ้มอันอบอุ่นตอบกลับไป“ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของคุณ นายท่านยอร์ก”ฮาร์วีย์เชื่อว่าชายคนนี้ต้องรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำในฮ่องกงและลาสเวกัสเมื่อเร็ว ๆ นี้แล้วและทั้งที่เขารู้ แต่เขาก็ยังมอบตำแหน่งสำคัญให้ฮาร์วีย์ นี่เป็นวิธีแสดงจุดยืนของเขามาร์โกต์ พาเทลหญิงสาวที่ถือร่ม มองดูฮาร์วีย์ด้วยความรู้สึกสับสนเธอไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายหน้าตาดีธรรมดา ๆ คนนี้ถึงเข้าตามาร์