“ถ้าฉันบอกว่าเขามีอะไรผิดปกติ ก็แปลว่าร่างกายเขามีอะไรผิดปกติ!“ถ้าฉันบอกว่าเขาพิการ มันก็จะเป็นแบบนั้น!“ตอนนี้ฉันคุมที่นี่แล้ว! ที่นี่อยู่ในกำมือฉัน!”คิม โมเรโน่ก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ เมื่อเธอเห็นชายสูงอายุในหม้อที่มีใบหน้าเป็นสีแดงดอกกุหลาบ ใบหน้าของเธอจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อยเธอไม่คาดคิดว่าพิษในร่างกายของดีน คอบบ์ดูคล้ายว่าจะถูกกำจัดออกไปจนหมด สิบแปดมงกุฎนี่มีทักษะอย่างที่พูดจริง ๆ เหรอ?สายตาของคิมเต็มไปด้วยเจตนาสังหารแทบจะในทันทีเธอยอมให้ดีนพิการ แบบนี้จะได้เป็นหนทางที่เป็นประโยชน์กับเธอมากที่สุดแต่เธอไม่อาจปล่อยให้เขาฟื้นตัวได้ ไม่อย่างนั้นแล้วน่าจะถึงคราวตายของเธอ!ดีนจะได้กลับไปคุมทุกอย่างของหนานหยางอีกครั้งตระกูลโมเรโน่ไม่มีทางปล่อยให้เกิดสิ่งนั้นขึ้นแน่"หยุด!"หลังจากเห็นคิมกำลังจะเหนี่ยวไก ฮาร์วีย์ ยอร์กก็ตบผู้คุ้มกันจากตระกูลโมเรโน่และพุ่งไปข้างหน้าทันทีสายตาของคิมเต็มไปด้วยความดูถูกขณะที่เธอเหนี่ยวไกแกร๊ก!เสียงไกปืนดังไปทั่วห้องเกือบพร้อมกัน จู่ ๆ ดีนก็ลืมตาขึ้นก่อนจะขยับศีรษะไปด้านข้างปัง!กระสุนเฉียดผ่านปลายผมของดีน“คิม เธอจะทำอะไร”ดีนย
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ขอเพียงให้พิษนั่นถูกกำจัดออกไป ก็ไม่น่าจะจัดการอะไรได้ยากอยู่แล้ว“แพทย์สิบอันดับแรกของฮ่องกงค่อนข้างสนิทกับผม! คุณไม่ต้องกังวลเรื่องเล็กน้อยแบบนั้นหรอก”ดีน คอบบ์หัวเราะออกมา หลังจากเป็นอัมพาตอยู่บนเตียงเกือบสิบปี เขาจะเก็บความปลื้มปิติไว้ได้อย่างไรในเมื่อได้มีโอกาสกลับมาแข็งแรงดังเดิม?“ปู่ คุณยอร์กเกือบโดนคิม โมเรโน่ยิงขณะพยายามช่วยชีวิตปู่!”เคธี่ คอบบ์ตะเกียกตะกายจากพื้นและยกยิ้มให้ดีนด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นบนใบหน้าในขณะเอ่ยปากบนใบหน้าของคิมถอดสีไปอย่างสิ้นเชิงหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ความสิ้นหวังฉายชัดบนใบหน้า เธออยากจะพูดออกอะไรออกไปบ้างแต่ก็พูดอะไรไม่ออกสักคำเธออาจจะกล้าเมื่ออยู่ต่อหน้าดีนซึ่งก้าวขาข้างหนึ่งไปสู่ความตาย…แต่หลังจากที่เทพสงครามแห่งหนานหยางกลับมาแข็งแรงดังเดิมอีกครั้ง ก็ไม่มีทางที่เธอจะทำแบบนั้นได้เว้นแต่ว่าเธอจะเสียสติไปแล้ว“ความกรุณาที่ยิ่งใหญ่ของคุณไม่อาจตอบแทนได้ด้วยการพูดขอโทษเพียงอย่างเดียวหรอกนะ น้องชาย” ดีนแสดงความชื่นชมต่อฮาร์วีย์ ยอร์ก“ตอนนี้ผมอยู่บนจุดสูงสุด ผมมีมิตรสหายมากมายจากทั่วโลก แต่หลังจากที่ร่วงหล่นจากอำนาจ ผมจึงได้ร
“ผมรู้ว่าคุณคงไม่สนใจเรื่องนี้หรอก น้องยอร์ก“ถึงยังไงด้วยทักษะและจิตใจที่กว้างขวางของคุณ คุณไม่ต้องการของสิ่งนี้ด้วยซ้ำ“แต่นี่เป็นเพียงการแสดงความขอบคุณเล็กน้อยจากผม คุณต้องรับมันไว้ ไม่งั้นผมคงนอนไม่หลับ!”ดีน คอบบ์ดูเคร่งขรึมในขณะที่เขาผลักตราไปที่มือของฮาร์วีย์ ยอร์กคิมและคนอื่น ๆ ตกใจเป็นอย่างมากหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นไม่มีใครคิดว่าสิบแปดมงกุฎคนนี้จะโดดเด่นจนถึงขนาดที่เขาได้รับตราคอบบ์ไปเมื่อมีตรานี้ในครอบครอง ทั่วทั้งทะเลตะวันออกเฉียงใต้จะไม่มีใครกล้าท้าทายเขาอีกต่อไปฮาร์วีย์ตัวแข็งเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าดีนจะใจกว้างขนาดนี้เขาส่ายหน้า“นี่มันมากเกินไป ผู้อาวุโสคอบบ์ ผมรับมันไว้ไม่ได้หรอก”ฮาร์วีย์ล่วงรู้ถึงความหมายของสิ่งของตรงหน้าดีดีนเป็นเทพสงครามแห่งหนานหยาง เขาเป็นตำนานอยู่ทั่วน่านน้ำตะวันออกเฉียงใต้ทั้งหมดหากเขากลับประเทศไป ชาวตะวันออกเฉียงใต้ทั้งหมดจะต้องแสดงความเคารพต่อหนานหยางหากเป็นเช่นนั้น พลังของตราคอบบ์เป็นสิ่งที่ใครก็ไม่อาจจินตนาการได้!ฮาร์วีย์รู้สึกว่าเขาไม่จำเป็นต้องมีป้ายนี้เลยแม้แต่น้อย เพราะเขาคิดว่ามันไม่มีประโยชน์สำหรับเขาแต่ถ้ามันไ
วันต่อมา เวลาบ่ายสองโมง ฮาร์วีย์ ยอร์กปรากฏตัวที่หลงเหมิน บูโดกันทั้งสถานที่เงียบสงัด อาจเป็นเพราะทุกคนรู้ว่ามิทเชล บาวเออร์มาถึงในวันนั้น แม้แต่พนักงานทำความสะอาดก็ยังไม่ปรากฏตัวมาที่นี่ฮาร์วีย์นั่งลงอย่างสบาย ๆ ในศาลาหลังเขาพร้อมกับชาในมือ ใบหน้าฉายแววสงบ...ราวกับว่าเขาเพิ่งจัดการกับตัวตลกกลุ่มเล็ก ๆ มาไม่ได้มีเรื่องใหญ่โตอะไรนอกจากเขาแล้ว ยังมีเอ็ดวิน เมนโดซาและแคร์รี่ เคนเนดี้อีกสองคนที่นั่นแคร์รี่ได้รับการรักษาที่จำเป็นเมื่อคืนก่อนเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะมีชีวิตรอด เธอสามารถเคลื่อนไหวไปมาได้โดยใช้รถเข็นเท่านั้นแต่ถึงกระนั้น เธอก็จ้องไปที่ฮาร์วีย์“มันไม่มีประโยชน์หรอก ฮาร์วีย์! ทันทีที่หัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินมา ชะตากรรมของนายจะจบเห่ลงแล้ว!“จากนี้มิยาตะ ชิโนสุเกะ นักดาบแห่งชินคาเงะ เวย์ก็จะมาที่นี่ในไม่ช้า!“เขาเป็นเทพสงครามจากประเทศหมู่เกาะตัวจริงเสียงจริงเชียวแหละ! ไม่ว่านายจะแข็งแกร่งขนาดไหน นายก็ต้องตายด้วยน้ำมือของเขา!“นายเป็นตัวปัญหาของชินคาเงะเวย์อยู่แล้วนี่!“ชะตากรรมของคนโง่แต่หยิ่งจองหองอย่างนายถูกกำหนดไว้แล้ว!“ฮ่าฮ่าฮ่า!”แคร์รี่หัวเราะออกมาราวก
“คุณอยากตายแบบไหนดีล่ะ มิทเชล บาวเออร์?”คำพูดของฮาร์วีย์ฟังดูสงบและสำรวม ...แต่บรรยากาศของบริเวณโดยรอบกลับเย็นลงกว่าเดิมราวกับมีมนต์สะกดเย็นเข้ามา"สารเลว! กล้าดียังไงมาพูดกับหัวหน้าบาวเออร์แบบนั้น!”“นายกล้าอวดดีต่อหน้าเขาได้ยังไง! ไม่กลัวโดนตัดลิ้นเหรอ?!”“ทุกคนรู้ว่าหัวหน้าบาวเออร์เป็นคนรักชาติและจงรักภักดีต่อหลงเหมิน!”“นายกล้าใส่ร้ายเขาแบบนี้ได้ยังไง?! ฉันจะทำให้นายต้องชดใช้ที่ทำแบบนี้!”เจ้าหน้าที่ระดับสูงจากกองบังคับคดีหลงเหมินชี้ไปที่ฮาร์วีย์พร้อมกับตะโกนใส่เขาอย่างโกรธเกรี้ยวตั้งแต่ก่อตั้งองค์กรมา มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่มีสิทธิ์กล่าวหาคนอื่นเพราะเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าฮาร์วีย์จะกล้ากล่าวหามิทเชลแบบนี้นี่เป็นสิ่งที่ไม่มีใครทนรับได้!“นายมันเก่งนักนี่ ฮาร์วีย์!“นายพอมีฝีมืออยู่บ้าง โดยเฉพาะปากหมา ๆ นั่น!”เส้นเลือดของมิทเชลผุดขึ้นมาบนศีรษะของเขาเนื่องจากความโกรธ แต่เขาก็ยังพยายามข่มใจ“แต่ต้องขอบอกไว้เลยนะว่าวันนี้นายจะตายเพราะปาก!“นายฆ่าแขกผู้ทรงเกียรติจากชินคาเงะเวย์ของเรา! นักดาบมิยาตะ ชิโนสุเกะมาถึงฮ่องกงแล้ว!“เขาจะฉีกนายเป็นชิ้น ๆ! นายจะต้องชดใช้สำหรั
สาวกสองสามคนของกองบังคับคดีของหลงเหมินนำโลงศพไม้หนานมู่เนื้อทองมาจากท้ายรถก่อนจะโยนมันลงกับพื้น“นายเห็นนี่ไหม ฮาร์วีย์ ยอร์ก? เพื่อที่จะสร้างสิ่งนี้ให้นายฉันใช้เงินไปเยอะทีเดียว!”มิทเชล บาวเออร์แสดงสีหน้าที่น่ากลัวออกมา“พอนายตาย ฉันก็จะส่งนายลงโลงใบนี้!“หลังจากนั้น ฉันก็จะมุ่งหน้าไปยังเซาท์ไลท์และมอร์ดู…“และฉันจะฆ่าตระกูลเฮงซวยของภรรยานายให้หมด!“ฉันจะขุดบรรพบุรุษของนายขึ้นมาแล้วโยนลงไปในโลงศพเดียวกัน!“ฉันจะฝังหมาที่นายเลี้ยงทั้งเป็นลงไปในโลงนี้ด้วย ถ้ามันจำเป็น!“ไม่ต้องห่วง! ฉันจะหาสุสานดี ๆ มาฝังศพพวกนายทุกคน! เพื่อที่จะได้มีโอกาสไปเกิดใหม่!“อะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"ไอ้สารเลว! กล้าดียังไงมาฆ่าลูกชายฉัน?!“ฉันจะทำร้ายคนทั้งตระกูลของนาย!“ฉันจะเผาพวกนายทุกคนให้เหลือแต่เถ้าถ่าน!”มิทเชลสูญเสียความเยือกเย็นไปอย่างสิ้นเชิง เขากำลังพูดด้วยน้ำเสียงที่บ้าคลั่งและมืดมนในขณะนี้สมาชิกที่อยู่รอบ ๆ ตัวสั่นด้วยความกลัวนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นหัวหน้ากองบังคับคดีแห่งหลงเหมินโกรธขนาดนี้ฮาร์วีย์รินชาให้ตัวเองอย่างใจเย็น“ในเมื่อคุณพูดแบบนั้นออกมาแล้ว คุณจะไม่ได้ออกจากที่นี่อ
ฮาร์วีย์ ยอร์กชำเลืองมองสการ์เลตต์อย่างใจเย็นเห็นได้ชัดว่า ในครั้งนี้เธอก็คงได้รับการสนับสนุนจากวินซ์ ยอร์กคนที่อยู่เบื้องหลังเธอต้องเป็นคนที่เป็นตัวแทนของสนามฝึกศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์หลาย ๆ แห่งไม่เพียงแต่พวกเขาพยายามที่จะโอ้อวดความแข็งแกร่งด้วยการมาที่นี่ แต่พวกเขายังแสร้งทำเป็นศาลเตี้ยอีกด้วยฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะเกรงใจสการ์เลตต์“คิดว่ามิทเชล บาวเออร์ก็โง่มากพออยู่แล้ว แต่เธอคงเป็นพวกสมองตายสินะ!” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น“เขานำโลงศพมาที่นี่ทั้งยังบอกว่าแม้แต่หมาที่ฉันเลี้ยงเขาก็จะไม่เอาไว้“นี่ยังมาเรียกร้องคำขอโทษอะไรจากฉันอีก?“ไม่ใช่ว่าเธอควรจะบอกให้เขาคุกเข่าขอโทษฉันแทนหรอกเหรอ?“นี่มันต่างกันชนิดหน้ามือกับหลังมือเชียวนะ!“คุณฆ่าแขกผู้ทรงเกียรติจากประเทศหมู่เกาะ และตอนนี้นักดาบของพวกเขาก็กำลังมาเรียกร้องความยุติธรรมด้วย!“หัวหน้าบาวเออร์ยังมีแก่ใจเตรียมโลงศพดี ๆ ไว้ให้คุณได้นอนพัก เพราะเห็นแก่ที่คุณเป็นพลเมืองของประเทศ H!“นี่เขาก็เมตตาต่อคุณมากแล้ว!“ไม่รู้จักสำนึกบุญคุณคนบ้างเลยหรือ?!“ค่าศีลธรรมของประเทศดิ่งลงเรื่อย ๆ ก็เพราะคนสารเลวอย่างคุณ!”สการ์เลตต
“ผมก็บอกคุณไปแล้วนี่! แต่ถ้าคุณไม่เข้าใจผมก็จะบอกคุณอีกครั้ง!” ฮาร์วีย์ ยอร์กอธิบายอย่างใจเย็น“คุณกับมิยาตะ ชิโนะสุเกะน่าจะเป็นคนที่ได้ใช้โลงศพใบนี้แทน!“ท้ายที่สุด หมาที่เลี้ยงไม่เชื่องอย่างคุณที่เชิดชูบูชาคนต่างชาติก็ควรตายไปพร้อมกับเจ้านายจากประเทศหมู่เกาะของคุณซะ! นี่ถือเป็นของขวัญชิ้นโตของคุณเชียวนะ!“ส่วนเธอ!”ฮาร์วีย์จ้องที่สการ์เลตต์ด้วยสีหน้าเย็นชา“ขนาดเจ้าวิหารของเธอยังไม่มีค่าอะไรในสายตาฉันเลย นับประสาอะไรกับเธอล่ะ!“กลับไปเลียรองเท้าบูทของวินซ์ ยอร์กได้แล้วไป!“นี่มันเรื่องของฉันไม่ใช่เรื่องของเธอ!“เพราะงั้นไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!”"คุณ! กล้าดียังไง?!"สการ์เลตต์ตัวสั่นด้วยความโกรธ แม่ชีแห่งวิหารคุณธรรมทั้งห้าได้รับการพรรณนาว่าทั้งบริสุทธิ์และสูงส่งเธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับวินซ์ แต่ไม่มีใครควรได้รับรู้เรื่องนี้“คุณกล้าทำลายชื่อเสียงของฉันกับชื่อเสียงของนายน้อยยอร์กงั้นหรือ! คุณคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ!“แค่ฉันโทรกริ๊งเดียว คุณจะต้องคุกเข่าลงทันที! เชื่อหรือเปล่า?!"“เธอยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเชียวหรอ”ฮาร์วีย์ยักไหล่“ก็เอาเลยสิ ฉันอยากจะเห็นว่าท้ายที่สุดแล้วใ