บทที่ 1950

เลกซัส แอลเอ็ก 570 สีขาวขับตามหลังมาอย่างไม่เร่งรีบ บางครั้งรถก็สวนทางกัน ทำให้มองไม่เห็นจุดประสงค์ของรถคันดังกล่าว

แต่ไม่ว่ารถจะขับเคลื่อนอย่างไร แต่มันก็ไม่เคยทิ้งห่างไปจากเมอร์เซเดส เบนซ์ของอีวอนน์เลย

ฮาร์วีย์หรี่ตาลงเมื่อเห็นเช่นนั้น “อีวอนน์ ไม่ใช่ว่าพวกสมิธไม่กล้าลงมือกับคุณหรอก แต่พวกเขาแค่รอให้คนอื่นมาจัดการมากกว่า”

“ตอนแรกผมคิดว่าเรื่องของตระกูลสมิธจะไม่ได้แก้ไขยากเย็นอะไร แต่ตอนนี้…”

“ความวัวไม่ทันหาย ความควายก็เข้ามาแทรก”

อีวอนน์ยังหรี่ตาและมองไปข้างหลังครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ตอนนี้พวกสมิธกำลังถูกองค์กรนักฆ่าเล่นงานอยู่ ถึงอยากจะออกมาแต่ก็ไม่มีใครกล้าหรอก”

“ต่อให้เทอร์รี่ สมิธจะออกมา เขาก็ต้องนำผู้คุ้มกันจำนวนหลายสิบชีวิตไปด้วย”

“ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาจะส่งคนมาจับกุมฉันได้ยังไง”

ฮาร์วีย์ ยอร์กตอบอย่างเมินเฉย “พวกเขาอัญเชิญเทพจากโวลซิ่งมาหรือเปล่า?”

อีวอนน์ไม่ได้หันหน้าไปไหน เธอมองไปที่ฮาร์วีย์ครู่หนึ่งก่อนจะกระซิบว่า “ซีอีโอยอร์ก คุณรู้หรือเปล่าว่าคนองค์กรนักฆ่ารายใดที่กำลังหมายหัวตระกูลสมิธ?”

“หมายความว่ายังไง คนไหน?”

อีวอนน์กล่าวว่า “ฉัน