แมนดี้ตกใจ เธอไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะปฏิเสธเงินและแลกเป็นแหวนรักนิรันดร์แทน เงินร้อยล้านดอลลาร์นั่นคงจะเป็นราคาที่ยุติธรรมเช่นกัน อย่างไรก็ตามชายคนนี้กลับนึกถึงเธอแม้จะอยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขาแค่ต้องการทำให้เธอมีความสุขแมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์และเม้มริมฝีปากของเธอโดยไม่รู้ตัวขณะที่เธอกำลังคิดถึงเรื่องนี้ ความรู้สึกแปลก ๆ กำลังเบ่งบานเกิดขึ้นในหัวใจของเธอมิสซาเวียร์คุณจะให้เขาไม่ได้! ภาพวาดนี่อาจเป็นของปลอม!” จู่ ๆ เจคก็โพล่งออกมาอะไรนะ? ทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น? ทุกคนหันมามองเขาทันทีอีวอนน์ถึงกับพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้มาจากไหน? เธอกำลังรู้สึกสนุกกับการแสดงละครร่วมกับท่านประธานของเธอ ทำไมเขาต้องโผล่มาแบบนี้?อย่างไรก็ตามอีวอนน์ยังคงแสดงท่าทางราวกับว่าเธอตกใจ เธอยิ้มอย่างลังเลและถามว่า “คุณผู้ชาย ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น?”เจคพูดอย่างเคร่งขรึม “มิสซาเวียร์ ฮาร์วีย์เป็นเพียงลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ เขาไม่รู้การตรวจสอบวัตถุโบราณ แต่เขากลับบอกว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง คุณเชื่อเขางั้นหรือ?”อีวอนน์ยิ้มและพูดว่า “ทำไมฉันไม่ควรเชื่อเขาล่ะ? อาจารย์ไนส์เวลล์ยังบอกด้วยว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง ไม่
ฮาร์วีย์ดวงตาเป็นประกาย ในที่สุดเขาก็เข้าห้องนอนนั้นได้หลังจากต้องนอนในห้องทำงานมาเป็นเวลาสามปี เขาแทบรอไม่ไหวที่จะกลับบ้านแล้วในตอนนี้สำหรับความคิดเรื่องการหย่าร้าง เขาคงต้องหยุดและโยนมันออกไปจากความคิดในหัวเจคกัดฟันกรอดและอดไม่ได้ที่จะจ้องไปที่เซซิเลียเซซิเลียพยักหน้าและพูดอย่างเย็นชา “แมนดี้ เธอต้องไม่ถูกเขาหลอกน่ะ เขาเป็นแค่ผู้ชายที่ไร้ประโยชน์และไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิม เขาแค่โชคดีที่ได้ภาพวาดนั้นมาไม่ว่าจะเป็นของจริงหรือไม่ในราคาเพียงแค่สิบห้าดอลลาร์ เธอต้องไม่รับของขวัญจากเขา ไม่เช่นนั้นหากวันหนึ่งคนของยอร์กพบว่าภาพวาดนั้นเป็นของปลอม...”เพียะ! อีวอนน์เดินไปข้างหน้าด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอและตบหน้าเซซิเลียก่อนที่เธอจะพูดจบ“คุณ…คุณ... ” เซซิเลียมีสีหน้าตกใจจนพูดไม่ได้เป็นเวลานาน“อะไร?” ใบหน้าของอีวอนน์เย็นชา “ฉันไม่สนว่าคุณทั้งคู่จะมีความสัมพันธ์แบบไหนและฉันไม่สนใจว่าคุณจะล้อเล่นหรือประชดประชัน อย่างไรก็ตามฉันไม่อนุญาตให้ใครดูถูกชื่อเสียงของยอร์ก พวกเราตระกูลยอร์กทำธุรกิจอย่างยุติธรรม ไม่ต้องพูดถึงว่าภาพวาดนี้จะเป็นของจริงและแม้ว่าจะเป็นของปลอมเราก็ได้ตัดสินใจซื้อมันแล้
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ฮาร์วีย์ คุณคิดว่าตัวเองสูงส่งมากนักเหรอ?” เจคหัวเราะ “ถ้าคุณเก่งจริง แล้วทำไมไม่ขอเธอตอนนี้เลยล่ะ? ทำไมไม่ให้เธอไปส่งคุณที่บ้าน? ถ้าคุณทำได้ละก็ พบจะคุกเข่าให้คุณเดี๋ยวนี้!”อีวอนน์รีบเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ไปขณะที่เจคกำลังพูด“มิสเตอร์ยอร์ก ฉันได้แจ้งให้ท่านประธานของเราทราบเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนภาพวาดแล้ว เขาขอให้ฉันบอกคุณว่าดูเหมือนเราจะเอาเปรียบคุณ เพื่อแสดงความขอโทษเราจะร่วมลงทุนที่มิซิมเมอร์เสนอมา เธอสามารถไปที่บริษัทและเซ็นเอกสารได้เลยในวันพรุ่งนี้” อีวอนน์พูดต่อ “นอกจากนี้ถ้าคุณไม่รังเกียจฉันอยากจะไปส่งคุณกลับบ้าน เราเพิ่งเสร็จสิ้นการเรจาธุรกิจกัน ฉันควรที่จะต้องไปส่งคุณกลับบ้านอย่างปลอดภัย”“ตกลงครับ ขอบคุณแล้วมิสซาเวียร์ ผมตอบรับคำเชิญนี้” ฮาร์วีย์ยิ้มแล้วมองไปที่เจคอะไรนะ? อีวอนน์มาบอกว่าจะไปส่งเขางั้นหรือ? ท่านประธานของยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ต้องการแสดงความขอบคุณเขางั้นหรือ? ในที่สุดเขาก็สามารถพลิกสถานการณ์ได้อีกแล้วงั้นหรือ?เจครู้สึกหัวหมุนทั้งยังมีสีหน้าบูดบึ้งเป็นไปได้อย่างไร? เหตุใดเจ้าลูกเขยคนนี้ถึงโชคดีเสมอ นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง!“มิสเตอร์เซอร์เรย์ คุณ
ฮาร์วีย์พูดไม่ออกเมื่อเห็นร่างกายของโรซาลีสั่น ‘มิสโรซาลีโปรดอย่าทำตัวแบบนี้ได้ไหม? คนอื่นอาจจะคิดว่าผมแกล้งคุณ'‘ผมมีภรรยาแล้ว ผมไม่ใช่คนแบบนั้น!’โรซาลีเม้ปากและพูดเบา ๆ ก่อนที่ฮาร์วีย์จะพูด “ฉันได้ยินมา... แม้ว่าคุณจะแต่งงานกับภรรยาของคุณมาสามปีแล้ว... คุณทั้งสองยังไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อนและคุณไม่เคยสัมผัสมือเธอเลยด้วยซ้ำ... จริงหรือ?"“ทำอะไร” ฮาร์วีย์ถามออกมาแก้มของโรซาลีเป็นสีแดง “ก็สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสามีภรรยา!”ฮาร์วีย์ยิ่งพูดไม่ออก ‘เธอ ช่างเป็นหญิงสาวที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสากำลังมองมาที่ผมด้วยดวงตากลมโตคู่นั้นและถามคำถามแบบนั้นกับผม ผมไม่รู้จะตอบยังไง!อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์รู้สึกหมดหนทางหลังจากถูกโรซาลีจ้องมองมาเป็นเวลานาน ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจและพูดว่า “อืม คุณไม่ผิด…”“ดีจริง!” โรซาลีอุทานเบา ๆ“ฮะ?” ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว ‘มันดียังไงที่เธอรู้เรื่องที่น่าอับอายของผม? อย่าเป็นแบบนี้ได้มั้ย?’“ฉันจะติดต่อคุณล่วงหน้าเมื่อคุณปู่ของฉันมา ถ้าคุณมีเวลาเราอาจจะทานอาหารด้วยกัน คุณจะไม่ปฏิเสธใช่ไหม?” ในตอนนี้โรซาลีมีความสุขมากและไม่ใช่จิ้งจอกจอมเย็นชาอีกต่อไปฮาร์วีย์คิดสักพั
“พอเถอะค่ะคุณแม่! เราต้องขอบคุณฮาร์วีย์เนื่องจากเขาเป็นคนที่แนะนำหนูรู้จักกับมิสซาเวียร์ ซึ่งช่วยให้หนูได้รับเงินลงทุนนั้นมา” แมนดี้วิงวอน“จริงเหรอ?” ลิเลียนอุทานด้วยความประหลาดใจ เธอกังวลเกี่ยวกับการลงทุนมาโดยตลอด นั่นจึงทำให้เธอเลิกบ่นถึงฮาร์วีย์เนื่องจากเขาได้ช่วยเหลือพวกเขา“ค่ะคุณแม่ ไปพักผ่อนกันก่อนดีไหม? เราจะคุยเรื่องอื่น ๆ หลังจากที่หนูจัดการทุกอย่างกับยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เรียบร้อยแล้ว” แมนดี้พูดอย่างสบาย ๆ“เอาล่ะ เราจะจัดการเรื่องสำคัญก่อน” ลิเลียนเห็นด้วย“พื้นไม่ได้ถูมาหลายวันแล้ว ไปจัดการซะ! ช่วงนี้นายออกไปข้างนอกบ่อยมาก นายไม่เห็นว่าที่นี่เป็นบ้านของนายแล้วหรือไง” ลิเลียนหัวเราะเยาะและจ้องไปที่ฮาร์วีย์“ครับ เข้าใจแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบรับ เขาชินกับท่าทีของลิเลียนเสียแล้ว เขาทำงานบ้านมาตลอดสามปีที่ผ่านมาดังนั้นมันจึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขาแมนดี้จ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างครุ่นคิดสักพัก จากนั้นก็ไปอาบน้ำหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง โทรศัพท์มือถือของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้น มันคือสายจากแมนดี้“ฮาร์วีย์ คุณยังถูพื้นอยู่หรือเปล่า? คุณเหนื่อยไหม? ถ้าคุณเหนื่อยคุณสามารถ... คุณสามารถมา
“นี่เป็นของขวัญจากสามีของฉัน ฉันจะไม่ขายไม่ว่าจะยังไงก็ตาม!” แมนดี้ประท้วงในขณะที่จ้องมองไปที่คนที่เธอเรยกว่าญาติ“แมนดี้ เธอไม่มีความเห็นอกเห็นใจเอาซะเลย!”“เธออยากเห็นเราล้มละลายงั้นหรือ?”“เธอมันคนทรยศ! เราคือคนที่เลี้ยงดูเธอมตตลอด!”พวกเขาโกรธมากเพราะคิดว่ามันอาจจะมีโอกาสถ้าแมนดี้มอบแหวนให้เราฟู่ว!“แทนที่จะบอกให้ภรรยาของผมคืนแหวน ทำไมคุณไม่เอาทรัพย์สินของคุณให้กับตระกูลยอร์กล่ะ พวกเขาอาจให้โอกาสเรา ”ฮาร์วีย์พูดอย่างประชดประชันขณะที่เขาเปิดประตูและเข้าไปในห้องสมาชิกในตระกูลซิมเมอร์ดูไม่พอใจทันทีเมื่อฮาร์วีย์เข้ามา“ใครอนุญาตให้นายมาที่การประชุมของเรา นายเป็นแค่ขยะไร้ค่า!” แซ็คตะโกนใส่ฮาร์วีย์“ผมมาที่นี่เพื่อเป็นพยานให้ภรรยาของผมที่กำลังจะได้เป็นผู้จัดการโครงการคนใหม่ ผมทำให้คุณหนักใจหรือเปล่า?” ฮาร์วีย์ถามอย่างเยือกเย็น“ฮะ ฝันไปเถอะ! พวกเธอทั้งคู่จะถูกไล่ออกจากตระกูลหากเธอไม่สามารถรับข้อตกลงได้ดังนั้นอย่ามั่นใจไปเลยไอ้คนไร้ประโยชน์!” แซ็คหัวเราะอย่างเย้ยหยันตุบ!ผู้อาวุโสซิมเมอร์ปิดปากฮาร์วีย์และแซ็คด้วยวิธีกระแทกโต๊ะ “พอ! พวกนายทั้งคู่ทำตัวให้ดีไม่ได้เลยหรือไง? แ
"คุณปู่ หลานอยากจะขอบางอย่าง เนื่องจากเรามีเวลาเหลือไม่มากหลานจึงวางแผนที่จะเริ่มการก่อสร้างในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นหลานจึงต้องการเลือกคนที่น่าเชื่อถือเพื่อคอยควบคุมดูกระบวนการก่อสร้าง” แมนดี้กล่าวกับผู้อาวุโสซิมเมอร์“ได้สิ เลือกใครก็ได้ที่หลานชอบ” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ตอบอย่างสบาย ๆ “คุณปู่ หลานเลือกฮาร์วีย์…” แมนดี้ตอบอย่างลังเลขณะที่เธอมองไปที่ฮาร์วีย์แมนดี้คิดว่าฮาร์วีย์มีความน่าเชื่อถือพอ ดังนั้นเธอจึงอยากให้โอกาสฮาร์วีย์ได้เรียนรู้ว่าการทำงานหน้างานเป็นอย่างไรผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้วตามคำขอของแมนดี้“แมนดี้ เธอคิดว่าเธอสามารถควบคุมทุกอย่างเกี่ยวกับโครงการนี้ได้จริงหรือ? มันไม่ใช่ทรัพย์สินของเธอที่เริ่มสร้างมาด้วยซ้ำ! เธอต้องการให้คนไร้ค่าคนนี้ดูแลการก่อสร้างงั้นหรือ? ใครจะรับผิดชอบถ้าเขาทำผิดพลาด” แซ็คตะคอกด้วยความไม่พอใจที่บ่งบอกชัดเจนในน้ำเสียงของเขา“คุณปู่บอกแล้วว่าฉันเป็นผู้รับผิดชอบโครงการทั้งหมด นายเป็นใครถึงมาคัดค้าน?” แมนดี้ตอบพร้อมกับขมวดคิ้ว“แมนดี้ อย่าบอกนะว่าเธอกำลังวางแผนที่จะทำลายทรัพย์สินของเรา คนหนึ่งเป็นผู้จัดการโครงการและอีกคนหนึ่งเป็นหัวหน้างานโครงการง
ไม่นานข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วเมืองนิอัมมี่ว่าตระกูลซิมเมอรืได้รับเงินห้าสิบล้านดอลลาร์จากยอร์ก“ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาได้เงินลงทุนนั่นเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง!”“คนที่มีสามีไร้ประโยชน์คนนั้นหรือเปล่า?”“ฉันได้ยินว่าสามีคนนั้นประมูลภาพวาด ‘ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี’ มาได้ในราคาเพียงสิบห้าดอลลาร์และมอบให้กับท่านประธานของยอร์ก เอ็นทอร์ไพรส์”“ไม่แปลกใจ!”“เป็นไปได้ไหมที่ท่านประธานยอร์กสนใจแมนดี้?”คนนอกเริ่มซุบซิบกัน แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดความนิยมของตระกูลซิมเมอร์ที่มีมากขึ้นเพราะมีตระกูลจำนวนมากมาเข้พบตลอดทั้งช่วงบ่ายคฤหาสน์ซิมเมอร์แออัดไปด้วยผู้คนและทุกคนอยู่ที่นั่นยกเว้นฮาร์วีย์และแมนดี้ระกูลอื่น ๆ มาเพื่ออยากจะได้เคล็ดลับเพื่อพวกเขาได้รับเงินลงทุน แต่ไม่เป็นอย่างนั้นเมื่อแมนดี้ไม่ได้อยู่ที่นั่นเพื่อแบ่งปันเกร็ดความรู้***ณ โรงแรมแพลตตินั่ม.ฮาร์วีย์ต้องการมาพบกับไทสันและบังเอิญได้พบกับเจคระหว่างทางเจคประหลาดใจที่เห็นฮาร์วีย์ที่นั่น ในขณะที่เขามาที่นี้เพื่อที่จะขอให้ไทสันกำจัดฮาร์วีย์“ช่างบังเอิญเสียจริงฮาร์วีย์” เจคยิ้มเยาะ เขายังคงไม่ลืมความอัปยศอดสูที่เขาเผชิญในงานป
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข