LOGINShare
บทที่ 927
Related chapters
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 928
อย่างไรก็ตาม ความเจ็บปวดยังคงมาเป็นระลอก ทันใดนั้นเมเดลีนรู้สึกว่าทุกอย่างตรงหน้าเธอค่อย ๆ เริ่มมืดมัวในตอนนั้นเมื่อเธอกำลังจะล้มลงบนพื้น เธอก็จับร่างสีดำที่เข้ามาใกล้เธออย่างรวดเร็วก่อนที่ร่างนั้นจะคว้าเธอไว้ได้อย่างมั่นคง…“เจเรมี่ เจเรมี่…”เมเดลีนยังคงส่งเสียงเรียกชื่อของเจเรมี่อย่างไม่รู้ตัว และทันใดนั้นเอง เธอก็ได้ยินใครบางคนเรียกเธอด้วยความกังวล“เอวลีน ตื่นแล้วเหรอ? เอวลีน”เมเดลีนลืมตาในทันทีและเห็นเอโลอิสกำลังมองเธออย่างใจจดใจจ่อเธอมองไปรอบ ๆ และตระหนักได้ว่าเธออยู่ในโรงพยาบาล“เอวลีน ขอบคุณพระเจ้าที่ลูกโอเค” เอโลอิสถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ก็ยังกังวลอยู่ “ทำไมจู่ ๆ ลูกถึงเป็นลมไปล่ะ? แม่ห่วงมากว่าลูกจะเกิดอุบัติเหตุ”เมเดลีนคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะหมดสติและหัวใจเธอก็เต้นแรงอีกครั้ง “หนูเห็นเจเรมี่ค่ะ”“อะ อะไรนะ?!” เอโลอิสตกใจและคิดว่าเธอหูแว่ว “เอวลีน ลูกเพิ่งพูดว่าลูกเห็นเจเรมี่ใช่ไหม?”“ใช่ หนูเห็นเขา” เมเดลีนพยักหน้ายืนยันขณะที่น้ำตาร้อน ๆ ก็ไหลลงจากหางตาของเธอ “เขายังมีชีวิตอยู่ค่ะ แม่ เขายังมีชีวิตอยู่ เขาไม่ได้ทิ้งหนูไป”เมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น แววตา
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 929
มีประกายแห่งความหวังในแววตาของเมเดลีนเธอคิดว่าบางทีชายคนนั้นอาจจะยังมีความรู้สึกต่อเธออย่างไรก็ตาม เจเรมี่มองเมเดลีนราวกับว่าเธอเป็นแค่คนแปลกหน้า หรืออาจจะเป็นศัตรูด้วยซ้ำ“เธอตามมาฉันอีกแล้วนะ ใครส่งเธอมา?”กลายเป็นว่าเขาคิดว่าเธอกำลังตามเขาอีกครั้งเมเดลีนรู้ว่าความทรงจำของชายคนนี้ยังคงสูญไป ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะข่มความรู้สึกเอาไว้ เธอมองเขาอย่างโศกเศร้าและถามว่า “คุณไม่ใช่เจเรมี่จริง ๆ งั้นเหรอ?”เจเรมี่พยายามค้นหาในตัวเมเดลีนโดยการมองเธอ เขาจ้องในดวงตาที่โดดเดี่ยวและเปื้อนน้ำตาของเธออย่างลึกซึ้งเมเดลีนขมวดคิ้วขณะที่เธอยกมือขึ้น ปลายนิ้วกลมของเธออยู่บนแก้มของชายคนนั้นเธอทำได้แค่แตะเบา ๆ ในตอนที่เจเรมี่คว้ามือของเธอแน่น“เธอกำลังทำอะไร?” เขาถามด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่เยือกเย็นเป็นอย่างมากสายตาของเมเดลีนดูเจ็บปวด “คุณซิมเมอร์แมน คุณดูเหมือนสามีที่ตายไปแล้วของฉันจริง ๆ”ขณะที่เธอกล่าวเช่นนั้น เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ภาพพักหน้าจอของเธอบนโทรศัพท์คือภาพครอบครัวที่พวกเขาถ่ายบนเรือยอชในวันนั้นเจเรมี่ดูประหลาดใจในตอนที่เขาเห็นชายในรูปคนนั้นอย่างไรก็ตาม เ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 930
เมื่อลาน่าได้ยินสิ่งที่หล่อนกล่าว เธอก็หยุดสูบบุหรี่ขณะที่มีสีหน้าที่ผิดหวัง เมื่อเธอเห็นเมเดลีนกำลังเดินไปที่ประตูโดยไม่รู้สึกกระดากใจใด เธอก็หันหลังไปอย่างรวดเร็ว “ฮานส์ อย่าปล่อยเธอไป”เมเดลีนเพิ่งจะเดินไปยังทางเดินในตอนที่เธอถูกเจเรมี่ดึงอย่างกะทันหันเธอเงยหน้าขึ้นและเห็นสายตาที่ทิ่มแทงอย่างเฉยเมยของชายคนนั้น “ไปขอโทษเธอซะ”น้ำเสียงของเขากำลังสั่งการและท่าทีของเขาก็แข็งกร้าวมีความเจ็บปวดเล็กน้อยในใจของเมเดลีน และจากปลายหางตาของเธอ เธอเห็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายของลาน่าและนาโอมิกำลังมองฉากนี้ถูกคลี่คลายไม่กี่วินาทีต่อมา เมเดลีนก็ยิ้มให้กับชายคนนั้นที่กำลังจับเธอไว้แน่นและพูดเบา ๆ ว่า “ในเมื่อคุณซิมเมอร์แมนอยากให้ฉันขอโทษ งั้นฉันจะขอโทษค่ะ”ลาน่าและนาโอมิอยากจะเห็นเมเดลีนดูทุกข์ทรมาน แต่ภาพต่อหน้าพวกเธอกลับตรงกันข้ามกับสิ่งที่พวกเธอคิดว่าจะเกิดขึ้นโดยสิ้นเชิงเจเรมี่มองรอยยิ้มที่สดใสของเธอและพูดไม่ออกเมเดลีนหลุดจากมือของเจเรมี่อย่างง่ายดาย เธอขอโทษนาโอมิ จากนั้นก็ออกจากวิลล่าไปอย่างสงบหลังจากที่เข้าไปในรถ หน้ากากแห่งความแข็งแกร่งของเมเดลีนก็ถูกฉีกออกหัวใจของเธอเจ็บปวดมาก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 931
เมื่อเธอได้ยินเขาเรียกเธอว่าลินนี่ ก็เหมือนกับว่าเสียงอันไพเราะนั้นได้ดังเข้าไปข้างในใจของเมเดลีนเธอเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจและเห็นเจเรมี่กำลังยิ้มให้เธอ“อย่าสายล่ะ” เขาเตือนเธออีกครั้ง น้ำเสียงของเขาดูอ่อนโยนมากขึ้นเมเดลีนรู้สึกว่าเธอกำลังเห็นภาพหลอนอีกครั้ง แต่รอยยิ้มของเจเรมี่ให้ความรู้สึกที่จริงมากเมื่อเธอได้สติ เจเรมี่ก็ขับรถของเขาออกไปแล้ว“เอวลีน เกิดอะไรขึ้น?” เอโลอิสประหลาดใจและตกใจ “เขาบอกกับลูกว่าไงเมื่อกี้?”“หนูจะไปที่เอพริลฮิลล์คืนนี้” เมเดลีนกระซิบและมองไปยังทิศทางที่เจเรมี่ออกไป ความคิดเกิดขึ้นในใจของเธอ‘ลินนี่’เมื่อเมเดลีนนึกถึงตอนที่เขาเรียกชื่อของเธออย่างอ่อนโยนเมื่อกี้ ตาของเธอก็เป็นประกายด้วยความคาดหวังอีกครั้ง‘เจเรมี่ ในที่สุดคุณก็จำฉันได้แล้วใช่ไหม หรือคุณไม่เคยลืมมันเลย?’ด้วยความสงสัยที่ยังคงอยู่ในใจของเธอ เมเดลีนขอให้เคนขับรถพาเธอไปยังเอพริลฮิลล์เมเดลีนมาถึงก่อน แม้ว่ามันจะอยู่ในช่วงกลางฤดูร้อน แต่ก็ไม่มีนักท่องเที่ยวบนหาดเลยในเมื่อมันเร็วกว่าเวลาที่ตกลงกัน เมเดลีนจึงรออยู่ในรถเคนไม่อยากจะเชื่อเรื่องนั้นและถามว่า “คุณวิทแมนยังมีชีวิต
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 932
“ผมอยากรู้สึกถึงคุณมากกว่าที่ผมอยากรู้สึกถึงลูก”“อะไรนะ?” เมเดลีนไม่เข้าใจ แต่วินาทีต่อมา ฝ่ามือของเจเรมี่ก็จับหน้าของเธออุณหภูมิที่ฝ่ามือของเขาให้ความอบอุ่นกับแก้มของเธอก่อนที่เมเดลีนจะได้ตอบสนอง จู่ ๆ ชายที่อยู่ตรงหน้าก็จูบเธอเธอบอกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่จูบอันแสนอ่อนโยนของชายคนนั้นก็ค่อย ๆ ทำให้เธอสูญเสียทักษะความมีเหตุผลไปเจเรมี่ลืมตาขึ้นเล็กน้อยและมองเมเดลีนที่หลับตาอยู่ เธอตกอยู่ในภวังค์ของจูบอันดูดดื่มของเขา จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ หลับตาลงเช่นกันเมเดลีนไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนในตอนที่เจเรมี่ปล่อยเธอไปเธอหายใจหอบ แก้มของเธอรู้สึกร้อนอย่างกับเป็นไข้พวกเขาแต่งงานกันและมีลูกสามคน แต่เมเดลีนก็มักจะรู้สึกโอนอ่อนผ่อนตามในเรื่องนั้นอยู่เสมอเธอสงบใจที่เต้นรัวและกำลังจะพูดในตอนที่เจเรมี่พูดอย่างเยือกเย็นว่า “ผมจะกลับแล้ว”“คุณจะกลับไปหาลาน่าใช่ไหม?” แววตาของเมเดลีนหม่นลงเล็กน้อยเจเรมี่ไม่มองเธอ เขาเพียงแค่หันหลังและพูดว่า “ผมจะบอกให้คุณรู้ตอนที่เราเจอกันครั้งต่อไป”“เจเรมี่” เมเดลีนตามไปและจับมือเขา “เจเรมี่ ทำไมคุณถึงอยู่กับลาน่าล่ะ? คุณยังไม่ได้ตอบฉันเลย คุณย
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 933
เมื่อวินส์ตันเห็นว่าเมเดลีนยอมรับเรื่องนั้น เขาก็มองเธอด้วยความตกใจคาเลนยิ่งรู้สึกโกรธ “เอวลีน หล่อนไม่ละอายใจตัวเองรึไง? มันเป็นเพียงแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ ตั้งแต่ที่เจเรมี่เสียชีวิตแล้วหล่อนก็มีความรักครั้งใหม่แล้วงั้นเหรอ? หล่อนไร้ศีลธรรมและทำเรื่องพวกนั้นกับผู้ชายคนอื่นได้ยังไง? หล่อนนี่มัน...”“ช่วยฟังฉันหน่อยได้ไหม?” เมเดลีนแทรกคาเลนว่า “ดูให้ดีสิ แล้วคุณจะเห็นว่าผู้ชายในรูปคนนั้นคือเจเรมี่ เขายังมีชีวิตอยู่”“อะไรนะ?!”“อะไรนะ?!”วินส์ตันลุกขึ้นอย่างกะทันหัน ตกใจพอ ๆ กับคาเลน“คุณจำเขาจากด้านหลังไม่ได้รึไง?” เมเดลีนยื่นรูปให้แม้ว่ามันเป็นเพียงแค่แผ่นหลังของเขา เมเดลีนก็บอกได้เสมอว่านั่นคือเขาเมื่อคาเลนเหลือบมองมัน เธอก็ขยำรูปนั้นเป็นลูกบอลและโยนมันไปที่เท้าของเมเดลีน “หล่อนคิดว่าการหาคนที่มีขนาดตัวเท่ากับเจเรมี่มาจะทำให้หล่อนรอดตัวไปได้ง่าย ๆ เหรอ? หล่อนบอกว่านี่คือเจเรมี่ใช่ไหม? ก็ได้ ถ้าหล่อนพาเขามาได้ในตอนนี้ ฉันจะเชื่อ! ไม่เพียงแต่ฉันจะเชื่อ แต่ฉันจะคุกเข่าและคำนับเธอด้วย!”เมเดลีนไม่รู้ว่าเธอจะพาเจเรมี่มาหาคาเลนและวินส์ตันในตอนนี้ได้อย่างไรในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าทำไ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 934
เธอลงจากรถและเดินไปยังทางเข้าของโรงเรียนอนุบาล เธอสังเกตเห็นว่าพ่อแม่วัยหนุ่มสาวบางคนกำลังกระซิบและชี้มาที่เธอเมเดลีนเมินเรื่องซุบซิบและจ้องไปที่ประตูอย่างใจจดจ่อ มันใช้เวลาพักหนึ่งที่ใบหน้าเด็กน้อยของลิเลียนจะปรากฏ“ลิเลียน พี่ชายของลูกอยู่ไหน?” เมเดลีนถามและมองไปข้างหลังของลิเลียนลิเลียนกะพริบตาดวงโตของเธอปริบ ๆ “แจ็คบอกว่าเขาอยากจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ก็ไปนานแล้วค่ะ หนูยังไม่เห็นเขากลับมาเลย”เมเดลีนใจหายในตอนที่เธอได้ยินเช่นนั้น เธอคิดถึงลาน่าในทันทีทันใดนั้น เธอก็ได้รับสายจากลาน่า “เอวลีน เธอกังวลเพราะหาลูกชายไม่เจอใช่ไหม?”“ลาน่า เธอพาลูกชายของฉันไปที่ไหน?”เมื่อลาน่าได้ยินว่าเมเดลีนดูกระวนกระวายมากแค่ไหน เธอแค่หัวเราะและวางสายเมเดลีนคิดว่าบางทีเธออาจจะประมาทความเลวทรามของลาน่าไปเธอคิดว่าลาน่าจะทำลายชื่อเสียงของเธอ แต่เธอคาดไม่ถึงว่าหล่อนจะจู่โจมคนที่เธอห่วงมากที่สุดเมเดลีนพยายามที่จะโทรกลับ แต่ลาน่าก็ไม่รับสายเธอพยายามที่จะโทรหาหล่อนอีกครั้งและในที่สุดสายของเธอก็ต่อติด “ลาน่า เธอพาลูกชายของฉันไปที่ไหน? นายหญิงของแก๊งสเตเจี่ยน จอห์นสันกล้าที่จะรังแกเด็กงั้นเหรอ? คนท
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 935
เมื่อเจเรมี่เห็นคาเลนที่อยู่ในความตกใจ เขาก็เดาว่าคาเลนคงคิดว่าเขาคือชายที่ชื่อเจเรมี่เมื่อคาเลนเห็นว่าเจเรมี่อยู่รอดปลอดภัย ตาของเธอก็เริ่มแดง อย่างไรก็ตามอย่าลืมว่า นี่คือลูกชายของเธอเอง “เจเรมี่! เจเรมี่ ลูกจริง ๆ ด้วย! กลายเป็นว่าลูกยังมีชีวิตอยู่!”คาเลนรู้สึกสะเทือนใจและเริ่มวิ่งเขาไปหาเจเรมี่เมเดลีนรีบจับคาเลนไว้ “ได้โปรด ไปจากที่นี่ซะ”เธอพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมหล่อน แต่คาเลนก็ผลักมือของเมเดลีนออกด้วยความไม่พอใจ “เอวลีน หล่อนกำลังเล่นเกมอะไรอยู่? เจเรมี่มีชีวิตและอยู่สบายดี ทำไมหล่อนถึงซ่อนเขาไว้ที่นี่? แล้วทำไมหล่อนถึงห้ามไม่ให้ฉันเจอกับลูกชาย?!”เมเดลีนไม่รู้จะอธิบายเรื่องนั้นกับคาเลนอย่างไร คาเลนเป็นคนที่ค่อนข้างไม่มีเหตุผลและยังคงเป็นเหมือนเดิมอยู่เสมอเจเรมี่หมดความอดทนกับเรื่องทั้งหมดที่กำลังเกิดขึ้นและพูดต่ออย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อเธออยากมา งั้นก็ให้เธอมา”เมื่อคาเลนได้ยินเช่นนั้น เธอก็รีบไปข้าง ๆ เจเรมี่ “เจเรมี่ เจเรมี่ ให้แม่ดูลูกดี ๆ หน่อยซิ ลูก…”เธอพยายามที่จะจับหน้าของเจเรมี่ แต่ชายคนนั้นก็หยุดเดินและส่งสายตาที่ทิ่มแทงให้กับเธอ “ฉันไม่ใช่เจเรมี่ลูกของเธอ”
Latest chapter
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1430
อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1429
เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1428
อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1427
“เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1426
เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1425
เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1424
เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1423
เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1422
“สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ
