บทที่ 39

การเลือกซื้อชุดครั้งนี้ ไม่ว่าทารกในครรภ์ของเธอจะเป็นเพศใดก็ตามต้องสามารถสวมใส่สิ่งเหล่านี้ได้ทั้งสองแบบ

มาเดลีนจ่ายค่าเสื้อผ้า​ แต่แล้ว เธอโชคไม่ดีนักเมื่อเธอเห็นเมเรดิธอยู่ข้างหลัง เมื่อเธอหมุนตัวกลับไปที่ประตูทางเข้า

ดูเหมือนว่าเธออยู่คนเดียวรอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอ​ มาเดลีนอยากจะเดินผ่านเธอไป เธอไม่ต้องการเสียเวลากับสิ่งตรงหน้า แต่เมเรดิธกลับหยุดเธอไว้

“แมดดี้ เธอเรื่องแย่มากๆอยู่นี่แล้วเธอยังมีอารมณ์ที่จะมาเดินเลือกซื้อสินค้าอีกหรือ? ตำรวจกำลังตามหาเธออยู่ไม่ใช่เหรอ?”

มาเดลีนสับสนว่าหล่อนกำลังพูดถึงอะไร จากนั้น เมเรดิธพูดต่อว่า “เธอมันเป็นนักแสดงตัวอย่าง มันคงไม่เป็นไรหรอก ถ้าเธอไม่มีพรสวรรค์ในการรังสรรค์ผลงาน แต่ทำไมเธอถึงต้องคัดลอกงานของคนอื่น? บริษัท มิโนร่า กำลังฟ้องร้องเธอในข้อหาทำลายชื่อเสียงบรษัทของเขา นอกจากนี้ พวกเขายังฟ้องเธอในข้อหาละเมิดสิทธิ์ในทรัพย์สินทางปัญญาอีกด้วย หากเธอถูกตัดสินว่ามีความผิดนี้ เธอจะต้องถูกจำคุก”

มาเดลีนรู้สึกงงงวยกับทุกอย่าง บริษัทที่เมเรดิธกล่าวถึงคือบริษัทที่มอบความไว้วางใจให้เธอออกแบบแหวนคู่รัก

ยังไงก็ตาม การรังสรรค์ผลงานท