ตอนที่ 54 กูจะปกป้องมึงเอง

ก่อนที่ป้านีจะเล่าถึงสิ่งที่ได้ฟังมาต่อว่า...ในวันนั้นนอกจากเรื่องแผนการที่พ่อของฉันท่านได้ฝากฝังเอาไว้กับทนายแล้ว ท่านยังปรารภพูดกับทนายด้วยอีกว่า...ความจริงแล้วท่านรักบ้านหลังนี้มาก มันเป็นบ้านที่มีความทรงจำเกี่ยวกับพวกท่าน พ่อ แม่ ลูก เต็มไปหมด แต่ว่าหลังจากที่แม่ของฉันทิ้งท่านกับฉันไป ท่านรู้ดีว่าความทรงจำทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้ว

เพราะนับตั้งแต่นั้นไม่ว่าท่านจะมองไปทางไหนมันก็มีแต่ความทรงจำที่เจ็บปวดเข้ามาแทนที่ และนับวันก็เริ่มจะกลืนกินความสุขที่เคยคุกรุ่นอบอวลอยู่ภายในบ้านไปหมด ความรู้สึกของท่านมันเหมือนกับว่าทุกอย่างถูกแทนที่ด้วยความหม่นหมองและเฉยชาไปหมดแล้ว เพราะฉะนั้น…ท่านจึงอยากจะทิ้งบ้านนี้ไป บ้านที่ท่านคิดเอาไว้ว่าต่อให้ท่านจากไปถึงฉันอยู่ก็คงไม่มีความสุขอยู่ดี และท่านเองก็อยากให้ฉันไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ใหม่ ๆ ไปสร้างความทรงจำดี ๆ ที่มีความสุขเอาใหม่แทน

และสิ่งที่ท่านทำลงไปทั้งหมดนั้นมันจึงเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้ฉันตัดใจได้และไม่อาลัยอาวรณ์ต่อบ้านหลังนี้อีก…

สิ้นคำบอกเล่าจากปรานี...ฉันถึงกับร้องไห้โฮออกมาด้วยความเสียใจและเข้าใจถึงเรื่องราวทุกอย่างกระจ่างแจ้ง อีกทั้ง