เข้าสู่ระบบแชร์
chapter 76
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-30 14:57:19บทที่เกี่ยวข้อง
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 77
อันเจโล่เห็นเป็นโอกาสสะบัดเท้าแกร่งใส่คนที่ยืนใกล้ตัวพร้อมกับส่งหมัดตามไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่ยอมให้เขาทำร้ายอยู่ฝ่ายเดียว ส่งทั้งเท้าและหมัดตามมาติด ๆ อย่างกับห่าฝนบนฟ้าที่ร่วงหล่นลงมาจนเขาแทบป้องกันตัวเองไม่ทัน ต่อให้มีฝีมือแค่ไหน บวกกับความเป็นห่วงคนตัวเล็กไม่รู้ว่าตาลายหรือหูเพี้ยน ถึงได้เห็นและได้ยินคล้ายอีกฝ่ายถูกทำร้าย แล้วเมื่อหันหน้าไปดูไม่ทันได้เห็นหน้ากฤติกาหรอก ด้วยถูกหมัดหนัก ๆ ประเคนเข้ามาข้างมุมปากจนหน้าหัน“คุณเจ!!” กฤติการ้องเรียกคนตัวใหญ่ด้วยความตกใจระคนเจ็บจี๊ดๆ ที่หัวใจ เมื่อเขาถูกทำร้าย ด้วยความเผลอและลืมไปว่าตัวเองเป็นผู้หญิง ไม่ได้มีฝีมือทางด้านการต่อสู้ สะบัดแขนกลมกลึงที่อยู่ในมือน่านฟ้าออก สาวเท้าพุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่กลัวถูกทำร้าย แล้วหูก็ได้ยินเสียงดังพลั่ก! และเมื่อหันไปดู“คุณน่านฟ้า!!”แม้จะวุ่นวายอยู่กับการตะลุมบอน ทว่าหางตาอันเจโล่ก็ยังตวัดไปเห็นการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วปานรถไร้เบรกของน่านฟ้า ที่ตรงเข้ารับหมัดและเท้าแทนกฤติกา ก่อนที่ชายหนุ่มจะสั่งให้หญิงสาวถอยกลับไปยืนที่รถ และตัวเองร่วมผสมโรงลุยไม่ยั้ง ฝีมืออีกฝ่ายดีไม่ใช่น้อยเลย เมื่อสองแรงร่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 78
“ชวนใคร” คิ้วหนาเป็นปื้นขมวดมุ่นเข้าหากัน น้องสาวเขาคงไม่ได้คิดชวน... “คงไม่ใช่...”“ครับ คุณพ่อบ้านบอกว่าคุณหนูโทรชวน...” ไม่อยากเอ่ยชื่อผู้หญิงซึ่งบิดาของผู้เป็นนายคาดหวังมาเป็นสะใภ้ แต่ผู้เป็นนายไม่ชอบ ได้ยินชื่อเมื่อไหร่ต่อมโทสะในกายพุ่งลิ่วราวกับยืนอยู่ปากปล่องภูเขาไฟ ร้อนถึงเขาและมาริโอ้ที่อยู่ไม่สุข กินข้าวไม่ลง พานให้นอนไม่หลับด้วย“อือ...ฉันคุยเอง” บอกกับเดโก้ที่รีบต่อโทรศัพท์กลับไปบ้านให้เขาได้คุยกับน้องสาวตัวแสบเพียงแค่รู้ว่าพี่ชายโทรมาหาจิโอวานน่าก็กระดี๊กระด๊าหน้าระรื่นแล้ว “ว่าไงค่ะคุณพี่ชาย มีอะไรกับน้องสาวคนสวยเอ่ย?”“ได้ข่าวว่าเราจะพาใครมาเที่ยวรึยายตัวแสบ ฮึ!” นี่ถ้าอยู่ตรงหน้าเขาคงยกมือขยี้ผมบนศีรษะน้องสาวจนยุ่งด้วยความรักระคนระอิดระอาใจจิโอวานน่าหัวเราะคิกคัก ดันเสื้อผ้าชุดเก่า ๆ ล้าสมัย ซึ่งเธอไม่ได้ใส่แล้วมารวมไว้บนเตียงให้แม่บ้านนำไปจัดการตามแต่ใจชอบไปไว้ปลายเตียง ก่อนร่างเล็กแบบบางจะเอนตัวลงนอนกลิ้งไปกลิ้งมา มือหนึ่งยื่นไปคว้าตุ๊กตามากอด “ก็ใครใช้ให้พี่ชายไปเที่ยวคนเดียวไม่ยอมชวนน้องล่ะคะ”“พี่มาทำงานนะคะ ไม่ได้มาเที่ยว กลัวพาเรามาจะเบื่อเอาน่ะสิ” ตอบกลับอย่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 79
“แหม...รู้เร็วจริงคุณชาย ฉันโทรไปถึงได้รีบกดรับทันทีแบบนี้” หญิงสาวเอ่ยกระเซ้าตามสาย ด้วยรู้ดีว่าลูกน้องของอันเจโล่ต้องรีบวิ่งใส่เกียร์หมาไปบอกคนเป็นนายอย่างทาสผู้ซื่อสัตย์ “ฉันเข้าใจผิดไปเองหรือคะนี่ ที่ว่าผู้หญิงคนนี้มีอิทธิพลกับความรู้สึกของคุณชายน้ำแข็งน่ะ”“ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง หาเมื่อไหร่ก็ได้ ทำไมฉันต้องสนใจด้วยล่ะ”“งั้นถ้าฉันจะทำอะไรกับผู้หญิงคนนี้ก็ได้สินะ” ปลายสายเอ่ยถามเหมือนกับเปรย “ฉันว่าถึงเวลาที่เราควรต้องพบกันแล้วนะคะคุณชาย แต่ระหว่างที่ฉันรอ คุณคงไม่ว่าถ้าฉันจะทำอะไรกับแม่เนื้อนุ่มหอม”อันเจโล่ขบกัดฟันกรามกรอด นัยน์ตาเข้มเป็นประกายสีแดงวามวาบขึ้นมาในทันที เมื่อคิดถึงภาพกฤติกาถูกผู้ชายคนอื่นไม่ใช่เขากอดจูบโลมเล้า “จะให้ไปเจอที่ไหน”“อู้...ไม่ตอบ แสดงว่ายังห่วงลูกไก่น้อยอยู่” เชื่อแล้วว่าคิดไม่ผิด อันเจโล่ต้องคิดอะไรกับกฤติกาแน่นอน ไม่งั้นคงไม่ให้หญิงสาวเกาะติดข้างตัวตลอดเวลาหรอกนะ “อ๊ะ ฉันไม่ทำอะไรตอนนี้ก็ได้ แต่ถ้าคุณชายมาตามนัดช้า ก็ไม่แน่นะคะ”“ให้ไปพบที่ไหน”“เดี๋ยวจะมีคนไปรับ คุณชายก็ตามเขามาดี ๆ แล้วกันค่ะ อย่าไปทำให้เขาเจ็บตัว เพราะถ้าฉันเห็นรอยฟกช้ำดำเขียวบนหน้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 80
“แต่คุณชายไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอกนะคะ ฉันรักษาสัญญาเสมอ ถ้าบอกว่าปล่อย ก็ปล่อยจริง ๆ แต่เมื่อไหร่น่ะ ก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วล่ะค่ะ” ลุกขึ้นเดินไปหาอันเจโล่ ตวัดปลายนิ้วใต้คางแกร่ง ลากไปบนผิวหนังหนาแกร่งเรื่อยๆ ยิ้มในสีหน้าและแววตาเริงรื่น“ยอมบอกสิ่งที่ฉันต้องการหรือเปล่าง่ายหรือว่ายาก”“แล้วถ้าฉันจะเอาคนคืนโดยไม่เสียของล่ะ” เอ่ยถามเสียงเข้ม กราดสายตามองไปยังลูกน้องแต่ละคนของอีกฝ่าย มุมปากหนาหยักยกขึ้นเล็นน้อย “คิดว่าลูกน้องแค่หยิบมือเท่านี้จะรับมือฉันได้หรือ”“ก็ไม่รู้สิ...ฉันรู้แค่ว่า คนของคุณอยู่ในมือฉัน ถ้าเพียงแค่ฉันกระดิกนิ้วนิดเดียว ผู้หญิงคนนั้น...” กระดิกปลายนิ้วไปยังกฤติกาอีกรอบ “ได้ถูกปลายมีดแหลมคมสะกิดเอาให้เลือดไหล หน้าตาเนียนนุ่มใส ถ้าเป็นริ้วเป็นรอยไป แล้วใครจะรับผิดชอบล่ะ” เอ่ยถามคล้ายเล่นลิ้นให้คนได้ยินเกิดความรู้สึกรำคาญใจ“ไม่นะคุณเจ...อย่าบอกเขาไปนะคะ” แม้จะกลัวจนขาสั่น แต่กฤติกาพยายามห้ามอันเจโล่ไม่ให้บอกในสิ่งที่คนซึ่งจับตัวเธอมาได้รู้ ได้ยินชัดเจนเต็มสองหู เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้ว นอกจากจะไม่ปล่อยเธอไป ยังคิดทำร้ายชายหนุ่มให้ถึงตายอีกด้วย เธอยอมให้เป็นอย่างนั้นไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 81
“แหม...ทำเป็นปากเก่ง ร่ายมาซะดิบดี ก็ถ้าไม่แล้วคุณยอมตามคนของฉันมาทำไมล่ะ” เอ่ยถามน้ำเสียงหยามเยาะ กลีบปากหนาหยักยกขึ้นเล็กน้อย ทำเป็นพูดดี แต่ตอนนี้ใจคงร้อนรุ่มด้วยเปลวเพลิงไฟที่เผาพลาญ“ฉันมาก็เพราะต้องการดูหน้าไอ้ตัวเลว ๆ ที่กล้าทำร้ายได้แม้กระทั่งเพื่อนได้ลงคอ” อันเจโล่ค่อย ๆ สืบเท้าสาวเท้าก้าวไปด้านข้างทีละน้อยอุ๊ย!! คำคมเสียจริง ๆ เลย ชักอยากรู้เสียแล้วสิว่า ถ้าหากเธอทำอะไรกับแม่ลูกไก่น้อย อีกฝ่ายยังจะยืนฉีกยิ้ม ทำเฉยเมยอยู่ได้หรือเปล่า ร่างหนาเพรียวขยับก้าวเดินลิ่วไปยืนซ้อนด้านหลังกฤติกา วางสองแขนบนไหล่กว้าง ไล้ปลายนิ้วบนผิวแก้มนุ่ม ๆ โดยไม่สนใจอาการขัดขืนของอีกฝ่าย“ขอโทษเธอด้วยนะลูกไก่” ถึงจะโหดร้ายแต่เขาก็ยังรู้สึกดี ๆ กับกฤติกา “ฉันไม่ได้อยากทำอย่างนี้หรอกนะ แต่มันจำเป็นจริง ๆ ”“จำเป็นยังไงก็ไม่ควรทำอย่างนี้” ถ้าเป็นเพื่อนกันจริง ๆ ก็ไม่ควรทำกันอย่างนี้ จับเธอมาเพื่อต่อรองกับคนอื่นเอาข้อมูลอะไรกับไม่รู้ ไอ้ข้อมูลบ้า ๆ นั่นมีค่ามากนักหรือไง ถึงได้กล้าทำร้ายเพื่อนและกล้าผิดกฎหมายอย่างนี้“เธอไม่รู้ เธอก็พูดอย่างนี้ได้สิลูกไก่ ถ้าเธอเจออย่างฉัน” กัดฟันกรอด ๆ นัยน์ตาเข้มจัดแด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 82
“ลูกไก่ไม่เป็นอะไรค่ะ แต่คุณเจน่ะสิ รู้อยู่แล้วว่าคนพวกนั้นเขาต้องการอะไร ยังจะ...” ถ้าเธอไม่บ้าจนเพี้ยนฟังอะไรผิดพลาดไปจนจนกลายเป็นความสะเพร่า ปล่อยให้ตัวเองถูกจับเอาตัวมาเพื่อต่อรองกับอันเจโล่ละก็ ป่านนี้ชายหนุ่มจัดการพวกตัวร้ายพวกนี้จนหมอบราบคาบแก้วไปแล้วบ้าจริง...กลีบปากอิ่มนุ่มขบเม้มเข้าหากัน ก้มหน้าหมองเศร้าด้วยความรู้สึกผิด น้ำตาอุ่นร้อนเอ่อล้นคลอเบ้า เพราะเสียใจที่ตัวเองกลายเป็นต้นเหตุให้อันเจโล่ต้องเพลี่ยงพล้ำ แล้วยังกลายเป็นตัวภาระให้ชายหนุ่มต้องคอยกังวลในความปลอดภัยอีก“ร้องไห้ทำไมล่ะลูกไก่” อันเจโล่จับรั้งปลายคางมนให้แหงนขึ้นมองสบตาด้วย นิ้วยาวร้อยไกล่เกลี่ยกดซับหยดน้ำที่เอ่อล้นไหลซึมลงมาตามร่องแก้ม “หรือกลัวฉันเป็นอันตรายฮึ”“แต่ถ้าไม่มีลูกไก่สักคน คุณเจก็คงไม่...”อันเจโล่รีบยกมือปิดปากคนตัวเล็ก ศีรษะทุยสะบัดส่ายเบาๆ “ถึงไม่มีเธอ ริวาโก้ก็ต้องหาทางเล่นงานฉันจนได้นั่นแหละ เพียงแค่ประจวบเหมาะเล็กน้อยเท่านั้นเอง ไม่เป็นไรหรอกเรื่องขี้ปะติ๋ว ฉันรับมือได้สบายมาก” แม้จะกังวล ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ไม่สู้ดีเอาเสียเลย หนทางหนีแทบปิดตาย ด้วยเมื่อมองไปรอบทิศทั่วทุกทางก็ล้วนแล้วแต่ท้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 83
“จะไปไหนลูกไก่ มานี่เลยยายตัวดี” ยื่นมือไปอย่างเร็วจนคว้าเอาเส้นผมหนานุ่มดึงกลับมาอย่างไม่ปรานีปราศรัย วงหน้าแดงปลั่งด้วยเพลิงโทสะ นัยน์ตาฉายแววเกรี้ยวกราดกฤติการ้องโอ๊ยดังลั่น สองมือจับผมบนศีรษะ ดวงหน้าผ่องพรรณเหยเกบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บจากแรงกระตุก พลางสาวก้าวเท้าถอยกลับไปด้านหลังอย่างเร็วรี่ เพราะถ้าขืนดันทุรังไป จะทำให้ตัวเองต้องเจ็บตัวมากขึ้น“ปล่อยฉันนะริวาโก้” กฤติกาพูดเมื่อทนไม่ไหว เจ็บจนน้ำตาแทบไหล เมื่อพูดไปแล้วริวาโก้กระตุกจนในหูได้ยินเสียงดังกราว ราวกับเส้นผมจะหลุดร่วงออกมาทั้งแผง“อย่าทำอะไรลูกไก่นะไอ้ริวาโก้”“ตัวมึงเอง มึงยังเอาไม่รอดเลย ยังจะมาห่วงคนอื่น” หัวเราะใส่หน้า พลางสอดมือมาจับกุมลำคอระหง “ถ้ากูจะหักคอสวย ๆ นี่ทิ้ง มึงจะทำอะไรกูหา...ไอ้อันเจโล่”“ไอ้เลว!” อันเจโล่ฮึดฮัด แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะตัวเองก็ถูกคุมอยู่ จนแขนแทบจะหักออกเป็นสองท่อน “ถ้ากูหลุดไปได้ มึง...พลั่ก!!” พูดไม่ทันจบหมัดหนัก ๆ ก็สวนเข้ามาที่มุมปากเสียก่อน ชายหนุ่มเหลียวไปมองคนที่ทำให้เขาเจ็บด้วยนัยน์ตาดุร้ายราวกับเสือลำบาก ที่พร้อมสู้ไม่เหลียวหลังหนีอีกแล้ว“เอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่าไหมคุณอันเจโล่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 84
อันเจโล่หน้าตึง ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ บิดามีเบื้องลึกเบื้องหลังอันไม่ดี แต่ไม่ว่าจะยังไง ท่านก็คือบิดาผู้ให้กำเนิด “พ่อฉันไปทำอะไรแก อย่าพูดใส่ความคนอื่นลอย ๆ ถ้าหากไม่มีหลักฐาน” พ่อเขาคงไม่ได้ไปฆ่าไปแกพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณของอีกฝ่าย ให้ต้องตามมาจองล้างจองพลาญตอนโต อย่างกับนิยายน้ำเน่าหรอกนะฮึ...ริวาโก้ปาดเหงื่อบนหน้า หันไปยิ้มหยันใส่พ่อลูกชายสุดแสนเลิศประเสริฐศรี ที่ถึงตอนนี้ยังให้ความรักและเคารพไอ้พ่อเลว ๆ ที่ทำร้ายลูกตัวเองลับหลังได้ลงคอ อยากรู้นักถ้าได้รู้ความจริง คู่ควงของตัวเองลับหลังถูกคนเป็นพ่อลากเข้าห้อง ปู้ยี้ปู้ยำไปไม่รู้สักกี่คนต่อกี่คน อันเจโล่รับได้หรือเปล่าชายหนุ่มพาร่างเพรียวเดินคล้ายคนเมา ทรงตัวไม่ได้ไปหยุดและค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งเบื้องหน้าอันเจโล่ นิ้วยาวไล้บนแก้มตอบเรื่อยลงมาถึงคางบึกบึน ก่อนลากเลยไปถึงจอนหูอีกฝั่ง โน้มใบหน้าไปแนบกับหู หลับตา ซึมซับเอาความอับอายและเจ็บปวดจากการถูกผู้ชายวัยคราวพ่อสั่งให้ถูกน้องจับเอาตัวขึ้นรถ ลากเข้าโรงแรมแล้วทำอย่างกับว่าเขาเป็นผู้หญิงขายเรือนร่าง น้ำตาอุ่น ๆ เอ่อล้นคลอหน่วยตา“พ่อแกข่มขืนฉัน!”“แกเอาเรื่องบ้าบอเฮงซวยอะไรมาใส่ความพ่อฉ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30
บทล่าสุด
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 90 (จบ)
“ใคร...มันเป็นใครกล้ามาอยู่ห้องลูกไก่” คิ้วเข้มขมวดมุ่นเข้าหากัน “ทำอย่างนี้ได้ยังไงลูกไก่ ไหนสัญญาแล้วไง เธอจะรอฉันน่ะ” ชายหนุ่มแสร้งถามทั้งที่ก็รู้ดีว่าไม่มีผู้ชายคนไหนเข้าใกล้แม่ลูกไก่น้อยของเขาได้ในระยะห้าเมตร ด้วยเขามีผู้ช่วยมือดีคอยดูแลให้อยู่ ซึ่งถ้าหากเธอรู้ละก็...มีหวังคนส่งข่าวคงกลายเป็นกระสอบทรายไม่แพ้เขานัยน์ตาเข้าสีเทาปนเขียวขี้ม้าเป็นประกายแพรวพราวระยับอย่างน่าสงสัยเป็นอย่างยิ่ง “เป็นใครแล้วคุณยุ่งอะไรด้วยละ ไม่ได้เป็นอะไรกับฉันสักหน่อย” ตอบกลับอย่างยียวน คอยจับตามองคนตัวใหญ่ที่เต็มไปด้วยพิรุธมากมาย “อีกอย่างถ้าฉันแต่งงานมีสามีเป็นตัวเป็นตน มันผิดแปลกตรงไหน คนมันสวยนี่น่า” หญิงสาวเอ่ยพร้อมเชิดหน้าขึ้นสูงอันเจโล่เกือบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหว นี่คงไม่รู้สิน่าว่าเขารู้การเคลื่อนไหวของเธอตลอดเวลานะ “ไม่จริง ก็ไหน...” แสร้งเอ่ยถามอย่างร้อนรน แต่กลับหลุดบางอย่างออกไปจนคนตัวเล็กจับพิรุธมองมาอย่างจ้องจับผิด“ไหนอะไร” กฤติกายกมือเท้าสะเอว จ้องเข้าไปในดวงตาซ่อนความเจ้าเล่ห์ไว้ไม่มิด “บอกมานะ ไม่งั้นลูกไก่โกรธจริง ๆ ด้วย” เธอพยายามขู่เสียงเข้มให้อีกฝ่ายกลัว ทว่าแปลกยิ่งนักที่อั
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 89
“ใคร...มันเป็นใครกล้ามาอยู่ห้องลูกไก่” คิ้วเข้มขมวดมุ่นเข้าหากัน “ทำอย่างนี้ได้ยังไงลูกไก่ ไหนสัญญาแล้วไง เธอจะรอฉันน่ะ” ชายหนุ่มแสร้งถามทั้งที่ก็รู้ดีว่าไม่มีผู้ชายคนไหนเข้าใกล้แม่ลูกไก่น้อยของเขาได้ในระยะห้าเมตร ด้วยเขามีผู้ช่วยมือดีคอยดูแลให้อยู่ ซึ่งถ้าหากเธอรู้ละก็...มีหวังคนส่งข่าวคงกลายเป็นกระสอบทรายไม่แพ้เขานัยน์ตาเข้าสีเทาปนเขียวขี้ม้าเป็นประกายแพรวพราวระยับอย่างน่าสงสัยเป็นอย่างยิ่ง “เป็นใครแล้วคุณยุ่งอะไรด้วยละ ไม่ได้เป็นอะไรกับฉันสักหน่อย” ตอบกลับอย่างยียวน คอยจับตามองคนตัวใหญ่ที่เต็มไปด้วยพิรุธมากมาย “อีกอย่างถ้าฉันแต่งงานมีสามีเป็นตัวเป็นตน มันผิดแปลกตรงไหน คนมันสวยนี่น่า” หญิงสาวเอ่ยพร้อมเชิดหน้าขึ้นสูงอันเจโล่เกือบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหว นี่คงไม่รู้สิน่าว่าเขารู้การเคลื่อนไหวของเธอตลอดเวลานะ “ไม่จริง ก็ไหน...” แสร้งเอ่ยถามอย่างร้อนรน แต่กลับหลุดบางอย่างออกไปจนคนตัวเล็กจับพิรุธมองมาอย่างจ้องจับผิด“ไหนอะไร” กฤติกายกมือเท้าสะเอว จ้องเข้าไปในดวงตาซ่อนความเจ้าเล่ห์ไว้ไม่มิด “บอกมานะ ไม่งั้นลูกไก่โกรธจริง ๆ ด้วย” เธอพยายามขู่เสียงเข้มให้อีกฝ่ายกลัว ทว่าแปลกยิ่งนักที่อั
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 88
“ยิ้มนะลูกไก่ ให้กำลังใจฉันไปทำหน้าที่ของตัวเอง เอาชนะพวกมารและจะได้รีบกลับมาหาเธอ” บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเขาตั้งใจเอ่ยคำนี้หรือเปล่า แต่เอ่ยออกไปแล้วก็ไม่ได้เสียใจ เมื่อเห็นรอยยิ้มดีใจของแม่เนื้อนุ่มหวาน“คุณเจ” หัวใจถึงกับโป่งพองราวลูกโป่งอัดแก๊ส จนลอยลิ่วไปบนฟากฟ้าสีครามสดใส ก่อนดวงหน้าผ่องพรรณจะหมองหม่นลงเมื่อเสียงประกาศเตือนดังมาอีกครั้ง ที่ทำให้เธอตัดสินใจทำอย่างแสงกล้าพูด...เอ่ยบอกเขาให้รู้ความจริงในใจ ดีกว่าเก็บเอาไว้ในอกพร้อมความเจ็บช้ำ ได้บอกรักแม้ต้องผิดหวัง ยังดีกว่าไม่ได้บอกให้เขารู้กฤติกาจับมือใหญ่ มองเข้าไปในแววตาเข้ม “ลูกไก่มาเพราะมีเรื่องสำคัญอยากบอกคุณเจค่ะ...” สูดลมหายใจเข้าปอด รวมรวมความกล้า“ลูกไก่...รักคุณเจค่ะ” กฤติกาเอ่ยเสียงเข้มและหนักแน่นอันเจโล่เต็มตื้นกับคำรักที่ได้ยินจนหัวใจคล้ายลูกโป่งที่ถูกสูบแก็สอัดไปจนเต็มลอยพุ่งขึ้นบนฟากฟ้าในทันควัน “ลูกไก่!” สมควรเป็นเขาที่ต้องเอ่ยบอกคำนี้ออกไปก่อน แต่นี่คนตัวเล็กกลับ...เขายอมแพ้ใจเธอจริงๆ แขนกำยำสอดรวบกอดร่างเล็กแนบอก“ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี คงมีแค่คำนี้...ขอบใจนะลูกไก่ที่รักคนนิสัยไม่ดีอย่างฉัน” คำเล็ก ๆ ที่มีอาน
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 87
อันเจโล่ผ่อนลมหายใจออกจากปอดแผ่วเบา แม้อยากยืดเวลาออกไปแม้แค่เสียววินาที เพื่อให้ตัวเองได้เฝ้ารอด้วยความหวังอีกครั้ง ทว่าสุดท้ายแล้วเขาก็จำต้องยอมรับความจริง กฤติกาไม่มาร่างหนาผุดลุกจากเก้าอี้ที่นั่งด้วยเท้าที่หนักอึ้งจนแทบเดินต่อไม่ไหว ในหัวใจราวกับถูกเศษแก้วแตกที่ฝังอยู่ในก้อนเนื้อบาดเฉือนทุกการหายใจ เหมือนโลกที่ยืนอยู่แปรปรวน แผ่นดินไหวโยกทำให้เขายืนทรงตัวไม่อยู่ จนต้องเฝ้าถามย้ำกับตัวเองอีกครั้ง เป็นอะไรไป?“นายครับ”“มีอะไร”“จะเปลี่ยนใจก็ยังทันนะครับ” กลับไปคราวนี้ศึกหนักหนาสาหัสรอนายอยู่ แล้วก็ไม่รู้จะใช้เวลานานเท่าไหร่ ถึงสามารถเคลียร์เรื่องราวให้มันจบลงไปด้วยดี เขาอยากให้นายได้มีเวลาอยู่กับกฤติกาอีกหน่อย ได้เก็บช่วงเวลานี้ไว้เป็นกำลังใจยามที่ต้องต่อสู้กับเรื่องร้าย“ฉันไม่เป็นไร” อาการเขาคงหนักมากจริงๆ แม้กระทั่งลูกน้องยังสังเกตเห็นได้“จะให้คุณ...”“อย่าเลย” รู้ว่าเดโก้จะเสนออะไร เขาเองก็เคยคิดแวบ ๆ แต่คิดแล้วคิดอีกหลายตลบอยู่ ส่วนหนึ่งก็เพื่อความปลอดภัยของกฤติกา แต่อีกส่วนก็มาจากตัวเองที่ดันปากหนักเองช่วยไม่ได้ ถ้าเอ่ยปากชวนแม่เนื้อนุ่มไปด้วยนะ ป่านนี้ก็มีเธอข้างกายเรียบร้
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 86
“ลูกไก่” เอ่ยเรียกเสียงแหบพร่า ฝ่ามือหนาไล้ลูบอย่างแผ่วเบาอ่อนโยน ริมฝีปากร้อนผ่าวทาบทับจุมพิตไต่เลื่อนเคลื่อนไปบนผิวกายเนียนนุ่มลื่นราวกับแพรไหมอย่างเชื่องช้า“ขา...” กฤติกาขานรับ เพียงแค่มองสบนัยน์ตากับอีกฝ่ายก็รู้แล้วว่าเขาต้องการสิ่งใด ไม่จำเป็นต้องเอ่ยด้วยคำพูดอีกแล้ว... “เมื่อไหร่คะคุณเจ” เธออยากรู้ มีเวลานานเท่าไหร่ในอ้อมแขนแกร่งนี้“พรุ่งนี้” ตอบกลับเสียงพร่าแหบราวกับในอกถูกก้อนหินไร้น้ำหนักกดทับอยู่“เร็วจังเลยนะคะ” เปรยเสียงแหบแห้ง อยากขอเขาว่าอย่างเพิ่งไปได้ไหม อยู่กับเธออีกสักวันได้ไหม แต่กฤติกาก็พูดไม่ออก ด้วยรู้ถึงความอึดอัดใจของอีกฝ่าย คงทำได้แค่...ใช้เวลาที่มีอยู่ให้มีค่าที่สุด เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำในวันต้องจากร้างห่างลากัน“ฉัน...” ถ้าเธอพูดอะไรนอกจากนี้สักคำ เขาคงรู้สึกดีกว่าการได้รับรอยยิ้มแห้งๆ นัยน์ตาหวานเศร้าอมโศกอย่างนี้นิ้วยาวเล็กยื่นไปทาบบนปากหนา “ไม่เป็นไรค่ะ ลูกไก่รู้ว่าคุณเจจำเป็น แค่...คืนนี้ เรา...” ปวดร้าวไปหมดทั้งทรวงจนพูดไม่ออก“ฉันรู้...คืนนี้ จนถึงเวลานั้น” ไม่อยากพูดถึงเวลาจำต้องลาจาก “เราจะมีกันและกันใช่ไหมลูกไก่”“ค่ะ...เราจะมีกันและกัน” กฤติกา
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 85
“ว่าไงอันเจโล่ จะบอก หรือจะให้ลูกไก่เจ็บมากกว่านี้”“อย่านะคุณเจ อย่า...‘บอก’” กลายเป็นเสียงกรีดร้องแทน เมื่อบาดแผลถูกกดเปิดออกจนเลือดไหลซึมออกมา“ลูกไก่!” กัดฟันกรอด อยากลุกขึ้นไปช่วยแม่หวานใจจนตัวสั่น แต่เพราะถูกจับเอาไว้เลยต้องทนเห็นแม่เนื้อนุ่มร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด จะไม่สัญญาใด ๆ ทั้งสิ้น แต่มีโอกาสพาตัวเองหลุดรอดไปเมื่อไหร่ ริวาโก้ต้องรับผิดชอบในความเจ็บของลูกไก่น้อย แน่นอน!“ว่าไงอันเจโล่ หรือจะให้ฉัน...” ไม่ได้ยินดีกับความเจ็บปวดของใคร แต่มันจำเป็น“ได้” กัดฟันกรอดขณะตอบอีกฝ่าย “ฉันยอมบอก แต่แกห้ามทำร้ายลูกไก่”“ไม่นะคุณเจ! ยะ...อย่า...” กฤติการ้องห้ามก่อนเสียงจะขาดหายไป ด้วยเจ็บและหน้ามืด พ่วงด้วยความรู้สึกเย็นยะเยือกไปทั้งร่าง แต่กลับรู้สึกเหมือนมีเหงื่อผุดไหลข้างขมับและแผ่นหลัง“อย่าคิดตุกติกนะอันเจโล่ แกทำเมื่อไหร่ เตรียมตัวเห็นลูกไก่กลายเป็นคนที่มีร่างที่ไร้วิญญาณแน่นอน” ไม่ได้ขู่แม้แต่นิดเดียว เอาจริงทุกคำพูดด้วย เขายอมทำทุกอย่างทุกทางเพื่อให้อันเจโล่และครอบครัวประสบกับความหายนะ แก้แค้นให้กับตัวเองและทุกๆ คนที่ถูกกระทำจากครอบครัวนี้ให้สาสม!อันเจโล่มองดวงหน้าผุดผาดขาวซีด
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 84
อันเจโล่หน้าตึง ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ บิดามีเบื้องลึกเบื้องหลังอันไม่ดี แต่ไม่ว่าจะยังไง ท่านก็คือบิดาผู้ให้กำเนิด “พ่อฉันไปทำอะไรแก อย่าพูดใส่ความคนอื่นลอย ๆ ถ้าหากไม่มีหลักฐาน” พ่อเขาคงไม่ได้ไปฆ่าไปแกพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณของอีกฝ่าย ให้ต้องตามมาจองล้างจองพลาญตอนโต อย่างกับนิยายน้ำเน่าหรอกนะฮึ...ริวาโก้ปาดเหงื่อบนหน้า หันไปยิ้มหยันใส่พ่อลูกชายสุดแสนเลิศประเสริฐศรี ที่ถึงตอนนี้ยังให้ความรักและเคารพไอ้พ่อเลว ๆ ที่ทำร้ายลูกตัวเองลับหลังได้ลงคอ อยากรู้นักถ้าได้รู้ความจริง คู่ควงของตัวเองลับหลังถูกคนเป็นพ่อลากเข้าห้อง ปู้ยี้ปู้ยำไปไม่รู้สักกี่คนต่อกี่คน อันเจโล่รับได้หรือเปล่าชายหนุ่มพาร่างเพรียวเดินคล้ายคนเมา ทรงตัวไม่ได้ไปหยุดและค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งเบื้องหน้าอันเจโล่ นิ้วยาวไล้บนแก้มตอบเรื่อยลงมาถึงคางบึกบึน ก่อนลากเลยไปถึงจอนหูอีกฝั่ง โน้มใบหน้าไปแนบกับหู หลับตา ซึมซับเอาความอับอายและเจ็บปวดจากการถูกผู้ชายวัยคราวพ่อสั่งให้ถูกน้องจับเอาตัวขึ้นรถ ลากเข้าโรงแรมแล้วทำอย่างกับว่าเขาเป็นผู้หญิงขายเรือนร่าง น้ำตาอุ่น ๆ เอ่อล้นคลอหน่วยตา“พ่อแกข่มขืนฉัน!”“แกเอาเรื่องบ้าบอเฮงซวยอะไรมาใส่ความพ่อฉ
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 83
“จะไปไหนลูกไก่ มานี่เลยยายตัวดี” ยื่นมือไปอย่างเร็วจนคว้าเอาเส้นผมหนานุ่มดึงกลับมาอย่างไม่ปรานีปราศรัย วงหน้าแดงปลั่งด้วยเพลิงโทสะ นัยน์ตาฉายแววเกรี้ยวกราดกฤติการ้องโอ๊ยดังลั่น สองมือจับผมบนศีรษะ ดวงหน้าผ่องพรรณเหยเกบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บจากแรงกระตุก พลางสาวก้าวเท้าถอยกลับไปด้านหลังอย่างเร็วรี่ เพราะถ้าขืนดันทุรังไป จะทำให้ตัวเองต้องเจ็บตัวมากขึ้น“ปล่อยฉันนะริวาโก้” กฤติกาพูดเมื่อทนไม่ไหว เจ็บจนน้ำตาแทบไหล เมื่อพูดไปแล้วริวาโก้กระตุกจนในหูได้ยินเสียงดังกราว ราวกับเส้นผมจะหลุดร่วงออกมาทั้งแผง“อย่าทำอะไรลูกไก่นะไอ้ริวาโก้”“ตัวมึงเอง มึงยังเอาไม่รอดเลย ยังจะมาห่วงคนอื่น” หัวเราะใส่หน้า พลางสอดมือมาจับกุมลำคอระหง “ถ้ากูจะหักคอสวย ๆ นี่ทิ้ง มึงจะทำอะไรกูหา...ไอ้อันเจโล่”“ไอ้เลว!” อันเจโล่ฮึดฮัด แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะตัวเองก็ถูกคุมอยู่ จนแขนแทบจะหักออกเป็นสองท่อน “ถ้ากูหลุดไปได้ มึง...พลั่ก!!” พูดไม่ทันจบหมัดหนัก ๆ ก็สวนเข้ามาที่มุมปากเสียก่อน ชายหนุ่มเหลียวไปมองคนที่ทำให้เขาเจ็บด้วยนัยน์ตาดุร้ายราวกับเสือลำบาก ที่พร้อมสู้ไม่เหลียวหลังหนีอีกแล้ว“เอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่าไหมคุณอันเจโล่
บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย chapter 82
“ลูกไก่ไม่เป็นอะไรค่ะ แต่คุณเจน่ะสิ รู้อยู่แล้วว่าคนพวกนั้นเขาต้องการอะไร ยังจะ...” ถ้าเธอไม่บ้าจนเพี้ยนฟังอะไรผิดพลาดไปจนจนกลายเป็นความสะเพร่า ปล่อยให้ตัวเองถูกจับเอาตัวมาเพื่อต่อรองกับอันเจโล่ละก็ ป่านนี้ชายหนุ่มจัดการพวกตัวร้ายพวกนี้จนหมอบราบคาบแก้วไปแล้วบ้าจริง...กลีบปากอิ่มนุ่มขบเม้มเข้าหากัน ก้มหน้าหมองเศร้าด้วยความรู้สึกผิด น้ำตาอุ่นร้อนเอ่อล้นคลอเบ้า เพราะเสียใจที่ตัวเองกลายเป็นต้นเหตุให้อันเจโล่ต้องเพลี่ยงพล้ำ แล้วยังกลายเป็นตัวภาระให้ชายหนุ่มต้องคอยกังวลในความปลอดภัยอีก“ร้องไห้ทำไมล่ะลูกไก่” อันเจโล่จับรั้งปลายคางมนให้แหงนขึ้นมองสบตาด้วย นิ้วยาวร้อยไกล่เกลี่ยกดซับหยดน้ำที่เอ่อล้นไหลซึมลงมาตามร่องแก้ม “หรือกลัวฉันเป็นอันตรายฮึ”“แต่ถ้าไม่มีลูกไก่สักคน คุณเจก็คงไม่...”อันเจโล่รีบยกมือปิดปากคนตัวเล็ก ศีรษะทุยสะบัดส่ายเบาๆ “ถึงไม่มีเธอ ริวาโก้ก็ต้องหาทางเล่นงานฉันจนได้นั่นแหละ เพียงแค่ประจวบเหมาะเล็กน้อยเท่านั้นเอง ไม่เป็นไรหรอกเรื่องขี้ปะติ๋ว ฉันรับมือได้สบายมาก” แม้จะกังวล ด้วยสถานการณ์ตอนนี้ไม่สู้ดีเอาเสียเลย หนทางหนีแทบปิดตาย ด้วยเมื่อมองไปรอบทิศทั่วทุกทางก็ล้วนแล้วแต่ท้อ
