บทที่​42 หอตำราและคลังยุทธ์ตระกูลหวัง

ห้องโถงรับรองของเรือนหลักตระกูลหวังเครื่องใช้ภายในเรือนทั้งหมดนั้นทำขึ้นจากหยกเขียวอ่อนแกะสลักที่มีความงดงามอ่อนช้อย อีกทั้งยังประดับตกแต่งไปด้วยสิ่งของมีค่ามากมายบางชิ้นถึงกับมีอายุยาวนานหลายร้อยปีเลยทีเดียว ของทุกอย่างเหล่านี้ต่างเเสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งของตระกูลหวังสายหลักได้เป็นอย่างดี

"ได้ยินว่าหนิงเอ๋อร์กับลู่เอ๋อร์จะทำการทดสอบเข้าร่วมสำนักศึกษาในอีกไม่กี่วันเช่นนั้นรึ?" หวังจิ่งหลงถามขึ้นมองไปทางฝั่งของหลานชายของตนทั้งสอง

"ขอรับท่านตา เพียงเเต่ว่าข้ากับลู่เกอยังไม่แน่ใจว่าจะเข้าร่วมสำนักศึกษาใด..." หนิงอ้ายตอบกลับผู้เป็นตาของตนไป

"การเลือกสำนักศึกษามีความสำคัญไปไม่น้อย ด้วยความแตกต่างของเเต่ละสำนักไม่ว่าจะเป็นที่ตั้งของสำนักที่เอื้อต่อการฝึกฝนตามพลังธาตุในร่างกายและทรัพยากรล้ำค่าที่จำเป็นในการเลื่อนระดับพลังวิญญาณรวมไปถึงวิสัยทัศน์ของเจ้าสำนัก สิ่งต่างๆ เหล่านี้นั้นล้วนมีผลในการบ่มเพาะทั้งสิ้น..."

"สำนักศึกษาในมหาทวีปบูรพานี้นับได้ว่ามีอยู่มากมายไม่น้อย เพียงเเต่สำนักใหญ่ที่มีชื่อเสียงและผู้คนในโลกยุทธภพให้การยอมรับมีเพียงห้าสำนักเท่านั้น นั่นคือสำนักศึกษาเวหาธาราสวรรค์ สำนักศึกษาพิภพเทวะนิรันดร์ สำนักศึกษาเหมันต์พันตะศักดิ์สิทธิ์ สำนักศึกษาหมื่นเพลิงอัสนีและสำนักศึกษาอาศรมบรรพต..." หวังจิ่งหลงอธิบายเพื่อให้ทั้งสองคนเข้าใจมากยิ่งขึ้น

"สำนักศึกษาเเรกนั่นคือสำนักศึกษาเวหาธาราสวรรค์ สำนักนี้ตั้งอยู่ทางบริเวณมหานทีกว้างใหญ่อันเป็นหัวใจหลักของทวีปบูรพาเเห่งนี้ พื้นที่โดยรอยหลายหมื่นลี้เต็มไปด้วยลมปราณอันบริสุทธิ์ของธาตุน้ำ เรียกได้ว่าพื้นที่โดยรอบนั้นเต็มไปด้วยผืนน้ำอย่างเเท้จริง การจะเข้าทดสอบนั้นไม่ง่ายเท่าใดนักด้วยเพราะการเปิดสำนักในเเต่ละครั้งเพื่อรับศิษย์ใหม่ค่ายกลใดก็ไม่สามารถใช้การได้ ดังนั้นวิธีการเดินทางเพียงอย่างเดียวนั่นคือการนั่งเรือมุ่งสู่ใจกลางของมหานทีอันเป็นที่ตั้งของสำนักศึกษาระหว่างทางนั้นไม่ได้ราบเรียบง่ายดายอย่างแน่นอน..."

"สำนักศึกษาที่สองคือ สำนักศึกษาพิภพเทวะนิรันดร์ สำนักนี้ตั้งอยู่ตรงบริเวณส่วนทิศตะวันออกของทวีป แน่นอนว่าอากาศบริเวณนั้นค่อนข้างจะแห้งแล้งเต็มไปด้วยภูเขาสูงชันอันตรายไม่น้อย การเดินทางด้วยสัตว์อสูรที่บินได้และเคล็ดวิชาตัวเบาต่างถูกสะกดเมื่อเข้าสู่เขตพื้นที่ของสำนัก ดังนั้นกำลังกายอันเเข็งแกร่งและหัวใจที่มั่นคงเท่านั้นจะนำพาไปถึงที่ตั้งของสำนักศึกษาได้..."

"สำนักศึกษาที่สามคือ สำนักศึกษาเหมันต์พันตะศักดิ์สิทธิ์ สำนักนี้ตั้งอยู่ตรงบริเวณทางตอนเหนือสุดของมหาทวีป โดยรอบเต็มไปด้วยความรุนแรงสายลมจนก่อเกิดพายุขนาดใหญ่ ตัวของสำนักเองตั้งอยู่บนธาราน้ำเเข็งขนาดใหญ่สภาพอากาศนั้นกล่าวได้ว่าเลวร้ายอย่างถึงที่สุด เหมันต์สีขาวบริสุทธิ์ตกอยู่ตลอดเวลาแต่ภายในสำนักได้ติดตั้งมหาค่ายกลเพื่อให้อากาศในสำนักนั้นอบอุ่นเย็นสบายไปไม่ต่างไปจากส่วนกลางของทวีป หากว่าผู้ฝึกตนใดที่มีพลังธาตุลมที่ไม่เเข็งแกร่งเพียงพอที่จะฝ่าฝันไปถึงที่ตั้งของสำนักศึกษานั้นย่อมหมายความว่าคนผู้นั้นไม่มีคุณสมบัติเริ่มต้นที่จะสามารถเข้าร่วมได้นั่นเอง..."

"สำนักศึกษาที่สี่คือ สำนักศึกษาหมื่นเพลิงอัสนี สำนักนี้ตั้งอยู่ตรงบริเวณทางทิศใต้ของมหาทวีปบูรพาเเห่งนี้ บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยหุบเหวลึกน้อยใหญ่ที่แผ่ความร้อนจากใต้พิภพออกมาอย่างต่อเนื่องรุนแรงในปีหนึ่งนับว่าหลายร้อยครั้งเลยทีเดียวด้วยสภาพอากาศที่โหดร้ายเช่นนี้หาได้ส่งผลต่อผู้ฝึกตนพลังธาตุไฟเเต่อย่างใด เพราะทางสำนักเองได้มีเคล็ดวิชาประจำสำนักที่สามารถชักนำเพลิงร้อนเหล่านั้นยกระดับพลังวิญาณได้อย่างไร้ซึ่งผลกระทบทั้งสิ้น..."

"สำนักสุดท้ายนั่นคือ สำนักศึกษาอาศรมบรรพต สำนักนี้ตั้งอยู่ตรงบริเวณทางทิศตะวันตกของมหาทวีปแน่นอนว่าผู้ฝึกตนที่เข้าร่วมนั้นจะต้องออกบวชถือศีล อยู่ในศีลธรรมอันดีครองตนอยู่ในวิถีของบรรพชิตที่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลก ปฏิบัติคำสอนที่ถูกถ่ายทอดในสำนักรุ่นต่อรุ่นอย่างเคร่งครัด เเต่ตาไม่แนะนำให้เจ้าทั้งสองคนเข้าร่วม ฮ่าฮ่าฮ่า" หวังจิ่งหลงเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี

"ตาคิดว่าพวกเจ้าทั้งสองคนเหมาะสมที่จะเข้าร่วมกับสำนักศึกษาเหมันต์พันตะศักดิ์สิทธิ์ เหตุผลหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นที่ตั้งของสำนักที่เป็นประโยชน์ต่อพวกเจ้าทั้งสอง ความปลอดภัยก็นับว่าขึ้นชื่อยิ่งนักทั้งค่ายกลป้องกันระดับสูงนับไม่ถ้วนและสภาพอากาศโดยรอบที่เปรียบดั่งค่ายกลธรรมชาติอีกทั้งเจ้าสำนักเองก็นับได้ว่าเป็นยอดฝีมือพลังวิญญาณระดับเทพสวรรค์วิญญาณที่เเข็งแกร่งเต็มเปี่ยมไปด้วยคุณธรรมผู้หนึ่ง..."

"ในสำนักศึกษามีผู้อาวุโสที่มีความสามารถมากมายหลายด้านการจัดการภายในค่อนข้างดี ยุติธรรมไม่น้อย แม้กระทั่งผู้ฝึกตนที่มีชื่อเสียงอย่าง 'เจ้ายุทธภพหยางเซิง' หนึ่งในห้าของเจ้ายุทธภพสูงสุดในมหาทวีปบูรพาเเห่งนี้ยังรั้งอยู่ในตำแหน่งผู้อาวุโสประจำการ ไม่รวมไปถึงผู้ฝึกตนที่มีชื่อเสียงอีกมากที่อยู่ในนั้น หากว่าเจ้าทั้งสองคนสามารถเข้าร่วมเป็นศิษย์ของสำนักศึกษานี้ได้นอกจากความก้าวหน้าของระดับพลังวิญญาณเเล้วนั้น พวกเจ้ายังมีโอกาสได้ศึกษาเรียนรู้ศาสตร์ต่าง ๆ เพิ่มเติมอีกด้วย..."

"เพียงเเต่ว่าการเข้าร่วมทดสอบเข้าสำนักนี้ไม่ได้ง่ายดายเท่าไหร่ รูปแบบของการทดสอบยังแปรเปลี่ยนไม่เหมือนเดิมในทุกปี นั่นจึงทำให้ในการเปิดรับศิษย์ใหม่ ผู้ที่ผ่านการทดสอบมีเพียงไม่ถึงยี่สิบคนนับว่าเป็นจำนวนที่น้อยจนน่าตกใจเเต่นั่นก็คือสุดยอดผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์อย่างเเท้จริง แม้จะลำบากไม่น้อยเเต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์จำนวนมากเลยทีเดียวที่ต้องการเข้าร่วมสำนักศึกษาเหมันต์พันตะศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้..."

หนิงอ้ายกับลู่ซีนั้นคิดตามคำแนะนำที่ท่านตาของตนบอกกล่าวมาทั้งหมดก็รู้สึกเห็นด้วยเป็นอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าท่านตาของพวกเขานั้นต่างคิดอย่างรอบคอบถี่ถ้วนดีแล้วถึงสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาทั้งสอง "พวกข้าทั้งสองคนจะเข้าร่วมสำนักศึกษาเหมันต์พันตะศักดิ์สิทธิ์ขอรับ...''

หวังจิ่งหลงเมื่อได้ยินคำตอบหลานชายทั้งสอง ใบหน้าหล่อเหลาที่ภายนอกยังดูเป็นเพียงชายวัยกลางคนได้เผยรอยยิ้มออกมาแสดงความพึงพอใจยิ่ง ด้วยเพราะว่าสิ่งที่ตนได้พูดออกไปในก่อนหน้านี้คือความเป็นห่วงหวังดีที่ตัวเขานั้นเต็มใจมอบให้กับเด็กหนุ่มทั้งสองคนโดยไม่หวังสิ่งใดตอบเเทนทั้งสิ้น

ทางฝั่งของเหมยฮวาและเยว่ซินนั้นส่งสายตาหันมองไปทางฝั่งของบุรุษต่างวัยทั้งสามคนตรงหน้า ที่ในตอนนี้ต่างพากันพูดคุยเเลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างถูกคอ เสียงหัวเราะที่พวกนางได้ยินตลอดการสนทนาในห้องโถงแห่งนี้ ภายในใจของพวกนางนั้นเต็มไปด้วยความสุขเป็นอย่างมาก ภาพในวันวานที่มีพวกเขาสามคนพ่อ เเม่ ลูกตระกูลหวังที่ในเวลาว่างมักจะนั่งพูดคุยสอบถามความเป็นไปต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นและปรึกษากันในทุกเรื่อง เเต่ทว่าวันนี้ภาพในอดีตวันวานครั้งนั้นได้ถูกเเทนทับด้วยภาพตรงหน้าที่มีพวกเขาทั้งห้าคนเเทนช่างเป็นเรื่องสิ่งที่ดียิ่งนัก...

"ทางสำนักศึกษาเหมันต์พันตะศักดิ์สิทธิ์จะเปิดให้ผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์ได้ร่วมทดสอบเข้าสำนักในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้านี้ จากแคว้นเต่าดำนั้นต้องใช้เวลาหลายสิบวันเลยทีเดียวกว่าที่พวกเจ้าทั้งสองคนจะเดินทางไปถึงหมู่บ้านที่อยู่ติดกับเขตชั้นนอกของสำนักเพื่อเตรียมตัวเข้าร่วมทดสอบ..."

"พรุ่งนี้เจ้าทั้งสองคนยังต้องเข้าร่วมพิธีนำรายชื่อเข้าเเผนผังตระกูลหวังสายหลักของเราอีกด้วย ดังนั้นหลังจากเสร็จงานพิธีนี้อีกเพียงสองวันเวลาที่เหลือจากนี้ตาจะช่วยพวกเจ้าทั้งสองคนให้ทะลุอีกขั้นของเคล็ดวิชาสยบอัสนีเมฆาให้ได้เเล้วกัน..." หวังจิ่งหลงเอ่ยขึ้นด้วยความกังวลเล็กน้อย ด้วยเพราะทุกสิ่งนั้นดูกระชั้นชิดเป็นอย่างมาก

หลังจากพูดคุยกันเสร็จสิ้น ทางฝั่งของหวังจิ่งหลง หนิงอ้ายกับลู่ซีทั้งสามคนต่างขอเเยกตัวเพื่อจะไปยังหอตำราและคลังยุทธ์ของตระกูล ทางฝั่งของเหมยฮวากับเยว่ซินเองก็ได้เเยกตัวไปตรวจความเรียบร้อยของงานพิธีที่จะถูกจัดขึ้นตรงหอบรรพชนของตระกูลหวังในวันพรุ่งนี้ อีกทั้งยังให้บ่าวอีกส่วนหนึ่งเตรียมข้าวของต่าง ๆ ที่จำเป็นสำหรับเด็กหนุ่มทั้งสองคนในการเดินทางไปเข้าร่วมทดสอบของสำนักศึกษาอีกด้วย

หวังจิ่งหลงเดินนำเด็กหนุ่มทั้งสองมุ่งตรงไปยังหอตำราในทันที ภายในพื้นที่ของตระกูลหวังนั้นมีพื้นที่กว้างใหญ่ มีอาคารต่าง ๆ มากมาย รูปทรงสวยงามพิถีพิถัน ดอกไม้หลากสายพันธ์สีสันต่างชูช่ออย่างสวยงามเเสดงถึงความใส่ใจของผู้ดูเเล อีกทั้งภายในจวนต่างมีต้นไม้น้อยใหญ่มากมายให้ความร่มรื่นสร้างความสดชื่นอยู่ไม่น้อย สระบัวขนาดใหญ่กลางจวนที่มีศาลาแปดเหลี่ยมอยู่โดยรอบสองถึงสามหลัง ช่างสมกับที่ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของแคว้นเต่าดำยิ่ง หลังจากเดินทางด้วยเวลาเพียงครึ่งก้านธูปพวกเราทั้งสามคนก็มาถึงจุดหมายพอดี...

หอตำราและคลังยุทธ์ของตระกูลหวังเป็นอาคารจีนทรงห้าเหลี่ยมห้าชั้น ทำขึ้นจากหินหยกผลึกธาราสวรรค์สีเขียวอ่อนแซมขาวไปทั้งตัวอาคารส่งกลิ่นอายล้ำลึกออกมาจนสามารถสัมผัสได้ หินหยกธาราสวรรค์ที่นำมาสร้างหอตำรานี้ต่างเป็นวัสดุก่อสร้างที่ล้ำค่าหายากยิ่งในยุทธภพ ดังนั้นด้วยความพิเศษพิศดารเช่นนี้จึงทำให้หินหยกนี้เป็นที่ต้องการเป็นอย่างมากหาได้ยากที่จะมีในครอบครองได้ในสายตาของคนทั่วไป...

สำหรับหอตำราและคลังยุทธ์ของตระกูลหวังทั้งห้าชั้นนั้นประกอบไปด้วยดังนี้

โดยชั้นที่หนึ่งจะเป็นชั้นของตำราศึกษารวมไปถึงเคล็ดวิชาหลากหลายรูปแบบโดยถูดจัดเเยกเป็นหมวดหมู่เพื่อง่ายต่อการค้นหาซึ่งมีตำราที่เป็นประโยชน์ทั้งตำราพื้นฐานและตำราหายากเช่นตำราพลังวิญญาณ เคล็ดวิชาของพลังธาตุในแต่ละสายรวมไปถึงตำราการศึกและการต่อสู้ต่าง ๆ ถูกจัดเก็บไว้ในชั้นนี้

ชั้นที่สองจะเป็นชั้นที่เก็บยันต์เวทย์ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นยันต์โจมตี ยันต์ค่ายกลหรือ ม้กระทั่งยันต์ทำความสะอาดรวมไปถึงของวิเศษเสริมพลังธาตุต่าง ๆ ก็อยู่รวมในชั้นนี้ ถึงแม้ว่าธาตุหลักประจำตระกูลหวังจะเป็นธาตุน้ำเเต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีลูกหลานในตระกูลที่มีพลังธาตุอื่นเช่นกันดังนั้นของวิเศษมากมายเหล่านี้จึงมีพลังธาตุที่หลากหลายให้เลือกสรรนั่นเอง

ชั้นที่สามจะเป็นคลังยุทธ์ไม่ว่าจะเป็นเสื้อเกราะป้องกัน เสื้อเกราะโจมตี เสื้อเกราะเสริมพลังธาตุหรือพวกอาวุธวิเศษรวมไปถึงพวกอาวุธทั่วไปเช่นกระบี่ ดาบ ธนูซึ่งมีตั้งเเต่ระดับต่ำไปถึงระดับสูงแต่ถึงอย่างนั้นชั้นที่สามของหอตำราและคลังยุทธ์จะเปิดก็ต่อเมื่อมีการประลองแย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลหรือยามมีเหตุจำเป็นเท่านั้นหรือบางทีหากว่ารุ่นเยาว์ในตระกูลหวังที่มากไปด้วยความสามารถก็อาจจะได้รับของรางวัลในชั้นนี้ได้เช่นกันเเต่สุดท้ายแล้วจะได้ครอบครองสิ่งใดก็ขึ้นอยู่กับการยอมรับของเหล่าอาวุธวิเศษเหล่านี้นั่นเอง

ชั้นที่สี่จะเป็นพวกโอสถตั้งแต่ระดับต่ำไปถึงระดับสูงที่มีคุณสมบัติธรรมดาสามัญไปตั้งเเต่โอสถเเก้ฟกช้ำ โอสถห้ามเลือด โอสถแก้พิษรวมไปถึงโอสถสูตรพิสดารที่สามารถช่วยยกระดับพลังวิญญาณสองถึงสามขั้นชั่วคราวหรือโอสถเเปลงร่าง แน่นอนว่าสมุนไพรหายากต่าง ๆ อีกทั้งสิ่งของที่จำเป็นสำหรับการปรุงโอสถก็มีในชั้นนี้ด้วยเช่นกัน

ชั้นสุดท้ายหรือชั้นที่ห้านี้จะเป็นชั้นที่มีการเก็บรวบรวมผลึกธาตุ ที่มีตั้งเเต่ระดับต่ำไปถึงระดับสูงซึ่งนับว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับผู้ฝึกตนยิ่งนัก เพราะในการเพิ่มระดับพลังวิญญาณในระดับที่สูงขึ้นนอกจากจะต้องอาศัยพรสวรรค์และความมุ่งมั่นของผู้ฝึกตนเเล้วนั้นปัจจัยภายนอกเหล่านี้นับว่าเป็นอีกหนึ่งส่วนที่สำคัญไปไม่น้อยเช่นเดียวกัน...

" คารวะท่านประมุขตระกูลหวัง คุณชายใหญ่ คุณชายเล็ก มิทราบว่ามีสิ่งใดให้รับใช้หรือขอรับ..." ภายในหอตำราเเห่งนี้มีผู้อาวุโสคอยดูเเลอยู่ เมื่อเห็นผู้เข้ามาใหม่ทั้งสาม จึงรีบเข้ามาต้อนรับด้วยความยินดี

"ข้าเพียงมาส่งหนิงเอ๋อร์กับลู่เอ๋อร์หาตำราเท่านั้น ไม่รบกวนผู้อาวุโส..." หวังจิ่งหลงตอบกลับไป

"เช่นนั้นเชิญทั้งสามท่านด้านในขอรับ ขาดเหลือสิ่งใดสามารถแจ้งข้าได้ขอรับ!!" ผู้อาวุโสเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

หวังจิ่งหลงแนะนำอีกเล็กน้อยว่าตำราประเภทใดอยู่ตรงไหน เเต่ละชั้นมีความสำคัญอย่างไรแล้วจึงขอตัวกลับไปก่อน ปล่อยให้ทั้งสองคนอยู่ในหอตำราต่อไป ซึ่งหนิงอ้ายกับลู่ซีนั้นต่างเเยกย้ายกันดูตำรา เคล็ดวิชาที่ตนสนใจไปกันคนละชั้นและนัดเจอกันตรงชั้นล่างในอีกหนึ่งชั่วยามหลังจากนี้

สำหรับหนิงอ้ายนั้นเขามีคัมภีร์เบญจธาตุที่ได้รับมาพร้อมกับการปลุกพลังเวทย์ในตอนนั้นเเล้ว เเต่ด้วยความพิเศษพิศดารจึงทำให้เขายังไม่สามารถเข้าศึกษาได้เพราะนอกจากผู้ที่ศึกษาคัมภีร์เบญจธาตุนั้นจะต้องมีสายเลือดตระกูลหวังที่เข้มข้นเเล้ว หากมีพลังวิญญาณยังไม่ถึงระดับจักรพรรดิก็จะไม่สามารถศึกษาเนื้อหาภายในได้ เเต่ว่าในตอนนี้เขานั้นมีคุณสมบัติที่จะศึกษาได้เเล้ว ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะศึกษาคัมภีร์เบญจธาตุเล่มนี้เพียงอย่างเดียวเท่านั้นเพราะเขาคิดว่าหากศึกษาได้สำเร็จมีความเป็นไปได้สูงทีเดียวที่เขาจะสามารถใช้พลังธาตุได้ทั้งห้าธาตุตามตำรานั่นเอง...

ดังนั้นหนิงอ้ายจึงเลือกที่จะศึกษาเกี่ยวกับความรู้พื้นฐานของพลังลมปราณ พลังวิญญาณ และพลังธาตุก่อนด้วยเพราะเขาพึ่งฝึกตนได้เพียงปีกว่าเท่านั้น ถึงแม้จะได้ศึกษาบทเวทย์ เคล็ดวิชาระดับสูงเเต่ความรู้พื้นฐานเขายังไม่ได้ลงลึกเท่าไหร่ เพราะหนิงอ้ายเชื่อหากหากเข้านั้นมีความเข้าใจในพื้นฐานของทุกอย่างนั้นก็จะง่ายต่อการพัฒนาได้อย่างมั่นคงเเข็งแกร่ง...