Share
บทที่ 962
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 963
นางอยากจะจัดระเบียบใหม่ให้หมด แต่นางต้องมีความสามารถพอจึงจะทำได้!ดังนั้น เมื่อนางคิดถึงเรื่องเหล่านี้นางก็ปวดหัว!“ฮองเฮา ท่านทรงงานหนักมาหลายวันแล้ว ดูเหนื่อยล้ายิ่งนัก ไม่เช่นนั้นก็พักผ่อนก่อน แล้วค่อยอ่านสาส์นกราบทูลต่อก่อนหรือไม่เพคะ”ไป๋หลิงยืนอยู่ข้าง ๆ แล้วรีบแนะนำอย่างนอบน้อมไป๋เหยียนเฟยถอนหายใจ หลังจากได้ฟังคำพูดของไป๋หลิงนางจะพักผ่อนอย่างสงบในสถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร?“ไป๋หลิง เดิมทีข้ารู้เพียงว่าฝ่าบาททรงงานหนัก เพื่อรับผิดชอบราชสำนัก ตอนนี้ข้าเริ่มรับผิดชอบราชสำนักแล้ว ข้าตระหนักได้ว่ามันไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้เลย!”ไป๋เหยียนเฟยถอนหายใจ หลังจากพูดเช่นนี้ ไป๋หลิงก็คลี่ยิ้ม“แน่นอนว่าต้องเป็นเช่นนั้น คนเพียงคนเดียวต้องดูแลแผ่นดินอันใหญ่โตถึงเพียงนี้ จะง่ายดายได้อย่างไรเล่าเพคะ!”“เพียงแต่... ความโกลาหลได้เกิดขึ้นแล้ว แม้ว่าตระกูลไป๋จะไม่ได้ดำเนินการใด ๆ ในตอนนี้ แต่ตระกูลเซิ่งได้เริ่มลงมือแล้ว ฮองเฮา ท่านต้องระวังให้มากขึ้นนะเพคะ!”ไป๋หลิงเตือน ไป๋เหยียนเฟยก็เข้าใจเช่นกันแต่ความกดดันในใจนางนั้นท่วมท้นยิ่งนัก!วิธีการของตระกูลเซิ่งเป็นเรื่องที่นางไม่เคยคิดมาก่อ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 964
หลังจากที่ไป๋หลิงถาม ไป๋เหยียนเฟยก็หรี่ตาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบว่า“ไม่ว่าจะอย่างไร เราต้องพยายามทำให้ได้ตัวหวังหยวนผู้นี้มา ข้าจะออกราชโองการ เรียกตัวหวังหยวนมาที่เมืองหลวง!”“ใช่แล้ว ต้องเป็นราชโองการลับ! อย่าให้คนตระกูลไป๋รู้เรื่องนี้!”หลังจากที่ฮองเฮาพูดจบ ไป๋หลิงก็ย่อมเข้าใจความหมายที่นางจะสื่อ แล้วไปเตรียมการโดยไม่รีรอ!ในไม่ช้า ร่างหนึ่งก็ออกเดินทางจากวังหลวง มุ่งหน้าตรงไปยังหมู่บ้านต้าหวังหวังหยวนไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้ ยังคงฝึกฝนเสริมสร้างความแข็งแกร่งของฝ่ายตนเองต่อไปแผ่นดินกำลังจะตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย เขาต้องแข็งแกร่งมากพอที่จะปกป้องตัวเอง!แต่ตอนนี้นอกจากเรื่องคนแล้ว ยังมีเรื่องอุปกรณ์ที่ประณีตอีกด้วย!หวังหยวนคิดอยู่นาน ในที่สุดก็ตัดสินใจใช้ฝีมือสร้างอาวุธอื่น นอกจากดาบราชวงศ์ถัง!ดาบ สามง่าม กระบี่ ทวน!ตราบใดที่พวกมันแข็งแกร่งเพียงพอ ก็จะได้เปรียบเมื่อต้องเผชิญกับสรรพอาวุธของผู้อื่น!ในเวลาเดียวกัน หวังหยวนก็ต้องการสร้างชุดเกราะให้กับทุกคนด้วย!เพียงแต่ว่าเกราะชนิดนี้ต้องมีน้ำหนักเบา แต่มีคุณสมบัติในการป้องกันที่แข็งแกร่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 965
หากวัสดุที่ใช้ทำไม่แข็งแรงพอ อาจเกิดอุบัติเหตุจากการกระแทกเบา ๆ ได้แต่สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงก็คือไม่มีปัญหาอะไรเลย เมื่อมันถูกโยนลงพื้นก็ไม่ได้ระเบิดออก!“ฮ่าฮ่าฮ่า! ไม่มีปัญหา!”หวังหยวนดีใจมาก หยิบมันกลับขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้ม“ต่อไปก็ถึงเวลาทดสอบจริงแล้ว!”หวังหยวนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ดึงสลักออก แล้วโยนมันออกไป!ทันใดนั้นเมื่อระเบิดตกลงบนพื้น ไม่กี่วินาทีต่อมาก็มีเสียงระเบิดดังสนั่นน่าตกใจ!สิ้นเสียงดังตูม หลุมขนาดใหญ่ก็ปรากฏบนพื้น!หลายคนที่เดินเข้าไปดูต่างตกตะลึง!อานุภาพทำลายล้างรุนแรงเกินไปแล้ว!หากมีคนหลายสิบคนอยู่ใกล้บริเวณที่กลายเป็นหลุมใหญ่ ทุกคนคงร่างระเบิดตายหมด!“นี่มันสุดยอดเกินไปแล้ว!”“สามี นี่มันอะไรกัน!”“พี่หยวน สิ่งนี้มีพลังแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”ทุกคนต่างอุทาน หวังหยวนยกยิ้มก่อนที่จะพูดชื่ออย่างเป็นทางการ“สิ่งนี้เรียกว่าระเบิดมือ!”เมื่อเห็นอานุภาพทำลายล้างรุนแรงเช่นนี้ หวังหยวนก็พอใจมาก!เมื่อถึงเวลาที่ต้องต่อสู้จริง ๆ ต่อให้มีคนไม่กี่คน ก็ต้องชนะแบบชวนอึ้งได้แน่นอน!“ท่านลุง จู่ปัน ยิ่งเราทำสิ่งนี้ได้เยอะเพียงใดก็ยิ่งดี แต่จำไว้ว่าต้องระวังให้มาก!”
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 966
หวังหยวนไปเยือนเมืองหลวงมาครั้งหนึ่ง และตอนนั้นเขาเกือบจะไม่ได้กลับมาอีกเลย!ดังนั้นเมื่อได้ยินคำว่า “เมืองหลวง” ทั้งต้าหู่และคนอื่น ๆ รวมถึงพวกหลี่ซื่อหานสามคนก็เป็นกังวล!โดยเฉพาะหลี่ซือหาน บัดนี้นัยน์ตาฉายแววกังวลชัดเจน ตั้งแต่ก่อนจะถามคำถามนี้หวังหยวนคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ฮองเฮาเรียกหาข้าอาจเป็นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลเซิ่ง ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ นางไม่คิดจะจัดการกับข้าหรอก”“ให้ข้าไปเถอะ เกรงว่าข้าจะต้องเสนอแนะนาง!”หลังจากพูดเช่นนี้ ทุกคนก็พยักหน้าฮ่องเต้ซิงหลงมีเหตุผลที่จะสังหารหวังหยวน แต่ฮองเฮานั้นไม่มีเหตุผล!ยิ่งไปกว่านั้น ดังที่หวังหยวนพูด ราชสำนักกำลังสับสนวุ่นวาย ฮองเฮาไม่น่าจะมีเวลาจัดการกับหวังหยวน!ดังนั้น ครั้งนี้จึงสามารถรับประกันความปลอดภัยของหวังหยวนได้!ทว่า...แม้ว่าพวกเขาจะคิดเรื่องเช่นนี้ได้ แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังไม่ต้องการให้หวังหยวนไปเมืองหลวง!“สามี เราจะขัดขืนราชโองการได้หรือ?”หลี่ซือหานสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดถ้อยคำอุกอาจเช่นนี้!พูดตามตรง ถ้าไม่ใช่เพราะหวังหยวน ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่กล้าพูดเช่นนั้นออกมา!เพราะตามความค
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 967
ในขณะนี้ ไป๋เหยียนเฟยกำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์ หลังจากเห็นหวังหยวนเข้ามา นางจึงเงยหน้าขึ้นมองนี่เป็นครั้งแรกที่นางได้เจอหวังหยวน!มองเพียงปราดเดียว นางก็สามารถบอกได้ว่าหวังหยวนนั้นไม่ธรรมดา!“ได้ยินชื่อท่านหมิงถันมานานแล้ว เพิ่งได้เจอในวันนี้ ช่างไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ”ไป๋เหยียนเฟยรีบลุกขึ้นพูดด้วยรอยยิ้ม“ถวายบังคมฮองเฮา”หวังหยวนโค้งคำนับ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม“ไม่จำเป็น ท่านหมิงถัน กรุณานั่งลงเถิด!”ฮองเฮาขอให้หวังหยวนนั่งลงทันที นางเตรียมน้ำชาไว้แล้ว และส่งให้หวังหยวน“ขอบพระทัยฮองเฮา”หวังหยวนยิ้ม จากนั้นมองไป๋เหยียนเฟยแล้วพูดอีกครั้ง “ฮองเฮา ท่านแอบให้ข้าเข้ามาในวังหลวง ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ไป๋เหยียนเฟยหัวเราะ “ท่านหมิงถัน ท่านมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม เหตุใดท่านจะไม่รู้ว่าข้าขอให้ท่านมาเพราะเหตุใด?”หวังหยวนดื่มชาหมดในอึกเดียว แล้วพูดว่า “เพราะเรื่องขององค์ชายใหญ่และเสียนกุ้ยเฟยหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ไป๋เหยียนเฟยพยักหน้าทันที “ท่านคิดได้เร็วมาก คาดเดาได้ถูกต้องทันที”“ฮ่าฮ่า ฮองเฮายกย่องเกินไปแล้ว ทุกวันนี้เรื่องนี้ถูกพูดถึงมากที่สุดในแผ่นดิน ตระกูลเซิ่งนั้นทั้งใ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 968
ฮองเฮาทั้งตกใจกลัวและโกรธมาก!คำพูดของหวังหยวนทำให้นางรู้สึกหนาวไปถึงสันหลัง!ตระกูลเซิ่งน่าขยะแขยงมาก!ถ้าองค์ชายใหญ่กระโดดออกมาพูดเช่นนั้นจริง ฮองเฮาเช่นนางจะไม่ถูกทั้งแผ่นดินสาปแช่งหรือ?“ตระกูลเซิ่ง! ตระกูลเซิ่งช่างร้ายกาจนัก!”“ท่านหมิงถัน ท่านมีทางแก้ไขหรือไม่?”ฮองเฮารีบมองหวังหยวน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความหวังหวังหยวนถอนหายใจทันที เรื่องนี้ยากพอ ๆ กับการหาทางไปสวรรค์!“ท่านหมิงถัน ถ้าท่านสามารถช่วยข้าได้ ท่านต้องการสิ่งใดขอเพียงบอกมา ข้ายอมทั้งสิ้น!”ฮองเฮาไป๋เหยียนเฟยยอมลงทุนมหาศาล นางรีบพูดเช่นนั้นหวังหยวนชำเลืองมองไป๋เหยียนเฟยแล้วยกยิ้ม “ฮองเฮา หัวใจของท่านช่างไม่ธรรมดา หากท่านเป็นผู้ชาย ท่านจะต้องเป็นฮ่องเต้ที่ดีเป็นแน่”ไป๋เหยียนเฟยไม่คาดคิดว่าหวังหยวนจะพูดเช่นนี้ นางตกตะลึงไปครู่หนึ่งจากนั้นถอนหายใจ และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “จะเป็นฮ่องเต้ที่ดีได้หรือไม่ ข้าไม่คิดฝันเช่นนั้นอีกต่อไป ตราบใดที่ต้าเย่แห่งนี้ยังคงอยู่ได้ด้วยดี!”“แต่ว่า... การที่ตระกูลเซิ่งใช้วิธีการดังกล่าวนั้นช่างน่าโมโหจริง ๆ หากไม่สามารถแก้ไขได้ ตระกูลเซิ่งจะต้องทำให้เกิดความวุ่นวายในราชสำนัก
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 969
“ฮองเฮาโปรดไตร่ตรองให้รอบคอบ หากท่านประกาศทั่วแผ่นดินว่าท่านจะแต่งตั้งองค์ชายใหญ่เป็นเจ้าผู้ครองแคว้น มอบดินแดนแคว้นกู่ให้เขา และสัญญากับเขาว่าจะมีเกียรติและความรุ่งโรจน์ตลอดชีวิต เหล่าราษฎรในแผ่นดินนี้จะคิดอย่างไร?”หวังหยวนมองฮองเฮาที่กำลังคิดอยู่นาน ก่อนที่นางจะพูด“ตามเหตุการณ์ปัจจุบัน เหล่าราษฎรในแผ่นดินจะยังคงคิดว่าข้ากำจัดผู้เห็นต่าง และปูทางให้โอรสของตนเอง!”คำพูดของฮองเฮาถูกต้อง หวังหยวนพยักหน้าเห็นด้วย“ถูกต้อง! แต่ฮองเฮา ไม่ว่าท่านจะทำอะไร ข้าเกรงว่าทุกคนในแผ่นดินจะพูดเช่นนี้ ดังนั้นมันจะดีกว่าหากท่านยอมรับ แล้วทำตามวิธีนั้น!”“ท่านสามารถอธิบายได้ว่า ท่านกังวลเรื่องความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในอนาคต และองค์ชายใหญ่จะมีความเจริญรุ่งเรืองตลอดชีวิต ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าใครจะวิพากษ์วิจารณ์ท่าน แล้วจะพูดในเชิงลบอีกได้อย่างไร?”“การให้องค์ชายเป็นเจ้าผู้ครองแคว้น และประทานตำแหน่งศักดินาให้นั้น นับเป็นเพราะความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่ และทุกคนในแผ่นดินจะได้เห็น!”“ยิ่งกว่านั้น ต่อให้ท่านไม่แต่งตั้งอย่างเป็นทางการ แคว้นกู่ก็จะยังเป็นของตระกูลเซิ่งอยู่ดีใช่หรือไม่?”“เหตุใดไม่มอบสิ่งที
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 970
ฮองเฮาไป๋เหยียนเฟยตกใจมาก สายตาของนางเปลี่ยนไปเมื่อมองหวังหยวน!ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนเก่งกาจถึงเพียงนี้!วิธีนี้มหัศจรรย์มาก!“ท่านหวังหยวน ท่านยอดเยี่ยมมาก! ฉลาดปราดเปรื่องยิ่งนัก!”“วิธีการเช่นนี้ช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ!”ไป๋เหยียนเฟยพูดความจริง ในสถานการณ์นี้ ไม่มีทั้งข้าราชการพลเรือนและทหารคนใดสามารถทำอะไรได้เลย ทั้งเสนาบดีฝ่ายซ้ายและเสนาบดีฝ่ายขวา ก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้ และนางก็ไม่มีทางเลือกเช่นกัน!แต่หวังหยวน...คิดวิธีแก้ไขเช่นนั้นได้แล้วจริง ๆ!ประหนึ่งว่าเขาเปลี่ยนทิศทางของหัวหอก โยนความผิดกลับคืนใส่ตระกูลเซิ่ง!วิธีนี้น่าทึ่งและเหลือเชื่อยิ่งนัก!“ว่าแต่... ท่านหวังหยวน ตอนนี้เราได้ประกาศไปทั่วแผ่นดินแล้ว ว่าองค์ชายใหญ่และเสียนกุ้ยเฟยหายตัวไป แล้วกฤษฎีกานี้จะประกาศใช้อย่างไร?”ทันใดนั้นฮองเฮาก็นึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้ จึงอดไม่ได้ที่จะถามเมื่อได้ฟังเช่นนั้น หวังหยวนจึงยกยิ้ม“เรื่องนี้ไม่เป็นปัญหาเลย แค่ออกกฤษฎีกาใหม่ก็เรียบร้อยแล้ว!”“ไม่ต้องพูดถึงการหายตัวไปหรือไม่หายตัวไป มันเป็นการหยุดคนทั้งแผ่นดินไม่ให้พูดเช่นเดิม คนที่เข้าใจย่อมเข้าใจได้ ส่วนคนที่ไม่เข้าใจก็ย
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1657
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1656
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1655
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1654
