Share
บทที่ 932
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 933
จักรพรรดิซิงหลงพูดได้แค่นี้ หากเขายังอยู่ เรื่องราววุ่นวายคงไม่เกิดขึ้นแต่ถ้าเขาตายไปแล้ว เกรงว่าตระกูลเซิ่งจะไม่อยู่เฉยแน่ส่วนตระกูลเซิ่งจะยอมฟังสิ่งที่เขาจะสื่อหรือไม่ เขาไม่กล้าตอบจริง ๆ“หม่อมฉันเข้าใจแล้วเพคะ”พระสนมเสียนกุ้ยเฟยพยักหน้า และทำได้แค่เห็นด้วย“เอาเถอะ เจ้าไปเถอะ”หลังจากที่จักรพรรดิซิงหลงพูดจบ เขาก็รู้สึกหมดหนทางจากนั้นก็ร่างราชโองการแต่งตั้งให้องค์ชายห้าชางเอ๋อร์เป็นรัชทายาท และมีฮองเฮาเป็นผู้สำเร็จราชการทันทีที่ราชโองการนี้ออกมา ทั้งแผ่นดินต่างตกตะลึง!ให้สตรีเป็นผู้สำเร็จราชการ เป็นเรื่องผิดกฎจารีตประเพณีเป็นอย่างยิ่ง!เหล่าขุนนางจำนวนนับไม่ถ้วนล้วนรับไม่ได้ และยื่นฏีกาเรียกร้อง ไม่เพียงเท่านั้น แม้แต่เสนาบดีซ้ายและขวาต่างก็ไม่ยอม!พวกเขายินดีช่วยเหลือหย่งเอ๋อร์ แต่พวกเขาไม่อยากช่วยเหลือฮองเฮา!นี่เป็นความคิดที่หยั่งรากลึก!เปลี่ยนแปลงไม่ได้!“เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?”“เหตุใดฝ่าบาทจึงให้ฮองเฮามาควบคุมดูแลบริหารราชกิจ?”“การที่วังหลังมีส่วนร่วมในการเมืองจะส่งผลเสียต่อประเทศชาติ!”“ฝ่าบาททรงเลอะเลือนไปแล้วหรือ?”หลายคนพูดเช่นนี้เต็มไปด้วยค
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 934
หวังหยวนรู้สึกสะเทือนใจและเวทนาชะตากรรมอันน่าเศร้าของจักรพรรดิซิงหลงด้วย!ใครจะคิดว่าเขาจะมีวันที่ทำอะไรไม่ถูกเช่นนี้ได้!“รอดูเถอะ...สถานการณ์ในเมืองหลวงกำลังจะลุกเป็นไฟ!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เขาก็มองไปทางทั้งสตรีทั้งสามและเตือนต้าหู่“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป อย่าเพิ่งทำอะไรบุ่มบ่าม ในเมืองหลวงจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นเร็ว ๆ นี้ เราต้องป้องกันตัวเอง บอกข่าวเกาเล่อ ถังหม่าง และลุงหานซานด้วย”หลังจากพูดเช่นนี้ ต้าหู่ก็รับคำสั่งทันทีและรีบไปแจ้งข่าวทันที“ท่านพี่...จะมีเรื่องวุ่นวายใหญ่หลวงเกิดขึ้นจริงหรือ?”แววตาหลี่ซื่อหานเต็มไปด้วยความกังวลหวังหยวนยิ้มและพูดว่า “ถึงแม้มันจะวุ่นวาย แต่ทุกคนต่างก็รู้เรื่องนี้ และต้องสงบเสงี่ยมกันเอาไว้ ในท้ายที่สุด แล้วถ้าวุ่นวายขึ้นมาจริง ๆ ต้าเย่ก็จะหายไป”“ดังนั้นไม่ว่ามันจะวุ่นวายขนาดไหน ทุกอย่างก็จะอยู่ในขอบเขตของต้าเย่”ตระกูลเหล่านี้ไม่ใช่คนโง่ พวกเขาสุขสบายมาหลายชั่วอายุคน ในท้ายที่สุดก็ใช้งานแคว้นหวงและแคว้นหมางอย่างสุขสบายอยู่ดี!นั่นคงจะไม่ต่างการแกว่งเท้าหาเสี้ยน!ในเวลาเดียวกัน ตระกูลเซิ่งก็รู้ข่าวนี้ด้วย!เซิ่งฟางสี่รู้สึกรา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 935
เซิ่งฟางสี่จิ้ปากอย่างไม่สบอารมณ์ ที่พูดเป็นความจริง!ในโลกนี้ล้วนจังรักภักดีต่อจักรพรรดิ!ล้วนเป็นจักรพรรดิเท่านั้น!จะมีฮองเฮาได้อย่างไร?ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋เหยียนเฟยไม่คิดเป็นอย่างเซียวฉู่ฉู่ ที่เฉลียวฉลาด!การรักษาจิตใจให้มั่นคงเป็นเรื่องที่ยากมาก!และตระกูลเซิ่งของพวกเขาต้องมาตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย พวกเขาจะปล่อยให้นางอยู่อย่างสงบสุขได้อย่างไร!“เพียงแต่ไม่คิดเลยว่าจักรพรรดิซิงหลงจะเลอะเลือนขนาดนี้!”เซิ่งฟางสี่พึมพำ ดวงตาของเขาดูเย็นชามาก“มันช่างเลอะเลือนจริง ๆ! ให้ผู้หญิงเป็นจักรพรรดิ!”“ช่างเป็นกษัตริย์ที่โง่เขลาเสียจริง!” ลูกคนรองก็รีบพูดขึ้นมาเช่นกันเซิ่งฟางสี่พูดอีกครั้ง “กษัตริย์ที่โง่เขลา? ก็กึ่งหนึ่ง”ทั้งสองคนยิ่งสับสนมากขึ้น “ท่านพ่อ จักรพรรดิซิงหลงทำเช่นนี้เพราะเขาคิดไม่ขาดเองมิใช่หรือ?”เซิ่งฟางสี่พยักหน้าแค่นหายใจออกมา "แน่นอน เขาคิดเรื่องนี้มานานแล้ว และตัดสินใจเช่นนี้ ข้าเกรงว่าเขาตัดสินใจอยู่นานเช่นกัน!"“รู้ไหม การปล่อยให้ผู้หญิงดูแลราชสำนักต้องใช้ความมุ่งมั่นอย่างมาก!”“เหตุผลที่เขาทำสิ่งนี้ก็เพื่อต้าเย่!”“หลังจากที่เขาคิดเรื่องนี้มามาก การตัด
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 936
หลังจากที่เซิ่งฟางสี่พูดจบ ทั้งเซิ่งตงรุ่ยและเซิ่งตงหลิงก็นึกได้ทันที!“ใช่แล้ว! ฮองเฮาเป็นผู้ดูแลราชสำนัก หากหย่งเอ๋อร์เป็นรัชทายาทก็ต้องดำรงตำแหน่งชั่วคราว นางจะรอจนกว่าลูกชายของนางโตขึ้น และให้เข้ามาแทนที่!”“ถูกต้อง! หย่งเอ๋อร์และฮองเฮาต้องขัดแย้งกันอย่างแน่นอน โดยเฉพาะเมื่อมีการแทรกแซงจากตระกูลเซิ่งและตระกูลไป๋ ราชสำนักจะวุ่นวายอย่างแท้จริง!”ทั้งสองคนก็เข้าใจทันทีว่าทำไมจักรพรรดิซิงหลงจึงทำเช่นนี้!อันที่จริง พวกเขาคิดหาเหตุผลสารพัด แต่ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้!“ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าจักรพรรดิซิงหลงกำลังคิดอะไรอยู่!”“เขาคิดว่าสิ่งนี้จะทำให้สถานการณ์ในราชสำนักมั่นคงมีเสถียรภาพมากขึ้น เขาคิดถูกแล้ว ฮองเฮาเข้ามาเกี่ยวพันกับการเมือง พระโอรสจะเป็นรัชทายาทในอนาคต อย่างน้อยพวกเขาก็จะคิดไปในทิศทางเดียวกัน!”“หากเราลงมือ เราจะไม่เพียงแต่ต้องกังวลเกี่ยวกับฐานะของฮองเฮาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงฐานะขององค์ชายน้อยด้วย ไม่มีทางที่มันจะวุ่นวายไปกว่านี้อีกแล้ว!”“อันที่จริง จักรพรรดิซิงหลงคิดไว้เรียบร้อยแล้วว่าหลังการสิ้นพระชนม์ของเขา ไม่มีทางที่จะบอกได้ว่าต้าเย่จะไม่สั่นคลอน! ฉะนั้นตอนนี้เขาจึงม
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 937
“เมื่อถึงตอนนั้น หากสามตระกูลหลักอยู่ในกำมือเรา ตระกูลไป๋จะต้องตาย!”เซิ่งฟางสี่แสยะยิ้มเหี้ยม หลังจากพูดจบตระกูลเซิ่งก็เริ่มลงมือแล้วฮองเฮาเป็นผู้ดูแลราชสำนัก ตระกูลไป๋รู้ข่าวในทันที!ไป๋เฟยเฟยตกใจเมื่อได้ยินข่าวนี้!และหัวหน้าตระกูลไป๋ ไป๋เจิ้นถังก็ยิ่งกังวลใจ!“ท่านพ่อ ท่านป้าการเป็นผู้สำเร็จราชการแล้ว ตระกูลไป๋ของเราเก็บซ่อนอยู่หลายปี ตอนนี้ควรออกมาปรากฏได้แล้วใช่ไหม?”ตระกูลไป๋อยู่นิ่งเฉยมาโดยตลอด ตระกูลใหญ่ทั้งสี่ตระกูลต่างก็รู้ และราชวงศ์ก็รู้เช่นกันแต่ท้ายที่สุดแล้วไม่มีใครรู้ว่าเบื้องหลังตระกูลไป๋มีอำนาจมากแค่ไหนอย่างไรก็ตาม ไป่เจิ้นถังกลับกังวลเป็นอย่างยิ่ง!“แม้ว่าจักรพรรดิซิงหลงจะมีเจตนาดี แต่… ตระกูลไป๋ของเราก็ถูกผลักออกไปข้างหน้า!”“ตระกูลเซิ่งจะเป็นคนแรกที่จะไม่ปล่อยเราไป ตระกูลไป๋จะไม่ยอมยกบัลลังก์นี้ให้ ตระกูลเซินได้ร่วมมือตระกูลเซิ่ง แม้ว่าตระกูลเหลียวจะสนิทกับเรา แต่สถานการณ์ปัจจุบันมันก็ยากที่จะคาดเดา!”สีหน้าไป๋เจิ้นถังดูเคร่งเครียดสิ่งที่เขาอยากเห็นมากที่สุดก็คือ จักรพรรดิซิงหลงมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกสองสามปี!แต่...เขารู้ว่าตระกูลเซิ่งได้ลงมือไปแล้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 938
หลังจากที่ไป๋เฟยเฟยได้ยินก็นิ่งอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง“ท่านพ่อ ท่านกำลังพูดถึง...หวังหยวน?”ไป๋เฟยเฟยไม่คาดคิดว่าพ่อจะให้นางไปคุยเรื่องเหล่านี้กับหวังหยวนไป๋เจิ้นถังพยักหน้า "ใช่ เฟยเอ๋อร์ เพื่อนของเจ้าคงเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดี ฉะนั้น... ไปพบเขาเถอะ”แม้ว่าเขาไม่อยากจะยอมรับ แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าหวังหยวนเป็นอัจฉริยะ ไป๋เจิ้นถังอยากฟังข้อมูลเชิงลึกของเขาจริง ๆ!“ได้สิท่านพ่อ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!”ไป๋เฟยเฟยรู้ว่าสถานการณ์เร่งด่วน จึงไม่ลังเล ดังนั้นหลังออกจากห้องทำงานของพ่อก็ขี่ม้าออกไปทันทีในเวลาเดียวกัน หลังจากประกาศราชโองการของจักรพรรดิซิงหลง ราชสำนักและประชาชนต่างก็ตกตะลึงจักรพรรดิซิงหลงลากสังขารเจ็บป่วยของเขามาที่ท้องพระโรงทันทีที่เขานั่งบนบัลลังก์มังกร เหล่าขุนนางที่อยู่เบื้องล่างก็โวกเวกโวยวายขึ้นมาทันที“ฝ่าบาท! ให้ฮองเฮามาบริหารราชสำนักไม่ได้เด็ดขาด!”“ใช่พ่ะย่ะค่ะ! ถ้าให้ผู้หญิงมาดูแลราชสำนัก เป็นการทำลายแผ่นดินนะพ่ะย่ะค่ะ!”“ฝ่าบาท! โปรดไตร่ตรองด้วย!”ทุกคนต่างต่อต้านกันอย่างมาก เมื่อเห็นฉากนี้ จักรพรรดิซิงหลงก็ไม่โกรธ หากเป็นเมื่อก่อนเขาคงจะโกรธมาก!แต่ตอนนี้เขาไ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 939
“ข้ารู้ว่าเจ้าต่อต้านการบริหารราชกิจของฮองเฮา แต่ตอนนี้...ใครรับผิดชอบหน้าที่สำคัญนี้ได้บ้าง”“ใต้เท้าทั้งหลาย ข้าได้ตัดสินใจเรื่องนี้อย่างรอบคอบแล้ว การตัดสินใจของข้าถือเป็นทางเลือกสุดท้ายอย่างแท้จริง หากเป็นไปได้ ข้ายินดีที่จะทำงานร่วมกับเจ้าเพื่อต้าเย่”หลังจากที่จักรพรรดิซิงหลงพูดจบ ขุนนางหลายคนที่อยู่ด้านล่างก็ถอนหายใจทำไมพวกเขาจะไม่เข้าใจความหมายที่จะสื่อ?“อย่างไรก็ตาม ใต้เท้าทั้งหลายวางใจเถิด ข้าให้ฮองเฮาบริหารราชสำนัก ข้าย่อมมีเหตุผลที่จะทำเช่นนั้น ถ้าพวกเจ้ายินดีทุ่มเทแรงใจให้ต้าเย่และเพื่อข้า ข้าก็ขอขอบใจ แต่ถ้ามีคนที่ไม่ยอมช่วยเหลือเชื่อฟังคำสั่งนาง ข้าก็... จะไม่บังคับอะไรทั้งนั้น”“ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ราชสำนักเย่ขอฝากไว้ที่ฮองเฮา หากขุนนางท่านใดประสงค์จะลาออกและกลับบ้าน มารายงานกับข้าได้ ข้าจะฟังทีละคน”เมื่อครู่นี้พยายามโน้มน้าวเจ้าด้วยถ้อยคำดี ๆ ทำตัวสุภาพพูดอย่างตรงไปตรงมาแต่ประโยคนี้กลับพลิกฐานะของเขาอีกครั้ง!เจ้าคือขุนนาง และข้าคือกษัตริย์!หากเจ้าไม่เต็มใจที่จะช่วยก็ลาออก แล้วไปอยู่อย่างสงบ ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับราชสำนักอีก!มีขุนนางกี่คนที่อยู่ตรงนี้แ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 940
หัวหน้าขันทีในวังหลวงมาหาอู๋หลิงและกล่าวด้วยความเคารพ “แม่ทัพอู๋ ฝ่าบาททรงเรียกท่านเข้าวัง”อู๋หลิงสูดหายใจเข้าลึก แล้วพยักหน้า“ได้!”ระหว่างทางเข้าไปในวัง อู๋หลิงรู้สึกได้ถึงความรู้สึกบางในหัวใจของเขา พูดตามตรง เขาเข้าวังมานับครั้งไม่ถ้วน และทุกครั้ง เขาไม่เคยรู้สึกเช่นนี้เลยตอนนี้จักรพรรดิซิงหลงอยู่บนเตียงรอความตาย จะเป็นหรือตายขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นแต่เขา...รู้สึกซับซ้อนอยู่ในใจเล็กน้อยถ้าเป็นเพราะความแค้นที่อยู่ในใจ เขาย่อมหวังให้จักรพรรดิซิงหลงตายนับร้อยนับพันครั้งไปสักการะดวงวิญญาณบิดาของเขาที่อยู่สวรรค์!แต่ในฐานะขุนนาง เขารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยที่เป็นเช่นนี้ท้ายที่สุด นี่คือจักรพรรดิของต้าเย่!จักรพรรดิที่แท้จริง!ถ้าเขาตาย มันจะไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับต้าเย่ข่าวดี!ฮองเฮาขึ้นมาเป็นผู้สำเร็จราชการ เขาก็รู้เรื่องนี้หากผู้หญิงมีส่วนร่วมในราชกิจของราชสำนัก เกรงว่าต้าเย่นี้จะวุ่นวายยิ่งกว่านี้!เดิมที ท่าทีของจักรพรรดิซิงหลงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ได้ก่อให้เกิดความวุ่นวายในต้าเย่ ตอนนี้เรื่องราวมาถึงขั้นนี้แล้ว เรื่องราวรุนแรงบานปลายกว่าครั้งก่อนด้วยซ้ำเ
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
