Share
บทที่ 822
Related chapters
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 823
หลังจากพูดจบ หญิงสาวชุดม่วงก็หัวเราะเช่นกัน“หวังหยวนเป็นคนที่มีความสามารถที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ แต่ข้าไม่รู้ว่าคนที่มีความสามารถเช่นนี้จะเต็มใจที่จะอยู่ใต้ชายคาของคนอื่นหรือเปล่านี่สิ!”ไป๋เฟยเฟยเองก็เข้าใจสิ่งที่หญิงสาวชุดม่วงพูดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากประสบกับเหตุการณ์นี้ นิสัยของหวังหยวนย่อมต้องเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา และทุกอย่างก็แปรผันได้!“อย่างไรก็ตาม หวังหยวนอยากมาพบจริง ๆ เรามาพบกันสักครั้งเถอะ ดูสิว่าเขาคุยอะไร ยิ่งไปกว่านั้น ข้าอยากไปหมู่บ้านต้าหวังอีกด้วย ครั้งสุดท้ายที่เห็นหมู่บ้านต้าหวัง ข้ายังรู้สึกประหลาดใจอยู่เลย!”“นอกจากนี้ คราวนี้ก็มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย!”หลังจากที่ไป่เฟยเฟยพูดจบ ก็ออกเดินทางทันทีที่นี่หวังหยวนได้รับจดหมายและหัวเราะเพียงเล็กน้อย รอให้ไป่เฟยเฟยและคนอื่น ๆ มาถึงขณะเดียวกัน ที่วังหลวงต้าเย่ สีพระพักตร์จักรพรรดิซิงหลงดำมืดมาก เขาอยากจับหวังหยวนกลับมาจริง ๆ แต่เขารู้ว่าทำแบบนี้ไม่เพียงแต่จะเป็นการตบหน้าตัวเองเท่านั้น แต่ยังทำให้เขาถูกวิพากษ์วิจารณ์อีกด้วย!เดิมทีหากจับหวังหยวนได้ เขาโดนวิพากษ์วิจารณ์นิดหน่อยก็ไม่สำคัญ อย่างน้อยเขาก็ควบคุมหวังหยวนเอ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 824
หยางเฟิ่งกั๋วก็พยักหน้าด้วยคำพูดของเป้าชิงสื่อ นั่นคือสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น!ความคิดของแคว้นหมางนั้นเรียบง่ายมาก วิธีที่ง่ายที่สุดในการรวบรวมอำนาจของพวกเขา คือการเข้าสู่สงครามการใช้สงครามระหว่างแคว้นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจภายในราชสำนัก ในขณะเดียวกันก็ใช้แรงกดดันของราชสำนักหวงเพื่อเจรจาสงบศึก อย่างน้อยมีความเสี่ยงที่มณฑลซูโจวจะถูกกองทหารรุกรานชิงดินแดน!จักรพรรดิซิงหลงสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วพูดว่า “ในกรณีนี้ เราจะแก้ไขปัญหาแคว้นหมางได้อย่างไรดี?”ในเวลานี้หยางเฟิงกั๋วพูดขึ้นมาว่า “แคว้นหมางไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าเงิน เมื่อเราเจรจาสงบศึกก็ไม่จำเป็นต้องยกดินแดนให้พวกเขา เราสามารถเปิดเส้นทางการค้าได้ แม้ว่ามันจะไม่ทำกำไรสำหรับเรา แต่พวกเขาก็ถือว่าได้รับผลประโยชน์มากมาย!”“อ๋องน้อยขึ้นเป็นกษัตริย์อาจไม่มั่นคง และอาจแอบวางแผนเคลื่อนไหวอย่างลับ ๆ ในอนาคตได้พ่ะย่ะค่ะ!”หยางเฟิ่งกั๋วยิงเข้าประเด็น หลังจากพูดจบจักรพรรดิซิงหลงก็พยักหน้า“ถ้าเช่นนั้นให้ส่งทูตไปที่นั่นเถอะ เจ้ามีใครแนะนำบ้าง”จักรพรรดิซิงหลงถามออกไปเป้าชิงสื่อยิ้มและกล่าวว่า "ฝ่าบาท แน่นอนว่าคือหวังหยวนพ่ะย่ะค่ะ ชายคนนี
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 825
หวังหยวนหัวเราะและเชิญพวกเขานั่งลง แล้วพูดอย่างใจเย็น “ถ้าน้องไป๋ชอบ ข้าให้สิ่งนี้กับเจ้าได้นะ”แค่แก้วชิ้นเดียว ในโกดังยังมีเก็บอีกเยอะ!หวังหยวนยังไม่ได้นำมันไปประมูลด้วยซ้ำ!ไป๋เฟยเฟยที่ได้ยินก็ตกใจเล็กน้อยของชิ้นนี้มีราคาอย่างน้อยสองสามร้อยตำลึงทอง การยกให้เขานั้นมันออกจะฟุ่มเฟือยเกินไป“ครั้งก่อนบุญคุณของน้องไป๋ ข้ารู้สึกขอบคุณในความมีน้ำใจของเจ้าเสมอ ข้าเคยบอกไปแล้วว่าข้าติดหนี้บุญเจ้ามาก ไม่ต้องพูดถึงโต๊ะคริสตัลตัวเล็ก ๆ นี้เลย ไม่ว่าโต๊ะคริสตัลกี่โต๊ะก็ไม่สำคัญ!”หวังหยวนรู้สึกซาบซึ้งใจจริง ๆ หากไม่ใช่เพราะนาง หลี่ซื่อหานและคนอื่น ๆ ก็คงไม่ได้กลับไปที่หมู่บ้านต้าหวังอย่างปลอดภัยเช่นเดียวกับที่เขาว่าไว้ โต๊ะคริสตัลธรรมดา ๆ นับว่าเป็นอะไรได้!"ฮ่าฮ่าฮ่า พี่หวังเป็นคนที่มีคุณธรรมจริง ๆ ข้าขอนับถือ แต่...พี่หวังยังจำได้ใช่ไหมว่าตอนที่เจ้าไป เจ้าบอกว่าเจ้าจะให้โอกาสตระกูลไป๋ข้า!"ไป๋เฟยเฟยยังไม่ลืมเรื่องนี้ สิ่งที่นางต้องการมากที่สุด คือให้หวังหยวนเข้าร่วมกับตระกูลไป๋!เพียงแต่...ถ้าหวังหยวนไม่มีแผนอื่น บางทีเขาอาจจะเข้าร่วมได้ แต่ตอนนี้เกรงว่าเขาจะไม่สามารถเข้าร่วมตร
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 826
หวังหยวนรู้ซึ้งถึงความจริงข้อหนึ่ง!มีเงินทองมากมายแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์!แค่เปลี่ยนความมั่งคั่งนี้ให้กลายเป็นความแข็งแกร่งเท่านั้น เราถึงจะปกป้องความมั่งคั่งไว้!ตอนนี้เขาเริ่มวางแผนให้เกาเล่อเตรียมการเรื่องหน่วยข่าวกรองลับแล้ว แม้ว่าเรื่องนี้จะยาก แต่หวังหยวนก็ยังไม่คิดใช้งานหน่วยข่าวกรองลับในตอนนี้สำหรับลุงหานซานและโรงฝึกยุทธ์ของเขา การรับสมัครหาคนที่ไว้ใจได้ พวกเขาไม่ได้กังวลเป็นพิเศษเรื่องเร่งด่วนเดียวก็คือเงิน!เพราะการมีเงินมากพอเท่านั้น ถึงจะสร้างสมบัติได้มากขึ้นเรื่อย ๆ!สำหรับกองกำลังอื่น ๆ กองกำลังที่ทรงพลังที่สุดที่เขาสามารถใช้ได้ก็คือหุบเขาชิงหลง ที่มีโจรทั้งหมดสองหมื่นคนหวังหยวนวางแผนที่จะสร้างชุดเกราะอย่างเรียบง่าย เพื่อใช้เสริมกำลังด้วยวิธีนี้ ถึงต้องรับมือกับเรื่องต่าง ๆ ก็ยังพอมีโอกาสที่จะปกป้องตัวเองได้!หลังจากได้ยินที่หวังหยวนพูด ไป๋เฟยเฟยก็หายใจเข้าลึก และพยักหน้า“ข้าจะพยายามทำให้ดีที่สุด แต่จะสำเร็จหรือไม่นั้นก็ไม่อาจแน่ใจได้”“พี่หวัง วันนี้ข้ามาที่นี่ ข้ามีอีกเรื่องจะบอกเจ้า!”ในตอนนั้น ไป่เฟยเฟยก็พูดขึ้นทันทีหลังจากพูดแบบนี้ หวังหยวนก็นิ่งอ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 827
ไป๋เฟยเฟยมองออกทันทีเลยว่าหวังหยวนกำลังคิดอะไร และหัวเราะอีกครั้ง“พี่หวังคงรู้สึกว่านี่เป็นเวลาที่เหมาะสมใช่ไหม?”หวังหยวนพยักหน้า “ใช่ ข้าอยากรู้จริง ๆ ว่าทำไม”ไป๋เฟยเฟย หายใจเข้าลึกแล้วพูดว่า “เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อน ท่านป้าของข้าให้กำเนิดองค์ชายห้า!”“ตอนนี้องค์ชายใหญ่อายุได้สิบขวบแล้ว ในบรรดาพี่น้องทั้งสี่ของเขา คนสุดท้องเป็นทารกจากตระกูลไป๋ของข้า และคนโตมีอายุแค่ห้าขวบเท่านั้นเอง!”“เดิมทีตระกูลเซิงอยากจะรอสักสองสามปี แต่เมื่อท่านป้าของข้าให้กำเนิดองค์ชายคนนี้ และมีสิทธิ์กลายเป็นรัชทายาท ตระกูลเซิงจึงต้องกังวลอยู่แล้ว!”คำพูดของไป๋เฟยเฟยชัดเจนมาก หวังหยวนก็เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด!ตระกูลเซิงไม่รีบร้อน นั่นเป็นเพราะว่าฮองเฮาไม่มีลูกชาย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รีบร้อนเป็นธรรมดา นอกจากนี้พี่น้องคนอื่น ๆ ยังอายุน้อยกว่า เช่นเดียวกัน หยงเอ๋อร์คนนี้ก็ฉลาดหลักแหลมจริง ๆดังนั้นจึงไม่มีอะไรให้ต้องกังวล!แต่ในเมื่อลูกสาวของตระกูลไป๋ที่เป็นฮองเฮาคนปัจจุบันมีลูกชาย สถานการณ์ก็แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง!ตำแหน่งกษัตริย์ส่วนใหญ่มักจะสืบทอดมาจากบุตรชายของฮองเฮา แม้ว่าจะมีข้อยกเว้น แต่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 828
ตระกูลเซิงทำรัฐประหารและด้วยการสนับสนุนของแคว้นหมาง พวกเขาอาจยึดอำนาจได้จริง!หวังหยวนมองไปทางไป๋เฟยเฟยและอดพูดออกมาไม่ได้ว่า "น้องไป๋ เจ้าบอกข้าเรื่องนี้ เกรงว่าคงไม่ใช่แค่เปิดเผยข่าวนี้ให้ข้ารู้อย่างเดียวใช่หรือไม่"“ถ้าน้องไป๋มีอะไรจะพูดก็ว่ามาเถอะ เราร่วมมือกันได้!”ไป๋เฟยเฟยจะไม่พูดเรื่องแบบนั้นกับเขาอย่างไม่มีเหตุผลต้องมีอะไรสักอย่างเป็นแน่!ไป๋เฟยเฟยพยักหน้า "ใช่ พี่หวัง ข้าอยากรู้เจ้ามีความคิดอะไรบ้างไหม?"หวังหยวนยิ้มและกล่าวว่า "ในเมืองหลวงข้าไม่มีวิธีเลยนี่สิ น้องไป๋ เนื่องจากตระกูลไป๋ของเจ้าคาดเดาได้ เจ้าคงมีหนทางบ้าง"“แม้ว่าตระกูลเซิงจะได้รับการสนับสนุนจากแคว้นหมางและสามารถก่อรัฐประหารได้ แต่ตระกูลไป๋ของเจ้าก็ไม่ได้สิ้นไร้หนทางสักหน่อย”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ไป๋เฟยเฟยก็กระพริบตา“ไม่มีอะไรซ่อนจากสายตาพี่หวังได้จริง ๆ ใช่แล้ว ตระกูลไป๋ของเรามีแผนบางอย่าง”“แต่...พูดไปก็คงไม่ค่อยจะ ดังนั้น...ข้าอยากขอความช่วยเหลือจากพี่หวัง”แม้ว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับ และเป็นความลับสุดยอดของตระกูลไป๋ แต่ไป๋เฟยเฟยก็ยังอยากถามความคิดเห็นของหวังหยวนบางทีเขาอาจมีวิธีแก้ปัญหาบา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 829
ไป๋เฟยเฟยรู้จักนิสัยของหวังหยวน และเชื่อว่าเขาทำได้แต่โอกาสนี้อาจไม่ใช่เรื่องง่าย!หวังหยวนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ตระกูลเซิงอยากจะลงมือ เราให้ตระกูลเซิงสมปรารถนาไม่ได้ ที่ข้าหมายถึงคือ... ลงมือก่อนได้เปรียบ!”หลังจากพูดจบ ไป๋เฟยเฟยก็สะดุ้งตกใจทันที!นางถึงกับทึ่งให้กับความกล้าหาญของหวังหยวน!ลงมือก่อนได้เปรียบ!นางย่อมเข้าใจความหมายของคำคำนี้อยู่แล้ว!“พี่หวัง เจ้าหมายถึง…”ไป๋เฟยเฟยหายใจติดขัดขึ้นมา“ในใต้หล้า ฝ่าบาททรงเป็นผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในแผ่นดิน แต่ตระกูลไป๋ของเจ้าอยู่ใต้คนคนเดียว และอยู่เหนือคนนับหมื่น เจ้าจะต้องใช้ประโยชน์จากข้อนี้ให้ดี!”“ถ้าฝ่าบาทล้มลงเมื่อไหร่ ฮองเฮาก็จะมีอำนาจสูงสุด”“แม้ไม่นาน แต่จะใช้เวลาเพียงไม่กี่วันเท่านั้น!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ไป๋เฟยเฟยก็สูดหายใจเข้า!อย่างที่คิดไว้เลย!ผู้ชายคนนี้กล้ามากจริง ๆ!เขายุให้ตระกูลไป๋ลงมือกับฝ่าบาท!แต่นางก็เข้าใจด้วยว่า หากฝ่าบาทไม่สามารถเข้ามาแทรกแซงกิจการของราชสำนักได้ ใช้เวลาไม่นานเพียงไม่กี่วัน สิทธิ์ขาดก็จะเป็นของฮองเฮาโดยปริยายแม้จะไม่กล้าพูดถึงทางตระกูลเซิง แต่อย่างน้อยก็เป็นเรื่องง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 830
ผู้หญิงสามคนที่ได้ฟังก็พยักหน้าแต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะถามว่า “แต่... ตระกูลเซิงเตรียมการมานานแล้ว ถ้ามันประสบความสำเร็จขึ้นมาจริง ๆ?”หวังหยวนกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ จึงพูดว่า "มาดูกันว่าใครจะลงมือก่อนกัน ระหว่างตระกูลไป๋และตระกูลเซิง"“ตระกูลเซิงจะลงมือกับจักรพรรดิอย่างไร”ในเวลานี้ หลี่ซื่อหานพูดขึ้นมาอีกครั้งเช่นเดียวกับหูเมิ่งอิ๋ง “เป็นไปได้หรือไม่ที่จะบีบบังคับให้ฝ่าบาทสละราชสมบัติ? เกรงว่าตระกูลเซิงจะไม่กล้าใช่หรือไม่”หวังหยวนส่ายหัว “บีบบังคับให้ฝ่าบาทสละราชสมบัติเหรอ? แม้ว่าจักรพรรดิต้าเย่จะโง่เง่าไร้ศีลธรรม แต่ข้าก็รู้จักในวังหลวง มันแข็งแกร่งมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะบีบบังคับให้ฝ่าบาทสละราชสมบัติ!”“แล้ว...ถ้าบีบบังคับให้ฝ่าบาทสละราชสมบัติไม่ได้ จะทำเรื่องนี้สำเร็จได้อย่างไร?”ผู้หญิงทั้งสามคนยังคงไม่เข้าใจ จะโทษพวกนางที่ไม่เข้าใจก็ไม่ได้ อย่างไรซะ เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องของราชสำนัก ยิ่งกว่านั้น แม้ว่าผู้หญิงทั้งสามจะฉลาด แต่พวกนางก็ไม่ได้รู้ว่าโลกใบนี้มีอันตรายมากมายขนาดไหน!เขาไม่รู้เลยว่าคนในราชสำนักคราวนี้จะบาดเจ็บหรือล้มตาย!“เกิดอะไรขึ้น? แน่นอนว่าต้องลงมือจัดการฝ่
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
