Share
บทที่ 678
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 679
หากอยากจะปกป้องครอบครัวและปกป้องตัวเองให้ได้ ก็ต้องยิ่งทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น!เรื่องแบบนี้เขาเข้าใจมานานมาแล้ว แต่เดิมทีเขาเองก็ไม่คิดอยากจะมีชื่อเสียงมากนัก และไม่มีใครสนใจเขาหลังจากการสังหารอ๋องถูหนาน หวังหยวนก็มีชื่อเสียง แม้ว่าหลายคนจะไม่เชื่อ แต่คนอื่น ๆ ก็ย่อมรู้ว่าหวังหยวนนั้นไม่ธรรมดาจะซ่อนเรื่องซุ่มซ่ามของตัวเองดูท่าคงยากแล้ว!ตอนนี้หวังหยวนต้องเริ่มลงมือแล้วเท่านั้นหลังจากได้ยิน ไป๋เฟยเฟยก็หัวเราะและรู้สึกตื่นเต้นมาก!“พี่หวัง ข้าจะไปเตรียมการ และท่าน...อาจมีอะไรให้ทำอีกมาก ข้าไม่รบกวนแล้ว”ไป๋เฟยเฟยกล่าวและกลับไปพร้อมกับรอยยิ้มหลังจากที่ไป๋เฟยเฟยกลับไปแล้ว หวังหยวนก็เขียนจดหมายสองสามฉบับและวางลงบนโต๊ะ จากนั้นเขาก็เรียกหาต้าหู่ หลี่ซือหาน วังฉงโหลว หลี่จ้าวหลิน และพวกถังหม่างเข้ามาด้วยพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหวังหยวน แต่พวกเขาทั้งหมดก็ทำตัวเรียบร้อยและไม่พูดอะไร เพราะพวกเขาเห็นว่าท่าทางของหวังหยวนดูจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย“ข้ามีเรื่องอยากจะบอก พวกเจ้าต้องจำเอาไว้ และทำตามที่ข้าได้บอกเอาไว้นะ”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ทุกคนก็รีบพยักหน้าทันที“เรื
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 680
หวังหยวนตัดสินใจบอกความจริงทุกอย่างกับพวกเขาอย่างไรก็ตาม หลังจากที่พวกเขาได้ฟังแล้ว ก็ยิ่งกังวลมากขึ้นไปอีก!“พี่หยวน ถ้าต้าเย่จะทำเช่นนี้จริง เรา... เราจะขัดขืน!”“ถูกต้อง ให้ตายเถอะ พวกเขาถึงได้คิดรังแกผู้คนอยู่ได้!”“หมู่บ้านต้าหวังของเราแข็งแกร่งมาก แม้ว่าเราจะมีคนไม่กี่หมื่นคน ก็มาบุกโจมตีไม่ได้ง่าย ๆ ภูเขาสูง และจักรพรรดิอยู่ห่างไกล ข้าสงสัยว่าฝ่าบาทจะทำอะไรได้!”พวกเขาหงุดหงิดงุ่นง่านกันไปหมด หวังหยวนที่ได้เห็นท่าทางเขาแบบนั้นก็รู้สึกตื้นตันใจมาก“ช่างเถอะ เจ้าทำไปก็ไม่มีประโยชน์ ข้าทำแบบนี้ก็เพื่อพวกเจ้าเช่นกัน”“ข้าไม่อยากให้พวกเจ้าต้องมาพลอยเดือดร้อนไปกับข้า และ...ข้าไปแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรอก ทำตามที่ข้าบอกก็พอแล้ว”“ไม่ต้องห่วง ข้าสัญญาว่าข้าจะรอดกลับมาให้ได้”หวังหยวนยิ้มปลอบใจทุกคนแม้ว่าพวกเขาจะไม่พอใจ แต่พวกเขาก็ยังเชื่อฟังหวังหยวนหลังจากให้พวกเขาออกไปแล้ว มีแค่หลี่ซือหานที่อยู่ในบ้านนางไม่ได้พูดอะไร แต่ขอบตาของนางแดงก่ำ นางนั่งข้างหวังหยวนและชงชาให้เขา“เป็นอะไรไปหรือ ภรรยาที่รักของข้า เป็นห่วงข้างั้นหรือ?” หวังหยวนหัวเราะหลี่ซือหานพยักหน้า "ท
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 681
อากู่ฉานั้นย่อมโหดร้าย!และอู๋หลิงก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน แม้ว่าไพร่พลในกองทัพจะต่างกันนับหมื่น แต่เขาก็ยังคงยืนหยัดสู้ต่อไป!“อากู่ฉา ถอยทัพออกไปเถอะ หากยังต่อสู้เช่นนี้ต่อไป เจ้าก็ไม่อาจชนะได้!”ต่อหน้ากองทัพทั้งสอง อู๋หลิงสวมชุดเกราะสีเงิน เขามีท่าทางไม่ธรรมดา คิ้วคมราวกับดาบ รัศมีอำมหิตอันดุร้ายแผ่ซ่าน!แม้ว่าเขาต้องการทำลายกองทัพหวงเหยียนของอากู่ฉาจริง ๆ แต่เขาก็เป็นห่วงหวังหยวน!เขาต้องการแก้ปัญหาสงครามที่นี่ และช่วยเหลือหวังหยวน!แต่เขาไม่รู้ว่าทั้งหมดนี้ อยู่ภายใต้การควบคุมของหวงเหยียนขณะนี้อากู่ฉายิ้มขณะพูดอย่างสงบ “อู๋หลิง พวกเจ้าไม่ธรรมดาเลย แต่การต่อสู้ครั้งนี้ การต้องต่อสู้กับกองทหารชั้นยอดของข้าในเมืองหวงนั้น ทหารต้าเย่ของเจ้ายังไม่อาจเทียบเคียงได้ ยิ่งไปกว่านั้น ในต้าเย่ของเจ้า ยังมีทหารสามหมื่นนายของเมืองหวงอยู่ในเมืองชิงชวนด้วย เพียงข้าแค่ออกคำสั่งให้ทั้งสองฝ่ายเริ่มโจมตี พวกเจ้าก็จะพ่ายแพ้และถูกสังหาร!”หลังจากที่อากู่ฉาพูดจบ อู๋หลิงก็สีหน้าเคร่งเครียด แต่ยังคงไม่ถอดใจ เขาพ่นลมหายใจอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า “เจ้าก็ลองดูสิ!”“ฮ่าฮ่าฮ่า อู๋หลิง ข้ารู้ว่าเจ้าไม่กลัว แต
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 682
เสียงที่ดังและทรงพลังของเป้าชิงสื่อดังก้องไปทั่วห้องตำราหลวง!ในขณะนี้ สีหน้าของทุกคนมืดมนลงหลังจากได้ยินคำพูดของเขา!นี่คือจุดอ่อนของราชวงศ์ต้าเย่ ทุกครั้งที่เกิดสงคราม ทุกคนจะกังวลเรื่องนี้!เพราะนอกจากหวงเหยียนแล้ว ยังมีพวกคนเถื่อน คนนอกเผ่า และอีกหลายฝ่ายที่กำลังจับตาดูอยู่!ดังนั้น แม้ว่าต้าเย่จะมีพลังมากพอที่จะต่อสู้กับหวงเหยียน แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็จะยังมีร่องรอยของความไม่สบายใจอยู่ในใจอยู่เสมอ!ความกังวลนี้มาจากคนต่างเผ่าอื่น ๆ!เป้าชิงสื่อเข้าใจหลักการนี้ หยางเฟิ่งกั๋วก็เข้าใจ และอีกหกคน...ก็เข้าใจเหมือนกัน!ดังนั้น...ในฐานะฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่ ฮ่องเต้ซิงหลงย่อมเข้าใจ!เขาเหลือบมองเป้าชิงสื่อที่มีสีหน้าจริงจัง และหยางเฟิ่งกั๋วที่หน้าตาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความโกรธ จากนั้นเขาก็เห็นสีหน้าหลากหลาย บนใบหน้าของทุกคนในหกกรม แล้วเขาก็มีข้อสรุปในใจแล้ว!หวังหยวนคนนี้...เขาไม่ชอบที่คนที่คอยจุดไฟอยู่เบื้องหลังอย่างวังไห่เทียน แต่ก็ทำได้เพียงหารือกันในราชสำนักและตอนนี้ โอกาสนี้ถือได้ว่าเป็นโอกาสที่จะกำจัดเขาให้สิ้นซาก!สำหรับฮ่องเต้ซิงหลง ย่อมไม่พลาด!ดังนั้น...สิ่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 683
เมื่อกล่าวเช่นนี้จบ ฮ่องเต้ซิงหลงก็มองทุกคน ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงค่อย ๆ พูดว่า “ท่านทั้งหลายเป็นผู้อุทิศตนในต้าเย่ ดังนั้น... พวกท่านคิดว่าเรื่องนี้ควรได้รับการแก้ไข หรือประนีประนอมอย่างไร?”หลังจากพูดคำเหล่านี้ หยางเฟิ่งกั๋วก็รู้สึกจุกอยู่ในใจ เพราะเขาเดาได้แล้ว!สำหรับคนอื่น ๆ ก็ย่อมรู้แล้วว่าจะตัดสินใจอย่างไร!สือเหยาเฉียน เจ้ากรมกรมโยธาธิการลุกขึ้นยืนทันที แล้วกล่าวด้วยความเคารพ “ฝ่าบาท กระหม่อมมีวิธีประนีประนอม แต่ไม่ทราบว่าจะเป็นไปได้หรือไม่”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ฮ่องเต้ซิงหลงก็ดีใจมาก รีบพยักหน้าทันที “พูดมาสิ ท่านสือ”สือเหยาเฉียนจึงกล่าวว่า “ฝ่าบาท สิ่งที่หวงเหยียนต้องการคือหวังหยวน แต่เราไม่สามารถส่งตัวเขาออกไปเลย ตามที่พวกเขาต้องการเช่นนั้นได้ กระหม่อมขอแนะนำว่าควรให้หวังหยวน ไปหาหวงเหยียนในฐานะทูตพ่ะย่ะค่ะ!”“ด้วยวิธีนี้ ก็จะทราบว่าหวงเหยียนต้องการอะไร ตั้งแต่สมัยโบราณจะไม่มีการสังหารทูต ข้าคิดว่าเนื่องจากต้าเย่ของเรา หวงเหยียนจะไม่กล้าทำร้ายหวังหยวน จึงสามารถช่วยให้เขารอดชีวิตได้! เพื่อแลกกับความปลอดภัยของชายแดนพ่ะย่ะค่ะ”ฟังดูดี แต่ทุกคนรู้ดีว่ามันไม่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 684
คนเช่นนี้จะถูกส่งไปยังหวงเหยียน โดยไม่รู้ว่าจะอยู่หรือตาย แน่นอนว่าเขากังวลมาก!ในขณะนี้ หวังหยวนกำลังนั่งอยู่ในห้อง และส่ายหน้าเมื่อเห็นราชโองการแต่งตั้งเป็นทูต น่าสนใจมาก หากไม่ใช่เพราะศักดิ์ศรีแห่งต้าเย่ เกรงว่าเขาคงจะเป็นทูตไม่ได้“แต่โชคดี… ข้ามีตำแหน่งเป็นทูต เรื่องนี้… ถือได้ว่าเป็นกำไรที่ไม่คาดคิด”“ท่านหมิงถัน คำสั่งบอกให้ท่านไปปฏิบัติภารกิจที่หวงเหยียนในอีกไม่กี่วัน ท่านอยากไปจริงหรือ?”เฉิงเหลียวมองหวังหยวน แล้วรู้สึกกังวลเล็กน้อย ในขณะนี้ แม้ว่าในใจของเขาจะยังคงอยู่ฝ่ายเสนาบดีฝ่ายขวา แต่ที่สำคัญกว่านั้น เขายังคงรู้สึกว่าหวังหยวน เป็นคนที่คู่ควรกับมิตรภาพที่ใกล้ชิด และยินดีที่จะทำงานให้เขาด้วยเห็นได้ชัดว่าเขาอยู่ฝ่ายเสนาบดีฝ่ายขวา แต่ในใจเขา เขาได้กำหนดไว้แล้วว่าเขาอยู่ฝ่ายหวังหยวน!หวังหยวนย่อมไม่อยากไป แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ หากเขาไม่ยอมไป ฮ่องเต้ต้าเย่ก็คงไม่ใจดีกับเขา!ดังนั้นจึงมีทางเดียว ก็คือต้องไป!หลังจากที่เฉิงเหลียวออกไปแล้ว หวังหยวนก็มองต้าหู่ แล้วพูดว่า “ส่งจดหมายเหล่านี้ให้ถึงมือพวกเขาแต่ละคน...”มีจดหมายสำหรับอู๋หลิง พี่วัง หงเยี่ยและท่านลุงหวังหยวนส่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 685
เมื่อวางจดหมายลง หวังหยวนก็ถอนหายใจ ทันใดนั้น ต้าหู่ก็นำจดหมายอีกฉบับมาให้ด้วย!จดหมายนี้เขียนอย่างเรียบง่าย ด้วยถ้อยคำเพียงไม่กี่คำ‘พูดคุยกันนอกเมือง’จดหมายฉบับนี้ ไม่จำเป็นต้องมองลายมือก็รู้ว่าเป็นของใคร มันย่อมเป็นของเจิ้งไท่ชิงหวังหยวนยกยิ้ม แล้วพูดว่า “มาเถอะ ไปพบกับขุนพลเจิ้งคนนี้กับข้า”พูดจบ หวังหยวนก็เดินทางออกจากเมืองไปทันที แม้ว่าในสายตาของทุกคน สงครามยังไม่หยุด แต่บางคนก็รู้ว่าสงครามหยุดแล้ว!กองทัพชิงชวนจะไม่รุกคืบอย่างหุนหันพลันแล่นอีกต่อไป!บัดนี้มีเพียงสองคนนั่งอยู่ในศาลานอกเมือง ขณะกำลังชงชา“ท่านพ่อ เขาจะมาจริงหรือขอรับ?”เจิ้งเซิ่งถามด้วยความสงสัยในเวลานี้“เซิ่งเอ๋อร์ เจ้าว่าอย่างไร?” เจิ้งไท่ชิงถามด้วยรอยยิ้ม“ข้าคิดว่าเขา... เขาน่าจะมา แต่ข้าไม่คิดว่าเขาจะฉลาดเท่าที่ท่านพ่อคิดขอรับ”เจิ้งเซิ่งกล่าวว่าตอนนี้สถานการณ์ชัดเจนแล้ว หวังหยวนย่อมรู้ดีแล้วว่าไม่มีอันตราย ดังนั้นเขาย่อมมาแต่เขารู้สึกว่าหวังหยวนไม่ได้ฉลาดเท่าที่พ่อของเขาบอกไว้“ฮ่าฮ่า เช่นนั้นเจ้าก็แค่รอดู”เจิ้งไท่ชิงส่ายหน้าและยิ้ม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมากในเวลานี้ มีม้าสูงสองตัวกำลังวิ่ง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 686
เจิ้งเซิ่งเหลือบมองหวังหยวน ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “ท่านหวัง ข้าอยากรู้จริง ๆ ว่าเหตุใดเจ้าถึงเดาความคิดของพ่อข้าได้”จากการกบฏของกองทัพชิงชวน ไปจนถึงการพูดคุยยามค่ำคืนที่นี่ มีเพียงการแลกเปลี่ยนทางจดหมาย และการเผชิญหน้ากันในค่ายเสบียงหนัก เหตุใดชายคนนี้ถึงสามารถมองทะลุผ่าน และถ่ายทอดสิ่งที่เขาต้องการแสดงให้พ่อของเขาฟังได้เหตุใดกัน ทั้งที่ไม่ได้เห็นเรื่องนี้ด้วยตัวเองหวังหยวนเหลือบมองเจิ้งเซิ่ง ก่อนจะยิ้มแล้วอธิบาย“มันไม่ใช่การเดา แต่เป็นความเข้าใจตามเหตุผล นับตั้งแต่ที่พ่อของเจ้ามาที่เฉิงโจว ข้าก็รู้ว่าเขาคิดอะไรเมื่อออกคำสั่งครั้งแรก และเขาก็เตือนข้าด้วย”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เจิ้งเซิ่งก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็คิดอะไรบางอย่าง แล้วอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “พ่อของข้าบอกว่า... ทำลายเมืองหรือ?”เจิ้งเซิ่งตกตะลึง เพราะเมืองถูกทำลาย เขาจึงมั่นใจได้ว่าพวกเขาไม่มีเจตนาจะฆ่าจริง ๆ งั้นหรือ“แล้วจดหมายฉบับที่สอง เป็นการทดสอบหรือ?”เจิ้งเซิ่งถามด้วยความประหลาดใจ ในขณะที่หวังหยวนพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้าไม่ได้ฉลาดถึงเพียงนั้น แต่เมื่อกองทัพชิงชวนยึดชายแดน คนของหวงเหยียนก็ยื่นไมตรีมาให้
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1670
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1669
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1668
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1667
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
