Share

บทที่ 24

Author: ชวินเป่ยอี๋
last update Last Updated: 2023-04-28 11:14:52
แต่ก็ยังมีคนที่ไม่ปฏิบัติตามข้อตกลงการรักษาความลับ แอบแยกออกจากทีมจับปลา และเอาปลาไปขายเพียงลำพัง

แต่นั่นเป็นวิธีที่จะได้รู้ว่าแต่ละคนเป็นอย่างไร

คนใจแคบแสวงหาผลกำไร ตกปลาเอง แล้วเอาไปขายเอง

คนที่มีอุปนิสัยดีรักษาสัญญา ก็พาพวกเขาไปทำอย่างอื่น และหาเงินให้เยอะขึ้น

หลังจากที่ได้เห็นกำไรมหาศาลจากน้ำตาลทรายขาวแล้ว ทั้งห้าคนก็ไม่มีใครสนใจเคล็ดลับการตกปลานัก

หลังจากรับประทานอาหารเช้าที่เร่งรีบ หวังหยวนพาทั้งสามคนไปที่หมู่บ้านจ้าวจ้ายซึ่งอยู่ห่างออกไปห้าไมล์ ด้านหน้าของบ้านอิฐและกระเบื้องสีเขียวแปดหลัง มีสิงโตหินสองตัวตั้งอยู่ด้านหน้า

ในพื้นที่ชนบท ผู้ที่สามารถอาศัยอยู่ในลานบ้านแบบนี้ได้คือ เจ้าของที่ดินหรือตุลาการเท่านั้น

นี่คือบ้านของจ้าวอู่ฉี๋จ่างของตำบลเป่ยผิง

เมื่อเห็นว่าหวังหยวนสวมชุดคลุมผ้าไหม หวังซือไห่สวมชุดผ้าแพร ต้าหู่และเอ้อหูกำลังถือไม้ตะบองที่สูงกว่าศีรษะของพวกเขา ชายฉกรรจ์สองคนที่พิงสิงโตหินอยู่ก็รีบวิ่งกลับไปในลานบ้านทันที

“ข้าได้ยินมาว่าเจ้าทำร้ายหลิวโย่วไฉ?”

หลังจากนั้นไม่นาน ชายวัยกลางคนตัวสูงที่มีหนวดมีเคราในชุดคลุม มีมีดหางวัวคาดเอว เดินออกมาด้วยสีหน้าดุร้าย

เข
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 25

    ซื่อไห่ ต้าหู่ เอ้อหู่ และสมุนต่างก็ตกใจ คิดไม่ถึงว่าหวังหยวนกล้าที่จะข่มขู่จ้าวอู่ซึ่ง ๆ หน้าแบบนี้ ฉี๋จ่างมีพลธนูและชายฉกรรจ์ใต้การบังคับบัญชาของเขา ซึ่งเป็นการขยายอำนาจการปกครองในชนบท และพวกเขาน่ากลัวกว่าหลี่ฉางมากนักดวงตาของจ้าวอู่เคร่งขรึม ความโกรธพุ่งขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจ และความโลภถูกระงับไว้ เขาอดไม่ได้ที่จะตะคอกขึ้นมา "นั่นขึ้นอยู่กับว่าเจ้าจริงใจแค่ไหนนายน้อยหยวน!"ฉี๋จ่างและหลี่ฉางทำงานสมรู้ร่วมคิดกัน เพื่อจุดประสงค์ในการหาเงินจากประชาชนเงินที่พวกเขาได้รับยังคงต้องส่งมอบให้กับด้านบน และพวกเขาสามารถดื่มซุปได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นหากหวังหยวนสามารถให้ประโยชน์แก่เขาเพียงพอ การจัดการกับหลิวโย่วไฉนั้นก็ไม่ใช่ปัญหาหวังหยวนหยิบแท่งเงินสิบตำลึงออกมา "รับไปสิ ข้าเลี้ยงเหล้า"นัยน์ตาของเหล่าสมุนต่างเป็นประกาย เริ่มต้นด้วยสิบสองตำลึงเชียวหรือ เขาคือผู้ฟุ่มเฟือยอย่างแท้จริงดวงตาของจ้าวอู่เป็นประกาย แต่ใบหน้าของเขาจริงจังขึ้น "หวังหยวน เจ้ากำลังทำให้ข้าอับอายอย่างนั้นรึ? ให้เงินน้อยว่าตั้งครึ่งต่อครึ่งเช่นนี้!"ของขวัญที่ชาวบ้านให้ ส่วนใหญ่จะเป็นไก่ เนื้อหมู เนื้อปลาเป็น

    Last Updated : 2023-04-28
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 26

    เมื่อมาถึงลานเล็ก ๆ ที่มีกำแพงอิฐ จ้าวอู่ดึงมีดหางวัวออกมาแล้วเหวี่ยงมันไปมาชายฉกรรจ์สองคนถือไม้พลอง และเตะเปิดประตูไม้ที่ทรุดโทรม!ชายฉกรรจ์สามคนอยู่ข้างหน้า นักธนูสองคนวาดคันธนูและยิงธนูพุ่งเข้าไปพร้อมกันผู้หญิงร่างผอมเดินออกมาจากครัว "นายท่านชา มีเรื่องอะไรหรือ!" "กัวฉาง เจ้าก่ออาชญากรรม รีบออกมาซะอย่าขัดขืน!” เขาไม่สนใจผู้หญิงคนนั้น จ้าวอู่เหวี่ยงมีดหางวัวในมือ เป็นเวลาเดียวกับที่ห้าคนกำลังจะบุกเข้าไปในบ้านปัง!! ประตูไม้สองบานกระแทกออกด้านนอก กระแทกคนทั้งห้าให้หงายหลัง ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบพุ่งเข้าหาจ้าวอู่พร้อมกับมีดในมือหวังหยวนตกใจ ดวงตาของชายหนุ่มคนนี้ช่างน่ากลัว ใบหน้าของเขาเต็มไปความอันตราย!จ้าวอู่หัวเราะเย้ยหยัน เขาไม่ได้ตั้งมีด เพียงแค่พูดขึ้นว่า "กัวฉาง การฆ่าเจ้าหน้าที่เท่ากับการก่อกบฏ มันเป็นอาชญากรรมใหญ่ ข้า จ้าวอู่ จะยืนอยู่ที่นี่ไม่ขยับ เอ็งกล้าออกมาฆ่าข้าหรือไม่!"กัวฉางถือมีดไว้ด้วยความตกใจ เขาหันหลังกลับ และวิ่งไปที่กำแพงลานบ้าน ก่อนจะปีนขึ้นไปบนกำแพงที่สูงถึงสองเมตร"การเคลื่อนไหวช่างรวดเร็วเสียนี่กระไร เร็วกว่าปรมาจารย์ปาร์กูร์บางคนในโลกเสียอีก!"

    Last Updated : 2023-04-28
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 27

    “หุบปาก ใครก็ตามที่กล้าตะโกนอีกครั้ง จะถูกจับไปขังรวมกันในเรือนจำของมณฑล!”จ้าวอู่พูดขึ้นอย่างเย็นชาเขาเห็นเรื่องแบบนี้มามากแล้ว จะมีโจรที่ไหนที่เกิดมาแล้วเป็นคนเลวเลยในโลกที่ขุ่นมัวใบนี้ ถ้าแม่ของเขาอยากจะมีชีวิตที่ดี ใจจะต้องแข็งชาวบ้านไม่กล้าพูดอะไรอีกต่อไป แม่กัวและลูกสะใภ้ทั้งสามคนเช็ดน้ำตาด้วยเบา ๆ"กัวฉาง กัวเหลียง กัวเฉียง เมื่อคืนนี้พวกเจ้าไปขโมยของที่บ้านของหวังหยวน กัวเฉียงถูกเอ้อหู่ชกเข้าที่หลัง และกัวเหลียงก็ถูกเอ้อหู่คว้าไหล่ และเสื้อผ้าก็ขาดหลุดลุ่ย ตอนนี้มีหลักฐานเพียบ พวกเจ้าจะยอมรับหรือไม่!”จ้าวอู่ยกเสื้อผ้าของทั้งสองคน เผยให้เห็นรอยกำปั้นบนหลังของกัวเฉียง รอยเปื้อนเลือดบนไหล่ของกัวเหลียง และหยิบรอยเลือดที่ได้รับมาจากหวังหยวนขึ้นมา"ยอมรับขอรับ!"สามพี่น้องมองหน้ากันแล้วพยักหน้าหลักฐานที่แน่นหนาราวกับภูเขา ไม่ใช่สิ่งที่สามพี่น้องจะปฏิเสธได้จ้าวอู่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ "ยอมรับผิดก็ดีแล้ว แล้วเงินของหวังซื่อไห่ที่พวกเจ้าขโมยไปล่ะ?""เงิน?"พี่น้องทั้งสามรู้สึกงุนงงพวกเขาแค่ไปขโมยบ้านของหวังหยวน แต่พวกเขาถูกเอ้อหู่จัดการก่อนที่จะลงมือสำเร็จแม่กัวแ

    Last Updated : 2023-04-28
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 28

    เอ้อหู่ที่ยังไม่ทันได้สติ ก็ถูกต้าหู่ฟาดเข้าที่เอว จากนั้นมองไปที่ดวงตาที่จริงจังของหวังหยวน และพูดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ "ใช่ หัวขโมยมีแค่คนเดียว"“อื้ม คนเราก็ต้องมีจำผิดจำถูกบ้าง เมื่อจำได้ก็ดีแล้ว!”จ้าวอู่รับเงินอย่างเงียบ ๆ "ในเมื่อหัวขโมยมีแค่คนเดียว งั้นพวกเราจับมาเกินสองคน นายน้อยหวัง ท่านคิดว่าเจ้าจะปล่อยพวกเขาไปดีหรือไม่!"หวังหยวนมองไปที่พี่น้องทั้งสาม "คนไหนในพวกเจ้าที่จะติดคุก และใครจะอยู่เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว พวกเจ้าเลือกกันเอง!"“ข้าเป็นพี่ ข้าจะติดคุกเอง พวกเอ็งทั้งสองดูแลครอบครัวให้ดี!”“พี่ใหญ่ พี่รอง ข้าจะไปเอง ข้าได้รับบาดเจ็บคงอยู่ได้อีกไม่นาน ให้ข้าไปเถิด!”“พี่ใหญ่ น้องเล็ก ให้ข้าไปเถอะ เสื้อผ้าบนไหล่ของข้ามีรอยถลอก หลักฐานแน่นหนา”พี่น้องทั้งสามถกกันไปมา!"พอแล้ว!" หวังหยวนโบกมือ "กัวเหลียงเจ้าเข้าคุกไป เสื้อผ้าของเขาขาด และไหล่ก็ได้รับบาดเจ็บ หลักฐานมีครบ จะได้พูดง่ายขึ้นเมื่อไปที่อำเภอ"จ้าวอู่ชำเลืองมองชายฉกรรจ์สองคนก้าวไปข้างหน้า เพื่อไขกุญแจมือให้กับพี่ใหญ่กัวฉาง และน้องเล็กกัวเฉียง พี่น้องทั้งสามมองไปที่หวังหยวนอย่างสับสนหวังหยวนมีสีหน้าเรีย

    Last Updated : 2023-04-28
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 29

    หมู่บ้านเสี่ยวหลิวเป็นบ้านอิฐทั้งหมด และนี่คฤหาสน์ของหลิวโหย่วไฉหัวหน้าหมู่บ้านหลิวโหย่วไฉเอนตัวอยู่บนเก้าอี้และประคบหน้าด้วยผ้าร้อน เมื่อวานนี้ใบหน้าบวมเหมือนหัวหมู แต่วันนี้อาการบวมลดลงมาก เขากัดฟันและพูดว่า "เมื่อคืนนี้มีหัวขโมยไปขโมยที่หมู่บ้านต้าหวังไหม?"ผู้ช่วยคนหนึ่งพูดขึ้นว่า "มีขอรับ โจรขโมยเงินได้ห้าสิบตำลึงจากหวังซื่อไห่ ไอ้นักเลงนั่นร้องไห้อย่างหนักในตอนเช้าตรู่"หลิวโหย่วไฉตกตะลึง "ไอ้ลูกชายผู้ล้างผลาญมันบ้าไปแล้วหรือ? ถึงได้ให้เงินนักเลงนั่นถึงห้าสิบตำลึง!"ผู้ช่วยนึกเหยียดหยามในใจ เขาไม่ได้บ้า แต่เขาใจกว้าง ไม่เหมือนคนตระหนี่เช่นเจ้า ทำงานหนักกับเจ้ามาหนึ่งปี แต่ได้เงินมาไม่กี่กว้านหลิวโหย่วไฉกัดฟันและพูดว่า "แล้วไอ้ลูกชายผู้ล้างผลาญล่ะ สามพี่น้องตระกูลกัวได้ไปบ้านของมันไหม ได้แทงมันสักแผลหรือไม่?"นักเลงส่ายหัว "ไม่ขอรับ สามพี่น้องตระกูลกัวพลาดไป ได้ยินมาว่าถูกเอ้อหู่ทุบตีจนแตกกระเจิง"“เอ้อหู่ตีสามพี่น้องนั่นอย่างนั้นรึ!”หลิวโหย่วไฉรู้สึกประหลาดใจ และกัดฟันแน่น "ให้ตายเถอะ ถือว่าดวงของไอ้ลูกชายผู้ล้างผลาญนั่นยังดีอยู่"“ผู้ใหญ่บ้าน ไม่ดีแล้วขอรับ!”ทันใดน

    Last Updated : 2023-04-28
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 30

    ชาวบ้านหยุดชะงัก“อย่าไปฟัง ข้าก็เป็นสมาชิกของที่ว่าการอำเภอ ใครก็ตามที่จับไอ้ลูกชายผู้ล้างผลาญคนนั้นได้ จะได้รับการยกเว้นค่าเช่าสิบเปอร์เซ็นต์ในปีหน้า และหากทุบตีเขา ก็จะลดการเตะต้นเอื้องหนึ่งครั้ง!”หลิวโหย่วไฉเสนอรางวัลนั่นเป็นเงินน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเงินที่สัญญาไว้ แต่มันก็ทำให้ชาวบ้านคลั่ง และรีบพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว“หยุด หยุด หากพวกเจ้ากล้าก้าวมาอีกล่ะก็ ข้าฉี๋จ่างจะสั่งให้คนยิงธนูเสีย!”จ้าวอู่ตะโกนเสียงดัง แต่ชาวบ้านก็ไม่หยุด จึงได้รีบตะโกนให้คนของตนถอย "หวังหยวน ท่าไม่ดีแล้ว ชาวบ้านพวกนี้คลั่งไม่ได้สติ พวกเราต้องถอยกลับไปก่อน ไม่เช่นนั้นได้โดนพวกมันรุมกระทืบตายแน่!"นักธนูและชายฉกรรจ์ถอยหนีด้วยความตกใจ!“เอาคันธนูและลูกธนูมาให้ข้า!” หวังหยวนคว้าคันธนูและลูกธนูจากมือพลธนู เขาดึงลูกธนูก่อนจะยิงมันออกไปหวืด!ลูกธนูขนนกถูกยิงไปที่ชาวบ้าน"อา!" ชาวบ้านเหล่านั้นที่วิ่งเข้ามา เมื่อพวกเขาเห็นว่าหวังหยวนกล้าที่จะยิงธนูจริง ๆ พวกเขาจึงหยุดทันทีด้วยความตกใจ“ชักคันธนูแล้วยิงซะ ใครก็ตามที่กล้าพุ่งเข้ามาอีกครั้ง ยิงมันให้ตาย!”เมื่อเห็นพลังของลูกธนู จ้าวอู่ก็หยุด และเรีย

    Last Updated : 2023-04-28
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 31

    หลิวโหย่วไฉแอบกระหยิ่มใจ จ้าวอู่อยากได้เงิน จึงน่าจะกล้าทำทุกอย่าง หากให้ผลประโยชน์ที่เพียงพอแก่เขายอมมอบเงินหกสิบตำลึงให้ เพื่อเอาใจเจ้าลูกล้างผลาญพ่อแม่คนนี้ก่อน แล้วค่อยไปคิดบัญชีเขาทีหลัง!หวังหยวนเหลือบมองจ้าวอู่ “ใจเต้นแล้วหรือ?”“เจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไร ข้า จ้าวอู่ จะเป็นคนที่ละทิ้งคุณธรรมของตนเอง เพื่อผลประโยชน์ไปได้อย่างไร!”จ้าวอู่มีสีหน้าเรียบเฉยขณะโบกมือ “หลิวโหย่วไฉสมรู้ร่วมคิดกับโจร ต้องถูกส่งตัวไปยังที่ว่าการอำเภอ!”“เอ๊ะ จ้าวอู่ เจ้า เจ้า...”หลิวโหย่วไฉสะอึกเพราะคำพูดของเขาไปครู่หนึ่ง และสงสัยว่าเหตุใดจ้าวอู่ถึงเปลี่ยนอารมณ์กะทันหันจ้าวอู่นึกเย้ยหยัน แต่ไม่ได้เอ่ยคำใดเขาอยากได้เงิน แต่เขารู้ว่าเงินแบบไหนที่รับได้ และแบบไหนที่ไม่อาจรับได้หลิวโหย่วไฉเป็นคนใจแคบ หากวันนี้เขายอมรับหกสิบตำลึงไป ไม่ช้าก็เร็วเขาจะถูกเอาคืนเป็นแน่ส่วนหวังหยวนเป็นคนใจกว้างมาก แม้แต่พวกหัวขโมย เขายังให้เงินด้วยซ้ำ ดังนั้นหากรับเงินของเขา ก็จะไม่มีปัญหายิ่งกว่านั้น หากวันนี้หาเงินได้สามสิบตำลึง ก็จะยังมีเวลาหาอีกมากในอนาคต!น้ำน้อยค่อยไหล แต่ไหลยาวนานใช่หรือไม่!หลิวโหย่วไฉมอง

    Last Updated : 2023-11-07
  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 32

    สีหน้าของจ้าวอู่เปลี่ยนไปมากในเมืองนี้มีผู้มีอิทธิพลสามตระกูล ได้แก่ตระกูลโจว ตระกูลหลิว และตระกูลหู ซึ่งทำธุรกิจค้าผ้า เกลือ และธัญพืชที่ทำกำไรได้มากที่สุด ตระกูลหลิวเป็นตระกูลพ่อค้าเกลือรายใหญ่ที่สุดในอำเภอตอนที่หลิวโหย่วไฉบอกว่าตนมาจากเชื้อสายเดียวกันกับตระกูลหลิวในอำเภอ เดิมทีคิดว่าเขาแค่พยายามจะรักษาหน้าตัวเองเท่านั้น แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าอาจมีความจริงอยู่บ้างม่านรถม้าเปิดออก ชายหนุ่มสวมผ้าพันคอและเสื้อคลุมลงมาจากรถ แล้วชูหมัดใส่หวังหยวนแต่ไกล “พี่หมิงถัน ไม่ได้พบกันเสียนาน!”หมิงถัน คำที่ญาติผู้ใหญ่เรียกสีหน้าของหวังหยวนไร้อารมณ์ “มีอะไรจะพูดก็พูดมาสิ!”หลิวเจี้ยนเย่ ทายาทตระกูลหลิวผู้ยิ่งใหญ่ในอำเภอ เขาได้เข้าสอบถงเซิง ในปีนี้เขาได้เลื่อนตำแหน่งเป็นซิ่วไฉ และกลายเป็นบัณฑิตที่มีชื่อเสียงในเมืองฝูตอนที่เขาเรียนอยู่ในเมือง หลิวเจี้ยนเย่เป็นคนหยิ่งผยอง และดูถูกบรรพบุรุษของตนเองที่เป็นคนชนบทญาติผู้ใหญ่จะให้แต่งงานกับหลี่ซื่อหาน แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมาต้องไปเตรียมสอบ ทั้งสองจึงไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยตระกูลหลี่และตระกูลหลิวมีมิตรภาพกันมานมนาน ส่วนหลี่ซื่อหานและหลิวเจี้ยนเย

    Last Updated : 2023-11-07

Latest chapter

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2046

    น้ำเสียงของประมุขพรรคทมิฬเย็นยะเยือกน่าสะพรึงกลัว แววตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าราวกับพร้อมจะฆ่าทุกคน!โอวหยางอวี่หวาดผวา เสื้อด้านหลังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น!เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นบนหน้าผาก!ตอนนี้เขาอยากรู้ความจริงโดยเร็ว!ไม่มีทางที่หลิ่วหรูเยียนจะยังมีชีวิตอยู่!“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราต้องเตรียมรับมือ!”ทันใดนั้น ชายสวมชุดดำคนหนึ่งก็เดินออกมาเขาเป็นหนึ่งในสี่องครักษ์ผู้มีอำนาจสูงส่ง“ลั่วเฉิน!”“นับจากนี้เจ้าจงรับผิดชอบองครักษ์นองเลือด!”“ข้าได้รับข่าวมาแล้ว จึงรู้เส้นทางของพวกหวังหยวน และเพิ่งรู้ว่าหลิ่วหรูเยียนยังมีญาติอยู่!”“ห้ามปล่อยให้คนผู้นั้นเข้าเมืองอู่เจียงได้!”“ต้องฆ่าให้ได้!”“แม้ว่าหวังหยวนจะช่วยชีวิตหลิ่วหรูเยียน แต่หลิ่วหรูเยียนก็คงจะนึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับนาง คงไม่ยอมบอกที่ตั้งฐานทัพของเราให้หวังหยวนรู้!”“แต่หากเกาเล่อสืบจนรู้ความจริง แล้วพาญาติของหลิ่วหรูเยียนมาพบ หลิ่วหรูเยียนอาจจะทรยศพวกเรา ทำให้พวกเราเสียเปรียบ!”“จำไว้! ต้องฆ่าคนผู้นั้นให้ได้!”“และส่งคนไปสืบที่เมืองอู่เจียง ดูว่าหลิ่วหรูเยียนยังมีชีวิตอยู่หรือไม่!”ประมุขพรรคทมิฬออกคำ

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2045

    “ข้าไม่ได้ไม่เชื่อใจเจ้า!”หวังหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม“เพียงแต่ข้ารู้ว่าเจ้าเกลียดชังพรรคทมิฬยิ่งนัก จึงอาจมองพวกเขาในแง่ลบเกินไป ข้าแค่อยากให้เจ้าใจเย็นสักหน่อย อย่าได้บิดเบือนข้อเท็จจริงเพื่อหลอกล่อให้หลิ่วหรูเยียนบอกความจริง”“หากเป็นเช่นนั้น เมื่อหลิ่วหรูเยียนรู้ความจริง เรื่องราวคงจะยุ่งยากยิ่งกว่าเดิม!”“เมื่อถึงเวลานั้น การจะล้วงข้อมูลจากนางคงจะเป็นเรื่องยาก!”เกาเล่อพยักหน้า ไม่ได้เอ่ยสิ่งใดแต่เขารู้ดีว่าตนเองทำอะไรอยู่ จึงไม่ได้ใส่ใจคำพูดของหวังหยวน!ยิ่งกว่านั้น เขายังตระหนักถึงมิตรภาพระหว่างเขากับหวังหยวนมากขึ้นด้วย!ไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้นได้!หวังหยวนจะสงสัยและตำหนิเขาได้อย่างไร?ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่เขากล่าวล้วนเป็นความจริง!“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าจะไม่จัดงานเลี้ยงต้อนรับเจ้าแล้ว”“เจ้าคงเหนื่อยล้าจากการเดินทาง รีบไปพักผ่อนเถิด”“เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจนี้ ข้าจะตอบแทนเจ้าอย่างงาม!”หวังหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้มเกาเล่อพยักหน้า แล้วจากไป เป็นเช่นที่หวังหยวนกล่าว เขารู้สึกเหนื่อยล้าเป็นอย่างยิ่งเพราะช่วงนี้เขาทำงานหนักจนดึกดื่นทุกวันเพื่อสืบหาความจริงโดยเร็ว โชคดีที่

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2044

    “ข้าคิดว่าเจ้าคงรู้ดีใช่หรือไม่?”เกาเล่อกล่าวอย่างหนักแน่น“เท่าที่ข้ารู้ คนที่ลงมือทำร้ายเจ้าครั้งนี้คือพรรคทมิฬ! แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าพวกเจ้ามีความขัดแย้งอะไรกัน แต่ข้ารู้สึกว่าเจ้าคงหมดประโยชน์แล้ว พวกเขาจึงคิดกำจัดเจ้า!”“เพราะเจ้ารู้ความลับมากมาย พวกเขาคงไม่ปล่อยเจ้าไป!”เกาเล่อกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาหลิ่วหรูเยียนกัดฟันแน่น ไม่เอ่ยคำใดแม้ว่านางจะไม่อยากเชื่อ แต่ความจริงก็ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น...หลิ่วหรูเยียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยขึ้นว่า “ข้าจะเชื่อเจ้าได้อย่างไร?”“เพียงแค่จดหมายฉบับนี้จะทำให้ข้าเชื่อเจ้าได้หรือ?”แม้ว่าคนของพรรคทมิฬจะไม่น่าไว้ใจ แต่เกาเล่อก็ไม่ต่างกันไม่ใช่หรือไง?บางทีหวังหยวนอาจจะแค่ต้องการใช้ประโยชน์จากนางก็เป็นได้!เพราะต้องการล้วงข้อมูลจากนางเพื่อไปจัดการพรรคทมิฬ!“ข้าพบญาติสายตรงของเจ้าแล้ว!”“เจ้าแค่ไปพิสูจน์กับเขาก็จะรู้เองว่าข้าพูดจริงหรือไม่?”เกาเล่อกล่าวพลางดื่มน้ำชาในเมื่อเขากลับมาแล้ว ฤก็แสดงว่าสืบเรื่องทุกอย่างจนกระจ่างแล้ว ไม่เช่นนั้นจะมาพูดเช่นนี้ได้อย่างไร?ดวงตาของหลิ่วหรูเยียนเบิกกว้าง รีบถามว่า “ข้ายังมีญาติอยู่หรือ?”

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2043

    “ข้ารีบเดินทางกลับมาเมื่อคืนนี้ และได้สืบเรื่องที่ท่านสั่งไว้เรียบร้อยแล้วขอรับ!”เกาเล่อโค้งคำนับก่อนจะรายงานหวังหยวนเมื่อเขากลับมาถึงก็รีบมาหาหวังหยวนทันที เมื่อรู้ว่าหวังหยวนอยู่ที่สวนหลังวังจึงรีบตามมาที่จริงแล้วเขาเห็นหวังหยวนกับหลิ่วหรูเยียนทะเลาะกันอยู่ จึงไม่ได้เข้าไปขัดจังหวะแต่ต้องยอมรับว่าแม้ว่าทั้งสองจะทะเลาะกัน แต่กลับให้ความรู้สึกเหมือนคู่สามีภรรยาที่มักจะมีปากเสียงกันเสมอ“ท่านให้เขาไปสืบเรื่องอะไร?”หลิ่วหรูเยียนรีบคว้ามือหวังหยวนพลางถามขึ้นนางมีความรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับนาง!เจียงเสี่ยวอวี๋ยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่ได้เอ่ยคำใดหวังหยวนยกยิ้ม แล้วกล่าวว่า “ไม่ใช่ว่าเจ้าจะไปแล้วหรือ? ยังจะมายุ่งเรื่องนี้เพื่ออะไร?”“ท่าน...”หลิ่วหรูเยียนกัดฟัน ช่างเป็นผู้ชายที่น่าโมโหนัก!ให้เขาลงจากบันไดแล้วยังไม่ยอมลงอีกหรือ?หากผู้ชายทั้งโลกเป็นเหมือนหวังหยวน นางขออยู่เป็นโสด ไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายเช่นนี้!ไม่เช่นนั้นคงต้องตายเพราะความโมโห!“ไป!”“พวกเราไปคุยกันที่อื่นดีกว่า”หวังหยวนมองไปที่เกาเล่อ แล้วพาเขาไปยังห้องโถงใหญ่เป็นไปตามที่เขาคาด แม้จะไม่ได้ช

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2042

    “เช่นนั้นท่านก็บอกข้ามาสิ ข้าอยากรู้ว่าข้านั้นด้อยตรงไหน?”“ใครบ้างไม่รู้ว่าในบ้านท่านมีภรรยาโฉมงามหลายคน แต่แล้วอย่างไรเล่า?”“หากท่านเป็นสุภาพบุรุษจริงคงไม่หาภรรยามามากมายเช่นนี้หรอก!”เจียงเสี่ยวอวี๋ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ หัวเราะไม่หยุดคนทั้งสองนี้ช่างน่าสนใจ ไม่ว่าจะพบกันเมื่อใดก็ต้องทะเลาะกันเสมอ!หวังหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าจะเป็นสุภาพบุรุษหรือไม่ เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ แล้วข้ามีภรรยากี่คน เกี่ยวกับเจ้าอย่างไรไม่ทราบ?”“ผู้ชายมีสามภรรยาสี่อนุไม่ใช่เรื่องปกติหรือ?”“ลองดูฮ่องเต้ในยุคนี้สิ มีนางสนมตั้งหลายร้อยคนไม่ใช่หรือ?”“แม้ว่าข้าจะไม่ใช่ฮ่องเต้ แต่ข้าก็เป็นผู้ชาย พวกนางอยากอยู่กับข้า เจ้าจะทำอะไรได้?”ช่างพูดจาคารมคมคาย!น่าโมโหยิ่งนัก!หลิ่วหรูเยียนกลอกตามองหวังหยวน ก่อนจะเลิกสนใจเขาอีกหวังหยวนขี้เกียจต่อล้อต่อเถียง มีคนกล่าวว่าสตรีและคนถ่อยคบด้วยได้ยาก วันนี้เขาเข้าใจแล้วว่าคำกล่าวนี้ถูกต้อง!อย่างน้อยหลิ่วหรูเยียนตรงหน้าเขาก็ยังร้ายกาจกว่าคนถ่อยด้วยซ้ำ!“อะแฮ่ม”ขณะที่ทั้งสองกำลังเถียงกันก็มีเสียงกระแอมเบา ๆ ดังขึ้น เจียงเสี่ยวอวี๋รีบยืนขวางหน้าทั้งสอง แล้วกล่

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2041

    “ขอรับ!”เกาเล่อรับคำ แล้วเดินจากไป เมื่อชายชาติทหารได้รับภารกิจ ย่อมต้องทำให้สำเร็จแม้ต้องแลกด้วยชีวิต!หวังหยวนนั่งจิบชาอย่างสบายอารมณ์ มีเกาเล่อเป็นคนจัดการจึงไม่ต้องกังวลอะไร!เขารู้ดีว่าเมื่อสืบหาชาติกำเนิดของหลิ่วหรูเยียนได้แล้ว ก็จะทำให้นางยอมบอกทุกอย่างที่รู้ เมื่อถึงเวลานั้นจึงจะสามารถกำจัดพรรคทมิฬได้!นี่คือสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้!...ในช่วงครึ่งเดือนต่อมา หลิ่วหรูเยียนยังคงนอนพักรักษาตัวอยู่บนเตียง เนื่องจากบาดแผลสาหัส การที่นางรอดชีวิตมาได้ก็นับว่าโชคดีมากแล้ว จึงต้องพักรักษาตัวให้หายดี!แต่กลับไม่มีข่าวคราวใดจากเกาเล่อระหว่างนั้น เขาเคยส่งจดหมายมาบอกหวังหยวนว่าคนของพรรคทมิฬเหมือนจะรู้ว่าพวกเขากำลังสืบเรื่องของหลิ่วหรูเยียนอยู่ จึงทำให้เกาเล่อทำงานลำบากแต่โชคดีที่หลายปีมานี้ เกาเล่อได้สร้างองค์กรเครือข่ายผีเสื้อให้เป็นองค์กรข่าวกรองอันดับหนึ่งในใต้หล้า ครั้งนี้เขายังพาลูกน้องฝีมือดีไปด้วย หากให้เวลาเขาอีกสักหน่อย เขาย่อมสามารถแก้ปัญหาได้แน่!แต่ก็มีข่าวดีเช่นกัน อาการป่วยของหลิ่วหรูเยียนนั้นเริ่มดีขึ้น หากเป็นเช่นนี้ต่อไป อีกครึ่งเดือนนางก็จะหายเป็นปกติดิน

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2040

    แน่นอนว่านางไม่ได้สนใจคำพูดของหวังหยวน ประชาชนทั่วหล้าเกี่ยวอะไรกับนาง?นางเป็นเพียงคนอาภัพคนหนึ่ง จะไปสนใจผู้อื่นเพื่ออะไร?ช่างน่าขันสิ้นดี!“ได้สิ!”“เจ้าเชื่อใจข้าได้!”“อย่าลืมว่าข้ามีองค์กรข่าวกรองที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!”“เพียงข้าเอ่ยปาก พวกเขาก็จะรีบสืบหาชาติกำเนิดของเจ้า ไม่นานก็คงมีข่าวดี รับรองว่าเจ้าจะต้องพอใจ!”“ข้าเป็นคนรักษาคำพูด และไม่เคยผิดสัญญากับสตรี!”หวังหยวนกล่าวอย่างหนักแน่นเขาไม่ได้ล้อเล่น ความสามารถขององค์กรเครือข่ายผีเสื้อเหนือกว่าองค์กรข่าวกรองของอีกสามกองกำลังเป็นอย่างมาก!ไม่ใช่เพียงเพราะหวังหยวนทุ่มเงินจำนวนมากให้กับองค์กรเครือข่ายผีเสื้อเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะเกาเล่อด้วย!เขาเป็นบุคลากรชั้นเยี่ยมที่หาได้ยาก!มีเกาเล่ออยู่เคียงข้าง จึงไม่ต้องกังวลอะไร!หลิ่วหรูเยียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยขึ้นว่า “ขอข้าคิดดูก่อน ให้เวลาข้าสักหน่อยได้หรือไม่?”“ได้!”“เช่นนั้นข้าจะรอคำตอบจากเจ้า”หลังจากพูดจบ หวังหยวนก็ออกจากห้องไปช่วงนี้หลิ่วหรูเยียนพบเจอเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย ไม่ว่าใครก็ตามคงต้องใช้เวลาทำใจหลิ่วหรูเยียนก็เช่นกันหวังหยวนจะไม่บีบค

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2039

    “ข้าไม่อยากให้เป็นเขา...”“เพราะว่า...”หลิ่วหรูเยียนพูดไม่ออก แต่หวังหยวนเข้าใจดีว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาแม้จะไม่ใช่สามีภรรยา ก็คงเป็นคู่รักหากถูกคนรักลงมือทำร้าย ใครจะรับได้?ยิ่งเป็นสตรีด้วยแล้ว จะไม่ยิ่งเสียใจได้อย่างไร?“ข้าสงสัยว่าเหตุใดสตรีโฉมงามเช่นเจ้าจึงยอมทำงานให้พรรคทมิฬ?”“มีเรื่องราวอะไรซ่อนเร้นอยู่หรือไม่?”หวังหยวนถามขึ้นอีกครั้ง“ใช่แล้ว”“ข้าเป็นเด็กกำพร้า ถูกท่านประมุขเก็บมาเลี้ยง เขาเคยบอกข้าว่าเป้าหมายของพรรคทมิฬคือการปลดปล่อยประชาชน ไม่ให้พวกเขาต้องทุกข์ยาก”“สงครามที่เกิดขึ้นต่อเนื่องทำให้ประชาชนเดือดร้อน หากพรรคทมิฬรวมแผ่นดินได้ ย่อมจะทำให้ใต้หล้าสงบสุข”“ข้าจึงเชื่อคำพูดของเขา”“แต่บัดนี้ดูเหมือนว่าเรื่องราวจะไม่ได้เป็นเช่นนั้น เขาแค่ต้องการอำนาจเท่านั้น”หลิ่วหรูเยียนไม่ใช่คนโง่เขลา แต่เป็นสตรีที่เฉลียวฉลาดการจะหลอกลวงนางจะเป็นเรื่องง่ายได้อย่างไร?ตอนที่นางยังเด็กย่อมไม่รู้อะไรมากมาย แต่เมื่อนางมาอยู่ที่เมืองอู่เจียง แล้วได้พบปะผู้คนมากขึ้น จึงเริ่มระแวง และความคิดก็เปลี่ยนไปมากเป้าหมายของพรรคทมิฬคงไม่ได้ใสซื่อเช่นนั้น!ไม่

  • บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่   บทที่ 2038

    จากนั้นหลิ่วหรูเยียนก็ไอออกมาสองสามครั้งนางเพิ่งฟื้น ร่างกายจึงอ่อนแอมากเจียงเสี่ยวอวี๋รีบยื่นน้ำให้นาง ก่อนจะช่วยพยุงนางให้ดื่มน้ำ เสียงไอจึงค่อยบรรเทาลงแต่ใบหน้าของหลิ่วหรูเยียนยังคงซีดเผือด แสดงให้เห็นว่านางบาดเจ็บสาหัสเพียงใด“ในเมื่อพี่หรูเยียนฟื้นแล้ว เจ้าก็อย่ามัวอยู่ที่นี่ต่อเลย”“ข้ามีเรื่องต้องคุยกับหลิ่วหรูเยียน เจ้าออกไปก่อนเถิด”หวังหยวนไล่เจียงเสี่ยวอวี๋ทางอ้อมหลิ่วหรูเยียนนอนนิ่งบนเตียง หลับตาพักผ่อนตลอดเวลาแม้ว่าเจียงเสี่ยวอวี๋จะไม่เต็มใจ แต่ก็จำต้องออกจากห้องไปก่อน“ข้าไม่ไป!”“สองวันนี้ข้าจะอยู่ที่วังแห่งนี้เพื่อช่วยดูแลพี่หรูเยียน!”“และป้องกันไม่ให้ท่านรังแกนางด้วย!”เมื่อเห็นว่าหวังหยวนไม่ได้สนใจตน เจียงเสี่ยวอวี๋จึงพูดขณะเดินออกไปว่า “เช่นนั้นข้าจะรออยู่หน้าประตู รอจนกว่าพวกท่านจะคุยกันเสร็จ แล้วข้าจะเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนพี่หรูเยียน”เมื่อเจียงเสี่ยวอวี๋ออกจากห้องไปแล้ว หวังหยวนก็เดินไปข้างเตียงหลิ่วหรูเยียน แล้วมองลงมาที่นาง“หากคนของข้าไปพบเจ้าไม่ทัน เจ้าคงตายไปแล้ว”“เมื่อครู่เจ้าพูดเช่นนั้น แสดงว่าเจ้ารู้ว่าใครเป็นคนทำร้ายเจ้าใช่หรือไม่?”ห

DMCA.com Protection Status