LOGINShare
บทที่ 1950
Last Updated:
2024-12-13 16:00:00Related chapters
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1951
“ซ่งติ้งกั๋ว!”“ลืมเขาไปได้อย่างไร?”ทุกคนนึกขึ้นได้ทันที ในเมื่อเซียวตั๋วกับไป๋ลั่วหลีถูกลอบสังหาร ซ่งติ้งกั๋วก็คงไม่รอดเช่นกัน!ขณะที่ทุกคนกำลังจะออกไปก็มีองครักษ์ของซ่งติ้งกั๋ววิ่งมาอย่างรวดเร็ว“ทางฝั่งอัครเสนาบดีซ่งเป็นอย่างไรบ้าง?”“เขาไม่ได้รับบาดเจ็บใช่หรือไม่?”หวังหยวนรีบถาม แม้จะเป็นห่วงไป๋ลั่วหลี แต่ก็ต้องดูแลซ่งติ้งกั๋วให้ปลอดภัยด้วยเช่นกัน!เพื่อป้องกันไม่ให้อาณาจักรต้าเป่ยฉวยโอกาส!“ท่านอัครเสนาบดีซ่งปลอดภัยดี!”“แต่ก็ถูกลอบสังหารเช่นกัน โชคดีที่พวกข้าพาคนมาด้วยเยอะจึงรับมือได้!”“ท่านหวัง! ท่านสมควรต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ใช่หรือไม่?”“หากระบบรักษาความปลอดภัยของท่านไม่มีปัญหา แล้วจะเกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร?”“ทุกคนจะตกใจกลัวได้อย่างไร?”องครักษ์เหล่านั้นมองหวังหยวนด้วยความเย็นชา พูดจารุนแรง ไร้ซึ่งความเคารพ!คนของอาณาจักรต้าเป่ยล้วนเป็นเช่นนี้!ยิ่งไปกว่านั้น คนที่ซ่งติ้งกั๋วพามาล้วนเป็นทหารเอกกล้าหาญที่เชื่อฟังเพียงแค่ซ่งติ้งกั๋ว จึงไม่สนใจสถานะของหวังหยวนแม้แต่น้อย!“หึ!”ต่งอวี่โมโหเมื่อได้ยินคำพูดขององครักษ์ เขารีบก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในชั่วพ
Last Updated : 2024-12-14บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1952
ทุกสิ่งต้องรอจนถึงอนาคตก่อนจึงจะสืบสวนหาความจริงได้!“เกิดเรื่องมากมายเช่นนี้ ต่อให้ข้านอนลง แล้วจะข่มตานอนหลับได้อย่างไร?”เซียวตั๋วกล่าวพร้อมส่ายหน้า ใบหน้าเผยความเหนื่อยล้าค่ำคืนนี้คงเป็นค่ำคืนที่ไม่มีทางนอนหลับลงหวังหยวนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็พยักหน้า “เช่นนั้นพวกเราก็ไปที่โรงหมอด้วยกันเถิด”...ภายในห้องพักของโรงเตี๊ยมซ่งติ้งกั๋วนั่งอยู่ที่โต๊ะ บนโต๊ะมีผ้าพันแผลเปื้อนเลือดวางอยู่หลายผืนบัดนี้ท้องน้อยของเขาได้รับบาดเจ็บ แต่โชคดีที่ไม่ได้โดนจุดสำคัญ เป็นเพียงบาดแผลภายนอกเท่านั้นถึงกระนั้น ซ่งติ้งกั๋วอายุเกินห้าสิบปีแล้ว เสียเลือดมากเช่นนี้ สีหน้าย่อมไม่สู้ดีนัก“เจ้าว่าอย่างไรนะ?”“หวังหยวนไม่ได้มาเยี่ยมข้าด้วยซ้ำงั้นหรือ?”“หรือว่าเจ้าไม่ได้บอกเขาว่าข้าบาดเจ็บ?”ซ่งติ้งกั๋วมองทหารองครักษ์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดันทหารองครักษ์รีบอธิบายว่า “ไม่ใช่เช่นนั้นขอรับ!”“ข้าได้บอกหวังหยวนตามความจริงแล้วและยังใช้กิริยาแข็งกร้าวด้วย แต่ต่งอวี่ที่อยู่ข้างกายหวังหยวนกลับคิดจะลงมือทำร้ายข้า!”“สุดท้ายข้าจึงจำเป็นต้องกลับมาก่อนขอรับ...”“
Last Updated : 2024-12-14บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1953
“พวกเราไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องพวกนี้หรอก!”“ได้ยินมาว่าการลอบสังหารครั้งนี้มุ่งเป้าไปที่ราชทูตจากต่างอาณาจักร!”“พวกนั้นคงไม่สนใจคนธรรมดาอย่างพวกเราหรอก!”“...”ผู้คนต่างพูดคุยกันไปต่าง ๆ นานาเห็นได้ชัดว่าข่าวสารได้แพร่สะพัดออกไปใหญ่โต ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะเรื่องใหญ่เช่นนี้เกิดขึ้น ชาวบ้านจะปิดหูปิดตาได้อย่างไร?ไม่นานหวังหยวนและพรรคพวกก็เข้าไปในโรงหมอ“อาการของคุณหนูไป๋เป็นอย่างไรบ้าง?”หวังหยวนถามตรงประเด็นทันทีภายในโรงหมอ ทุกคนต่างวุ่นวายกันใหญ่หมอที่มีชื่อเสียงในเมืองล้วนมาชุมนุมกันที่นี่ และกำลังตรวจอาการของไป๋ลั่วหลีหมอคนหนึ่งรีบเดินมาหาหวังหยวน เขาเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก แล้วรายงานว่า “อาการของคุณหนูไป๋ยังคงตัวอยู่...”“แต่ว่าท้องน้อยของนางถูกแทงด้วยดาบ บาดแผลโดนอวัยวะภายใน ต้องรีบเย็บแผลทันที!”“ส่วนจะรอดชีวิตหรือไม่ ต้องรอดูผลหลังจากเย็บแผลเสร็จสิ้นขอรับ!”หวังหยวนพยักหน้า แต่ในใจกังวลยิ่งนักเขามาจากโลกยุคใหม่ย่อมทราบถึงความสำคัญของการแพทย์ แต่ด้วยระดับการแพทย์ในยุคนี้ ถึงแม้การผ่าตัดจะดูเหมือนไม่มีอันตราย แต่ความจริงแล้วอันตรายมาก!หากรักษาไม่ถูกวิธี อาจทำให
Last Updated : 2024-12-14บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1954
แต่หากเกิดเรื่องขึ้นจริง เช่นนั้นแผนการทั้งหมดก็จะพังทลายลง โครงการเขื่อนกั้นน้ำก็ต้องล้มเลิก ประชาชนในดินแดนทั้งเก้าก็จะเดือดร้อนเพราะเพลิงสงครามอีกครั้ง!นี่เป็นสิ่งที่หวังหยวนกังวลที่สุด“ข้าคิดว่าเรื่องนี้มีเงื่อนงำ...”ตอนนี้ตงฟางฮั่นเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดตลอดทั้งคืนเขาอยู่กับหวังหยวน แต่ไม่ได้พูดแสดงความคิดเห็นแต่อย่างใดเพราะทุกอย่างได้ถูกวางแผนไว้อย่างรอบคอบแล้ว สิ่งที่พวกเขาต้องทำก็เพียงรอผลลัพธ์เท่านั้น แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ครุ่นคิดเกี่ยวกับกระบวนการลอบสังหารครั้งนี้อย่างละเอียด“ท่านตงฟางมีความเห็นเช่นไร?”“ที่นี่มีแต่พวกเดียวกัน ท่านสามารถพูดได้ตามใจ” หวังหยวนรีบถามตอนนี้ต้องระดมความคิดเพื่อหาเบาะแส แล้วตามหาผู้บงการเพื่อล้างมลทินให้ตัวเอง!“รอบร้านสุราล้วนเป็นคนของพวกเราทั้งนั้น”“การที่คนร้ายสามารถเข้ามาลอบสังหารราชทูตได้ แสดงว่าพวกมันเก่งกาจมาก!”“แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น การจะหลบหลีกสายตาของเราแล้วแอบเข้ามาได้ลับ ๆ ย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย!”“ดังนั้นข้าจึงสันนิษฐานว่าเรื่องนี้อาจเป็นฝีมือคนภายใน!”ต่งอวี่ได้ฟังดังนั้นก็เบิกตากว้างหรือว่า...มีสา
Last Updated : 2024-12-14บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1955
“ข้าแค่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น”ซ่งติ้งกั๋วโบกมือ แล้วชี้ไปที่ทหารองครักษ์ข้างกาย “ตอนนั้นสถานการณ์คับขัน ข้าเองก็ไม่มีวรยุทธ์ หากไม่ได้คนของข้ามาช่วยไว้ทันเวลา คงบาดเจ็บสาหัสเช่นเดียวกับคุณหนูไป๋...”“ตอนนี้คงได้แต่นอนพักรักษาตัวอยู่ในโรงหมอเช่นกัน”“พูดแล้วช่างน่ากลัวยิ่งนัก เกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร?”ทุกคนมองซ่งติ้งกั๋วด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่มีผู้ใดเอ่ยปากแต่คำพูดของเขานั้นเป็นการตำหนิหวังหยวนอย่างชัดเจน!แต่ไม่ว่าใครจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง หวังหยวนจะปรารถนาให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้อย่างไร?“อะแฮ่ม”เสียงกระแอมเบา ๆ ดึงความสนใจ เซียวตั๋วมองไปที่ซ่งติ้งกั๋ว แล้วเดินเข้าไปหา“ท่านอัครเสนาบดีซ่ง”“ข้าพอมีความรู้ทางการแพทย์อยู่บ้าง ในเมื่อหมอทั้งเมืองกำลังรักษาคุณหนูไป๋ ขอให้ข้าตรวจดูบาดแผลของท่านได้หรือไม่?”ระหว่างที่พูด เซียวตั๋วก็ยื่นมือออกไปหมายจะจับมือซ่งติ้งกั๋ว ทันใดนั้น ทหารองครักษ์สองคนก็พุ่งตัวเข้ามาขวางหน้าเซียวตั๋วด้วยสีหน้าเคร่งขรึม!“เจ้าเป็นใคร?”“กล้าดีอย่างไรมาตรวจอาการท่านอัครเสนาบดีของพวกข้า?”“ถอยไป! ไม่มีธุระอะไรกับเจ้า!”ทหารองครักษ์ทั้งส
Last Updated : 2024-12-15บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1956
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ต่งอวี่ก็ยิ่งเดือดดาลขณะที่เขากำลังจะระเบิดอารมณ์ หวังหยวนก็พุ่งเข้ามาตบหน้าทหารองครักษ์ผู้นั้นอย่างแรง!ทหารองครักษ์ผู้นั้นกำลังจะตอบโต้ แต่เมื่อเห็นว่าผู้ที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือหวังหยวนก็พลันหน้าซีดเผือด กลืนน้ำลายลงคอ ไม่กล้าพูดต่อเพราะที่นี่คือเมืองอู่เจียง เป็นเขตแดนของหวังหยวน ถึงแม้เจ้านายของพวกเขาจะมาพบหวังหยวนก็ยังต้องให้เกียรติอยู่บ้างหากพวกเขาทำเรื่องเกินเลย ผลที่ตามมาคงไม่อาจคาดเดา...อาจทำให้พวกเขาและเจ้านายต้องติดอยู่ในเมืองอู่เจียง!“ต่งอวี่เป็นขุนพลของข้าและเป็นพี่น้องของข้าด้วย!”“ปกติแล้วพวกเราสองคนเท่าเทียมเสมอกัน!”“พวกเจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร? กล้าดีอย่างไรมาเทียบเคียงกับต่งอวี่?”“ซ้ำยังกล้าพูดจาโอหังอีกหรือ?”หวังหยวนโมโหขนถึงขีดสุด เนื่องจากต้องให้เกียรติซ่งติ้งกั๋วอยู่บ้างแต่ในเมื่อคนพวกนี้ไม่รู้จะที่ต่ำที่สูง เขาก็ไม่จำเป็นต้องพูดมาก ลงมือเลยแล้วกัน ถือว่าช่วยสั่งสอนคนพวกนี้แทนซ่งติ้งกั๋ว!ไม่ให้เสียมารยาทจนเกินไป“อะแฮ่ม”“ท่านหวัง!”“ขออภัยที่ข้าสั่งสอนคนไม่ดี!”ทันใดนั้นซ่งติ้งกั๋วก็รีบเข้ามาไกล่เกลี่ย “ท่านหวัง คงเป็นเรื
Last Updated : 2024-12-15บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1957
“เช่นนั้นพวกเราเปิดศึกกับพวกมันเลยสิขอรับ!”“จำเป็นต้องกลัวพวกมันด้วยหรือ?”ต่งอวี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใส่ใจคนของอาณาจักรต้าเป่ยแม้แต่น้อยตอนนี้เขาอยากกลับไปรบในสนามรบและสร้างความดีความชอบ นี่เป็นสิ่งที่บุรุษสมควรทำ!จะทนอยู่ที่นี่ให้เสียเกียรติยศไปเพื่ออะไร?“ยังไม่ถึงเวลา”หวังหยวนพูดด้วยรอยยิ้ม แล้วปลอบใจต่งอวี่ ก่อนจะหันไปมองเซียวตั๋ว“เหตุใดจู่ ๆ เจ้าจึงอยากตรวจบาดแผลของซ่งติ้งกั๋ว?”เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะเซียวตั๋วหากไม่ใช่ว่าเขายืนกรานจะตรวจบาดแผลก็คงไม่เกิดเรื่องวุ่นวายเช่นนี้เซียวตั๋วลังเลครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเอ่ยความคิดของตนเอง“ข้ารู้สึกว่าซ่งติ้งกั๋วมีพิรุธ”“เขาได้รับบาดเจ็บที่ท้องน้อย แต่กลับเดินได้อย่างปกติ ไม่ได้แสดงอาการเจ็บปวดแม้แต่น้อย”“ข้าจึงสงสัยว่าบาดแผลของเขาอาจไม่สาหัสอย่างที่คิดขอรับ!”“นี่ก็แสดงให้เห็นถึงปัญหา...”“ซ่งติ้งกั๋วไม่มีวรยุทธ์ ส่วนมือสังหารที่พวกข้าพบล้วนเป็นยอดฝีมือ หากมีคนไปลอบสังหารซ่งติ้งกั๋วจริง เขาคงไม่อาจหนีรอดมาได้!”“ส่วนที่เขาอ้างว่ามีองครักษ์คุ้มกันอยู่หน้าห้อง และมีองครักษ์เข้ามาช่วยเหลือท
Last Updated : 2024-12-15บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1958
“อย่าปล่อยให้พลาดไปแม้แต่เบาะแสเดียว!”“พวกเราต้องให้คำอธิบายกับคุณหนูไป๋ให้ได้!”ต่งอวี่รับคำสั่งด้วยความกระตือรือร้น!จนกระทั่งรุ่งสาง หมอในโรงหมอจึงเดินออกมา โชคดีที่ข่าวคราวเป็นไปในทางที่ดีถึงแม้ว่าไป๋ลั่วหลีจะยังคงไม่ได้สติ แต่ก็พ้นขีดอันตรายแล้วเพียงพักรักษาตัวอีกสองสามวันก็จะหายเป็นปกติต่อไปจะไม่มีผลข้างเคียงใด ๆเมื่อทุกคนทราบข่าวต่างก็แยกย้ายกันกลับไปยังที่พัก ส่วนโรงหมอยังคงมีทหารคุ้มกันอย่างแน่นหนาโดยมีต่งอวี่เป็นผู้ดูแลด้วยตัวเอง!เมื่อคืนเกิดเรื่องวุ่นวายมากมาย ต่อไปจะต้องไม่ปล่อยให้สถานการณ์เลวร้ายลง ไม่เช่นนั้นเรื่องราวจะยิ่งซับซ้อนมากขึ้น!คืนนี้เป็นอีกคืนที่นอนไม่หลับ!รุ่งเช้าวันต่อมาเนื่องจากเมื่อคืนเข้านอนดึก จนกระทั่งเที่ยงวัน หวังหยวนก็ยังไม่ตื่นเสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างเร่งรีบ ทำให้หวังหยวนค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย เขายกมือขึ้นลูบขมับตัวเอง แล้วพูดไปทางหน้าประตู “เข้ามา”ไม่นานต่งอวี่ก็รีบรุดเข้ามา เขาสวมชุดเกราะเต็มยศ บนชุดเกราะมีรอยเลือดเปรอะเปื้อนอยู่ทันใดนั้นหวังหยวนก็รู้สึกตัวตื่นเต็มตา รีบลุกขึ้นนั่งบนเตียงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“มีค
Last Updated : 2024-12-15
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2062
หลายปีมานี้นางเชื่อคำพูดของตานสยงเฟยมาโดยตลอด คิดว่าตัวเองเป็นเด็กกำพร้า แม้กระทั่งเกลียดชังบิดามารดาของตนเองด้วยซ้ำ!เหตุใดพวกเขาจึงทอดทิ้งนาง?ทำให้นางต้องระหกระเหินมานานหลายปี!แต่ทั้งหมดนี้กลับเป็นคำโกหกของตานสยงเฟย บิดามารดาของนางไม่ได้ทอดทิ้งนาง แต่ถูกตานสยงเฟยฆ่าตายต่างหาก!บัดนี้เมื่อความจริงปรากฏ นางจึงอยากไปเคารพหลุมศพของพวกเขา!เป็นการแสดงความกตัญญูและทำให้หมดห่วง“เป็นเช่นนี้เอง”หวังหยวนพยักหน้า“ได้!”“ในเมื่อเจ้าต้องการเช่นนั้น ข้าจะพาเจ้าไปที่คุกเอง”“เพื่อป้องกันไม่ให้ตานสยงเฟยใช้อุบายอันใด”หลิ่วหรูเยียนมีท่าทีแปลกไป อาจจะถูกตานสยงเฟยชักจูงได้หลิ่วหรูเยียนไม่ได้ปฏิเสธ นางพยักหน้า หวังหยวนจึงพานางไปที่คุกที่จวน ทุกคนยังคงดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน!ภายในคุกเนื่องจากตานสยงเฟยและพรรคพวกล้วนเป็นคนชั่ว หวังหยวนจึงสั่งให้ขังพวกเขาไว้ที่ชั้นใต้ดินของคุกที่นี่มักจะใช้ขังนักโทษอุกฉกรรจ์ยิ่งไปกว่านั้น การจะหนีออกไปจากที่นี่ก็ช่างยากเย็นพอ ๆ กับการปีนสู่สวรรค์!“หวังหยวน!”“ข้าสำนึกผิดแล้ว ขอท่านปล่อยข้าไปเถิด!”“ต่อไปนี้ข้ายินดีอยู่เคียงข้างรับใช้ท่าน!”“
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2061
“เจ้าไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับข้า แสดงว่าเจ้าคงอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ”“ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่เล่าให้ข้าฟังสักหน่อยล่ะ อย่างน้อยก็ให้ข้าสนุกขึ้นมาบ้าง”หวังหยวนนั่งลงข้างหลิ่วหรูเยียน เขานั่งไขว่ห้างมือวางบนราวบันไดขณะมองหลิ่วหรูเยียนด้วยรอยยิ้ม“เหตุใดท่านถึงน่ารำคาญนัก?”“ดูไม่ออกหรือว่าข้าไม่อยากคุยกับท่าน?”“รีบกลับไปดื่มกับพวกเขาซะเถอะ จะมานั่งขวางหูขวางตาข้าทำไม?”หลิ่วหรูเยียนกลอกตามองหวังหยวนแท้จริงแล้ว นางเพียงแค่รู้สึกว่างเปล่าหลังจากได้ล้างแค้นสำเร็จ ราวกับชีวิตไม่มีจุดหมายอีกต่อไป นางไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป จึงทำให้ดูเหม่อลอยและเศร้าสร้อยแต่ไม่รู้ว่าทำไม ตั้งแต่วังหยวนมาที่นี่ นางกลับรู้สึกเหมือนมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้ง“ว่ามาสิ เป็นอะไรไป?”หวังหยวนเปลี่ยนเรื่อง“ข้าอยากไปพบตานสยงเฟย”“ครั้งก่อนท่านสัญญากับข้าว่า เมื่อจับตานสยงเฟยได้จะให้ข้าจัดการเขา ยังจำได้หรือไม่?”หลิ่วหรูเยียนถาม“อืม...”หวังหยวนครุ่นคิด ใช้นิ้วเคาะขมับพิจารณาถึงข้อดีข้อเสียเรื่องของพรรคทมิฬเป็นเรื่องใหญ่ ไม่อาจตัดสินใจเพียงเพราะคำพูดของคนคนเดียวได้ ยิ่งกว่านั้น เพื่อจับตานสยงเฟย ยังต้องสูญ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2060
“หวังหยวน! เจ้าช่างน่ารังเกียจ! กล้าเล่นงานแบบไม่ทันตั้งตัวหรือ?”ตานสยงเฟยกล่าวอย่างเดือดดาลส่วนโอวหยางอวี่และลั่วเฉินเห็นท่าไม่ดี จึงไม่รีรอ รีบพาผู้ใต้บัญชาหนีลงจากเขา!แต่น่าเสียดาย ที่เชิงเขามีการวางกองกำลังดักไว้แล้ว!ตานสยงเฟยและคนอื่น ๆ ต่างถูกจับเป็น!การต่อสู้ครั้งนี้ หวังหยวนได้รับชัยชนะอย่างสมบูรณ์แบบ!แต่เนื่องจากหน้าผาแห่งนี้ตั้งอยู่ในที่ห่างไกล โดยรอบไม่มีบ้านเรือนหรือเมืองจึงไม่มีใครรู้เรื่องนี้ซึ่งเป็นสิ่งที่หวังหยวนต้องการเพราะที่นี่คืออาณาจักรต้าเป่ย หากหานเทารู้ว่าเขายกทัพมาในดินแดนของอาณาจักรต้าเป่ย ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร พวกเขาก็อาจจะหาเรื่องจู่โจมได้!เมื่อถึงเวลานั้น เรื่องราวคงจะวุ่นวายและเกิดความขัดแย้ง!หลังจากที่จับตานสยงเฟยและพรรคพวกได้แล้ว หวังหยวนจึงรีบกลับเมืองอู่เจียงทันที!ใช้เวลาเพียงวันครึ่งก็กลับมาถึง!ระหว่างทาง แม้ว่าจะมีคนเห็น แต่มีเกาเล่อคอยนำทาง จึงไม่ทำให้คนของอาณาจักรต้าเป่ยรู้ตัว!...ณ ที่ว่าการเมืองอู่เจียงตอนนี้ทุกคนกำลังดื่มฉลองกันอย่างสนุกสนาน!คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์คือหวังหยวน!ส่วนเอ้อหู่และคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ที่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2059
หลิ่วหรูเยียนไม่เอ่ยคำใด นางจ้องมองตานสยงเฟยด้วยความโกรธแค้นนางต้องการล้างแค้น!“ชีวิตของเขาเป็นของเจ้า ข้าจะช่วยจับเป็นให้!”“ส่วนต่อไป เจ้าจะจัดการเขาอย่างไรก็สุดแล้วแต่เจ้า!”หวังหยวนกล่าวจบก็หยิบปืนคาบศิลาออกมาจากอก แล้วเล็งไปที่ตานสยงเฟย“ในเมื่อเจ้ารู้จักข้าดี”“เจ้าควรรู้ว่าอาวุธลับของข้าไม่มีผู้ใดเทียบได้ ใช่หรือไม่?”“ข้าแนะนำให้เจ้ายอมจำนนเสีย จะได้ไม่เจ็บตัว!”หวังหยวนเตือนมุมปากของตานสยงเฟยกระตุก เขาสืบเรื่องของหวังหยวนมานาน จึงรู้จักหวังหยวนดี และจำได้ว่าอาวุธในมือของหวังหยวนคืออะไร!ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ขุนพลที่เก่งกาจก็ยังไม่อาจหลบอาวุธนี้ได้!ทันใดนั้น ตานสยงเฟยก็คว้าตัวสาวกพรรคทมิฬคนหนึ่งมาใช้เป็นโล่มนุษย์!“ปัง!”เสียงปืนดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬคนนั้นล้มลงกับพื้นต้องยอมรับว่าตานสยงเฟยช่างโหดเหี้ยม!เพื่อเอาชีวิตรอด กลับยอมเสียสละชีวิตคนอื่น ช่างน่ารังเกียจ!หวังหยวนยกปืนขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะเล็งไปที่ตานสยงเฟย ไม่ให้เขามีโอกาสหนี!“หวังหยวน!”“วันนี้ไว้ชีวิตข้าเถิด ต่อไปข้าจะตอบแทนเจ้าแน่นอน!”“เจ้าคิดเห็นเช่นไร?”“การบีบให้ข้าจนตรอกไม่ได้เป็นผลดีต่อ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2058
ลั่วเฉินพยักหน้า ไม่เอ่ยคำใดอีก เพียงแค่รีบพาผู้ใต้บัญชาออกไป!เสียงโห่ร้องแห่งการฆ่าฟันดังขึ้น สาวกพรรคทมิฬล้มตายเป็นใบไม้ร่วง!ตานสยงเฟยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจ!สมาชิกพรรคทมิฬล้วนเป็นคนที่เขาฝึกฝนเอง เขาทุ่มเทมากมายเพื่อสร้างกองกำลังที่แข็งแกร่ง!เดิมทีเขาต้องการครองแผ่นดิน แต่ไม่นึกเลยว่าเรื่องราวจะกลายเป็นเช่นนี้!สูญเสียกำลังพลไปเยอะมาก!ปัญหาเกิดขึ้นมากมาย!“ตานสยงเฟย! อย่าหนีนะ!”“เจ้าคนสารเลว! หลอกลวงข้ามาหลายปี!”“ไม่เพียงแต่ฆ่าพ่อแม่ข้าเท่านั้น ยังฝึกฝนข้าให้เป็นเครื่องมือทำเรื่องเลวร้ายมากมาย!”“วันนี้พวกเราต้องตายกันไปข้างหนึ่ง!”ขณะที่ตานสยงเฟยกำลังจะลงจากเขา หลิ่วหรูเยียนก็วิ่งเข้ามา ในมือถือกริชเปื้อนเลือด สายตาเย็นชาราวกับคมดาบจ้องมองตานสยงเฟย!“มาคนเดียวหรือ?”เมื่อเห็นว่าหลิ่วหรูเยียนมาคนเดียว ตานสยงเฟยก็หัวเราะในลำคอ เขาหันมาคว้าทวนยาวจากมือผู้ใต้บัญชาที่อยู่ด้านข้าง!เหตุผลที่ตานสยงเฟยสร้างฐานะขึ้นมาได้ ไม่ใช่เพียงเพราะเขามีความคิดที่แตกต่าง แต่ยังเป็นเพราะฝีมือของเขาด้วย!ในยุคสงคราม ผู้แข็งแกร่งย่อมเป็นผู้ชนะ!ยิ่งกว่านั้น ฝีมือ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2057
“ทุกคนขึ้นเขาเดี๋ยวนี้!”“ห้ามปล่อยให้ใครหนีรอดไปได้!”หวังหยวนออกคำสั่ง ขุนพลนายกองเริ่มเคลื่อนไหวคนที่อาศัยอยู่บนหน้าผาแห่งนี้ล้วนเป็นระดับสูงของพรรคทมิฬและมีตำแหน่งสำคัญ การกำจัดพวกเขาให้หมดสิ้น จึงจะทำให้พรรคทมิฬหายไปอย่างสมบูรณ์!ตัดวัชพืชไม่ถอนราก เมื่อลมฤดูใบไม้ผลิพัดมาก็งอกขึ้นมาใหม่!เมื่อทุกคนเข้าไปบนหน้าผาแล้ว หวังหยวนก็ออกคำสั่ง ต่งอวี่และเอ้อหู่ต่างเป็นผู้นำพาผู้ใต้บัญชาบุกขึ้นไปบนยอดเขา!ส่วนหวังหยวนและคนอื่น ๆ ก็ตามไปติด ๆ!“เจ้าจะทำอะไร?”หวังหยวนหันไปคว้าแขนหลิ่วหรูเยียน แล้วถามขึ้นหลิ่วหรูเยียนมีสีหน้าเย็นชา กำหมัดแน่น สีหน้าโกรธเกรี้ยวนางขมวดคิ้วกล่าวว่า “ข้าจะขึ้นไปล้างแค้นด้วยตัวเอง!”“ไม่เพียงแต่ข้าเกือบตายเท่านั้น แม้แต่บิดามารดาข้าก็ถูกคนของพรรคทมิฬฆ่าตาย จะปล่อยพวกมันไปได้อย่างไร?”“วันนี้ไม่มีใครหยุดข้าได้ ข้าจะฆ่าตานสยงเฟย ล้างแค้นให้พ่อแม่!”พูดจบ หลิ่วหรูเยียนก็สะบัดแขนหวังหยวนออก ก่อนจะชักกริชออกมาแล้ววิ่งขึ้นไปบนยอดเขา!แม้ว่านางจะเป็นคนบอกที่ตั้งฐานทัพนี้ให้หวังหยวน แต่ไม่มีใครรู้จักที่นี่ดีไปกว่านาง!ไม่นานพวกหวังหยวนก็ขึ้นไปถึงยอดเขา
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2056
หวังหยวนกลอกตามองเอ้อหู่ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า “ชีวิตของทหารที่อยู่ข้างหลังเจ้าล้วนอยู่ในมือเจ้า!”“การที่เจ้าพาพวกเขามาเสี่ยงอันตราย หากไม่มีอะไรผิดพลาดก็ดีไป แต่หากเกิดความผิดพลาด เจ้าจะเผชิญหน้ากับครอบครัวของพวกเขาได้อย่างไร?”“อย่าลืมว่าการเป็นขุนพลไม่ใช่แค่เพื่อรบชนะ!”“แต่ต้องชนะอย่างสวยงาม ลดการสูญเสียให้มากที่สุด!”ทุกคนต่างตกตะลึงเดิมทีพวกเขาคิดว่าการติดตามหวังหยวนก็เพื่อหาเลี้ยงชีพ ในยุคสงคราม การมีข้าวกินก็ดีมากแล้วชีวิตพวกเขาจะสำคัญอะไร?ในสายตาของชนชั้นสูง ชีวิตพวกเขาไม่ต่างจากเศษหญ้า!เป็นเพียงเครื่องมือในการแย่งชิงอำนาจ!แต่หวังหยวนกลับมีเมตตา เห็นใจพวกเขา ทำให้พวกเขาซาบซึ้งจริง ๆ!ในตอนนี้ทุกคนต่างก็ตัดสินใจแล้ว แม้ว่าจะต้องสูญเสียมากมาย พวกเขาก็ยินดีสละชีพเพื่อช่วยหวังหยวนพิชิตหน้าผาแห่งนี้ และฆ่าคนของพรรคทมิฬให้หมดสิ้น!“รีบก่อไฟทำอาหาร!”“เมื่อทุกคนอิ่มท้องแล้วก็คงถึงเวลาพอดี!”“จำไว้! ห้ามส่งเสียงดัง ประเดี๋ยวพวกมันจะรู้ตัว!”“หากพวกมันรู้ตัวจะเป็นอันตรายต่อพวกเรา!”หวังหยวนกำชับทุกคนพยักหน้ารับ จากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองเ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2055
ในช่วงเวลาไม่กี่วันต่อมา ด้วยการนำทางของหลิ่วหรูเยียน หวังหยวนและคนอื่น ๆ จึงไม่หลงทาง เดินทางมาถึงเชิงผาได้อย่างรวดเร็ว!บัดนี้สมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อก็ได้แทรกซึมเข้าไปในพื้นที่โดยรอบแล้วหวังหยวนและคนอื่น ๆ ตั้งค่ายอยู่ในป่าแห่งหนึ่งเมื่อมองไปรอบ ๆ จะเห็นเงาคนมากมาย พวกเขาล้วนเป็นสมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อ“สืบทุกอย่างเรียบร้อยแล้วหรือ?”หวังหยวนสวมชุดเกราะเตรียมพร้อมรับมือกรณีฉุกเฉินและป้องกันการโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว!เกาเล่อรีบเข้ามารายงานด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “สืบเรียบร้อยแล้วขอรับ คนร้ายอยู่บนเขาลูกนี้!”“แต่ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังขนย้ายสิ่งของ ตั้งแต่ที่พวกเรามาถึงก็เห็นรถม้าลงมาจากเขาไม่ต่ำกว่าร้อยคันแล้ว!”“แต่พวกเราไม่ได้ลงมือเพื่อไม่ให้พวกมันตื่นตัว!”“ข้าได้ส่งคนไปตามเส้นทางที่พวกมันใช้ หลังจากที่พวกเราจัดการเรื่องบนหน้าผาแล้ว จากนั้นจึงไปกวาดล้างพวกมัน!”“แล้วทรัพย์สมบัติของพวกมันก็จะตกเป็นของพวกเรา!”หวังหยวนพยักหน้าอย่างพึงพอใจเรื่องนี้จัดการได้ดีมาก!เหตุผลที่พรรคทมิฬเติบโตอย่างรวดเร็วก็เพราะความร่ำรวย!หากตัดเส้นทางการเงินของพวกมัน แม้ว่าตานเฟยจ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 2054
ตานเฟยยิ้มอย่างพึงพอใจช่วงนี้หลังจากถูกหวังหยวนจับตามอง เขารู้สึกเหมือนมีคนคอยจ้องมองทุกการกระทำของเขาอยู่ตลอดเวลา!แม้แต่การหาสาวกใหม่ก็ยังยากลำบาก!หวังหยวนคอยขัดขวางเขา เขาจึงต้องสั่งสอนหวังหยวนบ้าง!แต่น่าเสียดาย...ยังหาโอกาสไม่ได้!ยิ่งไปกว่านั้น ตานเฟยไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีว่าตนเองต่างกับหวังหยวน แล้วจะสู้หวังหยวนได้อย่างไร?อย่างน้อยตอนนี้ก็ยังไม่ได้!ดังนั้นแม้ว่าในใจจะเคียดแค้นอาฆาต แต่ย่อมต้องหลีกเลี่ยง“ที่เจ้าทำงานสำเร็จก็แค่ช่วยถ่วงเวลาเท่านั้น”“ตราบใดที่หลิ่วหรูเยียนยังมีชีวิตอยู่ นางก็เหมือนระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ!”“ดังนั้นก่อนที่พวกเราจะฆ่านางได้ พวกเราต้องระวังตัวและดำเนินแผนการต่อไป!”“พยายามขนย้ายสิ่งของออกไป หากถึงเวลาจำเป็น พวกเราก็ต้องทิ้งฐานที่มั่นแห่งนี้”ทุกคนต่างรู้สึกเสียดายหน้าผาแห่งนี้เป็นสถานที่ที่ดี ไม่เพียงแต่มีชัยภูมิที่ได้เปรียบเท่านั้น แต่ยังปลอดภัยมากอีกด้วย!จึงทำให้พวกเขาเติบโตได้อย่างรวดเร็ว!แม้ว่าสมาชิกองค์กรเครือข่ายผีเสื้อจะกระจายอยู่ทั่วดินแดนทั้งเก้า แต่ก็ไม่ได้ตรวจสอบพื้นที่ใกล้เคียงหน้าผาแห่งนี้!แต่น่าเสียดา
