เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 360
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56
บทที่เกี่ยวข้อง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 361
พี่เลี้ยงตกตะลึงไปครู่หนึ่ง “ไม่เป็นไรหนิ พวกเราทุกคนสบายดี”โหลวฉางเยว่ถอนหายใจ แม่โหลวเพิ่งผ่าตัดหัวใจ และไม่สามารถรับรู้เรื่องที่น่าตกใจได้ เธอเม้มริมฝีปากแล้วกล่าวเตือน “ช่วงนี้ ถ้าคุณได้รับสายจากคนแปลกหน้า แล้วรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติก็รีบวางสายซะ ของที่ไม่มีที่มาที่ไปก็อย่ารับ หากมีสิ่งใดแปลก ๆ ให้โทรหาฉันหรือไม่ก็แจ้งตำรวจเลยทันทีนะคะ”พี่เลี้ยงตกใจกับน้ำเสียงจริงจังของเธอ และพูดติดอ่าง “ดะ ได้ ฉันเข้าใจแล้ว......คุณโหลว เกิดอะไรขึ้นกับคุณคะ? ” ทำไมถึงฟังแล้วดูเหมือนกำลังเกิดปัญหาใหญ่ล่ะ?โหลวฉางเยว่ “ไม่มีอะไรคะ คุณก็อย่าพูดอะไรมั่ว ๆ กับพ่อแม่ของฉันล่ะ ฉันยุ่งกับงานนิดหน่อย จะยังไม่กลับช่วงสุดสัปดาห์นี้ ฉันขอให้พี่สาวคนโตไปรับแม่ไปตรวจแทนแล้วนะคะ”“อ๋อ ได้ค่ะ ได้”หลังจากวางสาย โหลวฉางเยว่ที่เหมือนร่างไร้วิญญาณก็กำลังเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของเธอผู้ช่วยหลี่วางกล่องกระดาษแข็งลง “เลขาโหลว มีพัสดุของคุณอยู่ที่แผนกต้อนรับ ฉันเดินผ่าน เลยไปรับมาให้คุณด้วย”โหลวฉางเยว่ยิ้มอย่างไม่เต็มใจ “ขอบคุณค่ะ”เธอใช้มีดคัตเตอร์ตัดเทปกาวเธอคิดว่าน่าจะเป็นน้ำหอมอโรมาตั้งโต๊ะที่เพิ่งส
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 362
เหวินเหยียนโจวไม่คิดว่าเธอจะวิ่งเข้าหาเขาแบบนี้ เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงยื่นมือออกไปรับเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาอย่างไรก็ตาม โหลวฉางเยว่ไม่ได้สนใจ และได้หยุดอยู่ตรงหน้าเขาเหวินเหยียนโจวพยุงร่างที่สั่นเทาของเธอ หลับตาลงเพื่อมองดูผมของเธอ แล้วยิ้มทันที “นี่คุณถึงกับวิ่งมาหาผมเลยเหรอ? ”“……” โหลวฉางเยว่ไม่รู้จะพูดอะไร เธอกัดฟันแน่น และปลายจมูกเธอก็เริ่มแดงเดิมทีเหวินเหยียนโจวแค่จะล้อเล่น แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าของเธอ เขาจึงหยุดล้อเล่นแล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ”โหลวฉางเยว่กลืนน้ำลายแรง ๆ แล้วส่ายหัว “ฉันอยากกลับบ้านกลับไปหาพ่อแม่ มีวิธีไหนที่คุณจะส่งฉันกลับไปได้บ้างไหมคะ? ”เหวินเหยียนโจวกล่าวว่า “ตอนนี้คุณถูกจำกัดพื้นที่ไม่ให้ออกจากซีเฉิงอยู่”โหลวฉางเยว่เงยหน้าขึ้น ดวงตาของเธอแสดงอารมณ์ที่ค่อนข้างจะสับสนวุ่นวาย “คุณทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ? ”เหวินเหยียนโจวไม่ได้พูดอะไร ที่นี่คือเสิ่นซื่อกรุ๊ป และไม่เหมาะที่จะพูดอะไรทั้งสิ้น เขาถอดเสื้อคลุมออกแล้วสวมลงบนตัวของเธอเขาจำได้ว่าตอนเช้าเธอสวมเสื้อคลุมอยู่ แต่ตอนนี้เธอกลับไม่ได้สวมมาด้วย แสดงให้เห็นว่าเธอไม่สบายใจมากแค่ไหนโหล
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 363
โหลวฉางเยว่ถูกเขาบังคับให้ลงจากรถเวลาในตอนนี้ก็มืดสนิทแล้ว จัตุรัสที่ใหญ่ที่สุดในซีเฉิงถูกตกแต่งด้วยโคมไฟและแสงไฟสีสันต่าง ๆ เพื่อวันส่งท้ายปีเก่าและวันต้อนรับปีใหม่ พวกเขาไหลไปตามฝูงชน ทำให้ทั้งสองตกอยู่ท่ามกลางบรรยากาศนั้นทันทีโหลวฉางเยว่และเหวินเหยียนโจวเดินเคียงข้างกัน คนที่เดินผ่านไปมา ก็มีทั้งคู่รักหนุ่มสาว ครอบครัวที่สนิทกันมากสามคน แล้วยังมีชายชราที่เล่นกับหลานตัวเองด้วยเสียงหัวเราะ เสียงดนตรี เสียงการพูดคุย ผสมผสานกันอย่างลงตัว ไม่คิดว่ามันดังเลยสักนิด มีแต่ความมีชีวิตชีวา คนบนโลกนี้ก็มีชีวิตชีวากันแบบนี้แหละมีแผงขายของเคลื่อนที่ขายขนมขึ้นชื่อข้างจัตุรัส ผ่านแผงขายบาร์บีคิว เจ้าของแผงอาจจะใส่น้ำมันมากเกินไปหน่อย น้ำมันหยดลงบนถ่าน เกิดเสียง “ซู่” เปลวไฟก็พุ่งขึ้นสู่อากาศ!โหลวฉางเยว่ตกใจมาก จนเธอค่อย ๆ ถอยหลังและชนเข้ากับหน้าอกของเหวินเหยียนโจว เหวินเหยียนโจวกอดเธอตามธรรมชาติและมองลงไปแสงไฟสะท้อนแก้มสีขาวของโหลวฉางเยว่ เธอเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ ในที่สุดเธอก็ไม่รู้สึกลังเลหรือหดหู่อีกต่อไป แต่กลับถูกย้อมด้วยควันดอกไม้ไฟเหมือน “มีชีวิต” ขึ้นมาอีกครั้งเหวินเหยีย
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 364
เหวินเหยียนโจวจับแก้มของเธอด้วยมือเดียว แล้วขอให้เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา ใบหน้าของพวกเขาสว่างไสวด้วยแสงสีที่อบอุ่น ดวงตาของเขาดูเบาบางและอ่อนโยนขึ้น“เมื่อก่อนผมเคยเกลียดที่คุณหลีกเลี่ยงและไม่ตอบโต้อะไรเลย เราต่างมีความคิดที่เห็นต่างกันอยู่เสมอ แต่ตอนนี้ผมไม่ชอบเห็นคุณหดหู่และหวาดกลัวแบบนี้ เหตุผลพวกนี้เพียงพอแล้วหรือยัง”คิ้วของโหลวฉางเยว่กระตุกเล็กน้อย ดวงตาของเธอร้อนผ่าวขึ้นทันทีอารมณ์ที่แช่อยู่ในน้ำอันขมขื่นมาทั้งวัน ดูเหมือนตอนนี้จะกลายเป็นก้อนเมฆที่ลอยขึ้นพบกับดวงจันทร์ และดูเหมือนว่ามีบางอย่างกำลังจะระเบิดออกมาจากพื้นดินที่ไม่สามารถควบคุมได้เหวินเหยียนโจวกล่าวต่อว่า “ดอกไม้ไฟสวยไหม? ผมอยู่นี่ ถ้าคุณอยากดู ก็สามารถดูได้ทุกเมื่อ”“……” โหลวฉางเยว่ก้มหน้าด้วยความตื่นตระหนก ไม่รู้จะพูดอะไร และหายใจไม่ออกทันใดนั้นก็มีเสียงเพลงที่คุ้นเคยดังขึ้นกลางจัตุรัส เป็นดนตรีที่ผ่อนคลายและร่าเริง ไม่รู้ว่าใครนำร้อง หรืออาจเป็นเพราะว่าเป็นวันส่งท้ายปีเก่าบวกกับวันปีใหม่บวกกับวันหยุด แค่นี้ก็สุขใจแล้ว ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง คนแก่หรือเด็ก ต่างก็เต้นรำด้วยกันทั้งนั้นเหวินเหยียนโจวมองดูอยู่คร
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 365
ทันทีที่ประตูห้องเพนท์เฮาส์สวีทถูกเปิดออกด้วยคีย์การ์ด ชายหนุ่มก็ก้าวเข้ามาโดยโอบตัวหญิงสาวไว้โหลวฉางเยว่สะดุดที่พักเท้าที่ประตูจนเซ เหวินเหยียนโจวอุ้มเธอขึ้นมา แล้วหันกลับไปวางร่างเธอบนตู้รองเท้าที่ทางเข้าเธอไม่มีเวลาตอบสนองด้วยซ้ำ ร่างสูงของเหวินเหยียนโจวสอดเข้าไประหว่างขาของเธอแล้วจูบเธอทันทีเขาจูบอย่างเร่าร้อน แม้จะประหม่าเล็กน้อย ราวกับว่าตอนนี้เขาไม่ใช่ประธานเหวินที่เย็นชา ไร้ความรู้สึก มีจิตสังหารและเด็ดขาดคนนั้น แต่......แต่เป็นเพียงผู้ชายที่บริสุทธิ์คนหนึ่งเป็นแค่ผู้ชายที่โหยหาผู้หญิงของตนเองโหลวฉางเยว่ถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้น และฟันของเธอก็เปิดออก เขาจับที่ด้านหลังศีรษะของเธอ และดันลิ้นเข้าไปนัวเนียกับเธอ เธอหายใจไม่ออก จิตใจของเธอว่างเปล่า และสับสนเล็กน้อย เธอดูเหมือน......เหมือนเธอยังไม่ได้ตกลงกับเขาเลยไม่ใช่เหรอ?เธอก็แค่......แค่อะไรแล้วนะ?โหลวฉางเยว่รู้สึกรำคาญใจมากจนจิตใจเริ่มยุ่งเหยิง และจำอะไรไม่ได้เลย สิ่งเดียวที่คิดได้ในตอนนี้คือดอกไม้ไฟบนท้องฟ้าในจัตุรัสนิ้วของโหลวฉางเยว่จับชายเสื้อของเหวินเหยียนโจวอย่างแน่นหนา เหวินเหยียนโจวรู้สึกว่าเธอหายใจแรงเล
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 366
คืนนี้ไม่จำเป็นต้องใช้ยานอนหลับ ก็ทำให้โหลวฉางเยว่นอนหลับสนิทได้ก่อนจะนอน เธอคิดอย่างคลุมเครือว่า นับตั้งแต่ข้าง ๆ เขามีไป๋โหยวเพิ่มเข้ามา มีเพียงไม่กี่ครั้งที่พวกเขาได้อยู่ด้วยกัน เพราะเธอก็ต่อต้านเขามาตลอด เธอจึงไม่ได้แสดงออกอะไรเลยแต่คราวนี้เธอผ่อนคลายและยอมรับเขาโดยสิ้นเชิง และความรู้สึกเองก็แตกต่างไปจากเดิมเช่นกันมันสบายใจขึ้น และมีความสุขมากด้วยซ้ำเมื่อเธอหลับจนถึงเที่ยงคืน เธอก็รู้สึกจั๊กจี้เล็กน้อยบนใบหน้า เธอลืมตาขึ้น และเห็นเหวินเหยียนโจวคร่อมตัวอยู่เหนือร่างของเธอ“คุณกำลังทำอะไรอยู่……”มีรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา “คุณตื่นแล้วเหรอ? ”ดูเหมือนว่าเธอจะตื่นแล้วและยอมรับในสิ่งที่เขากำลังทำ เขาจึงจับข้อเท้าของเธอไว้ทันที และยกขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นโหลวฉางเยว่ตื่นขึ้นมาได้ครู่หนึ่ง “ไม่เอาแล้ว...... ”มันกินเวลาเพียงวินาทีเดียว และในวินาทีต่อมา ก็ถูกลากเข้าสู่ความสับสนวุ่นวายอีกครั้งคราวนี้เหวินเหยียนโจวไม่ปล่อยให้เธอเสร็จเร็วเกินไปเมื่อน้ำตาของโหลวฉางเยว่ไหลเปียกหมอน เธอก็มองเห็นแสงแรกที่ส่องขึ้นมาจากขอบฟ้าจากหางตาของเธอ เธอหมดแรงจนต้องร้องไห้และร้องขอความเมตตา เหว
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 367
ลู่ไจ่เย่หันกลับมาทันทีหลังจากชะงักไปครู่หนึ่ง เขาก็เกาหลังหูและเงยหน้าขึ้นมองเหวินเหยียนโจว “พี่โจว พี่คืนดีกับเลขาโหลวแล้วเหรอ? ”เหวินเหยียนโจวถือแก้วไว้ในมือ โดยให้ก้นถ้วยวางอยู่บนฝ่ามืออีกข้างแล้วพูด “อืม” อย่างใจเย็นลู่ไจ่เย่ “แล้วทำไมพี่ถึง...... ”ดวงตาของเหวินเหยียนโจวแข็งค้างทันทีลู่ไจ่เย่หยุดพูดหลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนเขาจะเข้าใจ เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วเอนหลังพิงเก้าอี้ “ไม่แปลกใจเลยที่พวกเขาบอกว่าความเจ็บปวดเป็นครูที่ดีที่สุด...... โอเค ผมเข้าใจแล้ว ไว้ผมจะนำไปใช้บ้างนะ”รูมเซอร์วิสมาส่งอาหาร ลู่ไจ่เย่กำลังจะดูว่าอะไรอร่อย แต่เหวินเหยียนโจวก็ชิงตัดบทก่อน “ฉันไม่ได้เตรียมส่วนของนายไว้”ลู่ไจ่เย่หัวเราะและต่อว่าขำ ๆ “ก็ได้! ผมมันก็เป็นแค่วัวตัวหนึ่ง สั่งให้ทำงานแต่กลับไม่ให้ข้าวกิน ผมออกไปหาอะไรกินเองก็ได้”เหวินเหยียนโจวหยิบกุญแจรถที่เขาโยนไว้บนโต๊ะตั้งแต่ตอนที่เข้ามาในห้อง แล้วโยนให้ลู่ไจ่เย่ “ระวังตัวด้วย”ลู่ไจ่เย่โบกมือเพื่อแสดงว่าเขาเข้าใจและเดินออกไป เมื่อเขาปิดประตูเขาก็เหลือบมองไปทางห้องนอนอีกครั้งทันทีที่ประตูปิด ความรู้สึกไม่พอใจของเขาก็ลดน้อย
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 368
โหลวฉางเยว่ตกตะลึงความคิดที่ยุ่งวุ่นวายแต่เดิมก็ถูกจัดการในทันที เธอนั่งที่โต๊ะอาหารและยืดตัวขึ้น มองดูชายคนนั้น “ประธานเหวินคะ คุณจำผิดอะไรหรือเปล่า เมื่อคืนฉันยังไม่ได้เห็นด้วยอะไรกับคุณเลยนะคะ”เหวินเหยียนโจวมองด้วยสายตาที่เฉียบคม และเมื่อมองแวบเดียว กลิ่นอายของประธานเหวินก็กลับมา “คุณไม่เห็นด้วยกับผมอย่างงั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้นก็ไปดูถังขยะในห้องนอนสิ”เป็นของที่พวกเขาเพิ่งใช้ไปเมื่อคืนนี้......เขากำลังเตือนเธอถึงสิ่งที่พวกเขาทำเรื่องถึงขั้นนี้แล้ว ยังบอกว่าไม่เห็นด้วยอีกงั้นเหรอ?ใบหน้าของโหลวฉางเยว่ดูไม่เป็นธรรมชาติก่อนอื่นเธอหยิบเค้กชิ้นเล็ก ๆ ขึ้นมากินรองท้อง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ไม่ใช่ว่าประธานเหวินเป็นแบบนี้ตลอดหรอกเหรอคะ? เกิดเรื่องก็ส่วนเกิดเรื่อง สถานะก็ส่วนสถานะ เรื่องที่เกิดขึ้นแล้วแต่ไม่ให้สถานะ ก็เป็นเรื่องปกติหนิคะ”ตลอดระยะเวลาสามปีที่เธออยู่กับเขา เธอไม่มีสถานะอะไรเลยโหลวฉางเยว่เงยหน้าขึ้น และมองกลับมาที่เขาด้วยสีหน้าเย็นชา “ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าประธานเหวินเคยให้สถานะกับไป๋โหยวด้วยเหมือนกัน เธอและคุณเองไม่ใช่ว่าก็ทำมาหลายครั้งแล้วเหรอคะ? ”เตา
บทล่าสุด
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 418
พอแม่โหลวก็ได้ยินเสียงพ่อโหลวกลับมา จากนั้นเธอก็นำอาหารจานสุดท้ายมาเสิร์ฟที่โต๊ะ“งั้นก็มากินข้าวกันเถอะ วันนี้เย่ว่เยว่พาเหยียนโจวกลับมาด้วย เธอไม่ได้บอกเราล่วงหน้า พวกเราเลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ เลยมีแค่อาหารทำเองที่บ้าน ไม่รู้ว่าเหยียนโจวจะทานได้หรือเปล่า? ”เหวินเหยียนโจวลุกขึ้นยืน เหลือบมองใบหน้าซีดเซียวของพ่อโหลว และกระซิบเบา ๆ “เป็นผมที่ไม่ได้บอกเย่ว่เยว่ล่วงหน้าว่าผมจะอยู่ต่อ เธอถึงไม่ได้บอกกับทุกคน ไม่โทษเธอหรอกครับ”แม่ยายมองดูลูกเขย ยิ่งมองก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น แม่โหลวไม่ได้มีความสุขขนาดนี้มานานแล้ว มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอแสร้งดุออกไป “เหยียนโจว เธอก็อย่าให้ท้ายเยว่เยว่มากเกินไปสิ”แต่หลังจากที่พูดจบ เขาก็ปกป้องเธอ “แต่เยว่เยว่ของเราเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุด ต่อให้ตามใจก็ไม่เป็นไรหรอกครับ”มุมปากของโหลวฉางเยว่โค้งงอขึ้นทุกคนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แม่โหลวตักซุปเสิร์ฟให้เหวินเหยียนโจวก่อน จากนั้นจึงใช้ตะเกียบคีบผักใส่ในชามของเขา“เหยียนโจว ลองซุปปลาหน่อไม้เหลืองฤดูหนาวดูสิ หน่อไม้นั่นปลูกเองเชียวนะ ปลาก็เป็นของเพื่อนบ้านที่ไปจับมาจากทะเล”“แล้วก็ยังมีหมูเปรี้ยวหวานสั
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 417
จนถึงตอนนี้โหลวฉางเยว่ก็ยังไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับเขาอย่างถ่องแท้ เธอเหลือบมองเขา และอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิดผู้ชายน่ะนะ ไม่ได้ “ไร้เดียงสา” ขนาดนั้น โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเหวินเหยียนโจว ผู้หญิงสนใจเขาหรือเปล่า เขาก็สามารถมองออกได้ง่าย ๆเหวินเหยียนโจวรู้อยู่แล้วว่าไป๋โหยวชอบเขา แล้วเขาก็ยังตกลงที่จะให้เธอมาอยู่เคียงข้างเขาอีก นั่นก็เป็นเหมือนคำตอบรับโดยปริยายว่าเขายอมรับความรู้สึกของเธอแล้วไม่ใช่หรือไง?พอมาคิดรวมกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันส่งท้ายปีเก่าปีที่แล้ว ก็มีความคิดเห็นที่เกี่ยวกับเธอขึ้นมา เขาเย็นชาใส่เธอตลอด ดังนั้นที่เขาเก็บไป๋โหยวไว้ ไม่ใช่แค่เพราะว่าอยากจะทำให้เธอโกรธ แต่วางแผนที่จะทำให้ “เปลี่ยนใจ” ด้วยสินะ?โหลวฉางเยว่พูดด้วยความรำคาญ “แม่ของคุณชอบไป๋โหยวมากเลยเหรอคะ? เธอยังอยากให้คุณแต่งงานกับไป๋โหยวด้วยใช่ไหม? เนี่ยเหลียนอี้เคยบอกฉันว่าท่านประธานใหญ่เหวินยอมรับไป๋โหยวแล้วด้วย แต่เพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็ปฏิเสธกะทันหัน เป็นเพราะว่าท่านประธานใหญ่เหวินรู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับแม่ของคุณรึเปล่าคะ? ”แม้ว่าโหลวฉางเยว่จะไม่ค่อยรู้เรื่องคร
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 416
ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว แต่พ่อโหลวก็ยังไม่กลับมา พี่เลี้ยงจึงออกไปตามหาเขาเดิมทีโหลวฉางเยว่ต้องการช่วยแม่โหลววางจานและตะเกียบ แต่แม่โหลวก็ให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนเหวินเหยียนโจว เพราะเธอกลัวว่าลูกเขยคนจะอึดอัดถ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว......จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? ต่อให้ฟ้าจะถล่ม ประธานเหวินก็ยังคงมั่นคงไม่ขยับเขยื้อนอยู่ดีแต่ยังไงโหลวฉางเยว่ยังคงเดินไปหาเขาเหวินเหยียนโจวอยู่บนโซฟาสำหรับสองคน เดิมทีเธอต้องการนั่งบนโซฟาเดี่ยวที่อยู่ข้าง ๆ แต่ประธานเหวินดึงเธอเข้ามานั่งกับเขาเขากระซิบข้างหูเธอ “คุณพูดอะไรกับแม่ของคุณบ้าง? ”หูของโหลวฉางเยว่ไวต่อความรู้สึกมาก เธอก็กระตุกตัวหลบอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ไม่ได้พูดอะไรหนิคะ”“ไม่พูดงั้นเหรอ แล้ววทำไมท่าทีที่เธอมีต่อผมถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้? ” เหวินเหยียนโจวบีบนิ้วของเธอ “คุณคิดว่าผมดูไม่ออกเหรอ? เมื่อกี้เธอไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ แล้วผมมีอะไรที่ทำให้แม่ยายไม่พอใจเหรอ? ”ความมั่นใจของประธานเหวินก็มาจากสภาพที่เหนือกว่าของเขา แต่ตราบใดที่พ่อแม่ไม่ขายลูกกิน สิ่งแรกที่พวกเขาจะพิจารณาเมื่อลูกจะแต่งงานก็คืออุปนิสัยของอีกฝ่ายการแสดงออกของโหลวฉางเยว่ยังคง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 415
แม่โหลวไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าเหวินเหยียนโจวจะตอบด้วยท่าทีนอบน้อม แต่เธอก็มองออก ด้วยลักษณะท่าทางและนิสัยของเหวินเหยียนโจว คงไม่ใช่แค่มี “เงินเล็กน้อย” ถึงสามารถเลี้ยงเขามาได้แน่ ๆ “งั้นก็ดีมาก ดีแล้วล่ะ พวกลูกคบกันมาสามปี สิ่งที่ควรจะเรียนรู้ก็น่าจะเรียนรู้กันมาหมดแล้ว แม่เองก็ไม่มีอะไรที่จะต้องถามอีกแล้วล่ะ”เหวินเหยียนโจวไม่ชอบพูดอ้อมค้อม จู่ ๆ เขาก็จับมือโหลวฉางเยว่ “เมื่อกี้ผมเพิ่งขอเยว่เยว่แต่งงานครับ และเธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย”โหลวฉางเยว่มองไปที่แม่ของโหลวโดยไม่รู้ตัวใบหน้าของแม่โหลวเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอไม่ได้มีความสุขมากนัก เธอฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ จะเร่งรีบขนาดนี้ได้ยังไง พวกเรายังไม่ได้รู้จักเธอมากขนาดนั้นเลย เราเองก็ไม่เคยพบพ่อแม่ของเธอด้วย อย่างน้อยก็ควรจะหาเวลา ให้พวกเราทั้งสองตระกูลได้พูดคุยกันและปรึกษาหารือกันหน่อย”เหวินเหยียนโจวหยิบถ้วยชาขึ้นมา แต่เขาแค่เอามันมาใกล้จมูกแล้วดมกลิ่น เขาไม่ได้ดื่มมัน จากนั้นก็วางมันกลับไปที่เดิม สีหน้าเขาดูไม่ใส่ใจโหลวฉางเยว่รู้จักเขาดี เขารู้สึกว่าชาราคาถูกเกินไป เกินกว่าที่เขาจะเอาเข้าปากได้ และคำพูดเหล่า
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 414
ระยะทางจากห้างสรรพสินค้าถึงบ้าน ก็ใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที โหลวฉางเยว่ก็ครุ่นคิดว่าจะพูดอะไรดีอยู่ในใจ จะบอกพ่อโหลวแม่โหลวยังไงดี เกี่ยวกับเรื่องที่เธอกำลังจะแต่งงาน?จะให้อธิบายยังไง ว่าลูกสาวของพวกเขา ตอนเพิ่งออกจากบ้านก็เป็นแค่คนโสด แต่ผ่านไปได้แค่ครึ่งชั่วโมง กลับบ้านมาก็กลายเป็นคนที่กำลังจะแต่งงานอย่างงั้นเหรอ?เธอคิดไม่ตกเลยจริง ๆ เลยได้แต่พาเหวินเหยียนโจวเดินไปรอบ ๆ ตรอกเท่านั้น จนกระทั่งประธานเหวินเริ่มหมดความอดทน เขาคว้าหลังคอของเธอแล้วลากกลับบ้าน“ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่งที่ว่า ‘แม้ลูกสะใภ้จะขี้เหร่ แต่ก็จำเป็นจะต้องเจอหน้าพ่อแม่สามีอยู่ดี’ ผมคงไม่ได้ไร้ความสามารถถึงขั้นทำให้คุณอายจนไม่กล้าพาผมไปเจอหน้าพวกท่านหรอกมั้ง? ”โหลวฉางเยว่คิดว่าเขามีความสามารถมากเกินไปต่างหาก เธอถึงไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่ของเธอยังไงดีคิ้วของเหวินเหยียนโจวขยายออก และยกขึ้นเล็กน้อย แล้วเขาก็พูดด้วยหางเสียงว่า “หืม” โหลวฉางเยว่ทำได้แค่กัดฟัน แล้วพาเขาเข้าไปพ่อโหลวออกไปตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่กลับมาแม่โหลวเพิ่งเห็นว่าเธอพาเพื่อนกลับบ้านมาด้วย แถมยังเป็นเพื่อนผู้ชายอีกต่างหาก รู้สึกประหลาดใจและตกใจม
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 413
ผนังซีเมนต์สีเทาที่ได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ ทำให้รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อย ขณะที่เธอกำลังจัดเสื้อผ้าตัวเองอยู่ โหลวฉางเยว่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอย่างอื่น “......ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรเลยนะคะ คุณเลิกคิดเองเออเองได้แล้วค่ะ”เหวินเหยียนโจวก็ยังคงจัดการวางแผนเองอยู่ “ยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าบ้านจริง ๆ คงดูไม่ดีถ้าเข้าไปมือเปล่า คุณช่วยพาผมไปที่ห้างสรรพสินค้าในตำบลของคุณหน่อยสิ แล้วคุณก็ช่วยเลือกของขวัญที่เหมาะกับพ่อแม่ของคุณด้วย”“......”“เด็กดี นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับพ่อแม่คุณ คุณต้องช่วยผมด้วยนะ”“......”โหลวฉางเยว่ลูบแหวน เธอไม่รู้ว่าเธอตัวชาเพราะการที่เขาเรียกเธอว่าเด็กดี หรือเป็นเพราะสับสนกับท่าทางที่เขายอมก้มหัวให้กันแน่ เธอค่อนข้างสับสนอย่างมาก แต่เธอก็ยังพาเขาไปที่ห้างสรรพสินค้าอยู่ดีโชคดีที่ชุมชนนี้เป็นพื้นที่ท่องเที่ยว เลยยังพอจะมีห้างสรรพสินค้าที่จำหน่ายสินค้าแบรนด์ระดับไฮเอนด์อยู่บ้างแต่ก่อนที่จะเข้าประตู เหวินเหยียนโจวก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง เขามองไปที่ชื่อผู้โทร ขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาไม่ผ่อนคลายเหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับเธอเมื่อกี้โหลวฉางเยว่มองไปที
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 412
ทันทีที่คำพูดจบลงไม่ถึงวินาที เหวินเหยียนโจวก็ก้มศีรษะลงและจูบเธออย่างเร่าร้อนต่อให้มีการแย่งชิง การปล้นชิงทรัพย์ในเวลากลางวันแสก ๆ หรือแม้แต่ผู้คนรอบข้าง เขาก็ไม่สนใจทั้งนั้น เขาจับหลังศีรษะของเธอและใช้ลิ้นของเขารุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ของเธอ โหลวฉางเยว่กลัวว่าจะถูกคนรู้จักเห็นเข้า เธอจึงได้แต่จับชุดสูทของเขาไว้แน่น “เหวิน เหวินเหยียนโจว...... ”เหวินเหยียนโจวค่อนข้างเฉยเมยกับเรื่องพวกนั้น เขาจูบเธอสักพักก่อนที่จะปล่อยริมฝีปากของเธอ เขาหอบเบา ๆ ต่อหน้าเธอ ทั้งเซ็กซี่และเย้ายวน “ไม่ใช่แค่การลอง แต่เป็นการตัดสินใจแล้ว เราจะคบกัน”เขาจับมือของโหลวฉางเยว่ขึ้นมา โดยไม่ให้โอกาสโหลวฉางเยว่ได้เห็นชัดเจนว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แล้วเขาก็สวมแหวนไว้บนนิ้วนางของเธอม่านตาของโหลวฉางเยว่หดตัวลง!เสียงของเหวินเหยียนโจวแหบแห้ง “เด็กดี ตอนนี้สำนักงานกิจการพลเรือนก็หยุดกันหมดแล้ว รอถึงเดือนหน้าวันที่เก้า ในเวลาราชการ เราค่อยไปจดทะเบียนกันนะ”อะ อะไรนะ?ว่ายังไงนะ ! ?เดี๋ยวนะ!พอโหลวฉางเยว่รู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น ประสาทของเธอก็แทบจะระเบิด!เธอปิดปากเหวินเหยียนโจวอย่างรวดเร็ว เพื่อหยุดไม่ให้เขาพูดเ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 411
เช้าวันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือตีสี่ตีห้าเธอเพิ่งจะหลับตาลงได้ แต่ยังไม่ทันจะได้นอน เธอง่วงจนแทบจะทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเปิดเปลือกตาขึ้นด้วยความพยายามอย่างมาก เมื่อเธอเห็นว่าผู้โทรคือเหวินเหยียนโจว อาการง่วงนอนของเธอก็แทบจะถูกขับออกไปในทันทีเธอลุกขึ้นนั่ง มองดูซองจดหมายสีเหลืองอ่อนบนโต๊ะข้างเตียง พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองหลังจากถอนหายใจและระงับอารมณ์ได้แล้ว เธอก็รับสาย “ฮัลโหล”เสียงเย็นชาของเหวินเหยียนโจว ก็ได้ลอยผ่านเคลื่อนโทรศัพท์ ส่งตรงไปถึงหูของเธอ และยังคงสามารถทำให้เธอขนลุกได้โดยไม่ทันตั้งตัว“คุณกำลังทำอะไรอยู่? ”“......นอนค่ะ”“คุณนอนที่ไหน? ” น้ำเสียงของชายคนนั้นเข้มขึ้นทันที “ผมอยู่ในห้องของคุณ แต่ก็ไม่เห็นคุณ คุณไปนอนที่ไหนเหรอ? ”สถานการณ์ของเขาตอนนี้เหมือนกำลังจับคนทำผิด......โหลวฉางเยว่ตกตะลึง “คุณอยู่ในห้องของฉันเหรอคะ? คุณไปหาฉันที่ซีเฉิงเหรอคะ? ”“ไม่ใช่ว่าเมื่อวานคุณทำงานเป็นวันสุดท้ายหรอกเหรอ? ผมเลยมารับคุณกลับเซินเฉิง” เหวินเหยียนโจวถามต่อว่า “ตอนนี้คุณอยู่ที่
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 410
รักข้างเดียว......ลมพัดโดนผิวของโหลวฉางเยว่จนเกิดเป็นชั้นอนุภาคเล็ก ๆ เธอยังคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออยู่เลย แต่จะให้เธอตรวจสอบยังไงกันล่ะว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเท็จกันแน่?โหลวฉางเยว่จำได้อีกว่า ในวันที่เธอเลี้ยงข้าวเขาที่ร้านอาหารส่วนตัว เขายังเคยถามเธอเกี่ยวกับลิ้นชักจดหมายรักอีกด้วยตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าทำไมเขาต้องใส่ใจเรื่องนี้มากขนาดนั้นด้วย พอลองมองดูตอนนี้แล้ว คงไม่ใช่ว่าปีนั้นเอง เขาก็เขียนจดหมายรักให้เธอด้วยหรอกนะ?จู่ ๆ โหลวฉางเยว่ก็ลุกขึ้นยืน ตาของเธอเป็นก็ประกาย จดหมายรักพวกนั้นเธอน่าจะยังเก็บไว้ที่บ้าน บ้านที่ตำบลเฟิงเสียน เธอโทรหาหลี่ซิงรั่วทันที“ซิงรั่ว เธอออกเดินทางรึยัง? ”“กำลังจะออกเดินทางแล้ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ”“ฉันอยากกลับเซินเฉิงกับเธอด้วย สะดวกไหม? ”หลี่ซิงรั่วหยุดชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “สะดวกสิ เธอยังอยู่ที่ประตูร้านอาหารเดิมรึเปล่า? ฉันจะไปรับเธอ”ในไม่ช้า รถของหลี่ซิงรั่วก็ขับมาถึง โหลวฉางเยว่ก็เปิดประตูและเข้าไปจากนั้นหลี่ชิงรั่วจึงถามว่า “เป็นเพราะประธานเหวินหรือเปล่า? ”หัวใจของโหลวฉางเยว่เต้นเร็วขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ เธอรีบร้อ
