เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 195
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 196
เจ้าอ้วนเตี้ยกับเจ้าผอมสูงสูบบุหรี่อยู่หน้าประตู เจ้าผอมสูงพูดขึ้นว่า “นายดูเธออยู่ที่นี่นะ ฉันจะไปหาพี่ใหญ่ นายดูให้ดี ๆ ล่ะ อย่าปล่อยให้เธอหนีไปได้ล่ะ!”เดิมทีเจ้าอ้วนเตี้ยไม่สนใจอยู่แล้ว “หึ ๆ แค่ผู้หญิงคนเดียว จะหนีไปได้ยังไง? อีกอย่าง เธอยังโดนวางยาอีกต่างหาก! ตอนนี้เดาว่าขาอ่อนจนเหลวเป็นน้ำไปแล้วมั้ง!”“นายไม่ได้ใช้ยาสลบกับเธอเหรอ?”“ในป่าคืนนั้นทำไม่สำเร็จ ฉันยังคิดถึงเธออยู่”“นายใช้ยาประเภทนั้นกับเธอเหรอ?”“ใช่แล้ว นายรีบไปสิ รอนายกลับมาแล้ว เราค่อยเข้าไป ถึงยังไงพี่ใหญ่ก็ไม่ได้บอกว่าแตะต้องไม่ได้ เรามาสดชื่นกันก่อนสักทีแล้วค่อยว่ากัน!”เจ้าผอมสูงลูบคาง ก่อนจะรีบร้อนเดินจากไป เจ้าอ้วนเตี้ยอยากได้จนน้ำลายหก จินตนาการความรู้สึกที่ได้มาอยู่กับมือไปแล้วทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงโต๊ะเก้าอี้ล้มแว่วมาจากข้างใน เจ้าอ้วนเตี้ยเปิดประตูเข้าไปโดยไม่แม้แต่จะคิดเข้าไปเห็นเพียงแต่เชือกที่กระจัดกระจายหล่นอยู่บนพื้น คนหายไปแล้ว!เขาตกใจเป็นอย่างมาก หาไปทั่วทุกที่ เกิดอะไรขึ้น? คนล่ะ?!โหลวฉางเยว่ซ่อนอยู่หลังประตูนั่นแหละฉวยโอกาสในตอนที่เขาเปิดประตู วิ่งออกไปเลย จากนั้นปิดประตูดังปัง แล้วบิดก
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 197
โหลวฉางเยว่มีปฏิกิริยาตอบกลับอย่างลูกโซ่ คิดถึงเรื่องนี้ในเวลาแบบนี้ ยิ่งกระตุ้นการออกฤทธิ์ของยาในร่างกายเพิ่มมากขึ้น นัยน์ตาของเธอปรือ เข้าใกล้เหวินเหยียนโจวอย่างควบคุมไม่อยู่ โอบเอวเขาเอาไว้สีหน้าของเหวินเหยียนโจวเย็นชาแล้วเย็นชาอีกที่คิดคือ ถ้าเขาไม่ได้อยู่ที่บาร์พอดี เห็นเธอพอดี แล้วมาช่วยเธอ เธอก็จะตกไปอยู่ในมือของคนพวกนั้นใช่ไหม ภายใต้การขับเคลื่อนด้วยฤทธิ์ยา แนบชิดในอ้อมกอดกับคนพวกนั้น?นัยน์ตาของเขาประกายความเย็นชา มืออยู่บนคอของเธอ กดขากรรไกรของเธอเอาไว้ บีบให้เธอเงยหน้าขึ้นมา ให้เขามองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอยากเสียตัวของเธอในตอนนี้ชัด ๆ อันที่จริงเมื่อเทียบกับท่าทางตอนที่เธอมีสติสัมปชัญญะ ก็น่าสนใจกว่านิดหน่อยโหลวฉางเยว่รู้สึกเพียงว่าการกระทำ “ชื่นชมเธอ” ของเขาเต็มไปด้วยรสชาติของการดูถูก ราวกับเธอเป็นของเล่นที่น่าสนใจของเขาชิ้นหนึ่งสัมปชัญญะกดสัญชาตญาณเอาไว้ เธอผละเขาออกอย่างไม่พอใจ “...คุณอย่าแตะต้องตัวฉันเหวินเหยียนโจวกดบนร่างกายของเธออย่างตรงไปตรงมาเบื้องหลังของโหลวฉางเยว่คือมุมซ้ายขวาล้วนหนีไม่ได้ สภาพของเธอในตอนนี้ เดิมทีก็หนีไม่ได้อยู่แล้ว“ถึงขั้นนี้แล้ว ยังให้
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 198
ใบไม้ถูกลมพัดจนสั่นไหว เงาบนพื้นเองก็ราวกับกิ่งหลิวท่ามกลางลม แกว่งไปมาอย่างควบคุมไม่ได้โหลวฉางเยว่ถูกทำให้ขยับทั้งกระบวนการ และเหวินเหยียนโจวก็เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะเมื่อครู่เธอเรียกชื่อของซางฉือสุน ตั้งแต่ต้นจนจบนัยน์ตาถูกความเย็นยะเยือกกดเอาไว้การกระทำทรมานเธออย่างไร้ซึ่งความปรานี ทว่าท่าทางราวกับคนนอกทันใดนั้น เสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา ร่างของโหลวฉางเยว่สั่นเทาเล็กน้อย เหวินเหยียนโจวเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ผ่อนคลาย”โหลวฉางเยว่ผ่อนคลายไม่ได้นี่เหมือนจะเป็น...โทรศัพท์ของเธอ?โทรศัพท์ของเธอไม่ได้ถูกเจ้าอ้วนเตี้ยกับเจ้าผอมสูงเอาไป?ไม่นึกเลยว่าจะไม่ได้เอาไป?สมองของเธอเบลอ เมื่อคิดว่าไม่ได้ถูกเอาไปอย่างถี่ถ้วนแล้ว ฉะนั้นเมื่อครู่ก็ไม่ได้เลือกทางที่ฉลาดที่สุดซึ่งก็คือแจ้งตำรวจเลยสุดท้ายสองคนนั้น ไม่เพียงแค่โง่จับมือเธอมามัดไว้ข้างหน้า แต่กระทั่งไม่ได้ค้นหาและเอาโทรศัพท์ของเธอไป??ถ้ารู้ว่าไม่ได้เอาไปตั้งนานแล้ว เธอก็คงแจ้งตำรวจไปนานแล้ว ตอนนี้ก็คงไม่ถูกเหวินเหยียนโจวกดอยู่ตรงนี้หรอก...ผิดหนึ่งก้าว ผิดทุกก้าว!เธอไม่ควรมาบาร์ตั้งแต่แรกเลย!เหวินเหยียนโจวไม่รู้ว่าโหลวฉางเยว่
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 199
ในขณะเดียวกัน ทางเมืองเซินเฉิง ทำไมพี่สาวคนโตถึงติดต่อโหลวฉางเยว่ไม่ได้เลยเมื่อครู่จู่ ๆ คุณแม่โหลวก็หมดสติไป คุณหมอรีบมากู้ชีพ เคยผ่านช่วงวิกฤติมามากมาย แต่ทุกครั้งที่ต้องผ่าน พี่สาวคนโตก็ไม่เคยชินเลยสักที กลับกันดันยิ่งกลัวมากขึ้นไปอีกในวินาทีนั้น เธอโยนคำสั่งของแม่โหลวไปไกล ๆ แล้วโทรหาโหลวฉางเยว่อย่างไม่ลังเล อยากให้เธอกลับมาตัดสินใจ แต่โทรศัพท์ของโหลวฉางเยว่กลับติดต่อไม่ได้พี่สาวคนโตกำลังจะโทรเป็นครั้งที่สอง คุณหมอก็กู้ชีพเสร็จแล้ว คุณหมอมาอธิบายอาการตรงหน้าเธอ “ตอนนี้คงที่แล้วครับ เมื่อกี้เป็นเพราะสมองขาดออกซิเจนก็เลยทำให้หมดสติไป”“งั้น...ก็ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”“บอกไม่ได้ครับว่าจะไม่เป็นอะไร สมองขาดออกซิเจนจะทำให้เกิดความเสียหายของระบบประสาท ความเสี่ยงของโรคแทรกซ้อนหลังจากผ่าตัดในอนาคตก็จะเพิ่มขึ้น ญาติอย่างพวกคุณต้องเตรียมใจเอาไว้นะครับ”“...”พี่สาวคนโตมองเขาอย่างสับสนหมายความว่าอะไรคะ? อะไรคือโรคแทรกซ้อน? ความหมายคือ ความเสี่ยงในการผ่าตัดจะมีเพิ่มมากขึ้นเหรอ?เธอทำเรื่องอะไรผิดหรือเปล่า...มือของพี่สาวคนโตสั่นเล็กน้อย ไม่สิ เธอไม่ได้ผิดนี่ไม่ใช่ความผิดของเธอ แต่เป็นเพร
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 200
โหลวฉางเยว่จับผ้าเสื้อกันหนาวที่หน้าอกของชายหนุ่มเอาไว้แน่นอย่างอดไม่ได้เหวินเหยียนโจวก้มหน้ามองเธอทีหนึ่ง เพิ่งจะรู้จักพึ่งพาเขาในเวลาแบบนี้เองเหรอ ก่อนจะมองไปที่โจววั่ง “เสียวเหม่ย? งั้นคุณโจวก็จำผิดคนแล้ว เธอคือเลขาของผม”โจววั่งยิ้มอย่างเย็นชา “เป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง? เธอก็คือเสียวเหม่ย ผมไม่ได้จำผิดคนแน่”เหวินเหยียนโจวหัวเราะทีหนึ่ง “ความหมายของคุณคือ ผมจำผิดคน?”น้ำเสียงของเขาไม่หนัก แต่เขาคนนี้ มีพลังแห่งการคุกคามอยู่ในตัว เพียงแต่ยืนอยู่ตรงไหน ก็ทำให้คนไม่กล้าล่วงเกินพลังแห่งการคุกคามแบบนี้ มาจากความมั่งคั่งและอำนาจที่สั่งสมมาจากรุ่นสู่รุ่นของตระกูลเหวิน มาจากการเงยหน้าและยืดคอในการทำกิจการของปี๋หยุนกรุ๊ป และมาจากชื่อเสียงที่เหวินเหยียนโจวแม้จะอายุยังน้อยแต่ก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดในด้านธุรกิจในสายตาของเขาไม่มีใครเย่อหยิ่งผยอง ล้วนมีเงินทุนทั้งนั้นฉะนั้นเขาบอกว่าเขาไม่ผิด โจววั่งเขากล้าบอกว่าเขาผิดเหรอ?โจววั่งหน้าคล้ำดำเขียว เขาอยากขู่ให้เหวินเหยียนโจวกลัว แต่เดิมทีเหวินเหยียนโจวไม่สะทกสะท้านไม่กลัวใด ๆ แถมยังขู่กลับให้เขากลัวอีกต่างหากการกระทำต่อมาของเหวินเหยียนโจวก็คือส
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 201
เหวินเหยียนโจวสะบัดขี้เถ้าบุหรี่ออกโดยไม่ปฏิเสธและเม้มริมฝีปาก: "ดึกแล้ว คุณรีบไปนอนเถอะ"“โอเค”ซิ่วอวี้วางสายโทรศัพท์เหวินเหยียนโจวกลับมาที่ห้องและจ้องมองผู้หญิงที่กำลังหลับอยู่บนเตียงเป็นเวลานาน จากนั้นจึงล้มตัวลงนอนและกอดเธอไว้……เช้าวันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ถูกปลุกให้ตื่นมาฤทธิ์ของยาหมดลง และโหลวฉางเยว่ก็ยังมีสติอยู่มากในขณะนี้ เธอหยิบของที่อยู่บนโต๊ะข้างเตียงแล้วโยนไปที่ชายบนตัวของเธอโดยตรง: "ออกไป!"เหวินเหยียนโจวไม่ทันระวังเล็กน้อย และที่เขี่ยบุหรี่ก็ฟาดไปที่หน้าผากของเขามีเลือดออกแต่กลับเป็นสีแดงทั้งหมดเขารีบคว้ามือของเธอแล้วกดลงบนหมอนทั้งสองข้าง ตาขาวของโหลวฉางเยว่กลายเป็นสีแดงและเธอก็จ้องมองเขาอย่างใกล้ชิดเหวินเหยียนโจวพูดอย่างเย็นชา: "ตอบแทนความเมตตาด้วยความเกลียดชัง ถ้าเมื่อคืนนี้ไม่ใช่เพราะผม ตอนนี้คุณคงถูกฝังอยู่ในหลุมแล้ว"หน้าอกของโหลวฉางเยว่ลุกขึ้นและล้มลงอย่างรุนแรง และเธอก็เม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "...ลงไป"เหวินเหยียนโจวโค้งริมฝีปาก: "คุณเสพติดการทุบตีผมหรอ? ผมบอกคุณแล้วว่าคุณไม่มีโอกาสครั้งที่สามที่จะทำอีก ถ้าคุณทำอีกคุณจะต้องรับผลที่ตามมา ตอนนี้คุ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 202
โหลวฉางเยว่พลิกดูอัลบั้มรูปแต่ไม่พบรูปถ่ายเธอคลิกที่บัญชีไลน์ของเหวินหยานโจวอีกครั้ง และพบบัญชีของเธอเอง อินเทอร์เฟซการไลน์ก็ว่างเปล่าเช่นกัน...เหวินเหยียนโจวโกหกเธอหรือเปล่า? จริงๆแล้วเขาไม่ได้ถ่ายรูปเหรอ?โหลวฉางเยว่รีบส่ายหัวเพื่อปฏิเสธความคิดของเธอเธอเดียงสาเกินไปไม่ได้ ตอนนี้เหวินเหยียนโจวก่อเรื่องได้ทุกอย่างเหรอ? มีแนวโน้มว่าเขาบันทึกรูปภาพไว้ที่อื่นมากกว่าเมื่อเธอได้ยินว่าน้ำในห้องน้ำหยุด โหลวจางเยว่ก็คว้าโทรศัพท์ของเธอแล้วโยนไปที่มุมห้อง!ตะลึง!หากคุณมีรูปถ่ายจริงๆ หากคุณทำให้โทรศัพท์เสียหาย มีความเป็นไปได้ที่รูปถ่ายจะถูกทำลายเหวินเหยียนโจวเดินออกจากห้องน้ำโดยมีความชื้นไปทั่วร่างกาย และบังเอิญเห็นฉากนี้สายตาเย็นชาของเขากวาดไปโทรศัพท์มือถือที่แบ่งออกเป็นสามส่วนที่บนพื้น แล้วตกลงไปตัวที่โหลวฉางเยว่:"คุณไม่รู้หรือว่ามีสิ่งหนึ่งในโลกนี้ที่เรียกว่าคลาวด์"โหลวฉางเยว่ยับยั้ง: "เธออยากทำอะไรอีก นอนก็นอนแล้ว ยังไม่พอใจอีกเหรอ?"เหวินหยานโจวสวมเสื้อคลุมอาบน้ำแบบเดียวกับของเธอ เมื่อมองแวบแรก มันดูเหมือนเป็นฉากที่ใกล้ชิดมาก เขาพิงกำแพงแล้วมองดูเธอ: "พอใจแล้ว บริการขอ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 203
โหลวฉางเยว่ขมวดคิ้วว่า: "พี่? คุณยังฟังอยู่หรือเปล่า? แม่เป็นอะไรหรือเปล่า?"น้ำเสียงของเธอดูกังวลเล็กน้อย แล้วพี่สาวคนโตก็พูดว่า "ไม่เป็นไร เมื่อคืนแม่อยากคุยกับเธอ เลยขอให้โทรหา... ถุงมือถักไว้เรียบร้อยแล้ว คงอยากจะถามเธอ เธอยังต้องการอะไรอีกไหม"เมื่อได้ยินเช่นนี้ คิ้วของโหลวฉางเยว่ก็ผ่อนคลายลงอีกครั้งเมื่อคืนพี่สาวคนโตโทรมาเพียงครั้งเดียว และดูเหมือนว่าอาจจะไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน ไม่อย่างนั้นก็คงเป็นการโทรต่อเนื่องกัน“ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ขอให้แม่อย่าถักแล้ว ทำเช่นนี้ต้องใช้พลังงานมาก” โหลวฉางเยว่เม้มริมฝีปาก “แม่ตื่นแล้วเหรอ? ให้เธอฟังหน่อย”“แม่กำลังฉีดยาอยู่ ไม่สะดวกรับสาย ขอรออีกหน่อยนะคะ”“โอเค”โหลวฉางเยว่วางสายแม้ว่าพี่สาวคนโตจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่เธอยังคงมีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้อยู่ในใจ... อาจเป็นเพราะเมื่อคืนมีเรื่องมากเกินไปจนเกินความคาดหมายของเธอ และอารมณ์ของเธอยังไม่สงบลงเมื่อลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่ง เธอก็เดินออกไปแล้วโทรหา เสิ่นซู่ชินอีกครั้งเสิ่นซู่ชินรับสายในทันที: "โหลวฉางเยว่ เธอยังโอเคไหม?"โหลวฉางเยว่หยุดชั่วคราวแล้วพูดว่า "ฉันสบายดี"เ
บทล่าสุด
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 418
พอแม่โหลวก็ได้ยินเสียงพ่อโหลวกลับมา จากนั้นเธอก็นำอาหารจานสุดท้ายมาเสิร์ฟที่โต๊ะ“งั้นก็มากินข้าวกันเถอะ วันนี้เย่ว่เยว่พาเหยียนโจวกลับมาด้วย เธอไม่ได้บอกเราล่วงหน้า พวกเราเลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ เลยมีแค่อาหารทำเองที่บ้าน ไม่รู้ว่าเหยียนโจวจะทานได้หรือเปล่า? ”เหวินเหยียนโจวลุกขึ้นยืน เหลือบมองใบหน้าซีดเซียวของพ่อโหลว และกระซิบเบา ๆ “เป็นผมที่ไม่ได้บอกเย่ว่เยว่ล่วงหน้าว่าผมจะอยู่ต่อ เธอถึงไม่ได้บอกกับทุกคน ไม่โทษเธอหรอกครับ”แม่ยายมองดูลูกเขย ยิ่งมองก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น แม่โหลวไม่ได้มีความสุขขนาดนี้มานานแล้ว มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอแสร้งดุออกไป “เหยียนโจว เธอก็อย่าให้ท้ายเยว่เยว่มากเกินไปสิ”แต่หลังจากที่พูดจบ เขาก็ปกป้องเธอ “แต่เยว่เยว่ของเราเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุด ต่อให้ตามใจก็ไม่เป็นไรหรอกครับ”มุมปากของโหลวฉางเยว่โค้งงอขึ้นทุกคนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แม่โหลวตักซุปเสิร์ฟให้เหวินเหยียนโจวก่อน จากนั้นจึงใช้ตะเกียบคีบผักใส่ในชามของเขา“เหยียนโจว ลองซุปปลาหน่อไม้เหลืองฤดูหนาวดูสิ หน่อไม้นั่นปลูกเองเชียวนะ ปลาก็เป็นของเพื่อนบ้านที่ไปจับมาจากทะเล”“แล้วก็ยังมีหมูเปรี้ยวหวานสั
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 417
จนถึงตอนนี้โหลวฉางเยว่ก็ยังไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับเขาอย่างถ่องแท้ เธอเหลือบมองเขา และอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิดผู้ชายน่ะนะ ไม่ได้ “ไร้เดียงสา” ขนาดนั้น โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเหวินเหยียนโจว ผู้หญิงสนใจเขาหรือเปล่า เขาก็สามารถมองออกได้ง่าย ๆเหวินเหยียนโจวรู้อยู่แล้วว่าไป๋โหยวชอบเขา แล้วเขาก็ยังตกลงที่จะให้เธอมาอยู่เคียงข้างเขาอีก นั่นก็เป็นเหมือนคำตอบรับโดยปริยายว่าเขายอมรับความรู้สึกของเธอแล้วไม่ใช่หรือไง?พอมาคิดรวมกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันส่งท้ายปีเก่าปีที่แล้ว ก็มีความคิดเห็นที่เกี่ยวกับเธอขึ้นมา เขาเย็นชาใส่เธอตลอด ดังนั้นที่เขาเก็บไป๋โหยวไว้ ไม่ใช่แค่เพราะว่าอยากจะทำให้เธอโกรธ แต่วางแผนที่จะทำให้ “เปลี่ยนใจ” ด้วยสินะ?โหลวฉางเยว่พูดด้วยความรำคาญ “แม่ของคุณชอบไป๋โหยวมากเลยเหรอคะ? เธอยังอยากให้คุณแต่งงานกับไป๋โหยวด้วยใช่ไหม? เนี่ยเหลียนอี้เคยบอกฉันว่าท่านประธานใหญ่เหวินยอมรับไป๋โหยวแล้วด้วย แต่เพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็ปฏิเสธกะทันหัน เป็นเพราะว่าท่านประธานใหญ่เหวินรู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับแม่ของคุณรึเปล่าคะ? ”แม้ว่าโหลวฉางเยว่จะไม่ค่อยรู้เรื่องคร
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 416
ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว แต่พ่อโหลวก็ยังไม่กลับมา พี่เลี้ยงจึงออกไปตามหาเขาเดิมทีโหลวฉางเยว่ต้องการช่วยแม่โหลววางจานและตะเกียบ แต่แม่โหลวก็ให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนเหวินเหยียนโจว เพราะเธอกลัวว่าลูกเขยคนจะอึดอัดถ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว......จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? ต่อให้ฟ้าจะถล่ม ประธานเหวินก็ยังคงมั่นคงไม่ขยับเขยื้อนอยู่ดีแต่ยังไงโหลวฉางเยว่ยังคงเดินไปหาเขาเหวินเหยียนโจวอยู่บนโซฟาสำหรับสองคน เดิมทีเธอต้องการนั่งบนโซฟาเดี่ยวที่อยู่ข้าง ๆ แต่ประธานเหวินดึงเธอเข้ามานั่งกับเขาเขากระซิบข้างหูเธอ “คุณพูดอะไรกับแม่ของคุณบ้าง? ”หูของโหลวฉางเยว่ไวต่อความรู้สึกมาก เธอก็กระตุกตัวหลบอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ไม่ได้พูดอะไรหนิคะ”“ไม่พูดงั้นเหรอ แล้ววทำไมท่าทีที่เธอมีต่อผมถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้? ” เหวินเหยียนโจวบีบนิ้วของเธอ “คุณคิดว่าผมดูไม่ออกเหรอ? เมื่อกี้เธอไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ แล้วผมมีอะไรที่ทำให้แม่ยายไม่พอใจเหรอ? ”ความมั่นใจของประธานเหวินก็มาจากสภาพที่เหนือกว่าของเขา แต่ตราบใดที่พ่อแม่ไม่ขายลูกกิน สิ่งแรกที่พวกเขาจะพิจารณาเมื่อลูกจะแต่งงานก็คืออุปนิสัยของอีกฝ่ายการแสดงออกของโหลวฉางเยว่ยังคง
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 415
แม่โหลวไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าเหวินเหยียนโจวจะตอบด้วยท่าทีนอบน้อม แต่เธอก็มองออก ด้วยลักษณะท่าทางและนิสัยของเหวินเหยียนโจว คงไม่ใช่แค่มี “เงินเล็กน้อย” ถึงสามารถเลี้ยงเขามาได้แน่ ๆ “งั้นก็ดีมาก ดีแล้วล่ะ พวกลูกคบกันมาสามปี สิ่งที่ควรจะเรียนรู้ก็น่าจะเรียนรู้กันมาหมดแล้ว แม่เองก็ไม่มีอะไรที่จะต้องถามอีกแล้วล่ะ”เหวินเหยียนโจวไม่ชอบพูดอ้อมค้อม จู่ ๆ เขาก็จับมือโหลวฉางเยว่ “เมื่อกี้ผมเพิ่งขอเยว่เยว่แต่งงานครับ และเธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย”โหลวฉางเยว่มองไปที่แม่ของโหลวโดยไม่รู้ตัวใบหน้าของแม่โหลวเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอไม่ได้มีความสุขมากนัก เธอฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ จะเร่งรีบขนาดนี้ได้ยังไง พวกเรายังไม่ได้รู้จักเธอมากขนาดนั้นเลย เราเองก็ไม่เคยพบพ่อแม่ของเธอด้วย อย่างน้อยก็ควรจะหาเวลา ให้พวกเราทั้งสองตระกูลได้พูดคุยกันและปรึกษาหารือกันหน่อย”เหวินเหยียนโจวหยิบถ้วยชาขึ้นมา แต่เขาแค่เอามันมาใกล้จมูกแล้วดมกลิ่น เขาไม่ได้ดื่มมัน จากนั้นก็วางมันกลับไปที่เดิม สีหน้าเขาดูไม่ใส่ใจโหลวฉางเยว่รู้จักเขาดี เขารู้สึกว่าชาราคาถูกเกินไป เกินกว่าที่เขาจะเอาเข้าปากได้ และคำพูดเหล่า
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 414
ระยะทางจากห้างสรรพสินค้าถึงบ้าน ก็ใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที โหลวฉางเยว่ก็ครุ่นคิดว่าจะพูดอะไรดีอยู่ในใจ จะบอกพ่อโหลวแม่โหลวยังไงดี เกี่ยวกับเรื่องที่เธอกำลังจะแต่งงาน?จะให้อธิบายยังไง ว่าลูกสาวของพวกเขา ตอนเพิ่งออกจากบ้านก็เป็นแค่คนโสด แต่ผ่านไปได้แค่ครึ่งชั่วโมง กลับบ้านมาก็กลายเป็นคนที่กำลังจะแต่งงานอย่างงั้นเหรอ?เธอคิดไม่ตกเลยจริง ๆ เลยได้แต่พาเหวินเหยียนโจวเดินไปรอบ ๆ ตรอกเท่านั้น จนกระทั่งประธานเหวินเริ่มหมดความอดทน เขาคว้าหลังคอของเธอแล้วลากกลับบ้าน“ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่งที่ว่า ‘แม้ลูกสะใภ้จะขี้เหร่ แต่ก็จำเป็นจะต้องเจอหน้าพ่อแม่สามีอยู่ดี’ ผมคงไม่ได้ไร้ความสามารถถึงขั้นทำให้คุณอายจนไม่กล้าพาผมไปเจอหน้าพวกท่านหรอกมั้ง? ”โหลวฉางเยว่คิดว่าเขามีความสามารถมากเกินไปต่างหาก เธอถึงไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่ของเธอยังไงดีคิ้วของเหวินเหยียนโจวขยายออก และยกขึ้นเล็กน้อย แล้วเขาก็พูดด้วยหางเสียงว่า “หืม” โหลวฉางเยว่ทำได้แค่กัดฟัน แล้วพาเขาเข้าไปพ่อโหลวออกไปตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่กลับมาแม่โหลวเพิ่งเห็นว่าเธอพาเพื่อนกลับบ้านมาด้วย แถมยังเป็นเพื่อนผู้ชายอีกต่างหาก รู้สึกประหลาดใจและตกใจม
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 413
ผนังซีเมนต์สีเทาที่ได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ ทำให้รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อย ขณะที่เธอกำลังจัดเสื้อผ้าตัวเองอยู่ โหลวฉางเยว่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอย่างอื่น “......ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรเลยนะคะ คุณเลิกคิดเองเออเองได้แล้วค่ะ”เหวินเหยียนโจวก็ยังคงจัดการวางแผนเองอยู่ “ยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าบ้านจริง ๆ คงดูไม่ดีถ้าเข้าไปมือเปล่า คุณช่วยพาผมไปที่ห้างสรรพสินค้าในตำบลของคุณหน่อยสิ แล้วคุณก็ช่วยเลือกของขวัญที่เหมาะกับพ่อแม่ของคุณด้วย”“......”“เด็กดี นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับพ่อแม่คุณ คุณต้องช่วยผมด้วยนะ”“......”โหลวฉางเยว่ลูบแหวน เธอไม่รู้ว่าเธอตัวชาเพราะการที่เขาเรียกเธอว่าเด็กดี หรือเป็นเพราะสับสนกับท่าทางที่เขายอมก้มหัวให้กันแน่ เธอค่อนข้างสับสนอย่างมาก แต่เธอก็ยังพาเขาไปที่ห้างสรรพสินค้าอยู่ดีโชคดีที่ชุมชนนี้เป็นพื้นที่ท่องเที่ยว เลยยังพอจะมีห้างสรรพสินค้าที่จำหน่ายสินค้าแบรนด์ระดับไฮเอนด์อยู่บ้างแต่ก่อนที่จะเข้าประตู เหวินเหยียนโจวก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง เขามองไปที่ชื่อผู้โทร ขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาไม่ผ่อนคลายเหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับเธอเมื่อกี้โหลวฉางเยว่มองไปที
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 412
ทันทีที่คำพูดจบลงไม่ถึงวินาที เหวินเหยียนโจวก็ก้มศีรษะลงและจูบเธออย่างเร่าร้อนต่อให้มีการแย่งชิง การปล้นชิงทรัพย์ในเวลากลางวันแสก ๆ หรือแม้แต่ผู้คนรอบข้าง เขาก็ไม่สนใจทั้งนั้น เขาจับหลังศีรษะของเธอและใช้ลิ้นของเขารุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ของเธอ โหลวฉางเยว่กลัวว่าจะถูกคนรู้จักเห็นเข้า เธอจึงได้แต่จับชุดสูทของเขาไว้แน่น “เหวิน เหวินเหยียนโจว...... ”เหวินเหยียนโจวค่อนข้างเฉยเมยกับเรื่องพวกนั้น เขาจูบเธอสักพักก่อนที่จะปล่อยริมฝีปากของเธอ เขาหอบเบา ๆ ต่อหน้าเธอ ทั้งเซ็กซี่และเย้ายวน “ไม่ใช่แค่การลอง แต่เป็นการตัดสินใจแล้ว เราจะคบกัน”เขาจับมือของโหลวฉางเยว่ขึ้นมา โดยไม่ให้โอกาสโหลวฉางเยว่ได้เห็นชัดเจนว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แล้วเขาก็สวมแหวนไว้บนนิ้วนางของเธอม่านตาของโหลวฉางเยว่หดตัวลง!เสียงของเหวินเหยียนโจวแหบแห้ง “เด็กดี ตอนนี้สำนักงานกิจการพลเรือนก็หยุดกันหมดแล้ว รอถึงเดือนหน้าวันที่เก้า ในเวลาราชการ เราค่อยไปจดทะเบียนกันนะ”อะ อะไรนะ?ว่ายังไงนะ ! ?เดี๋ยวนะ!พอโหลวฉางเยว่รู้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น ประสาทของเธอก็แทบจะระเบิด!เธอปิดปากเหวินเหยียนโจวอย่างรวดเร็ว เพื่อหยุดไม่ให้เขาพูดเ
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 411
เช้าวันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือตีสี่ตีห้าเธอเพิ่งจะหลับตาลงได้ แต่ยังไม่ทันจะได้นอน เธอง่วงจนแทบจะทนไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเปิดเปลือกตาขึ้นด้วยความพยายามอย่างมาก เมื่อเธอเห็นว่าผู้โทรคือเหวินเหยียนโจว อาการง่วงนอนของเธอก็แทบจะถูกขับออกไปในทันทีเธอลุกขึ้นนั่ง มองดูซองจดหมายสีเหลืองอ่อนบนโต๊ะข้างเตียง พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปากล่างของตัวเองหลังจากถอนหายใจและระงับอารมณ์ได้แล้ว เธอก็รับสาย “ฮัลโหล”เสียงเย็นชาของเหวินเหยียนโจว ก็ได้ลอยผ่านเคลื่อนโทรศัพท์ ส่งตรงไปถึงหูของเธอ และยังคงสามารถทำให้เธอขนลุกได้โดยไม่ทันตั้งตัว“คุณกำลังทำอะไรอยู่? ”“......นอนค่ะ”“คุณนอนที่ไหน? ” น้ำเสียงของชายคนนั้นเข้มขึ้นทันที “ผมอยู่ในห้องของคุณ แต่ก็ไม่เห็นคุณ คุณไปนอนที่ไหนเหรอ? ”สถานการณ์ของเขาตอนนี้เหมือนกำลังจับคนทำผิด......โหลวฉางเยว่ตกตะลึง “คุณอยู่ในห้องของฉันเหรอคะ? คุณไปหาฉันที่ซีเฉิงเหรอคะ? ”“ไม่ใช่ว่าเมื่อวานคุณทำงานเป็นวันสุดท้ายหรอกเหรอ? ผมเลยมารับคุณกลับเซินเฉิง” เหวินเหยียนโจวถามต่อว่า “ตอนนี้คุณอยู่ที่
บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน บทที่ 410
รักข้างเดียว......ลมพัดโดนผิวของโหลวฉางเยว่จนเกิดเป็นชั้นอนุภาคเล็ก ๆ เธอยังคงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออยู่เลย แต่จะให้เธอตรวจสอบยังไงกันล่ะว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเท็จกันแน่?โหลวฉางเยว่จำได้อีกว่า ในวันที่เธอเลี้ยงข้าวเขาที่ร้านอาหารส่วนตัว เขายังเคยถามเธอเกี่ยวกับลิ้นชักจดหมายรักอีกด้วยตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าทำไมเขาต้องใส่ใจเรื่องนี้มากขนาดนั้นด้วย พอลองมองดูตอนนี้แล้ว คงไม่ใช่ว่าปีนั้นเอง เขาก็เขียนจดหมายรักให้เธอด้วยหรอกนะ?จู่ ๆ โหลวฉางเยว่ก็ลุกขึ้นยืน ตาของเธอเป็นก็ประกาย จดหมายรักพวกนั้นเธอน่าจะยังเก็บไว้ที่บ้าน บ้านที่ตำบลเฟิงเสียน เธอโทรหาหลี่ซิงรั่วทันที“ซิงรั่ว เธอออกเดินทางรึยัง? ”“กำลังจะออกเดินทางแล้ว เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ”“ฉันอยากกลับเซินเฉิงกับเธอด้วย สะดวกไหม? ”หลี่ซิงรั่วหยุดชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “สะดวกสิ เธอยังอยู่ที่ประตูร้านอาหารเดิมรึเปล่า? ฉันจะไปรับเธอ”ในไม่ช้า รถของหลี่ซิงรั่วก็ขับมาถึง โหลวฉางเยว่ก็เปิดประตูและเข้าไปจากนั้นหลี่ชิงรั่วจึงถามว่า “เป็นเพราะประธานเหวินหรือเปล่า? ”หัวใจของโหลวฉางเยว่เต้นเร็วขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ เธอรีบร้อ
