บทที่ 93

ฮั่วหานฮุยไม่แน่ใจว่าทําไมคุณย่าถึงถามแบบนี้ขึ้นมาได้ และไม่รู้ว่าจะต้องตอบอย่างไรอยู่สักพัก

วินาทีต่อมา ท่านหญิงฮั่วก็พูดสบายๆ ว่า “เมื่อกี้ย่าเพิ่งวิดีโอคอลกับซีซี ซีซียังทํางานล่วงเวลาในสตูดิโออยู่เลย หลานกลับบ้านก็ไม่ไปรับเธอหรือไง?”

ฮั่วหานฮุยตอบอย่างใจเย็นว่า “จะไปเดี๋ยวนี้ครับ”

“ไปตอนนี้เลย บอกเวลารถติดไปด้วย พวกหลานไปกินอาหารตะวันตกใกล้ๆแถวนั้นก็ได้”

“คุณย่า ผมอยากจะถามว่าช่วงนี้คุณย่าสบายดีหรือเปล่าครับ?”

“ย่าสบายดีจะตายไป หากหลานกับซีซีมีตุ๊กตาตัวน้อยๆให้ย่าไวๆ ย่าจะต้องอยู่ได้อีกนาน รีบไปรับซีซีเร็วเข้า อย่าพูดไร้สาระอยู่เลย ย่าเห็นหลานแล้วก็หงุดหงิด!”

ตู้ดๆ โทรศัพท์ถูกตัดสายไปในทันที

ฮั่วหานฮุยแทบอยากจะร้องไห้ออกมา แต่เมื่อเห็นว่าคนแก่ดูกระวนกระวายใจมาก เขาก็สบายใจขึ้นเล็กน้อย

ชายหนุ่มมองดูนาฬิกา ผู้หญิงคนนั้นยังทำงานล่วงเวลาอยู่อีกเหรอ

เขาหยิบเสื้อสูทและเดินออกไป

สตูดิโอ

จ้าวซีซีวาดร่างการออกแบบอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เพียงลำพัง ครั้งนี้ลูกค้ารับมือยากเล็กน้อย ร่างกายออกแบบที่เธอวาดในระหว่างวันตอนนี้จําเป็นต้องแก้ไข เนื่องจากอีกฝ่ายรีบตกแต่ง เธอจึงต้องทํางานล่วงเวลาเพื่อเอาร่าง