เลขาหลี่มองตําแหน่งของกรอบรูป“แขวนเอาไว้ตรงนี้มันจะเด่นเกินไปหรือเปล่าคะ?”“ฉันแขวนเอาไว้ให้คุณย่าเห็นเท่านั้น”เลขาหลี่เผยความสงสัยที่ไม่น่าจะมีในวัยแบบนี้ออกมา เธอรู้สึกว่ายิ่งนานไปตัวเองก็ยิ่งไม่เข้าใจการกระทำของบอสมากขึ้นเรื่อยๆหลายวันมานี้ จ้าวซีซีมักจะเหม่อลอยอยู่เล็กน้อยเพราะท้ายที่สุดแล้ว ออเดอร์ได้เสร็จสิ้น แต่เงินยอดสุดท้ายเธอยังไม่ได้รับแต่อย่างใดแต่เมื่อนึกถึงฮั่วหานฮุยขึ้นมา เธอก็นึกถึงจูบที่เกิดจากอุบัติเหตุในห้องโถงของวันนั้น แล้วก็แทบจะแทรกแผ่นดินหนีเสียจริงๆจางเหวินเหวินถือกาแฟแล้วเดินเข้ามา“ออเดอร์ห้าล้านของใครกันนะ สิ้นเสร็จไปนานหลายวันแล้ว ทำไมยังไม่ได้เงินยอดสุดท้ายอีก คงไม่ใช่เพราะไปทำให้ใครเขาขุ่นเคือง แล้วไม่ได้รับเงินหรอกนะ”จ้าวซีซีหยิบโทรศัพท์มือถือและเดินออกไปข้างนอก จากนั้นเธอก็ต่อสายไปหาเลขาหลี่โดยตรง“คือว่า ฉันก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรหรอกนะ แค่อยากจะถามเรื่องเงินยอดสุดท้ายน่ะ”“คุณนายรอสักครู่นะครับ ผมจะไปถามบอสให้”เลขาหลี่ถือโทรศัพท์และไปรายงานกับฮั่วหานฮุย ชายหนุ่มนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่โอ่อ่า และเขาก็ขยับริมฝีปากบางขึ้นมา“ทำไมเธอต้องถามนายด้วย น
ฮั่วหานฮุยเดินเข้าไปในออฟฟิศ ใบหน้าไม่มีการแสดงออกอย่างอื่น และดูไม่ออกว่าอารมณ์ไหนกันแน่ด้วยหลินซีรีบเดินเข้าไปด้วยรอยยิ้ม“หานฮุย ฉันตั้งใจทำซุปไก่มาให้คุณเลยนะ”“คุณออกไปก่อน”ดูเหมือนว่าหลินซีไม่อยากจะเชื่อ เธอยังมองมาทางจ้าวซีซีแวบหนึ่งอีกด้วย หรือว่าเธอฟังผิดไป เขาให้จ้าวซีซีออกไปใช่หรือเปล่า?ฮั่วหานฮุยเงยหน้ามองหลินซี ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจมีความไม่เต็มใจแวบเข้ามาในดวงตาของหลินซี จากนั้นเธอก็เสแสร้งพูดออกมาอย่างใจกว้างว่า“โอเค พวกคุณคุยกันไปก่อนนะ ฉันจะรอคุณอยู่ข้างนอก”จ้าวซีซีได้ยินหลินซีเหยียบรองเท้าส้นสูงและเดินออกไปจากออฟฟิศอย่างไม่เต็มใจพื้นที่ภายในห้องที่กว้างใหญ่ มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นจ้าวซีซีนั่งลงบนโซฟาอย่างจริงจัง และแอบมองผู้ชายกากคนนั้นไปแวบหนึ่งฮั่วหานฮุยโยนปากกาในมือไว้บนโต๊ะด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ แล้วพูดด้วยเสียงที่คมชัดขึ้นมาว่า“พูดมาสิ”เธอลองเอ่ยปากหยั่งเชิงไปว่า“เงินยอดสุดท้าย ยังจะให้หรือเปล่า?”ฮั่วหานฮุยโกรธจัดจนดึงเนกไท จากนั้นก็จ้องมองผู้หญิงบนโซฟา แล้วพูดว่า“จ้าวซีซี คุณเห็นแก่เงินเท่านั้นใช่ไหม?”จ้าวซีซีตบเสื้อผ้าและยืนขึ้น“ไม่ให
หลินซีออกมาจากออฟฟิศพร้อมกับกระติกเก็บความร้อนในมือ โดยที่มุมปากกระตุกยิ้มหยันออกมา จ้าวซีซี เธอเอาอะไรมาแข่งกับฉัน?เธอจะต้องรีบเกลี้ยกล่อมให้พี่สามมาทำการผ่าตัดให้คุณย่าให้ได้ แบบนี้ถึงจะสามารถขับไล่นังผู้หญิงที่อุกอาจอย่างจ้าวซีซีคนนั้นออกไปได้!——ฮั่วหานฮุยอยู่ที่ออฟฟิศเพียงลำพัง ดูเอกสารเป็นเวลานาน และก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาแล้วเขาเรียกเลขาหลี่เข้ามา“โอนเงินยอดสุดท้ายให้เธอ”เลขาหลี่รีบจัดคนให้ไปจัดการทันที แล้ววางกล่องอาหารเดลิเวอรี่ไว้บนโต๊ะ“บอสครับ ถึงเวลามื้อกลางวันแล้วนะครับ”ฮั่วหานฮุยวางเอกสารในมือลงข้างโต๊ะกาแฟ เมื่อเห็นด้านในมีซุปอยู่ ใบหน้าก็เย็นชาขึ้นมาทันที“นี่คืออะไร?”“ซุปซี่โครงหมูหัวไชเท้าขาวครับ เมื่อก่อนท่านชอบมากเลยนะครับ”เมื่อฮั่วหานฮุยนึกถึงคำพูดเมื่อครู่นี้ของจ้าวซีซีขึ้นมา เขาก็โกรธจนลูบขมับ“ต่อไปอย่าให้ฉันเห็นเมนูนี้อีก!”——จ้าวซีซีเพิ่งจะกลับไปถึงสตูดิโอ มือถือของเธอก็ได้รับข้อความจากธนาคารหนึ่งข้อความเธอนับตัวเลขที่เข้ามาในบัญชี ทั้งหมดสี่ล้าน ไม่ขาดไม่เกินเธอยังคิดว่าฮั่วหานฮุยจะไม่จ่ายเงินยอดสุดท้ายเสียแล้ว เพราะสุดท้ายแล้วเธอไปด่าเขาว่
จ้าวซีซียืนอยู่ที่ทางเดิน เมื่อเห็นผู้ใหญ่สองท่านนั่งอยู่บนโซฟานั้น เธอก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อยฮั่วหานฮุยผู้ชายกากคนนั้น ไหนบอกว่าคุณย่าจะมาอีกสองวันข้างหน้าไม่ใช่เหรอ?“ซีซี หนูเลิกงานแล้วเหรอ รีบมาเร็วเข้า!”คุณหญิงฮั่วรีบกวักมือเรียกเธอ จ้าวซีซีเผยรอยยิ้มออกมา หลังจากเปลี่ยนรองเท้าก็เดินเข้าไป และยื่นส่งกระเป๋าผ้าในมือให้กับสาวใช้เสี่ยวหงอย่างใจเย็นโชคดีที่เธอไม่ได้ถือกระเป๋าเดินทางมา ไม่งั้นจะต้องถูกเปิดโปงแน่ๆจ้าวซีซีเดินเข้าไปนั่งอยู่ข้างๆคุณหญิงฮั่วด้วยรอยยิ้ม สัมผัสได้ว่ามือของหญิงชราเย็นกว่าก่อนหน้านี้ไม่น้อยเลยดูแล้วฮั่วหานฮุยพูดไม่ผิดเลย ช่วงนี้คุณย่าฮั่วสุขภาพไม่ดีจริงๆคุณย่าฮั่วจับมือเธอว่า“ตอนแรกยังกังวลเรื่องความสัมพันธ์ของพวกเธออยู่เลย แต่เมื่อฉันเห็นภาพแต่งงานของพวกเธอที่ห้องรับแขกแล้ว ฉันก็วางใจได้แล้วล่ะ”จ้าวซีซีเพิ่งเห็นรูปแต่งงานของเธอกับฮั่วหานฮุยที่แขวนอยู่บนกําแพงนั้น!เธอชะงักไปครู่หนึ่ง ท่าทางดูแปลกๆไปเล็กน้อยนี่คือสิ่งที่เธอจงใจออกแบบมาเพื่อทำให้ฮั่วหานฮุยขยะแขยง เพราะท้ายที่สุดแล้วตามการจับคู่ทางสุนทรียศาสตร์ การเว้นช่องว่างจะดูดีกว่า ไม่เหมา
ฮั่วหานฮุย“...”จ้าวซีซีคล้องมือคุณหญิงฮั่ว แล้วค่อยๆส่งหญิงชราออกไปจากวิลล่าหลี่อู่หรานตามหลังไปหนึ่งก้าว เธอมองรูปถ่ายแต่งงานที่แขวนอยู่บนผนังห้องนั่งเล่น จะมองอย่างไรก็ขัดหูขัดตาไปหมด“ลูกรัก ลูกไล่เธอออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?”“แม่ครับ พวกเราแค่แสดงละครเท่านั้น”“แม่ต้องรีบไปหาหนูหลินเสียแล้ว บอกให้เธอรีบบอกให้พี่ชายมาผ่าตัดให้คุณย่าของลูกไวๆ เพื่อหลีกเลี่ยงเรื่องจะบานปลายไปมากกว่านี้”ฮั่วหานฮุยยืนอยู่ที่เดิม เขาหันกลับมามองรูปถ่ายแต่งงานบนผนังด้วยดวงตาที่ซับซ้อนเล็กน้อยหลังจากจ้าวซีซีกลับไปที่ห้องโถง และมองแม่สามีหลี่อู่หรานเดินออกไปแล้วนั้น เธอก็หันไปเห็นรูปถ่ายแต่งงานนั้นชายหนุ่มหันข้าง“ก่อนที่คุณย่าจะทำการผ่าตัด ผมหวังว่าคุณจะแสดงบทบาทของตัวเองให้ดี”“ฉันจะระมัดระวังนะ ในเมื่อคุณย่าได้กลับไปแล้ว งั้นคืนนี้ฉันกลับไปได้ใช่ไหม?”ฮั่วหานฮุยขมวดคิ้ว“รีบกลับไปขนาดนี้ มีใครรอคุณอยู่หรือเปล่า?”“แน่นอน เป็นคนสำคัญที่สุดน่ะ”ป้าใหญ่กำลังรอเธออยู่นะจ้าวซีซีมองไปที่สาวใช้เสี่ยวหง“ช่วยเอากระเป๋าเสื้อไปเก็บในห้องแต่งตัวหน่อยนะ ครั้งต่อไปฉันจะได้ไม่ต้องเอาเสื้อมาอีกแล้ว”เธอหันกลับ
จ้าวซีพยักหน้า“โอเค ฉันตกลง”แต่ทำการหย่าเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรยากเกินไปนี่ยังไงเสียใบสัญญาการหย่าร้างก็ได้เซ็นแล้วหลังจากหลินซีออกจากสตูดิโอนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาพี่สามหลินเป่ย แต่ปลายสายระบุว่าเป็นเครื่องเกิดอะไรขึ้น?เมื่อคืนวานเธอโทรไปหาพี่สามแต่ไม่มีใครรับสาย ส่งข้อความวีแชทไปก็ไม่ตอบกลับ ตอนนี้โทรศัพท์ก็ปิดเครื่องเอาเสียดื้อๆหลินซีจึงรีบโทรหาผู้ช่วยของเธอทันที“ไปตรวจสอบการเดินทางช่วงนี้ของพี่สามฉันที เขาไปเป็นอาสาสมัครที่สภากาชาดต่างประเทศอีกครั้งแล้วหรือเปล่า?”เธอต้องรีบเกลี้ยกล่อมให้พี่สามกลับมาทําการผ่าตัด ไม่เช่นนั้นแล้วจ้าวซีซีนั่นจะอาศัยเหตุผลว่าเพื่อสุขภาพของคุณหญิงฮั่วที่ดี เธอจะเกาะติดอยู่กับฮั่วหานฮุยไม่ยอมจากไปแล้ว——ทางนี้ จ้าวซีซีนั่งอยู่ที่โต๊ะทํางานเพียงลำพัง นึกถึงคําพูดของหลินซีเมื่อครู่ที่ผ่านมาอย่างใจลอยเมื่อครู่นี้เธอควรจะบันทึกเสียงเอาไว้จริงๆ เพื่อให้ฮั่วหานฮุยได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของนังดอกทองนี้อย่างชัดเจนแต่น่าเสียดายที่พลาดโอกาสนี้ไปเสียแล้ว ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร คาดว่าหลินซีก็คงจะไม่ยอมรับอยู่แล้วจ้าวซีซีกุมศีรษะ
สายตาของฮั่วหานฮุยลึกยิ่งขึ้น เขาจ้องเขม็งมายังใบหน้าที่คุ้นเคยและแปลกหน้าของจ้าวซีซี โดยมีแววตาที่ไม่ชัดเจนแวบขึ้นมาทั้งสามคนเข้ามานั่งอยู่ในห้องจัดเลี้ยงส่วนตัว บรรยากาศดูละเอียดอ่อนเล็กน้อยชายหนุ่มนั่งอยู่บนเก้าอี้ และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดดูวีแชท จากนั้นเขาก็เห็นข้อความวีแชทที่เธอส่งมาตอนเช้าโดยถามว่าพรุ่งนี้ว่างหรือเปล่าฮั่วหานฮุยขยับนิ้ว แล้วตอบว่า [มี]โทรศัพท์มือถือของจ้าวซีซีสว่างขึ้น เธอคิดว่าพี่สามและพี่หกคงจะมาถึงแล้ว เธอจึงรีบไปหยิบมือถือขึ้นมาดู และเธอก็ชะงักเล็กน้อยเธอแอบมองผู้ชายฝั่งตรงข้าม ตอนนี้เขาตอบเธอ?สายตาของชายหนุ่มดำสนิท และวางโทรศัพท์มือถือลงอย่างสบายๆ ราวกับว่าคนที่เขาส่งข้อความวีแชทไปหาเมื่อครู่นี้ไม่ใช่เธออย่างไงอย่างงั้นเจ้าซีซีดูไม่ออกเลยว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ทั้งๆที่เธอถามฮั่วหานฮุยว่ามีเวลาไปหย่าหรือเปล่าตามปกติ แต่ผู้ชายคนนี้กลับทำราวกับว่าเป็นพวกเดียวกับเธออย่างนั้นล่ะ!หลินซีวางเมนูลง“คุณจ้าวคะ คนที่มากับคุณยังมาไม่ถึงหรือคะ?”“ใกล้แล้วล่ะ”จ้าวซีวางโทรศัพท์ลง พี่สามและพี่หกบอกว่าอยู่ระหว่างทางแล้ว แต่รถติดนิดหน่อยก็เท่
จ้าวซีซีหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู และก็เป็นพี่สามที่ส่งข้อความมาจริงๆ[ซีซี ทางนี้มีงานด่วนที่จะต้องจัดการ พวกเธอกินกันไปก่อนนะ]ที่แท้ก็มาไม่ได้นั่นเองพี่สามหลินเป่ยเป็นหมอ คาดว่าน่าจะมีเรื่องด่วนที่โรงพยาบาล การช่วยเหลือคนเป็นเรื่องเร่งด่วนเธอวางโทรศัพท์ลง และมองไปที่หลินวู่เซิงที่อยู่ข้างๆ“กินข้าวกันเถอะ”หลินวู่เซิงอยู่ในกลุ่มวีแชท เขาได้รู้ว่าหลินเป่ยกำลังลงมาจากรถเพื่อช่วยคนที่ประสบอุบัติเหตุทางท้องถนนแล้ว ไม่มาก็ดี จะได้ไม่ต้องมาแย่งน้องสาวกับเขาไม่นานนัก อาหารก็เสิร์ฟหลินซีหยิบตะเกียบขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้ม "พวกเราก็กินเถอะ"และผลที่ได้ก็คือ หลินวู่เซิงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาคีบกุ้งตัวใหญ่ที่สุดในจานขึ้นมา“ซีซี น้องลองชิมดูสิ สดใหม่มากเลยนะ”“ซีซี น้องลองชิมอันนี้นะ ชิ้นแรกอร่อยที่สุด”“ซีซี น้องหิวน้ำหรือเปล่า เดี๋ยวพี่เทเครื่องดื่มให้นะ”...ชามเล็กๆที่อยู่ตรงหน้าจ้าวซีซีถูกพี่หกใส่อาหารจนเต็มไปหมด เธอแอบดึงแขนของพี่หกหลินวู่เซิงเบาๆ“พอแล้วค่ะ พี่กินเองเถอะนะ”จากนั้นหลินวู่เซิงถึงตัดใจวางตะเกียบลงได้“พี่ไม่ค่อยหิวน่ะ น้องกินเยอะหน่อย ดูสิผอมไปแล้วนะ”จ้า