จ้าวซีพยักหน้า“โอเค ฉันตกลง”แต่ทำการหย่าเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรยากเกินไปนี่ยังไงเสียใบสัญญาการหย่าร้างก็ได้เซ็นแล้วหลังจากหลินซีออกจากสตูดิโอนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาพี่สามหลินเป่ย แต่ปลายสายระบุว่าเป็นเครื่องเกิดอะไรขึ้น?เมื่อคืนวานเธอโทรไปหาพี่สามแต่ไม่มีใครรับสาย ส่งข้อความวีแชทไปก็ไม่ตอบกลับ ตอนนี้โทรศัพท์ก็ปิดเครื่องเอาเสียดื้อๆหลินซีจึงรีบโทรหาผู้ช่วยของเธอทันที“ไปตรวจสอบการเดินทางช่วงนี้ของพี่สามฉันที เขาไปเป็นอาสาสมัครที่สภากาชาดต่างประเทศอีกครั้งแล้วหรือเปล่า?”เธอต้องรีบเกลี้ยกล่อมให้พี่สามกลับมาทําการผ่าตัด ไม่เช่นนั้นแล้วจ้าวซีซีนั่นจะอาศัยเหตุผลว่าเพื่อสุขภาพของคุณหญิงฮั่วที่ดี เธอจะเกาะติดอยู่กับฮั่วหานฮุยไม่ยอมจากไปแล้ว——ทางนี้ จ้าวซีซีนั่งอยู่ที่โต๊ะทํางานเพียงลำพัง นึกถึงคําพูดของหลินซีเมื่อครู่ที่ผ่านมาอย่างใจลอยเมื่อครู่นี้เธอควรจะบันทึกเสียงเอาไว้จริงๆ เพื่อให้ฮั่วหานฮุยได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของนังดอกทองนี้อย่างชัดเจนแต่น่าเสียดายที่พลาดโอกาสนี้ไปเสียแล้ว ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร คาดว่าหลินซีก็คงจะไม่ยอมรับอยู่แล้วจ้าวซีซีกุมศีรษะ
สายตาของฮั่วหานฮุยลึกยิ่งขึ้น เขาจ้องเขม็งมายังใบหน้าที่คุ้นเคยและแปลกหน้าของจ้าวซีซี โดยมีแววตาที่ไม่ชัดเจนแวบขึ้นมาทั้งสามคนเข้ามานั่งอยู่ในห้องจัดเลี้ยงส่วนตัว บรรยากาศดูละเอียดอ่อนเล็กน้อยชายหนุ่มนั่งอยู่บนเก้าอี้ และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดดูวีแชท จากนั้นเขาก็เห็นข้อความวีแชทที่เธอส่งมาตอนเช้าโดยถามว่าพรุ่งนี้ว่างหรือเปล่าฮั่วหานฮุยขยับนิ้ว แล้วตอบว่า [มี]โทรศัพท์มือถือของจ้าวซีซีสว่างขึ้น เธอคิดว่าพี่สามและพี่หกคงจะมาถึงแล้ว เธอจึงรีบไปหยิบมือถือขึ้นมาดู และเธอก็ชะงักเล็กน้อยเธอแอบมองผู้ชายฝั่งตรงข้าม ตอนนี้เขาตอบเธอ?สายตาของชายหนุ่มดำสนิท และวางโทรศัพท์มือถือลงอย่างสบายๆ ราวกับว่าคนที่เขาส่งข้อความวีแชทไปหาเมื่อครู่นี้ไม่ใช่เธออย่างไงอย่างงั้นเจ้าซีซีดูไม่ออกเลยว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ทั้งๆที่เธอถามฮั่วหานฮุยว่ามีเวลาไปหย่าหรือเปล่าตามปกติ แต่ผู้ชายคนนี้กลับทำราวกับว่าเป็นพวกเดียวกับเธออย่างนั้นล่ะ!หลินซีวางเมนูลง“คุณจ้าวคะ คนที่มากับคุณยังมาไม่ถึงหรือคะ?”“ใกล้แล้วล่ะ”จ้าวซีวางโทรศัพท์ลง พี่สามและพี่หกบอกว่าอยู่ระหว่างทางแล้ว แต่รถติดนิดหน่อยก็เท่
จ้าวซีซีหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู และก็เป็นพี่สามที่ส่งข้อความมาจริงๆ[ซีซี ทางนี้มีงานด่วนที่จะต้องจัดการ พวกเธอกินกันไปก่อนนะ]ที่แท้ก็มาไม่ได้นั่นเองพี่สามหลินเป่ยเป็นหมอ คาดว่าน่าจะมีเรื่องด่วนที่โรงพยาบาล การช่วยเหลือคนเป็นเรื่องเร่งด่วนเธอวางโทรศัพท์ลง และมองไปที่หลินวู่เซิงที่อยู่ข้างๆ“กินข้าวกันเถอะ”หลินวู่เซิงอยู่ในกลุ่มวีแชท เขาได้รู้ว่าหลินเป่ยกำลังลงมาจากรถเพื่อช่วยคนที่ประสบอุบัติเหตุทางท้องถนนแล้ว ไม่มาก็ดี จะได้ไม่ต้องมาแย่งน้องสาวกับเขาไม่นานนัก อาหารก็เสิร์ฟหลินซีหยิบตะเกียบขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้ม "พวกเราก็กินเถอะ"และผลที่ได้ก็คือ หลินวู่เซิงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาคีบกุ้งตัวใหญ่ที่สุดในจานขึ้นมา“ซีซี น้องลองชิมดูสิ สดใหม่มากเลยนะ”“ซีซี น้องลองชิมอันนี้นะ ชิ้นแรกอร่อยที่สุด”“ซีซี น้องหิวน้ำหรือเปล่า เดี๋ยวพี่เทเครื่องดื่มให้นะ”...ชามเล็กๆที่อยู่ตรงหน้าจ้าวซีซีถูกพี่หกใส่อาหารจนเต็มไปหมด เธอแอบดึงแขนของพี่หกหลินวู่เซิงเบาๆ“พอแล้วค่ะ พี่กินเองเถอะนะ”จากนั้นหลินวู่เซิงถึงตัดใจวางตะเกียบลงได้“พี่ไม่ค่อยหิวน่ะ น้องกินเยอะหน่อย ดูสิผอมไปแล้วนะ”จ้า
หลินวู่เซิงเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น“จัดเตรียมรถที่จะส่งป้าใหญ่ไปก่อนแล้วนะ ความจริงแล้วของพวกนี้ไม่ต้องเอาไปก็ได้ ที่บ้านหลังนั้นมีครบครันแล้ว”พวกเขาตั้งใจจัดคนให้ไปซ่อมแซมและตกแต่งใหม่ทั้งหมดแล้ว ซึ่งก็เพราะต้องการให้น้องสาวเข้าไปพักได้เลย โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องใดๆจ้าวซีซียิ้มๆและพยักหน้า“ที่ฉันคอยอยู่ด้านหลัง ก็เพราะว่าอยากจะทิ้งของพวกนี้ไปเสียบ้าง รอให้ป้าใหญ่ไปเห็นการตกแต่งของบ้านหลังนั้น ป้าก็คงไม่กลับมาเอาอีกแล้วน่ะ”หลินวู่เซิงลูบศีรษะของเธอเบาๆ“ไปกันเถอะ”ก่อนที่จ้าวซีซีจะลากกระเป๋าเดินทางออกจากที่นี่ เธอก็หันกลับมามองแวบหนึ่ง จากนั้นก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีกเลยคนเราจะต้องมองไปข้างหน้าเสมอๆไม่ว่าจะเป็นบ้าน หรือความรู้สึกหนึ่งชั่วโมงต่อมา รถยนต์ก็ขับมาถึงด้านนอกของชุมชนใหม่จ้าวซีซีลงจากรถและเดินเข้าไปในชุมชนพร้อมกับพี่หก ป้าใหญ่รู้สึกพอใจกับบ้านหลังนี้มาก โดยเฉพาะการออกแบบห้องครัว เธอรู้สึกพอใจเป็นพิเศษตอนกลางคืน พวกเขาทั้งสี่คนก็ทำอาหารโต๊ะใหญ่ที่บ้าน โดยที่เปิดวิดีโอคอลกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันกับพี่ๆที่เหลือเพราะท้ายที่สุดแล้วเมืองหนานเฉิงและ
จ้าวซีซีรู้สึกสับสน ที่ผู้ชายกากๆพูดหมายความว่าไงชายหนุ่มพูดเสียงเบา “ทำไม ไม่กล้าปฏิเสธสิ่งที่ผมพูดเหรอ ปกติพูดเยอะจะตายไป?”อา!จ้าวซีซีอยากสะบัดมือเขาให้หลุด แต่ความต่างด้านกำลังของชายหญิงนั้นมีมากเกินไป จึงไม่สามารถหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้!ดังสุภาษิตที่ว่า ล้มตรงไหนก็นอนตรงนั้นสักพักเธอทำผิดแล้วไม่แก้ไข แถมยื่นมือไปดึงเนกไทเขา “คุณฮั่ว ฉันไม่เคยชวนคุณออกเดตเลย!”“เมื่อวานคุณเพิ่งส่งข้อความวีแชทมา ลืมไปแล้วเหรอ?”โอ้ นี่สินะจ้าวซีซีเงยหน้าขึ้น “มันไม่เหมือนกัน”“ไม่เหมือนกันตรงไหน? เถียงข้างๆคูๆต่อสิ คำค้นหาที่กำลังมาแรงอยู่ คิดว่าผมตาบอดเหรอ”เธอเอียงศีรษะและเกี่ยวนิ้วเข้ากับเนกไทเขา “ถ้าคุณอยากคิดอย่างนั้น ฉันคงทำอะไรไม่ได้”ฮั่วหานฮุยสำลัก เหมือนจะเป็นบทพูดที่เขาใช้บ่อยๆเมื่อก่อนเลยสายตาของเขานั้นอึมครึม “ต้องให้ผมเตือนคุณอีกกี่รอบ ตอนนี้คุณคือผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ยังไม่หย่าก็รีบคุณเหยียบเรือสองแคม ไม่กลัวเรือพลิกเหรอ?”ฮั่วหานฮุยหัวเราะด้วยความโกรธ “จ้าวซีซี ทำไมผมไม่สังเกตเห็นว่าทัศนคติของคุณบิดเบี้ยวแบบนี้มาก่อน”“เพราะว่าเราไม่ใช่คนจำพวกเดียวกัน พรุ่งนี้คุณฮั่วว่า
ฮั่วหานฮุยเดินไปได้สักพัก แล้วก็หันหน้ากลับมามองไปที่ผู้ช่วยหลี่ “ฉันอยากให้นายไปสืบประวัตินักแสดงภาพยนตร์คนนั้น แล้วมารายงานฉันว่าเป็นยังไง!”ใกล้ชิดกับภรรยาของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าขนาดนั้น คิดว่าเขาสมควรตายได้หรือยัง?“บอสครับ นักแสดงภาพยนตร์คนนั้นเป็นสายเลือดของตระกูลหลินที่มาจากเมืองหนานเฉิง และยังเป็นลูกพี่ลูกน้องผู้ชายของคุณหลินซี ที่บ้านก็ไม่ได้ขัดสนเรื่องเงิน เขาอาจจะรับงานแสดงเป็นงานอดิเรก”ชายหนุ่มค่อย ๆ ขยับเนกไท “ฮะ พวกผู้ชายในวงการบันเทิง จะมีสักกี่คนเชียวที่ขาวสะอาด? มีข่าวเสียหายในด้านมืดอะไรบ้างไหม?”“...เรื่องนี้ เรื่องนี้ยังไม่มีจริง ๆ การกล่าวถึงนักแสดงภาพยนตร์คนนี้บนอินเทอร์เน็ตก็ไม่มีข่าวเสียหายในด้านมืด เพราะว่าตัวเขานอกเหนือจากการแสดงแล้ว มักจะชอบเก็บตัวเงียบ บางครั้งผู้จัดการของเขายังหาตัวเขาไม่เจอเลยครับ”ฮั่วหานฮุยรู้สึกคับข้องใจอยู่ไม่น้อย “ไม่มีเรื่องของแฟนคนก่อนเลยเหรอ?”“ไม่มีเช่นกันครับ เขาเป็นโสดมาตลอด อยู่ในวงการบันเทิงอย่างบริสุทธิ์ผุดผ่อง รับงานแสดงมาหลายปีแล้วยังไม่เคยมีเรื่องอื้อฉาวเลย จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ที่เขาได้เข้าร่วมการแข่งขันระดับนานาชาติไป
จ้าวซีซีมีความลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะรับสายโทรศัพท์ “ฮัลโหลค่ะ ใครคะ”“สวัสดีค่ะคุณจ้าว ผมคือทนายของคุณฮั่วครับ เป็นคนจัดการเรื่องการหย่าของทั้งคุณสองคนโดยเฉพาะ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณสะดวกที่จะออกมาคุยกันไหมครับ”จ้าวซีซีที่ได้ยินดังนั้น รูม่านตาของเธอก็หดลง “ได้ค่ะ”เดิมที่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เธอยังคิดว่าวันนี้ฮั่วหานฮุยคงจะไม่ไปตามนัด และคงไม่ได้สนใจกับเรื่องนี้เธอวางโทรศัพท์ลง และลูบที่ท้องน้อยของตัวเองไปมา ยังไงเธอก็เซ็นใบหย่าไปตั้งนานแล้ว ทำไมยังมายุ่งกับเรื่องพวกนี้อีกล่ะฮั่วหานฮุยกับเธอต่างไม่ใช่คนในกันแล้วจ้าวซีซีไปที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งตามที่นัดไว้ เธอได้พบกับทนายคนนั้น “สวัสดีค่ะ ต้องการให้ฉันร่วมมือทำอะไรเหรอคะ”“คืออย่างนี้นะครับ ในใบหย่าได้เขียนเรื่องการแบ่งทรัพย์สมบัติไว้ว่า คุณฮั่วจะให้อสังหาริมทรัพย์กับคุณสามแห่ง ร้านค้าหนึ่งร้าน มาเซราตีหนึ่งคัน และยังมีหุ้นดีๆ กับเงินสดรวมทั้งหมดสิบล้านบาท คุณอ่านดูอีกครั้งนะครับ ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็เซ็นชื่อลงไปได้เลยครับ ผมจะได้ไปทำเรื่องโอนกรรมสิทธิ์ทรัพย์สินต่อไป”จ้าวซีซีอ่านดูรายการทรัพย์สิน ตอนที่เธอเซ็นในตอนแรกเ
ขวดนี้ตกอยู่ที่วิลล่าเรือนหอจริงๆด้วย อีกทั้งยังโดนจับได้อีกมิน่าล่ะ เมื่อวานนี้เขาถึงได้ถามกับตัวเองว่าท้องหรือเปล่า เพราะคิดว่าสาเหตุที่เธอฟ้องหย่าเป็นเพราะตั้งครรภ์จ้าวซีซีทำใจให้เย็นลง ส่วนฮั่วหานฮุยน่าจะยังไม่รู้เรื่องการตั้งครรภ์ของเธอสุดท้ายแล้ว ยังไงซะ ครั้งล่าสุดที่พบกับแม่ของหลี่อู่หรานที่โรงพยาบาล เขาก็ไม่ได้คิดว่าเธอกำลังเตรียมตัวตั้งครรภ์แล้วก็ไม่ได้สงสัยเรื่องการตั้งครรภ์ของเธอเลยแต่ผู้ชายคนนี้เขามีอํานาจทุกอย่าง เธอกังวลว่าจะโดนเปิดเผยต่อหน้าเขาฮั่วหานฮุยหยิบขวดกรดโฟลิกวางบนโต๊ะ ด้วยสายตาที่บีบคั้น พูดว่า "คุณมีอะไรจะอธิบายไหม"จ้าวซีซี กลืนน้ำลาย ในสมองคิดอย่างรวดเร็วแล้วตอบว่า "ใครบอกว่าฉันกําลังตั้งครรภ์อยู่ ขวดนี้ไม่ใช่กรดโฟลิกเลย แต่เป็นวิตามินต่างหาก""จ้าวซีซี คุณคิดมาตั้งนาน คิดได้แค่นี้เนี่ยนะ""ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ให้หมอตรวจดูให้ได้"ฮั่วหานฮุยเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง โยนขวดยาให้เลขาหลี่ แล้วนั่งข้างเธอพูดว่า "ได้ งั้นวันนี้ก็ทําให้มันกระจ่างไปเลย"จ้าวซีซี ติดอยู่กับเขา จะไปไหนก็ไปไม่ได้เธอก็เลยนั่งลงคิดว่า อย่างไรซะขวดนั้นเดิมทีก็คือวิตามิน ไม่มี