จ้าวซีซีรู้สึกสับสน ที่ผู้ชายกากๆพูดหมายความว่าไงชายหนุ่มพูดเสียงเบา “ทำไม ไม่กล้าปฏิเสธสิ่งที่ผมพูดเหรอ ปกติพูดเยอะจะตายไป?”อา!จ้าวซีซีอยากสะบัดมือเขาให้หลุด แต่ความต่างด้านกำลังของชายหญิงนั้นมีมากเกินไป จึงไม่สามารถหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้!ดังสุภาษิตที่ว่า ล้มตรงไหนก็นอนตรงนั้นสักพักเธอทำผิดแล้วไม่แก้ไข แถมยื่นมือไปดึงเนกไทเขา “คุณฮั่ว ฉันไม่เคยชวนคุณออกเดตเลย!”“เมื่อวานคุณเพิ่งส่งข้อความวีแชทมา ลืมไปแล้วเหรอ?”โอ้ นี่สินะจ้าวซีซีเงยหน้าขึ้น “มันไม่เหมือนกัน”“ไม่เหมือนกันตรงไหน? เถียงข้างๆคูๆต่อสิ คำค้นหาที่กำลังมาแรงอยู่ คิดว่าผมตาบอดเหรอ”เธอเอียงศีรษะและเกี่ยวนิ้วเข้ากับเนกไทเขา “ถ้าคุณอยากคิดอย่างนั้น ฉันคงทำอะไรไม่ได้”ฮั่วหานฮุยสำลัก เหมือนจะเป็นบทพูดที่เขาใช้บ่อยๆเมื่อก่อนเลยสายตาของเขานั้นอึมครึม “ต้องให้ผมเตือนคุณอีกกี่รอบ ตอนนี้คุณคือผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ยังไม่หย่าก็รีบคุณเหยียบเรือสองแคม ไม่กลัวเรือพลิกเหรอ?”ฮั่วหานฮุยหัวเราะด้วยความโกรธ “จ้าวซีซี ทำไมผมไม่สังเกตเห็นว่าทัศนคติของคุณบิดเบี้ยวแบบนี้มาก่อน”“เพราะว่าเราไม่ใช่คนจำพวกเดียวกัน พรุ่งนี้คุณฮั่วว่า
ฮั่วหานฮุยเดินไปได้สักพัก แล้วก็หันหน้ากลับมามองไปที่ผู้ช่วยหลี่ “ฉันอยากให้นายไปสืบประวัตินักแสดงภาพยนตร์คนนั้น แล้วมารายงานฉันว่าเป็นยังไง!”ใกล้ชิดกับภรรยาของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าขนาดนั้น คิดว่าเขาสมควรตายได้หรือยัง?“บอสครับ นักแสดงภาพยนตร์คนนั้นเป็นสายเลือดของตระกูลหลินที่มาจากเมืองหนานเฉิง และยังเป็นลูกพี่ลูกน้องผู้ชายของคุณหลินซี ที่บ้านก็ไม่ได้ขัดสนเรื่องเงิน เขาอาจจะรับงานแสดงเป็นงานอดิเรก”ชายหนุ่มค่อย ๆ ขยับเนกไท “ฮะ พวกผู้ชายในวงการบันเทิง จะมีสักกี่คนเชียวที่ขาวสะอาด? มีข่าวเสียหายในด้านมืดอะไรบ้างไหม?”“...เรื่องนี้ เรื่องนี้ยังไม่มีจริง ๆ การกล่าวถึงนักแสดงภาพยนตร์คนนี้บนอินเทอร์เน็ตก็ไม่มีข่าวเสียหายในด้านมืด เพราะว่าตัวเขานอกเหนือจากการแสดงแล้ว มักจะชอบเก็บตัวเงียบ บางครั้งผู้จัดการของเขายังหาตัวเขาไม่เจอเลยครับ”ฮั่วหานฮุยรู้สึกคับข้องใจอยู่ไม่น้อย “ไม่มีเรื่องของแฟนคนก่อนเลยเหรอ?”“ไม่มีเช่นกันครับ เขาเป็นโสดมาตลอด อยู่ในวงการบันเทิงอย่างบริสุทธิ์ผุดผ่อง รับงานแสดงมาหลายปีแล้วยังไม่เคยมีเรื่องอื้อฉาวเลย จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ที่เขาได้เข้าร่วมการแข่งขันระดับนานาชาติไป
จ้าวซีซีมีความลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะรับสายโทรศัพท์ “ฮัลโหลค่ะ ใครคะ”“สวัสดีค่ะคุณจ้าว ผมคือทนายของคุณฮั่วครับ เป็นคนจัดการเรื่องการหย่าของทั้งคุณสองคนโดยเฉพาะ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณสะดวกที่จะออกมาคุยกันไหมครับ”จ้าวซีซีที่ได้ยินดังนั้น รูม่านตาของเธอก็หดลง “ได้ค่ะ”เดิมที่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เธอยังคิดว่าวันนี้ฮั่วหานฮุยคงจะไม่ไปตามนัด และคงไม่ได้สนใจกับเรื่องนี้เธอวางโทรศัพท์ลง และลูบที่ท้องน้อยของตัวเองไปมา ยังไงเธอก็เซ็นใบหย่าไปตั้งนานแล้ว ทำไมยังมายุ่งกับเรื่องพวกนี้อีกล่ะฮั่วหานฮุยกับเธอต่างไม่ใช่คนในกันแล้วจ้าวซีซีไปที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งตามที่นัดไว้ เธอได้พบกับทนายคนนั้น “สวัสดีค่ะ ต้องการให้ฉันร่วมมือทำอะไรเหรอคะ”“คืออย่างนี้นะครับ ในใบหย่าได้เขียนเรื่องการแบ่งทรัพย์สมบัติไว้ว่า คุณฮั่วจะให้อสังหาริมทรัพย์กับคุณสามแห่ง ร้านค้าหนึ่งร้าน มาเซราตีหนึ่งคัน และยังมีหุ้นดีๆ กับเงินสดรวมทั้งหมดสิบล้านบาท คุณอ่านดูอีกครั้งนะครับ ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็เซ็นชื่อลงไปได้เลยครับ ผมจะได้ไปทำเรื่องโอนกรรมสิทธิ์ทรัพย์สินต่อไป”จ้าวซีซีอ่านดูรายการทรัพย์สิน ตอนที่เธอเซ็นในตอนแรกเ
ขวดนี้ตกอยู่ที่วิลล่าเรือนหอจริงๆด้วย อีกทั้งยังโดนจับได้อีกมิน่าล่ะ เมื่อวานนี้เขาถึงได้ถามกับตัวเองว่าท้องหรือเปล่า เพราะคิดว่าสาเหตุที่เธอฟ้องหย่าเป็นเพราะตั้งครรภ์จ้าวซีซีทำใจให้เย็นลง ส่วนฮั่วหานฮุยน่าจะยังไม่รู้เรื่องการตั้งครรภ์ของเธอสุดท้ายแล้ว ยังไงซะ ครั้งล่าสุดที่พบกับแม่ของหลี่อู่หรานที่โรงพยาบาล เขาก็ไม่ได้คิดว่าเธอกำลังเตรียมตัวตั้งครรภ์แล้วก็ไม่ได้สงสัยเรื่องการตั้งครรภ์ของเธอเลยแต่ผู้ชายคนนี้เขามีอํานาจทุกอย่าง เธอกังวลว่าจะโดนเปิดเผยต่อหน้าเขาฮั่วหานฮุยหยิบขวดกรดโฟลิกวางบนโต๊ะ ด้วยสายตาที่บีบคั้น พูดว่า "คุณมีอะไรจะอธิบายไหม"จ้าวซีซี กลืนน้ำลาย ในสมองคิดอย่างรวดเร็วแล้วตอบว่า "ใครบอกว่าฉันกําลังตั้งครรภ์อยู่ ขวดนี้ไม่ใช่กรดโฟลิกเลย แต่เป็นวิตามินต่างหาก""จ้าวซีซี คุณคิดมาตั้งนาน คิดได้แค่นี้เนี่ยนะ""ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ให้หมอตรวจดูให้ได้"ฮั่วหานฮุยเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง โยนขวดยาให้เลขาหลี่ แล้วนั่งข้างเธอพูดว่า "ได้ งั้นวันนี้ก็ทําให้มันกระจ่างไปเลย"จ้าวซีซี ติดอยู่กับเขา จะไปไหนก็ไปไม่ได้เธอก็เลยนั่งลงคิดว่า อย่างไรซะขวดนั้นเดิมทีก็คือวิตามิน ไม่มี
จ้าวซีซีเอียงศีรษะ “ถ้าอย่างนั้นก็หลีกทางก่อน”ฮั่วหานฮุยก้มศีรษะลงและเห็นว่าหูของเธอถูกย้อมเป็นสีแดง รอยยิ้มเปล่งประกายในดวงตาของเขา จากนั้นก็ปล่อยเธอ แล้วค่อยนั่งลงบนที่นั่ง ขายาวของเขาวางพาดบนทางเดิน ยังคงขวางทางของเธออยู่เขายื่นเอกสารสัญญาข้อตกลงการแบ่งทรัพย์สิน “เซ็นซะ”จ้าวซีซีเหลือบมอง “ฉันบอกแล้ว ว่าไม่”“คุณต้องเซ็น”“ฉันไม่เอา!”ฮั่วหานฮุยไม่เคยเห็นใครไม่ต้องการเงินมาก่อนในชีวิต เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “ถ้ามันน้อยเกินไปผมสามารถเพิ่มให้อีกได้นะ”อย่างน้อยเขาก็ใจกว้างมากกว่าผู้ชายคนอื่นๆของเธอมากเมื่อจ้าวซีซีได้ยินคำพูดนี้แล้ว เธอก็พูดประชด “ใช่ ฉันแค่คิดว่ามันน้อยเกินไป ฉันจะไม่เซ็น เว้นแต่คุณจะให้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดกับฉัน”“จ้าวซีซี! คุณอย่าได้คืบจะเอาศอกนะ ต้องการทุกอย่างของผม โลภมากไม่เบานี่ ทำไมผมจะต้องให้มันกับคุณ?”“ก็สิทธิ์ที่ฉันช่วยชีวิตคุณไว้ไง ตอนที่คุณนอนหมดสติอยู่ในโรงพยาบาล คุณตื่นขึ้นมาหลังจากที่ฉันแต่งงานกับคุณ คุณฮั่ว หรือว่าชีวิตของคุณไม่มีค่าเท่ากับความมั่งคั่งทั้งหมดของบ้านคุณเหรอคะ?”จ้าวซีซีพูดจบในหนึ่งลมหายใจ และริมฝีปากบางของชายคนนั้นก็เปิดออกอ
เธอหันไปด้านข้าง ต้องการอยากจะวิ่งหนี แต่ชายคนนั้นก็จับขาของเธอไว้ เขาหรี่ตาลงครึ่งหนึ่งแล้วพูดว่า “ผมยังพูดไม่จบเลย”ขณะที่จ้าวซีซีกำลังจะโกรธ เลขาหลี่ก็ก้าวเข้ามาแล้วพูดว่า “บอสครับ โทรศัพท์ครับ โทรมาตั้งหลายครั้งแล้วครับ”ฮั่วหานฮุยเหลือบมองด้วยสายตาเย็นชา ไม่เห็นรึไงว่าเขายุ่งอยู่?ในที่สุดเขาก็เปิดปาก “ใคร?”“คุณหลินครับ”เมื่อจ้าวซีซีได้ยินคำพูดของเลขาหลี่ เธอก็สงบลงและรู้สึกว่ามือที่อยู่บนขาของเธอคลายออกเช่นกันเธอถือโอกาสลงจากอ้อมแขนของเขาและยืนข้าง เพื่อยืดกระโปรงของเธอ “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไม่รบกวนคู่เดทของคุณละค่ะ”จ้าวซีซี ยืดหลังของเธอแล้วเดินออกจากร้านกาแฟไปแต่หลังจากที่เธอเดินออกไป ก็มีสีหน้าดูหมิ่นตัวเอง “ตั้งสติหน่อยสิ ฮั่วหานฮุยกับเธอมันอยู่คนละโลกกันนะ”เงินทองที่รั่วไหลออกมาจากรอยนิ้วมือของเขานั้นเพียงพอสำหรับคนธรรมดาที่จะกินและดื่มไปตลอดชีวิตเธอไม่ได้ต้องการทรัพย์สินของเขาจ้าวซีซีคลำที่ท้องของเธอ เพราะเธอได้เอาของขวัญล้ำค่าที่สุดไปแล้วภายในร้านกาแฟสีหน้าของฮั่วหานฮุยที่กำลังรู้สึกขยะแขยง เขาไม่รับโทรศัพท์ และจ้องมองไปที่เลขาหลี่ “ใครขอให้คุณมาที่นี่
รูปถ่ายไม่เพียงแต่ปรากฏให้เห็นแค่ด้านข้างของหลินซีเท่านั้น อีกทั้งชายคนนั้นก็ไม่ได้ถูกถ่ายติดมาด้วยแต่เธอจำชุดสูทที่ฮั่วหานฮุยใส่เมื่อวานนี้ได้ รวมถึงสีและรูปร่างของเนกไท เธอเกือบจะแน่ใจว่าชายที่นั่งตรงข้ามหลินซีคือฮั่วหานฮุยที่แท้ฮั่วหานฮุยก็ไปออกเดตจำเป็นกับหญิงที่แต่งงานแค่ในนามจ้าวซีซีนั่งนึกถึงฉากนั้นขึ้นมา แววตาอันเยาะเย้ยปรากฏขึ้น และปิดหน้าจอโทรศัพท์ลงข้างๆ จ้าวซีซี จางเหวินเหวินมาพร้อมกับโทรศัพท์มือถือของเขา ภาพในโทรศัพท์ปรากฏให้เห็นมุมด้านหลังของชายคนหนึ่ง “จ้าวซีซี เธอคิดว่าข้างหลังของผู้ชายคนนี้ดุคุ้นๆ ไหมนะ”จ้าวซีซีแสดงออกอย่างเย็นชา "ฉันไม่รู้"“จะไม่รู้ได้ยังไง ด้านหลังของชายคนนี้คล้ายกับเจ้าของคฤหาสน์ที่เธอไปรับเมื่อครั้งที่แล้วมากเลยนะ!”“ถ้าอยากรู้นักก็ไปดูที่คฤหาสน์เองซะเลยสิ”จ้าวซีซีหมดอารมณ์ที่จะต่อปากต่อคำกับจางเหวินเหวิน เธอไม่ขยันทำงาน ขยันแต่เม้าท์เรื่องซุบซิบชาวบ้านเสียมากกว่าจางเหวินเหวินจากนั้นจางเหวินเหวินก็กลับไปที่โต๊ะทำงานของเธอ เธอคิดเสมอว่าคนคนนั้นควรจะเป็นเธอ แต่น่าเสียดายที่เขาโดนครอบครองไปเสียแล้ว คงจะดีถ้าเธอเป็นเศรษฐินี แต่น่าเสียดายชีวิตน
“ซานซาน ต่อไปเรื่องของลูกพี่ลูกน้องชาย คุณต้องบอกฉันในทันที โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับจ้าวซีซี”“พี่หลินซีวางใจได้ ฉันจะไม่ปล่อยให้จ้าวซีซีหน้าด้านอยู่ในตระกูลฮั่วอย่างแน่นอน พี่สะใภ้ของฉันต้องเป็นพี่อย่างแน่นอน”ดวงตาของหลินซีแฝงด้วยรอยยิ้ม “ซานซาน ขอบคุณนะ”“ขอบคุณอะไรกัน ภูมิหลังของพวกเราแตกต่างกับจ้าวซีซี เธอไม่คู่ควรที่จะแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องชาย จ้าวซีซีเป็นเด็กกำพร้าที่เกิดในสลัม เธอโชคดีพอที่จะใช้ประโยชน์จากช่องโหว่นี้”มุมปากของหลินซีเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ใช่สิ ถ้าพูดถึงสถานะเธอถึงเป็นผู้หญิงที่คู่ควรกับฮั่วหานฮุยไม่กี่วันต่อมาจ้าวซีซีได้พบกับหลินซีอีกครั้งนอกสตูดิโอทั้งสองไปที่ร้านกาแฟที่อยู่ชั้นล่างหลินซีแทบรอไม่ไหวที่จะพูด “พวกคุณยังไม่หย่ากันอีกเหรอ?”จ้าวซีซีรู้ว่าทำไมหลินซีถึงตามหาเธอ เธอพูดอย่างเย็นชา “ครั้งสุดท้ายที่ฉันกินข้าวเย็นฉันส่งข้อความถึงเขาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับการหย่า”“แล้วเขาพูดอะไรล่ะ?”“เขาบอกว่าไม่ว่าง”หลังจากที่หลินซีได้ยินสิ่งนี้ ในใจของเธอก็ค่อยๆดิ่งลง “จ้าวซีซี หากฉันรู้ว่าว่าคุณโกหก ฉันไม่มีทางปล่อยคุณไปแน่”จ้าวซีซีเพียงหยิบโทรศัพท