บทที่ 175

เมื่อจ้าวซีซีรู้สึกได้ถึงสายตาของเขาที่มองมา เธอก็รีบขยับมือของตัวเองออกไปทันที

เธอเบนหน้าและอยากจะเดินผ่านเขาไป

แต่ชายหนุ่มกลับขยับไปด้านข้างหนึ่งก้าว ขวางทางเธอเอาไว้ แล้วมองลงมาที่เธอ "คุณไม่มีอะไรอยากจะพูดเหรอ?"

จ้าวซีซีเงยหน้าขึ้น "ฉันคิดว่าไม่มีอะไรจะพูดค่ะ?"

"เปลี่ยนผู้ชายอีกคน คนนี้ธรรมดามากเลยนะ แบบนี้คุณก็ชอบ?"

ถุยๆ ผู้ชายกากมาพูดอะไรแบบนี้ได้?

จ้าวซีซีตอบกลับด้วยใบหน้ากึ่งๆยิ้ม "ก็โอเคอยู่ค่ะ"

ผู้ชายกากคนนี้แม้แต่แม่ดอกทองนั่นก็ยังชอบ แล้วมีสิทธิ์อะไรมาตำหนิเธอแบบนี้?

"จ้าวซีซี ผมคิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้คุณจะก่อเรื่องก่อราวไม่มีหยุด ก่อนหน้านี้คุณเก็บเงียบมาสามปี ช่างไม่ยุติธรรมกับคุณเสียเลย"

"พูดถึงเรื่องนี้ ฉันก็กำลังอยากจะเตือนคุณฮั่วอยู่พอดีนะคะ ดูแลคนของคุณให้ดี ตอนนี้เราทำการหย่าร้างกันแล้ว ให้คนของคุณ อย่ามารุมกัดฉันเหมือนหมาบ้าแบบนี้"

ฮั่วหานฮุยหรี่ตา "หมายความว่าไง?"

"ความหมายตามตัวอักษร ถ้าเรื่องครั้งนี้ไม่ใช่มีฮั่วซานซานมายุแยง จางเหวินเหวินจะกล้าต่อต้านชายชราคนนั้นได้อย่างไร? เธอยังคิดว่ามีฮั่วซานซานคอยหนุนหลังอยู่เลยนะ แต่ที่ไหนได้ใครเขาใช้ประโยชน์เสร็จก