หลินซียิ้มอย่างภาคภูมิใจเล็กน้อย จากนั้นก็มองไปยังจ้าวซีซีที่อยู่ตรงนั้น ลึกๆแล้วไม่ค่อยสบายใจสักเท่าไหร่หลินซีพูดออกมาตรงๆว่า "ซานซาน เธอปล่อยหล่อนไปเสียดีกว่า เดี๋ยวพี่ชายของเธอออกมา ฉันจะพูดเรื่องบัตรเครดิตให้เอง"เห็นได้ชัดว่า เธอไม่อยากให้จ้าวซีซีพบกับฮั่วหานฮุยเสียต่างหากโดยเฉพาะในช่วงเวลาที่สำคัญอย่างนี้ดวงตาของฮั่วซานซานกลอกไปมา จากนั้นก็พยักหน้า แล้วพูดว่า "ได้ค่ะ จ้าวซีซีเธอไปได้แล้วล่ะ ที่นี่ไม่ต้องการเธอแล้ว"จ้าวซีซีก็ไม่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อด้วยเช่นกัน เดิมทีฮั่วซานซานก็เป็นคนที่บีบบังคับให้เธอมาอยู่แล้วพอดีเลย เธอก็ไม่อยากจะเข้าไปยุ่งด้วยเช่นกันจ้าวซีซีออกจากห้องรับแขกเพื่อเตรียมตัวออกไป แต่แล้วก็ประจวบเหมาะที่ประตูห้องประชุมที่อยู่ข้างๆถูกเปิดออกพอดี จากนั้นก็มีกลุ่มคนจำนวนมากเดินออกมานำมาด้วยผู้ชายที่สวมชุดสูทสีเข้ม ออร่าเย็นชาและสูงส่งจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ขณะนี้เขากำลังก้มลงมาพูดอะไรบางอย่างกับผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆผู้ช่วยเป็นคนที่เห็นเธอคนแรก สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า "บอสครับ คุณนายน้อยมาครับ"จากนั้นฮั่วหานฮุยก็เงยหน้าขึ้นโดยไม่ร
เมื่อต้องเผชิญกับสายตาของฮั่วซานซาน หลินซีก็ทำได้เพียงพยายามพูดออกมาว่า "หานฮุย เดิมทีมันก็เป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ จางเหวินเหวินต่างหากที่เป็นตัวต้นเหตุจริงๆ คุณก็อย่าตำหนิซานซานเลยนะ"ฮั่วหานฮุยชักสีหน้าเย็นชา และพูดอย่างหมดความอดทนเล็กน้อยว่า "ผมยังมีงานต้องทำ พวกคุณออกไปก่อนเถอะ"หลินซีตื่นตระหนกเล็กน้อย "หานฮุย ฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณ งานหมั้นในครั้งนี้ พวกพี่ชายของฉันก็จะมาด้วยนะ"ที่เธอมาก็เพราะว่าตั้งใจจะบอกเรื่องนี้กับฮั่วหานฮุยด้วยตัวเองสำหรับเธอแล้วการหมั้นครั้งนี้สำคัญจริงๆยังไงเสียฮั่วหานฮุยก็หย่าร้างกับจ้าวซีซีแล้ว ดังนั้นเธอจึงเป็นคนที่เหมาะกับฮั่วหานฮุยมากที่สุด และไม่มีใครสามารถแข่งขันกับเธอได้ฮั่วหานฮุยมองลงมา "แล้วไงล่ะ? เดิมทีการหมั้นครั้งนี้ก็เป็นแค่การแสดง คุณชัดเจนกว่าใครทั้งหมด"ลมหายใจของหลินซีหยุดชะงัก น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอ้อนวอน "หานฮุย ตอนที่อยู่ต่อหน้าพวกพี่ๆของฉัน คุณไว้หน้าฉันสักหน่อยจะได้หรือเปล่า เพราะท้ายที่สุดแล้วพี่สามยังคิดว่าพวกเราหมั้นกันจริงๆ สัปดาห์หน้าหากเขารู้ว่าการหมั้นเป็นเพียงข้อแลกเปลี่ยน หรือกระทั่งคุณมาไม่แล้วละก็ หากพี่สามของฉ
ยังไงเสียจ้าวซีซีก็เทียบกับเธอไม่ได้อยู่ดี——หลังจากที่จ้าวซีซีเดินออกจากฮั่วซื่อกรุ๊ป เธอก็หันกลับมามองตึกอาคารที่สูงตระหง่านแห่งนี้ จากนั้นก็ออกจากสถานที่แห่งนี้ไปตอนเย็นหลังจากที่เธอกลับถึงบ้าน ป้าใหญ่ก็มาดึงมือของเธอเอาไว้ "ซีซี ป้ามีข่าวดีจะบอกให้เธอได้รู้นะ ชุมชนเก่าของเราอาจจะถูกเวนคืนแล้วนะ""เวนคืน จริงๆเหรอคะ?"จ้าวซีซีไม่เคยคิดว่าสถานที่นั้นยังสามารถเวนคืนได้ นี่ถือว่าเป็นโชคดีได้หรือเปล่า?ในยามที่เธอต้องการเงินมากที่สุด เธอก็กลายเป็นเจ้าบ้านที่ถูกเวนคืนไปแล้ว?ป้าใหญ่ก็รู้สึกตื่นเต้นมากด้วยเช่นกัน "เป็นความจริง วันนี้ป้ากลับไปเยี่ยมที่นั่นโดยเฉพาะ ผู้คนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกัน อีกสองสามวันก็จะให้พวกเรากลับไปร่วมการประชุมเพื่อขอความคิดเห็น ได้ยินมาว่าการเวนคืนมีสองทางให้เลือก หนึ่งคือให้บ้าน สองคือให้เงิน"จ้าวซีซีจับมือของป้าใหญ่เอาไว้แน่น "เป็นเรื่องดีค่ะ ถึงตอนนั้นค่อยคิดว่าจะทำอย่างไร""ซีซี ไม่ช้าก็เร็วพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็จะรู้เรื่องนี้ คิดว่าก็คงจะวุ่นวายกันอีกครั้งเป็นแน่ สู้แจ้งให้พวกพี่ๆของเธอรู้ไว้แต่เนิ่นๆจะดีกว่า ดูว่าพวกเขาจะมีใครที่
เมื่อจ้าวซีซีเห็นว่าแม่บุญธรรมจะมาไม้นี้ เธอก็กดเสียงให้ต่ำลงทันที "เราออกไปพูดกันข้างนอก""ไม่ต้องออกไปหรอก มีอะไรก็พูดต่อหน้าเพื่อนร่วมงานให้ชัดเจนไปเลย ทำไมเธอถึงได้ใจดำขนาดนี้ ตอนที่เธออยู่ในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้านั่น เป็นเราสองคนที่รับเลี้ยงเธอ ตอนนี้เธอเติบโตแล้ว สุดท้ายเธอก็ไม่ยอมรับเรา แม้แต่คนในบ้านก็ยังไม่รับ ยังมีคนที่อกตัญญูแบบเธออยู่อีกเหรอ?"แม่บุญธรรมแสดงความสามารถของป้าจอมโวยวาย กลับดำให้เป็นขาวและสาดโคลนมาที่ตัวเธออย่างจังส่วนพ่อบุญธรรมก็แสดงภาพลักษณ์ของผู้ชายบ้านนอกที่ซื่อๆออกมา และอธิบายกับเพื่อนร่วมงานที่อยู่รอบๆว่า "พวกเราก็ถูกบีบบังคับจนไม่มีทางเลือกด้วยเช่นกัน จ้าวซีซีเด็กคนนี้ตั้งแต่เล็กจนโต ไม่ว่าจะอาหารการกินหรือร่ำเรียนหนังสือ เราก็ใช้เงินกับเธอไปไม่น้อยเลยทีเดียว ตอนนี้ทางบ้านจำเป็นต้องใช้เงิน เธอกลับหลบหน้าหลบตาไม่ออกมาพบ พวกเราก็ไม่มีทางเลือกเหมือนกัน"จ้าวซีซีมองพ่อแม่บุญธรรมที่ไร้ยางอายอย่างเย็นชา "ฉันเรียนหนังสือ ไม่ได้ใช้เงินของพวกคุณแม้แต่บานเดียวนะ"แม่บุญธรรมเริ่มร้องครวญครางทันทีว่า "จ้าวซีซี เธอไม่ได้ใช้เงินของพวกเรา แล้วเธอจะใช้เงินของใครไ
จ้าวซีซีมองกลับไป "น่ากลัวว่าคุณคงจะคว้าน้ำเหลวแล้วล่ะ ฉันยอมที่จะตกงานและนอนข้างถนน ฉันจะไม่ให้เงินคุณแม้แต่บาทเดียว"พ่อบุญธรรมมีนิสัยฉุนเฉียว "จ้าวซีซี เธอกำลังพูดอะไรอยู่ เชื่อหรือเปล่าว่าข้าสามารถตบปากเจ้าจนตายได้?"ขณะที่พูดเขาก็คิดที่จะมาทุบตีเธอ แต่ฉินเฟิงได้เดินเข้ามาดึงเอาไว้ และพูดด้วยสีหน้าที่เย็นชาว่า "คุณก็ลองลงมือดูสิ?"ในเวลานี้ เพื่อนร่วมงานชายในออฟฟิศต่างก็ยืนขึ้น และดูเหมือนจะน่าตื่นตระหนกอยู่เล็กน้อยส่วนเพื่อนร่วมงานสาวก็เริ่มเปิดปากพูดว่า "แม่เฒ่า เราจะให้ความรู้เรื่องกฎหมายกับท่านหน่อยนะ พฤติกรรมที่ทำร้ายจ้าวซีซีตั้งแต่ยังเด็กๆก็เป็นความผิดแล้ว หากตอนนี้เธอแจ้งความ คุณก็ต้องถูกนำตัวเข้าไปกักขังนะ""ใช่ๆ ไม่จำนึกแบบนี้ ยังกล้ามาขอเงินอีก ถุย!"เมื่อพ่อบุญธรรมเห็นสถานการณ์ไม่ถูกต้อง ขาจึงด่าทอและก้าวถอยหลังไปหลายก้าวแม่บุญธรรมเท้าสะเอว แล้วสาปแช่งไปว่า "จ้าวซีซี คอยดูเถอะ ถ้าเธอยังไม่ให้เงินเรา เราก็จะมาที่นี่ใหม่"เมื่อพ่อแม่บุญธรรมจากไป จ้าวซีซีก็มองเพื่อนร่วมงานที่ช่วยเหลืออย่างจนใจ "ขอบคุณทุกคนที่ช่วยเหลือนะ เดี๋ยวเลี้ยงชานมทุกคน"ฉินเฟิงพูด "แค่เรื่อ
หลังจากที่จ้าวซีซีมองเห็นสายเรียกเข้าของฮั่วหานฮุย เธอยังคิดว่าตัวเองเห็นผิดไปเสียอีกไม่คิดเลยว่าผู้ชายกากๆแบบนั้นจะโทรหาเธอได้ หรือว่ากดผิดไปหรือเปล่า?แต่สายนั้นก็ยังคงดังอยู่ตลอด โดยไม่คิดที่จะวางสายแต่อย่างใด จากนั้นเธอจึงรับสาย และถามอย่างหยั่งเชิงว่า "คุณฮั่ว มีอะไรหรือเปล่าคะ?""พ่อแม่บุญธรรมของคุณมาถามเอาเงินกับผมที่วิลล่าอีกแล้วนะ"เมื่อจ้าวซีซีได้ยินแบบนั้น เธอก็รู้สึกอับอาย และรีบพูดขึ้นมาว่า "ไล่พวกเขาออกไปเถอะค่ะ อย่าให้เงินกับพวกเขาแม้แต่สตางค์เดียว""เรื่องนี้คุณกลับไปแก้ไขด้วยตัวเอง ผมยุ่งมาก"โทรศัพท์ถูกตัดสายไปจ้าวซีซีจึงรีบเก็บข้าวของของตัวเอง และเรียกแท็กซี่ไปที่วิลล่าเรือนหอโดยตรงเมื่อยืนอยู่นอกวิลล่าเรือนหอ เธอก็ยังมึนงงอยู่เล็กน้อย เพราะตั้งแต่เธอย้ายออกไป เธอก็ไม่ค่อยกลับมาอีกเลยหลังจากเธอหยุดชะงักไปชั่วคราว เธอก็ยกเท้าก้าวเข้าไปในห้องโถงใหญ่เธอยืนกดกริ่งประตูอยู่ที่ทางเดิน โดยที่ยังไม่ทันได้เข้าไปก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันอย่างรุนแรงดังแว่วออกมาแล้วดูเหมือนว่านอกจากเสียงของพ่อแม่บุญธรรมแล้ว ยังมีเสียงของแม่สามีหลี่อู่หรานอยู่ด้วย?จู่ๆจ้าวซีซีก็ปว
จ้าวซีซีเย็นชาและเฉียบขาด ตอกกลับจนพ่อแม่บุญธรรมไม่รู้จะตอบกลับว่าอย่างไรส่วนใบหน้าของหลี่อู่หรานก็แทบจะแขวนเอาไว้ไม่อยู่ "ก็แค่เงินห้าแสนเองไม่ใช่เหรอ ฉันให้พวกแกได้ แต่ต่อไปพวกแกห้ามมารบกวนชีวิตของลูกชายฉันอีก เพราะยังไงเสียเขาก็จะแต่งงานแล้ว เจ้าสาวเป็นถึงคุณหนูตระกูลใหญ่! เพียบพร้อมสมกันไปเสียทุกอย่าง!"จากนั้นหลี่อู่หรานก็เขียนเช็คจำนวนห้าแสนให้โดยตรง และโยนลงไปที่พื้นจากนั้นแม่บุญธรรมก็หยิบขึ้นมา และพูดด้วยใบหน้าที่เอาใจว่า "คุณนายช่างใจกว้างเสียจริงๆ คุณพูดถูก จ้าวซีซีของเรามีภูมิหลังต่ำต้อย และก็ยังไม่กตัญญูอีก หย่าก็ดีแล้วค่ะ"มุมปากของคุณหลี่อู่หรานยกขึ้นเล็กน้อย มองด้วยสายตาที่ดูแคลนและพูดว่า "ได้เงินแล้วก็รีบไสหัวไปซะ"แม่บุญธรรมรีบยัดเงินเอาไว้ข้างใน เพราะกลัวว่าใครจะมาแย่งเอาไป จากนั้นก็รีบหันหลังและเดินออกไปทันที โดยไม่สนใจจ้าวซีซีแต่อย่างใดจ้าวซีซีหายใจเข้าลึก ๆ "เงินห้าแสนนี้ฉันจะคืนให้กับคุณนะ"เธอไม่เคยคิดที่จะให้เงินกับพ่อแม่บุญธรรม และก็ไม่คิดที่จะให้หลี่อู่หรานให้เงินก้อนนี้ด้วยหลี่อู่หรานตอบอย่างสูงส่งว่า "ไม่จำเป็นหรอก เงินเล็กๆน้อยๆแค่นี้ มันก็เป็นเ
เมื่อจ้าวซีซีเห็นสีหน้าที่ตกตะลึงของแม่สามีหลี่อู่หราน เธอก็รู้สึกขบขันขึ้นมาเล็กน้อยแต่คำพูดนี้ได้พูดออกมาเมื่อพ่อแม่บุญธรรมมาที่วิลล่าเพื่อต้องการเงิน จากนั้นถึงจงใจพูดแบบนี้เพื่อไล่พ่อแม่บุญธรรมออกไปแต่เธอไม่คิดเลยว่าฮั่วหานฮุยจะตอกกลับหลี่อู่หรานไปตรงๆแบบนี้ โดยไม่ไว้หน้าแต่อย่างใดวินาทีต่อมา สายตาที่ลึกล้ำของผู้ชายก็ได้ตกอยู่ที่ตัวเธอ ลมหายใจของเธอหยุดชะงัก นี่เขาจะมองอะไรกัน คำพูดนี้ไม่ใช่เธอที่พูดออกมาสักหน่อยฮั่วหานฮุยพูดอย่างเย็นชาออกมาว่า "โอนเงินห้าแสนให้ผมทำไมกัน?"จ้าวซีซีตกตะลึง "นี่เป็นเงินที่จะคืนให้แม่ของคุณ แต่ฉันไม่มีไลน์ของเธอ ดังนั้นจึงรบกวนให้คุณโอนต่อให้เธอน่ะค่ะ"ฮั่วหานฮุยหันกลับมามองหลี่อู่หราน "เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ?""ลูกรัก เมื่อกี้พ่อแม่บุญธรรมของจ้าวซีซีมาขอเงิน แม่รำคาญก็เลยให้เงินห้าแสนไปเพื่อตัดปัญหา ยังไงเสียก็เป็นเงินแค่เล็กน้อยเท่านั้น"ผู้ชายขมวดคิ้ว "แม่ไม่ควรให้เงินก้อนนี้นะครับ"เพราะพ่อแม่บุญธรรมของจ้าวซีซีคือแวมไพร์ดูดเลือดดีๆนี่เอง ถ้าหลังจากให้เงินแล้ว อีกฝ่ายได้ลิ้มรสความหวาน พวกเขาคงไม่หยุดอยู่แค่นี้ และจะใช้วิธีมาบีบบังคับเอ