หลังจากที่จ้าวซีซีมองเห็นสายเรียกเข้าของฮั่วหานฮุย เธอยังคิดว่าตัวเองเห็นผิดไปเสียอีกไม่คิดเลยว่าผู้ชายกากๆแบบนั้นจะโทรหาเธอได้ หรือว่ากดผิดไปหรือเปล่า?แต่สายนั้นก็ยังคงดังอยู่ตลอด โดยไม่คิดที่จะวางสายแต่อย่างใด จากนั้นเธอจึงรับสาย และถามอย่างหยั่งเชิงว่า "คุณฮั่ว มีอะไรหรือเปล่าคะ?""พ่อแม่บุญธรรมของคุณมาถามเอาเงินกับผมที่วิลล่าอีกแล้วนะ"เมื่อจ้าวซีซีได้ยินแบบนั้น เธอก็รู้สึกอับอาย และรีบพูดขึ้นมาว่า "ไล่พวกเขาออกไปเถอะค่ะ อย่าให้เงินกับพวกเขาแม้แต่สตางค์เดียว""เรื่องนี้คุณกลับไปแก้ไขด้วยตัวเอง ผมยุ่งมาก"โทรศัพท์ถูกตัดสายไปจ้าวซีซีจึงรีบเก็บข้าวของของตัวเอง และเรียกแท็กซี่ไปที่วิลล่าเรือนหอโดยตรงเมื่อยืนอยู่นอกวิลล่าเรือนหอ เธอก็ยังมึนงงอยู่เล็กน้อย เพราะตั้งแต่เธอย้ายออกไป เธอก็ไม่ค่อยกลับมาอีกเลยหลังจากเธอหยุดชะงักไปชั่วคราว เธอก็ยกเท้าก้าวเข้าไปในห้องโถงใหญ่เธอยืนกดกริ่งประตูอยู่ที่ทางเดิน โดยที่ยังไม่ทันได้เข้าไปก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันอย่างรุนแรงดังแว่วออกมาแล้วดูเหมือนว่านอกจากเสียงของพ่อแม่บุญธรรมแล้ว ยังมีเสียงของแม่สามีหลี่อู่หรานอยู่ด้วย?จู่ๆจ้าวซีซีก็ปว
จ้าวซีซีเย็นชาและเฉียบขาด ตอกกลับจนพ่อแม่บุญธรรมไม่รู้จะตอบกลับว่าอย่างไรส่วนใบหน้าของหลี่อู่หรานก็แทบจะแขวนเอาไว้ไม่อยู่ "ก็แค่เงินห้าแสนเองไม่ใช่เหรอ ฉันให้พวกแกได้ แต่ต่อไปพวกแกห้ามมารบกวนชีวิตของลูกชายฉันอีก เพราะยังไงเสียเขาก็จะแต่งงานแล้ว เจ้าสาวเป็นถึงคุณหนูตระกูลใหญ่! เพียบพร้อมสมกันไปเสียทุกอย่าง!"จากนั้นหลี่อู่หรานก็เขียนเช็คจำนวนห้าแสนให้โดยตรง และโยนลงไปที่พื้นจากนั้นแม่บุญธรรมก็หยิบขึ้นมา และพูดด้วยใบหน้าที่เอาใจว่า "คุณนายช่างใจกว้างเสียจริงๆ คุณพูดถูก จ้าวซีซีของเรามีภูมิหลังต่ำต้อย และก็ยังไม่กตัญญูอีก หย่าก็ดีแล้วค่ะ"มุมปากของคุณหลี่อู่หรานยกขึ้นเล็กน้อย มองด้วยสายตาที่ดูแคลนและพูดว่า "ได้เงินแล้วก็รีบไสหัวไปซะ"แม่บุญธรรมรีบยัดเงินเอาไว้ข้างใน เพราะกลัวว่าใครจะมาแย่งเอาไป จากนั้นก็รีบหันหลังและเดินออกไปทันที โดยไม่สนใจจ้าวซีซีแต่อย่างใดจ้าวซีซีหายใจเข้าลึก ๆ "เงินห้าแสนนี้ฉันจะคืนให้กับคุณนะ"เธอไม่เคยคิดที่จะให้เงินกับพ่อแม่บุญธรรม และก็ไม่คิดที่จะให้หลี่อู่หรานให้เงินก้อนนี้ด้วยหลี่อู่หรานตอบอย่างสูงส่งว่า "ไม่จำเป็นหรอก เงินเล็กๆน้อยๆแค่นี้ มันก็เป็นเ
เมื่อจ้าวซีซีเห็นสีหน้าที่ตกตะลึงของแม่สามีหลี่อู่หราน เธอก็รู้สึกขบขันขึ้นมาเล็กน้อยแต่คำพูดนี้ได้พูดออกมาเมื่อพ่อแม่บุญธรรมมาที่วิลล่าเพื่อต้องการเงิน จากนั้นถึงจงใจพูดแบบนี้เพื่อไล่พ่อแม่บุญธรรมออกไปแต่เธอไม่คิดเลยว่าฮั่วหานฮุยจะตอกกลับหลี่อู่หรานไปตรงๆแบบนี้ โดยไม่ไว้หน้าแต่อย่างใดวินาทีต่อมา สายตาที่ลึกล้ำของผู้ชายก็ได้ตกอยู่ที่ตัวเธอ ลมหายใจของเธอหยุดชะงัก นี่เขาจะมองอะไรกัน คำพูดนี้ไม่ใช่เธอที่พูดออกมาสักหน่อยฮั่วหานฮุยพูดอย่างเย็นชาออกมาว่า "โอนเงินห้าแสนให้ผมทำไมกัน?"จ้าวซีซีตกตะลึง "นี่เป็นเงินที่จะคืนให้แม่ของคุณ แต่ฉันไม่มีไลน์ของเธอ ดังนั้นจึงรบกวนให้คุณโอนต่อให้เธอน่ะค่ะ"ฮั่วหานฮุยหันกลับมามองหลี่อู่หราน "เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ?""ลูกรัก เมื่อกี้พ่อแม่บุญธรรมของจ้าวซีซีมาขอเงิน แม่รำคาญก็เลยให้เงินห้าแสนไปเพื่อตัดปัญหา ยังไงเสียก็เป็นเงินแค่เล็กน้อยเท่านั้น"ผู้ชายขมวดคิ้ว "แม่ไม่ควรให้เงินก้อนนี้นะครับ"เพราะพ่อแม่บุญธรรมของจ้าวซีซีคือแวมไพร์ดูดเลือดดีๆนี่เอง ถ้าหลังจากให้เงินแล้ว อีกฝ่ายได้ลิ้มรสความหวาน พวกเขาคงไม่หยุดอยู่แค่นี้ และจะใช้วิธีมาบีบบังคับเอ
ฮั่วหานฮุยขมวดคิ้วแน่น "แม่ครับ ผมต้องประชุมแล้ว แม่กลับไปก่อนเถอะนะครับ""ลูกก็อย่าทำงานหนักมากนะ แม่กลับก่อนล่ะ"หลี่อู่หรานไม่เคยรบกวนการทํางานของลูกชายตัวเอง แม้ว่าก้นบึ้งของหัวใจจะมีคําพูดมากแค่ไหน ก็ทําได้แค่กลืนลงไปเท่านั้นหลังจากหลี่อู่หรานจากไปแล้ว ฮั่วหานฮุยจึงกลับไปที่ห้องโถงชั้นล่างผู้ช่วยหลี่ที่อยู่ข้างๆ พูดทันทีว่า "บอสครับ รับคุณนายน้อยสำเร็จแล้วนะครับ""อืม"ฮั่วหานฮุยพิงบนโซฟา ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล หันกลับมาและพูดว่า "คุณก็เลิกงานเถอะ"ผู้ช่วยหลี่จึงสามารถออกจากวิลล่าได้สำเร็จฮั่วหานฮุยหยิบโทรศัพท์ออกมา และเห็นไลน์ของจ้าวซีซีที่โอนเงินจำนวนห้าแสนให้กับเขา ซึ่งมันก็ดูสะดุดตาเป็นอย่างมากเขาจิบริมฝีปากบางๆ และส่งข้อความว่า [ดึงเงินกลับไปซะ!]หลังจากข้อความถูกส่งออกไปแล้ว กล่องโต้ตอบก็มีจุดสีแดงเล็กๆ ปรากฏขึ้นทันที [คุณยังไม่ใช่เพื่อนของอีกฝ่าย เพิ่มแล้วส่งข้อความ]บรรยากาศเย็นลงอย่างกะทันหัน ฮั่วหานฮุยจ้องมองดูหน้ากล่องโต้ตอบอยู่เป็นเวลานาน จากนั้นก็โทรหาจ้าวซีซีทันที ผู้หญิงคนนั้นกล้าลบเขาอย่างนั้นเหรอ?ทางด้านของจ้าวซีซี เธอเห็นสายเรียกเข้าจากเขา โดย
จ้าวซีซีคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้มาเจอหลินซีและฮั่วซานซานที่สนามบินแบบนี้ได้ แต่เมื่อเห็นว่าพวกเธอไม่มีกระเป๋าเดินทางติดตัวอะไรเลย จึงเห็นได้ชัดว่าพวกเธอไม่ได้ออกไปเที่ยวข้างนอกแต่อย่างใดหรือว่าพวกเธอจะมารับคนที่สนามบินฮั่วซานซานพูดอย่างหยิ่งผยองทันทีว่า "โลกนี้มันช่างกลมแท้ๆ ไปที่ไหนก็เจอแต่เธอ"จ้าวซีซีสีหน้าเย็นชา "ก็พอๆกันนั่นแหละ"ทั้งสามคนเดินเข้าไปด้านในสนามบินด้วยกัน จากนั้นก็ไปที่ห้องโถงผู้โดยสารขาเข้าชั้นหนึ่งของสนามบินหลินซีมองจ้าวซีซีที่อยู่ข้างๆ แล้วถามตรงๆ ว่า "เธอมารับใคร?"ฮั่วซานซานหัวเราะ "จ้าวซีซีก็คงจะมารับคนนั่นแหละ คนที่มีรายได้อย่างเธอ ไปไหนก็ควรจะนั่งรถไฟหรือรถเมล์เสียมากกว่า จะนั่งเครื่องบินได้อย่างไร ตั๋วเครื่องบินแพงขนาดนั้น!"จ้าวซีซีเงยหน้าขึ้นมา "ฮั่วซานซาน เธอร่ำเรียนมาก็เยอะ ทำไมกิริยามารยาทเหมือนกับเด็กประถมอย่างนี้ล่ะ นั่งเครื่องบินยังสามารถอวดตัวว่าเหนือกว่าคนอื่นได้?""จ้าวซีซี เธอว่าใครเป็นเหมือนเด็กประถม ฉันจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในต่างประเทศมานะ ไม่เหมือนเธอหรอกที่ลาออกกลางคันน่ะ""อ้อ ปริญญาไก่กาที่เธอเอาเงินไปซื้อที่ต่างประ
ทั้งสองเดินออกไปพร้อมกับผู้โดยสารที่เหลืออยู่ในเครื่องในไม่ช้า หลินตงเย่ก็ได้รับโทรศัพท์จากหลินซี เขาขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "ฮัลโหล?""พี่ใหญ่ ฉันเห็นสายการบินของพี่มาถึงแล้วนะคะ ฉันรอพี่อยู่ข้างนอกนะ เดี๋ยวเราไปกินข้าวด้วยกันสักหน่อย ฉันจองร้านอาหารเอาไว้แล้วนะคะ"เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของหลินตงเย่ก็เปลี่ยนไปทันที แผนการเดินทางของเขาเป็นความลับอย่างชัดเจน หลินซีรู้ได้อย่างไรว่าเขานั่งเที่ยวบินนี้มาวินาทีต่อมา หลินตงเย่ก็พูดว่า "ฉันนั่งรถออกมาแล้ว ไม่ได้เดินออกจากตรงนั้นหรอกนะ""งั้นฉันรอพี่อยู่ในรถดีกว่านะคะ""ไม่ต้องหรอก ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ เธอกลับไปก่อนเถอะ"ท้ายที่สุดแล้วซีซีก็ยังรออยู่ข้างนอก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถออกไปพบหลินซีได้"พี่ใหญ่ ไหนๆฉันก็มาแล้ว พี่ไม่ต้องเกรงใจฉันขนาดนั้นหรอกนะ เดี๋ยวฉันจะไปรอพี่ที่ลานจอดรถนะคะ"พอพูดจบหลินซีก็วางสายไปทันที เธอจะไม่เปิดโอกาสให้พี่ใหญ่ปฏิเสธได้อย่างแน่นอน เพราะกว่าที่เธอจะสอบถามข่าวว่าพี่ใหญ่และพี่สะใภ้มาได้มันไม่ง่ายเลย เธอจะต้องแสดงให้พวกเขาเห็นถึงจะถูกนะเพราะท้ายที่สุดแล้ว การที่พี่ใหญ่ยอมมาร่วมงานหมั้นของตัวเอง มั
หลินเป่ยมองไปรอบๆ รับสายโทรศัพท์แล้วพูดว่า "มีอะไร?""พี่สามคะ วันนี้พี่ใหญ่และพี่สะใภ้บินมาแล้วนะคะ พี่รู้หรือเปล่าคะ?""จริงเหรอ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องนี้เลยล่ะ?"หลินเป่ยเดาว่าหลินซีคงต้องการสอบถามข่าว แต่เขาไม่ได้พูดแต่อย่างใดเมื่อครู่ที่ผ่านมาพี่สะใภ้ยังได้บอกเรื่องที่หลินซีแอบไปโจมตีที่สนามบิน และเกือบจะเผชิญหน้ากับจ้าวซีซีแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่อยากจะบอกหลินซีแต่อย่างใดหลินซีกําลังอยู่ในโรงจอดรถของสนามบินในขณะนี้ รอมานานขนาดนี้ก็ไม่ได้เห็นพี่ใหญ่และพี่สะใภ้ออกมา สีหน้าของเธอค่อนข้างจะสงสัยแล้ว "พี่สาม พี่ไม่รู้จริงๆเหรอคะ?""ฉันยุ่งมาตลอด จะรู้ได้ยังไง?""พี่ใหญ่พี่สะใภ้มาจริงๆ ฉันมาสนามบินช้าไปนิด มารับพวกเขาไม่ทัน พี่โทรไปถามพวกเขาหน่อยนะว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน เราจะได้กินข้าวด้วยกันสักหน่อย ยังไงพวกเขาก็มางานเลี้ยงหมั้นของฉัน หากไม่ทำอะไรสักหน่อย มันก็คงไม่ดีสักเท่าไหร่"หลินเป่ยตอบอย่างคลุมเครือว่า "รอให้ฉันเสร็จงานแล้วค่อยว่ากันใหม่นะ"แน่นอนว่า การที่จะถามมันคงเป็นไปไม่ได้ลึกๆแล้วหลินซีไม่พอใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่านี่เป็นข้ออ้าง เธอจึงถามต่อไปว่า "พี่สามคะ พี่รู้ไหมว่า
เธอไม่ได้ใช้เงินอย่างมือเติบและไม่มีแผนการอะไรอย่างฮั่วซานซานหรอกนะหากเธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลินจริงๆ เธอก็ไม่ต้องทํางานหนักขนาดนี้ และก็คงใช้ชีวิตอย่างไร้ความกังวลเหมือนเช่นฮั่วซานซานอยู่เหมือนกัน——ทางนี้ จ้าวซีซีได้กลับถึงบ้านพร้อมกับพี่ใหญ่และพี่สะใภ้ โดยที่ป้าใหญ่ได้ยุ่งอยู่ในครัวเป็นเวลานานแล้วพี่สะใภ้ฉินอันจิ้งมองไปที่ห้องครัว แล้วพูดว่า "หอมจัง ป้าใหญ่ทําอะไรอร่อยๆหรือคะเนี่ย?""ป้าใหญ่ตั้งใจจะทำอาหารพื้นเมืองของเมืองเป่ยเฉิงน่ะค่ะ ครั้งที่แล้วพี่สะใภ้ชอบทานไม่ใช่หรือคะ? ป้าใหญ่ไปซื้อวัตถุดิบสดใหม่มาจากตลอดเช้าเลยนะคะ""ดีจังเลยค่ะ งั้นพี่จะไปช่วยในครัวก่อนนะ"หลังจากพี่สะใภ้ฉินอันจิ้งวางของขวัญลงแล้ว เธอก็พุ่งเข้าไปในห้องครัวทันทีจ้าวซีซีกับพี่ใหญ่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น เธอวางผลไม้ลง แล้วพูดว่า "พี่ใหญ่คะ นั่งเครื่องมานานขนาดนี้คงลำบากมาเลยนะคะ กินผลไม้เสริมวิตามินหน่อยนะ"จริงๆ แล้วหลินตงเย่ปกติไม่ค่อยชอบกินผลไม้เหล่านี้ เพราะมันหวานเกินไป ปกติเขาจะกินวิตามินเม็ดเพื่อเสริมวิตามินเสียมากกว่าแต่เมื่อมองหน้าน้องสาวแล้ว หลินตงเย่ก็กินผลไม้ไปหลายคํา "ซีซี