น้ำเสียงของชายหนุ่มค่อนข้างจะเย็นชา "เพื่องาน ไม่เอาชีวิตแล้วหรือไง?"จ้าวซีซีหันกลับมาและเดินไปข้างหน้า แต่เธอเดินไปไม่กี่ก้าวสายตาก็มืดลง แล้วก็ล้มลงไปทันทีจิตใต้สํานึกของเธอปกป้องท้องของตัวเองโดยคิดว่าครั้งนี้จะต้องล้มลงอย่างรุนแรงเป็นแน่ แต่ในวินาทีสุดท้าย เธอก็ถูกกอดและตกลงไปในหน้าอกคุ้นเคยและแปลกหน้าไปในเวลาเดียวกันเธอพยายามลืมตาขึ้นมา แต่มองคนข้างหน้าไม่ชัดฮั่วหานฮุยอุ้มจ้าวซีซีเอาไว้ในอ้อมแขน มองเห็นเหงื่อเย็นที่ผุดออกมา ลำตัวหนาวสั่น และริมฝีปากไร้สีเลือดรูม่านตาของเขาหดตัว และอุ้มเธอออกจากห้างโดยตรงเมื่อหลินซีพบกับฉากนี้ ก็รีบวิ่งตามไปทันที "พี่หานฮุยคะ"แต่ก็ยังช้าไปหนึ่งก้าว ประตูลิฟต์ถูกปิดลงโดยไม่รอเธอเลยแม้น้อยสีหน้าของหลินซีไม่ค่อยจะสู้ดีนัก "จ้าวซีซีคนนั้นตั้งใจหรือเปล่า?"และฮั่วซานซานก็ตามมาทัน "ตั้งใจแน่ๆ ทั้งๆที่เมื่อกี้จ้าวซีซียังสบายดีอยู่ บทจะเป็นลมก็เป็นลม และก็เป็นลมล้มไปในอ้อมแขนของพี่ชายฉันด้วย จ้าวซีซีคนนี้ช่างแสดงเก่งจริงๆ แต่พี่ชายก็ยังติดกับดักไปได้นี่น่ะสิ"หลินซีมองตัวเลขลิฟต์จอดติดลบชั้นล่างอย่างไม่เต็มใจ น่าจะพาจ้าวซีซีไปโรงพยาบาลแล้วแ
จ้าวซีซีมองชายหนุ่มที่อยู่ใกล้ๆ ปลายจมูกของทั้งสองอยู่ชิดติดกันเธอตกตะลึง ผู้ชายคนนี้คิดจะทำอะไรกันแน่?วินาทีต่อมา ริมฝีปากบางๆ ก็ขยับขึ้นมา "สัมผัสได้ถึงอุณหภูมิที่แตกต่างหรือเปล่า?"จ้าวซีกะพริบตา และรู้สึกว่าหน้าผากของเขาเย็นมากเหมือนก้อนน้ำแข็งในขณะนี้ ก็มีเสียงไอมาจากข้างๆ "แคกๆ ระวังหน่อยสิ ที่นี่โรงพยาบาลนะ"ฮั่วหานฮุยลุกขึ้นอย่างรวดเร็วส่วนจ้าวซีซีก็รีบดึงผ้าห่มมาปิดหน้าตัวเอง รู้สึกลำบากใจเป็นอย่างยิ่งและพยาบาลสาวก็พูดขึ้นมาว่า "ญาติผู้ป่วยรออยู่ข้างนอกนะคะ หากยังไม่ได้กดบัตรคิวก็กดบัตรคิวก่อนนะคะ"จ้าวซีซีผ่านช่องว่างของผ้าห่มและเห็นรอยเท้าของเขาหายไปต่อหน้า จากนั้นเธอจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อยในที่สุดเขาก็เดินออกไปจ้าวซีซีแอบเปิดผ้าห่มออกแล้วพูดกับพยาบาลสาวว่า "ที่จริงฉันไม่เป็นอะไรหรอกนะคะ ไม่ต้องรักษาก็ได้ค่ะ"จากนั้นพยาบาลสาวก็ใช้ปืนวัดอุณหภูมิร่างกายบีบใส่เธอ แล้วพูดว่า "อุณหภูมิร่างกาย 39 องศา แน่ใจนะว่าไม่เป็นไร?"สีหน้าของจ้าวซีซีเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าตัวเองจะไข้ขึ้นสูงขนาดนี้เมื่อพยาบาลสาวได้เห็นว่าคุณหมอเดินเข้ามาก็พูดว่า "หมอหลินค
หลินเป่ยมองไปยังชายหนุ่มที่ขวางหูขวางตาคนนี้ และมองไปที่จ้าวซีซีบนเตียงอีกครั้ง มีการคาดเดาที่เหลือเชื่อได้ปรากฏขึ้นมา!หรือว่าเด็กคนนี้จะเป็นของฮั่วหานฮุย?ทำไมฮั่วหานฮุยคนนี้ถึงได้มีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยชัดเจนกับเด็กสาวในตระกูลหลินด้วยนะ?จ้าวซีซีไม่กล้ามองตาพี่สาม แล้วพูดเบาๆออกมาว่า "งั้นสั่งยาลดไข้ให้ฉันหน่อยนะคะ แต่ยาบางชนิดฉันกินไม่ได้ ต้องระวังหน่อย"เธอแอบเตือนพี่สามถึงเรื่องที่ตัวเองเป็นคนท้อง ให้เขาระมัดระวัง และห้ามพูดอะไรที่มากไปกว่านั้นต่อหน้าฮั่วหานฮุยหลินเป่ยอดกลั้นต่อคำถามที่มีอยู่ในใจ จากนั้นก็หันไปหาพยาบาลสาวแล้วพูดว่า "เอารายการไปสั่งยา"ฮั่วหานฮุยขมวดคิ้ว "ไม่ต้องเติมน้ำเกลือเหรอ?"น้ำเสียงของหลินเป่ยไม่ค่อยจะสู้ดีมากนัก "การเติมน้ำเกลือมีผลต่อร่างกายน่ะ""แต่เธอไข้ขึ้นสูงมากเลยนะ"หลินเป่ยมองอย่างเย็นชา "คุณเป็นหมอหรือผมเป็นหมอ? งั้นคุณมารักษาไหมล่ะ?"หลังจากได้ยินประโยคนี้ เปลือกตาของจ้าวซีซีก็กระตุกอยู่ตลอดเวลา ขออย่าให้ทะเลาะกันขึ้นมาได้เลยสีหน้าของฮั่วหานฮุยเย็นยะเยือก แต่ท้ายที่สุดเขาก็ไม่ได้พูดอะไร มีเพียงสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีมากนักเท่านั้นไม
หลินซีเดินหาคนไปพลาง และต่อสายหาพี่สามหลินเป่ยไปพลาง แต่ด้านนั้นไม่มีคนรับสายแต่อย่างใดเกิดอะไรขึ้น หรือว่าเมื่อครู่นี้เธอมองผิดไป?แต่ผู้ชายที่ใส่เสื้อกาวน์สีขาวคนนั้นหน้าตาเหมือนพี่สามหลินเป่ยอย่างเห็นได้ชัดส่วนด้านนี้ ห้องเติมน้ำเกลือของห้องฉุกเฉินจ้าวซีซีนอนพักผ่อนอยู่บนเตียง อาจเป็นเพราะเหงื่อจากความตกใจ ตอนนี้เธอรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว"ซีซี น้องบอกพี่มาซะดีๆนะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"เธอเพิ่งจะดื่มน้ำแก้วนั้นที่รับมาเสร็จ เงยหน้ามองพี่สามหลินเป่ยที่เดินเข้ามาจากนั้นด้านนอก และแทบจะสำลักน้ำออกมาหลินเป่ยไม่ทันได้สนใจว่าจะถามอะไร ก็รีบมาช่วยตบหลังให้เธอ แล้วพูดว่า "ระวังหน่อย พี่จะรินน้ำให้ใหม่นะ"จ้าวซีซีไออย่างกระวนกระวายใจ แสร้งมองไปที่หลินเป่ยด้วยสีหน้าที่อ่อนแอ ดวงตาเรียวยาวนั้นเต็มไปด้วยน้ำตาและไร้เดียงสาเมื่อหลินเป่ยเห็นสีหน้าของน้องสาว จู่ๆ ความโกรธของเขาก็หายไปในทันที เหลือแต่ความเจ็บปวดในใจเท่านั้นเขาถอนหายใจพลางดึงเก้าอี้เข้ามา แล้วพูดว่า "ซีซี พี่สามไม่ต้องการที่จะดุน้องหรอกนะ แต่เป็นห่วงน้องมากกว่า จู่ๆ น้องก็บอกว่าน้องท้อง นี่ นี่จะให้พี่เข้าใจว่าอย่างไร?"
จ้าวซีซีสร้างเรื่องราวที่สมเหตุสมผลขึ้นมาเมื่อเธอพบว่าพี่สามยังคงไม่เชื่ออยู่เล็กน้อย จึงเปลี่ยนเรื่องทันทีพร้อมพูดว่า "จริงด้วยค่ะพี่สาม ทำไมพี่ถึงรู้ว่าเป็นฮั่วหานฮุยล่ะคะ?"แม้ว่าเธอจะเคยพูดว่าตัวเองไปทำงานเป็นพยาบาลในบ้านของคนร่ำรวยมาก่อน แต่ฮั่วหานฮุยนั้นเงียบๆมาโดยตลอด แล้วพี่สามจะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่ส่งเธอมาคือฮั่วหานฮุยเพียงมองทางปาดเดียว?สีหน้าของหลินเป่ยแข็งทื่อทันทีนี่หมายความว่าเพราะหลินซีชอบฮั่วหานฮุยมาหลายปีแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าฮั่วหานฮุยหน้าตาเป็นอย่างไร?แน่นอนบอกน้องแบบนั้นไม่ได้หลินเป่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "เพราะว่าการกดบัตรคิวและชำระค่ารักษาพยาบาลของน้องคือข้อมูลของฮั่วหานฮุยไง เมื่อกี้พี่ดูแล้วถึงได้รู้"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง จ้าวซีซีไม่คิดว่าฮั่วหานฮุยจะช่วยตัวเองจ่ายค่ารักษาพยาบาลแล้วเธอลูบท้องน้อยของตัวเอง โชคดีที่เมื่อกี้เจอพี่สามอยู่ที่นี่ ไม่งั้นวันนี้คงจะปิดบังการมีอยู่ของเด็กคนนี้เอาไว้ไม่ได้แล้วเพราะฮั่วหานฮุยยืนกรานให้หมอจัดยาให้กับตัวเธอ เพื่อปกป้องลูกเอาไว้ เธอก็คงทำได้เพียงบอกความจริงไปได้เท่านั้น โชคดี โชคดี!และหลินเป่ย
เมื่อหลินซีเห็นพี่สามหลินเป่ย เธอก็วิ่งเข้ามาด้วยความดีใจ "พี่สามคะ พี่อยู่ที่นี่จริงๆด้วย เมื่อกี้ฉันยังคิดว่าตัวเองตาฝาดเสียอีก"หลินเป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย และเดินไปในทิศทางห่างออกจากห้องเติมน้ำเกลือโดยอัตโนมัติ เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการพบเจอกับจ้าวซีซีพูดตามตรง ตอนนี้เขาก็เสียใจเล็กน้อยว่า ทําไมตอนแรกเขาถึงยินยอมให้พี่ใหญ่พาเด็กผู้หญิงกลับมาเป็นตัวแทนของน้องสาวเมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับซีซีน้องสาวแท้ๆของเขาทุกครั้งในตอนนี้ เขามักจะมีภาพลวงตาว่าแอบคบชู้และกลัวว่าจะถูกจับได้ยังไงยังงั้นหลินเป่ยมองหลินซีอีกครั้ง เขาไม่มีความรู้สึกต่อน้องสาวที่รับเลี้ยงคนนี้มากนัก ปกติหลินซีก็แค่อยู่กับคุณย่า ไม่ได้เข้ามาคลุกคลีกับพวกพี่ชายมากนัก และคงพูดไม่ได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องมันจะลึกซึ้งมากแค่ไหนแต่หลินซีชอบติดหนึบกับพวกเขาตั้งแต่เด็กๆ และการกระทำนั้นเป็นการประจบสอพลออย่างจงใจนี่ก็เป็นจุดที่หลินเป่ยไม่ค่อยชอบหลินซีด้วยเช่นกันหลินซีพยายามฝืนยิ้มออกมา "พี่สามคะ พี่มองฉันแบบนี้ทำไมกัน หรือว่ามีอะไรติดหน้าฉันอยู?""ไม่มีอะไร เธอตามหาฉันมีเรื่องอะไร?""พี่สามคะ ที่ผ่านมาฉันถามว่าพี่อยู่
เธอรู้สึกเสมอว่าพี่สามมีอคติต่อฮั่วหานฮุยมากกว่าเดิมเสียอีก——หลังจากจ้าวซีซีได้ตื่นขึ้นมา และได้กลิ่นของยาฆ่าเชื้อแล้วนั้น เธอก็พบว่าตัวเองยังอยู่ในโรงพยาบาลแต่ตอนนี้เธอดีขึ้นมากแล้วและก็พบว่ายาที่พี่สามจ่ายให้ตัวเองนั้นได้ผลดีมาก"คุณจ้าวคะ คุณตื่นแล้วหรือคะ ต้องการให้ดิฉันพยุงคุณไปห้องน้ำหรือเปล่าคะ หรือจะกินอะไรหน่อยไหมคะ?"จ้าวซีซีเห็นพยาบาลคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ "คุณคือ?""ฉันเป็นนางพยาบาลส่วนตัวที่ครอบครัวของคุณจ้างมาให้ดูแลคุณค่ะ"อ้อ พยาบาลส่วนตัวที่พี่สามจ้างมานี่เองและจ้าวซีซีก็รู้สึกหิวขึ้นมาจริงๆ "งั้นฉันขอโจ๊กเปล่ากับเครื่องเคียงเล็กน้อยก็พอ ไม่ต้องให้เลี่ยนมากนะ"ทันทีที่เธอพูดจบ เธอก็เห็นพี่สามหลินเป่ยถือกล่องอาหารเดินเข้ามา "ซีซี ตื่นขึ้นมาหิวแล้วใช่ไหมล่ะ พี่เอาของกินมาให้นะ"จ้าวซีซีตกตะลึง และชี้ไปที่นางพยาบาลที่อยู่ข้างๆ "พี่สาม พี่ให้นางพยาบาลช่วยซื้อข้าวให้ฉันแล้วไม่ใช่เหรอ?"ชายหนุ่มขมวดคิ้ว "พี่ไม่ได้จ้างนางพยาบาลส่วนตัวให้น้องนะ"จ้าวซีซีมองไปที่นางพยาบาลด้วยความประหลาดใจ "คุณจําคนผิดแล้วใช่ไหม?"นางพยาบาลดูข้อมูล แล้วพูดว่า "จําไม่ผิดนะคะ ผู้ป่
เมื่อได้ยินคําว่าตรวจการตั้งครรภ์สองคํานี้ เขาก็เลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย เกือบจะลืมไปแล้วว่าตอนนี้จ้าวซีซีเป็น 'หญิงตั้งครรภ์' อยู่เขาจึงตอบไปอย่างคลุมเครือว่า "ครับ ผมรู้แล้วครับ""เธอจะรู้อะไร หากไม่ใช่ฉันที่คอยเตือนอยู่ เธอคงจำเรื่องนี้ไม่ได้หรอกมั้ง? พรุ่งนี้พาซีซีไปตรวจครรภ์โรงพยาบาลที่ฉันอยู่ด้วยนะ"เมื่อพูดจบ คุณหญิงก็ได้วางสายไปฮั่วหานฮุยลูบขมับ จากนั้นก็มองไปที่ผู้ช่วย "พรุ่งนี้จัดการเรื่องแผนกสูติทีนะ อย่าให้คุณย่าจับได้เป็นอันขาด"ผู้ช่วยหลี่พยักหน้าและออกจากสํานักงานอย่างรวดเร็วฮั่วหานฮุยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และส่งข้อความไลน์ไปหาจ้าวซีซี [มาโรงพยาบาลพรุ่งนี้เช้า คุณย่าอยากพบคุณ]ทางนี้จ้าวซีซีหลังจากกินอาหารในวอร์ดเสร็จ เธอก็รู้สึกว่าตัวเองมีเรี่ยวแรงขึ้นมาอย่างเต็มที่หลินเป่ยยืนอยู่ข้างเตียงผู้ป่วย พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า "ยาเหล่านี้เอากลับไปกิน ผลการตรวจครรภ์เมื่อกี้ยังไม่ออกมา ถึงตอนนั้นพี่จะบอกให้ก็แล้วกัน กลับไปนอนให้เพียงพอ อย่าหักโหมงานหนักเกินไป แล้วก็อย่าลืมกินกรดโฟลิกด้วย""ฉันรู้แล้วค่ะ พี่สามคะ จริงๆแล้วฉันมีคำถามมาโดยตลอด แต่ก็ลืมไม่ได้ถามมาโดยตลอด พี่เป็
จ้าวซีซีจ้องเขม็งไปที่หลินซีอย่างเย็นชา "ฉันเคยเตือนคุณเอาไว้แล้วนะว่า อย่าพยายามเข้ามายั่วยุฉัน ดูเหมือนคุณจะไม่หลาบจำเลยนะ"เมื่อครู่นี้ จู่ๆ หลินซีก็จงใจจะขับรถเข้ามาชนเธอ หากไม่เป็นเพราะว่าเธอหลบได้ทันเวลา เธอก็คงจะต้องเจ็บตัวอย่างแน่นอนบางทีหลินซีอาจจะไม่ได้ตั้งใจจะชนเธอให้ตาย แต่ตอนนี้เธอเป็นหญิงตั้งครรภ์อยู่ จะมาประสบอุบัติเหตุแบบนี้ได้อย่างไร?จ้าวซีซีมีเจตนาฆ่าอยู่ในใจของเธอตอนนี้ ให้ตายเถอะ นังแพศยาคนนี้ช่างร้ายกาจเสียจริงๆ!หลินซีต้องการที่จะต่อต้าน แต่จ้าวซีซีกลับกระชากผมของเธอเอาไว้แน่น แค่ขยับนิดหน่อยก็รู้สึกเจ็บเป็นอย่างมาก "เธอกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่น่ะ เมื่อกี้ฉันไม่ได้ชนถูกเธอสักหน่อย เธอทำอะไรกับรถของฉัน เธอรู้อยู่แก่ใจดี เดี๋ยวฉันจะต้องให้เธอชดใช้อย่างสาสม!""จะชนหรือไม่เธอรู้อยู่แก่ใจดี ที่นี่มีกล้องวงจรปิดเต็มไปหมด เธอโกหกไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เธอโทรแจ้งความได้นะ ฉันจะอย่างไรก็ได้ ถึงตอนนั้นใครจะถูกจับ มันก็ไม่แน่เหมือนกัน"จ้าวซีซีดึงผมของหลินซีอย่างแรง พร้อมกับเอื้อมมือไปตบหน้าของหลินซีนังแพศยานั่นอย่างหนักหน่วง "ครั้งหน้าถ้ากล้ามายั่วยุฉันอีก ฉันจะไม่ปล
"ซีซี ต่อให้เป็นแบบนี้ก็ไม่จำเป็นต้องลาออกหรอกมั้ง ที่นี่อยู่กันแบบสบายๆ เธอไม่ต้องรู้สึกว่าไม่ยุติธรรมกับเพื่อนร่วมงานอะไรหรอก เพราะเธอไม่เหมือนกับพวกเขาอยู่แล้วนะ"จ้าวซีซีเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความประหลาดใจ และฉินเฟิงที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามก็พูดขึ้นมาว่า "ซีซี ฉันเชื่อว่าเธอก็คงจะดูออกว่าฉันคิดอะไรกับเธอ โดยเฉพาะการที่เราได้ผ่านอะไรมาด้วยกันขนาดนั้นแล้ว หรือว่าเธอจะไม่รู้สึกอะไรกับฉันเลยเหรอ?""ต้องขอโทษรุ่นพี่จริงๆ นะคะ ฉันคิดกับรุ่นพี่แบบเพื่อนกันมาตลอด"จ้าวซีซียังปฏิเสธฉินเฟิงโดยตรงมีความผิดหวังและความไม่เต็มใจแวบเข้ามาในดวงตาของฉินเฟิง ในที่สุดเขาก็พูดขึ้นมาว่า "ซีซี งั้นเอาแบบนี้ดีไหม ต่อไปเธอมาทำงานแค่สุดสัปดาห์ก็โอเคแล้ว เธอก็น่าจะรู้ดีว่า เพราะมีเทพเจ้าจ๋าวจ่าวอย่างเธออยู่ สตูดิโอของเราถึงได้รับออเดอร์มาไม่น้อยเลย หากจู่ๆ เธอมาลาออกไปแบบนี้ สตูดิโอของฉันก็คงได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน ถือว่าเห็นแก่ความเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ต่อไปเธอมาทำงานแค่วันหยุดสุดสัปดาห์ก็เพียงพอแล้ว"จ้าวซีซีเห็นรอยแผลเป็นบนศีรษะของฉินเฟิง และรู้สึกใจอ่อนขึ้นมาเล็กน้อย "ได้ค่ะ"ทันใดนั้นฉินเฟิงก็ถอนหายใจด้ว
เมื่อจ้าวซีซีได้ยินสิ่งที่พี่สามพูด เธอก็ก้มหน้าอย่างเงียบๆ พร้อมกับตอบกลับไปว่า "พี่สามคะ ฉันได้ตัดสินใจเก็บเด็กสองคนนี้เอาไว้แล้ว"เพราะสำหรับเธอแล้ว เด็กที่อยู่ในท้องคือคนในครอบครัวของเธอ และไม่มีความเกี่ยวข้องกับฮั่วหานฮุยแต่อย่างใดหลินเป่ยลูบหัวของเธอเบาๆ "ตอนนี้พวกพี่ๆ ได้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานแล้ว ต่อไปจะต้องช่วยน้องดูแลลูกๆ อย่างแน่นอน ดังนั้นน้องก็อย่าลำบากเกินไปเลยนะ""ฉันรู้ค่ะ"ลึกๆ แล้ว เธอก็ได้ตัดสินใจแล้วเช่นกัน หลังจากที่ซ่อมหน่อยกิตเสร็จแล้ว เธอก็สามารถรับใบประกาศนียบัตร และไปจากที่นี่ได้แล้วหลังจากที่กลับถึงบ้าน จ้าวซีซีก็อาบน้ำและเข้านอนโดยตรงในวิลล่าเรือนหอ หลังจากที่ฮั่วหานฮุยจัดการกับงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินกลับมาที่ห้องนอน โดยตั้งใจไปดูการแมทชุดที่ห้องแต่งตัวอีกด้วย แต่หลังจากที่เห็นชุดสูทสีแดงนั่นแล้ว คิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากันทันทีนี่คือการแมทชุดของจ้าวซีซี?หากเขาไม่ได้เห็นกับตาของตัวเอง เขาคงไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆเขารีบโทรหาจ้าวซีซีทันที โดยที่ปลายสายก็ได้รับอย่างรวดเร็ว จ้าวซีซีรับสายอย่างไม่แปลกใจ พร้อมกับพูดอย่างใจเย็นขึ้นมาว่า
"ใช่ แต่หากจะพูดกันตามตรงแล้ว อย่างน้อยฉันก็เป็นดีไซเนอร์คนหนึ่ง ออเดอร์ที่ประเคนมาให้ถึงประตูแบบนี้แล้ว หากไม่รับก็ต้องเสียประโยชน์ไปเปล่าๆ น่ะสิ"การแมทชุดให้อดีตสามีไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่ต้องเพิ่มงานนะ!ครั้งละห้าแสนถือเป็นกำไรมหาศาลฮั่วหานฮุยโยนโทรศัพท์มือถือไปให้คนรับใช้โดยตรง "แมทให้ดีก็โอเคแล้ว ผมยังมีธุระที่ต้องทำอีก"จ้าวซีซีกัดฟันแล้วพูดว่า "โอนเงินมาให้ก่อนสิ"ฮั่วหานฮุยหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมา แล้วโอนเงินให้เธอทันทีเมื่อจ้าวซีซีเห็นเงินจำนวนห้าแสนบาทที่ได้รับ เธอก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วยิ้มอย่างมืออาชีพ "ขอสอบถามหน่อยนะคะ คุณฮั่วมีเงื่อนไขในการแมทชุดหรือเปล่าคะ สวมไปงานอะไรหรือคะ?"ฮั่วหานฮุยเลิกคิ้ว และประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของผู้หญิงคนนี้มาก และเขาก็ตอบอย่างเรียบๆ กลับไปว่า "ผมจะใส่ไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อธุรกิจในช่วงสุดสัปดาห์น่ะ"หลังจากทิ้งคำพูดเหล่านี้เอาไว้ ชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องนอนไปทันทีจ้าวซีซีเอนตัวไปข้างๆ และคิดอยู่พักหนึ่ง หากเธอไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อธุรกิจ เธอก็จะรู้ว่าควรสวมชุดอะไรอย่างแน่นอนแต่ถ้าเธอทำแบบนั
จ้าวซีซีโพล่งเสียงออกมา คาดว่าวันนี้คงจะไม่ค่อยราบรื่นอย่างแน่นอนเธอไปทำโอทีที่สตูดิโอ แต่ต้องมาจบลงเพราะพบกับคุณแม่ของฉินเฟิงโดยบังเอิญ และไปกินข้าวด้วยกัน จากนั้นเธอก็ได้พบกับผู้ชายกากฮั่วหานฮุยที่ร้านอาหาร และก็ดื่มเหล้าผิดไปอีกต่างหากจ้าวซีซีรู้สึกว่า ต่อไปก่อนออกจากบ้านเธอจะต้องดูฤกษ์ยามให้ดีเสียก่อนในเวลานี้ ฮั่วหานฮุยได้ยืนอยู่ด้านนอกของห้องแต่งตัว โดยที่ร่างสูงโปร่งกำลังมองหญิงสาวคนที่กำลังพูดนินทาลับหลังเขาอยู่ในห้องแต่งตัววินาทีนี้ดูเหมือนเขาจะจำได้ว่า เมื่อนานมาแล้วทุกครั้งที่เขากลับบ้านหลังจากเลิกงาน เธอก็จะยืนเคียงข้างเขาด้วยความเคารพ ติดตามเขาไปที่ห้องแต่งตัวในห้องนอนเหมือนผู้ติดตามตัวน้อย และได้เตรียมเสื้อผ้าที่เขาจะเปลี่ยนในตอนกลางคืนเอาไว้อีกด้วยเมื่อเขาคุ้นเคยกับการที่มีเธออยู่ มันจึงทำให้เขารู้สึกเสมอว่ามีบางอย่างที่ไม่ปกติในช่วงเวลานี้ แต่ก็ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ตอนนี้เมื่อเขาเห็นจ้าวซีซียืนอยู่ในห้องแต่งตัว เขาจึงตระหนักได้ว่าก่อนหน้านี้มีอะไรที่ขาดหายไปดวงตาที่เรียวยาวของฮั่วหานฮุยมองดูเธอ พร้อมกับพูดออกมาอย่างเฉยเมยว่า "เป็นใบ้ไปแล้วหรือไง
สายตาของชายหนุ่มตกกระทบไปที่ขาของเธอ หากไม่รู้ว่าวันนี้จ้าวซีซีดื่มหนัก เขาคงคิดว่าเธอกำลังยั่วยวนเขาจริงๆ แล้วแต่ทว่า ตั้งแต่ที่เขาได้เสนอการหย่าร้างแล้วนั้น จ้าวซีซีก็เปลี่ยนเป็นคนละคน เขาแทบจะกระอักเลือดทุกวัน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรกับเธอได้แต่อย่างใดฮั่วหานฮุยจ้องมองเธออยู่นาน จากนั้นจึงหันหลังกลับและออกจากห้องนอนไปอย่างเงียบๆเขามองไปที่สาวรับใช้เสี่ยวหงที่อยู่ด้านนอก "เดี๋ยวถ้าเธอตื่นขึ้นมาแล้ว ให้เตรียมของสร่างเมาให้เธอด้วยนะ ให้เธอหลาบจำเสียให้เข็ด""รับทราบค่ะคุณชายน้อย คุณชายเป็นต้องกังวลนะคะ ดิฉันจะดูแลคุณนายน้อยให้ดีค่ะ"เมื่อฮั่วหานฮุยได้ยินคำว่า "คุณนายน้อย" เขาก็หันหลังกลับและออกจากวิลล่าโดยไม่พูดอะไรผู้ช่วยที่กำลังยืนอยู่ข้างนอกเหงื่อแตกพลั่กด้วยความร้อนใจ แต่เขาก็ไม่กล้าเข้าไปเร่งแต่อย่างใด และก็ทำได้เพียงยืนรอเจ้านายของตัวเองออกมาเท่านั้นหลังจากที่เห็นฮั่วหานฮุยปรากฏตัว ผู้ช่วยก็แทบจะร้องไห้ด้วยความดีใจ "บอสครับ การประชุมได้เริ่มตามกำหนดการแล้วนะครับ ทางด้านของบอส ผมได้แจ้งกับทุกคนแล้วว่าจะเปลี่ยนเป็นโหมดการประชุมทางวิดีโอ ตอนนี้คอมพิวเตอร์ได้ปรับเอาไว้เรียบร
เมื่อสาวรับใช้เสี่ยวหงเห็นฮั่วหานฮุยเดินออกมา เธอก็เดินออกจากห้องนอนทันที และยังปิดประตูอย่างระมัดระวังอีกด้วยจ้าวซีซีสามารถรับรู้ได้ว่าฮั่วหานฮุยได้เดินออกมาแล้วจากหางตา มือของเธอหยุดชะงัก เงยหน้าและมองไปทางเขา "คือว่า ฉันจะกินอย่างระวัง ไม่ให้อะไรตกบนเตียงของคุณนะ"เธอรู้จักผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้านี้เป็นอย่างดี เขารักในความสะอาด และเรื่องที่จะมากินของบนเตียงนั้น มันเป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาดแต่ตอนนี้เธอหิวมากจริงๆ ดังนั้นจึงไม่สามารถสนใจอะไรได้ขนาดนั้นแล้วเพราะสุดท้ายแล้ว เมื่อผู้หญิงตั้งครรภ์หิว ก็ไม่มีอะไรมาหยุดเธอได้ และเจ้าเด็กน้อยสองคนที่อยู่ในท้องของเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายขนาดนั้น ซึ่งพวกเขาได้ประท้วงเธออยู่ตลอดเวลาด้วยฮั่วหานฮุยยืนอยู่หน้าเตียง ผมสั้นสีดำของเขายังคงเปียกอยู่เล็กน้อย และบางส่วนก็ห้อยลงมาบนหน้าผาก ทำให้ความเข้มงวดในตอนกลางวันลดน้อยลงไปมาก มีออร่าแบบคุณชายผู้สูงศักดิ์และหล่อเหลาเพิ่มขึ้นมาด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำที่หลวมนั้นได้เผยกล้ามหน้าอกที่ดูดีออกมา โดยที่เธอยังเห็นหยดน้ำที่ไหลลงมาจากร่องอกของเขา และหายไปลึกเข้าไปในปกเสื้ออีกต่างหากเมื่อจ้าวซีซีเงยหน้าข
หลังจากผ่านไปสักพัก คนขับที่อยู่ข้างหน้าก็อดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้ว่า "คุณผู้ชายครับ เราจะไปไหนกันหรือครับ?"ฮั่วหานฮุยพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า "อย่าถามฉัน ถามเธอเลย"คนขับชำเลืองมองหญิงสาวที่กำลังหลับใหลผ่านกระจกมองหลัง และก็ตอบกลับอย่างแผ่วเบาว่า "คุณผู้ชายครับ คุณผู้หญิงหลับไปแล้วครับ"หลับไปแล้ว?จากนั้นฮั่วหานฮุยถึงได้หันไปมองหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ แวบหนึ่ง ตามคาดเธอได้หลับตาและผล็อยหลับไปแล้ว เขาจึงถอนหายใจออกมา และพูดตอบกลับไปเบาๆ ว่า "กลับบ้าน"คนขับจึงได้เลี้ยวกลับไปอีกทางหนึ่ง ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่าๆ รถยนต์ก็ได้ขับมาจอดที่ด้านนอกของวิลล่าเรือนหอหลังจากที่ฮั่วหานฮุยลงจากรถ เขาก็ได้ก้มลงมาอุ้มหญิงสาวที่กำลังหลับใหลอยู่ขึ้นมาจริงๆแล้ว จ้าวซีซีไม่ได้หลับสนิทขนาดนั้น เธอกำลังจะตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงของการเคลื่อนไหว แต่เมื่อพบว่าตัวเองกำลังถูกฮั่วหานฮุยอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน เธอก็ได้หลับตาแน่นลงไปอีกครั้งหัวใจของจ้าวซีซีเต้นระรัว โดยที่ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาดังเข้ามาในหู เธอไม่รู้ว่าฮั่วหานฮุยต้องการพาเธอไปที่ไหนกันแน่คงไม่ใช่โรงแรมหรอกใช่ไหม?และในเวลานี้ เธอก็ได้ยินเสียงเส
ฉินเฟิงขมวดคิ้วและพูดว่า "ท่านประธานฮั่วได้พาตัวซีซีที่เมากลับไปแล้วครับ คุณแม่ เมื่อกี้คุณแม่จะจงใจแกล้งเทเหล้าผิดได้อย่างไร?""ลูกรัก ลูกไม่รู้อะไรเสียแล้ว ลูกไปขวางซีซีดื่มจนเมา แล้วซีซีต้องมาดูแลลูกไม่ใช่เหรอ? แต่ถ้าหากซีซีดื่มจนเมา ลูกก็ต้องไปส่งเธอและดูแล แบบนั้นลูกสองคนก็จะมีความรู้สึกต่อกันแล้วไม่ใช่เหรอไง? และถ้าหากดื่มจนเมาและทำให้ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกไปแล้วนั้น มันจะไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีหรอกเหรอ"หญิงวัยกลางคนรู้ว่าลูกชายของตัวเองบื้อจนเกินไป เธอก็เลยให้โอกาสให้เขาได้แสดงความสามารถของตัวเองออกมาเมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว ฉินเฟิงก็ถอนหายใจออกมา "คุณแม่ ผมบอกแล้วไม่ใช่หรือครับว่า เรื่องนี้คุณแม่ไม่จำเป็นต้องเข้ามาจัดการอะไร? เมื่อกี้ท่านประธานฮั่วไม่พอใจมากที่จ้าวซีซีดื่มจนเมาแบบนั้น ผมคงทิ้งภาพลักษณ์ที่แย่ๆ เอาไว้แล้วอย่างแน่นอน"เขายังคิดว่าวันนี้โชคดีเหลือเกินที่มาพบกับฮั่วหานฮุย และมีโอกาสกินข้าวด้วยกันแบบนี้ เขาจะต้องทำให้ใครเขาประทับใจ ซึ่งมันมีส่วนช่วยให้เขาตามจีบจ้าวซีซีให้ติดนั่นเองแต่ที่ไหนได้ ทุกอย่างกลับถูกแม่ของตัวเองทำพังไปหมดแล้วหลังจากนั้นป้าฉินถึงสามารถ