รอด

มือสังหาร นับสิบ ล้อมกรอบคนทั้งสามไว้ ต้วนเจี้ยนหลินชักกระบี่ในมือออกจากฝัก มือสังหารทำงานรวดเร็ว พวกเขาตามตัวคนทั้งหมดจนพบตามคำสั่งอย่างไม่มีผิดเพี้ยนตอนนี้เหลือเพียงปลิดชีพตามคำสั่ง

บีบรัดวงล้อมให้แคบยิ่งขึ้น ต้วนเจี้ยนหลินใช้กระบี่กางกั้นปกป้องทั้งสองคน เจิ้งจินเทาคว้ากระบี่ในมือมาฟาดฟัน เข้าใส่มือสังหารที่ถามถมเข้ามาราวกับไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยแม้จะล้มตายลงไปทว่าคนที่เหลือก็สู้ยิบตา ในที่สุดน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟเจิ้งจินเทาร่างชุ่มไปด้วยเลือด ต้วนเจี้ยนหลินเองถึงกับต้องใช้กระบี่ยันกายไว้ มือสังหารเข้าประชิดตัวเจิ้งลี่กังจ่อกระบี่ไปที่คอหอย

“ยอมจำนนเสีย ไม่เช่นนั้นคงต้องมีใครสละชีวิต”

เจิ้งจินเทายิ้มมุมปากการมาของมือสังหารครั้งนี้ รู้ดีว่าหมายชีวิตของคนทั้งหมด

ถูกล้อมกรอบไว้จนสิ้นจะหนีก็ไม่อาจรอด นอกจะจากยอมตายก็เท่านั้น เจิ้งลี่กังมองสบตากับเจิ้งจินเทา

“อาเล็กหนีไปไม่ต้องห่วงข้า”

ก่อนจะหมุนตัวหลบคมกระบี่ ท่ามกลางความตกตะลึงของมือสังหารเจิ้งจินเทาถลาเข้าไปผลักร่างเล็กของไท่จือมือสังสารตวัดกระบี่เสียบเขาที่กลางหล้งของเจิ้งจินเทา เลือดสีแดงไหลซึม ต้วนเจี้ยนหลินถลาเข้าใส่เสียบคมกระบี่เข้าใส่