LOGINShare
บทที่ 1 คุณบทร้าย!
Last Updated:
2025-04-05 11:13:54ฉันที่ได้ยินคำตอบของคนด้านหลังถึงกับสะดุ้งเฮือก ขะ เขาคือคุณบทร้าย คุณบทร้ายที่ดุๆ ที่แม่เคยเล่าให้ฟังน่ะเหรอ
" หึ! ทำไม เงียบทำไม " เขาถามฉันขึ้นมาด้วยท่าทางพออกพอใจที่เห็นฉันตอนนี้หน้าซีดเผือดอย่างกับคนไม่มีเลือดสูบฉีดเข้าร่างกาย " คุณลักพาตัวหนูมาทำไมคะ " ฉันที่ตอนนี้น้ำเสียงเริ่มแผ่วเบาด้วยความกลัว เรี่ยวแรงที่จะพูดจะถามเขาก็แทบจะไม่มีเหลือแล้ว " หึ! ลักพาตัว กล้าดียังไงมาว่าฉันลักพาตัวเธอ ฮ่ะ!!!! " เขาตะคอกฉันเสียงดังลั่นรถ น้ำเสียงของเขาตอนนี้เหมือนเสือ เสือที่พร้อมจะตะครุบเหยื่อและกัด ฉีก เนื้อของเหยื่อออกมาเป็นชิ้นๆ ให้ทรมาน ฉันที่ตอนนี้หน้าซีดเผือดด้วยความกลัว ฉันกลัวมากเลย และฉันก็หมดสติไปในที่สุด @เพนท์เฮ้าส์ ฉันที่ตอนนี้รู้สึกเย็นๆเปียกๆก็เริ่มรู้สึกตัวขึ้นมา ก็พบว่าฉันโดนเขาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้สาดน้ำลงมาใส่ใบหน้าของฉันจนเปียกชุ่ม ดีนะที่วันนี้ฉันใส่ชุดกีฬาของโรงเรียนมาเลยไม่โป๊มาก ถ้าเป็นชุดนักเรียนที่เคยใส่เป็นประจำกับเสื้อสีขาวๆ ถ้าเขาสาดน้ำลงมามันก็คงโป๊เปลือยไปหมดเลย " ตื่น!! " เขาตะคอกน้ำเสียงใส่ฉัน จนฉันที่ได้ยินถึงกับสะดุ้งอย่างตกใจ และฉันกลัวเขาจนสั่นไปหมด ทำไมเขาถึงดูดุร้ายมากขนาดนี้กัน ฉันเป็นแค่เด็ก ม.5 คนหนึ่งเองนะ " คุณปล่อยหนูไปเถอะนะคะ หนูกราบคุณก็ได้ " ฉันยกมือขึ้นและกราบไปแทบเท้าของเขาที่ตอนนี้เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ ฉันที่ตอนนี้ตัวสั่นเพราะความหนาวจากน้ำที่เขาสาดมาระคนกับความกลัวที่ฉันมีต่อเขา ทำให้ร่างกายฉันสั่น ปากสั่นระริก " ปล่อยงั้นเหรอเด็กโง่! พ่อเลี้ยงของเธอส่งเธอมาขัดดอกให้ฉัน 2 ปี คิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปอย่างงั้นเหรอ!! " เขาตะคอกด่าฉันและจับกุมที่ผมของฉันที่เปียกไปด้วยน้ำจากฝีมือเขา พร้อมกับดึงฉันขึ้นมาประชันหน้าเขาอย่างไร้ความปรานี เขาจ้องหน้าฉันพร้อมกับยกยิ้มมุมปากร้ายๆเหมือนพอใจในผลงานของตัวเองที่ตอนนี้ทำเอาฉันหวาดกลัวไม่น้อย " ถะ ถ้าครบ 2 ปีแล้ว คุณจะปล่อยหนูไปใช่ไหมคะ " ฉันเงยหน้าขึ้นมาถามเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ โดนที่มือของเขายังขยุ้มมาที่ผมของฉันไม่ยอมปล่อย ฉันเจ็บมากเลย เจ็บจนน้ำตาไหลออกมาไม่ยอมหยุด " คนไร้ค่าแบบเธอ ฉันจะทนอยู่กับเธอให้ครบ 2 ปีแล้วกัน! " เขาปล่อยมือจากผมของฉัน และฉันก็ล้มลงฟุบกับพื้นทันที " หนูขอคุณ 2 เรื่องได้ไหมคะ " ฉันเงยหน้าขึ้นพร้อมกับยันตัวเองลุกขึ้นนั่งอีกครั้งอย่างไร้เรี่ยวแรง กับคำขอที่ฉันคิดว่ามันไม่น่ายากสำหรับเขาเลย เพราะยังไงเขาก็เกลียดฉันเข้ากระดูกดำของเขาอยู่แล้ว " ยังมีหน้ามาต่อรองกับฉันอีกเหรอ ว่ามา! " เขาก้มหน้าลงมารอฟังคำขอของฉันใกล้ๆ " หนูขอเรียนต่อจนจบได้ไหมคะ เรื่องค่าเทอมไม่ต้องห่วงเลยค่ะ หนูได้ทุนเรียนฟรีจนจบมหาวิทยาลัย " ฉันบอกเขาไป เพราะฉันเป็นคนที่เรียนเก่งอยู่แล้ว ไม่ยากที่ฉันจะขอทุนการศึกษาให้กับตัวเอง อีกอย่างครอบครัวฉันก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ฉันเลยต้องหาพึ่งตัวเองด้วยความสามารถของตัวเองล้วนๆ " อืม แล้วข้อสองล่ะ " เขาตอบฉันพร้อมกับยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย " หนูขอให้คุณอย่าข่มขืนหนูเลย ได้ไหมคะ " ข้อนี้ฉันจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเขาด้วยท่าทางอ้อนวอนขอความเมตตาจากเขา " ถุ้ย! " เขาถ่มน้ำลายลงบนพื้นอย่างหยาบคาย " เธอก็ช่างหน้าด้านกล้าขอฉัน! ฉันไม่พิศวาสเด็กไร้น้ำยาอย่างเธอหรอก " เขาลุกขึ้นพร้อมกับเตะเก้าอี้ที่เขานั่งไปจนพังแตกเป็นเสี่ยงๆ " อายุ 17 ปี ฉันไม่แตะตัวเธอหรอก เด็กอ่อนหัด! " เขาโน้มหน้าลงมากบอกฉันใกล้ๆ พร้อมกับจับคางมนของฉันบีบมันแรงๆจนฉันรู้สึกเจ็บ พอเขาพูดจบก็สะบัดมือออกอย่างแรงจนหน้าของฉันหันขวับไปอีกข้าง " ขอบคุณค่ะ " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณเขาอีกครั้ง อย่างน้อยสิ่งที่ฉันขอเขาไป เขาก็ตอบตกลงแล้ว ถึงเขาจะใช้งานฉันหนักขนาดไหนเพื่อใช้หนี้แทนพ่อเลี้ยงฉันได้ ฉันก็ยอม . . . ถ้าครบกำหนด 2 ปีเมื่อไหร่ ฉันจะไปจากคุณทันที!
Related chapters
บทร้าย NC++ บทที่ 2 เด็กขัดดอก
หลังจากที่เขาพาฉันเข้ามาในห้องสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มาก ที่ในห้องนั้นเป็นโทนห้องสีแดงจากไฟหรืออะไรก็ไม่รู้ แต่ห้องที่เขาพาฉันมาเหมือนเป็นห้องเชือดเอาไว้ฆ่าสัตว์อย่างไงอย่างนั้น เพราะฉันเหลือบไปเห็นอาวุธต่างๆ พร้อมกับเครื่องไม้เครื่องมือที่เอาไว้ทรมานสัตว์ ตอนนี้เขาเอาผ้ามาปิดตาฉันไว้อีกครั้งพร้อมทั้งดึงและลากฉันออกไปจากห้องนั้นทันที ฉันที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาจะพาตัวฉันไปที่ไหนเพราะผ้าที่ปิดตาของฉันไว้ทำให้ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย ไม่นานนักเขาก็ผลักฉันลงบนเตียงนุ่มๆ ฉันพอเดาได้ว่ามันน่าจะเป็นเตียงเพราะมันกว้างมาก จึงอาจจะไม่ใช่โซฟาอย่างแน่นอน แล้วเขาก็แกะที่ปิดตาของฉันออกให้ฉัน พอฉันพ้นจากพันธะทางสายตาฉันก็มองไปรอบๆ พบว่ามันคือห้องนอนของฉัน มันเป็นห้องสีเหลี่ยมขนาดใหญ่กว่าห้องเชือดเมื่อกี้ที่ฉันเห็นเล็กน้อย ในห้องจะมี โต๊ะเครื่องแป้ง ตู้เสื้อผ้า และโต๊ะเรียนให้ฉันพร้อมกับเก้าอี้ ซึ่งฉันคิดว่าของที่อยู่ในห้องนี้ก็จะน่าราคาสูงพอควร " นี่! คือที่อยู่ของเธอ " เขาบอกฉันพร้อมกับจ้องใบหน้าของฉันอย่างรู้สึกเกลียดชังฉันที่แผ่รังสีออกมาจากสายตาของเขา" ขอบคุณค่ะ " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณเขาจากใจจริง อย่าง
Last Updated : 2025-04-05บทร้าย NC++ บทที่ 3 เถวะ
ฉันที่ตอนนี้นั่งซาฟารีมาลงด้านหน้าตรงบานรั้วประตูใหญ่สีดำของเพ้นเฮ้าท์ และเดินออกมานอกรั้วแล้วหยุดยืนนิ่งอยู่ซักพักหนึ่งฉันก็เดินออกไปทางด้านซ้ายมือตามที่คุณบทร้ายได้บอกเอาไว้เมื่อคืนนี้ ฉันเดินประมาณราวๆ 2 นาทีก็ถึงป้ายรถเมล์ที่คุณบทร้ายได้บอกฉันเอาไว้ ฉันยืนรอรถเมล์ได้สักพักรถเมล์ก็มาจอดอยู่ที่หน้าป้าย ข้อดีอีกอย่างคือรถเมล์เกือบทุกสายที่ป้ายนี้ จะวิ่งผ่านหน้าโรงเรียนของฉันทุกสาย โดยที่ฉันไม่ต้องลงมาป้ายอื่นเพื่อต่อรถไปโรงเรียนอีกครั้งเหมือนตอนที่ยังอยู่ที่บ้าน ฉันนั่งรถเมล์เดินทางประมาณ 30 นาทีรถเมล์ก็จอดตรงป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียนของฉันพอฉันก้าวขาลงมาจากรถเมล์ก็พบกับเถวะที่กำลังยืนรอฉันอยู่เฉียดเช่นประจำเหมือนทุกครั้งที่เคยทำ " เจ้าหญิง " เถวะโบกไม้โบกมือให้ฉันที่ตอนนี้ฉันกำลังก้าวขาลงจากรถเมล์ ฉันที่เห็นดังนั้นก็รีบลงจากรถเมล์และเดินเข้าไปหาเถวะทันที" เถวะ มารอนานหรือยัง " ฉันดินเข้าไปหาเถวะพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้เพื่อนชายคนเดียวของฉัน " ไม่นานหรอก ถึงนานกว่านี้ก็รอเจ้าหญิงได้เสมอแหล่ะ " เถวะตอบทีเล่นทีจริงพร้อมกับหัวเราะออกมาจนตาตี๋ๆของเขาแทบมองไม่เห็นลูกตาสีดำอยู่แล้ว" เราไ
Last Updated : 2025-04-05บทร้าย NC++ บทที่ 4 เพื่อนของเจ้าหญิง
ฉันเดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมกับเถวะ ฉันเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกันกับหมวย ส่วนเถวะเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกันกับต่อ ที่นั่งโต๊ะอยู่ด้านหลังของฉันนั่นเอง" สวัสดีจ๊ะ หมวย " ฉันเอ่ยทักทายหมวยเพื่อนสาว สาวอวบอิ่ม ขาว ตาตี๋ที่น่ารักน่าหยิก ^^" สวัสดีจ๊ะ เจ้าหญิง " หมวยเอ่ยทักทายฉันด้วยรอยยิ้มหมวย เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉันมาตั้งแต่ ม.4 หมวยจะแตกต่างไปจากคนอื่นๆ ที่ตอนนี้คนอื่นๆมองฉันเหมือนเป็นตัวน่าแขยะแขยงไปหมด ส่วนหมวยจะเป็นเพื่อนที่น่ารักและเข้าใจฉันเสมอ เพราะทางบ้านของหมวยเองก็มีฐานะไม่ต่างจากฉันมากเท่าไหร่นักก็เลยพอจะเข้าอกเข้าใจคนหัวอกเดียวกันเป็นอย่างดี แตกต่างจากเถวะที่บ้านเป็นตระกูลผู้ดีแต่เขายังมาเกือกกลั้วอยู่เป็นเพื่อนกับฉันมาตั้งแต่ที่ฉันอยู่ ม.1 ส่วน ต่อ เป็นเพื่อนชายของเถวะ หล่อ คม เข้ม ผิวสีแทน ซึ่งลุคดูแตกต่างจากเถวะ แต่นิสัยดันเหมือนกันสุดขั้ว ต่อที่ฐานะทางบ้านดีพอๆกันกับเถวะ ฉัน หมวย เถวะ และต่อ ก็เลยเป็นเพื่อนเล่น เพื่อนเรียนกันมาตลอด และจะเป็นพวกเพื่อนทั้ง 3 คนของฉันเสมอที่คอยปกป้องและดูแลฉันมาตลอด " เจ้าหญิงเลือกคณะที่ตัวเองอยากเข้าเรียนหรือยัง เทอมหน้าพวกเราก็ขึ้น ม.6 แล้วนะ
Last Updated : 2025-04-05บทร้าย NC++ บทที่ 5 ไร้เดียงสา
" ท่าทางดูเหมือนคุณจะเหนื่อย กินขนมปังหน่อยไหมคะ " ฉันที่หยิบขนมปังออกมาจากกระเป๋านักเรียนและได้ยื่นมันไปให้เขาทันทีเขาลืมตาขึ้นมาพร้อมกับหันหน้ามาทางฉันเล็กน้อย" ไม่กิน! " เขาตอบกลับฉันแต่มือของเขาดันหยิบขนมปังในมือของฉันออกและโยนมันเอาไปไว้เบาะด้านหลังรถทันทีและก็หันกลับไปนั่งและเอาหัวพิงเบาะและหลับตาลงต่ออย่างไม่ได้สนใจอะไรฉันนัก" ไม่กินก็ไม่ต้องกันซี่ โยนของหนูทิ้งทำไม " ฉันบ่นพึมพำของฉันเบาๆอยู่คนเดียวหลังจากที่รถขับมาได้เกือบหนึ่งชั่วโมง ก็มาจอดที่โรงจอดรถแห่งหนึ่งซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน" ถึงแล้วครับท่าน " ลูกน้องที่นั่งอยู่เบาะด้านหน้าคนขับหันหน้ามาบอกคุณบทร้าย" อืม " เขาลืมตาขึ้นมาพร้อมกับตอบกลับไปสั้นๆ หลังจากที่พวกเขาได้ยินคำตอบของผู้เป็นนายแล้วเขาก็ลงจากรถตู้ทันทีฉันที่เดินตามหลังของคุณบทร้ายมาก็พบว่าสถานที่ที่ฉันมาเป็นโรงแรมหรูขนาดใหญ่ พร้อมกับเขาที่เดินเข้ามาที่ห้องห้องหนึ่งซึ่งคล้ายๆเหมือนกับเป็นโต๊ะอาหาร ฉันที่เดินตามเขาเข้าไปพร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆเขา ซึ่งเขานั่งอยู่หัวโต๊ะอาหาร" เรามาทำอะไรกันเหรอคะ " ฉันหันหน้าไปถามเขาอย่างสงสัย" กินข้าว " เขา
Last Updated : 2025-04-05บทร้าย NC++ บทที่ 6 แอบหนีออกจากโรงเรียน
พอถึงโรงเรียนเจ้าหญิงก็เดินเข้าไปในโรงเรียนตามปกติ พร้อมกับเถวะที่มายืนรอรับเจ้าหญิงหน้าป้ายรถเมล์อย่างเช่นทุกครั้ง" ไปกินข้าวเช้ากันเถอะ " เถวะหันหน้าไปชวนเพื่อนสาวที่สนิทสุดๆของตัวเอง" เรากินมาแล้ว " เจ้าหญิงตอบกลับเถวะไปพร้อมกับรอยยิ้มแสนน่ารัก จนทำให้รอยยิ้มที่เจ้าหญิงยิ้มส่งมาให้เถวะ ทำให้เถวะหัวใจหล่นวูบทันที แอบรักเพื่อนสนิทตัวเองมันเป็นแบบนี้นี่เอง เถวะได้แต่คิดในใจ" แต่เราหิวนี่น๊าาา " เถวะพูดพลางลูบท้องของเขาไปมา" งั้นเจ้าหญิงพาเถวะไปกินที่โรงอาหารนะ " เจ้าหญิงบอกกับเพื่อนชายที่สนิทที่สุดของเขาทันที เพื่อนรักทั้งสองคนเดินไปที่โรงอาหาร เจ้าหญิงก็นั่งรอเถวะกินข้าวพร้อมกับหยิบโทรศัพท์เครื่องใหม่ที่คุณบทร้ายซื้อให้ออกมากดเล่น" เจ้าหญิงเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่เหรอ " เถวะถามเจ้าหญิง เพราะปกติเจ้าหญิงจะไม่เปลี่ยนโทรศัพท์บ่อยๆ และเจ้าหญิงก็คงไม่ซื้อโทรศัพท์ที่ราคาแพงเกือบแสนแบบนี้" คุณบทร้ายซื้อให้เจ้าหญิงไว้โทรหาเขาตอนฉุกเฉิน คุณบทร้ายบอกว่าราคาไม่แพงมากนัก " เจ้าหญิงที่แสนไร้เดียงสาตอบกลับเถวะไป" เปลี่ยนเบอร์โทรด้วยเหรอ เมื่อคืนเราโทรหาเจ้าหญิงไม่ติดเลย เราว่าจะถามเรื่องการบ้าน
Last Updated : 2025-04-07บทร้าย NC++ บทที่ 7 ขออนุญาต
1 เดือนต่อมาในทุกๆ วันศุกร์ของคาบโฮมรูมเจ้าหญิงกับเถวะก็จะแอบออกไปพบแม่ของเธอที่ร้านอาหารตามสั่งทุกวันตามปกติ และคุณบทร้ายก็ไม่ได้รับรู้ถึงการกระทำของเด็กน้อยของเขาเลย เพราะเขาไว้ใจเธอและคิดว่าเธอก็คงเป็นเด็กไร้เดียงสาคนหนึ่งที่ไม่กล้าต่อกรอะไรกับเขามากนักเขาก็เลยไม่ได้สั่งให้คนไปเฝ้าตามติดและคอยดูเธอเอาไว้ แค่ให้เฝ้ารอรับเธอที่หน้าประตูโรงเรียนในทุกๆ วันวันนี้เป็นวันสอบไฟนอลเพื่อจะจบปีการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เจ้าหญิงกับเพื่อนๆ ของเขาอีก 3 คนตั้งใจเรียนและพากันติวหนังสืออย่างหนักเพื่อการสอบในครั้งนี้" เป็นยังไงบ้าง ทำได้ไหมเจ้าหญิง " พอทุกคนเดินออกจากห้องสอบหมวยเพื่อนสาวคนเดียวของเจ้าหญิงก็ถามขึ้น" พอได้จ๊ะ ^^ " เจ้าหญิงตอบเพื่อนด้วยรอยยิ้มสดใสเฉียดเช่นทุกครั้ง" ระดับเจ้าหญิงไม่มีคำว่าไม่ได้อยู่แล้ว " เถวะพูดขึ้นมาบ้าง" งั้นไปกินข้าวกันไหมเจ้าหญิง ฉลองสอบเสร็จ " หมวยเอ่ยถามเจ้าหญิง พร้อมกับเพื่อนๆทุกคนก็เดินอยู่ถึงกับหยุดนิ่งยืนรอคำตอบของเจ้าหญิง เพราะทุกคนรู้ดีอยู่แล้วว่าเจ้าหญิงไปที่ไหนไม่ค่อยได้ถ้าคุณบทร้ายไม่ได้อนุญาต " เอ่อ...คือ " เจ้าหญิงอ้ำๆอึ้งๆ ใจหนึ่งก็อยากจะไ
Last Updated : 2025-04-07บทร้าย NC++ บทที่ 8 เลี้ยงฉลองสอบเสร็จ
หลังจากที่วางสายคุณบทร้ายไปแล้ว เจ้าหญิงก็เดินกลับมาหาเพื่อนๆด้วยท่าทางหน้าสลดลง เจ้าหญิงทำหน้าทำตาเหมือนคุณบทร้ายไม่อนุญาตให้ไปเลี้ยงฉลองสอบเสร็จกับเพื่อนๆ เจ้าหญิงคิดจะแกล้งเพื่อนของเธอเล่นสักหน่อย ^^" เป็นไงบ้างเจ้าหญิง " ต่อถามเจ้าหญิงขึ้นมาทันทีหลังจากที่เจ้าหญิงได้เดินเข้ามาหาเพื่อนๆแล้ว พร้อมกับที่เพื่อนๆทุกคนจ้องมองหน้าเจ้าหญิงเพื่อรอเอาคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ" ไม่เป็นไรนะเจ้าหญิง " หมวยยื่นมือของเธอมากุมมือของเจ้าหญิงไว้ เพราะเห็นสีหน้าท่าทางของเจ้าหญิงเพื่อนของเธอแบบนี้แล้ว คุณบทร้ายไม่น่าจะอนุญาตให้ไปเลี้ยงฉลองสอบเสร็จกับพวกเธอเป็นแน่" ถ้าเจ้าหญิงไม่ไปเราก็ไม่มีอารมณ์จะไปหรอก " เถวะพูดขึ้นพลางยกมือขึ้นกอดอกอย่างไม่พอใจนัก เพราะถ้าไปที่ไหนแล้วไม่มีเจ้าหญิงไปด้วยเถวะก็ไม่อยากจะไปมากนักหรอก " เอ่อ...คุณบทร้าย " เจ้าหญิงทำท่าทางอ้ำๆอึ้งๆ เพื่อแกล้งเพื่อนของเธอเล่นต่อไป" คุณบทร้าย อนุญาต!! " เจ้าหญิงร้องตะโกนขึ้นมาพร้อมกับกระโดดโลดเต้นและปรบมืออย่างดีอกดีใจ " เจ้าหญิงแกล้งพวกเราเหรอ นี่แหนะ! " หมวยพูดขึ้นพลางยื่นมือไปจี้เอวของเจ้าหญิงเพื่อลงโทษฐานที่โกหกพวกเธอ " ฮ่าๆๆๆ อย่าจี
Last Updated : 2025-04-07บทร้าย NC++ บทที่ 9 ได้เข้าบ้านหลังใหญ่ครั้งแรก
เพนท์เฮ้าน์หลังจากที่เจ้าหญิงได้เลี้ยงฉลองสอบเสร็จกับเพื่อนๆเสร็จเรียบร้อยแล้ว และเจ้าหญิงก็บอกให้พี่อัคคีขับรถไปส่งเพื่อนๆของเธอที่บ้านกันทีละคน พร้อมกับขับรถไปส่งเถวะที่หน้าโรงเรียนอีกครั้ง ก็เพราะว่าเถวะขับรถส่วนตัวไปโรงเรียนทุกวัน เถวะเลยต้องกลับเข้าไปเอารถที่จอดเอาไว้แถวๆด้านหน้าของโรงเรียนพอเจ้าหญิงมาถึงบ้านหลังเล็กสีขาว เจ้าหญิงก็อาบน้ำชำระร่างกายของตัวเอง และในการกระทำของเธอทุกๆฝีก้าวก็อยู่ในสายตาของคนที่ชื่อบทร้ายตลอดเวลา เขาเห็นแม้กระทั่งเจ้าหญิงเดินเข้ามาในบ้านด้วยรอยยิ้มที่สดใส เพราะเธอได้ออกไปสนุกกับเพื่อนๆ และเขาเห็นแม้กระทั่งเจ้าหญิงเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ และเธอก็เดินกลับออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูสีขาวพันรอบอกตัวเดียว" อึก! " สัดส่วนโค้งเว้าของเธอที่ดูโตกว่าเด็กสาวทั่วๆไป ทำให้คนที่จดจ่ออยู่หน้าจอกล้องวงจรปิดถึงกับแอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เจ้าหญิงอีกเพียง 1 เดือนเธอก็อายุครบ 18 ปีบริบูรณ์แล้ว เธอจะถึงกำหนดอายุเร็วหน่อยก็เพราะเธอดันเกิดต้นเดือนน่ะสิ วันทีี 1 เดือน 1 แต่เจ้าหญิงมีเพียงอายุแค่นี้ แต่สัดส่วนในร่างกายของเธอดันโตเร็วกว่าเด็กสาวปกติทั่วไป แม้ตัวเธอจะ
Last Updated : 2025-04-07
Latest chapter
บทร้าย NC++ บทที่ 19 ความจริงของบทร้าย
ตอนนี้บทร้ายเขาได้อาบน้ำแต่งตัวและเขาก็นั่งรอเจ้าหญิงอยู่บนห้องนอนของตัวเองด้วยความตื่นเต้น สิ่งที่เขาตื่นเต้นในตอนนี้มันมีหลายเรื่องมากมายระคนปะปนกันไปหมด ทั้งเรื่องที่เจ้าหญิงจะขึ้นมาหาเขาบนห้องเป็นครั้งที่สอง ทั้งเรื่องที่เจ้าหญิงอายุครบ 18 ปี ซึ่งเรื่องนี้เขาก็ได้รอคอยมาหลายเดือนเช่นเดียวกัน หลายเดือนก่อนหน้านี้บทร้ายที่กำลังเดินทางไปที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งเพื่อไปมอบทุนการศึกษาให้กับโรงเรียนนั้นในทุกๆปี เขาก็พบเข้ากับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งผ่านกระจกใสในห้องปกครอง ซึ่งตอนนั้นเขาก็ได้นั่งคุยกับผู้อำนวยการโรงเรียนในเรื่องการมอบทุนการศึกษาให้กับเด็กที่เรียนเก่งหรือเด็กที่มีผลการเรียนที่ดี ซึ่งหนึ่งในสามคนนั้นก็มีชื่อของเจ้าหญิงรวมอยู่ด้วยเด็กที่เขาเห็นผ่านกระจกนั้น เธอมีรอยยิ้มที่สดใส ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม จนทุกคนที่อยู่รอบกายของเธอดูไม่ออกเลยว่าเด็กคนนี้กำลังรู้สึกอะไรกันแน่ภายใต้รอยยิ้มนั่น ซึ่งบทร้ายเองเขาก็พอจะมองออกจากแววตากลมโตคู่สวยคู่นั้นว่าเธอมีเรื่องให้คิดมากมายอยู่ในใจก็เป็นแน่" เด็กผู้หญิงคนนั้นมีเรื่องอะไรในใจหรือเปล่านะ " บทร้ายที่เป็นคนรักเด็กและเอ็นดูเด็กที่ดี
บทร้าย NC++ บทที่ 18 วันคล้ายวันเกิด 18 ปีบริบูรณ์
หลายวันผ่านไป หลายวันผ่านไปเจ้าหญิงก็ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านหลังเล็กสีขาวของเธอเหมือนเดิมตามปกติ และก็มีบางวันที่คุณบทร้ายพาเธอไปนั่งเล่นที่บริษัทกับเขาบ้างเหมือนที่เคยทำ จนเวลาล่วงเลยผ่านไปจนใกล้จะสิ้นปีแล้ว และพรุ่งนี้นั่นเองก็จะถึงวันสิ้นปี และก็จะเป็นวันคล้ายวันเกิดของเจ้าหญิงอีกด้วย" วันนี้เหลือประชุมถึงกี่ตอนไหน " บทร้ายที่ยังทำงานอยู่บริษัทหันหน้าไปถามกิตลูกน้องคนสนิทของเขา" วันนี้นายท่านมีงานทั้งคืนเลยครับ " กิตได้รายงานผู้เป็นนายท่านของตัวเองพร้อมกับยื่นแผนตารางงานไปให้เขาดู" อืม ออกไปก่อน " เขาตอบกิตพร้อมกับบอกให้กิตออกไปจากห้องทำงานของเขาทันที" ครับนายท่าน " กินโน้มศีรษะลงเล็กน้อยพร้อมกับเดินออกไปจากห้องทำงานในทันทีตามคำสั่งพอกิตออกจากห้องไปแล้ว บทร้ายเขาก็เอนตัวพิงพนักผิงเก้าอี้ราคาหรูของเขา พร้อมกับยกแขนขึ้นก่ายหน้าผากเหมือนคนกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่บางอย่างอยู่ในใจ" วันเกิดเจ้าหญิง " เขาพึมพำออกมาเบาๆคนเดียว เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของเจ้าหญิง ส่วนวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของปีนี้ เขาคิดอยากจะกลับไปหาเจ้าหญิงและก็พาเจ้าหญิงออกไปดูและชมกับบรรยากาศข้างนอกบ้าง แต่วันนี้เขากลั
บทร้าย NC++ บทที่ 17 องค์หญิงตัวน้อยมาเฝ้านายท่าน
บริษัท BR จำกัดประตูรถตู้สีดำคันหรูถูกเปิดออกโดยอัติโนมัติพร้อมกับร่างเล็กที่สูงเพียง 158 ซม. ก้าวขาลงมาจากรถตู้พร้อมกับชุดเดรสสายเดี่ยวสีขาวและมีโบว์ใหญ่ๆผูกไว้ด้านหลังราวกับองค์หญิงตัวน้อยในเทพนิยาย พอเด็กสาวก้าวขาเข้าไปในบริษัทก็พบกับสายตาของพนักงานมากมายจับจ้องไปที่เด็กสาวคนนั้นอย่างไม่ละสายตา" เด็กคนนั้นเป็นใครกันหน้าตาน่ารักเหมือนกับองค์หญิงตัวน้อยๆเลย " " หน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้เลย "" หรือเป็นน้องสาวของนายท่าน "" ญาติหรือเปล่า "เสียงซุบซิบของพนักงานเอ่ยชมความน่ารักของเจ้าหญิงกันไปทั่วทั้งบริษัท และพวกเขาก็ไม่ได้คิดเลยว่าเจ้าหญิงเป็นเด็กของนายท่านของพวกเขา เพราะดูจากการแต่งตัวและหน้าตาที่ไร้เดียงสาแล้ว เด็กผู้หญิงน่ารักคนนี้คงไม่เหมือนกับพวกผู้หญิงคนอื่นๆที่เข้ามาหานายท่านของพวกเขา และอีกอย่างพวกเหล่าบอดี้การ์ดที่พวกเขาคุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดีออกมายืนตอนรับและพาเจ้าหญิงขึ้นไปที่ห้องทำงานของผู้เป็นนายท่านด้วยตัวเองอีกด้วยพอกิตเปิดประตูให้กับเจ้าหญิงเข้าไป เจ้าหญิงก็พบกับคุณบทร้ายที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมกับเสื้อกั๊กสีดำและกางเขาขากระบอกสีดำพร้อมกับรองเท้าหนั
บทร้าย NC++ บทที่ 16 พาไปที่บริษัท
แสงแดดยามเช้าสอดส่องเข้ามาที่หน้าต่างบานเล็ก ทำให้เด็กน้อยที่หลับปุ๋ยไปตั้งแต่เมื่อคืนพยายามลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยท่าทางงัวเงีย เจ้าหญิงลุกขึ้นยืนจากที่นอนแต่ตาดวงกลมโตของเธอก็ยังปิดสนิทอยู่ พร้อมกับที่เจ้าหญิงยกมือขึ้นสลัดความขี้เกียจของตัวเองออกไป พร้อมทั้งเตะขาด้านขวาที ด้านซ้ายที เหมือนเธอที่กำลังจะออกกำลังกายในตอนเช้าอย่างไงอย่างงั้นเจ้าหญิงออกกำลังกายท่านั้นท่านี้โดยที่เปลือกตายังของเธอยังปิดอยู่ โดยที่เด็กสาวไม่รู้เลยว่าการกระทำที่ตลกๆและดูน่ารักของเธอตอนนี้อยู่ในสายตาของบทร้ายอยู่ตลอดเวลา" สวัสดีจ๊ะทุกท่าน วันนี้เราเอาท่าทางในชีวิตประจำวันมาประยุกต์ให้เป็นท่าออกกำลังกายกันดีกว่า เอ้า ย่ำเท้าจ๊ะ " เจ้าหญิงร้องเพลงโบกโบ๊กโบกของมิสเตอร์ ไบรอัน ในการออกกำลังกายในครั้งนี้ จนทำให้บทร้ายที่ยังนั่งพิงอยู่บนหัวเตียงถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันทันที และเขาก็สงสัยว่าเด็กสาวที่ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมาเธอจะทำอะไรต่อไป" ท่าแรก ท่าโบกแท็กซี่ เอ้ายื่นแขนออกมากันเร็ว ต่อจากก็ โบกโบกโบก สะบัดแขน โบกโบกโบก ซ้าย โบกโบกโบก ขวา โบกโบ้กโบก " เจ้าหญิงที่ตอนนี้ได้ทำท่างทำทางที่เธอได้ร้องเพลงออกมาพร้อมกับส่า
บทร้าย NC++ บทที่ 15 ผู้เป็นนายท่านของเขาเปลี่ยนไป
หลังจากที่เขาแน่ใจว่าเด็กน้อยได้หลับไปแล้วจริงๆ เขาก็เดินออกมาจากบ้านหลังสีขาวเงียบๆและเดินตรงดิ่งไปห้องเชือดเพื่อที่จะจัดการไอ้เสี่ยชาติต่อทันที" นายท่าน " เมื่อลูกน้องเห็นเขาเดินกลับมาด้วยสีหน้าที่แตกต่างไปจากเดิมที่เขาได้อยู่ด้วยกันกับเจ้าหญิงเมื่อสักครู่ ก็ทำให้ผู้เป็นลูกน้องถึงกับขนลุกซู่ไปทั้งตัวด้วยความหวาดกลัว และพวกลูกน้องเหล่าบอดี้การ์ดที่ดูแลและอยู่ประจำการที่บ่อนคาสิโนก็มารวมตัวยืนเรียงรายกันมากกว่าหนึ่งร้อยกว่าชีวิตเป็นที่เรียบร้อยแล้ว" ไอ้เสี่ยชาติมันเป็นยังไงบ้าง " เขาถามกลับพวกลูกน้องไปด้วยสีหน้าและแววตาที่ตอนนี้เหมือนเขาพร้อมที่จะฆ่าทุกชีวิตได้ทุกเมื่อ" ตอนนี้สลบไปแล้วครับนายท่าน " กิตลูกน้องคนสนิทของเขาเป็นฝ่ายที่ตอบแทนลูกน้องคนอื่นๆที่ตอนนี้พวกเขาได้แต่ยืนก้มหน้าก้มตาเพื่อที่จะได้รอรับบทลงโทษจากผู้เป็นนายท่านของเขา" งั้นมึงจัดการไอ้พวกนี้แทนกูแล้วกัน " เมื่อลูกน้องทุกคนรวมแม้กระทั่งกิตด้วยที่ได้ยินคำพูดเรียบนิ่งของนายท่านของเขาถึงกับพากันเงยหน้าขึ้นมาอย่างตกใจกับการกระทำของนายท่านในครั้งนี้ เพราะปกติแล้วเวลาที่พวกเหล่าบรรดาบอดี้การ์ดทำงานผิดพลาดแม้กระทั่งงานเล็
บทร้าย NC++ บทที่ 14 พาเด็กน้อยเข้านอน
บทร้ายที่ตอนนี้กำลังมีอารมณ์เดือดพล่านจากไอ้แก่หัวหงอกเสี่ยชาติที่มันบังอาจบุกเข้ามาวางเพลิงบ่อนคาสิโนของเขา พร้อมกับที่เขาโมโหเจ้าหญิงเด็กน้อยที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งของเขา เพราะเขาสั่งให้เธอรอเขาอยู่บนห้อง แต่เธอดันกลับเดินออกมาเสียดื้อๆ ตอนนี้ร่างสูงใหญ่กำลังเดินก้าวขาฉับๆพร้อมกับที่เขาทุบประตูบ้านหลังเล็กสีขาวของเจ้าหญิงอย่างแรงจนเกิดเสียงดังลั่นบ้านไปหมดปั้งงงงง! ปั้งงงงง!" เปิด!! " เขาทุบประตูอย่างแรงจนเจ้าหญิงที่กำลังจะงีบหลับสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจเป็นอย่างมาก หัวใจดวงน้อยๆของเธอตอนนี้แทบจะตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อเธอได้ยินเสียงของคุณบทร้ายที่มีน้ำเสียงเหมือนจะฆ่าเธอให้ได้ในตอนนี้ " ฉันบอกให้เปิด!! เจ้าหญิง!! " บทร้ายตะโกนออกมาเสียงดังลั่นไปทั่วด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลังจนทำให้บรรดาเหล่าบอดี้การ์ดที่อยู่แถวนั้นถึงกับหวาดกลัวไปกันหมดและรวมถึงเจ้าหญิงที่กำลังเปิดประตูห้องนอนออกมาเพื่อที่จะเดินมาเปิดประตูนอกบ้านบานอีกด้วยแกร๊กกกกกกเจ้าหญิงที่อยู่ในชุดนอนตัวเดิมเปิดประตูออกมาด้วยท่าทางสั่นระริกไปหมดทั้งตัว พร้อมกับดวงตากลมโตของเธอตอนนี้แทบจะปิดลง และอย่างเห็นได้ชัดว่าตอนนี้เด็กน้อยอายุ
บทร้าย NC++ บทที่ 13 กลัวเด็กเสียขวัญ
" คุณบทร้ายจะทำอะไรหนูคะ " เจ้าหญิงถามเขาออกไปด้วยความตกใจทันที เมื่อเธอเห็นท่าทางของเขาที่มีต่อเธอในตอนนี้ เขาปฏิบัติกับเธอไม่เหมือนกับเมื่อก่อนที่เธอได้ย่างก้าวเข้ามาเลย เพราะเมื่อก่อนเขาจะไม่เข้าใกล้เธอแม้แต่ปลายเล็บของเขา แต่ตอนนี้ดันกลับตาลปัตรไปหมดจนหัวใจดวงน้อยๆของเจ้าหญิงนึกกลัวกับการกระทำของเขาขึ้นมาอย่างมาก" ทำหน้าที่เด็กขัดดอก " เขาตอบสั้นๆพร้อมกับก้มใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาซุกไซร้ไปที่ซอกคอขาวเนียนของเธอไปมาเพื่อสูดดมกลิ่นกลายเด็กที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง และเขาก็ไม่ปฏิเสธเลยว่าเขาชอบและคลั่งไคล้กลิ่นกลายของเด็กสาวอย่างไม่อายปาก" อื้อ หอม " เขาพึมพำออกมาจากลำคอเบาๆ แต่ก็ยังซุกไซร้และดูดเข้าไปที่คอขาวเนียนจนเกิดรอยช้ำสองสามจุด" ท่านครับ! " จู่ๆก็มีเสียงของลูกน้องของเขาคนหนึ่งดังขึ้นที่ไหนสักแห่ง แต่เธอมองไปรอบๆก็ไม่เห็นจะเจอใครเลยด้วยซ้ำ หรือลูกน้องของเขาจะอยู่ที่ด้านนอกห้องน้ำกันนะเจ้าหญิงคิดในใจ เจ้าหญิงที่คิดได้ดังนั้นเลยตกใจตาโตทันที เพราะเธอกลัวคนอื่นจะรู้ว่าเธออยู่ในห้องน้ำกับเขาเป็นการส่วนตัวและเธอก็คงจะอายมากๆด้วยถ้ามีคนเห็นเธอกระทำแบบนี้ เธอยังเด็กอยู่เลยนะ! U.U" เกิด
บทร้าย NC++ บทที่ 12 เด็กที่ยังกินนมโรงเรียน NC18+
" ตามมา " ร่างสูงผละมือเรียวเล็กของเจ้าหญิงออกจากท่อนเอ็นที่ใหญ่โตของเขาและเดินออกไปผ่านหน้าผ่านตาเจ้าหญิงที่นั่งคุกเข่าอยู่ทันทีเจ้าหญิงลุกขึ้นยืนเต็มตัวพร้อมกับเดินตามร่างสูงที่ไร้อาพรในการปกปิดร่างกายเพื่อเดินเข้าไปในห้องน้ำสุดหรูของเขาทันที" เปิดน้ำอุ่น ฉันจะเข้าไปแช่น้ำในอ่าง " เขาบอกเด็กสาวที่เดินตามมาพร้อมกับพยักเพยิดหน้าไปทางอ่างจากุชชี่สุดหรูเพื่อให้เธอทำตามคำสั่งที่เขาบอก" ได้ค่ะ " เจ้าหญิงตอบรับคำสั่งพร้อมกับเดินไปเปิดทำน้ำอุ่นตามที่คนเป็นเจ้านายสั่งทันที" เรียบร้อยแล้วค่ะ " เจ้าหญิงหันหน้ามาบอกเขาที่ยืนรออยู่ก่อนแล้ว" ... " เขาไม่ได้พูดอะไรแต่ก็ก้าวขาเรียนยาวที่ไร้ขนขาของเขาเดินเข้าไปในอ่างจากุชชี่ทันทีเจ้าหญิงที่ไม่รู้ว่าตัวเองต้องทำอะไรต่อไปบ้าง เพราะเธอไม่เคยอาบน้ำให้กับใครมาก่อนก็เลยถามเขาขึ้นมา" แล้วหนูต้องทำยังไงบ้างคะ " เธอเอ่ยถามเขาที่นอนแช่อยู่ในอ่างน้ำอย่างสบายใจเฉียบ" ถอดชุดนอนเธอออกสิ " เขาบอกพร้อมกับจ้องมองมาที่เรือนร่างของเธอด้วยสายตาที่ทำให้เด็กสาวถึงกับขนลุกซู่ขึ้นมาทันที" หนูแค่จะอาบน้ำให้ หนูไม่ได้จะอาบน้ำด้วยนะคะ " เธอบอกเขาไปด้วยน้ำเสียงที่สั่
บทร้าย NC++ บทที่ 11 ทำหน้าที่เด็กขัดดอก NC18+
" คณะนิเทศศาสตร์ ? "เขาเลิกคิ้วถามเจ้าหญิงด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบที่แฝงไปด้วยแววตาดุดันอย่างไม่ชอบใจนักกับคณะที่เด็กสาวจะเลือกเรียนต่อ" คะ ? " เจ้าหญิงเอียงคอเล็กน้อยพร้อมกับมองจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาคมคายแต่แฝงไปด้วยความดุดันในแววตาของเขาอย่างเห็นได้ชัด" ไปเลือกคณะที่เธออยากเรียนมาใหม่ คณะนี้ฉันไม่อนุญาตให้เธอเรียน " เขาเปล่งน้ำเสียงจริงจังบอกกับคนร่างบางที่นั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าต่อตาของเขาอย่างน่ารักน่าเอ็นดู" ทำไมเหรอคะ คณะนี้ไม่ดียังไงเหรอคะ " เจ้าหญิงเอ่ยถามเขาไปด้วยความสงสัย เพราะที่เธอได้ยินมาจากหมวยเพื่อนสาวของเธอ คณะนี้มันก็ไม่ได้ไม่ดีอะไรนี่น๊า แถมใช้ความสามารถในการแสดงของเธอหาเงินได้อีกตั้งเยอะแยะเลย แถมยังได้แต่งตัวสวยๆ มีคนชื่นชอบมากมายอีกด้วย" ไม่ต้องถาม ถ้าฉันไม่อนุญาตให้เรียนก็คือไม่อนุญาต " เขาบอกสาวน้อยร่างบางพร้อมกับยกขาขึ้นนั่งไขว้กัน พร้อมกับเอนตัวลงพิงพนักพิงโซฟาอย่างไม่ได้สนใจเจ้าหญิงที่ทำท่าทางงุนงงกับคำพูดของเขา" งั้นเดี๋ยวเจ้าหญิงขอกลับไปคิดก่อนนะคะว่าจะเรียนคณะอะไร " เจ้าหญิงตอบกลับเขาไปอย่างไร้เดียงสา เพราะตัวเธอเองก็ยังไม่ได้คิดเลยว่าตัวเองจะเรียนคณ
