Share
บทที่ 174
Related chapter
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 175
“จะไม่ให้ฉันกังวลได้ยังไง? พี่เข้าโรงพยาบาลเลยนะคะ พี่อย่าทำให้ฉันกลัว ครั้งก่อนพี่ก็ทำให้ฉันตกใจไปแล้ว!” ลู่ม่านเซิงพูดทั้งน้ำตา “ฉันไม่อยากเห็นพี่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยอีก มันทำให้ฉันกินไม่ได้นอนไม่หลับ การถ่ายทำไม่สำคัญเท่ากับพี่ ฉันไม่อยากถ่ายแล้ว ขอเฝ้าอยู่ข้าง ๆ พี่ดีกว่า”เมื่อเธอพูดแบบนั้นเย่หนานโจวก็จำได้ทันทีว่าเขาเคยได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก่อนครั้งนั้นเกือบจะคร่าชีวิตเขาแล้ว ลู่ม่านเซิงคือผู้ที่ช่วยชีวิตเขาไว้เย่หนานโจวตอบไปว่า “จะไม่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีก”ลู่ม่านเซิงยังคงไม่สบายใจและจ้องมองเขาด้วยน้ำตา “พี่เคยสัญญากับฉันแล้ว ถ้าไม่อยากเห็นฉันโศกเศร้า พี่ก็ต้องไม่ปล่อยให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บอีก พี่อย่าลงโทษฉันด้วยร่างกายของพี่เลยนะคะ!”เขาคือคนที่ผ่านนรกมาแล้วตอนนั้นลู่ม่านเซิงอยู่กับเขาเป็นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืนโดยไม่ได้นอนพักเลยจากนั้นเป็นต้นมาเมื่อใดก็ตามที่เขาได้รับบาดเจ็บ ลู่ม่านเฉิงก็นอนไม่หลับทั้งคืนเธอกลัวว่าเขาจะหมดสติไปอีกครั้งด้วยเหตุนี้เธอจึงรีบออกมาจากกองถ่ายทันทีหลังรู้ข่าวเธอไม่สามารถสูญเสียเขาไปได้อีกแล้วและเธอก็ต้องการบอกให้เขารู้ว่า ไม่ว่าจะมีค
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 176
“เสี่ยวหยวน อย่าพูดให้มันมาก” ลู่ม่านเซิงขัดขึ้น ก่อนจะหันไปพูดกับเย่หนานโจว “ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”เย่หนานโจวเหลือบมองข้อเท้าที่แดงขึ้นมาของอีกฝ่าย ก่อนจะเอ่ยว่า “เผยชิง พาเธอไปหาหมอ”“ครับท่านประธาน” เผยชิงเดินเข้ามาตามคำสั่งลู่ม่านเซิงจึงรีบบอกว่า “ไม่ต้องไปหาหมอก็ได้ค่ะ แค่เจ็บนิดหน่อย พ่นยาแล้วก็น่าจะพอบรรเทาได้ ตอนที่อยู่กองถ่ายฉันเจ็บตัวแบบนี้บ่อย ๆ เผยชิง ช่วยไปซื้อยาให้ฉันหน่อยนะ”เผยชิงหันไปมองเย่หนานโจวเพื่อรอให้เขาตัดสินใจเย่หนานโจวจึงตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “งั้นก็ไปซื้อยา”“ครับ ท่านประธาน” เผยชิงรีบวิ่งออกไปทันทีแม้ห่างหายไปนานแต่ลู่ม่านเซิงยังคงคิดถึงเขาอยู่ เธอพยายามระงับความรู้สึกนั้นเพื่อมุ่งเน้นไปที่การงานตรงหน้าและอาจจะยังคงน้อยใจที่เขาทำให้เธอเสียหน้าเพราะเวินหนี่แต่การมาครั้งนี้ก็ไม่ไร้ประโยชน์ อย่างน้อยเย่หนานโจวก็ยังจำได้ว่าเธอเคยดีกับเขาอย่างไรแบบนี้มันทำให้หัวใจของเธอรู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้างลู่ม่านเซิงหยิบมีดขึ้นมาเพื่อจะปอกแอปเปิ้ลให้เขา “คุณบาดเจ็บก็ไม่โทรมาบอกฉันเลย ถ้าไม่ใช่เพราะคุณป้า ฉันคงไม่รู้เรื่องนี้แน่”เธอรอให้เขาพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับไม่
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 177
เวินหนี่ดับเครื่องยนต์และรอให้ลู่ม่านเซิงเดินเข้ามาลู่ม่านเซิงถือถุงอาหารที่เวินหนี่นำมาให้ ก่อนจะยิ้มเย็น ๆ แล้วพูดขึ้นว่า “ทำไมไม่เข้าไปล่ะ? เห็นฉันคุยกับหนานโจวแล้วรู้สึกไม่สบายใจหรือไง?”“มีธุระอะไรหรือเปล่า?” เวินหนี่เอียงศีรษะมองลู่ม่านเซิงที่เดินเข้ามาใกล้“เธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลยนะ”เวินหนี่ละสายตากลับ พูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ว่า “เธอก็รู้ว่ามีคนประเภทหนึ่งที่ไม่มีอะไรแต่กลับแกล้งทำเป็นว่ามี ยิ่งโอ้อวดมากเท่าไรก็จะยิ่งไม่ได้มา”เธอรู้ดีว่าลู่ม่านเซิงต้องการใช้โอกาสนี้เยาะเย้ยเธอทั้งหมดก็แค่อยากจะโอ้อวดต่อหน้าเธอเท่านั้นใบหน้าของลู่ม่านเซิงแข็งกระด้างขึ้นทันที เธอเกลียดท่าทีสงบนิ่งของเวินหนี่มาก “เธอแกล้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไรใช่ไหม? แต่จริง ๆ แล้วในใจเธอต้องเจ็บปวดมากแน่ ๆ ต่อให้ฉันกับหนานโจวจะห่างกันแค่ไหน ในใจของเขาก็ยังมีที่สำหรับฉันเสมอ”“เธอก็รู้ดีว่าหนานโจวตั้งบริษัทบันเทิงเพราะฉัน ฉันชอบเล่นละคร เขาก็จัดหาบทที่ดีที่สุดให้ทันที ในใจเขามีฉัน นี่คือหลักฐานที่ชัดเจนที่สุด ส่วนเธอเวินหนี่ ในที่สุดเธอก็เป็นแค่เบี้ยที่เย่หนานโจวพร้อมจะเขี่ยทิ้งได้ทุกเมื่อ!”เมื่อได้ย
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 178
เย่หนานโจวกลับเลี่ยงที่จะพบใครโดยให้เผยชิงยืนขวางที่หน้าประตูไว้ เมื่อเห็นผู้มาเยือนเขาก็เอ่ยด้วยท่าทีสุภาพ “คุณหนูลู่ ประธานเย่พักผ่อนแล้วครับ เขาบอกว่าไม่ต้องกังวล คุณเองก็กลับไปที่กองถ่ายเถอะนะครับ”ลู่ม่านเซิงตอบว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันขอลางานไว้เรียบร้อยแล้ว ผู้กำกับก็อนุญาตแล้วด้วย รอจนกว่าเขาจะออกจากโรงพยาบาล ฉันค่อยกลับไปก็ยังไม่สาย”เผยชิงเริ่มรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย จึงพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ประธานเย่ต้องการพักผ่อนครับ”หญิงสาวมองไปที่ห้องพักผู้ป่วยแล้วก็เข้าใจในสิ่งที่เผยชิงต้องการจะสื่อ แต่เธอไม่ได้โกรธและพูดต่อว่า “งั้นช่วยเอานี่ไปให้หนานโจวด้วยนะคะ ฉันจะกลับไปเอาอาหารที่คุณป้าทำมาให้เขา”“ได้ครับ คุณหนูลู่”เผยชิงรับเอกสารมา เมื่อเห็นคำใหญ่ ๆ บนหน้าปกก็รู้สึกตกใจเช่นกันลู่ม่านเซิงกล่าวลาแล้วเดินจากไปผู้ช่วยจึงถามขึ้นว่า “พี่เซิง ทำไมไม่เข้าไปล่ะ นาน ๆ จะได้โอกาสแบบนี้นะคะ”“ไม่ต้องรีบหรอก” ลู่ม่านเซิงตอบ “วันข้างหน้ายังมีโอกาสอีกมาก ตอนนี้กลับไปที่ตระกูลเย่ก่อนดีกว่า”เธอมีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำในห้องพักผู้ป่วย เผยชิงยืนลังเลอยู่สักพักไม่แน่ใจว่าจะควรมอบเอ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 179
จางลี่หงไม่ยอมให้เวินหนี่เดินหนีไป เธอคว้าตัวเวินหนี่ไว้ด้วยความโกรธจนแทบอยากจะฆ่าให้ตาย“ฉันรู้อยู่แล้วว่าแกมันตัวซวย! ถ้าไม่มีแก ทุกอย่างก็คงจะดี พี่ชายฉันคงช่วยเหลือฉันได้ ครอบครัวของเราคงได้มีชีวิตที่มีความสุข แกนี่แหละที่เป็นตัวปัญหา ทำให้พี่ชายทอดทิ้งพวกเรา แกมันนางมารใจดำ ฉันจะฆ่าแกให้ตาย!”จางลี่หงกระชากผมเวินหนี่จนยุ่งเหยิง หญิงสาวจึงพยายามหลบและผลักหล่อนออกโดยสัญชาตญาณ แต่เล็บยาว ๆ ของจางลี่หงกลับข่วนเข้าที่แก้มของเวินหนี่จนเป็นรอยขีดหลายรอยตำรวจที่เห็นเหตุการณ์รีบเข้ามาเตือนอย่างเข้มงวด “คุณผู้หญิงที่นี่คือสถานีตำรวจ การกระทำของคุณ เราสามารถควบคุมตัวคุณได้นะครับ!”จางลี่หงโกรธจนขาดสติ ตะโกนลั่นว่า “จะควบคุมตัวก็จับไปสิ! ขอแค่ให้ฉันได้ฆ่ามันก่อน ถึงฉันตายก็ยอม! ฉันจะลากมันลงนรกไปด้วยกัน!”จางลี่หงพยายามดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง ตำรวจจึงต้องเข้ามาจับตัวเธอและกดลงกับพื้นทันทีแม้จะถูกควบคุมตัวไว้แล้ว แต่สายตาเธอยังคงมองเวินหนี่ด้วยความโกรธแค้นเวินซู่หน้าซีดเผือด น้ำตาไหลพราก “แม่อย่าทำแบบนี้เลย ถ้าแม่ถูกจับ หนูจะทำยังไง”เธอทรุดตัวลงคุกเข่าต่อหน้าเวินหนี่และอ้อนวอนอย่างสิ้น
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 180
เย่ซูเฟินรีบพูดขึ้นว่า “ในเมื่อเคยเจอกันแล้วก็ดีเลย เซิงเซิง เด็กคนนี้ชื่อว่าโจวเสี่ยวหลิน”“และนี่คือคุณลู่ม่านเซิง”โจวเสี่ยวหลินจ้องมองลู่ม่านเซิงอย่างละเอียด ทันใดนั้นเธอก็เข้าใจอะไรบางอย่าง ใบหน้าของเธอจึงเริ่มซีดลงเล็กน้อย “คุณป้า หรือว่าคนนี้คือ… คนที่พี่หนานโจวรักมาตลอด”เธอเคยคิดว่าเมื่อเย่ซูเฟินยอมรับลูกของเธอ ก็จะยอมรับตัวเธอด้วยแต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอคิดไปเองลู่ม่านเซิงรู้สึกชอบคำเรียกนั้นไม่น้อย เธอจึงพูดด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร “สวัสดีจ้ะ คุณป้าเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังแล้ว บอกว่าเธอกำลังท้องลูกของหนานโจวและกำลังพักผ่อนอยู่ที่บ้านนี้ด้วยกัน”โจวเสี่ยวหลินมีความกังวลโดยสัญชาตญาณ จึงเอามือกุมท้องไว้ กลัวว่าพวกเธออาจจะทำร้ายลูกของตัวเองได้ลู่ม่านเซิงสังเกตเห็นความกังวลจึงพูดต่ออย่างอ่อนโยนว่า “ไม่ต้องกลัวหรอก ในเมื่อลูกในท้องเป็นลูกของหนานโจว ฉันก็จะดูแลอย่างดี เธอไม่ต้องห่วงเลย รอให้เธอคลอดลูกแล้ว ชีวิตของเธอจะดีขึ้นเรื่อย ๆ แน่นอน”โจวเสี่ยวหลินยังไม่มั่นใจนัก “คุณจะยอมให้ฉันคลอดลูกจริง ๆ เหรอ?”ลู่ม่านเซิงพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ฉันรักษาคำพูดแน่นอน ถ้าไม่เชื่อฉั
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 181
ลู่ม่านเซิงคิดในใจว่าแม้เธอจะไม่ยอมรับ แต่คุณป้าก็จะยอมรับอยู่ดี เธอไม่สามารถขัดขวางความต้องการของคุณป้าได้ และเธอจะไม่ยอมทำตัวเป็นคนร้ายในเรื่องนี้แน่นอนเวลาผ่านไปสักพักก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นโจวเสี่ยวหลินที่อยู่ในห้องได้ยินเสียงนั้นจึงถามขึ้นว่า “ใครคะ?”“ฉันเอง ลู่ม่านเซิง”หญิงสาวลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เดินไปเปิดประตูลู่ม่านเซิงยืนอยู่ที่หน้าประตู ในมือถือถ้วยซุปไว้ พลางยิ้มเล็กน้อยให้กับโจวเสี่ยวหลิน “เธอไม่ลงไปข้างล่าง ฉันเลยเอาซุปมาให้ คุณป้าทำไว้ หอมมากเลยนะ”โจวเสี่ยวหลินตอบว่า “ฉันไม่ค่อยหิวเท่าไรค่ะ”ลู่ม่านเซิงวางถ้วยซุปลงบนโต๊ะ แล้วหันกลับมามองโจวเสี่ยวหลินก่อนจะถามว่า “หรือว่าเพราะเห็นฉันมาเลยไม่อยากกิน”โจวเสี่ยวหลินรีบตอบ “ไม่ใช่ค่ะ อย่าคิดแบบนั้นเลย”ลู่ม่านเซิงยิ้มแล้วจับมือเธออย่างสนิทสนม “ไม่เป็นไรหรอก ถ้าไม่มีอะไรก็ดีแล้ว เธอยังเด็กต่อไปเรียกฉันว่าพี่ก็ได้ มีอะไรต้องการให้ช่วยก็บอกมาได้เลยนะ ถ้าฉันทำได้ฉันจะช่วยเธอแน่นอน”ความอบอุ่นและใส่ใจของลู่ม่านเซิงทำให้โจวเสี่ยวหลินรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย “ฉัน...”“ไม่ต้องเกรงใจหรอก ฉันเป็นลูกคนเดียว ตั้งแต
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 182
คำพูดของลู่ม่านเซิงกระทบใจโจวเสี่ยวหลินอย่างจัง เวินหนี่ชอบเย่หนานโจวมาก แล้วจะยอมปล่อยให้หย่าง่าย ๆ ได้อย่างไร? หรือว่าเวินหนี่กำลังหลอกเธอ?ก่อนหน้านี้เวินหนี่เคยบอกเธอว่าอย่าไปหลงรักเย่หนานโจว แต่กลับกลายเป็นว่าเวินหนี่เองก็ชอบเขาเหมือนกัน ตอนนี้โจวเสี่ยวหลินท้องอยู่ จึงกลัวว่าเวินหนี่อาจจะวางแผนทำร้ายลูกของเธอในอนาคตเธอเอามือกุมท้องด้วยความหวาดกลัวในใจและจะไม่ยอมให้เวินหนี่ทำร้ายลูกของเธอได้แน่ลู่ม่านเซิงสังเกตเห็นสีหน้าของโจวเสี่ยวหลินก็คิดว่าเรื่องที่ต้องพูดนั้นสำเร็จแล้ว “พักผ่อนให้เต็มที่นะ อย่าลืมดื่มซุปด้วยล่ะ มันช่วยบำรุงครรภ์ ฉันขอตัวก่อน”พูดจบลู่ม่านเซิงก็เดินออกไปจากห้อง พร้อมกับยิ้มเย็น ๆ ที่มุมปากคำพูดของเธอทำให้โจวเสี่ยวหลินไม่สบายใจอย่างมากโจวเสี่ยวหลินรู้สึกว่าต้องทำอะไรสักอย่างเธอคิดถึงเรื่องของป้าสะใภ้และลูกพี่ลูกน้องของเวินหนี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง…เวินหนี่เพิ่งทำการให้ปากคำเสร็จและออกมาจากสถานีตำรวจ“เวินหนี่!”เสียงของเวินเซี่ยนดังขึ้นที่หน้าประตูสถานีเขาอายุมากแล้ว ใบหน้าดูซีดเหลือง มีริ้วรอยบ้างเล็กน้อย เขาดับบุหรี่และบดขยี้มันลง
Latest chapter
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 250
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 249
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 248
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 247
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 246
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 245
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 244
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 243
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 242
