Share
บทที่ 142
Related chapter
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 143
เผยชิงเหลือบมองเวินหนี่เวินหนี่พูดขึ้นว่า “คุณออกไปข้างนอกก่อน”เผยชิงปิดประตูลงโจวเสี่ยวหลินยกผ้าห่มออกและนั่งบนขอบเตียง ก่อนจะลูบท้องตัวเองอย่างคาดหวัง“คุณเวิน ฉันรู้ว่าประธานเย่มีคนอยู่ในใจแล้ว”เวินหนี่กำหมัดแน่นโจวเสี่ยวหลินก้มหน้าลงและพูดช้า ๆ “ความอ่อนโยนของประธานเย่ที่มีต่อฉันก็เป็นเพราะคน ๆ นั้น ฉันเหมือนเธอ ประธานเย่ถึงได้ชอบฉัน แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่ฉันก็พอใจแล้ว ฉันไม่ขออะไรมาก แค่ตั้งครรภ์ลูกของประธานเย่ก็พอแล้ว”เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ โจวเสี่ยวหลินก็มองไปที่เวินหนี่แล้วพูดว่า “คุณเวิน คุณก็รู้ดีใช่ไหมคะ? คน ๆ นั้นชื่อเซิงเซิง”สีหน้าของเวินหนี่ซีดเผือด เธอรู้เรื่องนี้ด้วยงั้นเหรอ?“เย่หนานโจวบอกเธอว่าคนที่เขาชอบคือเซิงเซิง และคิดว่าเธอเป็นตัวแทนของเซิงเซิงงั้นเหรอ?” เวินหนี่ถามอีกครั้งโจวเสี่ยวหลินไม่สนใจ “ฉันไม่สนใจว่าจะเป็นตัวแทนของใครหรือไม่ ฉันเกิดมาธรรมดา แค่ได้รับการ ดูแลเป็นพิเศษเล็กน้อยก็เพียงพอแล้ว”ถ้าเย่หนานโจวไม่ได้บอกโจวเสี่ยวหลินเอง เธอจะรู้ได้อย่างไร?เวินหนี่รู้สึกใจสลายมาก เล็บเธอจิกแน่นเข้าไปในเนื้อ ผ่านมาตั้งนานแล้วแต่เธอก็ยังคงไม่สามารถหน
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 144
“อะไรนะ?” ใบหน้าของโจวเสี่ยวหลินดูน่าเกลียดอยู่ครู่หนึ่ง เธอไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ แม่ เวลามันลงล็อคพอดีและฉันเองก็จำได้แม่น จะไม่ใช่ประธานเย่ได้ยังไง? แม่นั่นแหละที่เข้าใจผิด”“มันเป็นเพียงเรื่องบังเอิญเท่านั้น!” คนในสายพูด “ตอนที่ฉันรู้ว่าพวกเขากำลังตามหาคน ฉันเองก็คิดว่าเธอกำลังจะได้โบยบิน แต่เราทุกคนต่างก็เข้าใจผิด หมายเลขห้องก็ไม่ถูกต้อง คนคืนนั้นไม่ใช่ประธานเย่ แต่เป็น…ผู้ชายในวัยสักสี่สิบห้าสิบ”ตอนนี้ใบหน้าของโจวเสี่ยวหลินซีดเผือด เธอมองไปที่ท้องของตัวเองอีกครั้งและรู้สึกถึงโทสะ “ฉันจะตั้งท้องลูกของผู้ชายอายุสี่สิบห้าสิบปีได้ยังไง?”ความแตกต่างระหว่างความฝันและความเป็นจริงมันมากเกินไปเธอมีความสุขโดยเปล่าประโยชน์หากเธอไม่ได้มีความคาดหวังที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เธอก็คงไม่ผิดหวังมากขนาดนี้ตอนที่เธอพบว่าชายในคืนนั้นคือเย่หนานโจว เธอก็รู้สึกว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดที่เธอเคยทำมาในชีวิตเธอเชื่อว่าตนสามารถจับชายที่ร่ำรวยและหล่อเหลาได้คราวเดียวแต่ความเป็นจริงกลับบอกเธอว่าเธอนอนกับชายชราคนหนึ่ง“เสี่ยวหลินยอมรับความจริงซะเถอะ ถึงแม้ว่าเขาจะแก่แล้วแต่ก็มีเงิน เธอสามา
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 145
คำพูดของเย่หนานโจวทำเผยชิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง โจวเสี่ยวหลินกำลังตั้งครรภ์และเธอก็เป็นผู้หญิงในคืนนั้น ดังนั้นเด็กก็ต้องเป็นลูกของเขาสิ“ไปได้แล้ว” จู่ ๆ เย่หนานโจวก็พูดขึ้น“อ้อ” เผยชิงสตาร์ตรถเย่หนานโจวขมวดคิ้ว “ฉันหมายถึงให้ลงจากรถ!”“ประธานเย่ คุณยังมีนัดไม่ใช่เหรอครับ? พวกเขากำลังรออยู่ อีกอย่างที่นี่ก็มีคนมากเกินไป!” เผยชิงเห็นมีคนมากมายที่นี่มันจะต้องแออัดแน่นอนเลขาเวินมาที่นี่ก็ไม่เท่าไร แต่เย่หนานโจวมาที่นี่โดยไม่มีคนคอยรักษาความปลอดภัยคอยเปิดทางให้ ตามนิสัยการใช้ชีวิตของเขาแล้ว เขาไม่มีทางลงไปเดินในที่แบบนี้แน่เย่หนานโจวจ้องไปที่เผยชิงและพูดนิ่ง ๆ “นายชอบที่แบบนี้ไม่ใช่เหรอ?”“ครับ?” เผยชิงตอบสนองไม่ทัน เขาชอบสถานที่แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?แต่เมื่อเห็นสายตาดุดันของเย่หนานโจว เขาก็ทำได้เพียงพยักหน้า “ครับ ครับ ผมชอบที่นี่”“อืม ลงไปซะ!” เย่หนานโจวเบี่ยงสายตาหันออกไปมองด้านนอก เขาลงจากรถก่อน แล้วมองดูฝูงชนมากมาย นึกไม่ออกเลยว่าการรวมตัวกันของผู้คนในสถานที่แบบนี้มีอะไรน่าสนใจกัน แค่เพื่อมาดูดอกไม้ไฟสิบกว่านาทีเท่านี้เหรอ?เย่หนานโจวอดไม่ได้ที่จะกระตุกมุมปากด้
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 146
โชคดีที่เจ้าของร้านเตรียมรับมือไว้ก่อนแล้ว ทำให้เขาสามารถหลบหลีกได้ทัน“เผยชิง นายยิงได้บ้างไหม?” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสนัก“...” เผยชิงมองไปที่ใบหน้าซีดเซียวของเจ้าของร้านแล้วตอบ “เกือบโดนแล้วครับ!”ลู่เซินถูกเวินหนี่กอดไว้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอดีใจขนาดนี้ ลู่เซินจึงชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะยิ้มบาง ๆ และพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เราไม่จำเป็นต้องรีบร้อนใช่ไหม?”“ไม่ต้องรีบหรอก ฉันดีใจมากเลย” เวินหนี่ยิ้มตอบเจ้าของร้านถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะยิ้มและพูดว่า “หนุ่มน้อย นายนี่เก่งจริง ๆ รู้ไหมว่าไม่ค่อยมีใครสามารถโยนห่วงโดนของที่อยู่ด้านหลังได้เลยนะ!”จากนั้นเขาก็รีบหยิบโดราเอมอนมาส่งให้เวินหนี่เวินหนี่กอดมันไว้แน่น รู้สึกถึงความมั่นคงภายในใจ ราวกับว่าเธอได้ครอบครองสิ่งที่เป็นของตัวเองจริง ๆ แล้ว“แล้วยังมีห่วงเหลืออีกตั้งเยอะ จะทำยังไงดี?” ลู่เซินถามเวินหนี่ตอบว่า “โยนให้หมดเลย โดนอะไรก็เอาอันนั้นแหละ”“โอเค” ลู่เซินตอบตามที่เธอว่า เขายังโชว์ฝีมือได้ดี โยนห่วงโดนทุกครั้ง แต่ของที่ได้มาก็เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่ได้มีประโยชน์อะไรแต่ก็ยังสนุกมากทว่าร้านด้านข้างกลับ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 147
เผยชิงเหงื่อแตกพลั่ก เขารู้ดีว่านี่คือผู้มีพระคุณที่ให้เงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องเขาได้ จะไม่ให้สนใจได้อย่างไรเมื่อเห็นสีหน้าของเย่หนานโจวไม่ค่อยดี เขาจึงรีบพูดว่า “ประธานเย่ อย่าโกรธเลยครับ เลขาเวินยังอยากเล่นอยู่ เราไปเล่นด้วยกันดีไหมครับ?”คนฟังจึงตอบด้วยความไม่พอใจ “ใครอยากเล่นกับเธอกัน”เวินหนี่เห็นว่าเขาพูดแบบนั้นก็ไม่คิดจะบังคับ จึงหันไปบอกกับลู่เซินว่า “ข้างหน้ายังมีอะไรสนุก ๆ อีกเยอะ เราไปดูกันเถอะ”“โอเค” ลู่เซินตอบแล้วหันไปมองเย่หนานโจว “ประธานเย่ เราคงไม่กวนคุณแล้วนะครับ”ว่าแล้วทั้งสองก็เดินไปข้างหน้าส่วนเย่หนานโจวก็มองตามหลังพวกเขาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง ก่อนจะถามเผยซิง “นายอยากไปกับพวกเขาหรือไง?”“ไปครับ ไปด้วย!”เผยชิงรีบตะโกนออกมา “เลขาเวิน ผมอยากไปกับคุณด้วย”ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น เย่หนานโจวก็เดินตามไปเช่นกันชายหนุ่มเดินตามหลังพวกเขาไป ในขณะที่สายตาก็จับจ้องไปที่โดราเอมอนซึ่งเวินหนี่กอดไม่ยอมปล่อย “แค่ของเล่นชิ้นเดียวก็ทำให้เธอดีใจได้ขนาดนี้”เมื่อครู่ตอนที่เธอดีใจ มันเหมือนกับว่าเธอได้พบสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกทั้งที่มันก็แค่ของเล่นห่วย ๆ ชิ้นหนึ่งก็เท่า
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 148
“ตัวนี้พอไหม?” เย่หนานโจวถาม “มันดูดีกว่าตัวที่เธอถืออยู่หรือเปล่า?”“...”เวินหนี่มองหมีตัวใหญ่ที่สูงกว่าตัวเขาเสียอีก ถ้าเธอถือมันไว้คงต้องลากไปกับพื้นแน่ ๆ เธอจึงรีบส่ายหน้า “ไม่เอาหรอกค่ะ มันตัวใหญ่เกิน แถมฉันก็ไม่ได้ชอบด้วย”ใบหน้าของเย่หนานโจวเข้มขึ้นทันที ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน “แล้วมันไม่ดีกว่าตัวที่เธอถืออยู่หรือไง? เอาไป!”เขาใช้มือข้างเดียวโยนตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ไปให้เธอเวินหนี่ที่กำลังถือโดราเอมอนอยู่ต้องรับตุ๊กตาหมีอีกตัวที่ถูกโยนมา ความหนักของตุ๊กตาทั้งสองตัวทำให้เธอรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก“เย่หนานโจว พอเถอะ!” หลังจากพยายามจัดการจนสามารถโผล่ศีรษะออกมาได้ เวินหนี่พูดขึ้นมาทันที ในขณะที่พยายามจับตุ๊กตาทั้งสองตัวไว้ไม่ให้หล่นลงพื้น ทว่าเย่หนานโจวไม่ตอบอะไร ใบหน้ายังคงเย็นชา ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่ชอบ ก็เธอชอบตุ๊กตาตัวใหญ่ ๆ ไม่ใช่เหรอ?ตุ๊กตานี้มันใหญ่กว่าตัวเดิมที่เธอถืออยู่เสียอีก แล้วทำไมเธอถึงไม่รู้สึกตื่นเต้น? ทำไมเธอถึงไม่ดีใจล่ะ?มีอะไรผิดตรงไหน?เวินหนี่รู้ตัวว่าคำพูดของเธออาจทำให้เขารู้สึกเสียหน้า จึงรีบพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “มันหนักเกินไป ฉันถื
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 149
เวินหนี่ใช้ยาฆ่าเชื้อทำความสะอาดแผลให้ก่อนจะพันแผลให้เรียบร้อย ไม่นานนักเผยชิงก็ขับรถมาจอดที่ข้างถนนเวินหนี่ประคองเย่หนานโจวขึ้นรถ แล้วหันไปมองลู่เซินแวบหนึ่ง เย่หนานโจวเห็นสายตานั้น เขาก็รับรู้ได้ว่าเธอดูเหมือนจะให้ความสำคัญกับลู่เซินมากลู่เซินจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “กลับไปก่อนเถอะ ประธานเย่ได้รับบาดเจ็บ ต้องมีคนดูแล”เขาพูดเพื่อเปิดทางให้เวินหนี่อย่างเต็มใจ เพราะเข้าใจดีว่าเธอจำเป็นต้องทำหน้าที่ เย่หนานโจวคือเจ้านายและเธอก็ต้องใส่ใจเรื่องนี้ก่อนเวินหนี่โบกมือให้ลู่เซินพร้อมกับพูดว่า “งั้นฉันกลับก่อนนะ วันนี้ขอบคุณมากที่พามาเที่ยว”“ไม่เป็นไร” ลู่เซินตอบด้วยรอยยิ้มเมื่อประตูรถปิดลง เผยชิงที่ตอนแรกตั้งใจจะขึ้นรถก็เปลี่ยนใจ เขายิ้มแล้วเดินไปหาลู่เซิน “คุณลู่ ขอบคุณมากครับ”เขาพูดพร้อมกับรับตุ๊กตาหมีสตรอว์เบอร์รี่จากลู่เซินอย่างสุภาพ เพราะสุดท้ายแล้วตุ๊กตาหมีตัวนี้เป็นรางวัลที่ประธานเย่ชนะมาให้เวินหนี่ จึงไม่ควรให้คนอื่นถือไปเผยชิงไม่เคยเห็นเย่หนานโจวดื้อดึงขนาดนี้มาก่อนรถค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกไป ส่วนลู่เซินก็มองตามหลังรถไปเรื่อย ๆ โดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ บนใ
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 150
เย่หนานโจวเพิ่งกลับมาจากข้างนอก สีหน้าเขาเย็นชาขณะที่ฟังพนักงานรายงานการทำงาน“ประธานเย่ครับ บ่ายโมงวันนี้เราได้จัดเตรียมคนให้ไปส่งน้ำตามแผนเรียบร้อยแล้ว”เย่หนานโจวมองเวินหนี่ซึ่งกำลังยุ่งอยู่ไม่ไกลนัก ก่อนจะเรียกเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เลขาเวิน”เวินหนี่รีบเดินเข้ามาหา “ประธานเย่”“ถ้าเธอไม่มีธุระอะไรตอนบ่าย ก็ไปด้วยกัน”เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ทุกคนในที่นั้นต่างก็ตกใจ งานนี้เป็นงานที่เหนื่อยและลำบาก ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากไปทำ ปกติมักจะถูกมอบหมายให้ผู้ชายไปทำเสมอ เวินหนี่เป็นผู้หญิงคนเดียวในสถานที่นั้นด้านนอกแดดแรงมากและเธอก็ใส่กระโปรงกับรองเท้าส้นสูง ซึ่งไม่สะดวกทั้งในการนั่งยอง ๆ หรือแม้แต่เดิน งานนี้จึงไม่เหมาะกับเธอเลยแต่คำสั่งของเย่หนานโจวไม่มีใครกล้าขัดขืน เวินหนี่จึงต้องยอมทำตาม “ได้ค่ะ ท่านประธาน”“อืม”เย่หนานโจวไม่มองเธออีกแล้วเดินไปทางห้องทำงานด้วยท่าทีเฉยชา“พี่เวิน เดี๋ยวฉันไปช่วยนะ” หลี่ถิงเสนอขึ้นด้วยความตั้งใจจะแบ่งเบาภาระของเวินหนี่“ไม่เป็นไร” เวินหนี่ตอบ “คนทำงานมีพอแล้ว มีเธอเพิ่มอีกคนก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก เธออยู่ที่สำนักงานเถอะ”บ่ายโมง ตรงกับเวลาที่แดดร
Latest chapter
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 250
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 249
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 248
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 247
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 246
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 245
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 244
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 243
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน บทที่ 242
