‘อื้อ...’ นิ่มสั่นจนไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร เมื่อพี่อิทดูดๆ เลียๆ เต่าทองของคุณอร พร้อมๆ กับที่หล่อนกำลังถูกปลายนิ้วสากขยี้ติ่งเสียว อา... หล่อนขาสั่นจนยืนไม่อยู่ ทั้งภาพ เสียง และสัมผัสรุกเร้าหล่อนเหลือเกิน หล่อนอยากปลดปล่อย อยากเปล่งเสียงร้องครวญครางเหมือนที่คุณอรเป็น และเมื่อคุณอรกรีดร้องร่างเกร็งกระตุก หล่อนก็ตามไปติดๆ ‘อ๊ายยยยย... อ๊ายยยยย... เสียว... โอย... เสียว...’ นิ่มได้แต่ร่ำร้องอยู่ลำคอในขณะที่คุณอรกรีดร้องเสียงหลง เมื่อคุณอรเสร็จจากปลายลิ้นของพี่อิทอีกครั้ง ทั้งคู่ก็พากันสวมเสื้อผ้า และเดินควักเดินล้วงกันออกไป แต่ไม่ลืมที่คุณอรจะบอกพี่อิทว่าให้พามาอีก และพี่อิทก็ตอบว่า “ไว้รอบหน้าจะพาไปเอากลางนาบัว เวลาเรือโยกจากแรงกระเด้ามันมาก” คุณอรหัวเราะคิกคักและเร่งเร้าอยากให้พี่อิทพาไปเสียวันนี้ แต่พี่อิทบอกว่าเย็นนี้มีธุระ ไม่อย่างนั้นจะพาไป ‘ทัวร์เสียวในป่า’ ให้ทั่ว.. สองคนผัวเมียที่แอบมาเอากันในป่าท้ายหมู่บ้านเพื่อเพิ่มบรรยากาศของชีวิตคู่เดินจากไปไกลแล้ว แต่หล่อนเล่า ยืนอยู่ในพุ่มไม้กำบังจากคนภายนอก ปากถูกมือผ
จู่ๆ เขากับหล่อนก็ได้มาเจอคนเอากันจะจะ ไม่เรียกว่า ‘ดวงคนเอากันสู่สม’ แล้วจะเรียกว่าอะไร และเด็กสาวนี่ก็เร่าร้อนแฉะง่ายขนาดนี้ เอามันแน่นอน ขอเขาเอาหล่อนก่อนเถอะ จากนั้นค่อยว่ากัน เพราะมาถึงขั้นนี้แล้ว หากเขาปล่อยให้หล่อนแฉะเก้อ เขาคงใจร้ายเกินคนไปหน่อย และเขาก็ตั้งใจว่าจะเลียให้เกลี้ยง “ว่าไง... อยากให้ฉันเอามั้ย” หล่อนไม่ตอบแต่หันกลับมาตามแรงรั้งของเขา เสกยิ้มมุมปาก เด็กนิ่มนี่กำลังนิ่มสมชื่อ หล่อนมองเขาตาเยิ้ม พร้อมที่จะโบยบิน และเขาจะให้หล่อนโบยบินอีกหลายครั้ง จากนั้นจะพาหล่อนติดลมบนร่อนส่ายสะโพกโยกไหวไม่ติดพื้น เสกดันแผ่นหลังเด็กสาวติดโคนต้นไม้ใหญ่ นิ้วมือยังคงขยี้เบาๆ ที่ติ่งเสียว แต่ริมฝีปากทาบปิดปากน้อยๆ ที่เผยอรอคอย แค่เขาจูบ เด็กนิ่มก็ครางงึมงำในลำคอ และเมื่อเขาสอดลิ้นเข้าในอุ้งปาก หล่อนก็ครางฮือ และยิ่งคราง ร่องฉ่ำเยิ้มก็ยิ่งขยับเสียดสีนิ้ว เสกได้ทีขยี้เบาๆ พร้อมทั้งชักนิ้วขึ้นลงในแนวดิ่ง ให้นิ้วลู่กลีบดอกไม้ขยับขึ้นลง จนเด็กสาวร้องอื้ออ้าในลำคอ ยิ่งหล่อนเสียดเสียว หล่อนยิ่งแอ่นใส่พร้อมครางงึมงำมากขึ้น และเมื่อถึงจุดระเบิด เขาก็ขยี้ไม
“อ๊ายยยยย... คุณเสก... คุณเสก... อ๊ายยยยย... กรี๊ดดดดด...” นิ่มหูอื้อตาลายไปหมดแล้ว หล่อนเสียวจนล่องลอยเบาสบาย ไม่รับรู้ว่าตอนนี้หล่อนอยู่ที่ไหน ทำอะไร หรือถูกใครทำอะไรอยู่ หล่อนเหนื่อยแต่หล่อนก็เสียวไปด้วย เหมือนอยู่ในความฝันที่หล่อนถวิลหา เพราะร่องฉ่ำน้ำของหล่อนกำลังตอดรัด “อ๊ายยยยย... คุณเสก!” และนิ่มก็ต้องกรีดร้องอีกครั้ง เพราะสัมผัสที่กึ่งกลางกายคือความช่ำชื้นที่ไม่เคยได้รับมาก่อน และสิ่งที่เห็นคือต้นขาของหล่อนชันขึ้นและกางออกกว้าง ที่หลังเต่ามีใบหน้าของคุณเสกแทรกเข้ามา และเขากำลัง ‘ลงลิ้น’ “อ๊ายยยย... คุณเสก... ซี้ด... อ๊ายยยยย... เสียว... นิ่มเสียว... ซี้ด... โอย...” นิ่มกรีดร้องกับสัมผัสใหม่ที่ได้เรียนรู้ ความชื้นที่ตวัดเลียที่ปากเต่าฉ่ำเยิ้มเคลื่อนไล้มาจนถึงยอดติ่งเสียวและกระดกเร็วรี่ สร้างความเสียวสุดฤทธิ์จนหล่อนดิ้นพล่านอยากจะขาดใจตาย มันคือความเสียวที่ชีวิตนี้ไม่เคยพานพบมาก่อน เสียวจนหล่อนได้แต่กรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า และเมื่อลิ้นร้อนของเขาตวัดลงพร้อมสอดแทรกเข้าไปตามรอยแยก หล่อนก็ต้องกรีดร้องมากขึ้นอีก ขนทั่วตั
“อ่ะ! อ๊ายยยยย... เจ็บ! ไม่เอานะ ไม่เอา ไม่เอา เจ็บ!” ดุ้นใหญ่สอดแทรก นิ่มดิ้นพล่านไม่ยอม แต่เขาก็ไม่ยอมเหมือนกัน เพราะแรงบีบรัดแนบแน่นรุนแรงจนเขาถอยหลังไม่ได้ เขาต้องไปต่อให้สุด ฝ่ามือจึงเคลื่อนกระชับต้นขา รั้งให้นิ่มดิ้นไม่หลุด ไม่สนใจเสียงกรีดร้อง ก่อนจะค่อยๆ กดเข้าไป กดเข้าไป กดเข้าไป จนสุดทาง “กรี๊ดดดดด...” นิ่มกรีดร้องสุดเสียงเมื่อดุ้นยาวใหญ่กว่านิ้วสอดใส่มาจนสุด จากกรีดร้องกลับกลายเป็นร้องไม่ออก รับรู้ว่ากึ่งกลางกายมีวัตถุแข็งใหญ่ปักคา เจ็บ ปวด แสบ และกลายเป็นชา นิ่มส่ายใบหน้าน้ำตานอง ไม่เห็นเหมือนที่คุณอรครางกระเส่ายามดุ้นของพี่อิทปักเข้าปักออกเลย เพราะหล่อนเจ็บราวมีใครเอามีดมาแทงร่อง และเมื่อเจ้าของมีดหัวทู่ขยับเคลื่อนไหว หล่อนก็ต้องสะอื้นมากขึ้น เพราะความเจ็บปวดไม่ได้ลดน้อยลงเลย “มันจะดีขึ้น” “ไอ้บ้า! จะบอกพ่อ ฮือออออ...” นิ่มปิดหน้าร้องไห้ ยามนี้หล่อนไม่รู้จะไปพึ่งใครได้ หล่อนคงต้องตายอยู่ที่ป่าท้ายหมู่บ้านแน่ๆ ทว่าคนเหนือร่างกลับหัวเราะแล้วพูดว่า “เดี๋ยวบอกให้ว่าลูกสาวพ่อเอามันสุดๆ” “ไอ้บ้า! ไอ
ยามบ่ายแดดร่มลมตก นิ่มค่อยๆ เอื้อมมือเด็ดดอกบัวที่อยู่ใกล้มือ ทว่าคนที่อยู่ด้านหลังกลับแทรกดุ้นเข้ามาในร่องจนทำให้เรือโยกคลอน “อื้อ... พี่เสก! พอก่อน อื้อ... เดี๋ยวก็ไม่ได้ดอกบัวพอดี” “อืม... เดี๋ยวค่อยเก็บก็ได้ ขอพี่เอานิ่มอีกทีนะ” เสกบอกขณะอัดดุ้นใส่บั้นท้ายของนิ่มที่คลานคุกเข่าอยู่ในลำเรือ นิ้วมือก็แทรกเข้าไปขยี้ติ่งเสียวจนนิ่มบิดตัวเสียวซ่าน แต่ปากก็ยังร้องห้าม “อื้อ... พี่เสก ไม่เอานะ” “เอาเถอะน่า พี่อยากอีกแล้ว อีกทีเดียวนะ” “อื้อ... พี่เสกก็บอกแบบนี้ทุกทีอ่ะ นี่รอบที่สามแล้วนะ ซี้ด... เราต้องเก็บบัวนะพี่ ยังไม่ได้บัวสักดอก อื้อ... พี่เสก!” “แต่นิ่มได้ไปหลายดอกแล้วนี่ นะ... ให้พี่เอาอีกดอกนะ” “พี่เสกอ่ะบ้า! ไม่เอานะ นิ่มจะเก็บดอกบัว พี่เสก... อื้อ... เดี๋ยวไม่ได้บัว พ่อก็สงสัยพอดี มาเก็บดอกบัวอะไรไม่มีบัวสักดอก ไม่เอา... พี่เสก... อื้อ...” นิ่มบิดตัวด้วยความเสียวพร้อมหันไปค้อนให้คนที่อัดดุ้นใหญ่ใส่ร่องของหล่อน เพราะตั้งแต่วันนั้นที่หล่อนถูกคุณเสกเอาที่ชายป่า หล่อนก็ติดใจความเสียวจนอดใจไม่ไหว
‘บัว’ ยอมให้อิทธิเชยชมความสาวเพียงเพราะคำว่า ‘กลัวไม่รัก’จากดอกไม้สูงค่าที่แม่ฟูมฟักกลายเป็นดอกไม้ริมทางที่ชายเด็ดดมได้โดยง่ายและเมื่อความสาวถูกตีราคาบัวจะทำอย่างไรให้ราคานั้นเปลี่ยนเป็นคุณค่าและคุณค่านั้นเหมาะสมกับใครชายมากมายที่มาติดพัน หรือ ‘เข้ม’ พี่ชายข้างบ้าน ‘บัว’ สาวบ้านนาอุบล หล่อนกำพร้าพ่อตั้งแต่เล็ก มีแม่และยายเป็นผู้ดูแล ปีนี้บัวอายุย่าง 19 ปี หน้าตาสวยคม ผิดแผลกไปกว่าหญิงสาววัยเดียวกัน ใครๆ ก็ว่าบัวสวยได้พ่อและผิวได้แม่ บัวมีผิวสีน้ำผึ้ง ไม่ดำและไม่ขาว แต่กลับนวลเนียนน่าสัมผัส สีอ่อนอมเหลืองนวลดุจน้ำผึ้งเดือนห้า ความสวยของบัวลือเลื่องจนกำนันเคยมาทาบทามไปประกวดนางงามประจำตำบล แต่แม่ไม่ยอมให้ไป เพราะไม่อยากให้บัวต้องใส่ชุดว่ายน้ำหรือนุ่งสั้นให้ใครๆ ดู ทว่าแม่ก็ซุกซ่อนความสวยของบัวไว้ไม่ได้ ไม่ว่าบัวจะไปไหน ก็จะมีหนุ่มๆ มองเหลียวหลัง แต่เมื่อ 1 เดือนก่อน ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป ไม่มีใครกล้าแซวหรือทำตัวเกาะแกะบัว มากสุดก็มองอย่างเสียดายเท่านั้น เพราะหนึ่งในหนุ่มที่หมายปองบัวก็คือ ‘อิทธิ’ อิทธิหนุ่มหล่อ สูงยาวเข่าดี เรีย
ต่างฝ่ายก็ต่างเงียบไปเพราะนั่นคือความจริงที่สุด กำนันอัฐไม่มีทางรับบัวเป็นเมียลูกชายออกหน้าออกตาแน่นอน แค่ตอนนี้ไม่ห้ามเพราะรู้อยู่แล้วว่าน้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวาง รอให้น้ำแห้งขอด เรือก็หยุดอยู่กับที่เองจะดีเสียกว่า “แล้วลูกร้านทอง เอ็งเคยเห็นหรือเปล่าล่ะ หน้าตาเป็นยังไง” ยุพินถอนใจหนักๆ กับคำถามของแม่ หล่อนนึกถึงหน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพราของลูกสาวร้านทอง จริงอยู่ที่บัวสวยกว่ามาก เพราะทางนั้นขาวๆ หมวยๆ แต่บัวสวยคมขำใครเห็นใครก็รักชอบบาดตาชายทุกคน แต่ถ้าบัวไม่สาวแล้วล่ะ สันดานผู้ชายมันย่อมชอบของใหม่ของสดมากกว่า แล้วจริตจะกร้านของสาวเมืองกรุงกับสาวชาวบ้านอย่างบัว หล่อนเองที่เป็นแม่ ยังคิดว่าอิทธิย่อมต้องสนใจทางนั้นมากกว่าแน่ “ว่าไงล่ะนังพิน ลูกร้านทองนั่นสวยหรือเปล่า ถ้าไม่สวยข้าจะได้เบาใจ” “ก็หน้าตาจิ้มลิ้มแบบเถ้าแก่เนี้ยนั่นแหละแม่ ขาวหมวย ปากนิดจมูกหน่อย” “ก็แค่จิ้มลิ้ม ไม่สวยเท่าหลานข้าหรอก นังบัวน่ะมันสวยเกินใครในตำบล ไม่อย่างนั้นพ่อกำนันจะมาทาบทามมันไปประกวดนางงามทำไม” “แต่ความสวยมันไม่จีรังหรอกนะแม่ วันนึงนังบัวมันก็ต้องหม
“อา... พี่อิท” หล่อนอ้าปากเปล่งคำนั้นออกมา รับรู้รสชาติน้ำฝนตกใส่ปาก แต่ไม่มีสิ่งใดหยุดหล่อนได้อีกแล้ว “อื้อ... พี่อิท...” หล่อนสะท้านแอ่นอกสู้มืออิทธิที่แทรกเข้ามาในเสื้อตัวบางฉ่ำน้ำ แค่ฝ่ามือเขาสัมผัสกับความอวบใหญ่และแตะปลายนิ้วเบาๆ ที่ปลายยอดแข็งเป็นไต หล่อนก็ต้องบิดกายด้วยความซ่านเสียว จากนั้นเสื้อยืดก็ถูกรั้งขึ้นมากองอยู่เหนืออก รวมทั้งเสื้อชั้นในที่ถูกถกขึ้นไม่ไยดี อกอวบใหญ่ก็ถูกบีบเคล้นหนักมือ จมูกสูดดมไล้ไปตามผิวฉ่ำน้ำ ปลายนิ้วแตะและบีบบนปลายยอดอย่างแผ่วเบาก่อนจะกลายเป็นขยำขยี้ นั่นทำให้หล่อนละล่ำละลักเปล่งเสียงร้อง “อ่ะ! อื้อ... พี่อิท... พี่อิท... อื้อ... เจ็บ... เจ็บ... อ่ะ อา...” หล่อนร้องได้ 2 เจ็บ ริมฝีปากของอิทธิก็อ้าอมปลายยอดของหล่อนไว้ นั่นกลับกลายเป็นความเสียววิ่งแล่นไปทั้งร่างจนหล่อนต้องแอ่นอกหา ต้นขาบดเบียดกันแนบชิด เพราะอาการเจ็บจี๊ดราวใครเอามดละเอียดมาปล่อยไว้ทั้งรัง หรือไม่ก็มีใครมาก่อกองไฟย่อมๆ เอาไว้ เพราะหล่อนอยากให้อิทธิเคลื่อนใบหน้าลงไป “อา... พี่อิท... ซี้ด...” อิทธิเ
ทว่าพี่ทุยกลับไม่ได้ดูดเลียนม สิ่งที่พี่ทุยกำลังดูดเลียซุกไซ้และแยงลิ้นเข้าไปนั้นคือ... “อื้อ... พี่ทุยจ๋า ไหนว่าจะกินนม” “ก็ใครบอกว่าพี่จะกินนม พี่บอกว่าพี่หิว ขอกินบ้าง” “พี่ทุยอ่ะ เจ้าเล่ห์ ซี้ด...” นวลบิดตัวครางกระเส่าแต่แยกต้นขาให้กว้างขึ้นอีก พร้อมทั้งยกขาเล็กน้อยให้เต่านาปากแดงทักทายปลายลิ้นของพี่ทุยได้ถนัดถนี่ “ไม่เจ้าเล่ห์จะได้เมียเหรอ แถมเมียก็น่าเลียที่สุด ขอพี่เลียจนแตกนะนวล” นวลพยักหน้าอายๆ ก่อนจะแหงนหน้าครางกระเส่าเมื่อผัวรักเล่นลิ้นระรัวเร็ว จนหล่อนน้ำแตกนำหน้าไปก่อน จากนั้นพี่ทุยจึงนั่งลงบนเก้าอี้ มีหล่อนนั่งอยู่ระหว่างกลาง ดูด เลีย ดุ้นยาวใหญ่อย่างเมามัน และก่อนที่พี่ทุยจะแตก หล่อนก็รีบขึ้นคร่อมตามคำเร่าร้อง “เมียจ๋า... เมียจ๋า... โอว... เมียจ๋า... โอว...” ทุยครางกระเส่า ก้มหน้าฟัดนมอวบอัดของเมียให้คลายเสียว แต่นวลไม่ปรานีเขาเลย ร่องของเมียตอดรัดหนุบหนับ ควบขี่ โยกคลอน จนเขาทนไม่ไหว เขากำลังจะแตก “โอว... นวลจ๋า... เมียจ๋า... โอว...” ความร้อนรุ่มฉีดอัดเต็มที่ ด
ทุยเคลื่อนฝ่ามือขึ้นไปลูบไล้ที่ข้างแก้ม “นวลเป็นของพี่แล้วนะ เป็นเมียพี่ พี่จะดูแลนวล จะรักแต่นวล จะซื่อสัตย์กับเมีย พี่ให้สัญญา” “นวลรักพี่ทุยจ้ะ นวลสัญญาว่าจะซื่อสัตย์กับพี่ทุย จะเป็นเมียจะเป็นแม่ที่ดี นวลมีความสุขมากๆ จ้ะ” นวลพูดยิ้มๆ แต่น้ำตากลับรื้นออกมาไม่หยุด ทุยปาดน้ำตาที่ข้างแก้มก่อนจะพลิกร่างหันมองนาฬิกาติดฝาผนัง “ยังพอมีเวลามั้ยนวล ลูกจะตื่นหรือยัง” นวลขยับขึ้นมองนาฬิกา คำนวณเวลาว่องไวก่อนจะรีบลุกขึ้นนั่ง แต่เมื่อทุยจะลุกขึ้นตาม นวลกลับกดให้นอนลง “พี่จะไปรับลูกเป็นเพื่อนนะ” “เดี๋ยวค่อยไปก็ได้จ้ะ ขอนวลกินพี่ทุยก่อน ยังพอมีเวลา” หล่อนตอบก่อนจะเอื้อมมือมากอบกุมดุ้นยาวใหญ่ที่สงบตัวลง แต่แค่ฝ่ามือสัมผัส มันก็ขยายตัวเต้นระริกอยู่ในอุ้งมือ นวลเหลือบตามอง ‘ผัวรัก’ ที่หล่อนรับเขาเข้ามาได้เต็มหัวใจ หล่อนจะทำทุกอย่างให้พี่ทุยมีความสุขให้สมกับที่พี่ทุยทำให้หล่อนกับลูกมีความสุขเช่นกัน ฝ่ามือกำรูดเอาหนังย่นยู่ให้เปิดออก เผยให้เห็นหัวทุยทู่มีน้ำฉ่ำหล่อเลี้ยง นวลไม่รอช้าตวัดปลายลิ้นเลียเอาหยาดน้ำนั้นท
นวลกรีดร้องเสียงหลง ร่องฉ่ำตอดรัดปลายลิ้นที่จ้วงแทงเร็วรี่ แต่ทุยก็ยังไม่พอ เขาส่ายหน้าเข้าไปคลุกเคล้าปากจมูกและจ้วงลิ้นกวาดต้อนตวัดเอาหยาดน้ำท่วมท้นออกมาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพราะเขาอร่อยเหลือเกิน อร่อยปากอร่อยลิ้นจนอยากจ่อปากดูดเลียอยู่แบบนี้ทั้งวันทั้งคืน แต่ดุ้นที่แข็งปั๋งร่ำร้องอยากตะลุยเข้าไปแทนลิ้นก็เต้นตุบๆ ประท้วงร้องให้เขาพอ ทุยเคลื่อนใบหน้าออกจากร่องฉ่ำเยิ้ม ขยับขึ้นมาจูบดูดดื่มกับนวลอีกครั้ง และนวลที่แลกลิ้นพัลวัน ทั้งกอดรัดเนื้อตัวเขา ลูบไล้ฝ่ามือน้อยๆ สร้างความซ่านเสียวให้กับเขาก็ทำให้ทุยสุขใจเหลือเกิน “นวลจ๋า... พี่รักนวลนะ” “นวลก็รักพี่ทุยจ้ะ นวลพร้อมแล้ว” ความหมายจากคำพูดคือหล่อนพร้อมที่จะให้เขาสอดใส่ ทุยลุกไปยืนข้างเตียง ถอดเสื้อผ้าออกจากตัวจนหมด จนเนื้อตัวเปล่าเปลือย และดุ้นยาวใหญ่ในกำมือก็ทำให้นวลตาลุกวาว เพราะขนาดนั้นใหญ่กว่าที่เคยได้รับ หล่อนอ้าปากค้าง กระเถิบตัวลุกขึ้นนั่ง ทุยคลานขึ้นเตียง ความใหญ่โตที่ไม่คิดจะปิดบังชี้ตรงมายังนวลที่ยังคงอึ้ง “นวล...” “จ้ะพี่” “พร้
“พี่ทุย...” ทุยเอื้อมมือไปปลดตะขอเสื้อใน นวลให้ความร่วมมือถอดออกแต่โดยดี และนั่นก็ทำให้หน้าอกขนาดมหึมาจากการกักเก็บน้ำนม ปรากฏออกมาชี้หน้าของทุย ทุยโอบประคองสองเต้าขนาดใหญ่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองนวล “แต่วันนี้ พี่ขอแย่งลูกกินหน่อยนะ หิวจังเลย ตั้งแต่เที่ยงยังไม่ได้กินอะไรเลย” “พี่ทุย... ซี้ด...” นวลแอ่นอกซี้ดปากเพราะเมื่อทุยพูดจบริมฝีปากเขาก็อ้าออกครอบครองเอาหัวนมข้างหนึ่งเข้าไปทันที ทุยดูดดื่มกลืนกินความมันปนหวานอ่อนอย่างเอร็ดอร่อย และก็ไม่ปล่อยให้อีกข้างที่ล้นทะลักน้อยใจ เมื่อเขาสลับข้างดูดดื่มจนนวลได้แต่แอ่นอกครางซี้ด “อื้อ... พี่ทุย... ซี้ด... เสียว... อื้อ... นวลเสียว...” เสียงหวานครางกระเส่าเร้าใจทุยที่สุด เขาเฝ้าฝันถึงวันเวลานี้ และเขาก็ได้ในสิ่งที่ใฝ่ฝันหา สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของผู้ชายคนหนึ่ง นั่นคือการมี ‘เมียที่ดี’ นวลเป็นของขวัญที่ความขยันหมั่นเพียรและความซื่อสัตย์มอบให้ และค่ำคืนนี้เขาจะทำให้นวลมีความสุขที่สุด “พี่ทุย... ซี้ด... พี่ทุย... อื้อ...” นวลแหงนหน้าซี้ดปากด้วยความเสียวเพร
สีหน้าประหลาดใจของทุยยิ่งทำให้นวลยิ้มทั้งน้ำตา“เพราะนวลเชื่อว่า ผู้ชายคนนี้จะให้ความรักกับนวลและลูกได้ เชื่ออย่างหมดหัวใจ” นวลขยับเข้าไปซุกหน้ากับอกของทุย “จะมีผู้ชายสักกี่คนบนโลกใบนี้ ที่รักมั่นกับผู้หญิงคนเดียว รักผู้หญิงท้องแก่ที่ทั้งอ้วนทั้งจน แถมต้องมาทำคลอดตัดสายสะดือให้ลูกคนอื่นอีก ทั้งยังรับเป็นพ่อ รับเป็นเมีย ดูแลไม่ให้ขาดตก โดยไม่สนใจเลยสักนิดว่าใครจะมองว่าเป็นควายสมชื่อ” นวลยิ่งพูดก็ยิ่งสะอื้น เพราะนั่นคือคำนินทาที่น้องชายมาเล่าให้ฟัง ทั้งหล่อนยังเคยได้ยินกับหู ยามมีคนเดินผ่านหน้าบ้าน ต่างพูดคุยว่า ‘ทุย’ เป็นไอ้ทุยสมชื่อ รับเดนต่อจากพี่ธง และหล่อนก็เชื่อว่าเรื่องราวเหล่านี้คงเข้าหูทุยเหมือนกัน แต่เขาก็ยังปฏิบัติกับหล่อนเสมอต้นเสมอปลาย ทำราวกับหล่อนเป็นเมียและจันทร์เจ้าเป็นลูกของเขาจริงๆ เพราะเมื่อครบกำหนดที่หล่อนต้องไปตรวจหลังคลอด หรือคุณหมอนัดตรวจจันทร์เจ้า คนที่กระตือรือร้นดูตารางนัดและเตือนไม่ให้หล่อนลืมก็คือเขา และเรื่องที่หล่อนรู้จากแม่ก็คือ ในวันที่หล่อนจะออกจากโรงพยาบาล พี่ธงไปเยี่ยมหล่อน แต่เจอกับพี่ทุยก่อน ผู้ชายสอ
เมื่อไปถึงโรงพยาบาล ทุยแจ้งกับเจ้าหน้าที่ว่าเขาเป็นสามีเป็นพ่อของลูก ลูกสาวมีชื่อว่า ‘ด.ญ.จันทร์เจ้า’ และยังไม่ทันรุ่งสางแม่และน้องของนวลที่ได้ข่าวจากคนมาเที่ยวงานลอยกระทงว่านวลเจ็บท้องก็รีบตามมา ทุยขอเป็นคนไปดำเนินการเรื่องใบเกิดของลูกเอง และไม่ลืมที่จะบอกกับแม่ของนวลว่าเขาตั้งใจรับจันทร์เจ้าเป็นลูก ด.ญ.จันทร์เจ้า แข็งแรงดี แต่เนื่องจากนวลคลอดลูกในรถกระบะทำให้คุณหมอขอให้นวลนอนโรงพยาบาลต่ออีกหลายวันเพื่อดูอาการอย่างละเอียด เมื่อถึงวันที่นวลออกจากโรงพยาบาล ทุยก็พานวลกับลูกมาไหว้ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองประจำจังหวัด เพื่อฝากฝังเด็กน้อยไว้ให้เป็นลูกเจ้าพ่อ “พี่ทุยจะไปไหนต่อจ๊ะ” นวลถามเพราะทุยไม่ได้เลี้ยวรถกลับไปยังทิศทางของบ้าน แต่กลับเลี้ยวเข้าไปในส่วนงานราชการประจำจังหวัด “ไปทำธุระต่อ” ทุยตอบพร้อมกับเลี้ยวรถเข้าไปจอดหน้าที่ว่าการอำเภอ “ลงมาสินวล แม่รออยู่ทางโน้น” นวลมองตามแล้วก็เห็นแม่กับน้องยืนรออยู่ด้านบนที่ว่าการอำเภอจริงๆ “พี่ทุย” “ลงมาเถอะ พี่เป็นพ่อของจันทร์เจ้าแล้วนะ แล้วตอนนี้พี่ก็จะเป็นสามีของนวล”
“แต่...” “ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น พี่อยากกินกับข้าวฝีมือนวลทุกวัน” นวลสะอื้นไม่หยุด ความอ่อนแอที่ซุกซ่อนอยู่ภายในใจ ทำให้อยากมีใครสักคนมาปกป้อง แต่หากจะทำให้คนดีๆ อย่างพี่ทุยต้องมาจมปรักกับผู้หญิงมีผัวแล้วอย่างหล่อนก็ไม่ควร แต่ก็สงสารสายตาเว้าวอนนั้น ระลึกถึงความปรารถนาดีที่พี่ทุยทำให้หล่อนตลอดมา หล่อนตัดสินใจไม่ได้ “นะ พี่อยากกินน้ำพริกกะปิฝีมือเมีย” น้ำเสียงนั้นเว้าวอนจนหัวใจหล่อนสั่น “พี่ทุย... อุ้ย!” “นวล... นวลเป็นอะไร” ทุยขยับเข้าไปชิดเมื่อร่างอุ้ยอ้ายของนวลสะดุ้งโหยง ห่อตัวก่อนจะยืดตัวเอนไปด้านหลัง สีหน้าแสดงความเจ็บปวด “พี่ทุย... อื้อ... นวล... นวลเหมือนจะเจ็บท้องอ่ะ” “เจ็บยังไง เจ็บแบบนี้จะคลอดหรือเปล่า” “ไม่น่านะพี่ อุ้ย! โอ๊ยยยยย... พี่ทุย! มะ... ไม่ ไม่เป็นไร ยังไม่น่าจะคลอด หมอบอกว่าต้องเลยลอยกระทงไปก่อน โอ๊ยยยยย...” หล่อนบีบข้อมือเขาแน่น แต่ปากบอกว่าไม่เป็นไร “แต่พี่อ่านในหนังสือเตรียมคลอดเขาบอกว่ามีโอกาสคลอดก่อนกำหนดของหมอไม่ใช่เหรอ” “แต่... โอย... พี่ทุย
นวลเปิดถุงกระดาษแต่ละใบออกดู ใบแรกด้านในนั้นมีเสื้อผ้าเด็กอ่อนอยู่หลายชุด มีหมวก ถุงมือ ถุงเท้า ผ้ากันเปื้อน ผ้าอ้อม ที่ล้วนเป็นสีชมพู ถุงใบที่สองเป็นชุดเดรสของผู้หญิง 2 ชุด มีลักษณะคล้ายกันคือมีกระดุมผ่าหน้ายาวตลอดตัว และถุงใบที่สาม เป็น... สิ่งที่ทำให้นวลหน้าร้อนวูบวาบ เพราะที่เห็นนั่นเป็นเสื้อชั้นในแบบเปิดเต้าด้านหน้า เหมาะสำหรับให้นมลูก “นวลชอบมั้ย” “เอ่อ... ชอบจ้ะ แต่พี่ทุยไม่ต้องซื้ออะไรให้นวลอีกนะจ๊ะ นวลเกรงใจ ของพวกนี้ก็ราคาแพงด้วย” แน่ล่ะ เพราะตอนที่หล่อนไปหาหมอเมื่อสัปดาห์ก่อน หล่อนเห็นใบโฆษณาเสื้อในแบบเปิดเต้ายี่ห้อนี้ ตัวหนึ่งราคาไม่ต่ำกว่า 700 บาท แล้วพี่ทุยซื้อมาให้หล่อน 3 ตัว ไหนจะเสื้อผ้าหล่อน เสื้อผ้าลูก ทั้งหมดนี่ไม่เกินหมื่นหรอกหรือ “คิดอะไรมาก นวลก็รู้ว่าพี่ไม่มีเวลาไปใช้เงินที่ไหนหรอก ได้ซื้อของให้นวลให้ลูกบ้าง พี่มีความสุขนะ พี่เลือกชุดลูกเป็นสีชมพูทั้งหมด นวลชอบมั้ย” “ชอบจ้ะ” “พี่อยากให้จันทร์เจ้าสวยเหมือนนวล” ความร้อนราวจะพวยพุ่งขึ้นสู่พวงแก้มไม่หยุด จนนวลต้องพยายามสะกดควา
“พี่ทุยกินข้าวนะจ๊ะ เดี๋ยวฉันไปจับสำรับมาให้ วันนี้มีน้ำพริกกะปิของโปรดของพี่ด้วยนะ มีกระเฉดราดกะทิด้วย” “เอ็งนี่จะทำให้พี่อ้วน เอ็งนั่งนี่แหละ เดี๋ยวพี่ไปจัดมาเอง” “จ้ะ” นวลยิ้มน้อยๆ มองตามร่างสูงใหญ่ผิวกายกรำแดดที่เดินไปยังด้านข้างของเรือนที่เป็นส่วนของครัวไฟ เสียงก๊อกแก๊กในครัวให้รู้ว่าพี่ทุยกำลังคดข้าวตักกับข้าว ไม่นานร่างสูงก็เดินออกมาพร้อมจาน 2 ใบ ใบหนึ่งมีข้าวพูนจาน อีกใบเป็นผักลวกและน้ำพริกราดมาซะท่วม “โห... ไม่เผ็ดเหรอพี่ ราดมาซะเยอะเลย” “เผ็ดๆ น่ะดี ทำงานมาหนักๆ ตาสว่างเลย เอ็งรู้มั้ยนวล ฝีมือตำน้ำพริกของเอ็งนี่อร่อยที่สุดในสามโลก กินรสมือใครก็ไม่ถูกใจเท่ารสมือเอ็ง” นวลยิ้มน้อยๆ ก่อนจะตอบ “ก็บอกให้มากินข้าวที่นี่ทุกวัน อยากกินอะไรก็บอก ฉันจะทำให้กิน” “พี่ไม่อยากให้เอ็งลำบาก ท้องแก่ขนาดนี้แล้วด้วย” “พี่ให้ฉันมากกว่านี้ซะอีก ถ้าไม่ได้พี่ช่วยประคับประคอง เดือนกว่าที่ผ่านมานี้ ฉันจะอยู่ได้ยังไง” นวลหมายถึงพี่ทุยช่วยเป็นธุระพาหล่อนไปหาหมอตามตารางนัด เพราะยิ่งท้องแก่ใกล้คลอด หมอยิ่ง