LOGINShare
บทที่ 1 พากลับ
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56ลูอีสเล็งปืนไปยังชายฉกรรจ์ที่ยืนอยู่ข้างหลังของคุณแม่เด็กสาว สายตาเล็งไปยังมือที่ถือปืน ใบหน้าของเขายิ้มเหี้ยมอย่างน่ากลัว ก่อนจะลั่นไกยิงตรงไปยังที่หมาย และเขาที่ฝึกการยิงปืนมาไม่มีทางที่จะเล็งพลาด ลูกปืนเข้าไปที่มือของเขาอย่างจัง เสียงโหยหวนดังขึ้นพร้อมกับดีดดิ้นลงไปนอนที่พื้น เขาลั่นไกซ้ำไปอีกครั้งแต่ครั้งนี้เล็งไปที่เรียวขาของเขา
อ๊ากกกกก !
เด็กสาวได้สติรีบวิ่งเข้าไปหาคุณแม่ของตัวเองใบหน้าสวยตื่นตระหนกกอดรัดเอาไว้ประคองคุณแม่ของเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน พะเยาท่านเพื่อเรียกสติก่อนจะร้องไห้ออกมาเสียงดังลั่น
"แม่จ๋า ฮึก...! แม่อย่าทิ้งหนูไปนะไม่งั้นหนูจะอยู่กับใคร"
เสียงเล็กร้องไห้ออกมาเสียงดังลั่น คนตัวเล็กสั่นกลัวมองไปโดยรอบเห็นแต่ความหายนะเบื้องหน้า ลูอีสก็มองเด็กสาวด้วยใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงความรู้สึกใดๆและไม่รู้ว่าภายใต้หน้ากากนี้เขามีความคิดแบบไหน
ลูกน้องของเขารีบวิ่งตรงเข้ามาหาเจ้านายเกือบจะวิ่งตามมาไม่ทันเพราะอยู่ๆเขาก็วิ่งออกมาก่อน
"เกิดอะไรขึ้นครับนายใหญ่ ทำไมหมู่บ้านนี้ถึงเละเทะแบบนี้ครับ"
"ไอ้พวกโจรมันมาปล้นเสบียงเผาที่นี่จนย่อยยับหมด คนในหมู่บ้านโดนฆ่าตายเยอะมาก"
"ไอ้พวกเลวเอ๊ยฆ่าคนบริสุทธิ์แบบนี้ได้ยังไง"
ลูกน้องของลูอีสสบถออกมาอย่างหัวเสีย ถึงพวกเขาจะเป็นมาเฟียแต่ไม่ใช่ว่าจะฆ่าคนเหมือนผักเหมือนปลา การที่เราจะจัดการใครสักคนหนึ่งพวกมันจะต้องทำผิดจริงไม่ใช่ว่าจู่ๆอยากจะฆ่าใครก็ฆ่าอย่างนั้น และยิ่งเป็นชาวบ้านตาดำๆที่ไม่มีแม้แต่กำลังต่อสู้ พวกเขาจะไม่รังแกคนบริสุทธิ์เด็ดขาด
"แล้วทางนั้นเป็นยังไงบ้าง"
"ตำรวจจับได้แล้วครับตอนนี้กำลังลากคอไปที่โกดังร้าง"
"ปล่อยมันไว้ที่นั่นก่อนเดี๋ยวฉันไปจัดการเอง"
เขาพูดพร้อมกับปรายตามองไปยังเด็กสาว และดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะมีแค่คุณแม่เพียงคนเดียวและดูจากสภาพแล้วไม่น่าจะมีชีวิตรอด แถมในหมู่บ้านยังแทบไม่เหลือสภาพที่จะอยู่ต่อได้ แล้วเด็กคนนี้จะทำยังไงล่ะเขายังคิดไม่ตก
คุณแม่ของเธอพยายามที่จะลืมตามองลูกสาวแต่มันยากมากที่จะทำได้ พิษจากการถูกยิงทำให้เธอแทบไม่เหลือลมหายใจมือใหญ่ยื่นไปลูบแก้มลูกสาวสุดที่รักพยายามใช้พลังเฮือกสุดท้ายในการคุยกับลูกสาว
"แม่รักหนูนะลูก แม่... ขอโทษ"
สิ้นเสียงนั้นหญิงผู้มีอายุก็สะดุ้งเฮือกก่อนจะสิ้นลมหายใจอยู่ในอ้อมแขนของลูกสาว เด็กน้อยกรีดร้องออกมาอย่างทรมานภาพที่ต้องเห็นคุณแม่ของตัวเองถูกยิงต่อหน้าต่อตามันทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดทรมาน มันเป็นภาพติดตาที่ลบยังไงก็ไม่มีวันหาย
"แม่... ฮึก แล้วหนูจะอยู่ยังไง แม่ฟื้นขึ้นมาก่อน ฮืออออออ แม่...!"
ริชาร์ดมองภาพนั้นด้วยความสะเทือนใจ เหลือบสายตามองเจ้านายซึ่งไม่รู้ว่าภายใต้ใบหน้านิ่งนั้นกำลังคิดอะไรอยู่
"นายใหญ่จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ครับ"
"ถ้าฉันปล่อยทิ้งไว้ที่นี่เด็กจะอยู่ได้ไหม"
ชายหนุ่มเอ่ยถามตามตรงเขา ไม่ใช่คนดีอะไรนักหนาหรอกจะให้ไปช่วยเหลือทุกคนมันเป็นไปไม่ได้
"ผมว่าไม่น่ารอดนะครับ แล้วตอนนี้ไม่รู้ว่าไอ้พวกนั้นจะย้อนกลับมาอีกหรือเปล่าถ้านายใหญ่ไม่พาเธอกลับไปด้วยอาจจะได้รับอันตรายได้"
ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ ทำไมเขาจะต้องพาเด็กคนนี้กลับไปเป็นภาระให้ตัวเองด้วย ปกติดูแลลูกน้องเป็นร้อยคนพันคนก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว อย่างน้อยลูกน้องของเขาดูแลตัวเองได้เพราะว่าต่อสู้กันเก่งมากไม่มีใครกล้ามารังแกหรอก แต่กับเด็กคนนี้คิดดูแล้วอายุไม่น่าจะถึง 18 แถมยังดูพูดไม่รู้เรื่องด้วยแล้วเขาจะพาไปเป็นภาระทำไม
"ก็ช่างสิไม่ใช่เรื่องของฉันสักหน่อย"
พูดจบเขาก็หันหลังกลับพาตัวเองจะเดินออกไปจากตรงนั้น เสียงร้องไห้ของเด็กสาวทำให้ชายหนุ่มถึงกับก้าวขาไม่ออก หลับตาลงก่อนจะพ่นลมหายใจอุ่นร้อนออกมา
"ภาระชิบหาย แม่งเอ๊ย"
ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะหันหลังกลับไปหาเด็กสาวดึงตัวเธอให้ลุกขึ้นยืนก่อนจะลากออกไปจากตรงนั้นทันที
"ปล่อยหนูนะ อย่ามายุ่งกับหนู ฮึก...! จะอยู่กับแม่"
"แม่เธอตายไปแล้วจะไปอยู่ด้วยได้ยังไง หรือว่าเธอจะฆ่าตัวตายตามไปล่ะ"
สกิลปากของเขายังคงเก่งตามสไตล์ พูดจาไม่ค่อยรักษาน้ำใจใคร และนี่เป็นข้อเสียของผู้ชายแบบเขา เด็กสาวกลับหลังหันมองไปยังร่างที่ไร้วิญญาณของคุณแม่ร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสารสำหรับผู้ที่มองเห็น ริชาร์ดรู้สึกสงสารหญิงสาวจับใจแต่เขาเป็นลูกน้องของนายใหญ่ไม่สามารถออกคำสั่งอะไรกับเขาได้ และการที่เขาจะพาเด็กคนนึงไปดูแลนายใหญ่แห่ง west valor ต้องเป็นคนตัดสินใจเอง
"แม่หนูยังไม่ตาย หนูต้องพาแม่ไปหาหมอก่อนให้คุณหมอรักษา"
"รักษาบ้าอะไร...! แม่เธอไม่หายใจแล้ว"
"แม่หนูยังไม่ตาย คุณโกหก"
เด็กสาวร้องไห้โวยวายออกมาอย่างไม่อายใครพยายามจะวิ่งกลับไปหาร่างไร้วิญญาณของคุณแม่ชายหนุ่มไปหน้าหงุดหงิดฉายแววชัดเจนอุ้มหญิงสาวขึ้นพาดบ่าก่อนจะพาเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
"กรี๊ดดดด ปล่อยหนูนะคนบ้า"
"เธอนี่มันเป็นตัวภาระของจริง ไม่รู้ว่าชีวิตทำกรรมทำเวรอะไรมาถึงโคตรซวยได้มาเจอเธอในสภาพนี้ จะไม่ดูดำดูดีก็กระไรอยู่ เดี๋ยวลูกน้องคนอื่นก็จะว่าฉันใจร้าย พวกมันจะไม่เคารพฉันเอาได้"
"ฮือ...! งั้นก็ปล่อยหนูสิปล่อยหนูไปตามยถากรรม ปล่อยให้หนูอยู่ในป่าตัวคนเดียวให้โดนเสือกัดตายไปเลยคุณจะได้ไม่ต้องเอาหนูไปเป็นภาระ ปล่อยนะ...!"
เสียงเล็กเอ๋ยประชดประชันชายหนุ่ม ในตอนนี้เธอกำลังเสียใจที่แม่ของตัวเองไม่มีชีวิตอยู่แล้วแทนที่เขาจะปลอบโยนกับพูดจากระแทกแดกดันทำลายความรู้สึก ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ปากเสียชะมัดเลย
"ให้เสือในป่ากินตายมันจะไปมีประโยชน์อะไรล่ะ สู้ให้เธอไปทำประโยชน์ให้ฉันดีกว่า"
"ทำประโยชน์อะไรคะ"
"ไปเลี้ยงลูกๆของฉันไง ไม่ต้องทำอะไรเยอะหรอกแค่ป้อนข้าวป้อนน้ำ อาบน้ำแปรงฟันทำแค่นี้ก็พอแล้วฉันจะส่งเสียเธอเรียนให้จบ ให้ที่พักอาศัยถือว่าแลกเปลี่ยนกัน"
หญิงสาวนิ่งเงียบอย่างคิดไม่ตกจากที่เธอฟังผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาและดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งและมีลูกน้องติดตามค่อนข้างเยอะ
"แล้วลูกคุณมันแปรงฟันเองไม่ได้หรือไงทำไมต้องไปแปรงให้"
"เสือโคร่งมันไม่มีมือจะแปรงฟันเองได้ยังไง"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงเรียบลูก ๆที่เขาพูดถึงก็คือเสือที่เขาเลี้ยงไว้ดูเล่นมีหลายตัวด้วยนะน่ารักน่าชังสุด ๆ
"อะไรนะคะให้หนูไปเลี้ยงเสือเหรอ ไม่นะหนูไม่ไปปล่อยหนู กรี๊ด...!"
Related chapters
นายใหญ่เลี้ยงเด็ก (Mafia west valor) บทที่ 2 คฤหาสน์หลังใหญ่
ริชาร์ดโทรศัพท์สั่งให้ลูกน้องขับรถมารับเขาและนายใหญ่แห่ง west valor ที่ถนนใหญ่ ลูอีสอุ้มหญิงสาวพาดบ่าเดินออกมาไกลเกือบ 2 กิโล จากที่ดีดดิ้นอยากจะหนีออกจากการเกาะกุมของเขา แต่พอคิดได้ว่าเธอเองเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆไม่มีแรงที่จะต่อต้านหรือต่อสู้กับเขาได้เลย จึงยอมที่จะตามเขาไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความรู้สึกของเธอในตอนนี้พังยับแทบไม่มีชิ้นดี ภาพที่คุณแม่ถูกยิงล้มลงต่อหน้าต่อตายังติดอยู่ในความทรงจำไม่ยอมหาย และพอนึกถึงน้ำตามันก็พรั่งพรูออกมาเสียอย่างนั้น ชายหนุ่มรู้สึกเปียกชุ่มตรงช่วงไหล่เลิกคิ้วออกมาเล็กน้อยก่อนจะวางหญิงสาวลงบนพื้น เหลือบสายตามองไปยังเสื้อที่เปียกชื้นไปด้วยคราบน้ำตาของเธอก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอีกครั้งอย่างระงับอารมณ์"กล้าดียังไงมาทำเสื้อฉันเปียก""ไอ้ผู้ชายใจร้าย คนใจร้าย ฮือออออ แม่หนูตายต่อหน้าต่อตาแทนที่คุณจะปลอบใจกลับดุด่าไม่หยุด""ถ้าเธอทำตัวน่ารักสักนิดฉันอาจจะปลอบใจเธอก็ได้ แต่นี่อะไรโวยวายไม่หยุด น่ารำคาญชะมัด...!"เขาเอ่ยออกมาเสียงเรียบ ยังปากเสียใส่หญิงสาวเหมือนเดิมและไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงคำพูดให้มันดีขึ้น ใบหน้าเล็กมองชายหนุ่มด้วยความรู้สึกน้อยอกน้อยใจ เบือน
นายใหญ่เลี้ยงเด็ก (Mafia west valor) บทที่ 3 ปลอบใจ(จริงเหรอ)
ในเวลาช่วงค่ำนายใหญ่แห่ง west valor เดินลงมาจากชั้นล่างในชุดสบายๆ และนี่เป็นเวลาเกือบหนึ่งทุ่ม เป็นเวลาที่เขารับประทานอาหารเย็นในทุกวัน มองไปโดยรอบด้วยความรู้สึกแปลกเดินเข้าไปข้างในห้องอาหารก่อนจะเจอแม่บ้านกำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่สองคน ส่วนลูกน้องของเขายืนกำกับอยู่ไม่ห่าง แต่ว่าที่เขาสงสัยคือไม่เห็นแม้แต่เงาของเด็กผู้หญิงคนนั้น"ยัยเด็กเวียงพิงค์อยู่ที่ไหน""ผมกำลังให้คนไปตามครับนายใหญ่ อีกสักแป๊หนึ่งคงจะลงมา ตั้งแต่ไปส่งขึ้นห้องจนถึงตอนนี้ผมยังไม่เห็นเธอเดินออกจากห้องเลยแอบสงสัยเหมือนกันครับ"ริชาร์ดเอ่ยออกมาตามที่คิด เมื่อช่วงบ่ายเขาพาหญิงสาวไปส่งที่หน้าห้องรับรอง ที่คฤหาสน์แห่งนี้มีห้องรับรองแขกอยู่เกือบ 10 ห้อง ส่วนใหญ่ผู้ที่เข้ามาพักจะเป็นแขกของนายใหญ่แห่ง west valor อย่างเช่นกลุ่มเพื่อนของเขาแต่ว่านานๆมาทีหนึ่งเพราะว่าทุกคนต่างก็มีงานที่ต้องทำลูอีสนิ่งเงียบไปไม่เซ้าซี้ถามอะไรต่อ ส่วนเด็กนั่นถ้าหิวเดี๋ยวก็คงลงมาเองแหละเขาไม่สนใจหรอก และถึงจะสะกดจิตตัวเองไม่ให้สนใจเด็กคนนั้นแต่ลึกๆแล้วก็แอบห่วงเพราะว่าเธอเพิ่งผ่านช่วงเวลาที่เศร้าโศกเสียใจเพราะว่าเห็นคุณแม่ของตัวเองถูกยิงต่อหน้าต่อตา
นายใหญ่เลี้ยงเด็ก (Mafia west valor) บทนำ นายใหญ่แห่ง West valor
เสียงปืนดังขึ้นไม่ขาดสายทว่าใบหน้านิ่งขรึ่มยังคงเรียบเฉยไม่แสดงความรู้สึกใดๆทั้งนั้น การปะทะโต้ตอบของทั้งสองฝ่ายยังคงดำเนินต่อไป นายใหญ่ของแก๊ง west valor เจ้าของบ่อนกาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในแถบประเทศเพื่อนบ้าน สั่งลูกน้องให้จับคนทรยศมาลงโทษทรมานเสียให้เข็ด พวกนี้รังแต่จะทำให้กลุ่มของเขาเสียชื่อเสียงซึ่งมันไม่เป็นผลดีเลยสักนิดที่จะปล่อยเอาไว้ใกล้ตัว"พวกมันหนีเข้าชายแดนไทยครับ""สั่งตำรวจฝั่งนั้นจับพวกมันเดี๋ยวฉันจะไปจัดการมันเอง""ได้ครับนายใหญ่"ลูอีส นายใหญ่แห่ง west valor ออกคำสั่งให้ลูกน้องไปจัดการตามที่เขาต้องการ บุคคลใดที่คิดทรยศกับเขามันมีทางเลือกไม่มากนักหรอก ไม่ติดคุกตลอดชีวิตก็ต้องหายไปจากโลกใบนี้ตลอดกาล วงการนี้มันก็เป็นแบบนี้แหละซึ่งเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนในชีวิตว่าตัวเองจะต้องมาอยู่ในจุดนี้นายใหญ่คนก่อนแห่ง west valor ถูกยิงเสียชีวิตเพราะถูกเพื่อนรักทรยศหักหลัง โชคยังดีที่ลูกน้องทุกคนซื่อสัตย์ต่อนายใหญ่จึงไม่มีใครย้ายฝั่งตามไป และเรียกร้องให้ต้องมีหัวหน้าคนใหม่ซึ่งเหลือเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้นที่เป็นทายาทสืบทอดตระกูล และตอนนี้เขายังตามล่าไอ้เพื่อนทรยศที่กล้าหักหลังพ่อของเขา
Latest chapter
นายใหญ่เลี้ยงเด็ก (Mafia west valor) บทที่ 3 ปลอบใจ(จริงเหรอ)
ในเวลาช่วงค่ำนายใหญ่แห่ง west valor เดินลงมาจากชั้นล่างในชุดสบายๆ และนี่เป็นเวลาเกือบหนึ่งทุ่ม เป็นเวลาที่เขารับประทานอาหารเย็นในทุกวัน มองไปโดยรอบด้วยความรู้สึกแปลกเดินเข้าไปข้างในห้องอาหารก่อนจะเจอแม่บ้านกำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่สองคน ส่วนลูกน้องของเขายืนกำกับอยู่ไม่ห่าง แต่ว่าที่เขาสงสัยคือไม่เห็นแม้แต่เงาของเด็กผู้หญิงคนนั้น"ยัยเด็กเวียงพิงค์อยู่ที่ไหน""ผมกำลังให้คนไปตามครับนายใหญ่ อีกสักแป๊หนึ่งคงจะลงมา ตั้งแต่ไปส่งขึ้นห้องจนถึงตอนนี้ผมยังไม่เห็นเธอเดินออกจากห้องเลยแอบสงสัยเหมือนกันครับ"ริชาร์ดเอ่ยออกมาตามที่คิด เมื่อช่วงบ่ายเขาพาหญิงสาวไปส่งที่หน้าห้องรับรอง ที่คฤหาสน์แห่งนี้มีห้องรับรองแขกอยู่เกือบ 10 ห้อง ส่วนใหญ่ผู้ที่เข้ามาพักจะเป็นแขกของนายใหญ่แห่ง west valor อย่างเช่นกลุ่มเพื่อนของเขาแต่ว่านานๆมาทีหนึ่งเพราะว่าทุกคนต่างก็มีงานที่ต้องทำลูอีสนิ่งเงียบไปไม่เซ้าซี้ถามอะไรต่อ ส่วนเด็กนั่นถ้าหิวเดี๋ยวก็คงลงมาเองแหละเขาไม่สนใจหรอก และถึงจะสะกดจิตตัวเองไม่ให้สนใจเด็กคนนั้นแต่ลึกๆแล้วก็แอบห่วงเพราะว่าเธอเพิ่งผ่านช่วงเวลาที่เศร้าโศกเสียใจเพราะว่าเห็นคุณแม่ของตัวเองถูกยิงต่อหน้าต่อตา
นายใหญ่เลี้ยงเด็ก (Mafia west valor) บทที่ 2 คฤหาสน์หลังใหญ่
ริชาร์ดโทรศัพท์สั่งให้ลูกน้องขับรถมารับเขาและนายใหญ่แห่ง west valor ที่ถนนใหญ่ ลูอีสอุ้มหญิงสาวพาดบ่าเดินออกมาไกลเกือบ 2 กิโล จากที่ดีดดิ้นอยากจะหนีออกจากการเกาะกุมของเขา แต่พอคิดได้ว่าเธอเองเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆไม่มีแรงที่จะต่อต้านหรือต่อสู้กับเขาได้เลย จึงยอมที่จะตามเขาไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความรู้สึกของเธอในตอนนี้พังยับแทบไม่มีชิ้นดี ภาพที่คุณแม่ถูกยิงล้มลงต่อหน้าต่อตายังติดอยู่ในความทรงจำไม่ยอมหาย และพอนึกถึงน้ำตามันก็พรั่งพรูออกมาเสียอย่างนั้น ชายหนุ่มรู้สึกเปียกชุ่มตรงช่วงไหล่เลิกคิ้วออกมาเล็กน้อยก่อนจะวางหญิงสาวลงบนพื้น เหลือบสายตามองไปยังเสื้อที่เปียกชื้นไปด้วยคราบน้ำตาของเธอก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอีกครั้งอย่างระงับอารมณ์"กล้าดียังไงมาทำเสื้อฉันเปียก""ไอ้ผู้ชายใจร้าย คนใจร้าย ฮือออออ แม่หนูตายต่อหน้าต่อตาแทนที่คุณจะปลอบใจกลับดุด่าไม่หยุด""ถ้าเธอทำตัวน่ารักสักนิดฉันอาจจะปลอบใจเธอก็ได้ แต่นี่อะไรโวยวายไม่หยุด น่ารำคาญชะมัด...!"เขาเอ่ยออกมาเสียงเรียบ ยังปากเสียใส่หญิงสาวเหมือนเดิมและไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงคำพูดให้มันดีขึ้น ใบหน้าเล็กมองชายหนุ่มด้วยความรู้สึกน้อยอกน้อยใจ เบือน
นายใหญ่เลี้ยงเด็ก (Mafia west valor) บทที่ 1 พากลับ
ลูอีสเล็งปืนไปยังชายฉกรรจ์ที่ยืนอยู่ข้างหลังของคุณแม่เด็กสาว สายตาเล็งไปยังมือที่ถือปืน ใบหน้าของเขายิ้มเหี้ยมอย่างน่ากลัว ก่อนจะลั่นไกยิงตรงไปยังที่หมาย และเขาที่ฝึกการยิงปืนมาไม่มีทางที่จะเล็งพลาด ลูกปืนเข้าไปที่มือของเขาอย่างจัง เสียงโหยหวนดังขึ้นพร้อมกับดีดดิ้นลงไปนอนที่พื้น เขาลั่นไกซ้ำไปอีกครั้งแต่ครั้งนี้เล็งไปที่เรียวขาของเขาอ๊ากกกกก !เด็กสาวได้สติรีบวิ่งเข้าไปหาคุณแม่ของตัวเองใบหน้าสวยตื่นตระหนกกอดรัดเอาไว้ประคองคุณแม่ของเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน พะเยาท่านเพื่อเรียกสติก่อนจะร้องไห้ออกมาเสียงดังลั่น"แม่จ๋า ฮึก...! แม่อย่าทิ้งหนูไปนะไม่งั้นหนูจะอยู่กับใคร"เสียงเล็กร้องไห้ออกมาเสียงดังลั่น คนตัวเล็กสั่นกลัวมองไปโดยรอบเห็นแต่ความหายนะเบื้องหน้า ลูอีสก็มองเด็กสาวด้วยใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงความรู้สึกใดๆและไม่รู้ว่าภายใต้หน้ากากนี้เขามีความคิดแบบไหนลูกน้องของเขารีบวิ่งตรงเข้ามาหาเจ้านายเกือบจะวิ่งตามมาไม่ทันเพราะอยู่ๆเขาก็วิ่งออกมาก่อน"เกิดอะไรขึ้นครับนายใหญ่ ทำไมหมู่บ้านนี้ถึงเละเทะแบบนี้ครับ""ไอ้พวกโจรมันมาปล้นเสบียงเผาที่นี่จนย่อยยับหมด คนในหมู่บ้านโดนฆ่าตายเยอะมาก""ไอ้พวกเลวเอ
นายใหญ่เลี้ยงเด็ก (Mafia west valor) บทนำ นายใหญ่แห่ง West valor
เสียงปืนดังขึ้นไม่ขาดสายทว่าใบหน้านิ่งขรึ่มยังคงเรียบเฉยไม่แสดงความรู้สึกใดๆทั้งนั้น การปะทะโต้ตอบของทั้งสองฝ่ายยังคงดำเนินต่อไป นายใหญ่ของแก๊ง west valor เจ้าของบ่อนกาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในแถบประเทศเพื่อนบ้าน สั่งลูกน้องให้จับคนทรยศมาลงโทษทรมานเสียให้เข็ด พวกนี้รังแต่จะทำให้กลุ่มของเขาเสียชื่อเสียงซึ่งมันไม่เป็นผลดีเลยสักนิดที่จะปล่อยเอาไว้ใกล้ตัว"พวกมันหนีเข้าชายแดนไทยครับ""สั่งตำรวจฝั่งนั้นจับพวกมันเดี๋ยวฉันจะไปจัดการมันเอง""ได้ครับนายใหญ่"ลูอีส นายใหญ่แห่ง west valor ออกคำสั่งให้ลูกน้องไปจัดการตามที่เขาต้องการ บุคคลใดที่คิดทรยศกับเขามันมีทางเลือกไม่มากนักหรอก ไม่ติดคุกตลอดชีวิตก็ต้องหายไปจากโลกใบนี้ตลอดกาล วงการนี้มันก็เป็นแบบนี้แหละซึ่งเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนในชีวิตว่าตัวเองจะต้องมาอยู่ในจุดนี้นายใหญ่คนก่อนแห่ง west valor ถูกยิงเสียชีวิตเพราะถูกเพื่อนรักทรยศหักหลัง โชคยังดีที่ลูกน้องทุกคนซื่อสัตย์ต่อนายใหญ่จึงไม่มีใครย้ายฝั่งตามไป และเรียกร้องให้ต้องมีหัวหน้าคนใหม่ซึ่งเหลือเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้นที่เป็นทายาทสืบทอดตระกูล และตอนนี้เขายังตามล่าไอ้เพื่อนทรยศที่กล้าหักหลังพ่อของเขา
