EP 12/2 เจ้าของสเปิร์ม

“โอ้ว...รู้สึกดีชะมัด!” ร้องใส่หน้าเขาแล้วยิ้มเยาะอย่างผู้ชนะ ยกมือข้างหนึ่งขึ้นเท้าสะเอว จ้องหน้าคนเจ็บที่ยังยืนอึ้งไม่หาย มือข้างหนึ่งถือสมาร์ตโฟนแล้วเฝ้ามองข้อความที่โชว์อยู่ “ขอบคุณสำหรับค่าทำแท้ง ไม่ต้องห่วงนะ ฉันทำแน่!”

พูดจบก็หันหลังให้เขา เดินไปที่ประตูห้อง เปิดมันออกแรงๆ น่าประหลาดใจไหมเล่าที่ได้เจอกับอุษณีและร็อกเล่ต์ยืนอยู่ข้างนอกนั่น

“โอ...อังเดร!” ร็อกเล่ต์เข้าไปดูบุตรชาย รีบหาผ้ามาพันรอบศีรษะที่เลือดกำลังไหล

“นี่เธอทำบ้าอะไรฮะ!” อุษณีร้องว่าทรายทอง ทว่าทรายทองยิ้มยั่ว

“ไม่บ้าหรอกค่ะ ฉันบ้าได้มากกว่านี้อีก ลาก่อนนะคะคุณอุษณี หวังว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีก สวัสดีค่ะ”

ทรายทองยกมือไหว้แบบประชด ก่อนจะเดินลงส้นแรงๆ ออกจากตรงนั้น อุษณีรีบมาดูอาการบุตรชายบ้าง เขายังยืนนิ่งอยู่ ทว่าเลือดไม่ได้ไหลลงมาแล้ว มันคงจะหยุดเพราะถูกผ้าในมือร็อกเล่ต์กดไว้กระมัง

“เอื้อ...เจ็บไหม ไปโรงพยาบาลเถอะ”

“อย่ามายุ่งกับผม” ไม่พูดเปล่าๆ แต่ดึงผ้าออกจากศีรษะ ตอนนี้อังเดรรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นวัยรุ่นเลือดร้อนที่กำลังถูกบิดามารดาเข้ามาวุ่นวาย เขาขาดสติและไม่ต้องการความช่วยเหลือใดๆ จากคนทั้งสอง เขาแค่อยากอยู่