เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 10 ความเครียด
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-28 12:00:51ฟ้าใสสะบัดมือออกจากการจับกุมผลักหน้าชายหนุ่มออกพร้อมกับมองหน้าเขาด้วยอาการโกรธจัด ‘เล่นอย่างนี้ใช่มั้ย ได้’
“เรียกก็เรียกคะ พี่กรณ์ พอใจมั้ยคะ แค่นี้ ไม่ทำให้ฟ้าทนไม่ได้หรอกคะ ก็ดีมีพี่กับเขา จะได้มีที่พึ่งพิง มีคนปกป้องจริงมั้ยค่ะ พี่กรณ์” เสียงขุ่นเขียวเปลี่ยนมาเป็นเสียงหวานหยาดเยิ้ม จนปกรณ์ ต้องถอยห่าง และมองหน้าอย่างงงกับอาการที่เปลี่ยนไปของหญิงสาว ‘ได้ปกป้องหนักแน่คุณพี่กรณ์ อยากเป็นพี่นักใช่มั้ย’
“พี่กรณ์อยากอยู่กับฟ้าต่อเหรอค่ะ งั้นเราไปที่อื่นกันต่อมั้ยคะ” คราวนี้เป็นฟ้าใสที่เป็นฝ่ายยื่นหน้าเข้าไปหาปกรณ์พร้อมส่งสายตาหยาดเยิ้มไปให้
“ไม่เป็นไรครับ วันนี้พี่ไม่สะดวกแล้วครับ ไว้วันหลังแล้วกันนะครับ” ว่าพลางพร้อมปลดล็อคทันที เมื่อสาวหน้าหวานยื่นหน้าเข้าใกล้อย่างไม่ทันตั้งตัว
“งั้นฟ้ากลับก่อนนะคะ ไว้เจอกันวันหลัง” ฟ้าใสเปิดประตูยิ้มหวาน เพราะยกนี้เธอเป็นฝ่ายชนะทำให้อีกฝ่ายไปต่อไม่เป็น พร้อมกับปิดประตูรถดังสนั่น เมื่อหันหลัง หน้าที่ยิ้มก็เริ่มกลับมาเครียดอีกครั้ง ต้องเขียนแผนใหม่ทั้งหมด แต่ก่อนอื่นต้องปรึกษายัยแป้งด่วนเลย
เมื่อเห็นหญิงสาวขึ้นตึกไปแล้ว ปกรณ์รีบต่อสายหาเพื่อนสนิททันที
@คอนโดฟ้าใส
หลังจากกลับมาที่ห้อง ฟ้าใสรีบอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเตรียมความพร้อมนอนทันที หากคืนนี้คุยกับยัยแป้งดึกเกิน ว่าแล้วก็เปิดโปรแกรมแชทสีเขียว ส่งสติ๊กเกอร์ไปก่อน
ฟ้าใสใส: ยัยแป้ง สะดวกคุยเปล่า
แป้งเด็กแต่ไม่เด็กนะจ๊ะ: ว่าไงเพื่อน ไปทานข้าวกับว่าที่สามี อร่อยมั้ย
ฟ้าใสใส: อร่อยอะไรหละ อาหารอะน่ากิน แต่กินไม่ลง นายนั่นนะ พูดมาแต่ละประโยคเนี่ย อยากจะเอาอะไรยัดปากจริงๆ ทำให้ความอยากอาหารฉันลดลงไปครึ่งนึงเลย
แป้งเด็กแต่ไม่เด็กนะจ๊ะ: อ้าว อุตส่าห์ได้ไปกินร้านหรูบนโรงแรมระดับหกดาว กินไม่ลงเสียดายของจริงๆ
ฟ้าใสใส: แกก็ อย่าเพิ่งเห็นแก่กิน ว่าแต่แกว่างเปล่า ขอคอลหน่อยดิ อยากปรึกษาอะ
หลังประโยคสุดท้ายที่พิมพ์ไป พร้อมขึ้นสถานะอ่านแล้ว แป้งก็วีดีโอคอลเข้าหาฟ้าใสทันที
“ว่าไงเพื่อน มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า” เสียงใสจากเพื่อนสาวออกมาทันที เมื่อฟ้าใสรับสาย
“ตานั่นน่าจะรับมือยากนะ แผนที่วางไว้ ไม่น่าจะได้ผล” ฟ้าใสรีบเกริ่นทันที
“ตานั่นนี่ตาไหนเหรอ”
“อ้าวก็ตาปกรณ์ ว่าที่คู่หมั้นฉันไง”
“อ้าวเหรอ ว่าแต่เค้าหน้าตาเป็นอย่างไรบ้างคะ หล่อมะ”
“เฮ้อ หล่อ ก็หล่อแหละ สูง ขาว หน้าเหมือนพระเอกเกาหลีที่แกชอบ แต่ปากเสียชะมัด” ฉันคิดอะไรไปเนี่ย
“หน้าเหมือน ชาอึนอูเลยหรอ หูว หล่อมากเลยนะแก แต่ปากเสียเหรอ ทำไมช่วงนี้ เจอแต่ผู้ชายหล่อแต่ปากเสียนะ” อยู่ๆ แป้งร่ำก็นึกถึงคนบ้าที่เดินชนกันเมื่ออาทิตย์ก่อนตอนไปหาฟ้าใสที่คอนโด `แล้วเราไปคิดถึงเขาทำไมเนี่ย’
“อืม หน้าคล้ายๆ นั่นแหละ แต่ปากเสียสุดๆ แถมมาใช้มุขเราเคยเจอกันไหนมาก่อนด้วยนะ น่าจะเจ้าชู้สุดๆ ไปเลย ขากลับมา ฉันลองคุยกับนายนั่นเรื่องยกเลิกงานหมั้น แต่เขาไม่ยอมท่าเดียว”
“เขาชอบแกแหงเลย ถึงไม่ยอม ยกเลิกหมั้นหนะ” แป้งโพล่งออกมาเสียงใส สงสัยเพื่อนเราจะตกหนุ่มหล่อได้
“หึ ชอบบ้าอะไรอะแก ไม่ได้บอกไม่ยอม แต่นายนั่นบอกฉันว่า ถ้าฉันอยากยกเลิกให้ไปบอกแม่เอง แล้วบอกด้วยนะว่าเขาไม่ติดปัญหาอะไร เพียงแต่ฉันจะทนเขาได้หรือเปล่าก็เท่านั้น” ฟ้าใสเผลอเสียงดัง เมื่อนึกถึงหน้ากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับปกรณ์ระหว่างทางกลับบ้าน
“อ้าว อย่างนี้ก็เหมือนเล่นเกมส์ประสาทกันหนะสิ ประมาณว่าใครทนได้ ก็ทน ใครทนไม่ได้ก็บอกแม่ซะ ประมาณนั้นใช่มั้ย”
“อืม ประมาณนั้นแหละ ทีนี้ทำไงอะแก ฉันคิดอะไรไม่ออกแล้วอะ ดูแล้วฉันน่าจะต้องเสียเวลากับตานั่นมากแน่เลย” ฟ้าใสถอนหายใจ เมื่อนึกถึงว่าจะจัดการตาปกรณ์ไม่ง่ายอย่างที่คิดแล้ว เสียเวลาชะมัด
“ฉันว่าแกเครียดไปนะ วันนี้เพิ่งเจอหน้ากัน เขาทำให้แกลำบากขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ฉันแค่ไม่อยากเสียเวลากับเรื่องพวกนี้ แกก็รู้ มันไม่อยู่ในแผนชีวิตฉันเลย ฉันควบคุมอะไรก็ไม่ได้” ฟ้าใสพูดเสียงเรียบ
“ฉันว่าแกใจเย็นๆ ค่อยๆ คิดดีมั้ย” แป้งรับรู้ถึงความเครียดของเพื่อน เพราะรู้ว่าฟ้าใสไม่ชอบอยู่ในสถานการณ์ที่ควบคุมไม่ได้เลย และเรื่องความสัมพันธ์เป็นเรื่องที่ฟ้าใสไม่ชอบมากที่สุด เพื่อนสาวพยายามที่จะไม่พาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ขนาดรู้ล่วงหน้า ยังพยายามยามหนี แล้วนี้ ไม่ทันตั้งตัว เพื่อนจะทนไหวได้อย่างไร
“ฉะ ฉันกดดันอะแก ฉันไม่รู้จะทำยังไง ฉันรู้สึกถึงความยุ่งยาก ฉันไม่ชอบจริงๆ” ฟ้าใสเริ่มเสียงสั่นเครือ
“แก ใจเย็น ฉันว่านี่ดึกแล้ว แกไปพักผ่อนก่อนมั้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้ ฉันไปนอนเป็นเพื่อนแล้วเราค่อยคิดกัน วันนี้ฉันว่าความคิดแกกำลังตีกันยุ่ง ไม่พร้อมหรอก”
“อืม ดี เหมือนกัน งั้นพรุ่งนี้แกมาหาฉันนะ”
“ได้สิ หลับฝันดีนะเพื่อน”
ฟ้าใสวางหูเพื่อนคนสนิท พร้อมทั้งเดินไปหยิบยาคลายเครียดทานลงไป เพื่อคืนนี้จะได้หลับดีๆ หน่อย พร้อมสำหรับรับมือวันพรุ่งนี้ต่อไป
บทที่เกี่ยวข้อง
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 11 ลางาน
@ คลับ Sหลังจากส่งฟ้าใสที่คอนโด ปกรณ์รีบต่อสายหาธันวาทันที แล้วนัดเจอกันที่คลับ Sชายหนุ่มมาถึงที่คลับก่อนเพื่อนสนิทจึงนั่งดื่มรอในห้อง VIP เงียบๆ สายตาเรียวสวยจ้องมองเครื่องดื่มสีอำพัน พลางครุ่นคิด ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้“จำไม่ได้จริงๆ เหรอ หรือแกล้งจำไม่ได้นะ ถ้าเป็นการแกล้งก็เหมือนจริงเกินไปแล้ว” ชายหนุ่มรำพัน ก่อนจะยกแก้วเครื่องดื่มนั่นขึ้นดื่มกึก ปัง“ไงเพื่อน มาก่อนเปิดก่อนเลยเหรอ ไปเจอว่าที่คู่หมั้นเป็นไงบ้าง มีความสุขจนอยากฉลองเลยเหรอวะ” ธันวาเปิดประตูเข้ามาเห็นเพื่อนยกแก้วกระดกเครื่องดื่ม ไปหลายยก พร้อมกับพึมพำอะไรบางอย่างเลยรีบทักทาย“หึ ฉลองเหรอ ฉลองอะไรวะ หน้ากูนี่ เหมือนคนอยากฉลองเหรอวะ”“อ้าว เห็นยกเอา ยกเอา ก็นึกว่าสบายใจ” ก็ยังไม่ได้เห็นหน้านี่หว่า“สบายใจกับผีอะไร คิดไม่ออกเนี่ยว่าจะทำยังไงดี ให้เขายกเลิกไปด้วยตนเอง แต่ดูเหมือนจะดื้อด้านพอสมควร”“แกหมายถึงใคร คู่หมั้นแก หรือแม่แก”“ไอ้เวรนี่ ลามปาม ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 12 คำขอร้อง
ประมาณเกือบห้านาทีหลังจากปกรณ์วางสายไปแล้ว โดยทิ้งฟ้าใสให้มึนงงว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมขาถึงเป็นผู้ถือหุ้นบริษัทไปได้ เจ้านายของฟ้าใส ‘คุณสาธิต’ ก็เดินมาสะกิด“ฟ้าใส ทางผู้บริหารแจ้งว่าอนุมัติลาช่วงบ่ายให้เธอแล้วนะ เห็นว่ามีธุระด่วน เก็บของแล้วไปก่อนได้เลย พรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อก็ได้ งานนี้กำหนดให้ลูกค้าดูอาทิตย์หน้า ยังมีเวลา” สาธิตกล่าวออกมาเสียงเรียบแล้วเดินออกไป หากแต่ตอนพูดนั้นเสียงได้ดังไปจนถึงคนรอบข้าง ทำให้ทุกคนแอบงงว่า แค่ลางานทำไมคุณสาธิตถึงไม่อนุมัติเอง ต้องไปถึงผู้บริหารด้วย ฟ้าใสยังไม่คิดอะไรไม่ค่อยออก แต่จากสถานการณ์นี้แล้ว คงต้องรีบเก็บของแล้วลงไปรอข้างล่างจะดีกว่าไม่อยากอยู่เป็นเป้าสายตานานๆ“ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้” เมื่อเก็บของลงมานั่งรออยู่ที่หน้าบริษัทเรียบร้อยแล้ว ฟ้าใสถึงได้เอ่ยประโยคแรกออกมาบรืน บรืน เอี๊ยดดดดด ปริ๊น ปริ๊นเสียงเบรคดังอยู่ข้างหน้าฟ้าใส พร้อมเสียงบีบแตรเสียงดัง ทำให้ฟ้าใสหลุดจากความคิดของตัวเอง และเงยหน้ามองไปยังกระจกฝั่งข้างคนขับที่เลื่อนลงมา“อ้าว นั่งเหม่อคิดถึงผมอะไรอยู่ครับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 13 การกลับมาพบกัน
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ปกรณ์ก็ได้พาหญิงสาวมาถึงห้องเสื้อหรูในห้างกลางเมืองผู้จัดการสาวสวยประจำร้านเมื่อเห็นชายหนุ่มก็รีบยิ้มพร้อมกับออกมาต้อนรับทันที ทั้งยังมองไปทางหญิงสาวที่เดินตามหลังชายหนุ่มมาด้วย“สวัสดีค่ะ คุณปกรณ์ ยินดีต้อนรับกลับประเทศไทยนะคะ ไม่ได้เจอกันนานเลย นี่คือคุณฟ้าใสใช่มั้ยคะ คุณหญิงอรพินท์โทรมาแจ้งทางร้านแล้วคะ ว่าคุณปกรณ์จะพาว่าที่คู่หมั้นมาเลือกชุดพร้อมแต่งตัวเพื่องานเลี้ยงคืนนี้ คุณหญิงยังส่งเครื่องเพชรมาให้ทางร้านแล้วด้วยค่ะ เชิญคุณฟ้าใสข้างในเลยค่ะ คุณปกรณ์รบกวนนั่งรอที่โชนวีไอพีนะคะ”จากนั้นพนักงาน 2-3 คนก็เดินมาพาฟ้าใสเข้าไปยังโซนแต่งตัวทันที ในขณะเดียวกันผู้จัดการก็นำปกรณ์เข้าไปในโซนวีไอพีเพื่อนั่งรอ พร้อมทั้งนำชุดเครื่องเพชรมาให้ปกรณ์“คุณแม่ส่งเซ็ตนี้มาให้เหรอครับ เป็นเซ็ตโปรดของคุณแม่เลยนะครับ” ปกรณ์เมื่อได้เห็นชุดเครื่องเพชรที่คุณแม่ส่งมาให้ก็มีอาการประหลาดใจเล็กน้อย เพราะจำได้ว่าเซ็ตนี้แม้แต่น้องมินท์ลูกสาวสุดที่รักของหญิงอรพินท์จะยืมไปใส่ออกงานเมื่อหลายปีก่อน คุณหญิงยังไม่ยอมเลย บอกว่าจะเก็บไว้ให้ลูกสะใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 14 คนสำคัญของผม
“ผมว่า........”ทันใดนั้น เสียงของคุณขวัญผู้จัดการสาวประจำห้องเสื้อก็พูดแทรกขึ้นมา“คุณปกรณ์คะ คุณฟ้าใสเสร็จแล้วค่ะ สวยมั้ยคะ”เมื่อปกรณ์หันไปมองตามเสียงก็พบกับสาวสวยในชุดเดรสสายเดี่ยวสีน้ำเงินเข้มมีประกายเลื่อมยาวกรอมเท้า แต่ผ่าข้างจนถึงต้นขาทำให้เห็นขาอ่อนขาวนวลอย่างน่าหวาดเสียว ผมที่เคยมัดเป็นหางม้า กลับปล่อยสยายพร้อมทั้งดัดเป็นลอน เพื่อปกปิดแผ่นหลังเนียนที่โชว์เนื่องจากเป็นชุดเปิดหลัง ใบหน้าตกแต่งไปด้วยเครื่องสำอางราคาแพงอย่างลงตัว ไม่น้อย และไม่มากเกินไป วันนี้ฟ้าใสสวยมากจริงๆในชุดที่ขับผิวให้ส่องสว่างเช่นนี้ปกรณ์ได้แต่มองตาค้าง พร้อมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ฟ้าใสรู้สึกเขินอายเมื่อเห็นชายหนุ่มจ้องมองมาตาไม่กระพริบ จึงทำได้เพียงแค่เอามือขึ้นมาทัดหูพร้อมกับก้มหน้าลงเล็กน้อย“ผู้หญิงคนนี้คือใครคะกรณ์” คำถามของนีน่าทำให้ปกรณ์หลุดจากภวังค์ พร้อมกับขมวดคิ้วหันกลับมามองที่นีน่า“เพื่อนเหรอคะ” ฟ้าใสถามปกรณ์ขึ้นมาเช่นกัน ปกรณ์หันไปหาฟ้าใสยิ้มออกมาอย่างชื่นชม“คุณสวยมากครับ มาครับใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 15 ออกงานคู่
ในขณะเดียวกัน ในห้องเปลี่ยนชุดผู้ชาย ปกรณ์ได้ยินทุกอย่างที่นีน่าพูด เขาได้แต่ส่ายหัวให้กับความเอาแต่ใจและไม่ยอมแพ้ของนีน่า ถึงนีน่าจะเป็นคนที่เขาเคยรัก แต่เขาไม่คิดจะกลับไปหาหญิงสาวแน่นอน เพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะ แล้วยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้าหญิงสาวอีกครั้ง จึงรีบทำการเปลี่ยนชุดเพื่อพาคู่หมั้นสาวไปหาแม่ที่งานเลี้ยงให้เร็วที่สุด“กรณ์คะ เย็นนี้นีน่าก็ต้องไปงานเลี้ยงที่เดียวกับกรณ์ นีน่าขอไปด้วยคนนะคะ”เสียงดังมาก่อนตัว เมื่อหญิงสาวเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว รีบออกมาหาเพื่อให้ชายหนุ่มยลโฉมตัวเองว่าสวยกว่าผู้หญิงอีกคนมากแค่ไหน แต่กลับพบกับความว่างเปล่า“เอ่อ คุณนีน่าคะ คุณปกรณ์กับคุณฟ้าใสออกไปกันสักพักแล้วคะ” ขวัญรีบวิ่งเข้ามาแจ้งเมื่อเห็นหญิงสาวเดินดุ่มมาที่ห้องวีไอพี พร้อมกับร้องเรียกหาฝ่ายชาย“ชิ หนีได้ก็หนีไป ยังไงวันนี้ก็เจอกันอยู่ดี” หญิงสาวพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วพยายามสะกดอารมณ์ตัวเองไม่ให้วีนหวี่ยงไปมากกว่านี้ เพราะยังต้องรักษาภาพพจน์ตัวเองต่อหน้าคนอื่น................................................................................................
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 16 ละครคู่
ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน“เราก็ยังไม่ค่อยสบายใจอยู่ดี เราบอกลูกทั้งสองก่อนดีมั้ย” อัญชลีกลัวฟ้าใสจะโกรธ เธอรู้นิสัยลูกสาวของเธอดี หากอยากให้ฟ้าใสทำอะไร ต้องบอกล่วงหน้าเพื่อให้หญิงสาวได้มีโอกาสเตรียมตัว หรือวางแผน แต่ถ้าเป็นอะไรที่กะทันหัน จะทำให้ฟ้าใสหงุดหงิดและโกรธเป็นอย่างมาก ซึ่งอัญชลีไม่อยากให้ลูกสาวโกรธเธอเลย“เชื่อเราเถอะอัญ พวกเราทำเพื่อลูก ๆ ของเรานะ” อรพินท์พอจะเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนรัก เธอเองก็มีความกังวลว่าเจ้าลูกชายตัวแสบจะโกรธเช่นเดียวกัน แต่มันไม่มีทางเลือกจริง ๆ ไม่งั้นเชื่อว่าทั้งสองคนไม่มีโอกาสได้เรียนรู้กันแน่นอน“คุณแม่ คุณป้าคะ ได้เวลาแล้วคะ เราออกไปต้อนรับแขกเถอะคะ แล้วเหมือนพี่กรณ์กับพี่ฟ้าใสจะมากันแล้วนะคะ เห็นคนข้างล่างแจ้งมาคะ” มิ้นท์ส่งเสียงเรียกแม่กับน้าที่เธอเคารพให้ออกไปข้างนอก หลังจากวางสายจากคนจัดงานว่าเห็นพระเอกกับนางเอกของงานกำลังขึ้นมาที่ห้องจัดเลี้ยงแล้ว“ไปกัน อัญ เราทำเพื่อพวกเขา ถ้าพวกเขาจะโกรธ ก็ให้มันรู้ไป” คุณหญิงอรพินท์ลุกขึ้นจากโซฟาหลุยส์ และดึงอัญชลีเพื่อนรักให้ลุกขึ้นแล้วจูงมือลูกสาวเดินออกจากห้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 17 ประกาศหมั้น
ทั้งสองกำลังคุยกับลูกค้ารายใหญ่อย่างออกรสชาติ ด้วยภรรยาของลูกค้ารายนั้นเคยทำงานออกแบบโฆษณาเมื่อนานมาแล้ว เมื่อเจอรุ่นน้องที่ทำงานสายงานเดียวกันเลยถือโอกาสอัพเดทเทรนด์กันนีน่าที่เห็นคนที่ตัวเองหมายปองแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ จริง ๆ แล้วงานเลี้ยงนี้ ต้องเป็นคุณทวี เจ้านายและคู่นอนลับ ๆ ของเธอมากับภรรยา แต่เธออยากมาเพราะรู้ว่าจะได้เจอกับปกรณ์ ชายผู้ที่เธอทิ้งไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ถ้ารู้ว่าเขาจะได้เป็นประธานบริษัท เธอจะไม่มีวันทิ้งเขาไปหาเพื่อนเขาแน่นอน เธอจึงวางแผนให้ทวีพาเธอมาออกงานแทนภรรยา และเมื่อใกล้ถึงเวลาที่ต้องมารับเธอ นีน่าก็จัดการส่งข้อความจากผู้หวังดีไปให้ภรรยาของทวีที่บ้าน ทำให้ภรรยาโทรมาเม้งกับเจ้านายของเธอ สุดท้ายทวีจึงจำต้องให้เธอมาออกงานคนเดียว และเป็นตัวแทนบริษัทแทนเขาที่ต้องไปง้อภรรยาที่บ้าน ซึ่งก็เป็นไปตามแผนที่เธอต้องการนีน่ารีบเดินเข้าไปหาปกรณ์ พร้อมกับคล้องแขนปกรณ์แล้วซบหน้าไปอย่างออดอ้อน ซึ่งทำให้แขนของฟ้าใสหลุดจากแขนของชายหนุ่มในทันที ทุกคนหยุดคุยและหันไปมองหญิงสาวมาใหม่อย่างงง“สวัสดีคะ กรณ์ เราเจอกันอีกแล้วนะคะ อุ้ย ขอโทษคะ พอดีนีน่ามัวแต่ด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 18 แม่รู้....
เมื่อประโยคนั้นจบ เสียงฮือฮาดังขึ้นทั่วห้องจัดเลี้ยง คุณหญิงยิ้มแย้มยกแก้วไวน์ขึ้นชู แล้วร้อง“ไชโย ไชโย ไชโย ขอให้ทุกคนสนุกไปกับงานเลี้ยงวันนี้ค่ะ” แล้วทุกคนก็เดินลงจากเวที ยกเว้น สองสาวและหนึ่งหนุ่มบนเวทีฟ้าใสและปกรณ์มองหน้ากันอย่างมึนงง ทั้งสองคิดว่า คุณหญิงจะแค่แนะนำตัวทั้งสองว่าเป็นคู่หมั้นกัน กับแขกเหรื่อแค่ไม่กี่คนเท่านั้น เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น คนรู้อาจจะไม่ได้เยอะเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นการประกาศหมั้นนั่นหมายถึงไม่ใช่แค่แขกในงาน รวมถึงนักข่าวทั้งหลายก็ต้องรู้ด้วย เรื่องมันจะไม่ได้เล็กอย่างที่ควรจะเป็น แล้วถ้าทั้งสองยกเลิกการหมั้นหมายหละ.....แค่คิดก็แต่สำหรับนีน่า เสียงที่คุณหญิงประกาศเหมือนมีดมากรีดกลางใจหญิงสาวเมื่อสามปีก่อนเธอทำผิดกับชายหนุ่ม เพราะปกรณ์นั้นเป็นสุภาพบุรุษเกินไป ถึงแม้ว่าที่บ้านจะฐานะดี แต่ก็ต้องเชื่อฟังคุณพ่อของเค้ามาก ในขณะที่เพื่อนของเค้า ‘กฤษ’ หนุ่มเจ้าเสน่ห์ ฐานะทางบ้านไม่แพ้ปกรณ์ และยังคอยแอบเล่นหูเล่นตากับคอยเอาใจนีน่าตลอดเวลา เมื่อนานวันเข้า นีน่าก็รู้สึกว่าปกรณ์น่าเบื่อ จึงเผลอไผลไปกับสิ่งที่กฤษปรนเปรอให้ ถึงขั้นมีสัมพันธ์ลึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
บทล่าสุด
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 80 ขอแต่งงาน (จบ)
“ทำอะไรกันนะ”เสียงทุ้มดังขึ้นมา ทำให้ทั้งสองสะดุ้งทันที ฟ้าใสหันมาเจอกับปกรณ์ที่มีสีหน้าทะมึงถึงพร้อมกับสายตาของเขาที่จ้องไปที่มือทั้งสองที่ยังคงจับกันอยู่ ในขณะที่พีทก้มหัวทักทายปกรณ์เล็กน้อย แต่เมื่อมองตามสายตาของปกรณ์ไปก็ตกใจรีบปล่อยมือตัวเองออกจากแฟนสาวของท่านประธานทันที“ตกใจหมดเลยกรณ์ ทำไมต้องเสียงดังด้วย เบาหน่อยสิค่ะ เดี๋ยวเรื่องก็แตกหรอก” ฟ้าใสบ่นไปยังแฟนตัวเอง แล้วยกนิ้วชี้ปิดที่ปากของตัวเอง พร้อมกับส่งเสียง จุ๊ ๆ พลางมองซ้ายมองขวา เมื่อไม่เห็นออยออกมาจากห้องก็ถอนหายใจออกมา แล้วหันไปทำตางอนๆ ใส่แฟนตัวเอง“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้ แล้วนี่ทำอะไรกัน ทำไมมาอยู่กันสองคน พร้อมจับไม้จับมือกันอยู่ ไม่อยากให้คนเข้าใจผิดก็ไม่ควรทำ” ปกรณ์เอ่ยออกมาอย่างตำหนิ น่าหยิกแฟนตัวเองดีนัก“ขอโทษครับ พอดีผมตื่นเต้นและดีใจเกินไปหน่อย” พีทขอโทษออกมาอย่างรู้สึกผิดที่ทำให้ทั้งสองคนตรงหน้ากำลังเข้าใจผิดซึ่งกันและกันปกรณ์เหลือบมองฝ่ายชายอย่างไม่ค่อยใส่ใจ ถึงแม้เขาพอจะรู้แล้วว่าเพื่อนคนนี้ของแฟนสาวมีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็เคยช
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 79 รู้ใจตัวเอง
“ฟ้ารู้ใช่มั้ยว่าพีทรักฟ้า” พีทไม่ตอบคำถามหญิงสาว แต่กลับถามกลับไปแทน“ฟ้าไม่รู้ เพิ่งรู้วันนั้นแหล่ะ แต่วันนี้ฟ้าจะพูดให้ชัด ฟ้าไม่ได้มองพีทเป็นอย่างอื่น นอกจากเพื่อน” เสียงหญิงสาวอ่อนลงแต่หนักแน่นเพื่อให้เพื่อนของตัวเองรู้ว่ายังไงเธอก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่นอน“หึหึ พีทรู้อยู่แล้วหล่ะ พีทผิดเองที่พึ่งรู้ใจตัวเอง เมื่อมันสายไป แต่เราสองคนยังเป็นเพื่อนกันได้ใช่มั้ย” พีทหันไปจ้องที่หญิงสาวที่ตัวเองหลงรักมานานหลายปี“ได้สิ ถ้าพีทไม่คิดกับเราเกินเพื่อนเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิม” ฟ้าใสยิ้มบางๆ ให้กับคนตรงหน้า“อืม” พีทฝีนยิ้มออกมา เขาต้องทำให้ได้เพราะตอนนี้เขามีอีกสองชีวิตที่ต้องรับผิดชอบ“แล้วออยหล่ะ พีทจะทำยังไง” ฟ้าใสถามออกมาอีกครั้ง“พีทจะรับผิดชอบออยกับลูก พีทว่าพีทก็เริ่ม...” พีทยังพูดไม่ทันจบก็มีเสียงแหบแห้งพูดออกมา“ไม่ต้อง ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น เราไม่ใช่ตัวสำรองของใคร” เสียงออยดังขึ้นมา จริงๆ แล้วหญิงสาวรู้สึกตัวตั้งแต่ไ
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 78 เกิดขึ้นเมื่อไหร่
“แล้วแกไม่โกรธมันเหรอ” ออยถามหยั่งเชิงนิดๆ อยากรู้ว่าเพื่อนรักรู้สึกอะไรกับนายนั่นหรือเปล่า“อืม จะพูดยังไงดีหล่ะ รู้นะว่ามันเมา มันไม่ได้ตั้งใจ แต่แค่ไม่คิดว่ามันจะคิดกับฉันแบบนั้น”“แกไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันเลยเหรอ” ออยถามเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง“ไม่ได้คิดอะไรเลย คิดเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น อีกอย่าง...”“อีกอย่างอะไร” เสียงอยากรู้ออกมาทันที จนฟ้าใสนึกเอ็นดูเพื่อน“อีกอย่างตอนนี้ฉันกับคุณกรณ์ก็ตกลงเป็นแฟนกันอย่างเป็นทางการแล้ว”“หา! ตั้งแต่เมื่อไหร่ เขายอมบอกรักแกแล้วเหรอ”“อืม เมื่ออาทิตย์ที่แล้วหล่ะ” ฟ้าใสตอบไปด้วยมีริ้วแดงขึ้นบนหน้าไปด้วย แสดงออกถึงความเขินอายเล็กน้อย“เฮ้ย ยินดีด้วยนะ” ออยจับมือฟ้าใสขึ้นมาแล้วยิ้มออกมาอย่างจริงใจ“ว่าแต่แกยังไม่บอกเลย ว่าโกรธอะไรกับมัน”“เอ่อ มีเรื่องทะเลาะกับมันนิดหน่อย ตอนนี้ยังไม่อยากคุยกับมัน ฟ้าอย่าสนใจเลย เดี๋ยวพออะไรๆ ดีขึ้น เรากับมันก็คุยกันเ
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 77 วันแสนสุข
“ฟ้า ทบทวนเรื่องของเราสองคนอีกรอบได้มั้ย”ฟ้าใสหันไปมองหน้าชายหนุ่มอย่างงุนงง ทบทวนอะไรเหรอ“ทบทวนเรื่องความรู้สึกของเราสองคนไงหล่ะ เหตุการณ์เมื่อคืนทำให้กรณ์ไม่อยากรอถึงสองปีแล้ว ถ้าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับฟ้า กรณ์คงอยู่ไม่ได้แน่ๆ กรณ์อยากจะสามารถปกป้องฟ้าได้อย่างเต็มที่ ฟ้าเป็นแฟนกับกรณ์นะ”พูดจบก็ยิ่งกระชับไหล่ที่โอบไว้แน่นขึ้นร่างบางเมื่อได้ยินร่างสูงพูดความในใจออกมาก็เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ หากเมื่อคืน เธอโดนพีทล่วงเกิน แม้จะแค่จูบ เธอก็คงจะรู้สึกกับเขาเช่นกันตอนนี้เธอค่อนข้างจะมั่นใจตัวเองแล้วว่าเธอรักเขามากจริงๆ แต่เขาหล่ะ“กรณ์แน่ใจแล้วเหรอว่า กรณ์รักฟ้า ไม่ใช่แค่ความใกล้ชิด”ร่างหนาพยักหน้าอย่างแรงจนเธอนึกเอ็นดู“จริง ตอนนี้กรณ์รู้ใจตัวเองแล้ว ว่ากรณ์รักฟ้า กรณ์ไม่อาจเสียฟ้าไปได้ เราแต่งงานกันนะฟ้า”เพี๊ยะ เสียงตีดังขึ้น พร้อมกับรอยแดงที่แขน แต่แปลก หน้าคนตีก็แดงด้วย“เร็วไปแล้วค่ะ เป็นแฟนกันก่อนก็พอ”“อ้าวเหรอ ก็อยากข้ามขั้นอ
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 76 เรื่องเมื่อคืน
“มึง ไอ้พีท”พีทโดนกระชากออกจากตัวฟ้าใสทันที ปกรณ์ตามเข้าไปต่อยชายหนุ่มที่บังอาจทำกับคนของเขาแบบนั้น ส่วนฟ้าใสก็ตัวสั่นอยู่ภายในอ้อมกอดของแป้ง โดยมีมิ้นท์ยืนอยู่ข้างๆออยวิ่งเข้ามาดูเป็นคนสุดท้ายเพราะออกไปรับโทรศัพท์ที่ระเบียงมา เมื่อเห็นเพื่อนโดนปกรณ์ทั้งต่อย ทั้งเตะ และมองไปเห็นฟ้าใสตัวสั่นด้วยความกลัว ก็พอจะเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นออยเดินเข้าไปหาฟ้าใสแล้วถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง“ฟ้า เป็นยังไงบ้าง เกิดอะไรขึ้น”เหมือนฟ้าจะได้สติขึ้นมา จึงรีบเดินเข้าไปจับมือปกรณ์ที่กำลังง้างเพื่อต่อยเขาอีก“พอเถอะกรณ์ พีทไม่ได้ตั้งใจหรอก เขาเมาหนะ” ฟ้าพูดด้วยเสียงที่สั่นเทาปกรณ์หันหน้ามาหาหญิงสาวแล้วโอบกอดเธอไว้ พร้อมมองไปที่ร่างของชายหนุ่มที่นอนกองอยู่กับพื้น ไม่ถึงกับสลบแต่ก็น่าหายเมาพอสมควร“ยังจะไปแก้ตัวแทนมันอีก” ปกรณ์ดันหัวฟ้าเข้าหาตัวเอง แล้วพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเช่นกัน เขาคิดไม่ออกว่าถ้าหญิงสาวเป็นอะไรไป เขาจะทำยังไงพีทเมื่อเริ่มได้สติ หันไปเห็นคนที่ตัวเองแอบรักมาหลายปี มีอา
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 75 เกิดเหตุ
ฟ้าใสรีบเดินออกมาจากห้องครัวอย่างเร็วเพื่อเดินไปเปิดประตูทันทีแกร๊ก“สวัสดีพี่ฟ้าใส” เสียงใสดังขึ้นหน้าประตูทันที“สวัสดีจ๊ะ น้องมิ้นท์ คุณเจมส์” ฟ้าใสยิ้มทักทายทั้งสองคนมิ้นท์ชูของขวัญให้กับว่าที่พี่สะใภ้ หันไปส่งให้เจมส์เป็นคนถือ จากนั้น ก็รีบควงแขนพี่สะใภ้คนโปรดเข้าไปในห้องทันที“อ้าวสวัสดีค่ะ พี่กรณ์ และก็พี่ๆ ทุกคนค่ะ”มิ้นท์ทักทายทุกคนอย่างไม่ถือตัว“เอาหละค่ะ ในเมื่อทุกคนมากันครบแล้ว งั้นเราเริ่มตั้งหม้อเลยมั้ย” ฟ้าใสยิ้มบอกกับทุกคน“เย้ เอาเลย หิวแล้ว” ทุกคนเอ่ยพร้อมกันฟ้าใสรีบเข้าไปในครัวเพื่อจัดการเทน้ำซุปที่ต้มไว้แล้ว เมื่อกำลังจะยก ปกรณ์รีบมาช่วยยกแทนหญิงสาวเอง แต่ก่อนเดินออกไปก็แอบหอมแก้มร่างบางตอนเผลอแล้ววิ่งออกไปทันทีฟ้าใสยืนจับแก้มตัวเอง แต่ก็แอบอมยิ้มเขินๆ ไปด้วยปกรณ์เมื่อยกเตาชาบูมาวางบนโต๊ะกินข้าว ก็เดินเข้าไปเตะขาเพื่อนสนิท กับมือขวาตัวเอง ที่นั่งอยู่บนโซฟาเล่นโทรศัพท์อยู่“เฮ้ย อยากกินก็ไปช่วยกันดิ”
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 74 ลำบากใจหรือเปล่า
เมื่อเข้ามาที่โต๊ะอาหาร ก็เห็นอาหารวางอยู่บนโต๊ะหลายอย่าง“อ๋อ ที่ทำเป็นงอนกลับห้องเนี่ย แอบไปสั่งอาหารเนี่ยเอง กลิ่นหอมจัง” ฟ้าใสยิ้มตาหยี ถูมือไปมา อยากกระโจนเข้าหาอาหารเต็มที่แล้ว เข้าเช้ามีแค่โจ๊กรองท้องไปเอง“หิวก็กินสิ ผมไม่ใช่คนใจร้ายแบบใครบางคนหรอก เวลาผมทำอะไรก็คิดถึงฟ้าตลอดแหละ” ว่าแล้วก็เดินหน้าตึงไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามทันที พร้อมกับยื่นอาหารซึ่งเป็นของโปรดของฟ้าใสออกมาฟ้าใสยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี ก็เลยเดินเข้าไปยืนใกล้ๆ ร่างสูงปกรณ์เงยมองฟ้าใส ยกคิ้วขึ้นอย่างสงสัยว่ามายืนทำอะไรยังไม่ทันได้ตั้งตัว ฟ้าใสก็ก้มลงหอมแก้มชายหนุ่มไปหนึ่งฟอดทันที แล้วรีบเดินกลับไปนั่งลงตรงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม พร้อมทั้งกับดึงอาหารจานโปรดมากินอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่ถ้าสังเกตดีๆ จะเห็นว่าหูกับแก้มมีสีแดงเรื่อๆ ออกมาเล็กน้อยส่วนปกรณ์เมื่อรู้ว่าโดนจู่โจม ก็ยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีทันที แล้วนั่งทานข้าวอย่างมีความสุขเมื่อทานกันเสร็จแล้ว ปกรณ์ก็เลยอาสาเดินไปกับถือของให้กับฟ้าใสเพื่อเตรียมสำหรับงานเลี้ยงคืนนี้เมื่อซื้อของเสร
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 73 เพ้อเจ้อ
ฟ้าหันหาเพื่อนทันที ทำหน้างงๆ“ใครนะ พีทนะเหรอ ฮ่าฮ่าฮ่า ออยคิดอะไรเนี่ย”เมื่อได้ยินที่เพื่อนรักถามออกมา ก็หัวเราะออกมาอย่างหนัก“ขำอะไรอะ ก็เห็นนายนั่นเข้ามาหาแกมากขึ้น เห็นหลายๆ คนเริ่มพูดถึงเรื่องนี้กันด้วย ก็เลยมาถามแกก่อนไง ว่าแต่ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่อะ”ออยมีสีหน้าอยากรู้อยากเห็นมากจริงๆ ฟ้าใสมองอย่างนั้นก็อมยิ้ม ส่ายหัวไปมา“ไม่มีอะไรหรอก จำไม่ได้เหรอ เมื่ออาทิตย์ก่อนที่ฉันขอไปนอนห้องแกแล้วแกไม่อยู่ห้อง หลังจากนั้นแกก็เอาเบอร์พีทมาให้ไงหล่ะ”“อ๋อ จำได้แล้ว และสรุปวันนั้นแกไปนอนที่ไหนอะ พีทมันหาที่ให้แกนอนเหรอ”ฟ้าใสนิ่งสักพักก่อนจะพยักหน้า ไม่แน่ใจว่าควรจะบอกเพื่อนดีมั้ย ว่าไปนอนห้องชายหนุ่มแต่นึกถึงที่เพื่อนไม่อยู่ห้องก็ยังอุตส่าห์พยายามหาคนมาช่วยเหลือก็เลยยอมเล่าความจริงให้เพื่อนฟัง“อืม นอนห้องมันหนะ”ออยพยักหน้าแล้วยิ้ม แต่พอนึกได้ว่าเพิ่งได้ยินอะไรก็ทำหน้าตกใจ รีบถามเพื่อนเสียงดังอีกครั้ง“อะไรนะ แกว่าแกไปนอนห้องพีทเหรอ&rdqu
นัดนี้มีรัก (ไม่) ตั้งใจ บทที่ 72 เมียโกรธ
“คุณกรณ์” เสียงฟ้าใสตะโกนขึ้นมาอย่างเหลืออด อะไรจะงี่เง่าขนาดนี้เนี่ย“ไม่เป็นไรฟ้า คุณกรณ์คงไม่ได้ตั้งใจ” พีทเอ่ยออกมาอย่างอ่อนโยน“หึ หึ ปกติเห็นแต่ผู้หญิงที่จะทำตัวเสแสร้งแกล้งเป็นคนดี นึกไม่ถึงว่าผู้ชายก็ทำเป็นด้วย”ปกรณ์เอ่ยออกมาอย่างประชดประชันพีทหันมามองหน้าปกรณ์ แล้วยิ้มเยาะออกมา เขาไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับคำพูดของปกรณ์แม้แต่น้อยผิดกับฟ้าใส ที่รู้สึกว่าวันนี้คู่หมั้นหนุ่มไปกินยาอะไรผิดสำแดงหรือเปล่า ทำไมดูหงุดหงิดแปลกๆ“เอาล่ะ ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ถ้าพีทไม่เป็นอะไรแล้ว เราขอตัวกลับก่อนนะ ขอบใจมากนะที่ช่วยเหลือเรา ไว้ไปทานข้าวเที่ยงกันนะ เราเลี้ยงเอง”ฟ้าใสตัดบท เพราะเริ่มรู้สึกปวดหัว ตุบๆ กับทั้งสองคนนี้พีทพยักหน้ารับ “โชคดีฟ้า จำไว้ ถ้ามีปัญหาอะไรเราพร้อมเป็นที่ปรึกษาให้ฟ้าเสมอ”พูดจบก็ยิ้มออกมาอย่างมีเสน่ห์ ไม่วายเหลือบไปยิ้มเหยียดให้กับปกรณ์ที่ยืนถือกระเป๋ามือสั่นอยู่ไม่ไกลฟ้าใสเดินไปขึ้นรถกับปกรณ์ด้วยใบหน้าบูดบึ้ง ส่วนชายหนุ่มนั้น รู้ตัวว่า
