บทที่ 18 แม่รู้....

เมื่อประโยคนั้นจบ เสียงฮือฮาดังขึ้นทั่วห้องจัดเลี้ยง คุณหญิงยิ้มแย้มยกแก้วไวน์ขึ้นชู แล้วร้อง

“ไชโย ไชโย ไชโย ขอให้ทุกคนสนุกไปกับงานเลี้ยงวันนี้ค่ะ” แล้วทุกคนก็เดินลงจากเวที ยกเว้น สองสาวและหนึ่งหนุ่มบนเวที

ฟ้าใสและปกรณ์มองหน้ากันอย่างมึนงง ทั้งสองคิดว่า คุณหญิงจะแค่แนะนำตัวทั้งสองว่าเป็นคู่หมั้นกัน กับแขกเหรื่อแค่ไม่กี่คนเท่านั้น เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น คนรู้อาจจะไม่ได้เยอะเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นการประกาศหมั้นนั่นหมายถึงไม่ใช่แค่แขกในงาน รวมถึงนักข่าวทั้งหลายก็ต้องรู้ด้วย เรื่องมันจะไม่ได้เล็กอย่างที่ควรจะเป็น แล้วถ้าทั้งสองยกเลิกการหมั้นหมายหละ.....แค่คิดก็

แต่สำหรับนีน่า เสียงที่คุณหญิงประกาศเหมือนมีดมากรีดกลางใจหญิงสาว

เมื่อสามปีก่อนเธอทำผิดกับชายหนุ่ม เพราะปกรณ์นั้นเป็นสุภาพบุรุษเกินไป ถึงแม้ว่าที่บ้านจะฐานะดี แต่ก็ต้องเชื่อฟังคุณพ่อของเค้ามาก ในขณะที่เพื่อนของเค้า ‘กฤษ’ หนุ่มเจ้าเสน่ห์ ฐานะทางบ้านไม่แพ้ปกรณ์ และยังคอยแอบเล่นหูเล่นตากับคอยเอาใจนีน่าตลอดเวลา เมื่อนานวันเข้า นีน่าก็รู้สึกว่าปกรณ์น่าเบื่อ จึงเผลอไผลไปกับสิ่งที่กฤษปรนเปรอให้ ถึงขั้นมีสัมพันธ์ลึ