เข้าสู่ระบบแชร์
ส่งของคืนองค์ชายใหญ่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-13 15:52:10
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป กวาดล้างรังโจร
มีเสียงฝีเท้าเดินมาจากด้านใน สตรีรูปร่างอ้อนแอ้นมือถือกระบี่เล่มยาวที่เปื้อนเลือด ปลายกระบี่มีเลือดหยดตามทางเดินที่เคลื่อนผ่าน ส่วนอีกคนเป็นบุรุษรูปงามมากนัก เขาเดินออกมาพร้อมกับสตรีนางนั้น เสิ่นหลิวเห็นใบหน้าชัดเจนก็เอ่ยเรียกทันที"เจ้าไม่ใช่เจ้าใหญ่ เจ้าคือ เจ้าคือ""อารองไม่เจอกันนานนะขอรับ ข้าเอง เสิ่น ชิง ชิว"เสิ่นชิงชิวเน้นชื่อตัวเองทีละคำ น้ำเสียงที่เปล่งออกมาคือเสียงของบุรุษที่เหี้ยมโหด หัวหน้ากองโจรถึงกับผงะ นี่เขาถูกหลอกหรือ ก่อนจะคว้าดาบเดินมาหาเสิ่นชิงชิว เขาเงื้อกระบี่ในมือเพื่อจะจ้วงแทง แต่กลับช้ากว่าเสิ่นชิงชิวที่วาดเท้าหมุนออกก่อนจะจับข้อมือของฝ่าหม่าจนหัก กระบี่หลุดออกจากมือทันที"เจ้าๆ เด็กๆไปเอาบุตรชายนางมา วันนี้ข้าจะฆ่าหลานชายเจ้าต่อหน้าเจ้าซะ"โม่จิ่วหัวเราะออกมาเสียงดัง จนกลุ่มโจรต้องหันไปมอง"ฮ่าๆๆๆ เจ้านี่นะอยากฆ่าข้าหรือ มีปัญญาแค่ไหนกันล่ะ เผยจ้าวหยวนคนนั้นคือใครหรือ ทำไมข้ารู้สึกว่าเป็นตัวเองนะ" น้ำเสียงยียวนเต็มที่จนฝ่าหม่ารู้สึกไม่ดี"เจ้าๆๆๆ เจ้าเป็นใครมาจากไหนกัน"ข้าคือโม่จิ่ว ส่วนที่ว่าข้ามาได้อย่างไร มิใช่เจ้าเอาข้าใส่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ใส่ร้าย
ปลายยามเฉินบรรยากาศในวังหลวงนั้นอึมครึมจนน่ากลัว ฮ่องเต้ยังไม่ออกว่าราชการให้คนมาแจ้งว่ายามซื่อจึงจะออกมา ขุนนางที่มารอต่างก็งงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ปกติฝ่าบาทไม่เคยเลื่อนเวลาประชุมจ้าวเหวินที่ตอนนี้กำลังรอให้ถึงเวลาเขาจะเปิดโปงความโหดร้ายของเผยซ่างกวนต่อหน้าฝ่าบาทและขุนนางในราชสำนัก เมื่อได้ตรากองทัพมาแล้วยังจะมีใครคุมอำนาจอีก ที่เขาต้องการหลิวเสี่ยวเหยียนก็เพราะปู่ของนางมีกองกำลังถึงสามแสนนาย แม้จะเล็กกว่าของเผยซ่างกวนแล้วอย่างไรขอแค่คุมเมืองหลวงได้ยังจะมีใครกล้าเสียงดังใส่เขาอีกแต่ไอ้แก่นั่นก็ท่าเยอะจนน่ารำคาญ กลับรักใคร่แต่หลานสาวบุตรสาวอนุอย่างหลิวเย่ฉาง ตอนนี้เขารอเสิ่นหลิวส่งข่าวมา แต่กลับเงียบเชียบไร้วี่แวว"เสิ่นหลิวล่ะ ส่งสารมาหรือยัง""ทูลองค์ชายใหญ่ ยังเลยพ่ะย่ะค่ะ""เหตุใดเงียบเชียบนัก คงไม่เกิดเรื่องหรอกนะ"จ้าวเหวินรู้สึกใจคอไม่ดี เขาจะเข้าประชุมวันนี้เพื่อใส่ร้ายเผยซ่างกวน รอเพียงเวลาเท่านั้น ไม่นานองครักษ์ของเขาก็มารายงานว่าถึงเวลาประชุมแล้ว จ้าวเหวินตรงมายังท้องพระโรง ในนั้นมีขุนนางอยู่เขาเดินเข้าไปอย่างองอาจ ไม่นานฮ่องเต้ก็มาถึง ฉลองพระองค์สีทองนั่งเด่นเป็น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ระหว่างเรายังไม่ได้คิดบัญชีกันนะ
จ้าวเหวินเงื้อมือสุดปลายแขนเพื่อฟาดลงไปยังใบหน้าของเสิ่นชิงเวย แต่เผยซ่างกวนไวกว่าเขาจับข้อมือของจ้าวเหวินพร้อมกับออกแรงบีบจนเกิดเสียงกระดูกลั่นดังกร๊อบ"องค์ชาย ต่อหน้าพระพักตร์ทรงตบตีคน หรือว่าไม่ทรงเห็นฝ่าบาทอยู่ในสายตาหรือพ่ะย่ะค่ะ พระชายาของกระหม่อมนางตั้งครรภ์อยู่ จะทรงทำอันใด ที่ส่งคนไปหวังทำร้ายให้นางแท้งบุตร ระหว่างเราสองคนยังไม่ได้คิดบัญชีกันเลยนะพ่ะย่ะค่ะ"เผยซ่างกวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงคกคามน่ากลัว ขุนนางที่เข้าข้างองค์ชายใหญ่ตอนนี้ใจคอไม่ดีเสียแล้ว อะไรนะ ส่งคนไปลอบสังหารภรรยาคนอื่น นี่มันไม่ใช่แค่เรื่องการเมืองเสียแล้ว พวกเขาแค่ไม่ชอบจ้านอ๋องที่มีอำนาจอีกทั้งฝ่าบาทไว้วางพระทัย แต่ถึงขนาดฆ่าคนวางเพลิงพวกเขารับโทษจากความโกรธแม่ทัพใหญ่แห่งต้าหลี่ไม่ไหวแน่ๆ ก่อนจะได้ยิน ฮ่องเต้ตรัสเสียงดังทำให้ทุกคนหยุดมือ"ซ่างกวน...ปล่อยเขาซะ องค์ชายใหญ่เจ้าช่างใจกล้ามากนัก ต่อหน้าข้ายังกำเริบเพียงนี้ เป็นจ้านอ๋องที่ข่มเหงเจ้าจริงๆหรือเป็นเจ้าที่ข่มเหงผู้อื่นกันแน่ เรื่องที่เจ้าส่งคนไปนั่นจริงเท็จข้าจะสืบเอง ไสหัวไปซะ""สะ เสด็จพ่อ ลูกๆ คือว่าลูก"จ้าวเหวินเซถลาทั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ปลดองค์ชายใหญ่และเนรเทศ
เมื่อองค์ชายใหญ่ที่กำลังจะถึงตัวนาง เสิ่นชิงเวยยึดไหล่สามีก่อนจะเงื้อเท้าขึ้นสูง ใช้ส้นเท้าฟาดลงที่บ่าหนาของเขาจนจ้าวเหวินทรุดลงไป องครักษ์กรูกันเข้ามาจับตัวเขากดเอาไว้ เสิ่นชิงเวยมองหน้าคนที่วันแรกที่นางมาอยู่ที่นี่ก็จะตบนางเจอกันครั้งที่สองก็ยังจะตบนาง ไม่เลิกล้มความตั้งใจคิดทำร้ายนางกับลูกในท้อง นี่ใครกันฉันเจ้าแม่สายลับ ฉายารัตติกาลแห่งยมโลกเชียวนะ ไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ล่ะก็ นางจะกระทืบให้กระอักเลือดเลยเชียว"นางแพศยาเจ้ากล้าทำร้ายองค์ชายหรือ""องค์ชายหรือ เจ้าคู่ควรหรือ ฝ่าบาททรงมีพระทัยเมตตา แต่เจ้าเล่าโหดร้ายทารุณ สตรีวัยกำดัดไม่ถูกเจ้าข่มเหงก็ถูกส่งไปขาย ที่นายึดเอามาเป็นของตนเอง เลี้ยงดูโจรให้ปล้นฆ่าราษฎร อยากเป็นฮ่องเต้แต่กลับไม่ใยดีไพร่ฟ้า ข้าสงสัยจริงๆ นะองค์ชายใหญ่ ว่าเหตุใดเจ้ากลับไม่มีนิสัยคล้ายฝ่าบาทสักนิด หรือว่าในตัวเจ้าไม่มีสายพระโลหิตของฝ่าบาท ลองไปตำหนักเย็นถามมารดาเจ้าดีกว่าไหม ว่าตกลงเจ้าเป็นลูกผู้ใดกัน"ทันทีที่เสิ่นชิงเวยพูดจบขุนนางก็อื้ออึงทั้งท้องพระโรง นางกล้าสงสัยในสายพระโลหิตเชียวหรือ แม้แต่ฮ่องเต้ยังสะอึก นางช่าง เฮ้อมิน่าซ่างกวนถึงได้รักนาง ช่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ถูกทรยศ
เสิ่นเว่ยหมิงกำลังขับรถกลับจากที่ทำงาน ข้างๆมีเพื่อนรุ่นน้องนั่งมาด้วยคังหว่านเอ๋อร์หรือแคร์เพื่อนรุ่นน้องที่ทำงานด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ เสิ่นเว่ยหมิงรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่วันนี้จึงเอ่ยกับรุ่งน้องที่นั่งอยู่ข้างๆ"แคร์ ไปอยู่เมืองไทยที่นั่นมีครอบครัวอุปถัมภ์อยู่ สามารถซ่อนตัวตนของเธอได้ดี ออกเดินทางวันนี้เลย""พี่เว่ยหมิง ทำไมเราต้องหนีพี่เป็นมือหนึ่งมือดีนะ เขาต้องฝึกอีกกี่ปีกันถึงจะได้คนมีความสามารถแบบพี่""พี่เก่งเกินไป หัวรั้นเกินไปผู้ใหญ่ไม่ชอบคนที่ควบคุมไม่ได้ แคร์ไปลงเรือแล้วรีบต่อไปที่สนามบินส่วนตัว พี่เขียนรายละเอียดไว้แล้ว"เสิ่นเว่ยหมิงจอดรถที่ใต้สะพานก่อนจะพาเพื่อนรุ่นน้องเดินลัดเลาะไปตามริมแม่น้ำเพื่อเปลี่ยนรถอีกคัน ไม่นานก็มาถึงบริเวณที่ซ่อนรถไว้ ก่อนจะเข็นออกจากบริเวณนั้น แคร์ตาแดงๆจะร้องไห้"พี่ ถ้าหนูหนีไปแล้วพี่ล่ะ พวกเขาจะทำอะไร พี่ทำไมไม่ไปด้วยกัน""แคร์ฟังพี่นะ ระหว่างพวกเราต้องมีหนึ่งคนที่รอด เธออ่อนต่อโลกพวกเขาจึงไม่เห็นเธอในสายตา หากเราอยู่ด้วยกันจะไม่มีใครรอด""ฮือๆๆ พี่คะ""ขึ้นรถเถอะแคร์ขับไปตามที่พี่บอกอย่าเปิดแมพเข้าใจที่พี่พูดหรือไม่ ผ่านสิบสองปันนา เข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป มาถึงก็ถูกเปิดซิง
แคว้นต้าหลี่เผยซ่างกวนที่ตอนนี้กำลังทรมานจากยาปลุกกำหนัด เขากลับมาที่เรือนไผ่ด้านหลังของจวนเป็นองค์ชายใหญ่แน่ๆที่วางแผนสกปรกนี้กับเขา เดิมทีเขามีสัญญาหมั้นหมายอยู่กับหลิวเสี่ยวเหยียน บุตรสาวสมุหกลาโหมกำลังจะแต่งงานกันสิ้นปีนี้"อ่าห์ จ้าวเหวินสารเลวนัก อื้อ ข้าต้องการปลดปล่อยให้ตายสิ"เผยซ่างกวนคำรามออกมาราวกับสัตว์ร้าย เขากำลังทรมานจากยานั่น ตอนนี้ต้องการสตรีอย่างมากแต่หากไปหาหอนางโลมคงไม่ได้เขาเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ของแคว้นเสิ่นชิงเวยบุตรสาวคนโตตระกูลเสิ่นนางอายุสิบหกปีเท่านั้นที่ตอนนี้ตระกูลตกต่ำ บิดาป่วยไข้ไม่สามารถรับใช้ราชสำนักได้อีกมารดาจากไปแล้ว นางต้องมารับจ้างงานในจวนแม่ทัพเพื่อนำเงินไปซื้อยาให้บิดา น้องสาวที่ตอนนี้อายุเพียงสิบเอ็ดปีและน้องชายวัยเก้าขวบยังรออาหารจากนางอยู่ท่านพ่อป่วยเรื้อรังมานานตอนนี้จากไปได้เจ็ดวันแล้ว วันนี้ป้าฝางบอกให้นางมาทำความสะอาดเรือนท่านแม่ทัพ พรุ่งนี้ท่านแม่ทัพจะกลับมาต้องให้เรียบร้อยหากนางมาตรวจดูแล้วยังมีคราบฝุ่น เดือนนี้นางจะหักเงินหนึ่งร้อยอีแปะเสิ่นชิงเวยมาถึงหน้าเรือนก็เปิดประตูเข้าไป นางเริ่มเก็บกวาดทีละห้องจนมาถึงห้องนอนหลัก จึงเปิดประตูเข้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป จ่ายค่าเข้าชมมาซะ
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้อง เผยซ่างกวนพานางมาวางบนโต๊ะแปดเหลี่ยม จับขาเรียวฉีกออกจนกว้างจากนั้นก็กระหน่ำซอยสะโพก เสิ่นเว่ยหมิงสุขสมแล้วสุขสมอีก หัวนมมีแต่น้ำลายของเขายืดไปหมด มันเสียวซ่านจนบอกไม่ถูก เธอได้กลิ่นกำยานจางๆ ไอ้หมอนี่ถูกวางยามิหนำซ้ำในห้องยังมีกำยานยาปลุกเซ็กส์อีกด้วยมิน่าเธอถึงร่านได้ขนาดนี้ อูยเสียวโว้ย แตกเป็นสิบน้ำแล้วเลือดจะหมดตัวแล้วมั้งเสิ่นเว่ยหมิงที่ถูกเขาเคี่ยวกรำไม่มีเวลาคิดมาก เธอรู้แค่ว่าเธอถูกยิงแล้วตายแล้วตอนนี้อยู่ในร่างคนอื่นที่กำลังถูกข่มขื่น จนกระทั่งรุ่งเช้าเผยซ่างกวนที่สุขสมทั้งคืนเขาปลดปล่อยใส่กายนางนับครั้งไม่ถ้วน นอนกอดร่างบางประกาศความเป็นเจ้าของเต็มที่ เนื้อตัวเขาและนางมีแต่ร่องรวยดอกเหมยเต็มไปหมดเสิ่นเว่ยหมิงที่ตอนนี้กำลังปวดหัว นางกำลังรวบรวมความทรงจำของร่างเดิมอยู่ เสิ่นชิงเวยบุตรสาวเสิ่นชวนอดีตรองเจ้ากรมอาลักษณ์ ที่อยู่ๆก็ป่วยเรื้อรังมานาน ราชสำนักให้เขาออกมารักษาตัว ไม่มีกระทั่งเงินเยียวยาช่วยเหลือ เจ้าของร่างนี้มารับจ้างทำงานแลกกับเงินไปซื้อยา เมื่อวานตอนบ่ายนางถูกใช้มาทำความสะอาดเรือนนี้จนเจอเข้ากับเรื่องนี้จนตกใจหัวใจวายเสียงเอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป เดินทางออกจากเมืองหลวง
ทันทีที่เสิ่นชิงเวยพูดจบ บัณฑิตและขุนนางทุกคนก็ต่างพากันขยับหนีทันที นึกว่าจะมาดูเรื่องสนุกกลายเป็นต้องเสียเงิน สุดท้ายเสิ่นชิงเวยก็ได้มาสามพันตำลึงเบาๆ อีกทั้งยังกระตุกหยกห้อยเอวจ้าวเหวินและปิ่นหยกผีเสื้อของหลิวเสี่ยวเหยียนมาได้อีกด้วยไม่ทันพ้นประตูบ้านก็ได้ยินเสียงโหยหวนของป้าฝางดังมาจากนั้นก็ได้ยินเสียงพ่อบ้านเผยเอ่ยเสียวเข้มเพื่อจงใจให้นางได้ยิน"โบยให้ครบร้อยไม้ เอาไปทิ้งสุสานไร้ญาตบังอาจคิดไม่ชื่อกับท่านแม่ทัพ"เสิ่นชิงเวยต้องหาทางไปจากที่นี่ ผู้ชายคนนี้ใจแคบ ไม่ฟังเหตุผล หาทางกลับบ้านก่อนค่อยว่ากันเมื่อมาถึงบ้านน้องชายกับน้องสาวก็นั่งหลับรอนางทั้งคืนแต่เหตุใดมานั่งอยู่หน้าประตูบ้าน ในบ้านผู้คนพลุกพล่านนัก ทันทีทีที่เห็นนางก็วิ่งมากอดเสิ่นชิงเวยกำลังปลอบใจน้องๆ ชายวัยกลางคนก็เดินมาหานางก่อนจะเอ่ย"แม่นนางเสิ่น ข้าคือเถ้าแก่พ่านแม่นางเสิ่นจำข้าได้หรือไม่"เสิ่นชิงเวยมองหน้าบุรุษตรงหน้า พยายามเค้นความทรงจำของร่างเดิมก็จำบุคคลคนนี้ได้ เขาเป็นเถ้าแก่ซื้อขายบ้านหรือเช่าบ้านในเมืองหลวง สมัยก่อนบิดาของร่างเดิมเคยคบค้าสมาคมกับเขาอยู่พอสมควร แต่สนิทถึงขั้นไหนนั้นนางไม่อาจรู้"ท่านลุงพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
บทล่าสุด
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ปลดองค์ชายใหญ่และเนรเทศ
เมื่อองค์ชายใหญ่ที่กำลังจะถึงตัวนาง เสิ่นชิงเวยยึดไหล่สามีก่อนจะเงื้อเท้าขึ้นสูง ใช้ส้นเท้าฟาดลงที่บ่าหนาของเขาจนจ้าวเหวินทรุดลงไป องครักษ์กรูกันเข้ามาจับตัวเขากดเอาไว้ เสิ่นชิงเวยมองหน้าคนที่วันแรกที่นางมาอยู่ที่นี่ก็จะตบนางเจอกันครั้งที่สองก็ยังจะตบนาง ไม่เลิกล้มความตั้งใจคิดทำร้ายนางกับลูกในท้อง นี่ใครกันฉันเจ้าแม่สายลับ ฉายารัตติกาลแห่งยมโลกเชียวนะ ไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าพระพักตร์ล่ะก็ นางจะกระทืบให้กระอักเลือดเลยเชียว"นางแพศยาเจ้ากล้าทำร้ายองค์ชายหรือ""องค์ชายหรือ เจ้าคู่ควรหรือ ฝ่าบาททรงมีพระทัยเมตตา แต่เจ้าเล่าโหดร้ายทารุณ สตรีวัยกำดัดไม่ถูกเจ้าข่มเหงก็ถูกส่งไปขาย ที่นายึดเอามาเป็นของตนเอง เลี้ยงดูโจรให้ปล้นฆ่าราษฎร อยากเป็นฮ่องเต้แต่กลับไม่ใยดีไพร่ฟ้า ข้าสงสัยจริงๆ นะองค์ชายใหญ่ ว่าเหตุใดเจ้ากลับไม่มีนิสัยคล้ายฝ่าบาทสักนิด หรือว่าในตัวเจ้าไม่มีสายพระโลหิตของฝ่าบาท ลองไปตำหนักเย็นถามมารดาเจ้าดีกว่าไหม ว่าตกลงเจ้าเป็นลูกผู้ใดกัน"ทันทีที่เสิ่นชิงเวยพูดจบขุนนางก็อื้ออึงทั้งท้องพระโรง นางกล้าสงสัยในสายพระโลหิตเชียวหรือ แม้แต่ฮ่องเต้ยังสะอึก นางช่าง เฮ้อมิน่าซ่างกวนถึงได้รักนาง ช่า
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ระหว่างเรายังไม่ได้คิดบัญชีกันนะ
จ้าวเหวินเงื้อมือสุดปลายแขนเพื่อฟาดลงไปยังใบหน้าของเสิ่นชิงเวย แต่เผยซ่างกวนไวกว่าเขาจับข้อมือของจ้าวเหวินพร้อมกับออกแรงบีบจนเกิดเสียงกระดูกลั่นดังกร๊อบ"องค์ชาย ต่อหน้าพระพักตร์ทรงตบตีคน หรือว่าไม่ทรงเห็นฝ่าบาทอยู่ในสายตาหรือพ่ะย่ะค่ะ พระชายาของกระหม่อมนางตั้งครรภ์อยู่ จะทรงทำอันใด ที่ส่งคนไปหวังทำร้ายให้นางแท้งบุตร ระหว่างเราสองคนยังไม่ได้คิดบัญชีกันเลยนะพ่ะย่ะค่ะ"เผยซ่างกวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงคกคามน่ากลัว ขุนนางที่เข้าข้างองค์ชายใหญ่ตอนนี้ใจคอไม่ดีเสียแล้ว อะไรนะ ส่งคนไปลอบสังหารภรรยาคนอื่น นี่มันไม่ใช่แค่เรื่องการเมืองเสียแล้ว พวกเขาแค่ไม่ชอบจ้านอ๋องที่มีอำนาจอีกทั้งฝ่าบาทไว้วางพระทัย แต่ถึงขนาดฆ่าคนวางเพลิงพวกเขารับโทษจากความโกรธแม่ทัพใหญ่แห่งต้าหลี่ไม่ไหวแน่ๆ ก่อนจะได้ยิน ฮ่องเต้ตรัสเสียงดังทำให้ทุกคนหยุดมือ"ซ่างกวน...ปล่อยเขาซะ องค์ชายใหญ่เจ้าช่างใจกล้ามากนัก ต่อหน้าข้ายังกำเริบเพียงนี้ เป็นจ้านอ๋องที่ข่มเหงเจ้าจริงๆหรือเป็นเจ้าที่ข่มเหงผู้อื่นกันแน่ เรื่องที่เจ้าส่งคนไปนั่นจริงเท็จข้าจะสืบเอง ไสหัวไปซะ""สะ เสด็จพ่อ ลูกๆ คือว่าลูก"จ้าวเหวินเซถลาทั
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ใส่ร้าย
ปลายยามเฉินบรรยากาศในวังหลวงนั้นอึมครึมจนน่ากลัว ฮ่องเต้ยังไม่ออกว่าราชการให้คนมาแจ้งว่ายามซื่อจึงจะออกมา ขุนนางที่มารอต่างก็งงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ปกติฝ่าบาทไม่เคยเลื่อนเวลาประชุมจ้าวเหวินที่ตอนนี้กำลังรอให้ถึงเวลาเขาจะเปิดโปงความโหดร้ายของเผยซ่างกวนต่อหน้าฝ่าบาทและขุนนางในราชสำนัก เมื่อได้ตรากองทัพมาแล้วยังจะมีใครคุมอำนาจอีก ที่เขาต้องการหลิวเสี่ยวเหยียนก็เพราะปู่ของนางมีกองกำลังถึงสามแสนนาย แม้จะเล็กกว่าของเผยซ่างกวนแล้วอย่างไรขอแค่คุมเมืองหลวงได้ยังจะมีใครกล้าเสียงดังใส่เขาอีกแต่ไอ้แก่นั่นก็ท่าเยอะจนน่ารำคาญ กลับรักใคร่แต่หลานสาวบุตรสาวอนุอย่างหลิวเย่ฉาง ตอนนี้เขารอเสิ่นหลิวส่งข่าวมา แต่กลับเงียบเชียบไร้วี่แวว"เสิ่นหลิวล่ะ ส่งสารมาหรือยัง""ทูลองค์ชายใหญ่ ยังเลยพ่ะย่ะค่ะ""เหตุใดเงียบเชียบนัก คงไม่เกิดเรื่องหรอกนะ"จ้าวเหวินรู้สึกใจคอไม่ดี เขาจะเข้าประชุมวันนี้เพื่อใส่ร้ายเผยซ่างกวน รอเพียงเวลาเท่านั้น ไม่นานองครักษ์ของเขาก็มารายงานว่าถึงเวลาประชุมแล้ว จ้าวเหวินตรงมายังท้องพระโรง ในนั้นมีขุนนางอยู่เขาเดินเข้าไปอย่างองอาจ ไม่นานฮ่องเต้ก็มาถึง ฉลองพระองค์สีทองนั่งเด่นเป็น
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป กวาดล้างรังโจร
มีเสียงฝีเท้าเดินมาจากด้านใน สตรีรูปร่างอ้อนแอ้นมือถือกระบี่เล่มยาวที่เปื้อนเลือด ปลายกระบี่มีเลือดหยดตามทางเดินที่เคลื่อนผ่าน ส่วนอีกคนเป็นบุรุษรูปงามมากนัก เขาเดินออกมาพร้อมกับสตรีนางนั้น เสิ่นหลิวเห็นใบหน้าชัดเจนก็เอ่ยเรียกทันที"เจ้าไม่ใช่เจ้าใหญ่ เจ้าคือ เจ้าคือ""อารองไม่เจอกันนานนะขอรับ ข้าเอง เสิ่น ชิง ชิว"เสิ่นชิงชิวเน้นชื่อตัวเองทีละคำ น้ำเสียงที่เปล่งออกมาคือเสียงของบุรุษที่เหี้ยมโหด หัวหน้ากองโจรถึงกับผงะ นี่เขาถูกหลอกหรือ ก่อนจะคว้าดาบเดินมาหาเสิ่นชิงชิว เขาเงื้อกระบี่ในมือเพื่อจะจ้วงแทง แต่กลับช้ากว่าเสิ่นชิงชิวที่วาดเท้าหมุนออกก่อนจะจับข้อมือของฝ่าหม่าจนหัก กระบี่หลุดออกจากมือทันที"เจ้าๆ เด็กๆไปเอาบุตรชายนางมา วันนี้ข้าจะฆ่าหลานชายเจ้าต่อหน้าเจ้าซะ"โม่จิ่วหัวเราะออกมาเสียงดัง จนกลุ่มโจรต้องหันไปมอง"ฮ่าๆๆๆ เจ้านี่นะอยากฆ่าข้าหรือ มีปัญญาแค่ไหนกันล่ะ เผยจ้าวหยวนคนนั้นคือใครหรือ ทำไมข้ารู้สึกว่าเป็นตัวเองนะ" น้ำเสียงยียวนเต็มที่จนฝ่าหม่ารู้สึกไม่ดี"เจ้าๆๆๆ เจ้าเป็นใครมาจากไหนกัน"ข้าคือโม่จิ่ว ส่วนที่ว่าข้ามาได้อย่างไร มิใช่เจ้าเอาข้าใส่
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ส่งของคืนองค์ชายใหญ่
ตำหนักองค์ชายใหญ่หลิวเสวียนเยี่ยนที่ตอนนี้เพิ่งจะปรนนิบัติจ้าวเหวินเรียบร้อยก็ให้สาวใช้ยกน้ำ นางแต่งเป็นสนมของเขา และเขาโปรดปรานนางมากที่สุด แต่เพราะตอนที่เผยซ่างกวนขอพระราชโองการถอนหมั้นกับนาง ทำให้นางไม่อาจได้ตำแหน่งพระชายา ยิ่งจ้าวเหวินโปรดปรานนางมากเท่าใดก็ยิ่งถูกพระชายาเอกและชายารองรังแกยามที่เขาไม่อยู่ ในอ่างอาบน้ำ รอยถูกกรีดที่แผ่นหลังมีเลือดซึมออกมา จ้าวเหวินไม่รู้เขาต้องการนางและนางก็ตอบสนอง ยามนี้เขาอาบน้ำร่วมกับนางจึงได้เห็น"อาเยี่ยน ใครทำอันใดเจ้ากัน""ไม่มี ไม่มีเพคะ ฮึกๆ""พระชายาหรือ เดี๋ยวนี้นางช่างกล้ามากยิ่งนัก หึรอก่อนเถอะ ตอนนี้ข้ายังต้องอาศัยกำลังบิดานาง หากงานลุล่วงคนแรกที่ข้าจะสังหารก็คือนางสารเลว เหวินจิ่นคนนี้""องค์ชาย อย่าทรงห่วงหม่อมฉันเลยเพคะ เพื่อพระองค์ อาเยี่ยนทนได้" "เด็กดี ที่ผ่านมาลำบากเจ้าแล้ว ข้าจะให้เผยซ่างกวนชดใช้ ป่านนี้ลูกกับเมียของมันคงอยู่ที่รังโจรแล้ว กลับเมืองหลวงมาแล้วอย่างไร ลูกเมียตายไปอยากเห็นหน้ามันนัก"ทั้งสองกอดตระกองในอ่างน้ำก่อนจะเริ่มบทรัก แต่ยังไม่ทันได้สอดใส่ให้สุขสมเสียงกรี๊ดก็ดังมาจากด้านหน้าของต
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ลักขื่อเปลี่ยนเสา
ยามเว่ยรถม้าพร้อมออกเดินทางไปจวนเจ้าเมือง ซู่ซู่กับเสิ่นชิงเวยนอนอยู่ในรถที่บุนวมหนาเอาไว้ ทั้งคู่ตั้งครรภ์จำต้องระวัง องครักษ์ถูกเพิ่มขึ้นมาจากเพียงห้าสิบคนตอนนี้มีกว่าสามร้อยคนเพราะคนของชินอ๋องได้รับสัญญาณให้มาสมทบ จ้าวเหมิ่นเป็นห่วงเสิ่นชิงผิง เขากอดนางแน่น "พี่ต้องกลับเมืองหลวงพร้อมพี่ซ่างกวน ไปจัดการคนเลวที่ทำร้ายพี่สาวเจ้า ผิงผิงแม้ว่าเจ้าจะมีฝีมือแต่มิอาจสู้กับคนเหล่านั้นได้ อยู่ใกล้ๆอาชิวไว้นะ ยามที่พี่ไม่อยู่อย่าใจร้อน รู้ว่าห่วงพี่สาวแต่อย่าเอาตัวเองไปอยู่ในอันตราย""องค์ชายรอง ทรงระวังตัวนะเพคะ องค์ชายใหญ่จิตใจมีแค่ความแค้นหม่อมฉันกลัวว่าเขาจะทำเรื่องเลวร้ายกว่าเดิม""อย่าห่วงเลย พี่ยังรอแต่งงานเข้าหอกับเจ้านะ เด็กดีเสร็จเรื่องวุ่นวายเหล่านี้ เจ้าแต่งงานกับพี่นะ""เพคะ หม่อมฉันจะรอ"จ้าวเหมิ่นหอมหน้าผากเกลี้ยงเกลาของเสิ่นชิงผิง ก่อนจะจุมพิตนางดูดดื่ม เสิ่นชิงผิงยอมให้เขาจูบนางอย่างไม่อิดออด นางรักเขาแล้วนางก็รู้ว่าเขารักนางเพียงใด รถม้าวิ่งไปเรื่อยๆไม่เร็วมากนัก สองข้างข้างทางมีแต่ป่าทุกคนระวังมากนัก รถม้าเลี้ยวเข้าไปยังจวนเจ้าเมืองเรียบร้อยแล้ว
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป มีคนคิดร้าย
หมอชราประสานมือลา เขาเขียนใบสั่งยาให้นางพร้อมกับให้กำยานมาหนึ่งถุง บอกว่าให้จุดเพื่อให้ร่างกายสงบ เสิ่นชิงเวยนอนพักเผยซ่างกวนจุดกำยานกำลังจะเดินออกไป เสิ่นชิงเวยก็หายใจแรง พยายามที่จะดับกำยานแท่งนั้น จนกระโถนที่นางอาเจียนหกรดจนเปื้อนไปหมดเคล้ง เคล้ง เคล้ง เผยซ่างกวนรีบวิ่งมาหาเสิ่นชิงเวย เสิ่นชิงชิวได้ยินก็รีบเปิดประตูเข้ามา เผยจ้าวหยวนเห็นมารดาอาการไม่ดีก็ร้องไห้ "ฮือๆๆ เสด็จแม่ ทรงเป็นอะไรพ่ะย่ะค่ะ ฮือๆๆ""เว่ยเว่ย บอกพี่สิเจ้าเป็นอะไร""ท่านอ๋อง กำยานนั้น มีกลิ่น กลิ่นชะมด ที่ ทำให้ ให้แท้งบุตรได้ ดับ ดับที แฮ่กๆๆๆๆ"เผยซ่างกวนสะบัดมือทีเดียวถาดกำยานก็ตกแตกทันที นี่มันเรื่องอะไรกัน หมอคนนั้น"อาฝู ปิดโรงเตี๊ยมหมอคนนั้นเล่าไปจับมา เว่ยเว่ยคนดีของพี่เจ้าไหวไหม""เพคะ ร่างกายหม่อมฉันหลังจากคลอดหยวนหยวนก็มิค่อยแข็งแรง หากตั้งครรภ์ต้องระวังเรื่องของแสลง เดิมกำยานนี้อีกนานกว่าจะออกฤทธิ์ แต่หม่อมฉันดื่มสมุนไพรที่ช่วยให้อบอุ่นอยู่เสมอ พอมาเจอกลิ่นชะมดจึงออกฤทธิ์เร็ว ท่านอ๋อง""ไม่ต้องเอ่ยแล้วคนดี พี่จะไปดูว่าใครเป็นคนส่งหมอคนนี้มา"หลิวเย่วฉางรีบมาหาเ
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป ในที่สุดนางก็บอกรักเขา
หยางเช่อมาหาเพื่อคารวะเผยปิน ได้เวลามื้อค่ำทั้งหมดเหมาห้องเพื่อกินข้าว เสิ่นชิงผิงและเสิ่นชิงชิวได้พบกับพ่อสามีของพี่สาว เมื่อทั้งหมดทักทายกันก็เริ่มทานมื้อค่ำ อาฝูยังคงเฝ้าซู่ซู่ไม่ยอมไปไหน นางแพ้ท้องหนักมาก เผยซ่างกวนให้คนตามหมอของกองทัพมาดู จากนั้นก็สั่งยาให้ จนนางดื่มแล้วหลับไปภายในห้องสามพ่อแม่ลูกนอนกอดกันอย่างอบอุ่น เจ้าตัวเล็กหลับไปแล้ว เผยซ่างกวนอดใจคิดถึงเมียไม่ได้ เขาเริ่มจูบนางก่อนจะปลดอาภรณ์จนเปลือยเปล่าทั้งคู๋"ลูกจะตื่นเอานะเพคะ ท่านอ๋อง อื้อ""น่านะคนงาม พี่จะทำเบาๆคิดถึงเจ้าไม่ไหวแล้ว""อ๊า..ท่านอ๋อง อืม"เผยซ่างกวนดูดดื่มทรวงอกงามอย่างกระหาย กระทั่งเขามอบความรักให้นางเสิ่นชิงเวยต้องกลั้นเสียงครางเอาไว้ ร่างเล็กถูกอุ้มลอยจากเตียงมาห้องเล็กข้างๆ ก่อนที่คนตัวโตจะรักนางหนักหน่วงรุนแรง "อ๊า เว่ยเว่ยของพี่ วิเศษอะไรเยี่ยงนี้กันนะ พี่จะกลั้นไม่ไหวแล้วคนงาม""อย่าครางดังสิเพคะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊า ท่านอ๋องอื้อ เผยซ่างกวนท่านเร่งหน่อยเถอะ จะไม่ไหวแล้ว อื้อ"คนตัวโตก้มลงจูบปิดปากนางก่อนจะสาวเอวหนาขยับเข้าออกมอบความรักให้นางอย่างที่นางร้องขอ ไม่นา
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป พบหน้าสะใภ้กับหลานชาย
เผยซ่างกวนมาถึงโรงเตี๊ยมก็ตรงไปยังชั้นสองทันที เขาคิดถึงเมียกับลูกไม่ไหวแล้ว เสิ่นชิงเวยเช็ดตัวให้เผยจ้าวหยวนเรียบร้อยแล้ว นางได้ยินเสียงเคาะประตูก็รู้ทันทีว่าเป็นเขา ร่างบางลุกขึ้นมาเปิดประตู สามียืนสง่าอยู่หน้าห้อง ด้านหลังมีบุรุษวัยกลางคนหน้าตานับว่าดูดี เพียงแต่หนวดเครารุงรัง เบ้าตาดำคล้ำ ไม่บอกก็รู้ว่าคือใครเพราะใบหน้านั้นเหมือนกับเผยซ่างกวนเกือบหกส่วน เขาเคยบอกว่าบุตรชายเหมือนกับมารดาของเขา แปลว่าเผยซ่างกวนเหมือนมารดามากกว่าบิดา เสิ่นชิงเวยเอ่ยขึ้นก่อน"ท่านอ๋อง..ทรงเดินทางมาไกลพักผ่อนก่อนเถอะเพคะ แล้วท่านนั้นคือ..""อ้อ..เว่ยเว่ย..นี่คือท่านพ่อของพี่น่ะ"เสิ่นชิงเวยเดินออกมาจากในห้อง ยอบกายคารวะเผยปินก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน"สะใภ้คารวะท่านพ่อเจ้าค่ะ""อืม.. ตามสบายเถอะ เจ้าช่างรูปงามนักมิน่ากวนเอ๋อร์ถึงรีบร้อนมาหาเมีย เอ่อ..ลูกสะใภ้ หลานชายของพ่อเล่า เขาอยู่ที่ไหนหรือ""หยวนหยวนเพิ่งจะหลับไปเจ้าค่ะ เราเร่งเดินทางเพราะเกรงว่าท่านอ๋องจะเป็นกังวล เจ้าตัวน้อยเลยเพลียนิดหน่อย""ลูกยังไม่หายดีหรือเว่ยเว่ย""ดีขึ้นมากแล้วเพคะ เพียงแต่ซู่ซู่แพ้ท้องหนักมาก
