บทที่ 85

กล่าวจบนางก็กลับไปนอนที่เตียงตนเอง ดึงผ้าห่มมาคลุมร่างตั้งใจนอนต่ออย่างสบาย หยางเอ้อหลางลุกขึ้นอีกทั้งยังเดินตรงไปที่เตียงเตาของนาง เขาเลิกผ้าห่มขึ้นสอดกอดเข้าไปภายในดึงร่างของนางเข้ามากอดอย่างว่องไว

“เอ๊ะ ท่าน”

องค์หญิงสิบสามตีมือเขาที่กำลังวุ่นวายกับร่างของตน ด้านข้างหูได้ยินเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้นพลันชะงักงัน

"เหตุใดร่างของภรรยาข้าจึงเย็นเช่นนี้เล่า แอบไปซุกซนที่ไหนมาโดยไม่บอกกล่าวสามีใช่หรือไม่"

ภายใต้แสงอ่อนจางองค์หญิงสิบสามเห็นมุมปากของหยางเอ้อหลางขยับเล็กน้อย นางถอนหายใจเบาๆ คิดหาคำแก้ตัวให้ตนเองไปมา ฉับพลันสมองอันชาญฉลาดของนางก็คิดได้

"ร่างกายจะไม่เย็นได้อย่างไรข้าเมานอนหลับกับท่านเมื่อคืนไม่ได้ห่มผ้า อากาศก็เย็นนักตัวข้าไม่ค่อยถูกกับอากาศหนาวร่างกายจึงเย็นง่าย"

"หากเป็นเช่นนี้เห็นทีว่าต้องรีบทำให้ร่างกายของภรรยาอบอุ่นแล้ว"

เขากล่าวออกมารั้งร่างของนางให้แนบชิดมากยิ่งขึ้นจวบจนองค์หญิงสิบสามรู้สึกอึดอัดจนหายใจไม่ออก นางวางกับดักตนเองแท้ๆ

"ข้าอุ่นมากแล้วท่านไม่ต้องกอดแน่นเช่นนี้ อึดอัดนัก"

ลมหายใจของนางติดขัดนัก ร่างกายอบอุ่นของเขา กลิ่นหอมจางๆ โอ๊ย ทำให้นางกำลังจะเป็นบ้าเพราะไม่