“ฉินเหยี่ยนเย่ว์พยักหน้า “ข้าจะตั้งใจฟัง”“ขั้นตอนการทำตั๋วเงินยุ่งยากมาก อยากจะปลอมแปลงขึ้นมานั้นยากเสียยิ่งกว่ายาก มีกับดักอยู่มากมายนับไม่ถ้วน ผู้ที่รับผิดชอบจัดทำตั๋วเงินจะผ่านขั้นตอนมากมาย ทั้งยากลำบากสิ้นเปลืองแรงกาย ดังนั้น ในความคิดของคน การทำขึ้นมานั้นยากลำบากยิ่งนัก จนแทบจะไม่มีคนไปแตะต้อ
พอดีกับที่เฟ่ยชุ่ยซึ่งหมดสติอยู่ถูกนำตัวกลับมาที่เรือนโยวหลาน และจำเป็นต้องได้รับการรักษาหัวใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์จมดิ่งลง และตัดสินใจไปรักษาบาดแผลของเฟ่ยชุ่ยก่อนในขณะเดียวกันณ ตำหนักหมิงอวี้ตงฟางหลีแทบจะรอให้ฉินเหยี่ยนเย่ว์กลับมาไม่ไหว สีหน้าของเขามืดมนลงเขายืนเอามือไพร่หลังอยู่ข้างหน้าต่าง ในใจ
จีอู๋เยียนแค่นหัวเราะอย่างเย็นชา “ไม่มีอารมณ์”“เช่นนั้นถึงได้พูดไง เล่นหมากสักกระดานกันเถอะ” ตงฟางหลีหยิบตัวหมากขึ้นมาหนึ่งเม็ด และวางไว้บนกระดานหมากรุก “ถ้าข้าแพ้ ข้าจะรับปากท่านเรื่องหนึ่ง หากท่านแพ้ แค่ตอบคำถามของข้าแต่โดยดี”“ท่านอย่าเอาแต่ด่วนปฏิเสธเลย เรื่องที่ข้าจะรับปากท่านก็คือเรื่องที่เหย
หนาว!น้ำเย็นจัดที่ไหลเข้าจมูกและลำคอนั้น ทำเอาไม่สามารถหายใจได้ในทันทีฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกได้ว่า ศีรษะของนางกำลังถูกใครบางคนกดเอาไว้ทำให้มิอาจลุกออกมาจากน้ำเย็นได้ในระหว่างที่นางกำลังดิ้นทุรนทุรายอยู่นั้น ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายผ่านคลื่นน้ำที่กระจายไปมาได้ใน
“เฮ้อ พูดถึงโจโฉโจโฉก็มาหา” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เย็นชาท่านอ๋องสามในความทรงจำของเจ้าของเดิมนั้น เป็นบุรุษเจ้าชู้โดยแท้ฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงลุกขึ้นมาสวมใส่เสื้อผ้า พร้อมทั้งเป่าผมให้แห้งอย่างลวก ๆเดิมทีร่างกายนี้ยังอ่อนแอมากนัก แม้ว่าจักจะอาบน้ำต้มยาเพื่อขับไล่ความหนาวเย็นออกไปแล้วก
“ยังมิเหมาะที่จะด่วนสรุปในตอนนี้?” นัยน์ตาของท่านอ๋องสามพลันฉายแววเคร่งขรึมมากยิ่งขึ้น พร้อมทั้งมองฉินเหยี่ยนเย่ว์ด้วยหางตา “มีคนเห็นว่าเจ้าเตะเสวี่ยเอ๋อร์ลงไป เจ้ายังกล้าที่จะปฏิเสธอีกหรือ?”“หม่อมฉันมิเคยคิดที่จะปฏิเสธเพคะ”ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางยืนตัวตรง ทั้งน้ำเสียงและนัยน์ตาที่สื่อออกมาหาได้มีท่าที
สีหน้าของท่านอ๋องสามพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาเองก็คร้านที่จะอยู่ที่นี่ต่อไป จึงได้ก้าวเดินออกไปด้วยท่าทีฉุนเฉียวในทันที ฉินเหยี่ยนเย่ว์ได้แต่หลับตาลง ก่อนจะแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้าพร้อมทั้งถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกลมหายใจที่ถูกปล่อยออกมานั้น พลันกลายเป็นไอหมอกสีขาวขุ่นในทันที พลางจางหายไปในอากาศอย
ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันขมวดคิ้วลงเล็กน้อย ก่อนจะดึงสติของตนเองกลับคืนมา นอนคว่ำตัวลงพร้อมทั้งห่มผ้าคลุมตัว แสร้งว่าตนเองกำลังหลับอยู่ ตั้งสติกลับคืนมา พร้อมด้วยประตูห้อง ที่ถูกคนผู้หนึ่งเตะออกพลันพัดพาลมหนาวให้เข้ามาในทันที ทำให้ห้องที่เย็นอยู่แล้วนั้น ทำเอาอุณหภูมิลดลงไปอีกสองสามองศา“นางช่างโชคดีเสี