“ตงฟางหลี” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตบเอวของเขา “ท่านกลัวการฉีดยาหรือไม่?”“หื้ม?”นางยิ้มเผยแผงฟันขาวและแข็งแรงพลางส่ายเข็มไปมาตรงหน้าเขาตงฟางหลีมองไปยังเข็มฉีดยาขนาดใหญ่ที่มีรูปร่างประหลาด เขางุนงง “นี่คืออะไรน่ะ?”“การฉีดยาสามารถลดอาการอักเสบและการขาดน้ำได้ อีกทั้งยังมีผลยับยั้งอาการปวดหัวของท่านได้ด้วย”
จุมพิตนางสติจางหายไป และความคิดที่จะจุมพิตนางเข้าครอบงำ เขาตรึงตัวนางแล้วก้มศีรษะลงการสัมผัสใกล้ชิดอย่างกะทันหันนี้ ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตื่นตระหนกทีเดียว“ตงฟางหลี หม่อมฉันพูดเหลวไหลจริง ๆ” นางขัดขืนเขา “การจงใจหยอกล้อท่านนั้นเป็นข้าที่ผิด แต่ก่อนหน้านี้ท่านมักจะชอบแกล้งข้า…”คำพูดของนางยังไม่ทันจบ ตงฟ
ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองตงฟางหลีที่ยิ่งห่างออกไปเรื่อย ๆ ราวกับมีบางอย่างกำลังจะหลุดลอยไปจากใจของนางนางมีความรู้สึกว่าถ้าปล่อยเขาไป ทุกอย่างระหว่างพวกเขาต่างจะยิ่งไกลออกไปมากขึ้นเรื่อย ๆเมื่ออารมณ์นี้ผุดขึ้น จริง ๆ แล้วมันกลับเจ็บปวดมากกว่าการพัวพันกันอุตลุดเมื่อครู่เป็นร้อยเท่าทันใดนั้นนางก็ลุกขึ้น วิ
“ท่านชอบนางไหม?” เมื่อนางถามคำถามนี้ หัวใจของนางก็บีบรัดแน่นรู้แล้วยังแกล้งถาม ผลที่ตามมาอาจเป็นความขมขื่นและทำให้ตัวเองอับอายขายหน้า“ครั้งหนึ่งข้าเคยชอบนาง” ตงฟางหลีกล่าว “ก่อนที่ข้าจะอายุสิบห้า ข้าหวังว่าจะฝากชีวิตไว้กับนาง”“ครั้งหนึ่ง?”“อืม ครั้งหนึ่ง” ตงฟางหลีใช้นิ้วปัดปอยผมที่ตกลงมาปรกใบหน้
ฉินเหยี่ยนเย่ว์หันหน้าไปสบตากับเขาดวงตาของตงฟางหลีชัดเจนและจริงใจเป็นครั้งแรกที่นางได้ยินเสียงหัวใจของเขา เสียงในใจบอกนางว่าทุกคำพูดของเขานั้นล้วนจริงใจ“คำถามสุดท้าย ท่านชอบหม่อมฉันไหม?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอาหน้าผากไปแตะกับหน้าผากของเขา ปลายจมูกแตะปลายจมูก ในน้ำเสียงมีเสียงขึ้นจมูกเล็ก ๆ อยู่ “ท่านต
ดวงตาของเขาตกไปที่หลังม่านของเตียง คำพูดของเขาติดอยู่ในลำคอ“พวก…พวกท่าน”เขาตกใจมากจนสมองขาวโพลนท่านอ๋องผู้เย็นชามาโดยตลอดกำลังโอบล้อมพระชายาด้วยท่าทางพิลึกพิลั่นพระชายาหน้าแดงก่ำ เสื้อผ้าของนางก็ไม่เป็นระเบียบเรียบร้อยเขาไม่มีทางมองผิดพลาดแน่นอน สองคนนี้กำลังให้กำเนิดผู้สืบทอดน้อย!“จู่ ๆ กระหม
“นางมาทำอะไรที่นี่” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ขมวดคิ้วฮูหยินรองสกุลฉินคือมารดาผู้ให้กำเนิดฉินเสวี่ยเย่ว์ และภรรยาคนที่สองของท่านพ่อยังไม่ทันที่นางจะไปขอสินเดิมคืน ผู้หญิงคนนั้นก็กล้ามาหาถึงประตูบ้าน“ก็ให้นางรอที่ห้องโถงจิ่นซื่อไป อย่าให้บ่าวรับใช้ยกชาไปให้ แล้วก็เพิกเฉยต่อนางเสีย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “ปล่อ
“เฟ่ยชุ่ย ร่างกายของเจ้ารู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง?”ขอบตาของเฟ่ยชุ่ยเป็นสีแดง “ขอบคุณพระชายา บ่าวดีขึ้นมากแล้วเพคะ พระชายาเล่าเพคะ? บาดเจ็บตรงไหนหรือไม่?”“ข้าสบายดี” ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองประเมินนางเฟ่ยชุ่ยฟื้นตัวจากอาการป่วยหนัก ใบหน้าซีดเซียว หลังจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ก็ยิ่งหน้าซีดมากขึ้น