เมื่อคุณหนูหยูหงลี่ได้ยินเรื่องที่เขาต่อว่า นางก็ทำหน้างงงันจนลืมไปว่าขณะนี้กายของตนเองนั้นเปลือยเปล่าไม่มีสิ่งใดปกปิดเลยแม้แต่น้อย นางโมโหที่อยู่ๆเขาก็มาต่อว่าเรื่องที่นางไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย จึงได้เถียงเขาคอเป็นเอ็น “ ท่านอ๋องแปด หม่อมฉันมิได้รู้เรื่องอันใดเลยนะเพคะ หม่อมฉันว่ายน้ำอยู่ดีๆพระองค์ก็มาต่อว่าหม่อมฉัน ”
อ๋องหนุ่มยกยิ้มเหยียดอย่างจะเยาะหยันนาง “ หญิงแพศยา ทำเรื่องต่ำช้าวางยาบุรุษแล้วยังหน้าซื่อ บอกว่าไม่รู้เรื่องอีกหรือ หากหญิงร้ายกาจเช่นเจ้าไม่ได้ทำ แล้วจะมีผู้ใดทำได้เล่า คงอยากจะได้เปิ่นหวางเป็นสามีจนตัวสั่น ถึงกับกล้าทำเรื่องเช่นนี้ ”
อ๋องหนุ่มยังคงต่อว่านางเขาไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่าหงลี่ไม่ได้ทำเรื่องนี้ อดีตคุณหนูผู้ร้ายกาจจนคนลือที่ผ่านมานางก็ทำเรื่องวุ่นวายหลายเรื่องก็จริงอยู่ แต่คราวนี้นางไม่ได้ทำอะไรเลย ก็แค่วางแผนการณ์ไว้เท่านั้นแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทำสิ่งใด เขาจะมาโทษนางเช่่นนี้ไม่ได้
“ เอ๊ะ !! ท่านอ๋องพูดไม่รู้เรื่องหรืออย่างไร หม่อมฉันก็บอกอยู่นี่ว่าไม่ได้ทำ ไม่ได้ทำ ก็ยังจะมากล่าวหากันอีก ”
อ๋องหนุ่มจ้องมองใบหน้าหวานที่บึ้งตึงขึ้นไม่น้อย นางยังกล้าเถียงเขาฉอด ๆ อีกว่าไม่ได้ทำ คำพูดต่อว่าคงจะทำอะไรหญิงแพศยาเช่นนางไม่ได้ คงจะต้องให้บทเรียนกับนางเสียบ้าง ว่าคุณหนูในห้องหออย่างนางคิดจะตอแยบุรุษจนน่าเกลียดเช่นนี้มันไม่เหมาะสม แถมยังต่ำช้าถึงกับวางยาปลุกกำหนัดเขา ในเมื่อนางรนหาที่เอง ก็คงจะต้องจัดการลงโทษนางเสียบ้าง ให้รู้สำนึก เมื่อคิดได้ดังนั้นอ๋องหนุ่มจึงไม่ได้ถกเถียงกับนางต่อให้เสียเวลา มือหนาเอื้อมไปดึงร่างอวบที่เปลือยเปล่าของนางเข้ามาจนชิดอกแกร่งของเขา
“ เปิ่นหวางจะทำให้เจ้ารู้ว่า รสชาติของบุรุษท่ี่เจ้าอยากจะได้นักหนานั้นเป็นเช่นไร ” เมื่อพูดจบเขาก็ประกบจูบนางทันที ปากจิ้มลิ้มที่กำลังจะอ้าปากเถียงเขานั้นถูกลิ้นสากของอ๋องหนุ่มสอดเข้าไปควานหาความหวานของปากนางทันที
เมื่อลิ้นสากของอ๋องหนุ่มเข้าไปในปากอวบอิ่มของนางสำเร็จ เขารู้สึกพึงใจไม่น้อย ปากของนางหวานล้ำเหลือเกิน เขารู้สึกชื่นชอบมันนัก และเมื่อลิ้นสากพบลิ้นเล็กของนางก็ตรงเข้าเกี่ยวพันมันอย่างดูดดื่มทันที หงลี่พยายามเบือนหน้าหนีใบหน้าหล่อเหลาอย่างร้ายกาจที่นางเคยหลงรักเขามากมาย
แต่บัดนี้นางพยายามอย่างมากที่จะดิ้นหนีให้พ้นลิ้นสากของเขาที่มันยังเกีี่ยวพันลิ้นเล็กของนางอย่างรุนแรง แต่มือหนาของอ๋องหนุ่มจับศีรษะเล็กของนางเอาไว้มั่น แล้วจูบนางอย่างดูดดื่มเขารู้สึกพึงใจรสหวานของปากจิ้มลิ้มของนางจึงจูบนางอยู่นานจากจูบที่รุนแรงอย่างจะสั่งสอนกลายเป็นจูบเร่าร้อนและเว้าวอนนางไม่น้อยเลย
คุณหนูหยูหงลี่เหมือนรู้สึกว่าในช่องท้องของนางนั้นมีผีเสื้อบินอยู่นับร้อยนับพัน นางรู้สึกว่าร่างกายเหมือนลอยได้ มันเบาสบายและเป็นสุขยิ่งนัก นางจึงปล่อยตัวปล่อยใจไปกับจูบที่เร่าร้อนของอ๋องหนุ่มที่บัดนี้ปล่อยมือหนาจากศีรษะของนางแล้วเปลี่ยนมาลูบไล้ไปจนทั่วร่างอวบขาวผ่องที่มองเห็นได้ชัดในแสงจันทร์กระจ่างนี้
หงลี่แหงนหงายใบหน้าไปด้านหลังเมื่ออ๋องหนุ่มถอนจูบของเขาจากปากจิ้มลิ้มของนางแล้ว ซุกไซร้ใบหน้าคมไปตามลำคอระหงของนาง เขาทั้งจูบทั้งเลียไล้มันจนทั่ว ทั้งขบเม้มทำรอยไว้อย่างเช่นไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาต้องจะฝากรอยรักเอาไว้จนทั่วไปหมด
เมื่อซุกไซร้ลำคอระหงขาวผ่องที่มีกลิ่นหอมอ่อนจนพอใจ จึงได้ไล้เลียต่อมาจนถึงอกอวบใหญ่ที่มันกำลังปริ่มน้ำอยู่ มันล่อหูล่อตาเขาเหลือเกิน จึงได้ยกร่างอวบของนางขึ้นบนโขดหินด้านหลังพวกเขา จนร่างอวบของนางพ้นจากน้ำมาครึ่งตัว ยิ่งส่งผลให้อกอวบใหญ่ที่มันสั้นระริกนั้นปรากฎชัดแก่สายตาของอ๋องหนุ่ม เขาหายใจเข้าอย่างแรง สายตาจ้องมองอกอวบของนางอย่างกระหาย เขาจ้องมองผลอิงเถาที่สั่นระริกนั้นจนทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงได้อ้าปากครอบมันแล้วดูดดึงมันอย่างรุนแรง เขาทั้งดูดทั้งเลียไล้มันทั้งสองข้างไปมา จนกระทั่งผลอิงเถานั้นแข็งเป็นไต
เขาดูดมันอย่างเอร็ดอร่อยยิ่งนัก ปานทารกที่ดูดดื่มนมของมารดา “ อ๊าย อ๊า ไม่นะ ไม่เอาไม่ อย่านะ ท่านอ๋อง ไม่ อ๊าา อ๊าย อ๊ะ อ๊าาา ” เมื่อปากอุ่นและลิ้นที่ร้อนชื้นของเขาสัมผัสกับผลอิงเถาของนาง หงลี่เสียวซ่านจนแทบขาดใจ นางแอ่นอกอวบไปมา แม้ใจพยายามจะห้ามปรามเขาและบอกตนเองให้หนีเขาไปให้เร็วที่สุด แต่ร่างกายมันกลับยอมสยบ ยอมให้ลิ้นสากนั้นไล้เลียผลอิงเถานั้นอย่างถนัดถนี่ด้วยการแอ่นอกอวบขึ้นหาปากและลิ้นที่ร้อนชื้นของเขา นางแอ่นอกจนหลังแทบจะโค้ง แอ่นให้เขาทั้งดูดทั้งเลียนาง มือบางก็กดศีรษะของเขาลงจนชิดอกอวบใหญ่ที่นางกำลังแอ่นอกเพื่อป้อนใส่ปากของเขาอยู่ความรู้สึกนี้ไม่เคยเลย ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่หงลี่พบว่ามันสุขสมเหลือเกิน หรือนี่คือการเริงรักระหว่างสามีภรรยามันสุขเช่นนี้เองหรือ นางรำพึงในใจ
อ๋องหนุ่มที่ค้นพบความหวานจากอกอวบใหญ่ของนาง เขาทั้งฟอนเฟ้นมันไปมาทั้งสองเต้า มันอวบใหญ่เต็มไม้เต็มมือของเขาเหลือเกิน นางร้ายกาจ แต่เขาชักจะติดใจหญิงร้ายกาจเช่นนางเสียแล้ว ยิ่งดูดยิ่งติดใจ เขาจึงทั้งดูดทั้งเลีย ทั้งบีบบี้มันและนางเองก็ครวญครางปานจะขาดใจและแอ่นอกขึ้นหาเขาอย่างร่านร้อนเหลือเกิน อ๋องหนุ่มยกยิ้มที่มุมปากนี่หรือที่บอกว่าไม่รู้เรื่องอันใด ร่านรักเช่นนี้ คงจะสมใจนางแล้วที่จะได้ตกเป็นของเขา
มือหนาของเขาเลื่อนลงมาจากอกอวบใหญ่ของนางลงมา ควานหาจนพบเนินอวบใหญ่ของนางแล้วบีบขยำเนินอวบที่เขาพบว่ามันช่างใหญ่เต็มมือของเขายิ่งนัก อาา !!! นางทำเขาติดใจเสียแล้ว อ๋องหนุ่มรำพึง แล้วบีบขยำเนินอวบของนางไปมา ขณะที่ร่างอวบนั่นก็ดิ้นพล่านอย่างเสียวซ่านเหลือเกิน นิ้วแกร่งของเขาสอดเข้าไปในร่องอวบของนางอย่างจะลองเชิง เขาสอดเข้าออกช้าแต่เพียงแค่เล็กน้อยแล้วปล่อยให้มันครูดกับเมล็ดดอกไม้ของนางไปมา
“ อ๊ายย อ๊า อ๊าา ข้าเสียวเหลือเกิน เสียว อ๊ายย ” หงลี่ทนไม่ไหวนางร้องครวญครางเสียงดังอย่างสิ้นความอับอายใดๆแล้ว เขาถูไถเมล็ดดอกไม้และปากทางเข้าของร่องอวบไปมา จนร่างคุณหนูผู้ร้ายกาจดิ้นพล่านอย่างเสียวซ่านเกินจะทน อ๋องหนุ่มจึงได้สอดนิ้วแกร่งของเขาเข้าไปจนมิดด้าม แล้วชักเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆ จนกระทั่งเร่งความเร็วกระแทกร่องอวบของนางอย่างรุนแรง “ อ๊าย อ๊า อ๊า อ๊า ท่านอ๋อง ได้โปรด รักข้า รักข้า เอามันเข้ามา อ๊ายย อ๊าา อ๊าา ”
คุณหนูหยูร้องครวญครางปานจะขาดใจ นางทั้งเจ็บทั้งแสบทั้งเสียวจนแทบจะทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เขาเล้าโลมจนนางแทบจะเป็นบ้า อยากจะให้เขาช่วยนาง นางรู้ว่าเขาช่วยนางได้ “อ๊า อ๊าา ท่านอ๋อง รักข้า อ๊า อ๊า อ๊าา อ๊าา ” สะโพกอวบของหงลี่กระตุกเกร็งหลาย ๆ ครั้งแล้วปล่อยน้ำรักออกมาอย่างมากมาย นางสุขสมเหลือเกิน แล้วร่างอวบก็อ่อนระทวยลง
อ๋องหนุ่มประคองร่างอวบไว้ในอ้อมแขน เขาจ้องมองขณะที่นางโยกสะโพกอวบรับนิ้วแกร่งของเขาที่กระแทกนางเข้าออกอย่างรุนแรงและเร่งความเร็วจนกระทั่งสะโพกอวบของนางกระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมาอย่างมากมาย นางสุขสมให้เขาเห็น ตอนที่นางปลดปล่อยตนเองไปตามอารมณ์ราคะที่เพิ่มขึ้นสูงจนหลงลืมความอับอายไปจนสิ้น นางร่าน นางร้อนถึงใจเขายิ่งนัก ยิ่งทำให้อ๋องหนุ่มอารมณ์เตลิดจนกู่ไม่กลับเขายกเจ้าลูกชายที่ตอนนี้ขยายใหญ่จนพองเกือบจะเต็มที่แล้ว หัวบานของมันมีน้ำรักปริ่มจนไหลยืดออกมาด้วยเขารู้สึกเสียวยิ่งนัก ยิ่งเห็นนางร่านร้อนเช่นนี้ทำอารมณ์เขาเตลิดไปหมด เขาค่อยๆสอดเจ้าลูกชายตาเดียวของเขาเข้าไปในร่องอวบของคุณหนูหยูหงลี่ช้าๆ เขารู้ว่าแม้นางจะร่านร้อนถูกอกถูกใจเขาเหลือเกิน แต่นางยังไม่เคยชาย ร่องอวบของนางนั้นยังคับแน่นจนมันตอดรัดนิ้วแกร่งของเขาจนเจ็บ แต่เขาก็ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว อยากจะรักนางแทบจะขาดใจ หากวันนี้เขาไม่ได้กระแทกนางเขาต้องขาดใจอย่างแน่นอน อ๋องหนุ่มไม่สนใจแล้วว่านางจะร้ายกาจ หรือเขาจะรังเกียจไม่อยากจะได้นางเป็นชายา เขารู้ดีว่าหากเขากระแทกนางจนสมใจของเขาในวันนี้แล้วจะต้องรับนางเป็นเมียอย่างแน่นอนคงจะหล
เมื่อเดินมาถึงด้านหน้า พบมีบ่าวไพร่อีกไม่กี่คนกำลังช่วยเก็บกวาดข้าวของที่เกือบจะเสร็จเรียบร้อยแล้ว อ๋องหนุ่มจึงได้เดินออกไปที่ประตูจวนแล้วเดินออกไปมองหารถม้าของตนเองที่จอดหลบมุมอยู่ องครักษ์ที่รีรอนายของตนอยู่ไม่ไกลรีบวิ่งมาหา “ ท่านอ๋องหายไปไหนมาพะยะคะ ทั้งงานวุ่นวายตามหาบุตรีของเสนาบดีหยูเห็นว่านางหายไป และพอดีท่านอ๋องก็หายไปด้วย แต่ท่านเสนาบดีเกิดนึกขึ้นมาได้ว่าบุตรสาวขออนุญาติออกไปเดินเล่นเพราะนางรู้สึกไม่ค่อยสบายจึงคิดว่านางอาจจะกลับไปกับสหายคนใดของนางก็เป็นได้ จึงได้รีบกลับจวนไปตามหานางพะยะคะ ส่วนท่านอ๋องที่หายไปเหมือนกันแต่องค์ชายสามบอกว่าท่านอ๋องติดราชกิจด่วนเพิ่งจะออกไป จึงได้รอดพ้นข้อสงสัยว่าท่านอ๋องจะหายไปกับคุณหนูหยู แต่.. ” องครักษ์หนุ่มชะงักไป เขาหยุดวาจาที่กำลังรายงานนายของตนแล้วก้มลงมองร่างอวบของคุณหนูหยูที่อยู่ในอ้อมแขนของเจ้านายของเขา คล้ายดังกับว่านางและท่านอ๋องหายไปด้วยกันสองต่อสองเกือบสองชั่วยาม องครักษ์หนุ่มไม่อยากจะคิดเรื่องต่อจากนี้ จึงได้แต่ทำหน้าอิหลักอิเหลื่อแต่ไม่กล้าปริปากออกไปอย่างที่ใจคิด “ ไม่ต้องพูดมาก รีบกลับตำหนักกันก่อนดึกมากแล้ว ” เขาเอ่ยขัดจัง
อ๋องหนุ่มตกตะลึงกับวาจาของหยูหงลี่ เมื่อครู่นางบอกว่าอะไรนะ นางบอกว่านางไม่ได้เรียกร้องให้เขารับผิดชอบ นางไม่ต้องการมีพันธะ และจะรีบมีสามีไปทำไม ไม่สู้มีสามีไปเรื่อย ๆเช่นนี้สนุกดี นางหมายความว่าไม่ต้องการให้เขารับนางเป็นอนุและนางยินดีที่จะอยู่แบบไม่มีพันธะและจะหาสามีไปเรื่อย ๆ มันเรื่องบ้าอะไรกันอ๋องหนุ่มทั้งงุนงงและหัวเสียไม่น้อย เขาหงุดหงุิดกรุ่นขึ้นมาที่นางไม่ร้องไห้ ไม่โวยวายให้เขารับผิดชอบนาง เมื่อคืนเขาแน่ใจว่าเป็นชายคนแรกของนาง ได้นางเป็นเมียคนแรก และเมื่อคืนนางร้องครวญครางปานจะขาดใจอยู่ใต้ร่างเขา และเขาเองก็สุขสมถึงห้าครั้ง ไม่เคยมาก่อนเลยที่เขาจะเริงรักกับสตรียาวนานเช่่นนี้และนับครั้งไม่ถ้วนเช่นนี้ อ๋องหนุ่มแม้ขณะนี้จะโมโหกรุ่นไม่น้อย แต่เจ้าลูกชายที่ผงาดง้ำขึ้นมาเมื่อเห็นร่างอวบที่กำลังสวมอาภรณ์อยู่ตรงหน้า เหมือนมันจดจำนางได้ว่าเมื่อคืนสุขสมกันแค่ไหน อ๋องหนุ่มพยายามปรามเจ้าลูกชายของเขาให้สงบลงเพื่อรักษาหน้าของตนเอง ไม่อยากให้นางได้ใจว่าร่างกายของเขานั้นมันกำลังติดใจนางมากเพียงไหน เมื่อหงลี่แต่งกายเรียบร้อยแล้ว นางก็เดินออกไปจากห้องนอนเขาทันที โดยไม่หันมามองเขาเลยด้วยซ้ำ ม
เมื่อถึงวันงานคัดเลือกพระชายา คุณหนูทั้งหลายก็ต่างพากันเตรียมตัวแต่เช้าด้วยอาภรณ์ที่งดงามและเป็นการแต่งกายที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้และให้เป็นจุดเด่นที่สุดเพื่อเรียกร้องความสนใจจากท่านอ๋องแปด และนั่งรถม้ามุ่งตรงไปยังวังหลวงที่มีการจัดพิธีคัดเลือกพระชายาในครั้งนี้ เมื่อไปถึงก็ต่างเข้าไปรายงานตัวต่อหมัวมัวที่มีรายชื่อของบรรดาหญิงงามที่คุณสมบัติเข้าเกณฑ์อยู่ในมือ เมื่อรายงานตัวแล้วหมัวมัวก็จะให้ไปยืนเรียงแถวสองข้างทางเดินในบริเวณอุทยานหลวง การคัดเลือกนั้นทำที่บริเวณศาลากลางสวนหลังใหญ่ที่มีเหล่าหมัวมัวและขันทีที่เเป็นผู้จัดเตรียมพิธีการนี้ ในงานนี้มีเหล่าขุนนางลำดับต่างๆเข้าร่วมพิธีกันเป็นจำนวนมาก ส่วนมากล้วนแต่ส่งบุตรีเข้าร่วมการคัดเลือก และยังมีบุตรีของคหบดีใหญ่ๆอีกหลายจวนที่มาร่วมการคัดเลือกพระชายาในครั้งนี้ด้วย เมื่อใกล้ถึงเวลาเหล่าคุณหนูก็ยืนเรียงรายกันเป็นสองแถวโดยหันหน้าเข้าหากันและเว้นทางเดินตรงกลางเอาไว้ เพื่อให้ท่านอ๋องแปดว่าที่เจ้าบ่าวมาเป็นผู้คัดเลือกพระชายาด้วยตนเอง หมัวมัวอาวุโสเพียงทำหน้าที่คัดเลือกคุณสมบัติเบื้องต้นให้เพียงเท่านั้นเมื่อถึงเวลาท่านอ๋องแปดซีเฉินอี้ก็เดินทาง
“ ข้าไม่มีอารมณ์จะเลือกหญิงใดทั้งนั้น ข้าอยากจะเมาอยากจะร่ำสุรา เสด็จพี่ดื่มเป็นเพื่อนข้านะ วันนี้ไม่เมาไม่กลับ ข้าสั่งรถม้าให้รอรับอยู่ด้านล่าง ท่านไม่ต้องกังวล ” เขาเอ่ยบอกพี่ชายแล้วยกจอกสุราขึ้นดื่มรวดเดียวจนองค์ชายสามมองตาค้าง “ เจ้าแปด มีหญิงงามมากมายมาให้เลือกเป็นเมียแทนที่จะดีใจ กลับทำท่าเหมือนคนกลุ้มอกกลุ้มใจเพราะเมียหนีอย่างนั้นแหละ ” องค์ชายสามตั้งข้อสังเกตุ อ๋องแปดเมื่อได้ยินพูดของพี่ชายเขาแทบจะสำลักสุราท่ี่กำลังยกขึ้นดื่ม แล้วไอออกมาอย่างแรง “ เจ้าแปด เป็นอะไรกัน แค่เพียงสุราเจ้าก็สำลัก อย่าบอกข้านะว่าที่ข้าพูดเมื่อกี้มันคือเรื่องจริง “ องค์ชายสามจ้องใบหน้าของน้องชายตาเขม็ง เขารู้สึกว่าอาการของเจ้าแปดนี่มันคุ้นๆเหลือเกิน มันเหมือนเคยเห็นที่ไหน เขาครุ่นคิด ขณะที่อ๋องแปดยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดใบหน้าและปากของตนเอง ” ข้านึกออกแล้วว่าอาการของเจ้ามันเหมือนใคร มันเหมือนเจ้าห้าไม่มีผิด เจ้าห้าตอนที่มันไม่ยอมรับว่ามันหลงรักสตรีที่มันได้เป็นเมียแล้ว แต่หญิงผู้นั้นกลับจะหนีไปคบหาชายอื่น เจ้าจำได้ไหมตอนที่เจ้าห้ากับเมียมันได้กันแล้ว แต่เมียไม่ยอมแต่งงานกับมัน แต่หันไปคบหาชายอื่น เจ้
อ๋องแปดยกจอกสุราขึ้นดื่มแต่ดวงตาก็เฝ้ามองคนด้านล่างแทบจะไม่คลาดสายตา ยิ่งเห็นสองคนนั่นดูสนิทสนมกันยิ่งนัก ต่างชี้ชวนกันชมข้าวของทั้งสองข้างทางที่พวกเขาเดินผ่าน แล้วหันมาพูดคุยกันหัวเราะกันอย่างเช่นคู่รักที่พากันมาเดินชมตลาดกระนั้น อ๋องหนุ่มยิ่งจ้องมองยิ่งร้อนรุ่ม เมื่อก่อนนางติดตามเขาอย่างกับอะไร เขาแสนจะรำคาญและต่อว่านางไปหลายครั้งแต่นางก็ยังไม่เลิกราที่จะตามตอแยเขา แต่ครั้งนี้เหมือนนางตัดใจจากเขาได้แล้ว นางไม่ติดตามบิดาไปที่ตำหนักของเขาอีกเลย นางไม่ตามตอแยเขา ไม่หาเรื่องมาพบเขา และไม่บังเอิญพบกันตามงานเลี้ยงต่างๆมาเกือบจะหนึ่งเดือนแล้ว ตอนแรกเขาคิดว่านางทำได้ไม่กี่วันหรอก ก็คงจะกลับมาทำตัวเช่นเดิม แต่เขาก็รอแล้วรอเล่านางก็ไม่ปรากฎกายให้เขาเห็นอีก ยิ่งใกล้วันงานคัดเลือกพระชายาของเขา จึงได้คิดว่านางอาจจะกำลังเตรียมตัวดังเช่นคุณหนูจวนอื่นๆเพื่อเข้ารับการคัดเลือกจึงยุ่งไม่มีเวลาติดตามเขา แต่เมื่อไปในงานแล้วมองหานางไม่พบนั้น หัวใจเขามันเหมือนจะขาดรอนๆ เมื่อมองหานางจนทั่วก็ไม่พบ ยิ่งท่านเสนาบดีหยูไม่มาก็แสดงว่านางไม่ได้เข้ารับการคัดเลือก เขาจึงไม่มีกระจิตกระใจจะรับหญิงใดเป็นชายา เพราะใจม
“ องค์ชายสามท่านเป็นชายที่ดูมีเหตุผลที่สุด หม่อมฉันจะพูดความจริงกับท่าน แต่ท่านจะเชื่อหรือไม่ก็สุดแล้วแต่ คุณหนูกู้ฟางเซียนนางเดินมาหาหม่อมฉันแล้วเอ่ยถึงเรื่องที่วันงานเลี้ยงนางเหมือนได้รับความโปรดปรานจากท่านอ๋องแปด และเขาพึงใจนางและนางบอกว่าหม่อมฉันหยูหงลี่คงจะไม่มีหวังในตัวท่านอ๋องแปดแล้ว ให้ตัดใจจากเขาเสียเถิด แต่ตัวหม่อมฉันเองก็มิได้สนใจท่านอ๋องแปดแล้ว เพราะมีคนที่กำลังคบหาดูใจอยู่แล้วคือคุณชายจางผู้นี้ ” นางหันไปที่บุรุษที่ยืนอยู่ด้านข้างนาง ทำเอาชายที่ยืนตรงหน้านางทั้งสองหยุดชะงักไปทันใด อ๋องแปดรู้สึกว่าเจ็บแปลบที่กลางอกขึ้นมาทันที เขาจ้องมองใบหน้าหวานที่กำลังเล่าเรื่องราวทั้งหมดอยู่ อกใจของเขามันเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูกขณะที่ฟังนางเล่าเรื่องราวต่อ “ แต่แล้วอยู่นางก็เซล้มไปเอง ทำท่าเหมือนตนเองถูกผลัก ทั้งหม่อมฉันและคุณชายจางต่างไม่ได้แตะต้องตัวนางด้วยซ้ำไป เราทั้งคู่ได้แต่ยืนตกตะลึงอยู่กับที่ แต่นางเมื่อล้มลงไปแล้วก็ร้องไห้รำพันขึ้นมาเอง ทำตัวน่าสงสารเหมือนถูกคนรังแก นี่คือความจริงที่จะบอกกับท่าน องค์ชายสามส่วนท่านจะเชื่อที่หม่อมฉันพูดหรือไม่ก็สุดแล้วแต่ เช่นนั้นหม่อมฉันขอตัวก่อ
เมื่อวานดื่มสุราจนเมามายวันนี้ตื่นขึ้นมาจึงได้ปวดหัวอย่างรุนแรง “ เจ้าไปต้มน้ำแกงสร่างเมาให้ข้าด้วย ” เขาเอ่ยบอกสาวใช้ที่เข้ามาปรนนิบัติ แล้วจึงจัดการอาบน้ำชำระกายตนเองให้สดชื่นขึ้น จึงคิดว่าวันนี้จะต้องสะสางงานของตนเองที่กองสุมเอาไว้มากมายเสียที แต่เมื่อเข้าไปนั่งในห้องหนังสือที่ตอนนี้ก็มีหนังสือและรายงานหลายฉบับรอให้เขาตรวจทานและลงชื่อ แต่มันยังไม่มีกระจิตกระใจจะทำงานเลย ภาพของเมื่อวานที่เขาเห็นเมียหมาด ๆ ของเขา นางกำลังหว่านเสน่ห์ชายอื่น เจ้าหมอนั่นก็ดูเหมือนจะมีใจให้นาง เหมือนทั้งสองคนนั้นกำลังคบหากันอยู่ใช่หรือไม่ เจ้าหมอนั่นมันจะรู้ไหมว่านางมีผัวแล้ว นางเป็นของเขาแล้ว นางจะไปทำตัวดังเช่นหญิงไม่มีพันธะไม่ละอายใจเลยหรือ นางก็มิได้บริสุทธิ์ผุดผ่องอีกแล้ว นางจะทำตัวเช่นนี้ไม่ได้เขาไม่ยอมกลัวว่านางจะแอบไปเริงรักกับบุรุษอื่นใจนอกจากเขา อกใจมันร้อนรุ่มไปหมด เขาคงจะต้องส่งองครักษ์ไปแอบติดตามนางเอาไว้เสียแล้ว เขาไม่ชอบใช้สตรีร่วมกับบุรุษอื่น นางเป็นเมียของเขา นางไม่มีสิทธิ์ไปคบหาหรือทอดกายให้ชายอื่นอีก อ๋องหนุ่มเดินไปมาอย่างร้อนรุ่มกำลังคิดหาหนทางที่จะเข้าไปหานาง เขาอยากจะรู้นักว่า
เขาเอ่ยปากอ้อนวอนอย่างทนไม่ไหว แต่องครักษ์ฉางเก้อที่ต้องการจะสั่งสอนเมียร่านก็ไม่ยอมจัดการคนตรงหน้าเสียที เขายังคงโยกคลึงเสียดสีอยู่เช่นนั้น “ อ๊าย อ๊าา อ๊าาา ท่านพี่ ท่านเป็นผัวข้าเพียงผู้เดียวเท่านั้น ได้โปรด ได้โปรดรักข้าเสียที ข้าเสียวจะตายอยู่แล้ว อ๊ายย อ๊าายย อ๊าาา อ๊าา “ หลังจากนั้น เขาก็ถูกองครักษ์ฉางเก้อกดกระแทกเขาอย่างรุนแรงและเร่าร้อน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั้งเรือนเล็กนั้น หัวเตียงกระแทกฝาผนังดังก้อง เตียงหลังใหญ่่ไหวโยกอย่างรุนแรง ผสานไปกับเสียงร้องครวญครางอย่างสุขสมของสองผัวเมียที่แม้จะรักกันเพียงใดแต่ก็็ไม่อาจจะเปิดเผยให้ผู้อื่นรับรู้การครองคู่ของพวกเขาได้จนเมื่อสุขสมกันไปจนนับครั้งไม่ถ้วนจึงได้นอนกอดกันอย่างมีความสุข “ ท่านพี่ต่อไปท่านจะมีเพียงข้าหรือไม่ หากท่านมองชายอื่่น หรือคิดนอกใจข้าอีก ข้าจะหาสามีใหม่ทันที ท่านคงจะรู้นะว่าข้าหาได้ไม่ยาก ” เหวินเปียวเอ่ยบอกกับสามีที่กำลังกอดร่างบางของเขาเอาไว้ในอ้อมอกแกร่ง“ พี่เข้าใจแล้ว พี่จะไม่มองชายอื่นอีก พี่จะรักเจ้าเพียงผู้เดียว เมียรัก แม้เราจะมิอาจครองคู่แต่งงานกันได้ แต่พี่รักเจ้า พี่คิดเสมอว่าเจ้าคือเมีย เมียเพี
งานแต่งงานของท่านอ๋องแปดซีเฉินอี้กับคุณหนูหยูหงลี่จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ ขบวนสินสอดและสินเดิมเป็นขบวนที่ยาวสุดลูกหูลูกตา ชาวบ้านร้านตลาดต่างก็ออกมามุงดูเต็มสองข้างทาง อ๋องหนุ่มขี่ม้ามารับเจ้าสาวด้วยตนเองด้วยใบหน้าที่บานยิ่งกว่าจานเชิง เขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนกระทั่งผ่านพ้นพิธีแต่งงานตามธรรมเนียมจนเรียบร้อย จนถึงการจัดงานเลี้ยงแขกเหรื่อที่มากันเต็มลานกว้างหน้าเรือนหลักของเขาอ๋องหนุ่มอารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง ยิ่งใครๆต่างก็ชมว่าวันนี้เจ้าสาวของเขางดงามยิ่งนัก เขายิ้มรับด้วยใบหน้าบานไม่ว่าใครพูดอะไรก็ยิ้มรับไปเสียหมด นับว่าเขาแสดงออกถึงความสุขจนแขกหลายๆคนกังขาไปตามๆกัน ไหนมีคนบอกว่าท่านอ๋องถูกบีบบังคับให้แต่งงานกับคุณหนูหยูหงลี่อย่างไรกันเล่า แต่เมื่อเห็นหน้าของเจ้าบ่าวที่เบิกบานเสียขนาดนี้จึงพากันคิดว่าความจริงคงจะไม่เป็นอย่างที่มีคนเล่าลือกันไปต่างๆนาๆ ตามร้านเสริมความงามและร้านอาภรณ์หรือร้้านขายเครื่องประทินผิว และตามภัตตาคารชื่อดังที่เหล่าชนชั้นสูงต่างมักไปพบปะสังสรรค์กัน หรือแม้แต่ตามโรงเตี้ยมต่างก็เล่าลือถึงเรื่องงานแต่งงานนี้ คุณหนูหลาย ๆ จวนต่างก็กระซิบกระซาบเล่่าลือถึงพฤติกรรมของคุณหน
“ เจ้าว่าอะไรนะ ใครมาหาข้านะ ” คุณหนูหยูหงลี่หันขวับไปมองหน้าสาวใช้ที่มาตามนางไปพบแขกที่รออยู่ที่เรือนหลัก และขณะนี้กำลังนั่งจิบน้ำชากับบิดาของนางอยู่ “ ท่านอ๋องแปดเจ้าค่ะ มาขออนุญาติพาคุณหนูไปเที่ยวเล่นข้างนอกเจ้าค่ะ และนายท่านก็อนุญาติแล้ว ” ท่านพ่ออนุญาติให้เขาพาข้าไปเที่ยวเล่น อะไรกัน“ ข้าไม่ไปหรอก จะพาข้าไปไหนทำไมไม่มาถามความสมัครใจก่อน หญิงเช่นข้ามีศักดิ์ศรีไม่ไปไหนกับผู้ใดง่าย ๆ หรอก ” นางปฏิเสธอย่างไรเยื่อใยทันที ขณะที่สาวใช้ผู้นั้นมองนางอย่างอ้อนวอนเพื่อให้ปฏิบัติตามคำสั่งของนายท่าน นางจะได้ไม่ต้องพลอยยุ่งยากไปด้วย ครึ่งชั่วยามต่อมา “ ท่านอ๋องท่านขยับออกไป อย่ามาเบียดข้าเช่นนี้มันอึดอัดนะ ” นางหันไปตวาดแว๊ดใส่ร่างหนาที่นั่งโอบกอดนางเอาไว้หลวมๆ เขานั่งอยู่บนม้าตัวสูงใหญ่สง่างามของเขาที่มีนางนั่งอยู่ด้านหน้าในอ้อมกอดแกร่งนั่น อ๋องหนุ่มยกยิ้ม เขาแกล้งลื่นไถลเหมือนทรงตัวบนม้าไม่ได้แล้วเลื่อนตัวแนบชิดกับนางจนตัวแทบจะติดกัน จนเขาสัมผัสถึงก้นอวบอั๋นของนางได้ถนัดถนี่“ จังหวะม้าวิ่งเร็วเช่นนี้ เปิ่นหวางทรงตัวไม่ได้ เจ้าก็นั่งนิ่ง ๆ สิ จะโวยวายไปทำไม พื้นที่หลังม้าแคบเพียงแค่นี้มันก
เช้าวันต่อมาท่านอ๋องแปดจึงได้สั่งให้รถม้าไปที่จวนเสนาบดีหยูเพื่อจัดเรื่องหัวใจของตนเองให้เรียบร้อย หญิงเช่นหงลี่พูดดีๆไม่รู้เรื่องคงจะต้องให้คนที่นางไม่อาจจะขัดขืนได้จัดการเสียแล้ว เมื่อไปถึงจวนเสนาบดีหยู อ๋องหนุ่มจึงได้เดินเข้าไปในจวนโดยมีพ่อบ้านหยูออกมาต้อนรับเขา แล้วเชิญเขาเข้าไปหานายท่านที่กำลังนั่งจิบน้ำชาอยู่ในห้องโถงภายในเรือนหลัง ขณะที่อ๋องหนุ่มเดินตามพ่อบ้านหยูเข้าไปนั้น เขาก็หันไปมองรอบๆแล้วเอ่ยว่า“ ช่วงนี้คุณหนูหยูไม่ค่อยออกไปทีใดหรือ เปิ่นหวางไม่ค่อยได้พบหน้านางเลย ” พ่อบ้านหยูเอ่ยตอบเขาไปอย่างแปลกใจเพราะปกติแล้วท่านอ๋องไม่ค่อยสนใจคุณหนูของเขานัก “ ช่วงหลังมานี้คุณหนูอยู่ติดจวนมากขึ้นพะยะคะ และเห็นว่านางกำลังร่วมทุนกับสหายคือคุณชายจางเพื่อทำการค้า ทั้งสองจึงได้ออกไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย แต่ไม่มีเวลาไปเที่ยวเตร่หรือไปงานเลี้ยงพะยะคะ ” อ๋องหนุ่มชะงักไป “ นางกับคุณชายจางเป็นสหายกันหรือ” พ่อบ้านหยูที่ไม่ได้รู้เรื่องอันใดก็ตอบไปว่า “ เป็นสหายกันมาได้พักใหญ่พะยะคะ ทั้งสองสนิทกันมาก คุณชายจางแวะมากินขนมและสนทนากับคุณหนูอยู่บ่อยๆ ” อ๋องหนุ่มยกยิ้มนิดๆ เขาคงต้องให้องครักษ์ไปสืบดูเ
เขาจึงได้ยกลำกายอวบใหญ่ของเขาสอดเข้าไปในร่องอวบของนางทันที “ อ๊า อ๊า องค์ชายเพคะ เจ็บ ข้าเจ็บ อ๊าาย อ๊าย ” นางกรีดร้องเพราะเจ็บแปลบที่กลางกายเหลือเกิน แม้จะเสียวแต่ก็เจ็บมากจนทนแทบไม่ไหว องค์ชายหกพยายามดันเจ้าลูกรักเข้าไปในร่องอวบของนางแต่พบว่ามันช่างคับแน่นเหลือเกิน เขาจึงได้แช่ลำกายใหญ่ของตนเองไว้เพียงครึ่ง แล้วก้มลงจูบนางทันที อี้หลานที่ตอนนี้นางถอยไปไม่ได้อีกแล้ว แม้จะเจ็บปวดแต่สมองก็ยังคงระลึกได้ว่านางต้องจับชายผู้นี้เอาไว้ให้มั่น นางตกเป็นของเขาไปเสียแล้วคงมิอาจจะหวนกลับไปจับท่านอ๋องแปดได้อีก เพราะพวกเขาเป็นพี่น้องกัน องค์ชายผู้นี้ก็ไม่เลวหากนางทำให้เขาหลงไหลได้ นางก็จะสบายเขาคงไม่ใจร้ายทอดทิ้งนางไปโดยที่ไม่ให้อะไรเลยหรอก คิดได้ดังนี้อี้หลันจึงได้อ้าปากรับลิ้นสากของเขาอย่างเต็มใจและส่งลิ้นเล็กของตนเองเข้าพัวพันกับลิ้นสากของเขาอย่างดูดดื่ม องค์ชายหนุ่มพึงใจที่นางเรียนรู้ได้รวดเร็วและไม่หวงตัว ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่มยาวนาน จนเขาคิดว่านางเคลิบเคลิ้มตามที่เขาต้องการหลอกล่อแล้ว จึงได้ดันลำกายอวบใหญ่ของเขาเข้าไปจนมิดลำกายทันทีที่เจ้าลูกรักขององค์ชายหนุ่มเข้าไปได้จนหมดแล้ว จึงได้
อี้หลานที่ถูกชายสูงศักดิ์ผู้นี้จูบจนร่างขาวผ่องของนางอ่อนระทวย เขาจึงได้ผละออก แล้วก็ก้มลงจูบนางอีกอย่างดูดดื่มยาวนานจนกลายเป็นเร่าร้อน จึงได้ยอมปล่อยริมฝีปากที่บวมเจ่อเป็นอิสระ “ เจ้ารนหาที่เองนะ แต่ข้าก็ชักจะติดใจเจ้าเสียแล้ว ” เขาเอ่ยขึ้นแล้วก้มลงไล้เลียใบหูเล็กของนางจนร่างอ้อนแอ้นสะท้านในอ้อมกอดของเขา “ อ๊าา อ๊าา อย่านะ อย่าเพคะ อย่า อ๊าา อ๊าา ” นางเอ่ยร้องห้ามเขาสลับกับครางเบาๆ แต่องค์ชายหกหรือจะสนใจเสียงร้องห้ามที่แผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยินนี้ เขายิ่งไล้เลียใบหน้าหวานของนางจนลงมาที่ซอกคอระหงขาวผ่อง เขายกร่างของนางขึ้นแนบไปกับลำตัวหนาของเขาแล้วเดินไปที่ก้อนหินกลางบ่อน้ำที่เขาเอนกายพิงอยู่เมื่อครู่ แล้วยกเรือนร่างขาวผ่องของนางเกยไว้บนหินก้อนนั้นครึ่งตัวจนทรวงอกอวบใหญ่ขาวผ่องที่มีผลอิงเถาสั่นระริกเหมือนรอคอยเขาอยู่นั้น อยู่ระดับเดียวกับใบหน้าหล่อเหลาของเขา องค์ชายหนุ่มจ้องมองมันจนทนไม่ไหวจึงได้อ้าปากดูดดื่มมันทันที “ อ๊ายย อ๊าา อ๊าา อ๊าา องค์ชายเพคะ องค์ชาย อ๊าา อ๊าาา ” อี้หลานครางกระเส่าทันทีที่ลิ้นสากสัมผัสกับผลอิงเถาของนาง นางแอ่นอกอวบพลางส่ายไปมาอย่างร่านร้อน นางเสียว เสียวเหลือ
นางแอบเฝ้ามองกิจวัตรของท่านอ๋องแปดอยู่หลายวันจนกระทั่งจำได้ขึ้นใจว่าเวลาไหนเขามักจะทำอะไรบ้าง และเขาชอบแช่ตัวในบ่อน้ำแร่แต่มักจะเป็นเวลากลางคืนก่อนนอน ในบางคืน ยิ่งเข้าทางของนาง วันหนึ่งมีบรรดาองค์ชายพี่น้องของเขาหลายคนมาร่ำสุรากันในตำหนักของเขาตั้งแต่ยามบ่ายแต่นางมิกล้าเสนอหน้าไปแนะนำตัว เพราะท่านอ๋องไม่ได้เรียกนาง และนางเองก็อยากจะรักษาภาพลักษณ์ที่นางสร้างเอาไว้ว่าตนเองเป็นหญิงอ่อนหวาน อ่อนแอ และต้องการคนปกป้องคุ้มครอง จึงได้ทำเพียงแอบลอบมองพวกเขา แต่บรรดาองค์ชายเหล่านี้ล้วนมีใบหน้าหล่อเหลาไม่น้อย รูปร่างงามสง่าองอาจ และมีราศรีของผู้สูงศักดิ์ นางเฝ้าแอบมองพวกเขาอยู่นานจนเมื่อยแล้ว จึงได้กลับไปยังเรือนของตนเองเพราะคิดว่าพวกเขาคงจะร่ำสุราอยู่อีกนาน เอาไว้เย็น ๆ ค่อยมาแอบดูอีกครั้งว่าพวกเขาจะกลับไปกันตอนไหน และท่านอ๋องแปดวันนี้จะไปแช่ตัวที่บ่อน้ำแร่หรือไม่ แต่เมื่ออี้หลานกลับไปที่เรือนของตนเอง นางกลับผล็อยหลับไปจนกระทั่งตกใจตื่นขึ้นมาก็มืดค่ำแล้ว ป่านนี้กี่ยามกันแล้ว นึกขึ้นได้นางจึงได้รีบออกไปซุ่มแอบมองเหล่าองค์ชายเหล่านั้นอีก แต่ก็ไม่เห็นพวกเขาแล้ว หรือว่าพวกเขากลับกันไปหมดแล้ว โถ
คุณหนูหยูหงลี่หลังจากที่หยุดงานไปหลายวันหลังจากวันงานชมจันทร์ที่ถูกอ๋องแปดเคี่ยวกรำนางถึงสองวันติดกัน จนร่างอวบร้าวระบมไปหมดและทั่วผิวกายขาวผ่องก็มีรอยรักของอ๋องหนุ่มอยู่จนทัั่วไปหมด นางจึงได้หยุดพักร่างกายและบำรุงผิวพรรณให้กลับสู่สภาพเดิม เมื่อกลับมาเป็นเป็นหญิงงดงามปานจะล่มเมืองและการแต่งกายที่เปลี่ยนใหม่ทั้งหมดก็เย้ายวนขึ้น งดงามขึ้นกว่าเดิมมาก จนเมื่อเดินเข้าร้านมาสาวใช้และลูกค้าที่มาหาซื้ออาภรณ์และเครื่องประดับในร้านต่างก็จ้องมองร่างอวบขาวผ่องที่เดินเฉิดฉายเข้ามาในร้าน“ คุณหนูหยู ตอนนี้ท่านงดงามกว่าเดิมมาก การแต่งกายก็ดูแปลกใหม่สะดุดตาอย่างยิ่ง ข้าอยากจะได้อาภรณ์แบบที่ท่านใส่แต่ขอเป็นหลาย ๆ สี สักห้าชุดจะได้หรือไม่ ” คุณหนูในห้องหอคนหนึ่งที่กำลังเลือกซื้อหาอาภรณ์เอ่ยขึ้น “ ย่อมได้อยู่แล้วเจ้าค่ะ เสี่ยวชุ่ยเจ้าวัดตัวให้คุณหนูเกาด้วยนะ แล้วพานางไปเลือกผ้าที่จะใช้ตัดเย็บและพานางไปคิดเงินทั้งหมดที่โต๊ะบัญชีนะ ” หงลี่สั่งงานคนขายในร้าน “ คุณหนูเกาไม่ต้องห่วงนะเจ้าคะ ข้ารับรองว่าอาภรณ์ของท่านต้องออกมางดงามเช่่นเดียวกับข้าอย่างแน่นอน ” นางเอ่ยอย่างยิ้มแย้มกับลูกค้า แล้วขอตัวเข้าไปในห้อ
เมื่อหลอกล่อนางจนเคลิบเคลิ้มไปแล้ว องค์ชายสามที่ตอนนี้ก็เสียวซ่านเกินจะทนเช่นกันก็ดันเจ้าลูกชายตาเดียวของเขาที่มันพองขยายจนคับแน่นร่องอวบของเมียหมาดๆของเขาจนแทบขยับไม่ได้ แม้เขาเจ็บไม่น้อยแต่ก็เสียวจนเกินจะทน เขาค่อยๆขยับลำกายใหญ่นั้นเข้าสุดออกสุดช้าๆจากนั้นจึงได้เร่งกระแทกร่องอวบของเมียหมาดๆ ที่ถูกใจเขาไม่น้อยนางนี้ เขามองข้ามนางไปได้อย่างไร ไม่เคยคิดเลยว่าหญิงเรียบร้อยอ่อนหวานเช่นนาง เวลาอยู่บนเตียงจะร้อนรักเช่นนี้ ช่างถูกใจเขาจริงๆ นางเป็นของดีที่เขามองข้ามไปเสียนาน แต่เมื่อค้นพบแล้วก็จะเก็บนางเอาไว้บำเรอรักเช่นนี้ แต่เขามิอาจยกนางเป็นชายาเอกได้ เพราะเขามีชายาเอกที่เป็นองค์หญิงต่างแคว้นที่ไม่ได้งดงามอะไร เขาแต่งกับนางเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้นเพียงเท่านั้น เขาอยู่กับนางเพราะหน้าที่ ดูแลนางตามหน้าที่ของสวามี แต่กับฟางเซียนเมียหมาด ๆ ผู้นี้ นางถูกอกถูกใจเขายิ่งนัก องค์ชายสามโยกขย่มร่องอวบของเมียหมาด ๆ อย่างเร่าร้อน นางก็โยกสะโพกอวบรับลำกายแกร่งของเขา สองแขนเรียวก็ยกขึ้นโอบลำคอเขาเอาไว้ โน้มใบหน้าของเขาลงมาประกบจูบกันอย่างเต็มอกเต็มใจ ตอนนี้นางติดใจในรสรักของเขาไม่น้อย นางส