หน้าหลัก / โรแมนติก / ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย / บทที่ 4 เกลียดนางแต่โยกไม่หยุด nc

แชร์

บทที่ 4 เกลียดนางแต่โยกไม่หยุด nc

ผู้เขียน: Lovedee
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-07 16:29:15

อ๋องหนุ่มประคองร่างอวบไว้ในอ้อมแขน เขาจ้องมองขณะที่นางโยกสะโพกอวบรับนิ้วแกร่งของเขาที่กระแทกนางเข้าออกอย่างรุนแรงและเร่งความเร็วจนกระทั่งสะโพกอวบของนางกระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมาอย่างมากมาย นางสุขสมให้เขาเห็น ตอนที่นางปลดปล่อยตนเองไปตามอารมณ์ราคะที่เพิ่มขึ้นสูงจนหลงลืมความอับอายไปจนสิ้น นางร่าน นางร้อนถึงใจเขายิ่งนัก  ยิ่งทำให้อ๋องหนุ่มอารมณ์เตลิดจนกู่ไม่กลับ

เขายกเจ้าลูกชายที่ตอนนี้ขยายใหญ่จนพองเกือบจะเต็มที่แล้ว หัวบานของมันมีน้ำรักปริ่มจนไหลยืดออกมาด้วยเขารู้สึกเสียวยิ่งนัก ยิ่งเห็นนางร่านร้อนเช่นนี้ทำอารมณ์เขาเตลิดไปหมด เขาค่อยๆสอดเจ้าลูกชายตาเดียวของเขาเข้าไปในร่องอวบของคุณหนูหยูหงลี่ช้าๆ เขารู้ว่าแม้นางจะร่านร้อนถูกอกถูกใจเขาเหลือเกิน แต่นางยังไม่เคยชาย ร่องอวบของนางนั้นยังคับแน่นจนมันตอดรัดนิ้วแกร่งของเขาจนเจ็บ แต่เขาก็ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว อยากจะรักนางแทบจะขาดใจ หากวันนี้เขาไม่ได้กระแทกนางเขาต้องขาดใจอย่างแน่นอน อ๋องหนุ่มไม่สนใจแล้วว่านางจะร้ายกาจ หรือเขาจะรังเกียจไม่อยากจะได้นางเป็นชายา เขารู้ดีว่าหากเขากระแทกนางจนสมใจของเขาในวันนี้แล้วจะต้องรับนางเป็นเมียอย่างแน่นอนคงจะหลีกหนีนางไม่ได้แล้ว 

นี้ตอนนี้อ๋องหนุ่มไม่สนใจอีกแล้ว ร้ายก็ร้าย นางจะเป็นเช่นไร หรืออะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ก็ตาม แต่เขาจะต้องได้นาง ต้องเอานางให้หายอยากให้ได้ อ๋องหนุ่มจับลูกชายตาเดียวค่อยๆดันช้าๆเข้าไปในร่องอวบ “อ๊าย เจ็บ เจ็บมาก ข้าไม่เอาแล้ว ท่านอ๋อง ไม่แล้วนะ หงลี่ไม่รักท่านแล้ว ไม่นะ ไม่ กรี๊ด อ๊ายยย ” นางทั้งดิ้นรนหนีและกรีดร้องสุดเสียงเมื่อเจ้าลูกชายตาเดียวนั้นสอดเข้าไปในร่องอวบของนางจนแทบจะมิด แต่อ๋องหนุ่มสงสารนางที่ดิ้นทุรนด้วยความเจ็บปวด เขาจึงหยุดการดันท่อนเอ็นร้อนของตนเองไว้ก่อน แล้วกระซิบเบาๆ “ อดทนไว้หน่อยนะ อีกสักครู่เจ้าก็จะไม่เจ็บแล้ว ” เขากระซิบเบาๆที่ริมหูใบเล็กของนาง แล้วก็ไล้เลีียมันจนหงลี่เริ่มจะเสียวซ่านขึ้นมา แล้วอ๋องหนุ่มจึงประกบจูบนางอย่างดูดดื่มอีก

เขาจูบจนหงลี่เคลิบเคลิ้มไปอีกครั้งจึงได้ค่อยๆสอดเจ้าลูกชายตาเดียวของเขาเข้าไปจนมิดลำกายใหญ่นั้น เมื่อสอดประสานกายกันแล้ว อ๋องหนุ่มก็ยังคงเฝ้าจูบนางร้ายหน้าหวานอย่างดูดดื่มเร่าร้อน แล้วจึงค่อยโยกบั้นเอวช้าๆขยับลำกายอวบใหญ่ของเข้าเข้าออกจนกระทั่งค่อยๆเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งกลายเป็นโยกขย่มร่างอวบอย่างเร่าร้อน “ อ๊าย อ๊า อ๊าา ออ๊าา อ๊าา อ๊าย ท่านอ๋อง อ๊าย ไม่นะ อ๊ายย ” หงลี่ร้องครวญครางอย่างเสียวซ่านขึ้นมาอีกครั้ง บั้นเอวของอ๋องหนุ่มเหมือนมันมีชีวิตของตัวมันเอง มันโยกขย่มร่างอวบอย่างรุนแรง “ อ๊าย อ๊า อ๊า อ๊า  เสียวเหลือเกิน อ๊า ไม่ อ๊าาา อ๊ากก อ๊าากก อ๊ากก “ ทั้งสองร้องครวญครางผสานกันอย่างสุขสมเหลือเกิน 

อ๋องหนุ่มเร่งกระแทกลำกายใหญ่เข้าออกอย่างรุนแรงและรวดเร็วจนกระทั่งกระตุกเกร็งไปพร้อมๆกัน เมื่อเสร็จสมแล้ว อ๋องหนุ่มพลิกร่างอวบของหงลี่หันหลังให้เขา แล้วดันตัวของนางก้มลงเล็กน้อย อ๋องหนุ่มบีบเค้นก้นอวบอั๋นของนางอย่างมันมือ เขาบีบจนมันขึ้นสีแล้วสอดเจ้าลูกชายที่ยังไม่ยอมสงบเข้าไปในร่องอวบของนางช้าๆจนมิดลำกายทางด้านหลัง เขายืนประกบนางทางด้านหลัง แล้วก็ขยับบั้นเอวกระแทกนางช้าๆ โยกขย่มนางอย่างรุนแรง กายล่ำสันยืนโยกบั้นเอวกระแทกร่องอวบของเมียหมาดๆ จากทางด้านหลัง มือหนาก็อ้อมลำตัวนางไปฟอนเฟ้นอกอวบใหญ่ของนางอย่างเมามัันแล้วเร่่งความเร็วจนกระทั่งกดกระแทกร่างอวบอย่างรุนแรง

” อ๊าย อ๊าา ท่านอ๋อง เร็วขึ้นอีก อ๊า อ๊า ซี๊ด  เร็วๆ อ๊าา อ๊ายย อ๊าา" หงลี่ที่ตอนนี้ไฟสวาทถูกจุดขึ้นมาอีกแล้ว ร้องครวญครางอย่างเสียวซ่านและเร่งเร้าให้อ๋องหนุ่มกระแทกนางอย่างรุนแรงกว่านี้ เพราะนางทนต่อไปไม่ไหวแล้ว นางยกก้นอวบอั๋นขึ้นหาอ๋องหนุ่มแล้วก้มตัวลงต่ำจนก้นอวบขาวนั้นโด่งขึ้น อย่างยั่วยวนทั้งที่นางไม่ได้ตั้งใจ อ๋องหนุ่มเมื่อเห็นดังนั้นอารมณ์รักยิ่งพุ่งขึ้นสูงเขาเร่งกระแทกนางอย่างรุนแรงปากก็ร้องครวญครางอย่างสุขสมยิ่งนัก “ อ๊ากก อ๊ากก อ๊าาก อ๊าา ลี่เอ๋อ อ๊าาาก อ๊ากก ” อ๋องหนุ่มเร่งกระแทกเจ้าลูกชายที่พองขยายจนเต็มที่แล้วเข้าออกร่องอวบของคนตรงหน้าด้วยจังหวะที่รวดเร็วยิ่งจนกระทั่งแตกพ่ายออกมาอย่างมากมาย 

อ๋องหนุ่มรู้สึกสุขสมเกินจะบรรยาย นางทำให้เขาถึงขีดสุดของความสุขอย่างท่ี่ไม่เคยมีหญิงใดทำได้มาก่อน นางไม่เคยผ่านชายใด แต่นางร้อนรักโดยธรรมชาติของนาง ที่มันยั่วไฟราคะของเขาจนถึงขีดสุด เมื่อเสร็จสมไปแล้วเขาจับร่างอวบของนางหันกลับมาหาแล้วประกบจูบนางอย่างดูดดื่มตอนนี้หงลี่ที่หลงลืมตนไปแล้วว่านางกำลังจะตัดใจจากเขา และนางเองกำลังโกรธเคืองที่เขามาใส่ความว่านางวางยาปลุกกำหนัดเขา

แต่ด้วยฤทธิ์ของไฟสวาทที่ถูกเขาจุดยังไม่มอด นางจึงส่งลิ้นเล็กเข้าเกี่ยวพันกับเขาอย่างเต็มใจ ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่ม อ๋องหนุ่มยกร่างอวบของนางขึ้น สองมือเขาพยุงก้นอวบขาวของนาง แม้หงลี่ไม่เคยชายแต่นางก็รู้โดยสัญชาติญาณ นางยกขาเรียวขาวของตนเองเกี่ยวบั้นเอวของอ๋องหนุ่มเอาไว้

สองแขนเรียวก็ยกขึ้นโอบต้นคอเขาเอาไว้ ทั้งสองสบตากันอย่างหวามไหว หงลี่มองเห็นความปรารถนาและไฟสวาทในดวงตาของอ๋องหนุ่มอย่างชัดเจน เจ้าลูกชายที่กลับมาพองขยายอีกครั้งบัดนี้ถูกอ๋องหนุ่มจับสอดเข้าไปในร่องอวบของร่างอวบที่เขากำลังกระเต็งนางไว้กับเอวแล้วยกสะโพกอวบขึ้นแล้วปล่อยลงกระแทกกับท่อนเอ็นที่กำลังแข็งขึงของเขาอย่างรุนแรง

เมื่อหงลี่จับจังหวะรักของอ๋องหนุ่มได้ นางจึงได้ช่วยยกสะโพกอวบของตนเองลงกระแทกลำกายอวบใหญ่ของเขาอย่างร่านร้อน จังหวะรักของทั้งคู่ทั้งรุนแรงและดุเดือดขึ้นเรื่อย ๆ ปากก็ร้องครวญครางอย่างสุขสม ทั้งสองโยกสะโพกเข้าหากันอย่างเร่าร้อน หลงลืมไปสิ้นทุกอย่าง ตอนนี้มีแต่ความสุขสมที่ช่วยเติมเต็มให้กัันและกันเพียงเท่านั้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง ทั้งเสียงครวญครางก็ผสานกันอย่างสุขสมจนกระทั่งอ๋องหนุ่มเสร็จสมไปทั้งหมดห้าครั้งเขาจึงยอมปล่อยร่างอวบของเมียหมาด ๆของเขาให้ได้พัก เมื่อคุณหนูหยูเสร็จสมไปพร้อมกับเขาอีกในครั้งสุดท้ายนั้น นางแทบจะหลับไปทันที 

แต่อ๋องหนุ่มประคองร่างของนางไว้ เขาลงมืออาบน้ำให้นาง เป็นครั้งแรกที่เขาอาบน้ำให้สตรีและปรนนิบัติขัดถูให้นางทุกซอกทุกมุม ไม่มีบริเวณไหนของคุณหนูหยูหงลี่ที่รอดพ้นสัมผัสของอ๋องหนุ่ม เขาลูบไล้ ฟอนเฟ้นนาง และขัดถูให้จนสะอาด แล้วอุ้มร่างอวบที่แทบจะสลบขึ้นไปบนฝั่ง เขาเห็นอาภรณ์ที่นางถอดเอาไว้บนโขดหิน

เขาวางร่างอวบของนางลงบนหญ้าแล้วรีบกลับมานำอาภรณ์ของนางมาช่วยนางสวมจนเรียบร้อยจึงได้กลับไปหยิบอาภรณ์ของตนเองขึ้นมาสวมบ้าง คุณหนูหยูหงลี่ที่ตอนนี้สิ้นฤทธิ์เพราะถูกอ๋องแปดเคี่ยวกรำนางมาแทบจะครึ่งค่อนคืน จนเสียงงานเลี้ยงตอนนี้เงียบสงบลงแล้ว ไม่มีสรรพเสียงใดๆจากที่หน้าเรือนหลักของแม่ทัพใหญ่ดังขึ้นเลย แสดงว่างานเลี้ยงเลิกแล้วและแขกอาจจะกลับจวนกันแล้วก็เป็นได้ เขาจึงได้ช้อนอุ้มร่างอวบขึ้นแนบอกแล้วเดินกลับไปด้านหน้าของจวนแม่ทัพ

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 5 จะรับเจ้าเป็นอนุ

    เมื่อเดินมาถึงด้านหน้า พบมีบ่าวไพร่อีกไม่กี่คนกำลังช่วยเก็บกวาดข้าวของที่เกือบจะเสร็จเรียบร้อยแล้ว อ๋องหนุ่มจึงได้เดินออกไปที่ประตูจวนแล้วเดินออกไปมองหารถม้าของตนเองที่จอดหลบมุมอยู่ องครักษ์ที่รีรอนายของตนอยู่ไม่ไกลรีบวิ่งมาหา “ ท่านอ๋องหายไปไหนมาพะยะคะ ทั้งงานวุ่นวายตามหาบุตรีของเสนาบดีหยูเห็นว่านางหายไป และพอดีท่านอ๋องก็หายไปด้วย แต่ท่านเสนาบดีเกิดนึกขึ้นมาได้ว่าบุตรสาวขออนุญาติออกไปเดินเล่นเพราะนางรู้สึกไม่ค่อยสบายจึงคิดว่านางอาจจะกลับไปกับสหายคนใดของนางก็เป็นได้ จึงได้รีบกลับจวนไปตามหานางพะยะคะ ส่วนท่านอ๋องที่หายไปเหมือนกันแต่องค์ชายสามบอกว่าท่านอ๋องติดราชกิจด่วนเพิ่งจะออกไป จึงได้รอดพ้นข้อสงสัยว่าท่านอ๋องจะหายไปกับคุณหนูหยู แต่.. ” องครักษ์หนุ่มชะงักไป เขาหยุดวาจาที่กำลังรายงานนายของตนแล้วก้มลงมองร่างอวบของคุณหนูหยูที่อยู่ในอ้อมแขนของเจ้านายของเขา คล้ายดังกับว่านางและท่านอ๋องหายไปด้วยกันสองต่อสองเกือบสองชั่วยาม องครักษ์หนุ่มไม่อยากจะคิดเรื่องต่อจากนี้ จึงได้แต่ทำหน้าอิหลักอิเหลื่อแต่ไม่กล้าปริปากออกไปอย่างที่ใจคิด “ ไม่ต้องพูดมาก รีบกลับตำหนักกันก่อนดึกมากแล้ว ” เขาเอ่ยขัดจัง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09
  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 1 แผนพิชิตชาย

    คุณหนูหยูหงลี่วางแผนการณ์มานับเดือนเพื่อต้องการเผด็จศึกท่านอ๋องแปดซีเฉินอี้ให้ได้ เพราะนางหลงรักเขามานานปีแล้วแต่เขาก็มิเคยสนใจใยดีนาง ทุ่มเทติดตามเขา หากท่านอ๋องแปดไปงานเลี้ยงที่ใด นางมักจะไปเสมอพยายามไปวนเวียนข้างๆเขาไม่ห่าง หาโอกาสสนทนากับเขาแม้จะดูออกว่าเขาก็มิอยากจะสนทนากับนางเลย ถามคำก็มักจะตอบคำหรือทำเป็นไม่ได้ยิน และพยายามหลีกหนีไปทันทีเมื่อมีโอกาสแต่หงลี่ที่ถือคติตื้อเท่านั้นที่ได้ครอง ขุนเขาสูงเพียงใดหากเรามุ่งมั่นก็ย่อมมีวันไปถึง จึงได้ไม่เคยละความพยายามนางหาโอกาสไปพบเขาเสมอ คอยกีดกันคุณหนูจวนอื่นๆไม่ให้ใกล้ชิดกับเขาได้ง่ายๆ บางครั้งถึงกับตบตีกันแต่นางก็ไม่เคยหวั่น จนเรื่องที่นางและคุณหนูผู้มีความมุ่งมั่นดังเช่นนางและคาดว่าคงจะถือคติเดียวกันนั้น มักจะปะทะกันเสมอเมื่อพบหน้ากัน ทั้งในงานเลี้ยงที่มีท่่านอ๋องแปดอยู่ด้วย หรืองานเลี้ยงนั้น หรือสถานที่นั้นไม่มีร่างของเขาปรากฎเลยก็ตามเมื่อสตรีที่มีความมุ่งหมายเดียวกันคือตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องแปดซีเฉินอี้ผู้นี้มาพบกัน หากที่ร้ายกาจพอสูสีก็จะปะทะกันอย่างไม่เกรงกลัวคำครหา ทุ่มเทความพยายามจะจับปลาใหญ่ตัวนี้ให้ได้ แต่ที่เขินอายและอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 2 เป็นนางร้ายทำอะไรก็ผิด

    เมื่อคุณหนูหยูคิดสรุปกับตนเองได้เช่นนี้แล้ว จึงได้ยกเลิกแผนการณ์ที่จะพิชิตอ๋องหนุ่มในวันนี้ลง “ ท่านพ่อเจ้าคะ ลูกขอออกไปเดินเล่นสักหน่อย คงจะกินอิ่มมากจนเกินไปเจ้าคะ รู้สึกอึดอัดเหลือเกิน ” นางเอ่ยบอกบิดาของตน ท่านเสนาบดีหยูพยักหน้า “ ถ้าเช่นนั้นก็ไปเถิด ไม่ต้องรีบร้อน เดินเล่นชมสวนที่จวนแม่ทัพใหญ่ก่อนก็ได้ หรือจะไปสนทนากับสหายวัยเดียวกันก็ได้ เพราะพ่อคงจะร่ำสุรากับสหายอีกนาน ” หงลี่หันไปรับคำบิดา “ เจ้าค่ะท่านพ่อ ” แล้วนางลุกขึ้นเดินออกไปจากที่นั่งของตนเองโดยที่มิได้เหลียวไปมองท่านอ๋องหนุ่มที่นางเคยหลงรักเขาอย่างมากมาย ด้านอ๋องหนุ่มเขามองตามหลังสตรีที่เคยมาวุ่นวายกับเขาจนเขาแสนจะรำคาญเหลือแสน วันนี้เขาจึงได้วางแผนเพื่อจะให้นางเห็นว่าเขามีใจให้สตรีอื่น นางจะได้เลิกวุ่นวายตามตอแยเขาเสียที เมื่อเขารู้ว่านางจับจ้องมองเขาอยู่ เขาจึงได้หันไปส่งสายตาให้กับคุณหนูกู้ฟางเซียนบุตรีท่านราชครูหลาย ๆ ครั้ง และแอบมองคุณหนูหยูหงลี่ไปด้วยว่านางจะเห็นสิ่งที่เขากำลังทำหรือไม่ แต่แล้วริมฝีปากหนาก็ยกยิ้มอย่างสมใจ เพราะเขาเห็นนางจ้องมองมาหลาย ๆ ครั้งเขาแน่ใจว่านางต้องเห็นแล้วว่าเขาส่งสายตาหวานฉ่ำให้กั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 3 การลงทัณฑ์ที่เร่าร้อน nc

    เมื่อคุณหนูหยูหงลี่ได้ยินเรื่องที่เขาต่อว่า นางก็ทำหน้างงงันจนลืมไปว่าขณะนี้กายของตนเองนั้นเปลือยเปล่าไม่มีสิ่งใดปกปิดเลยแม้แต่น้อย นางโมโหที่อยู่ๆเขาก็มาต่อว่าเรื่องที่นางไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย จึงได้เถียงเขาคอเป็นเอ็น “ ท่านอ๋องแปด หม่อมฉันมิได้รู้เรื่องอันใดเลยนะเพคะ หม่อมฉันว่ายน้ำอยู่ดีๆพระองค์ก็มาต่อว่าหม่อมฉัน ”อ๋องหนุ่มยกยิ้มเหยียดอย่างจะเยาะหยันนาง “ หญิงแพศยา ทำเรื่องต่ำช้าวางยาบุรุษแล้วยังหน้าซื่อ บอกว่าไม่รู้เรื่องอีกหรือ หากหญิงร้ายกาจเช่นเจ้าไม่ได้ทำ แล้วจะมีผู้ใดทำได้เล่า คงอยากจะได้เปิ่นหวางเป็นสามีจนตัวสั่น ถึงกับกล้าทำเรื่องเช่นนี้ ”อ๋องหนุ่มยังคงต่อว่านางเขาไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่าหงลี่ไม่ได้ทำเรื่องนี้ อดีตคุณหนูผู้ร้ายกาจจนคนลือที่ผ่านมานางก็ทำเรื่องวุ่นวายหลายเรื่องก็จริงอยู่ แต่คราวนี้นางไม่ได้ทำอะไรเลย ก็แค่วางแผนการณ์ไว้เท่านั้นแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทำสิ่งใด เขาจะมาโทษนางเช่่นนี้ไม่ได้ “ เอ๊ะ !! ท่านอ๋องพูดไม่รู้เรื่องหรืออย่างไร หม่อมฉันก็บอกอยู่นี่ว่าไม่ได้ทำ ไม่ได้ทำ ก็ยังจะมากล่าวหากันอีก ” อ๋องหนุ่มจ้องมองใบหน้าหวานที่บึ้งตึงขึ้นไม่น้อย นางยังกล้าเถี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 5 จะรับเจ้าเป็นอนุ

    เมื่อเดินมาถึงด้านหน้า พบมีบ่าวไพร่อีกไม่กี่คนกำลังช่วยเก็บกวาดข้าวของที่เกือบจะเสร็จเรียบร้อยแล้ว อ๋องหนุ่มจึงได้เดินออกไปที่ประตูจวนแล้วเดินออกไปมองหารถม้าของตนเองที่จอดหลบมุมอยู่ องครักษ์ที่รีรอนายของตนอยู่ไม่ไกลรีบวิ่งมาหา “ ท่านอ๋องหายไปไหนมาพะยะคะ ทั้งงานวุ่นวายตามหาบุตรีของเสนาบดีหยูเห็นว่านางหายไป และพอดีท่านอ๋องก็หายไปด้วย แต่ท่านเสนาบดีเกิดนึกขึ้นมาได้ว่าบุตรสาวขออนุญาติออกไปเดินเล่นเพราะนางรู้สึกไม่ค่อยสบายจึงคิดว่านางอาจจะกลับไปกับสหายคนใดของนางก็เป็นได้ จึงได้รีบกลับจวนไปตามหานางพะยะคะ ส่วนท่านอ๋องที่หายไปเหมือนกันแต่องค์ชายสามบอกว่าท่านอ๋องติดราชกิจด่วนเพิ่งจะออกไป จึงได้รอดพ้นข้อสงสัยว่าท่านอ๋องจะหายไปกับคุณหนูหยู แต่.. ” องครักษ์หนุ่มชะงักไป เขาหยุดวาจาที่กำลังรายงานนายของตนแล้วก้มลงมองร่างอวบของคุณหนูหยูที่อยู่ในอ้อมแขนของเจ้านายของเขา คล้ายดังกับว่านางและท่านอ๋องหายไปด้วยกันสองต่อสองเกือบสองชั่วยาม องครักษ์หนุ่มไม่อยากจะคิดเรื่องต่อจากนี้ จึงได้แต่ทำหน้าอิหลักอิเหลื่อแต่ไม่กล้าปริปากออกไปอย่างที่ใจคิด “ ไม่ต้องพูดมาก รีบกลับตำหนักกันก่อนดึกมากแล้ว ” เขาเอ่ยขัดจัง

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 4 เกลียดนางแต่โยกไม่หยุด nc

    อ๋องหนุ่มประคองร่างอวบไว้ในอ้อมแขน เขาจ้องมองขณะที่นางโยกสะโพกอวบรับนิ้วแกร่งของเขาที่กระแทกนางเข้าออกอย่างรุนแรงและเร่งความเร็วจนกระทั่งสะโพกอวบของนางกระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมาอย่างมากมาย นางสุขสมให้เขาเห็น ตอนที่นางปลดปล่อยตนเองไปตามอารมณ์ราคะที่เพิ่มขึ้นสูงจนหลงลืมความอับอายไปจนสิ้น นางร่าน นางร้อนถึงใจเขายิ่งนัก ยิ่งทำให้อ๋องหนุ่มอารมณ์เตลิดจนกู่ไม่กลับเขายกเจ้าลูกชายที่ตอนนี้ขยายใหญ่จนพองเกือบจะเต็มที่แล้ว หัวบานของมันมีน้ำรักปริ่มจนไหลยืดออกมาด้วยเขารู้สึกเสียวยิ่งนัก ยิ่งเห็นนางร่านร้อนเช่นนี้ทำอารมณ์เขาเตลิดไปหมด เขาค่อยๆสอดเจ้าลูกชายตาเดียวของเขาเข้าไปในร่องอวบของคุณหนูหยูหงลี่ช้าๆ เขารู้ว่าแม้นางจะร่านร้อนถูกอกถูกใจเขาเหลือเกิน แต่นางยังไม่เคยชาย ร่องอวบของนางนั้นยังคับแน่นจนมันตอดรัดนิ้วแกร่งของเขาจนเจ็บ แต่เขาก็ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว อยากจะรักนางแทบจะขาดใจ หากวันนี้เขาไม่ได้กระแทกนางเขาต้องขาดใจอย่างแน่นอน อ๋องหนุ่มไม่สนใจแล้วว่านางจะร้ายกาจ หรือเขาจะรังเกียจไม่อยากจะได้นางเป็นชายา เขารู้ดีว่าหากเขากระแทกนางจนสมใจของเขาในวันนี้แล้วจะต้องรับนางเป็นเมียอย่างแน่นอนคงจะหล

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 3 การลงทัณฑ์ที่เร่าร้อน nc

    เมื่อคุณหนูหยูหงลี่ได้ยินเรื่องที่เขาต่อว่า นางก็ทำหน้างงงันจนลืมไปว่าขณะนี้กายของตนเองนั้นเปลือยเปล่าไม่มีสิ่งใดปกปิดเลยแม้แต่น้อย นางโมโหที่อยู่ๆเขาก็มาต่อว่าเรื่องที่นางไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย จึงได้เถียงเขาคอเป็นเอ็น “ ท่านอ๋องแปด หม่อมฉันมิได้รู้เรื่องอันใดเลยนะเพคะ หม่อมฉันว่ายน้ำอยู่ดีๆพระองค์ก็มาต่อว่าหม่อมฉัน ”อ๋องหนุ่มยกยิ้มเหยียดอย่างจะเยาะหยันนาง “ หญิงแพศยา ทำเรื่องต่ำช้าวางยาบุรุษแล้วยังหน้าซื่อ บอกว่าไม่รู้เรื่องอีกหรือ หากหญิงร้ายกาจเช่นเจ้าไม่ได้ทำ แล้วจะมีผู้ใดทำได้เล่า คงอยากจะได้เปิ่นหวางเป็นสามีจนตัวสั่น ถึงกับกล้าทำเรื่องเช่นนี้ ”อ๋องหนุ่มยังคงต่อว่านางเขาไม่เชื่ออย่างเด็ดขาดว่าหงลี่ไม่ได้ทำเรื่องนี้ อดีตคุณหนูผู้ร้ายกาจจนคนลือที่ผ่านมานางก็ทำเรื่องวุ่นวายหลายเรื่องก็จริงอยู่ แต่คราวนี้นางไม่ได้ทำอะไรเลย ก็แค่วางแผนการณ์ไว้เท่านั้นแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทำสิ่งใด เขาจะมาโทษนางเช่่นนี้ไม่ได้ “ เอ๊ะ !! ท่านอ๋องพูดไม่รู้เรื่องหรืออย่างไร หม่อมฉันก็บอกอยู่นี่ว่าไม่ได้ทำ ไม่ได้ทำ ก็ยังจะมากล่าวหากันอีก ” อ๋องหนุ่มจ้องมองใบหน้าหวานที่บึ้งตึงขึ้นไม่น้อย นางยังกล้าเถี

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 2 เป็นนางร้ายทำอะไรก็ผิด

    เมื่อคุณหนูหยูคิดสรุปกับตนเองได้เช่นนี้แล้ว จึงได้ยกเลิกแผนการณ์ที่จะพิชิตอ๋องหนุ่มในวันนี้ลง “ ท่านพ่อเจ้าคะ ลูกขอออกไปเดินเล่นสักหน่อย คงจะกินอิ่มมากจนเกินไปเจ้าคะ รู้สึกอึดอัดเหลือเกิน ” นางเอ่ยบอกบิดาของตน ท่านเสนาบดีหยูพยักหน้า “ ถ้าเช่นนั้นก็ไปเถิด ไม่ต้องรีบร้อน เดินเล่นชมสวนที่จวนแม่ทัพใหญ่ก่อนก็ได้ หรือจะไปสนทนากับสหายวัยเดียวกันก็ได้ เพราะพ่อคงจะร่ำสุรากับสหายอีกนาน ” หงลี่หันไปรับคำบิดา “ เจ้าค่ะท่านพ่อ ” แล้วนางลุกขึ้นเดินออกไปจากที่นั่งของตนเองโดยที่มิได้เหลียวไปมองท่านอ๋องหนุ่มที่นางเคยหลงรักเขาอย่างมากมาย ด้านอ๋องหนุ่มเขามองตามหลังสตรีที่เคยมาวุ่นวายกับเขาจนเขาแสนจะรำคาญเหลือแสน วันนี้เขาจึงได้วางแผนเพื่อจะให้นางเห็นว่าเขามีใจให้สตรีอื่น นางจะได้เลิกวุ่นวายตามตอแยเขาเสียที เมื่อเขารู้ว่านางจับจ้องมองเขาอยู่ เขาจึงได้หันไปส่งสายตาให้กับคุณหนูกู้ฟางเซียนบุตรีท่านราชครูหลาย ๆ ครั้ง และแอบมองคุณหนูหยูหงลี่ไปด้วยว่านางจะเห็นสิ่งที่เขากำลังทำหรือไม่ แต่แล้วริมฝีปากหนาก็ยกยิ้มอย่างสมใจ เพราะเขาเห็นนางจ้องมองมาหลาย ๆ ครั้งเขาแน่ใจว่านางต้องเห็นแล้วว่าเขาส่งสายตาหวานฉ่ำให้กั

  • ท่านอ๋องเพคะ ข้าคือนางร้าย   บทที่ 1 แผนพิชิตชาย

    คุณหนูหยูหงลี่วางแผนการณ์มานับเดือนเพื่อต้องการเผด็จศึกท่านอ๋องแปดซีเฉินอี้ให้ได้ เพราะนางหลงรักเขามานานปีแล้วแต่เขาก็มิเคยสนใจใยดีนาง ทุ่มเทติดตามเขา หากท่านอ๋องแปดไปงานเลี้ยงที่ใด นางมักจะไปเสมอพยายามไปวนเวียนข้างๆเขาไม่ห่าง หาโอกาสสนทนากับเขาแม้จะดูออกว่าเขาก็มิอยากจะสนทนากับนางเลย ถามคำก็มักจะตอบคำหรือทำเป็นไม่ได้ยิน และพยายามหลีกหนีไปทันทีเมื่อมีโอกาสแต่หงลี่ที่ถือคติตื้อเท่านั้นที่ได้ครอง ขุนเขาสูงเพียงใดหากเรามุ่งมั่นก็ย่อมมีวันไปถึง จึงได้ไม่เคยละความพยายามนางหาโอกาสไปพบเขาเสมอ คอยกีดกันคุณหนูจวนอื่นๆไม่ให้ใกล้ชิดกับเขาได้ง่ายๆ บางครั้งถึงกับตบตีกันแต่นางก็ไม่เคยหวั่น จนเรื่องที่นางและคุณหนูผู้มีความมุ่งมั่นดังเช่นนางและคาดว่าคงจะถือคติเดียวกันนั้น มักจะปะทะกันเสมอเมื่อพบหน้ากัน ทั้งในงานเลี้ยงที่มีท่่านอ๋องแปดอยู่ด้วย หรืองานเลี้ยงนั้น หรือสถานที่นั้นไม่มีร่างของเขาปรากฎเลยก็ตามเมื่อสตรีที่มีความมุ่งหมายเดียวกันคือตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องแปดซีเฉินอี้ผู้นี้มาพบกัน หากที่ร้ายกาจพอสูสีก็จะปะทะกันอย่างไม่เกรงกลัวคำครหา ทุ่มเทความพยายามจะจับปลาใหญ่ตัวนี้ให้ได้ แต่ที่เขินอายและอ

DMCA.com Protection Status