เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1037
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-18 17:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1038
“ข้าก็ไม่อยากทำให้จางเฟยตาย แต่…แต่เรื่องราวมันกลายเป็นเช่นนี้แล้ว ข้าทำได้เพียงปล่อยเลยตามเลย นำขลุ่ยไม้ไผ่อวิ๋นอิงไปทิ้งไว้บนศพจางเฟย สร้างหลักฐานเท็จอวิ๋นอิงมีความผิด ข้าเองก็ถูกบีบคั้นเช่นกัน!”“ข้าก็ไม่อยากทำเช่นนี้!”“เยว่เอ๋อร์ เจ้าบ้าไปแล้ว”ฉู่เชียนหลีไม่อยากเชื่อ เยว่เอ๋อร์ที่ครั้งหนึ่งเคยนิสัยดีมีน้ำใจ จะกลายเป็นคนเช่นนี้“ตอนที่อวิ๋นอิงคบกับหลิงเชียนอี้ มีความผิดอะไร? พวกเขาสองคนมีใจให้กัน เหตุใดจึงกลายเป็นความผิดของอวิ๋นอิง?”“อวิ๋นอิงนางยั่วยวนคุณชายจิ่ง! นางหน้าไม่อาย!”“เจ้า!”ฉู่เชียนหลีหายใจเข้าลึกๆ “เจ้ามั่นใจได้อย่างไรว่าอวิ๋นอิงยั่วยวนคุณชายจิ่ง หรือเจ้าเห็นกับตา?”บอกตรงๆ เยว่เอ๋อร์ไม่เคยเห็นภาพที่อวิ๋นอิงโปรยเสน่ห์ใส่จิ่งอี้แต่นางกล่าวอย่างมั่นใจ“ต้องเป็นเพราะอวิ๋นอิงยั่วยวนคุณชายจิ่งแน่ ไม่เช่นนั้นอวิ๋นอิงที่มีฐานะเป็นสาวใช้ คุณชายจิ่งจะชอบนางได้อย่างไร?”“อวิ๋นอิงไม่เพียงยั่วยวนคุณชายจิ่ง และยังยั่วยวนท่านโหวน้อย นางพฤติกรรมเหลวไหล ประพฤติตนในทางเสื่อม พระชายา หรือท่านไม่รู้สึกว่าทั้งหมดนี้เป็นความผิดของอวิ๋นอิง?”เยว่เอ๋อร์กล่าวอย่างมั่นใจหน้าอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1039
“เยว่เอ๋อร์ เจ้า…”ทำให้นางลำบากใจแล้วเยว่เอ๋อร์ดีกับนาง แต่กลับทำร้ายจางเฟยกับอวิ๋นอิง“พระชายา ช่วงเวลาที่ข้าอยู่เคียงข้างท่าน ยาวนานยิ่งกว่าท่านอ๋องเสียอีก ท่านลองคิดดูดีๆ หลายปีมานี้ ข้าเคยทำเรื่องที่ผิดต่อท่านหรือไม่?” เยว่เอ๋อร์กล่าวอย่างสะอึกสะอื้นที่นางเป็นปรปักษ์กับอวิ๋นอิง เป็นเพราะความเห็นแก่ตัวชั่วขณะ จึงเลือกทางเดินที่ผิดพลาดแต่ต่อให้เดินผิดทางแล้ว นางก็ไม่ลืมความตั้งใจที่แท้จริง ปฏิบัติต่อพระชายาอย่างสุดจิตสุดใจเวลานี้เอง จิ่งอี้ที่ยืนอยู่ข้างๆ พูดแทรกประโยคหนึ่ง“ตอนคุณหนูบำรุงครรภ์ที่หุบเขา เจ้าเป็นคนเปิดเผยที่อยู่ของคุณหนูให้อ๋องหลีรู้ใช่หรือไม่?”เมื่อเยว่เอ๋อร์ได้ยิน ร่างกายสั่นสะท้านลำดับคำพูดไม่ถูกครู่หนึ่ง “ข้า…ไม่ใช่ข้า!”ฉู่เชียนหลีนั่งลง ประคองแขนของนาง “เยว่เอ๋อร์ เจ้าไม่ได้เป็นคนทำจริงๆ หรือ?”นางมองตาเยว่เอ๋อร์ ทุกคำพูดชัดเจน“ข้าเคยพูดไว้เมื่อกลางวัน โอกาสมีแค่ครั้งเดียว แต่เพราะเป็นเจ้า ข้าให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง”“พระชายา ข้า…”เยว่เอ๋อร์สะอึกครู่หนึ่ง มองดวงตาที่กำลังจ้องมองของพระชายา พลันเบ้าตาแดง น้ำตาทะลักออกมาทันทีนางไม่มีทางให้ย้อน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1040
คนที่นางเชื่อใจที่สุด กลับแทงข้างหลังนาง นี่ยังจะให้นางเก็บเยว่เอ๋อร์ไว้ข้างกายอย่างวางใจได้อย่างไร?นางไม่เพียงแทงอวิ๋นอิง และยังแทงนางด้วย!นางทรยศนางเพื่ออ๋องหลี!ฉู่เชียนหลีสูดลมเข้าลึกๆ ระงับอารมณ์ หมุนกาย“เจ้าไปเถอะ!”“พระชายา!”เยว่เอ๋อร์กระโจนเข้าไปอย่างตื่นตระหนก “อย่าไล่ข้าไปเลย อย่านะ! ข้าโตมาพร้อมกับท่าน ท่านก็คือคนในครอบครัวของข้า ข้าไม่มีพ่อไม่มีแม่ ข้ามีเพียงท่านคนเดียว!”นางกอดต้นขาฉู่เชียนหลี จับชายเสื้อของนาง อ้อนวอนอย่างตื่นตระหนก“ข้าผิดไปแล้ว ข้ารู้ว่าผิดแล้ว ท่านตีข้าก็ดี ด่าข้าก็ดี ลงโทษข้าก็ดี ข้ายอมรับทุกอย่าง ท่านอย่าไล่ข้าไปเลย…”นางลนลานแล้ว นางกลัวแล้วถ้าหากไปจากพระชายา แผ่นดินที่กว้างใหญ่นี้ นางไม่มีกระทั่งที่ซุกหัวนอนถ้าหากไปจากพระชายา ความหมายในการมีชีวิตคืออะไร?“พระชายา ได้โปรด! ข้าไม่กล้าอีกแล้ว! ต่อไปข้าจะไม่เลอะเลือนอีก ได้โปรดท่านให้อภัยข้าครั้งนี้ ได้โปรดพระชายา!”นางจับเสื้อของฉู่เชียนหลี ร้อนใจจนร้องไห้ฟูมฟายเสียงที่แหบ คำพูดที่อ้อนวอน การร้องไห้ที่ไม่สามารถอดกลั้น ใบหน้าที่ซีดขาวตอนที่จางเฟยตาย นางลนลานแค่ครู่เดียวเมื่อครู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1041
กลับถึงเรือนหานเฟิงฉู่เชียนหลียืนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ในลานเรือน จับลำต้นไม้ พยุงร่างกาย ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เสียทีทรมานสะอึกสะอื้นผิดหวังเศร้าโศก และอาลัยอาวรณ์…อารมณ์ต่างๆ ถาโถมเข้ามาในใจ ขมขื่นซับซ้อน ชั่วขณะนางเหมือนร้อยอารมณ์ผสมปนเป ไม่รู้จะแสดงอารมณ์อย่างไร ไม่รู้จะพูดอย่างไร จึงจะเหมาะกับสถานการณ์ในเวลานี้ไล่คนที่เคียงข้างนางสิบปีเต็มๆ ไป ความผิดหวังที่ถูกทรยศเช่นนี้…ยากจะอธิบายด้วยคำพูดไม่รู้เฟิงเย่เสวียนมาตั้งแต่เมื่อไร เขาโอบเอวจากข้างหลัง กอดนางเบาๆวางคางบนศีรษะของนาง กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้ม“ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการกระทำ ถนนล้วนถูกมนุษย์สร้างขึ้น เส้นทางที่ดี เส้นทางที่ไม่ดี ล้วนเป็นการตัดสินใจของตัวเอง”เยว่เอ๋อร์เดินมาถึงขั้นนี้ นางเป็นคนเลือกเอง ไม่สามารถโทษใครได้ฉู่เชียนหลีสะอึกหมุนกาย กระโจนเข้าไปในอ้อมแขน กอดเขาไว้แน่นๆ สูดกลิ่นหอมบนกายเขาเข้าลึกๆทันใดนั้น รู้สึกกลัวคำว่า ‘ทรยศ’ มากๆความผิดหวังและเจ็บปวดของการถูกทรยศ ทำให้จิตใจนางหวาดหวั่น ชีวิตนี้ไม่อยากรู้สึกเช่นนี้อีก“ข้าก็มีส่วนผิด”เสียงของนางสั่น “เรื่องราวกลายเป็นเช่นนี้ ข้าก็มีส่วนต้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1042
คืนนี้ เหมือนสงบ แต่มีคลื่นใต้น้ำโรงหมออวิ๋นอิงหลับสนิทไปอีกหนึ่งคืน ร่างกายอ่อนล้า ประกอบกับอารมณ์ไม่ดี ย่อมไม่อยากขยับตัว ตอนที่ตื่นมา กลับเห็นร่างเงาที่คิดไม่ถึงสายหนึ่ง“พระชายา?!”ฉู่เชียนหลีนั่งอยู่ที่หน้าเตียง โดยมีจิ่งอี้ยืนอยู่ข้างๆ“ตื่นแล้ว” บนใบหน้าฉู่เชียนหลีเผยให้เห็นยิ้มจางๆ แต่รอยยิ้มนั้นแข็งเล็กน้อย ไม่รู้ว่านั่งอยู่ที่นี่นานแค่ไหนแล้ว ร่างกายแข็งทื่ออวิ๋นอิงเข้าใจได้อย่างรวดเร็วพระชายามา คิดว่าจิ่งอี้เป็นคนไปเชิญมาในเมื่อเป็นเช่นนี้ เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างนางกับจิ่งอี้ น่าจะปิดไม่อยู่แล้วชั่วขณะ ไม่รู้จะพูดอย่างไรฉู่เชียนหลีเป็นคนเอ่ยปากก่อนนางกล่าว “อวิ๋นอิง ข้าขอโทษ…”อวิ๋นอิงตะลึง เงยหน้ามองนางอย่างไม่เข้าใจฉู่เชียนหลีเม้มปากที่ขมขื่น นางกล่าว “งานเลี้ยงอาหารค่ำตระกูลกู้ในตอนนั้น เยว่เอ๋อร์รู้เรื่องที่ห้องเก็บของจะระเบิดล่วงหน้า นางล่อข้าออกไป ทิ้งเจ้าไว้ที่นั่น ทำให้จางเฟยต้องตายด้วยความบังเอิญ”“นางเป็นคนวางขลุ่ยไม้ไผ่ของเจ้าไว้บนศพจางเฟย เพื่อใส่ร้ายเจ้า…”ม่านตาอวิ๋นอิงหดฉับพลัน รู้สึกแน่นหน้าอกคือนาง!ที่แท้คือเยว่เอ๋อร์!นางเคยนึก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1043
นางปลงแล้ว สภาพจิตใจในเวลานี้ยิ่งสงบ คำพูดของท่านพ่อท่านแม่ทำให้นางมองเห็นแสงสว่าง ไม่ว่าอย่างไร นางก็ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างมีความสุขเพราะ นางคือสายเลือดคนสุดท้าย และเพียงคนเดียวที่เหลือของตระกูลอวิ๋น!“แค่ก…”ทันใดนั้น นางไอในลำคอสองทีฉู่เชียนหลีจับข้อมือที่เรียวบางของนางโดยไม่รู้ตัว “ไม่สบายตรง…”ไหนเสียงชะงักกะทันหันนางจับโดยชีพจรมงคล!เมื่อยืนยันให้แน่ใจอีกครั้ง มันคือชีพจรมงคลจริงๆ “อวิ๋นอิง เจ้าตั้งครรภ์แล้ว!”นางทั้งตกใจและประหลาดใจร่างกายอวิ๋นอิงสั่นสะท้าน มีอารมณ์ที่ซับซ้อนแนบผ่านดวงที่ที่เบิกกว้าง ไม่รู้ว่าเป็นความประหลาดใจ รังเกียจ หรืออะไรกันแน่ จิ่งอี้ที่ยืนอยู่ข้างๆ มองไม่กะพริบตา โดยเฉพาะมือยิ่งกำหมัดแน่น รู้สึกกลัวอย่างไม่มีสาเหตุเขากลัว กลัวนางรู้ว่าตั้งครรภ์ลูกของเขา รู้สึกขยะแขยงและยิ่งกลัวนางต้องการเอาลูกออกทันที ทำเรื่องที่ทำร้ายตัวเองดังนั้น เขาจึงไม่ได้บอกเรื่องที่ตั้งครรภ์กับอวิ๋นอิง และไม่ได้บอกคุณหนู“ข้าตั้งครรภ์แล้ว…”อวิ๋นอิงชะงักไปครึ่งนาทีเต็มๆ จึงจะค่อยๆ หวนคืนสตินางก้มศีรษะลงอย่างแข็งๆ มองท้องที่แบนราบของตัวเอง ร่างกายของนางผ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1044
“ข้ามันสารเลว!”เขาชกลำต้นของต้นไม้ ต้นไม้สะเทือนจนมีใบไม้ร่วงหล่นนับไม่ถ้วน ลำต้นแตกออก หนามที่แหลมและหนาบนนั้น แทงทะลุมือของเขาเลือดไหลออกมาเขาชกติดต่อกันสิบกว่าทีราวกับไม่รู้สึกเจ็บ“พอแล้ว!” ฉู่เชียนหลีคว้าแขนของเขา มองไปทางกำปั้นที่เปื้อนเลือดของเขา “เจ้าทำเช่นนี้มีประโยชน์อะไร? เรื่องที่เกิดขึ้นไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขแล้ว ไม่สู้ลองคิดดูดีๆ ว่าจะชดเชยอย่างไร!”มัวแต่โมโหไม่มีประโยชน์“แม้ข้ามีทักษะการแพทย์ ก็ไม่สามารถรักษาลูกในท้องของนางไว้ แต่นางตัดสินใจแล้ว ถ้าหากรู้เรื่องนี้ เกรงว่า…”“คุณหนู ข้าก็อยากเอาเด็กคนนี้ แต่สภาพร่างกายของนาง…”“นี่คือเรื่องที่ข้าอยากพูดกับเจ้า ลูกกับนาง รักษาไว้ได้แค่คนเดียว ถ้าหากถึงวันที่ร่างกายของนางทนไม่ไหวจริงๆ ข้าจะเอาเด็กคนนี้ออกอย่างไม่ลังเล รับประกันความปลอดภัยของนาง”เสียงของฉู่เชียนหลีเคร่งขรึมลูกไม่มีแล้ว สามารถมีใหม่ แต่ถ้าหากไม่มีชีวิตแล้ว เช่นนั้นก็ไม่มีอะไรแล้วจริงๆเด็กเพิ่งเกิดก็สูญเสียแม่ ไม่มีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ สำหรับเด็กแล้ว มันใจร้าย มันโหดร้าย“จิ่งอี้ เจ้าสามารถเข้าใจการตัดสินใจนี้ของข้าหรือไม่?”“ข้ารู้ ข้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1045
ปวดหัวมากฉู่เชียนหลีเดินเข้าไปแยกเด็กน้อยทั้งสองคนออกจากกัน คนหนึ่งวางฝั่งซ้าย อีกคนวางฝั่งขวา วางพวกนางให้พ้นมือของกันและกัน และใช้มือปลอบข้างละคน“ไม่ร้องนะ ไม่ร้องนะ โอ๋ๆ พวกเจ้าสองคนล้วนออกมาจากท้องแม่เดียวกัน ต้องรักกันสิ ทะเลาะกันได้อย่างไร?”เฮ้อถอนหายใจอวิ๋นอิงอุ้มเว่ยซีขึ้นอย่างอ่อนโยน ตบหลังนางเบาๆ กล่อมอยู่ครู่หนึ่ง เสียงร้องไห้ของเว่ยซีเบาลง นอนอยู่ในแขนของนางเงียบๆ ดวงตาคู่นั้นแวววาว สะอาดไร้มลทิน เหมือนน้ำพุในป่า เหมือนกระจกบานหนึ่ง สะท้อนทุกสิ่งอย่างนางหัวเราะทีหนึ่ง“คุณหนูใหญ่เป็นเด็กดีจัง”เมื่อฉู่เชียนหลีได้ยิน ก่ายหน้าผาก อายเล็กน้อย“นางเป็นเด็กดี? วันวันหนึ่งนางตีน้องสาวอย่างน้อยห้าครั้ง”“...”เดิมทีลู่ฉินก็ผอมเล็ก บนใบหน้าและบนมือที่ถูกหยิกบ่อยๆ มีแต่รอยสีแดง เดิมทีก็อ่อนแออยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่า ‘คู่ต่อสู้’ เป็นเว่ยซีนางที่เป็นแม่คนนี้ เป็นห่วงมากอวิ๋นอิง “ตีคือสนิท ด่าคือรัก”“...”นางหนูคนนี้ โกหกหน้าตายได้อย่างไรกันนะ?หรือว่าตั้งครรภ์คนหนึ่ง มุมมองที่มีต่อเด็กๆ อ่อนโยนขึ้น?มันก็จริงรักใครสักคนก็ย่อมรักทุกอย่างที่เป็นเขาคนที
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-22
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1088
ผู้ชายที่ร่างกายสูงใหญ่งอหัวเข่า คุกเข่าอยู่ตรงหน้าอ๋องหลีอย่างตั้งตรง แม้อยู่ต่ำกว่า แต่ความสูงศักดิ์ที่แผ่ซ่านออกมาจากกระดูก ไม่ลดน้อยลงเลยสักนิดตลอดหลายปีที่ผ่านมา นอกจากคุกเข่าให้ฮ่องเต้และบรรพชน พวกเขาไม่เคยเห็นอ๋องเฉินคุกเข่าให้ใครเฟิงเจิ้งหลีเห็นดังนี้ แหงนหน้าหัวเราะ“ฮ่าๆๆ!”คิดไม่ถึงจริงๆ เขาจะมีวันนี้ด้วยลูกชายที่ฮ่องเต้โปรดปรานที่สุด แพ้ให้กับลูกชายที่ไม่โปรดปรานที่สุด ไม่สะดุดตาที่สุด และยังถูกทุกคนรังแก ความรู้สึกที่อยู่เหนือกว่าเช่นนี้ ทำให้ในใจเขาสาแก่ใจจริงๆ“ฮ่าๆๆๆ เฟิงเย่เสวียน เจ้าก็มีวันนี้ด้วย!”หัวเราะเสร็จ เขารู้สึกว่าความเย่อหยิ่งของอ๋องเฉินมันขัดตาทั้งๆ ที่ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบจนต้องคุกเข่า เหตุใดยังอวดดีหยิ่งผยองเช่นนี้?เขาออกคำสั่ง “ก้มหัวเจ้าลงไป”เฟิงเย่เสวียนเม้มปาก ก้มศีรษะลงเขาออกคำสั่งอีกครั้ง “โขกศีรษะ!”“อ๋องหลี ท่านอย่ารังแกให้มันมากนัก! ท่านกับท่านอ๋องของเราเป็นคนรุ่นเดียวกัน ท่านรับการโขกหัวจากเขาไม่ได้! ไม่กลัวบรรพชนรู้แล้ว อายุสั้นหรือ!” พ่อบ้านหยางกล่าวด้วยความโกรธเพิ่งกล่าวจบ ก็ถูกผู้บัญชาการจางถีบจนล้มลงพื้นหลังจากล้มลง ก
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1087
“ปล่อยคนของเจ้าแล้ว เจ้าเป็นอิสระแล้ว คืนลูกให้ข้า” ฉู่เชียนหลีจ้องเขาเฟิงเจิ้งหลีเหลือบมองเด็กน้อยในอ้อมแขน ท่าทางที่ร้องไห้จนหน้าแดง เห็นแล้วปวดใจนักคิดว่าแค่นี้ก็จบแล้วหรือ?เขายิ้ม“ฉู่เชียนหลี เหมือนเจ้าจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์นะ?”“?”“……”“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาต่อรองกับข้า? เด็กอยู่ในมือข้า เป็นหรือตายขึ้นอยู่กับข้า ถึงคราวที่เจ้าต้องมาสอนข้าทำงานตั้งแต่เมื่อไร?”สีหน้าฉู่เชียนหลีเคร่งขรึมทันทีเห็นได้ชัด เขาได้คืบจะเอาศอก“เจ้ายังต้องการอะไรอีก?”“ข้าหรือ” เขาเงยหน้าด้วยรอยยิ้ม กวาดมองทุกคน และตำหนักอันหรูหราหลังนี้ วังหลวงที่กว้างใหญ่แห่งนี้ แผ่นดินที่ดีเช่นนี้เขาต้องการอะไร ยังต้องให้พูดอีกหรือ?แต่ว่า มองดูท่าทางที่ร้อนใจของฉู่เชียนหลี เขาเกิดอยากสนุก ต้องการระบายความคับข้องใจที่ได้รับในสองวันนี้ออกมาให้หมดลูบแก้มของเด็กน้อยพลางกล่าว“อยากได้ลูกคืน ไม่มีปัญหา มันก็ต้องดูว่าอ๋องเฉินมีความจริงใจหรือไม่”เงียบไปครู่หนึ่ง“อืม หรือไม่อ๋องเฉินคุกเข่า โขกหัวให้ข้าสามครั้ง ข้าก็คืนลูกให้เจ้า เป็นอย่างไร?”ฉู่เชียนหลีโมโหแล้วด้วยนิสัยที่ยอมหนึ่งก้าว จะเอาสิบก้าวข
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1086
“เจ้า!”ฉู่เชียนหลีถูกความเฉยเมยของนางยั่วจนโมโหแล้ว ยิ่งคิดไม่ถึงว่าใต้ฟ้าจะมีแม่ที่ไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้มันก็จริงฉู่เจียวเจียวกับเฟิงเจิ้งหลี ถ้าไม่เหมือนกันก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้ ไม่มีอะไรที่พวกเขาสองสามีภรรยาทำไม่ลงรอหลังจากลู่ฉินเติบโต รู้ว่าตัวเองมีแม่เช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะเศร้าเพียงใด!“ฉู่เชียนหลี เฟิงเย่เสวียน พวกเจ้าเลิกพูดไร้สาระได้แล้ว รีบปล่อยตัวอ๋องหลี ความอดทนข้ามีขีดจำกัด!” ฉู่เจียวเจียวกล่าวอย่างเย็นชา“จะเอาชีวิตของลูกชาย หรือจะปล่อยคน พวกเจ้าเลือกเอง”อย่างไรนางก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วไม่ดิ้นรน ตายสถานเดียวดิ้นรน เดิมพัน ยังมีโอกาสสายตาเฟิงเย่เสวียนเคร่งขรึมมาก หางตาเหลือบมองหานเฟิง หานเฟิงเข้าใจทันที เขาซ่อนมือไว้ที่หลัง และทำท่าสัญญาณมือไปที่ด้านหลังมือธนูเตรียมพร้อมจู่ๆ ฉู่เจียวเจียวก็กล่าวเสริมอีกประโยคอย่างเย็นชา “พวกเจ้าสามารถลองดูได้ ดูสิว่าการเคลื่อนไหวของพวกเจ้าไว หรือมีดที่อยู่ในมือข้าเร็ว”“ต่อให้ข้าตาย การฆ่าเฟิงเจิ้งจื่อเยี่ยก็ใช้เวลาแค่พริบตาเดียว”ฉู่เชียนหลีสั่งให้มือธนูหยุดทันที “ปล่อยคน!”อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามผู้หญิงคนนี้มันเป็นผู
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1085
พลันฉู่เชียนหลีแน่นหน้าอก“หยุดนะ…”“อย่าเข้ามา!”ฉู่เจียวเจียวถอยหลังสามก้าว มือซ้ายจับเด็ก มือขวาถือมีดสั้น มีดสั้นที่แวววาวจ่ออยู่บนผิวอันบอบบางของเด็ก กรีดจนรอยเลือดออกแล้วเลือดไหลออกมาแล้ว“จู่ๆ เจ้าก็มาเป็นห่วงข้า และยังพยายามอยากอุ้มลูกทุกวิถีทาง ข้าก็รู้แล้วว่าเจ้าไม่ได้มีเจตนาดี”นางยิ้มอย่างเย็นชา“เหอะ! ดูเหมือนฮ่องเต้ที่แกไม่ตายสักทีนั่นเป็นคนบอกเรื่องนี้กับเจ้าสินะ!”ไอ้แก่ เป็นอัมพาตเฉียบพลันยังไม่ยอมอยู่อย่างสงบเสงี่ยมอีกต่อให้รู้ความจริงแล้วอย่างไร?ชีวิตของเด็กคนนี้อยู่ในมือนาง“ฉู่เชียนหลีนะฉู่เชียนหลี เจ้าคิดอย่างไรก็คงคิดไม่ถึงกระมังว่า เจ้าเลี้ยงลูกสาวข้า ข้าเลี้ยงลูกชายเจ้า และก็ต้องขอบคุณลูกชายคนดีคนนี้ของเจ้า กลายเป็นตัวช่วยที่สำคัญของอ๋องหลี” นางเผยอมุมปาก รอยยิ้มนั้นน่ากลัวมากฉู่เชียนหลียืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิม ไม่กล้าขยับ“เจ้าต้องการอะไร?”ฉู่เชียนหลีจ้องมีดสั้นในมือนาง กลัวว่านางจะพลั้งเผลอกรีดโดนคอของเด็กตั้งครรภ์สิบเดือนลูกชายเป็นก้อนเนื้อชิ้นหนึ่งที่ตกลงมาจากร่างกายนางนางไม่กล้าเดิมพัน และเดิมพันไม่ไหวฉู่เจียวเจียวกล่าว “ข้าต้องก
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1084
กลางดึกกำลังถึงช่วงที่คนเงียบสงบ คนกลุ่มหนึ่งวิ่งไปที่ตำหนักเจาหยางราวกับคลื่นยักษ์ ตอนที่ใกล้จะถึง ฉู่เชียนหลีตวาดสั่งให้พวกเขาหยุด“พวกเจ้าอยู่ห่างๆ อยากเข้าใกล้!”พ่อบ้านหยางกล่าวด้วยความเป็นห่วง “พระชายา พวกเราต้องไปเอาพระนัดดาองค์โตกลับมา นั่นเป็นเลือดเนื้อของท่านกับท่านอ๋องนะ”“ข้ารู้!”ก็เพราะรู้ จึงไม่ให้พวกเขาเข้าใกล้“ไปทำอะไรคนเยอะแยะ ถ้าหากบีบจนฉู่เจียวเจียวไม่มีทางเลือก นางทำอะไรขึ้นมา…”ฉู่เชียนหลีแทบจะเป็นบ้าแล้ว ร้อนรนเหมือนมดที่อยู่บนกระทะร้อน ทั้งร้อนใจทั้งไม่สบายใจ น้ำเสียงก็ค่อนข้างฉุนเฉียวไม่อยากพูดมาก วิ่งเข้าไปในตำหนักเจาหยางเพียงลำพัง คนอื่นรออยู่ที่ข้างนอก ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามภายในตำหนักฉู่เจียวเจียวกำลังกล่อมจื่อเยี่ย ฉู่เจียวเจียวมาแล้ว นางมองเด็กน้อยที่อ้วนสมบูรณ์ กล่าวโดยไม่เงยหน้า“พระชายาอ๋องเฉิน ลูกของข้าเพิ่งนอนหลับ ”โปรดให้อภัย ข้าอุ้มเขาไว้ ร่างกายหนัก ไม่สะดวกลุกขึ้นยืน สายตาฉู่เชียนหลีมองไปที่ตัวเด็กเด็กน้อยอ้วนสมบูรณ์ ใบหน้าจ้ำม่ำ คิ้วละเอียดอ่อน หน้าตาที่น่ารักน่าเอ็นดู คล้ายเฟิงเจิ้งเว่ยซีแปดส่วนเหตุใดเมื่อก่อนนางไม่สังเกต
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1083
อวิ๋นอิงถูกนางทำเอาตกใจจนหน้าซีด รีบถาม“พระชายา มีอะไรหรือ? เหตุใดกะทันหันเช่นนี้?”“รีบไป!”มือทั้งสองข้างของฉู่เชียนหลีเย็นเฉียบ เสียงนั้นเกือบจะคำรามออกมา แม้แต่คอก็กำลังสั่นสะเทือนคนข้างล่างไม่กล้ารอช้า รีบไปตามหาคนทันทีเฟิงเย่เสวียนประหม่า “เชียนหลี นี่เจ้าเป็นอะไร?”“ข้าอาจจะเข้าใจผิด อาจจะทำผิดพลาด ข้าอาจจะ…ข้า ข้า…” ฉู่เชียนหลีพูดวนไม่ปะติดปะต่อ พูดอยู่ดีๆ เบ้าตาก็แดงแล้วหัวใจเหมือนถูกแมวข่วน กระสับกระส่ายนางกุมเสื้อตรงหน้าอก หายใจอย่างอึดอัดขออย่าให้มันเป็นเรื่องจริง…ขออย่า…นางทรมานจังนางไม่ใช่แม่ที่ดี กลัวรู้ความจริง แต่ก็อยากรู้ความจริงหลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม ผู้คนร้อยกว่าคนเข้าวังในคืนนั้น มีคนของจวนอ๋องเฉิน หมอ หมอตำแย ผู้ช่วยหมอ และยังมีองครักษ์ลับ ทหารยาม หมอหญิงเว่ยก็อยู่เมื่อหนึ่งเดือนกว่าก่อน ตอนที่ฉู่เชียนหลีคลอดลูก คนเหล่านี้อยู่ในเหตุการณ์ทุกคนเมื่อฉู่เชียนหลีเห็นพวกเขา รีบถามทันที“วันที่ข้าคลอดลูก เคยมีคนแปลกหน้ามาหรือไม่?”ทุกคนหันมองกันและกัน ล้วนส่ายศีรษะ“พระชายา เรื่องสำคัญอย่างท่านคลอดลูก พวกเราจับตาดูอย่างเข้มงวด ในจวนมีแต่คนข
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1082
นางกำนัลรีบนำพู่กันมาฉู่เชียนหลีเอาพู่กันจุ่มน้ำหมึก แล้วใส่ในมือฮ่องเต้ร่างกายของฮ่องเต้เป็นอัมพาต ไม่ควบคุมมือไม่ได้ ไม่สามารถจับพู่กันด้วยซ้ำ ปากของเขาเบี้ยว ใช้แรงทั้งหมดหนีบด้ามพู่กันด้วยนิ้วชี้กับนิ้วกลาง อาศัยแรงกระตุกของร่างกาย ลงพู่กันบนกระดาษอย่างเบี้ยวไปเบี้ยวมาเพียงไม่กี่ขีด เขียนอย่างยากลำบาก บนหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อแนวเฉียง…แนวตั้ง…สองคำ ทั้งหมดสี่ขีดเขียนเสร็จ พู่กันก็ร่วงตกบนพื้น เขาเหนื่อยจนหอบบนเตียง ขยับไม่ได้อีกแล้ว“ลูกชาย…” อวิ๋นอิงอุทานเบาๆ “คนที่ฝ่าบาทคิดถึงคือลูกชาย?”ฉู่เชียนหลีถือกระดาษ แม้สองคำนี้เขียนได้คดเคี้ยวมาก แต่เนื่องจากลายเส้นเรียบง่าย จึงมองออกในปราดเดียวว่ามันคือคำว่า ‘ลูกชาย’นี่เขาอยากบอกอะไรนาง?“หรือเป็นอ๋องหลี?” อวิ๋นอิงคาดเดาฉู่เชียนหลีส่ายศีรษะโดยไม่ต้องคิด“อ๋องหลีวางยาพิษเขา กบฏวังชิงราชบัลลังก์ มีความทะเยอทะยาน ฝ่าบาทไม่มีทางคิดถึงอ๋องหลี”นางกล่าววิเคราะห์“ส่วนอ๋องหลีหลังจากขึ้นบัลลังก์ ไม่ฆ่าผู้บริสุทธิ์ องค์ชายท่านอื่นอยู่อย่างสงบเสงี่ยมเหมือนเมื่อก่อน ไม่มีอันตราย ฮ่องเต้ก็ไม่มีทางคิดถึงองค์ชายท่านอื่น”อวิ๋
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1081
ตอนที่ตื่น ก็เป็นเที่ยงของวันใหม่แล้ว เฟิงเย่เสวียนรู้จักเตียงนานแล้ว หลังจากฉู่เชียนหลีกินอะไรง่ายๆ ก็ไปที่สำนักหมอหลวง หมกมุ่นอยู่กับตำราแพทย์พริบตาเดียวก็กลางคืนแล้วนางกำนัลมารายงาน ฮ่องเต้ฟื้นแล้ว ฉู่เชียนหลีไปตำหนักผานหลง ฮ่องเต้นอนตัวเกร็งอยู่บนเตียง นิ้วมือหยิกงอ ร่างกายครึ่งหนึ่งแข็งเหมือนท่อนไม้ ปากก็เบี้ยวจนมีน้ำลายไหลยืดเขาเบิกตากว้างจนลูกตาแทบทะลักออกมาแล้ว นางกำนัลที่ปรนนิบัติกลัวเล็กน้อย ไม่กล้าเข้าไปปรนนิบัติฉู่เชียนหลีเดินเข้ามา“ฝ่าบาททรงฟื้นเมื่อไร”“เมื่อหนึ่งเค่อก่อนเจ้าค่ะ” นางกำนัลตอบ“ดื่มโอสถหรือยัง?”“หนึ่งวันสามมื้อ ป้อนตรงเวลาเจ้าค่ะ”“อืม”นางเดินไปที่หน้าเตียง จับชีพจรของฮ่องเต้ ลักษณะชีพจรคงที่ ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร เพียงแต่ร่างกายได้รับหญ้าหมาเฟ้ยมากเกินไป ส่งผลให้ร่างกายชาจนไม่ตอบสนอง อย่างน้อยต้องใช้เวลาอีกครึ่งปี จึงจะสามารถสลายหญ้าหมาเฟ้ยเหล่านี้หมดถึงเวลา ก็สามารถกลับมาเป็นปกติ“ดูแลดีๆ ต้องมีคนเฝ้าอยู่ข้างพระวรกายตลอดอย่างน้อยสองคน” นางกำชับนางกำนัลเวลานี้เอง ที่นอกประตู อวิ๋นอิงอุ้มน้องสาวมาแล้ว“พระชายา ท่านเอาแต่ยุ่งทั้งวัน ลู่ฉิ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1080
ฉู่เชียนหลีมองนาง กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ถ้าหากไม่ใช่เพราะเจ้า อ๋องหลีก็ไม่สามารถก่อเรื่องมากมายเช่นนี้ เจ้าจะให้ข้าจัดการเจ้าอย่างไรจึงจะดี?”ถ้าไม่มียาอายุวัฒนะ อ๋องหลีจบสิ้นไปนานแล้วและยาชนิดนี้ก็มาจากมือของอูหนูอูหนูยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าเย็นชา ยืดอกหลังตรง การแสดงออกบนใบหน้าไม่เย่อหยิ่งแต่ก็ไม่ถ่อมตน นางเป็นคนที่เคยตายมาแล้วหนึ่งครั้ง ย่อมไม่กลัว“จะฆ่าจะแกง เชิญตามสะดวก”นางเงยหน้า หลับตา“เจ้าเป็นผู้ช่วยที่ดีของอ๋องหลี ข้าฆ่าเจ้าทั้งเช่นนี้ จะไม่เสียดายแย่หรือ?” ฉู่เชียนหลีเดินไปที่ตรงหน้านาง “ข้าขอถามเจ้า เจ้าทำอะไรกับฝ่าบาท? เหตุใดจู่ๆ เขาก็เป็นอัมพาตเฉียบพลัน”อูหนูย่อมไม่อยากพูดไม่รอนางเอ่ยปาก ฉู่เชียนหลีเสริมอีกประโยค“ตายเป็นแค่ผลลัพธ์อย่างหนึ่ง แต่ขั้นตอนการตาย ควรตายอย่างไร ขึ้นอยู่กับข้า”“เจ้าสามารถปากแข็ง แต่ปากแข็งไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ และยังจะเพิ่มความเจ็บปวด เจ้าเป็นคนฉลาด รู้ว่าควรเลือกอย่างไร”อูหนู “...”ข่มขู่อย่างโจ่งแจ้งถ้าหากนางยอมพูด มอบความตายที่ไม่เจ็บปวดให้นางถ้าหากนางไม่ยอมพูด คิดวิธีทรมานสารพัด เพื่อทำให้นางยอมพูด สุดท้ายก็ตายอยู่
