LOGINShare
บทที่ 116 แย่แล้ว ๆ นายท่านถูกมือปราบหิ้วคอขึ้นศาลแล้ว (1)
Last Updated:
2025-01-18 11:37:01
Related chapters
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 117 แย่แล้ว ๆ นายท่านถูกมือปราบหิ้วคอขึ้นศาลแล้ว (2)
ในท้ายที่สุดกลายเป็นหวาดกลัวจากก้นลึกของจิตใจ ภาพเบื้องหน้าคนของมันถูกซ้อมปางตาย บางคนวิปลาสทำท่าทำทางยั่วยวนราวกับสตรีซ่องนางโลม จนนายอย่างมันรู้สึกอับอายมากที่สุด และตอนนี้เหลือมันอยู่คนเดียว ได้แต่นั่งนิ่ง ๆ หนีไปไหนไม่ได้ จูเหวินฟงเดินเข้าไปหาเหยื่อในมาดราชสีห์ขู่กระต่าย มองไปหลี่อี๋ที่น้ำสีเหลืองรดกางเกงสกปรกน่าขยะแขยง ยกมือสั่นเทาชี้หน้าเขา ท่านเสนาบดีใหญ่ยืนห่างออกไปหลายก้าวยกมือปิดจมูก “สกปรก” เยี่ยหยางปิดงานด้วยชั้นหม้อนึ่งที่ไร้ซาลาเปาร่อนกระแทกหน้าหลี่อี๋อย่างจังสลบในทีเดียว “โสโครก”“ข้าเก่งกาจหรือไม่เฟยเฟย” จูเหวินฟงเดินไปหาภรรยายื่นใบหน้าหาฮูหยินตนอย่างออดอ้อน หน้าตาต่างกับเมื่อครู่ริบรับอย่างกับเหยียนหลัวหวางพญายมราชกลายเป็นแกะน้อยผู้บริสุทธิ์“ท่านพี่เก่งกาจที่สุดในสายตาน้อง” ผู้เป็นภรรยาก็มองสามีด้วยสายตาปลาบปลื้มซับเหงื่ออย่างอ่อนโยนถัดออกไปเป็นบุตรชายคนเล็กที่ยืนใกล้ ๆ ทำสีหน้าเบื่อหน่ายกับการแสดงความรักออกหน้าออกตา ไม่เกรงใจลูกเล็กเด็กแดงบ้างเลย ส่วนบุตรชายคนโตอย่างเยี่ยหยาง ได้แต่ยืนอึ้งที่บิดาเปลี่ยนไปมาก หรือเมื่อก่อนเขาจะไม่ได้สังเกตเอง นี่เขาพลาดสิ่งใดไ
Last Updated : 2025-01-18ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 118 แย่แล้ว ๆ นายท่านถูกมือปราบหิ้วคอขึ้นศาลแล้ว (3)
ครอบครัวตระกูลจูเดินตัวปลิวทำตัวสบาย ๆ ตามมือปราบอย่างไม่เกรงกลัวโทษทัณฑ์ใด ๆ ถือว่าเป็นการมาเที่ยวเยี่ยมชมสถานที่ราชการต่างแคว้น ในเมื่อคนที่เดินนำหน้าเป็นถึงมหาเสนาบดีที่อยู่ใต้คนเป็นคนเดียวแห่งราชอาณาจักรเป่ยฉิน แม้นี่จะเป็นอาณาเขตราชอาณาจักรซีเว่ย แต่ขุนนางชั้นล่างมีสิทธิ์อำนาจมากแค่ไหน ที่สามารถสั่งลงโทษขุนนางชั้นหนึ่งได้ ต่อให้เป็นคนละแคว้น ศาลเจ้าเมืองเจียงตงจะทำเป็นหนึ่งมือปิดฟ้าได้ไหวหรือ? จะรับคนใหญ่คนโตเช่นคนสกุลจูแห่งราชอาณาจักรเป่ยฉินได้ไหวหรือ?ตามหลังมาด้วยฮูหยินตราตั้งขั้นหนึ่ง ที่เป็นรองเพียงองค์ไทเฮาและฮองเฮาแห่งราชอาณาจักรเป่ยฉินเท่านั้น ตัวนางเองยังมีอำนาจในมือมากกว่าพระสนมบางคนเสียอีกและที่มือปราบพลาดยิ่งกว่า คงเป็นการเชิญท่านอ๋องบัดซบประจำแคว้นของตัวเองขึ้นศาล ต่อให้เป็นฮ่องเต้ลงมาไต่สวนด้วยพระองค์เอง ฝ่าบาทยังโบกมือปัด ๆ ไล่ปล่อยไปไกล ๆ เลย แต่มือปราบตัวเล็กตัวจ้อยไม่กี่คน คิดลงดาบกับคนที่ฮ่องเต้ยังทำเบลอปล่อยผ่าน ไม่รู้ถ้าพวกมันรู้ความจริงจะสำนึกเสียใจมากแค่ไหนหายนะครั้งใหญ่กำลังเดินทางโหมกระหน่ำ เข้าสู่ศาลเมืองเจียงตงอย่างไม่รู้ตัว คาดว่าจบคดีนี้เจ้าที่ในศ
Last Updated : 2025-01-18ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 119 ก็แค่อ๋องไร้ความสามารถ จะจับผิด ทำสิ่งใดกับข้าได้ (1)
หากให้คนในเจียงตงกล่าวถึงหลี่อี๋ พวกเขาคงมีแค่คำกล่าวว่า ไอ้สารเลวให้เท่านั้น “เรียนใต้เท้า ผู้ลงมือคือครอบครัวสกุลจู ที่อยู่ตรงหน้าท่านขอรับ” อ้าว...ทำไมเรื่องกลับตาลปัตรเป็นอย่างนี้ อย่างนี้มันใส่ร้ายกันนี่หว่า ชินอ๋องเลิกคิ้ว เงยหน้ามองมือปราบเจ้าหน้าที่หลวงที่ตาชั่งเอนเอียง เยี่ยหยางหลังจากกินของว่างชิ้นสุดท้ายหมดลงพร้อมกับข้อหาทำร้ายคน มองดูรูปการณ์แล้ว ขุนนางเหล่านี้คิดโยนความผิดให้ครอบครัวเขา อ้อ…ครอบครัวฮ่องเต้ อื้ม คนพวกนี้กล้าหาญกันอยู่นะต่อให้ตอนนี้ท่านพ่อของเขาคือ จูเหวินฟง เสนาบดีราชอาณาจักรเป่ยฉิน แต่ความจริงบิดาของเขายังเป็น อดีตชินอ๋อง พี่ชายแท้ ๆ ร่วมครรภ์มารดา สายเลือดเดียวกันกับฮ่องเต้มู่หรงหย่งสือ อ้า…ถ้าเสด็จอารู้เรื่องเข้า คนพวกนี้จะเป็นเช่นไรน้า ต่อให้เขาเป็นคนลงมือเองในสถานการณ์นี้ ก็เป็นการป้องกันตัว ถือว่าไร้ความผิด ดูท่าคนเหล่านี้อยากเปิดศึกกับอ๋องผู้นี้สินะ อ่าห์...ข้าไม่ได้เล่นสนุก กลั่นแกล้งขุนนางเลวเกือบสองเดือนแล้ว หึ...เปิ่นหวางจะเล่นงิ้วโรงนี้กับพวกเจ้าสักครั้ง “ผู้ลงมือมีนามว่าอะไร” เสียงกระโชกโฮกฮากข่มขู่คุกคาม ไม่ได้ผลใด ๆ กับครอบครั
Last Updated : 2025-01-18ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 120 ก็แค่อ๋องไร้ความสามารถ จะจับผิด ทำสิ่งใดกับข้าได้ (2)
“พวกท่านหน้าคุ้น ๆ นะ” เฉิงเยว่จ้องทั้งสองคนพลางนึกว่าเคยเห็นที่ไหน เขานึกไปถึงคราที่ต้องอาศัยนอนอยู่ที่นี่สองวันสองคืนก็ร้องออกมา “พวกเจ้า!!!”“เสี่ยวเฉิงมีอะไร?”“ต้าเกอสองคนนี้จับข้าขังอยู่ในนี้สองคืน ก่อนที่จะไปเทียนถูหวู่” เฉิงเยว่นึกถึงความอัดอั้นที่ต้องเผชิญ ก็เอ่ยฟ้องพี่ชายแหะ ๆ ...เรื่องนี้ ข้าก็เกือบลืมไปแล้วเจ้าน้องชาย ว่าเคยจับเจ้าโยนใส่กรง เจ้าช่วยลืม ๆ มันไปเถอะ“เอ่อ...เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วให้มันแล้วกันไปเถอะนะ” เยี่ยหยางพูด แล้วลูบหัวเฉิงเยว่ปลอบใจ “ชินอ๋องเองก็เป็นสหายข้า อีกทั้งเขาก็ยังไม่ทำร้ายอะไรเจ้า พี่เห็นว่าเขาเอ็นดูเจ้าแกล้งหนักมือไปเล็กน้อย”สองมือปราบที่ตกอยู่ในสถานการณ์บังคับพยักหน้าเห็นด้วยอย่างแรง“หึ..” เสียงพ่นลมออกจมูกอย่างงอน ๆ ของเฉิงเยว่ แต่ก็ไม่ได้ถามหาความต่อ“เชิญพวกท่าน” ห้องขังกรงเหล็กทึบหนาอยู่สุดทาง มือปราบจางเอ่ยอย่างไม่เต็มเสียงดีนัก พวกเขาสองคนเคยขังจูเฉิงเยว่มาแล้วครั้งหนึ่ง จึงรู้ว่าคนทั้งสี่เป็นใคร หลังจากนึกเรื่องสองเดือนก่อนออก อ่าห์…ชายคนนั้นคงเป็นมหาเสนาบดีราชอาณาจักรเป่ยฉินที่ฮ่องเต้คบดั่งสหาย ส่วนนางก็คงเป็นฮูหยินตราตั้งน้องสา
Last Updated : 2025-01-18ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 121 ก็แค่อ๋องไร้ความสามารถ จะจับผิด ทำสิ่งใดกับข้าได้ (3)
“เชิญท่านอ๋องกล่าวมาได้เลย ข้าน้อยน้อมรับฟัง” หลี่ไท้หยวนตกตะลึง เขาเพิ่งออกจากศาลยังไม่ถึงสองเค่อดี ข่าวคราวเรื่องนี้ก็ถึงหูท่านอ๋องแล้ว?“เรื่องนี้เฉินไร้คำพูดจากรูปคดีแล้ว สกุลจูเป็นครอบครัวคนเถื่อน ลงมือกับหลี่อี๋ญาติผู้น้องข้าอย่างไม่กลัวกฎหมายบ้านเมือง โทษทัณฑ์คงต้องเป็นไปตามกฎพ่ะย่ะค่ะ” เจ้าเมืองหลี่พูดปดปั้นเรื่องให้เยี่ยหยางฟัง“คนเถื่อน?”“พ่ะย่ะค่ะ”“ดี ดียิ่ง เจ้าพิจารณาได้โปร่งใสดียิ่ง” เยี่ยหยางกัดฟันชมเชยไปหนึ่งประโยค“ท่านอ๋องชื่นชมเกินไปแล้ว” หลี่ไท้หยวนเบาใจที่ชินอ๋องไม่ซักไซ้มัน จึงส่งสัญญาณให้พ่อบ้านที่ยืนรอคำสั่งยกกล่องไม้ปิดทึบเข้ามา“นี่เป็นของขวัญแรกพบเล็ก ๆ น้อยที่เฉินขอมอบให้ท่านอ๋อง” เจ้าเมืองกังฉินเปิดกล่องที่เต็มด้วยตำลึงเงินเต็มกล่อง หวังให้ชินอ๋องเลิกแทรกแซงเรื่องนี้ นิสัยของอ๋องผู้นี้เลื่องลือไปทั่วมีแต่เรื่องฉาว แค่นี้คงพอสำหรับคนเสเพลที่ไม่ทำอันใด“น้ำใจใต้เท้า เปิ่นหวางเองก็ทราบซึ้งใจ แต่บรรพบุรุษว่าไว้เงินทองเป็นของนอกกาย ตายไปใช่ว่าจะเอาไปได้ คำพูดสองประโยคนี้เปิ่นหวางมิอาจมองข้าม ใต้เท้าหลี่อย่าทำให้ข้าต้องหนักใจเลย” เฮอะ...คิดว่าเงินทองแค่นี้จะ
Last Updated : 2025-01-18ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 122 ให้เป็นท่านอ๋อง ข้าก็อยากเป็นอยู่ 1
ให้เป็นท่านอ๋อง ข้าก็อยากเป็นอยู่ แต่ถ้าให้เป็นท่านอ๋องบัดซบ ข้าไม่เอา!!!จูเส้าหยางเดินสบาย ๆ ราวกับสวนหลังบ้านของตัวเอง เดินชมห้องขังที่ขังผู้ต้องโทษหลายร้อยคน ต่างมองเขาอย่างขอความช่วยเหลือระคนหวาดกลัว อืม...ดูท่าข้าต้องทำงานให้พังพอนเหลือง ตอบแทนค่ากินค่าอยู่เลี้ยงดูปูเสื่อมาหลายปีเล็ก ๆ น้อย เฮ้อ! งานเยอะจริง ๆ“พี่หยาง!”“ท่านพ่อ ท่านแม่ ข้ากลับมาแล้ว”“อืม เป็นอย่างไร...ฮ่องเต้เว่ยช่างเลี้ยงดูขุนนางดีเหลือเกิน” จูเหวินฟงมองเพียงแค่แวบแรก ก็รู้แล้วว่าเมืองนี้เป็นของคนแซ่หลี่ไม่ใช่มู่หรงอย่างฮ่องเต้ราชอาณาจักรซีเว่ย“ขอรับท่านพ่อ”“ข้าเห็นแล้วคันไม้คันมือเกะกะลูกตา อยากกวาดพวกมันทิ้งจริง ๆ ดีที่เมืองนี้ไม่ใช่ราชอาณาจักรเป่ยฉิน ไม่เช่นนั้นข้าจะลงทัณฑ์พวกมันให้หลาบจำ” ท่านพ่อ ท่านจะพูดเฉย ๆ ไม่ได้ ถ้าท่านอยากเก็บกวาด ข้ายกหน้าที่ตำแหน่งพิเศษแต่งตั้งพร้อมตราประทับ ยกให้ทันทีได้เลย เยี่ยหยางได้แต่คร่ำครวญในใจ เพราะต้องลงมือด้วยตัวเองไม่มีคนช่วย ถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณพังพอนเหลืองที่น่ารักของเขาเล็กน้อย“ท่านพี่ น้องว่าเราออกไปทานข้าวเย็นฝีมือเสี่ยวฉงกันดีกว่า ป่านนี้คงเตรียมทุ
Last Updated : 2025-03-13ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 123 ให้เป็นท่านอ๋อง ข้าก็อยากเป็นอยู่ 2
“พวกท่านก็ร่วมโต๊ะกับครอบครัวข้าด้วยสิ” สามเหยื่อภายใต้การจับจ้องของมหาเสนาบดีราชอาณาจักรเป่ยฉินถึงกลับร้อน ๆ หนาว ๆ“เอ่อ…”“ไม่ต้องเกรงใจ” ...พวกข้าเกร็งใจ และเกร็งไปทั้งตัวแล้วต่างหาก สายตาสามคู่โต้ตอบกันไปมาผลักให้ใครสักคนตอบปฏิเสธ ในที่สุดดวงตาดุดันแฝงการบังคับ ก็แผ่รัศมีห้ามปฏิเสธจากตัวเสนาบดีใหญ่พวกเขาได้แต่พยักหน้าตกลงอย่างหารอดให้กับตัวเอง ตอบตกลงอย่างช่วยไม่ได้ “ขอรับ”จูเหวินฟงต้องการจับข้อพิรุธ จึงชวนคนร่วมโต๊ะอาหารเพิ่ม เขาเห็นว่าได้เวลาแล้ว จึงให้ทุกคนลงมือ “ทานกันเถอะเฟยเฟย”“ค่ะท่านพี่”“คุณชายซีเจ๋อ บุตรชายข้าเส้าหยางที่ผ่านมาคงรบกวนท่านไม่น้อย” ท่านอัครเสนาบดีเริ่มกระบวนการซักฟอกบนโต๊ะอาหาร“ไม่ ๆ ไม่รบกวนเลย คุณชายใหญ่เส้าหยางเป็นคนสำคัญของสมาคมเหวินชา และเปรียบเสมือนน้องชายคนหนึ่งของข้า ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องรบกวนอันใด” กู้ซีเจ๋อเงยหน้าขึ้นมาคีบเนื้อไก่ผัดพริก ก็ตกเป็นเป้าหมายในการสนทนาร่วมโต๊ะอาหาร กลืนน้ำลายดังกึก รีบตอบกลับไป เขาเริ่มรู้สึกว่าอาหารมื้อนี้รสชาติเผ็ดร้อนเกินไปแล้ว เขารู้ว่าอดีตชินอ๋องแห่งซีเว่ยถูกกบฏลอบโจมตีจนหายสาบสูญไม่ทราบเป็นตาย คนผู้นี
Last Updated : 2025-03-13ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 124 ให้เป็นท่านอ๋อง ข้าก็อยากเป็นอยู่ 3
“ขอรับเกอ” เฉิงเยว่ตอบ เขาเดินตามพี่ชายมาอย่างเบลอ ๆ นั่งฟังพี่ชายสั่งการอย่างมึน ๆ แล้วเดินกลับไปนอนอย่างงง ๆ เขาครุ่นคิดแล้วคิดอีกเหมือนพี่ชายจะชอบเรื่องที่เกิดขึ้นมาก ชอบความโกลาหลมาก เล่นได้อย่างสนุกมาก รับมือได้อย่างหมดจนมาก แต่เขาเห็นตรงไหนที่ผิดปกติกันนะ?เยี่ยหยางส่งน้องชายที่น่ารักเข้านอนเรียบร้อย ก็ไปตามคนมาเพิ่ม ตามคนมาเล่นอีกคนด้วย ตัวบัดซบแห่งราชอาณาจักรซีเว่ยร่ายเวทหายตัว ไปปรากฏตัวที่ห้องพักเทียนถูหวู่ของตัวเอง“กลับมาหาเพื่อนได้แล้วหรือท่านอ๋องรูปงาม?” หวงฉีเจิ้งที่กำลังทำงานหาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องด้วยการขายข่าวในเทียนถูหวู่ เห็นเพื่อนที่หายหน้าหายตาไปสองวันปรากฏตัวตรงหน้า เขาถอนจิตที่ไปสืบส่องหาข่าว จากห้องพักห้องหนึ่งกลับมาทันทีที่รู้สึกว่าท่านอ๋องคนดังกลับมาแล้ว“เจ้ามันโรคจิตฉีเจิ้ง ชอบส่องชาวบ้านชาวช่องอยู่ได้” เยี่ยหยางเหน็บเพื่อนที่ชอบแอบไปดูพฤติกรรมผู้คน ไปขายเป็นข่าว ยิ่งใกล้วันงานประลองลูกค้ายิ่งชุกชุม เพราะศิษย์แต่ละคนต้องการจะล้วงลึกรู้จริงว่าคู่แข่งมีพัฒนาการใดเพิ่มขึ้นบ้าง ดังนั้นช่วงนี้เลยมีงานให้พ่อคุณรับเงินรับทองไม่ขาดสาย“ทำไงได้ ข้ามันคนจนต้องห
Last Updated : 2025-03-13
Latest chapter
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 147 เบิกเนตร…
“ข้าขอสาบานด้วยชีวิตและวิญญาณ!!!”“ดี”สมาชิกเหวินชาตอบอย่างไม่ต้องคิดทบทวนสิ่งใด ทุกวันนี้พวกเขาก็ยึดมั่นในสิ่งที่นายท่านให้พวกเขาสาบานอยู่แล้ว มันไม่ได้เป็นคำขอที่ทำให้ลำบากใจแม้แต่น้อย ทุกคนยิ้มแก้มปริ “ในเมื่อตกลงกันได้แล้ว พวกเจ้าไปจัดการงานให้เสร็จเรียบร้อย คืนนี้มาเจอกันที่ลานกว้าง หน้าบ้านเซ่อหลางละกัน” เยี่ยหยางไล่ลูกน้องมากมายก่ายกองที่อัดเข้ามาในห้องเล็ก ๆ นี้ “ขอรับ” ทุกคนตอบรับ เดินกระฉับกระเฉงออกจากห้องคุณชายซีเจ๋อด้วยสีหน้ายินดีปรีดา “อาหยาง คิดดีแล้วหรือ?” “พวกเขาซื่อสัตย์ภักดี ข้ามอบกำลังให้ ถือว่าเป็นก
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 146 ปลุกวิถียุทธ 2
“ชิ! งั้นข้าแทะโลมอีกคนก็ได้” หูลี่เซียนเองก็ไม่ได้อยากเป็นพี่สะใภ้สหายให้เหนื่อยยาก แค่ฐานะน้องสะใภ้ที่จองไว้ก็เพียงพอแล้ว “อืม? ทำไมเจ้าไม่หาคนที่แข็งแรงสมบุกสมบันกว่านี้มาช่วยงาน คุณชายผู้นี้ดูอ่อนปวกเปียกไปหน่อย” โจวจี้ไหลยิ้มค้างถึงเอ่ยอะไรไม่ออก เขาถูกแม่นางหูลวนลามทางสายตาส่องผ่านไปทั่วร่าง จนรู้สึกใจไม่ค่อยดี เขาเป็นคนรูปร่างหน้าตาธรรมดาออกจะผอมไปหน่อย แต่ก็ไม่ขี้ก้างอัปลักษณ์ ถูกวิพากษ์วิจารณ์รูปลักษณ์ตรง ๆ รู้สึกหดหู่ไม่น้อย จากที่หลงเสน่ห์จิ้งจอกเก้าหาง กลับถูกฝีปากของแม่นางหักล้างกับจนแทบหมดสิ้น คนงามไม่สามารถดูได้จากภายนอกนายท่านเป็นเช่นไร สหายท่านก็เป็นเช่นนั้นสินะขอรับ...&nbs
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 145 ปลุกวิถียุทธ 1
ในห้องทำงานใหญ่สาขาทำการหลักของสมาคมการค้าเหวินชา กู้ซีเจ๋อ รองประธานสมาคมการค้านั่งตรวจเอกสารมากมายก่ายกองจำนวนไม่น้อยไปกว่าฎีกาฮ่องเต้ฮัดเช้ย!“คุณชายซีเจ๋อไม่สบายหรือขอรับ?”“ไม่นะ คัดจมูกน่ะ” กู้ซีเจ๋อก้มหน้าอ่านบัญชีการเงินของสาขาย่อย “จี้ไหล ข่าวที่ให้ไปสืบได้เรื่องมาหรือยัง”“ยังเลยขอรับ” โจวจี้ไหลผู้ช่วยคนสนิทของรองประธานสมาคมการค้าเหวินชาตอบ “ตอนนี้สายข่าวกำลังรวบรวมข่าวจากจวนต่าง ๆ ในราชอาณาจักรเป่ยฉิน คาดว่าพรุ่งนี้คงมีความคืบหน้า”“ดี อาหยางรีบเร่งเรื่องนี้ เจ้าสั่งการให้คนของเราใส่ใจเร่งมือหน่อย” กู้ซีเจ๋อพยักหน้ารับรู้ “หากน้องข้าลงมือเอง ข้าไม่อยากจะคิด…”“พี่ไม่อยากจะคิดอะไรหรือ?” “เฮ้ย!” โจวจี้ไหลสะดุ้งตกใจตัวโยน จนโยนรายงานในมือทิ้ง&nb
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 144 ข้าคิดจะฝึกปราณยุทธ 2
จู่ ๆ เยี่ยหยางก็โพล่งขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยกลางมื้ออาหารเที่ยง“เหล่าหยางจู่ ๆ คิดทำอะไรล่ะ” หวงฉีเจิ้งถามเพื่อนกลับ เพราะเขารู้ว่าคุณชายอยู่ที่นี่มานับสิบปี ไม่เห็นจะสนใจที่จะฝึกพลังของนี้ แต่อยู่ ๆ กลับคิดจะฝึกปราณยุทธเขารู้สึกว่าตัวเอง และเยี่ยหยางเริ่มชินกับการใช้ชีวิตที่นี่ คำพูดคำจาก็เหมือนคนที่นี่เข้าทุกวัน เมื่อก่อนที่เขาตกอยู่ในฐานะทาส หวงฉีเจิ้งไม่มีโอกาสได้ฝึกฝนเพราะฐานะที่ต่ำต้อย เขาเองก็อยากกลับระนาบมนตราแทบทุกเวลา แต่นั้นใช่ว่าจะน่าอยู่หากพวกเขาคิดจะอยู่ที่นี่ระยะยาวการฝึกปราณยุทธก็ไม่เสียหาย พลังมีมากขึ้น ก็ไม่น่ารังเกียจ“เฉิงเยว่ฝึกปราณยุทธ พร้อมกับพลังเวท ข้ากลัวน้องจะเกิดปัญหากับพลังที่ต่างกัน แล้วจะช่วยเหลือไม่ทัน”เยี่ยหยางครุ่นคิดเรื่องนี้ตั้งแต่เขาเริ่มฝึกเวทมนตร์ให้เฉิงเยว่ ตัวเขาเองเคยฝึกมันเมื่อหลายปีก่อน แต่เพราะแก่นเวทเสียหาย ทำให้ร่างกายไม่อาจรับพลังที่ต่างกันได้ตอนนี้เขาสามารถฝึกปราณยุทธได้ แต่ไม่ใส่ใจที่จะฝึกฝนเอง เพื่อเฉิงเยว่แล้ว เขาก็พร้อมเดินเคียงข้างการเติบโตของน้อง
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 143 ข้าคิดจะฝึกปราณยุทธ 1
หลังจากส่งสองสามีภรรยากลับราชอาณาจักรเป่ยฉิน สองพี่น้องสกุลจูและหนึ่งสหายกลับเทียนถูหวู่ ดีที่ช่วงสัปดาห์นี้ไม่มีการเรียนการสอนเกิดขึ้น บรรดาอาจารย์ต่างให้ศิษย์เก็บตัวฝึกฝนด้วยตัวเอง คนสามคนหายเงียบไปจึงไม่มีผู้ใดสงสัยเยี่ยหยางแวะส่งเฉิงเยว่ที่หมู่ตึกไท่ตง ก่อนไปยังแนะนำการฝึกจอมเวทอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง“ตี้ตี เจ้าต้องฝึกทั้งปราณยุทธ และเวทมนตร์ มันอาจจะยากและเหนื่อย จำไว้ไม่ต้องรีบร้อน ขอแค่เสี่ยวเฉิงฝึกอย่างสม่ำเสมอก็เก่งขึ้นได้รู้มั้ย”พี่ชายใส่ใจคนเป็นน้องมาก ทั้งสอน แนะนำ เตือน และเอ่ยให้กำลังใจ“แล้วอย่าใช้เวทมนตร์ให้ใครเห็น ให้มันเป็นไพ่ลับของเจ้ายามคับขัน”“ขอรับพี่” คนเป็นน้องก็พยักหน้ารับคำ เชื่อฟังพี่ชายคนใหม่ผู้เก่งกาจของตัวเองหลายวันมานี้มีเรื่องราวเหตุการณ์มากมายที่เกิดขึ้น ทำให้เยี่ยหยางไม่ได้คิดทบทวนเงียบ ๆ อยู่คนเดียว สิ่งที่เขากังวลเป็นสิบ ๆ ปีตั้งแต่ที่มามิติใบนี้ คือ บิดามารดาเมื่อพบเจอพวกท่านแล้ว ก็เหมือนชีวิตได้เกิดใหม่จริง ๆ อีกครั้ง แถมเขายังได้น้องชายสำเร็จรูปมาอีกหนึ่
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 142 ชินอ๋องเป็นผู้ว่าจ้างสังหารจูเฉิงเยว่? 3
เช้าวันรุ่งที่สดใสยามเฉิน[1]หลังมื้ออาหารเช้าที่ทานร่วมกันของคนในครอบครัวสกุลจู สองสามีภรรยาก็เตรียมตัวจะออกเดินทางรถม้า ข้าวของพร้อมเสร็จสรรพ รวมไปถึงหยูกยาสมุนไพรแปลกตา ที่บุตรชายคนโตจัดเตรียมไว้ให้หนึ่งคันรถท้ายขบวน และยังกระชับกับชางเหอบ่าวรับใช้คนสนิทหลายครั้ง ถึงคุณสมบัติและวิธีการใช้งานอย่างละเอียดเกือบครึ่งชั่วยามครอบครัวที่แตกแยกกระจัดกระจายได้เดินเที่ยวเล่นร่วมมื้ออาหารกันอย่างมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในช่วงเป็นสามวันที่ผ่านมา รอยร้าวที่ห่างเหินของเยี่ยหยางและบิดาที่เกิดขึ้นตั้งแต่ชีวิตก่อนดูเหมือนจะสมานกัน สนิทสนมยิ่งกว่าเก่าเวลาที่ได้อยู่ร่วมกันจบลงไปอย่างรวดเร็ว เพราะจูเหวินฟงต้องรีบกลับไปทำงานที่ตัวเองหนีลาพักร้อนมาไม่บอกกล่าวเจ้านายเจ้าเหนือหัว ถ้าเขาอยู่เที่ยวเล่นพักผ่อนนานกว่านี้ ฮ่องเต้ราชอาณาจักรเป่ยฉินที่เคารพคงยื่นฎีกาลาออกจากการเป็นโอรสสวรรค์จนหาตัวไม่พบ เช่นนั้นแล้วความซวยคงมาเยือนถึงหน้าจวนตระกูลจูเยี่ยหยางให้คนของเหวินชาติดตามบิดามารดาไปอย่างเปิดเผยเพียงสองสามคน แต่ให้กลุ่มกิเลนคลั่งหนึ่งหน่วยต
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 141 ชินอ๋องเป็นผู้ว่าจ้างสังหารจูเฉิงเยว่? 2
อ่าห์…เกอไม่ได้เห็นไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น“แต่ดูเหมือนเจ้าจะได้ค่าจ้างไม่ครบนะ เยี่ยหยางเจ้าลืมให้เงินพิเศษพวกมันน่ะ”หวงฉีเจิ้งพูดกับพวกมือสังหาร ก่อนหันไปตบบ่าบอกเพื่อนที่กำลังคำนวณค่าตอบแทนพิเศษให้สี่มือสังหาร ที่ไม่รู้ว่าหายนะอยู่บนเงาหัวตัวเองแล้วเยี่ยหยางยืนตรงหน้าคนสี่คนอย่างใจเย็น มุมปากระบายยิ้มกว้าง“ข้ายังไม่ได้จ่ายรางวัลพิเศษให้พวกเจ้าเลย...”หน้ากากสีดำบนใบหน้าของประธานสมาคมเหวินชาถูกถอดออกโดยเจ้าตัวเอง เส้นผมสีเงินปลิวไปตามสายลมยามค่ำคืน ใบหน้าของชินอ๋องที่พวกมันแอบอ้างยืนอยู่เบื้องหน้าแล้วมือสังหารจากราชอาณาจักรซีเว่ยย่อมจำได้แน่นอนว่าชินอ๋องหน้าตาเป็นเช่นไรในกลุ่มมือสังหารในวงการมืด ต่างรู้จักหน้าค่าตาของอ๋องกินเมืองผู้นี้เป็นอย่างดี เพราะถูกนำมาเป็นเรื่องสนุกในวงเหล้าอยู่เสมอ และคนตรงหน้าพวกมันไม่ผิดตัวแน่ว่าเป็นชินอ๋องบัดซบผู้นั้นแต่ฝีมือกับข่าวลือที่ได้สัมผัส กลับไม่มีส่วนไหนตรงกันเลยคนไร้ค่าที่พวกมันดูถูกอย่างสนุกปากกลับเป็นถึงประธานสมาคมการค้าผู้ลึกลับ
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 140 ชินอ๋องเป็นผู้ว่าจ้างสังหารจูเฉิงเยว่? 1
ซีเจ๋อรายงานข้อมูลที่ได้จากปากมือสังหาร เขาแอบไว้อาลัยให้นักฆ่าจากราชอาณาจักรซีเว่ยล่วงหน้า แล้วถอยหลังไปไกล ๆ ยืนดูอยู่ห่าง ๆสีหน้าของอาหยาง… ช่างน่ากลัวเกินไปแล้วชินอ๋องผู้ว่าจ้างฆ่าน้องชายสุดที่รัก ควงไม้กายสิทธิ์อยู่ในมือ ยิ้มเหี้ยมเกรียมให้กลุ่มมือสังหารจากราชอาณาจักรซีเว่ย สายตาลับคมปลาบดุจดั่งมีดดาบลับคมเตรียมพร้อมใช้งานอ่าห์…ดี ๆ ดีมากจริง ๆ เยี่ยมมากจริง ๆ…เยี่ยหยางสูดลมหายใจระงับอารมณ์หวงฉีเจิ้งส่ายหัวเบา ๆ แอบสมเพชเวทนานักฆ่าผู้ไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง พวกมันต้องโดนสหายรักจัดหนัก จนเสียใจที่รับงานนี้แน่เยี่ยหยางหลับตาลง พยายามควบคุมเวทมนตร์ที่พลุ่งพล่านในร่างกาย เขาเป็นคนที่ถือว่ามีเมตตาปรานีในระดับหนึ่ง หากผู้ใดมาแตะเกล็ดย้อนของเขา ถือว่าพวกมันชิงตำแหน่งไปเยือนปรล่วงหน้าดีที่ครั้งนี้ เขาปกป้องน้องได้ไม่อย่างงั้น…ชาตินี้ภพนี้ แผ่นดินนี้คงมีจอมมารเพิ่มอีกหนึ่ง เขาจะจองล้างจองผลาญพวกมันทุกตัวไม่จบไม่สิ้นคนที่มาดูเรื่องสนุก รู้สึกว่ามันไม่ค่อยสนุกแล้ว ส่งกระแสจิตไปเตือนสต
ท่านอ๋องบัดซบ!!! เล่ม 2 บทที่ 139 สมาคมการค้าเหวินชา 3
เยี่ยหยางก้าวพลิกตัวหลบมือสาวงามทั้งหลายอย่างพลิ้วไหว ยืนมองสหายผู้โสดสนิทไร้สตรีคู่ครอง ว่าเจ้าตัวจะตอบสาวงามเช่นไร โดยไม่ช่วยเหลืออะไรกับกู้ซีเจ๋อที่มีลูกเล่นวิธีรับมือแพรวพราวไม่ต่างกัน“กูเหนียงท่านนี้ ข้าต้องขออภัยท่านแล้ว ข้ากำลังเดินทางไปบ้านคู่หมั้นตัวน้อย ที่อยู่ข้างข้าเป็นพี่ชายนาง ข้าถูกพามาลองใจแล้ว ต้องเสียมารยาทกูเหนียงข้าขอตัวก่อน”หวงฉีเจิ้งมึนด้วยกลิ่นหอมฉุน รีบบอกปัดปฏิเสธสาวด้วยสีหน้าคุณธรรมของบุรุษที่เปี่ยมล้นคุณธรรม ถอนตัวออกจากอุ้งมือแม่เล้า รีบจ้ำอ้าวเหมือนคนหนีเจ้าหนี้ ไม่สนเพื่อนร่วมเดินเที่ยวอีกสองคน เรียกเสียงหัวเราะดังของคนแกล้งเพื่อนไล่หลังไป“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ...คุณชายหวง ๆ ต่อให้ข้าเหล่าหยางมีน้องสาว เจ้าอย่าหวังจะแอ้มน้องข้าเด็ดขาด”เยี่ยหยางผู้ชอบกลั่นแกล้งผู้อื่นไม่เว้นเพื่อนฝูง เดินตามสหายซี้เที่ยวต่อ หารู้ไม่ว่าในภายภาคหน้าเขาจะถูกเอาคืน และยอมให้จำใจเอาคืนด้วยความเต็มใจ จนหวนกลับมาคิดถึงคำพูดวันนี้ ว่าตัวเองไม่น่าเดินมาโฉบแถวนี้ ไม่น่ากลั่นแกล้งสหายเช่นนี้สามหนุ่มสามเอกลักษณ์เรียกสายตาของผู้ค
