Share

บทที่ 95

“ช่วยข้าด้วย!”

“แม่นางอวิ๋น เจ้าไม่ช่วยข้า คิดว่าโจรป่าพวกนี้จะปล่อยพวกเจ้าหรือ?”

“ทุกคนจะตายกันหมด!”

อวิ๋นฝูหลิงตะโกนสุดเสียง ทำให้คนหมู่บ้านหลิงซานที่กำลังพักผ่อนในห้องตกใจ

มีคนออกมาตรวจดู หลังจากเห็นอวิ๋นซานหูก็ตกใจยกใหญ่ พร้อมกับโพล่งออกจากปาก “แม่นางซานหู เจ้าไปก่อนแล้วไม่ใช่หรือ มาอยู่นี่ได้อย่างไร?”

กลุ่มคนที่จับอวิ๋นซานหู มองพวกอวิ๋นฝูหลิงด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปฉับพลัน

คราวนี้พวกเขารู้แล้ว อวิ๋นซานหูกับพวกอวิ๋นฝูหลิงรู้จักกัน

เช่นนั้นคำพูดที่พวกเขาแต่งขึ้นเมื่อครู่ก็ดูน่าขำมากแล้ว!

สำหรับอวิ๋นซานหู นางยังจะมีเวลาอะไรไปสนใจบุญคุณความแค้นระหว่างนางกับอวิ๋นฝูหลิง การเอาชีวิตรอดจึงจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้

แม้กระทั่งเพื่อความอยู่รอด นางยอมก้มหัวขอความช่วยเหลือจากอวิ๋นฝูหลิง

ทว่าอวิ๋นฝูหลิงกลับกำลังด่าอวิ๋นซานหูที่โง่เขลาคนนี้อย่างบ้าคลั่ง

การกระทำทั้งหมดนี้ของนาง ทำให้แผนนิ่งสยบความเคลื่อนไหวของอวิ๋นฝูหลิงพังไม่เป็นท่า

และลากพวกเขาทั้งหมดเข้าไปในเหวที่อันตรายโดยตรง

ชั่วขณะที่ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน โดยรอบเงียบสงัด มีเพียงเสียงตะโกนของอวิ๋นซานหู

พลัน ‘ซานจื่อ’ ชายที่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status