เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 296
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 297
เธออยากจะลุกขึ้นนั่ง ซือเย่เจ๋วรีบประคองเธอขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความเป็นห่วง: "เซิงเซิง ตอนนี้เธอรู้สึกอย่างไรบ้าง?"เจียงเซิงมองดูซือเย่เจ๋ว อาจเป็นเพราะชายหนุ่มไม่ได้หลับสองวัน ใบหน้าอ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัด แม้แต่หนวดเคราก็งอกออกมาเยอะแล้วแต่ต่อให้สภาพดูแย่ แต่ก็ไม่ส่งผลกระทบต่อหน้าตาของเขา"ดีขึ้นเยอะแล้ว ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรที่ไม่สบายตัว" เจียงเซิงดึงสายตากลับ พูดอีกอย่างเธอรู้สึกเหมือนตัวเองแค่หลับไปจริง ๆเธอนึกอะไรขึ้นมาได้ก็ถามอีก: "อ่อใช่ คะแนนการประเมินผลของฉัน......""ตอนนี้เธอยังสนใจคะแนนอีก?" ซือเย่เจ๋วขมวดคิ้ว ข่มเสียงต่ำและใช้น้ำเสียงเหมือนอบรมสั่งสอนลูกพูดขึ้น: "คะแนนสำคัญกว่าชีวิตของเธอเหรอ?""ดูท่าฉันต้องลงโทษคนที่ประเมินผลพวกนั้นหน่อยแล้ว แม้แต่การมาตรการป้องกันแค่นี้ก็ทำได้ไม่ดี"เมื่อเห็นซือเย่เจ๋วลุกขึ้น เจียงเซิงก็ยื่นมือออกไปดึงแขนเสื้อของเขาไว้ไม่ยอมปล่อย: "นั่งลง ห้ามไปนะ"สายตาของซือเย่เจ๋วตกไปที่ใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์อย่างเห็นได้ชัดของเธอ ทั้ง ๆ ที่มีท่าทางอ่อนข้ออยากจะออดอ้อนเขา จึงเริ่มภูมิใจขึ้นมา"งั้นเธอขอร้องฉัน?" ไม่รู้ทำไม ซือเย่เจ๋วอยากจ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 298
ไม่รู้ว่าทำไม เธอรู้สึกมีลางสังหรณ์บางอย่าง วั่งฉีอาจจะถูกใส่ความแล้ว คนที่ใส่ความให้วั่งฉีก็เพียงเพราะรู้ถึงความแค้นส่วนตัวของตัวเองกับวั่งฉี......ในตอนที่เธอครุ่นคิดอย่างเหม่อลอย ไม่ได้สังเกตเห็นคนที่ปรากฏตัวที่หน้าประตู: "พี่เจียงเซิง"เจียงเซิงค่อย ๆ หลุดจากภวังค์ เป็นติงเมิ่งหลานติงเมิ่งหลานเดินเข้ามาด้วยความไม่สบายใจ มือซ้ายกุมมือขวาเอาไว้แน่น "พี่เจียงเซิง พี่ฟื้นขึ้นมาได้ดีมากจริง ๆ เรื่องก่อนหน้านี้ขอโทษเป็นอย่างมาก ฉันรู้ว่าพี่ไม่มีทางให้อภัยฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้หวังว่าพี่จะให้อภัยฉัน ฉันแค่อยากจะขอโทษพี่ก็เท่านั้น......""ฉันรู้ เป็นฉันที่ไม่ได้เลือกที่จะเชื่อพี่ แต่กลับเชื่อคำพูดเหล่านั้นของวั่งฉี ดังนั้นจึงเข้าใจพี่ผิด อันที่จริงฉันก็คิดว่าพี่ไม่ได้เห็นฉันเป็นเพื่อนที่แท้จริง คิดไม่ถึงว่าตัวเองคิดผิดไป ขอโทษด้วย วันนั้นพี่คงผิดหวังมากใช่ไหม?"เธอไม่ได้เลือกที่จะยืนข้างเจียงเซิง และก็ไม่ได้เลือกที่จะเชื่อเจียงเซิง มองดูเธอถูกคนพูดฉีกหน้า ไม่ได้พูดช่วยเธอแม้แต่ประโยคเดียวและในอดีตเจียงเซิงยังช่วยตัวเองตบวั่งฉี ข่มขู่พวกวั่งฉี เมื่อนึกถึงเรื่องพวกนี้ ติงเมิ่งหลานตาแดงก่
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 299
“คิดอะไร” เจียงเซิงลดเปลือกตาลงความอ่อนโยนบนใบหน้าของซือเย่เจ๋วติดผนึกในดวงตาและมุมปากยกขึ้นเล็กน้อย: "คิดว่าถ้าเธอตื่นมา ไม่ว่าคะแนนจะตรงตามข้อกำหนดของคุณปู่หรือไม่ ฉันก็จะจับเธอไปจดทะเบียนสมรสทันที"เขาไม่อยากรออีกต่อไปแล้วเขาอยากให้เธอกลายมาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของตัวเอง อยากให้ชื่อของเธอตั้งอยู่บนช่องที่เขียนว่าคู่สมรสของตัวเองเดี๋ยวนี้เลยเจียงเซิง ไม่คาดคิดว่าจู่ๆ เขาจะพูดแบบนี้ แต่เธอรู้ว่าเขาดูแลเธอตลอดสองวันที่ผ่านมา โดยเป็นห่วงตัวเอง หากเธอต้องการแต่งงานกับเขาจริงๆ...ไม่ใช่ว่าเธอรับไม่ได้แต่เมื่อนึกอะไรขึ้นได้เจียงเซิงก็ผลักเขาออกเบา ๆซือเย่เจ๋วเห็นเธอขมวดคิ้ว ไม่พูดไม่จา เขาจึงถามด้วยความหงุดหงิดใจ: "เธอไม่ยินยอมเหรอ?""ฉันไม่ได้พูดว่าไม่ยินยอม......""งั้นเธอยินยอมแล้ว?" ซือเย่เจ๋วกอดเธอไว้อีกครั้ง รอยยิ้มที่อยู่ในดวงตาสั่นคลอนเจียงเซิงพึมพำตอบกลับ: "ซือเย่เจ๋ว ไม่ว่าอย่างไร ฉันรับปากท่านผู้เฒ่าแล้ว ถ้าหากฉันคะแนนไม่ผ่านเกณฑ์แล้วแต่งงานกับคุณ งั้นต่อไปฉันอยู่ต่อหน้าท่านผู้เฒ่าจะไม่เป็นคนที่พูดจาไม่น่าเชื่อถือหรอกเหรอ?""อีกอย่าง เบื้องหลังตระกูลของ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 300
เมื่อฟังซือเย่เจ๋วพูดถึงประวัติที่เกี่ยวข้องกับตระกูลซือในอดีต เจียงเซิงไม่ได้สะเทือนใจแต่เหมือนกับรับรู้เรื่องอะไรที่สุดยอดเป็นอย่างมากซือเย่เจ๋วจับเอวของเธอแล้วอุ้มเธอขึ้นมา ให้เธอนั่งบนตักของตัวเอง: "เซิงเซิง ตอนนี้ฉันพูดกับเธออย่างเปิดเผยไปหมดแล้ว ดังนั้นเธอก็รู้แล้วว่าทำไมปู่ของฉันถึงให้ซูหลิงโหรวอยู่ข้างกาย ให้ความสำคัญกับเธอ เพราะว่าปู่ย่าของซูหลิงโหรวมีบุญคุญเลี้ยงดูต่อปู่ของฉัน"เจียงเซิงเม้มปาก ไม่พูดจาซือเย่เจ๋วจับมือของเธอมาวางไว้ที่หน้าอกของตัวเองที่ขยับเขยื้อน: "ฉันสัญญากับเธอ หนึ่งวันที่มีฉันอยู่ฉันจะไม่ยอมให้เธอได้รับความไม่ชอบธรรมใด ๆ ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นคุณปู่ หรือว่าซูหลิงโหรวหรือเป็นคนอื่น ใครกล้ากลั่นแกล้งเธอ นั่นก็กำลังหาเรื่องฉันอยู่""ต่อให้ฉันต้องตาย""ถ้าหากฉันซือเย่เจ๋วทำไม่ได้ หรือทำผิดต่อเธอ ฉันต้องไม่ได้ตายดี"ทันใดนั้น เจียงเซิงประหลาดใจมองดูซือเย่เจ๋วที่สาบานด้วยสีหน้าที่แน่วแน่ เธอพูดโพล่งออกมาโดยที่ปากไม่ตรงกับใจ: "พญายมไม่ได้อยากได้ชีวิตของนายหรอก"ซือเย่เจ๋วใช้ปลายนิ้วแตะริมฝีปากของเธอ: "ต่อจากนี้ไป ชีวิตของฉันก็เป็นของเธอแล้ว ไม่มีใครสาม
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 301
สายลมพัดมาเล็กน้อย และคำพูดนั้นของเจียงเซิงก็เหมือนกับแผ่ซ่านและดังก้องอยู่ในอากาศใบหน้าของซูหลิงโหรวแอบแข็งทื่อ ลางสังหรณ์ของผู้หญิงแม่นมาก เธอฟังความหมายของเจียงเซิงออกเห็นได้ชัดว่าเธอจะไม่ยอมปล่อยเย่เจ๋วนังสารเลวคนนี้ปล่อยไปตามน้ำ เหยียบหัวของเธอประกาศความเป็นเจ้าของแล้ว?"คุณหนูซู สีหน้าของคุณแย่มากเลยนะคะ ไม่เป็นไรใช่ไหม?" เจียงเซิงแสร้งทำเป็นมองไม่ทะลุซูหลิงโหรวยิ้มด้วยสีหน้านิ่งเฉย: "ในเมื่อคุณเจียงหวงแหนความสัมพันธ์ของคุณกับเย่เจ๋วขนาดนี้ งั้นฉันก็หวังว่าคุณเจียงจะยึดมั่นมันไว้ให้ดี ๆ นะคะ""คุณหนูซูวางใจได้ค่ะ ในเมื่อฉันไม่มีทางให้โอกาศผู้หญิงคนอื่นแน่นอน"ผู้หญิงคนอื่นๆ รวมทั้งเธอซูหลิงโหรวเจียงเซิงเดินผ่านซูหลิงโหรวและจากไป ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อเห็นสีหน้าของซูหลิงโหรว ในใจของเธอก็รู้สึกสะใจซูหลิงโหรวสีหน้าเย็นชา เปลี่ยนไปแย่มากในพริบตาผู้หญิงสารเลวคนนี้โชคดีมากจริง ๆ งูพิษกัดไม่ตาย ถึงว่าวั่งฉีไอ้คนที่ใช้การไม่ได้จะพ่ายแพ้ในมือของเธอ แต่อาศัยเธอก็อยากจะข่มขู่ให้ตัวเองล้มเลิกความคิดที่มีต่อเย่เจ๋วเหรอ?เธอล้วงโทรศัพท์ออกมากดส่งข้อความ[ไปสืบเรื่องของตระกูลเจีย
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 302
ที่แท้นางฟ้าไม่ยอมรับตัวเอง เป็นเพราะเธอเป็นของท่านเจ๋วตั้งนานแล้ว และก็มีลูกแล้วจริง ๆเป็นอย่างที่คิดเขาแพ้ในการลำดับการออกสนามณ ถนนใต้ดินของตลาดมืดผู้หญิงสวมถุงน่องตาข่ายผมสีแดงคล้องแขนของผู้ชายเดินออกจากศูนย์อาบน้ำ ก่อนที่จะส่งผุ้ชายกลับไปก็ยังไม่ลืมที่จะออดอ้อน: "พี่เหลียง มาบ่อย ๆนะคะ ฉันจะคิดถึงพี่นะ"ผู้หญิงผมแดงกำลังจะเข้าไปในบ้าน แต่เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมหน้ากากและสวมเสื้อผ้าที่ไม่ธรรมดาเดินมาพร้อมกับชายสองคนเธอจ้องมองผู้หญิงที่สวมหน้ากากและพูดหยอกล้อ: "ขอโทษด้วยนะ ที่นี่ไม่รับแขกผู้หญิง พี่ชายสองคนข้างหลังคุณยังพอได้"หญิงสวมหน้ากากเหลือบมองชายที่อยู่ข้างหลังเธอ ชายที่อยู่ข้างหลังเธอหยิบเงินสดจำนวนมากออกมายัดไว้ในมือของหญิงผมแดงแล้วถามว่า "ที่นี่มีผู้หญิงที่ชื่อเจียงเวยไหม"หญิงผมแดงนับเงินอย่างกระตือรือร้น ห้าแสนบาทเต็ม ๆ เทียบกับเงินเดือนครึ่งปีของเธอเลย!เห็นพวกเขามาหาเจียงเวย ผู้หญิงผมแดงเผยรอยยิ้มเป็นมิตรออกมา: "มีมีมี เจียงเวยที่พวกคุณพูดถึง เพิ่งมาได้ไม่ถึงหนึ่งเดือน ฉันจะพาเถ้าแก่ทุกท่านไปพบเธอค่ะ!"ไม่รู้ว่าคนเหล่านี้มาหาเจียงเวยทำไม แต่ผู้หญิงผมแดงได้
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 303
**เจียงเซิงเก็บกระเป๋าออกจากค่ายฝึก รถของซือเย่เจ๋วกำลังรออยู่ที่ชั้นล่างอยู่แล้วหลัวหยิงเข้ามาบอกลาเธอและจับมือเธอเอาไว้: "พี่สะใภ้ อีกไม่นานรอวันหยุด ฉันไปเที่ยวเล่นหาพี่ได้ไหม?"เจียงเซิงยิ้มบาง: "ได้แน่นอน ยินดีต้อนรับเสมอ"ตอนที่ออกจากค่ายฝึก เธอกวาดตามองสนามฝึกที่กว้างใหญ่ สุดท้ายก็หันหน้ากลับแล้วขึ้นไปนั่งบนรถซือเย่เจ๋วเห็นเธอมองไปข้างนอกหน้าต่าง นิ้วมือเกี่ยวไรผมของเธอ: "ทำใจไม่ได้?"เจียงเซิงดึงสายตากลับ ค่อย ๆ หันไปมองเขา: " ซือเย่เจ๋ว คุณช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?"ซือเย่เจ๋วหยุดนิ่ง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอขอความช่วยเหลือจากเขา: "อืม เธอว่ามาสิ"“เหอหลงหลงมีความสามารถที่ดีในทุกด้าน และเธอก็ยอมทิ้งผลการประเมินเพราะฉัน ดังนั้นคุณดูสิว่า…”"อยากให้ฉันเสนอเธอ?"ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลง ผู้หญิงคนนี้คิดถึงแต่คนอื่น ตอนนั้นแขนของเธอบาดเจ็บได้อย่างไรลืมไปแล้วเหรอ?เจียงเซิงกอดอกแล้วเบือนหน้าหนี: "ถ้าคุณช่วยฉันในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ นี้ไม่ได้ คุณจะให้ฉันเชื่อได้อย่างไรว่าคุณจริงใจกับฉัน?"เหอหลงหลงมีประสบการณ์ที่ดี ความสามารถก็โดดเด่น ถ้าหากซือเย่เจ๋วสนับสนุนเธอ ให้โอกาสพัฒนาที่ดีกั
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 304
เจียงเซิง: "..."พ่อบุญธรรมนักแสดงชายยอดเยี่ยม?ลูกตัวน้อยสองคนนี้ประจบประแจงเก่งจริง ๆซือเย่เจ๋วเดินไปตรงหน้าพ่อบ้านเฉิน พ่อบ้านเฉินพยักหน้าเล็กน้อย: "ท่านเจ๋ว ท่านผู้เฒ่ารออยู่ในห้องหนังสือนานแล้วครับ""อืม" ซือเย่เจ๋วพยักหน้าและพูดกับเขา "คุณพาเด็ก ๆ ไปเล่นที่ชั้นล่างก่อน"เจียงเซิงค่อย ๆ ยืนขึ้น ให้เด็กสามคนไปเล่นกันเองก่อน จากนั้นซือเย่เจ๋วจับมือของเธอเดินเข้าไปในคฤหาสน์ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องอ่านหนังสือ ในห้องอ่านหนังสือนอกจากท่านผู้เฒ่า แล้วก็ยังมีซูหลิงโหรวอีกด้วยท่านผู้เฒ่านั่งอยู่หลังโต๊ะ ไม่รู้ว่าทำไมสายตาที่มองเจียงเซิงถึงได้เย็นชาขึ้นมา"คุณปู่ เซิงเซิงทำภารกิจการประเมินเสร็จเรียบร้อยแล้ว และก็ได้รับคะแนนที่ผ่านเกณฑ์ ดังนั้นเรื่องการแต่งงานของผมกับเซิงเซิง......"“ครั้งนี้ฉันไม่มีทางยอมรับการแต่งงานของพวกเธอแน่นอน!”ซือเย่เจ๋วใบหน้ามีน้ำค้างแข็งชั้นหนึ่ง ใบหน้าเย็นชาพูดขึ้น: "คุณพูดแล้วกลับคำ?""ใช่ ฉันพูดแล้วกลับคำ นายจะอยู่ด้วยกันกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เด็ดขาด!" จู่ ๆ ท่าทางที่ท่านผู้เฒ่ามีต่อเจียงเซิงเปลี่ยนไป นี่ตัดไมตรีมากกว่าก่อนที่จะไปค่ายฝึกอบรมอีกแม้
บทล่าสุด
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 635
*ถูกลูกเล่นของ Soul จิวเวลรี่ทำให้อ้วกแล้ว*แฟรงค์มองดูเธอ "เซิงเซิง จำนวนยอดขายของ Soul จิวเวลรี่ในวันนี้ลดลงอีกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว บริษัทได้รับสายโทรศัพท์เพื่อสละออเดอร์และคืนเงินหลายออเดอร์แล้วดวงตาของเจียงเซิงขยับเขยื้อน "ดูท่าพวกเขาอยากจะบีบบังคับให้ฉันยอมจำนนสินะ""งั้นคุณวางแผนจะทำอย่างไร?" แฟรงค์รู้ว่าเธอไม่เปิดเผยตัวตนเพราะมีเหตุผลของเธอ ถ้าหากมีวิธีอื่นก็จะดีอย่างมากเจียงเซิงยื่นแท็บเล็ตไปให้เขา และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา "ทางด้านผิ่นเก๋อยืนยันเป็นมั่นว่าฉันลอกเลียนแบบทั้ง Soul จิวเวลรี่ ถึงเวลาที่ฉันควรจะตอบโต้แล้ว"ในขณะที่กระแส "การลอกเลียนแบบ" บนอินเทอร์เน็ตกำลังโด่งดัง คำค้นหายอดนิยมของเฟซบุ๊กก็มีเพิ่มขึ้นมาหนึ่งประเด็น*ผิ่นเก๋อของปลอม*ผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่ถูกเปิดเผยออกมาว่าแอบลดวัสดุและขั้นตอนการก่อสร้าง ขายเครื่องประดับปลอมในราคาสูงและหลอกลวงลูกค้า และสร้างข่าวลือเรื่องที่โซราเสียชีวิต แม้กระทั่งข่าวลือที่เจ้าของผิ่นเก๋อมอมเหล้าเด็กสาวในคลับเฮ้าส์ก็ถูกเปิดโปงจนหมดเปลือกการเปิดเผยอย่างต่อเนื่องนี้ ทำให้เหตุการณ์ของ Soul จิวเวลรี่ถูกดันลงไปทันที เพียงแค่เรื่องที่
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 634
"ทำไม่ได้" ซือเย่เจ๋วเสียงทุ้มต่ำ จากนั้นจูบเธออย่างแรง และยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรงขึ้นอาจเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้อุณหภูมิเปลี่ยนไปหนาวเย็นกะทันหัน ใบไม้สีเหลืองที่แห้งเหี่ยวปกคลุมบนพื้น สัมผัสกับแอ่งน้ำเจียงเซิงกับซือเย่เจ๋วเพิ่งไปส่งเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่โรงเรียนประถมเอกชน จากนั้นตอนที่เดินทางไปส่งเจียงเซิงที่ Soul จิวเวลรี่ เจียงเซิงง่วงจนพิงร่างกายของเขาแล้วงีบหลับซือเย่เจ๋วหันหน้าไปจ้องมองเธอ จากนั้นก็ยกมือขึ้นรวบไรผมที่อยู่ตรงหน้าผากของเธอ "ยังง่วงเหรอ?""อืม"เจียงเซิงบ่นอย่างซื่อตรง "โทษคุณเลย"เขายิ้ม จากนั้นก็มก้มตัวมาที่ข้างหูของเธอ "หรือว่าไม่ใช่ความผิดของคุณเหรอ?"เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นและวางคางบนไหล่เพื่อมองดูเขา "ไม่ได้ให้คุณทำสองยกทั้งคืนสักหน่อย"ซือเย่เจ๋วที่สูญเสียความทรงจำไม่เพียงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แถมยังมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยม เกือบพรากชีวิตแก่ ๆ ของเธอซือเย่เจ๋วไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจกลับรู้สึกพึ่งพอใจอย่างมากในตอนนี้โทรศัพท์ของเจียงเซิงดังขึ้น คุณอาแฟรงค์โทรมาหาเธอแต่เช้าเกรงว่าต้องมีเรื่องใหญ่แน่นอนเธอรับสาย "คุณอาแฟรงค์?""เซิงเซิง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 633
แต่ชาวเน็ตส่วนใหญ่คิดว่านี่ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ ต่อให้สไตล์เหมือนกันแต่ยังมีจุดเด่นอื่นอีก สถานการณ์แบบนี้ไม่สามารถจำกัดความว่าเป็นการลอกเลียนแบบได้ ขอถามกลับว่าคนที่พูดว่าลอกเลียนแบบมีสิทธิอะไรคิดว่าคนเขาจะต้องลอกเลียนแบบแน่นอนน่าจะเป็นเพราะผู้บริหารของผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่เห็นว่านี่ไม่เพียงไม่ได้กดหัวคนอื่น แต่กลับเป็นวิธีที่ "ใจร้อนอยากประสบความสำเร็จแต่กลับทำให้เสียการ" จึงอยากเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมออกแต่คิดไม่ถึงว่า พวกเขาไม่สามารถเพิกถอนได้ เพราะว่ามีคนทุ่มเงินจำนวนมากซื้อคำค้นหายอดนิยมนี้ ผิ่นเก๋อของพวกเขาออกเงินสองเท่า ฝ่ายตรงข้ามก็ออกเงินสี่เท่า ตอนนี้เล่นเกมทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมแล้วเจียงเซิงนั่งดูหน้าแชทเฟซบุ๊กอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์ แฟรงค์เดินเข้ามา "เซิงเซิง ผิ่นเก๋อยอมแพ้การเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมแล้ว ดูท่าว่าจะทุ่มเงินไม่ไหวแล้ว"เจียงเซิงหรี่ตาลง "พวกเขาทำใจทุ่มเงินไม่ได้ แต่น่าจะมีวิธีอื่นอีก"ทางด้านเจียงเซิงทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมกับผิ่นเก๋อ ทางด้านซือเย่เจ๋วก็ทุ่มเงินล้มธุรกิจของหานซื่อกรุ๊ป หลัวเชว่มองดูจนตกตะลึงตาค้าง สามีภรรยาคู่นี้ตอนนี้เป็นคนโง่ที่เงินเ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 632
เซียวเถียนเถียนใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เธอตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นก็หันหลังวิ่งหนีไปเมื่อมาถึงนอกห้องทำงานของเจียงเซิง คนทั้งคนยังคงอยู่ในสภาพเครื่องรวน เมื่อเข้าไปข้างในก็ทรุดนั่งลงบนโซฟา ขาก็อ่อนแรงไปหมดเจียงเซิงเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นท่าทางเหม่อลอยของเซียวเถียนเถียน ก็ยิ้มบาง "เกิดอะไรขึ้น?"เซียวเถียนเถียนลุกนั่งทันที และวางกาแฟบนโต๊ะทำงานของเธอ "ซื้อ...ซื้อมาให้เธอ"เจียงเซิงเดินไปตรงหน้าโต๊ะแล้วหยิบกาแฟขึ้นมา เห็นเธอพูดจาติดขัดจึงถามขึ้น "เจอเรื่องอะไรมา ทำไมถึงตกใจขนาดนี้?""ก็...ก็ไม่ได้เจอเรื่องอะไร ก็แค่ระหว่างทางที่ซื้อกาแฟได้เจอกับหานเซิงเข้า เกือบจะทะเลาะกับเธอขึ้นมา"เจียงเซิงถือกาแฟเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน "แค่นั้นเหรอ?"เธอเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ใช่""งั้นเธอทำไมหน้าแดงขนาดนี้?""นั่นเป็นเพราะว่าฉันร้อน!" เซียวเถียนเถียนโกรธขึ้นมาทันที เจียงเซิงมองท่าทางประหม่าของเธอออก จึงหรี่ตาจ้องมองเธออยู่นานต่อให้เจอกับหานเซิงแล้วทะเลาะกัน ก็ไม่ถึงกับทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ ท่าทางแบบนี้เห็นได้ชัดว่า...ทำเรื่องไม่ดีอะไรมา"อ่อใช่เซิงเซิง บนเฟซบุ๊กเรื่องลอกเลียนแ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 631
"เธอ…"“ผู้ชายทุกคนชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่ารัก คนปากคอเราะรายอย่างเธอชีวิตนี้คงไม่มีคนชอบเธอหรอก”ขณะพูด เธอก็พูดเหน็บแนม "ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นลูกสาวตระกูลเซียว จะมีการแต่งงานเกี่ยวดองกันกับตระกูลลู่ที่ดีขนาดนี้เหรอ คุณชายลู่แต่งงานกับเธอซวยไปแปดชาติจริง ๆ"เซียวเถียนเถียนสีหน้าเคร่งขรึมลงทันที เธอง้างมือขึ้นจะฟาดหน้าของหานเซิงหานเซิงเงยหน้าขึ้นให้เธอตบแต่ฝ่ามือยังไม่ทันโดน ข้อมือก็ถูกคนจับเอาไว้ลู่ลี่เซินดึงเซียวเถียนเถียนไปข้างหลังแล้วมองดูเธอ "ลงมือต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ ไม่รู้จักอายบ้างเหรอ?"ผู้คนรอบตัวพากันมองมาทางนี้ เหมือนกำลังจะรอดูฉากเด็ดอยู่ ถ้าหากเมื่อครู่เซียวเถียนเถียนตบลงไปจริง ๆ ก็จะมีคนถ่ายรูปเอาไว้และเอาเรื่องนี้ไปพูดกันแต่เซียวเถียนเถียนไม่ยอมแพ้ เธอสะบัดมือของเขาออก "นายยุ่งอะไรกับฉันด้วย""คุณชายลู่ คุณมาได้พอดีเลย คู่หมั้นของคุณร้ายกาจ เมื่อครู่ยังอยากจะตบฉันด้วย ถ้าคุณไม่ห้ามไว้ หน้าของฉันคงบวมไปแล้วหานเซิงท่าทางน่าสงสาร เธอมีความมั่นใจคิดว่าผู้ชายชอบแบบนี้กันหมด แทบอยากจะให้ลู่ลี่เซินเห็นใจเธอ สงสารเธอ และทะเลาะกับเซียวเถียนเถียนขึ้นมาแต่หานเซิง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 630
กู้เฉินกวางยิ้มบางแต่ไม่ได้พูดอะไรหลัวเชว่มองไปที่ซือเย่เจ๋วและพูดไม่ออก นี่เห็นได้ชัดว่าถูกคุณเจียงควบคุมจนอยู่หมัดแล้ว......บริษัท Soul จิวเวลรี่สิบเจ็ดบอกว่าเจียงยี่กับผู้เฒ่าเจียงได้พาเจียงเฮงกลับเมืองจินเฉิงแล้วเงินห้าแสนกว่าบาทที่ต้ายฉิงใช้จ่ายไปตอนนี้ได้ตามกลับผ่านทางตำรวจแล้ว แต่ก็ตามกลับมาได้แค่แสนกว่าบาท แต่ต้ายฉิงถูกควบคุมการเดินทาง อยากจะหนีก็หนีไม่ได้เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายหลังจากผ่านเรื่องนี้ไปผู้เฒ่าเจียงคงจะทำตัวดีไม่น้อย จากอายุของเธอในตอนนี้อยากจะดิ้นรนต่อไป เกรงว่าคงจะไม่มีโอกาสดิ้นรนแล้วหลายชายของตัวเองล้างผลาญครอบครัวใช้เงินสะสมของเธอจนหมด แถมยังถูกหลอก แม้แต่ลูกชายก็ยังไม่ยอมรับเธอ ตอนนี้เธอก็ไม่มีอารมณ์คิดถึงมรดกของพ่อของเธอแล้ว*อลิซลอกเลียนแบบโซรา*พาดหัวข่าวเฟซบุ๊กที่โดดเด่นบนหน้าจอทำให้เจียงเซิงที่เพิ่งดื่มน้ำแทบจะพ่นน้ำออกมาเธอลอกเลียนแบบตัวเอง?เมื่อเปิดดู ก็เป็นเรื่องประดับ*รุ่นคู่รัก*ที่เธอออกแบบคล้ายกับสไตล์การออกแบบของเธอก่อนหน้านี้ แต่ไม่รู้ว่าใครตั้งใจพูดตัดสินเรื่องนี้ว่าลอกเลียนแบบ ชาวเน็ตที่ไม่ผ่านกรองการครุ่นคิดก็เชื่อจ
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 629
กู้เฉินกวางถอดแว่นกันแดดออกแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าตรงหน้าอก "สถานการณ์ของนายแบบนี้ คงไม่ต้องให้ฉันแนะนำตัวเองใช่ไหม?"ซือเย่เจ๋วก็มองออกว่าเขาคือใคร "อยู่ในวงการบันเทิงได้ไม่เลวเลยสินะ"กู้เฉินกวางหัวเราะเบา ๆ “คนอื่นบอกว่านายความจำเสื่อมฉันยังไม่เชื่อ”เขาเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลงด้วยตัวเอง หลัวเชว่รินชาให้เขาหนึ่งแก้วซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนและเดินอ้อมโต๊ะทำงานไปตรงหน้าโซฟา จากนั้นก็ปลดกระดุมชุดสูทออกแล้วนั่งลง "แขกหายากสินะ มีธุระอะไรกับฉัน?""มีธุระจริง ๆ นั่นแหละ" กู้เฉินกวางยกแก้วน้ำชาขึ้น "ฉันคิดว่านายคงจะเคยรู้จักกับหานจื้อเหนียนสินะ?"ในตอนที่ซือเย่เจ๋วกำลังครุ่นคิดว่าหานจื้อเหนียนคือใคร หลัวเชว่ก็ก้มตัวชี้แนะ "ประธานหานคนนั้นเมื่อครั้งที่แล้ว"ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลงและยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้ง "ทำไม ตระกูลหานมุ่งเป้าไปที่นายเหรอ?"กู้เฉินกวางไม่ได้พูดอะไรซือเย่เจ๋วสีหน้าจริงจังขึ้นมา "ฉันว่านายก็อายุเยอะแล้ว ควรจะพิจารณาเรื่องการแต่งงานได้แล้ว?"กู้เฉินกวางวางแก้วชาลง และครุ่นคิด “เร่งให้ฉันแต่งงาน นายเป็นห่วงอะไร?”ซือเย่เจ๋วสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย จากนั้นกอดอกมองเขา "ตาข้าง
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 628
เจียงเซิงไม่ปฏิเสธ "ใช่ค่ะ" เธอหัวเราะเบา ๆ "รวมทั้งเงินห้าล้านบาทนั่นด้วย นั่นก็เป็นเงินที่ฉันให้ คุณก็ไม่ได้บอกคุณย่าว่าคุณมีเงินห้าล้านบาทใช่ไหม?"ผู้เฒ่าเจียงหันหน้ามองไปทางเจียงยี่เจียงยี่ไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่ายอมรับแล้ว"คุณไม่อยากยอมรับแม่ ไม่อยากยอมรับลูกชาย ฉันก็ไม่ก้าวก่ายคุณ ในเมื่อเงินเอาให้คุณแล้ว คุณอยากจะใช้อะไรก็เรื่องของคุณ"เจียงเซิงกอดอก สายตาเย็นชา "แน่นอนว่าถ้าหากคุณยอมเอาเงินไปใช้ในทางที่ต้อง ฉันอาจจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่คุณปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แล้ว เอาเงินให้คุณมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ใด ๆ"มือที่วางอยู่บนขาของเจียงยี่กำแน่นอย่างอดไม่ได้ สีหน้าก็รู้สึกอับอายผู้เฒ่าเจียงมองดูเจียงเซิง "เซิงเซิง ในเมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่ และก็ยอมช่วยอาของเธอกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ...""คุณย่า คุณคิดมากเกินไปหรือเปล่า?" เจียงเซิงขัดคำพูดของเธอทันที "ฉันไม่ได้ช่วยพวกเขาโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะคะ ฉันก็แค่ช่วยให้คุณได้เห็นความโหดร้ายของโลกนี้อย่างชัดเจน"ผู้เฒ่าเจียงมองไปทางเธอด้วยความเหม่อลอยเจียงเซิงลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าต่าง และหันข้างมองไปทางพวกเขา "เพราะว
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน บทที่ 627
เพิ่งจะเข้าไปในห้อง เจียงยี่ก็อยู่ด้วย เจียงยี่นั่งอยู่บนเก้าอี้ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังวางมือบนไหล่ของเขาไม่ให้เขาหนีไปได้ตอนที่ผู้เฒ่าเจียงเห็นผู้หญิงแปลกหน้าถูกพาตัวเข้ามา และคุกเข่าลงบนพื้น ก็งุนงงไปหมด "นี่คือ..."สิบเจ็ดพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย "ฉิงฉิงที่หลานชายของคุณพูดถึง คุณให้เธออธิบายกับคุณเองเถอะ"ฉิงฉิง?ผู้เฒ่าเจียงสายตามองไปที่ผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ต้ายฉิงร้องไห้แล้วคลานมาที่ข้างเตียง "คุณย่าเจียง ขอโทษนะคะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ควรหลอกลวงเจียงเฮง ขอร้องพวกคุณปล่อยฉันไปเถอะค่ะ"ผู้เฒ่าเจียงนึกขึ้นได้ว่าเจียงเฮงหลานชายของเธอนำเงินก้อนนั้นให้กับผู้หญิงคนนี้ เธอก็รู้สึกโมโหขึ้นมา และผลักฉิงฉิงออก "เธอยังมีหน้ามาหาฉันอีก? เงินของหลานชายฉันล่ะ?"ต้ายฉิงถูกผลักล้มลงกับพื้น ไหล่ของเธอสั่นเทา น้ำตาไหลลงแก้ม ชั่วขณะไม่รู้ว่าควรจะพูดเรื่องเงินก้อนนั้นที่เธอใช้ไปหมดแล้วอย่างไรดี“ฉิงฉิง!”เจียงเฮงปรากฏตัวนอกประตูและเห็นต้ายฉิงนั่งอยู่บนพื้น เขาจึงรีบเดินไปประคองเธอ "คุณย่า ฉิงฉิงมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร"“แกยังจะพูดอีก?” ผู้เฒ่าเจียงหน้าเขียวหน้าดำ "นังเด็กคนนี้หลอกเอาเงินของแก เ
