Chapter 99.  พูดอีกครั้งได้ไหม

“ท่าน...พูดอีกครั้งได้ไหม”

ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึก ผู้หญิงคนนี้ได้คืบจะเอาศอกจริงๆ เขาโน้มหน้าลงไปที่ข้างหู แต่ขบเม้มติ่งหูของนางแทน ทำเอาร่างของนางสั่นระริกขึ้นมาอีกระลอก

“ข้าพูดก็ได้...แต่เจ้า...ต้อง...”

เสียงครวญหวานดังขึ้นมาอีกระลอก กว่าหญิงสาวจะได้ยินคำบอกรักจากเขาอีกครั้ง นางก็ถูกปลุกเร้าและปรนเปรอจนร่างกายอ่อนแรง เขาฝังตัวเองลึกล้ำในร่างงามที่ร้อนแรงแผดเผาด้วยไฟเสน่หา ปลดปล่อยอารมณ์เร่าร้อนของตนเองจนหมดสิ้น ก่อนเอ่ยคำที่นางต้องการฟังให้ได้ยิน

เห็นทีว่า ถ้านางอยากได้ยินประโยคนี้ คงต้องแลกกับการถูกเขาเคี่ยวกรำจนหมดเรี่ยวแรง ถ้านางต้องการฟัง เขาก็ยินดีปรนเปรอปรนนิบัติให้นางจนพอใจ

หรืออาจเป็นตัวเขาเองที่อิ่มเอม.

“ปะ..ปล่อย...ปล่อยเถิดเพคะ..”

“เจ้าก็อย่าดิ้นนักสิ”

“ไม่เอาแล้ว หยุดมือเถิด หม่อมฉันไม่ไหวแล้วนะ”

มือแกร่งยึดข้อเท้าหญิงสาวไว้ไม่ยอมปล่อยอย่างที่นางร้องขอ ต่อให้หญิงสาววิงวอนอย่างไรเขาก็ไม่สนใจ ยังคงใช้เข็มเงินสะกิดตุ่มน้ำใสบนเท้าของนาง จัดการล้างแผลใส่ยาให้อย่างเบามือ ปากพร่ำบ่นที่นางไม่ยอมให้ความร่วมมือแต่โดยดี

แม