เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่9.หยดน้ำตาผสมเกล็ดหิมะ กับเด็กหญิงปริศนา 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-11 20:44:07บทที่เกี่ยวข้อง
ทาสรักบำเรอมาร บทที่10 นัชชาวี ดีม่า หัวใจของนีรนาท 1
บทที่10 นัชชาวี ดีม่า หัวใจของนีรนาทหญิงสาวเปิดฉากฉะชายหนุ่มทันทีที่มั่นใจว่าประตูร้านปิดสนิทและคนในนั้นจะไม่ได้ยินเสียงโวยวายของเธอ...“ดีม่าเป็นลูกของนีชาค่ะ เรื่องมันผ่านมานานแล้วนะคะ ให้นีชากับลูกอยู่อย่างสงบต่อไปเถอะค่ะ อย่าให้ลูกที่เกิดกับนีชา ทำให้คุณและสังคมชั้นสูงของคุณต้องมัวหมองเลย นรกในกรงทองเป็นแบบไหน นีชารู้ดีค่ะ นีชาไม่อยากให้ดีม่าต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนั้นทุกวันค่ะ” แววตาใสซื่อของสาวใสในอดีตเปลี่ยนไป นี่คือสิ่งที่ดิมิทรีรับรู้ชีวิตแท้จริงของ ‘แม่ค้าสาวข้างทาง’ อย่างเธอไม่อาจเผยอหน้าไปยืนเคียงคู่หรือเป็นแม่ของลูกเขาได้ และสิ่งสุดท้ายที่เธอต้องทำ ก็คือปกปิดความลับนี้ไว้ไม่ให้มหาเศรษฐีหนุ่มโสดชื่อกระฉ่อนในวงสังคมอย่างเขาล่วงรู้ความจริง!!แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ดิมิทรีต้องการก็คือ ‘ความจริง’ ว่า ‘เด็กผู้หญิง’ นัยน์ตาสีเขียวมรกตนั่น ‘คือลูก’ ของเขาที่เกิดขึ้นในค่ำคืนนั้นแน่ๆ เขามั่นใจ ‘คำปฏิเสธ’ เขาไม่ต้องการ สิ่งที่ดิมิทรีต้องการคือ ‘การยอม’ และให้เขาเป็นส่วนหนึ่งที่สามารถดูแลและปกป้องชีวิตเล็กๆ นั่นบ้างในความเป็นจริงดูเธอจะไม่เต็มใจอยากใจยอมรับสักนิด แต่เมื่อความเป็นจริ
ทาสรักบำเรอมาร บทที่10 นัชชาวี ดีม่า หัวใจของนีรนาท 2
“มัมคะ?”“No!! ไม่มีการร้องขอค่ะ วันนี้ดีม่าซนเกินกว่าที่มัมจะยกโทษให้ ยอมให้คนแปลกหน้าอุ้ม ยอมรับคนแปลกหน้ามาเป็นส่วนหนึ่งของ ‘เรา’ ซึ่งมัมไม่ชอบ” เธอพูดกับบุตรสาวและพยายามโฟกัสเฉพาะดวงหน้าเล็กๆ ไม่เหลือบแลไปยังคนตัวใหญ่ที่ยืนอุ้มนัชชาวีไว้ในอ้อมแขน“ดีม่า... แต่แด๊ดจะไป แด๊ดจะไปดูการกินอยู่ของหนู ว่าเหมาะสมดีพอหรือเปล่า หนูเป็นลูกสาวแด๊ด แด๊ดมีสิทธิ์ แด๊ดไม่ใช่คนแปลกหน้าเหมือนที่ใครบางคนกล่าวหา” ผู้ชายเย็นชาคนหนึ่งกำลังส่งค้อนประหลับประเหลือกให้กับผู้หญิงสาวสวยตัวเล็กบาง มันเป็นสิ่งแปลกตาที่ทีมการ์ดไม่เคยพบเห็น พวกเขาทำหน้าตาแปลกๆ สลับกับมองเจ้านายทีและผู้หญิงสวยๆ นั่นที แต่เมื่อมองดวงหน้าเล็กๆ ในอ้อมแขนเจ้านาย ความคิดสับสนสว่างวาบ!! เมื่อเด็กน้อยคนนั้น คนที่พวกเขาพากันลงความเห็นว่าถอดเค้าโครงหน้ามาจากเจ้านายเกือบทุกกระเบียดนิ้ว ยกเว้นริมฝีปากอิ่มย้อยแค่นั้น หากใคร? บอกว่าเป็นพ่อลูกกันก็คงมีคนเชื่อโป๊ะเช๊ะ!! ใช่ไหม? ข่าวด่วนฮอตนิวส์เลยนะนั่น...เรื่องนี้ต้องถึงหูมาดามโรส!!ต่างคนต่างพยักเพยิด และมีหน่วยกล้าตายอาสาส่งข่าวไปยังคฤหาสน์เบนิคอฟ เพื่อแจ้งเรื่องสำคัญให้ประมุขของบ้านรับรู้
ทาสรักบำเรอมาร บทที่11.อีวาน โบรีส 1
บทที่11.อีวาน โบรีสบ้านเก่าหลังเดิมแต่สภาพน่าอยู่กว่าเดิมเยอะ เพราะคนแก่ขี้เมาคนเก่าไม่มีเหลืออยู่แล้ว อีวานเป็นคนเลี้ยงนัชชาวีมากับมือ ตั้งแต่เด็กน้อยลืมตาดูโลก เขาเฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูสองคนกับนีรนาท อีวานจึงเป็นที่รักอันดับสอง ของนัชชาวี เด็กหญิงที่เปรียบเหมือนเจ้าหญิงของ ครอบครัว ‘โบรีส’ “ตาจ๋า ดีม่ากลับมาแล้วค่า” เจ้าตัวแสบในอ้อมกอดดิมิทรี ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว ร้องเรียกคนในบ้าน อีวานวางหนังสือพิมพ์ในมือลง เขาขยับแว่นสายตาและถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ เผลอหลับไปแปบเดียว หลานสาวสุดรักหนีหายไปเสียแล้ว กำลังคิดจะออกไปตามหา นัชชาวีก็กลับมาถึงพอดี“ดีม่า...หนูต้องถูกลงโทษนะครั้งนี้ ตาไม่ยกโทษให้เราแล้ว เพราะครั้งนี้เราทำผิดข้อตกลง” อีวานพูดเสียงเข้ม และเมื่อประตูบ้านเปิดเข้ามา เขาตกใจแทบพลัดตกเก้าอี้ ‘คนคนนั้น’ เป็นคนอุ้มหลานสาวสุดรักเข้ามาในบ้าน มันเป็นโชค
ทาสรักบำเรอมาร บทที่11.อีวาน โบรีส 2
“อืม...” อีวานผ่อนลมหายใจช้าๆ เขานึกเสียใจที่นัชชาวีฉลาดและรู้เกินเด็กวัยเดียวกัน เจ้าตัวแสบจับความรู้สึกคนรอบตัวเก่ง และมักใช้ให้เป็นประโยชน์เสมอๆหลังตัวแสบหายลับไปหลังบานประตูห้องๆ หนึ่งภายในบ้าน อีวานหมุนตัวกลับมาเขาจ้องมองดิมิทรีเป็นตาเดียว“คุณ!! ต้องการอะไร?” เขาโพล่งคำถามที่เป็นเป้าหมายอย่างไม่รอช้าดิมิทรีผ่อนลมหายใจช้าๆ ดวงตาสีเขียวมรกตนิ่งสนิท เขาประเมินสถานการณ์ตรงหน้า ดูเหมือนว่าเขายังไม่มีทางชนะ เพราะดูเหมือนว่าฝ่ายของอีวานจะใจแข็งและพร้อมที่จะชนหากเขาล้ำเส้น“ฉันขอโทษ ในเรื่องเก่าๆ และมันนานเกินกว่าจะรื้อฟื้นขึ้นมาใหม่ เรื่องของดีม่า...ฉันไม่รู้?...เลยไม่ได้ยื่นมือมาเกี่ยวด้วยตั้งแต่แรก แต่...เวลานี้ฉันรู้แล้ว และอยากจะมีส่วนร่วมกับการเลี้ยงดู คุณคิดว่าอย่างไรล่ะอีวาน!!”“เรื่องดีม่า...คงต้องรอนีชาเป็นคนตัดสิน เขาเป็นแม่และเป็นผู้ให้กำเนิด ดีม่าใช้นามสกุลของ ‘เรา’ มาตั้งแต่เกิด ไม่มีชื่อพ่อในทะเบียนราษฎร์ เพราะอะไร? คุณน่าจะรู้ดีน่ะ มิสเตอร์ ดิมิทรี เบนิคอฟ” อีวานเค้นเสียงตอ
ทาสรักบำเรอมาร บทที่12.หลานย่า 1
บทที่12.หลานย่า มาดามโรสนั่งนิ่งๆ ตรึกตรองเรื่องทั้งหมดที่ได้ยินมาอย่างหนัก รูปถ่ายจากโทรศัพท์มือถือเครื่องเล็ก เด็กผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่าชัง พวงแก้มยุ้ยๆ ริมฝีปากสีสด ผมสีน้ำตาลไหม้และดูเหมือนจะแข็งแรงร่าเริงสุดขีด รอยยิ้มนั้นทำให้หัวใจเธอกระตุก โดยเฉพาะดวงตาสีเดียวกับตัวเอง สายเลือดของดิมิทรีลูกชายที่พึ่งจะพบเจอตัว ปลายนิ้วเหี่ยวๆ ลูบไล้หน้าจอโทรศัพท์ไปมา เธออมยิ้มตามรอยยิ้มที่เด็กน้อยยิ้มส่งให้แม้จะผ่านหน้าจอโทรศัพท์ก็ยังดี “ว่าไง ได้ตัวไหม ไอ้ตัวแสบจัดการอย่างไร? เอาแต่หลานฉันนะ แม่มันไม่เอา!!” หลังสั่งการไปกว่า สามชั่วโมง เธอรอฟังข่าวด้วยความตื่นเต้น “ไม่ได้ครับ คุณดิมิทรีกำลังเจรจาอยู่ ผมเข้าไม่ถึงตัวคุณหนูเลยครับ”“อืม...รอดิมิทรีก่อนก็ได้ ยังไงฉันก็จะเอาหลานมาเ
ทาสรักบำเรอมาร บทที่12.หลานย่า 2
“เอาแค่ลูกไม่เอาแม่!! มัมจะหาคนที่ดีพร้อมให้แกแต่งงานด้วย และนี่คือคำสั่ง” มาดามโรสตวาดเสียงเกรี้ยว เธอไม่มีทางยอมให้ผู้หญิงข้างทาง มาทำให้ชื่อเสียงของ ‘เบนิคอฟ’ เสื่อมเสีย“แต่ผมจะเอาทั้งลูกและแม่...ผมให้มัมคิดใหม่ครับ เรายังพอมีเวลา”“ไม่!! มัมตอบได้เลยดิมิทรี มัมรับแค่เด็ก ผู้หญิงคนนั้นมัมไม่รับ”“มัมบังคับให้ผมเลือกเหรอครับ มัมแน่ใจเหรอว่าจะรับความจริงได้ หากให้ผมเป็นคนเลือก”“จะว่าแบบนั้นก็ได้ คนที่ดีพร้อมมัมเตรียมไว้แล้ว และแกห้ามบิดพลิ้วเด็ดขาดไม่อย่างนั้นเราได้เห็นดีกัน แกมีมัมแค่คนเดียว หากแกเลือกแม่นั่น เราขาดกัน!!”“คนที่มัมหาไว้คงไม่พ้น อันนา คเซนเนียใช่ไหมครับ? ผมขอปฏิเสธผมไม่ชอบผู้หญิงเจ้ายศเจ้าอย่าง”“ในสังคมของเรา จะมีใครเหมาะและคู่ควรเท่าอันนาไม่มีอีกแล้ว ลูกหนีไม่พ้นหรอกดิมิทรี ลองมัมลงมือมีหรือที่จะพลาด เด็กนั่นต้องมาอยู่กับเรา มัมจะจัดการเอง”“หากมัมทำให้นีชา หรือดีม่าเสียใจ ผมก็คงต้องสละ ‘เบนิคอฟ’ เพรา
ทาสรักบำเรอมาร บทที่13.ชายหน้ามึน ที่มาทวงของคืน 1
บทที่13.ชายหน้ามึน ที่มาทวงของคืนหลังทานขนมจนอิ่มเสื้อผ้าเลอะเทอะ ผิวเนื้อเหนอะนะ เพราะแม่ครัวของคฤหาสน์ ‘เบนิคอฟ’ จัดหนัก ขนขนมนมเนยมาปรนเปรอคุณหนูคนใหม่เสียยกใหญ่ และเด็กหญิงก็สนองน้ำใจคนรับใช้เสียเปรมปรีดิ์ นัชชาวีฟาดเรียบจนพุงกาง เล่นเอาบรรดาคนรับใช้ที่ได้ใกล้ชิดพากันหลงรักตัวแสบเป็นทิวแถว นีรนาทกำลังควานหาผ้าเช็ดตัวเพื่อจะเตรียมไว้รอลูกสาวสุดแสบ ที่กำลังสนุกกับการเล่นน้ำในอ่างกุชชี่ขนาดใหญ่ เสียงหัวเราะของเด็กหญิงทำให้เธออดอมยิ้มตามไม่ได้ แต่...เมื่อดิมิทรีปรากฏตัวขึ้น บรรยากาศดีๆ ก็ดูน่าอึดอัด เมื่อสายตาคมคู่นั้น คอยจะเหลือบมองเธอตลอดเวลา“ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้น่า ปล่อยตัวตามสบาย... ผมก็ไม่ได้อารมณ์เสียจนฆ่าเธอทิ้งหรอกน่า”“คุณทำให้นีชาอึดอัดค่ะ นีชาไม่ชินกับการถูกคนแปลกหน้ามองเท่าไร!!”“อีกไม่นานก็จะชินเองแหละ อีกอย่างฉันไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับเธอ... เราใกล้ชิดกันมากกว่าที่คนอื่นรู้”“คุณ!!
ทาสรักบำเรอมาร บทที่13.ชายหน้ามึน ที่มาทวงของคืน 2
ดิมิทรีกระชากแพนตี้ใต้กระโปรงบานแฉ่งของนีรนาทจนมันขาดแหล่งติดมือเขามา อารมณ์หนุ่มกลัดมันเต็มที่และหากไม่ได้ปลดปล่อยตอนนี้เขาคงงุ่นง่านน่าดูชม...แค๊รก!!...เสียงรูดซิปดังสั่นประสาท หญิงสาวพยายามเบี่ยงตัวหนี เธอรู้ดีว่าไม่มีทางทำสำเร็จ เมื่อเผลอตัวมองสบนัยน์ตาฉ่ำวาวคู่นั้นตัวตนผ่าวร้อนจรดจ่อตรงกลีบดอกไม้ฉ่ำน้ำค้าง ชายหนุ่มกดสะโพกสอบแทรกร่างกายแข็งขืนจ่มจ่อมสุดทางเดิน...ความคับแน่นที่เคยได้รับครั้งนั้น ครั้งนี้ก็ไม่ได้แตกต่างกันเลย...เธอเต็มตึงและแน่นหนึบเหมือนเดิม...“อ่า...”เสียงครางระส่ำกับลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดกัน พายุพิศวาสพัดกระหน่ำต้นไม้ใหญ่น้อยไหวโยกรุนแรง ชายหนุ่มเร่งจังหวะหนักหน่วง สาดใส่สุดแรงกำลังสุดฤทธิ์สุดเดช เพราะเวลามีน้อยและจำกัด กลัวว่าตัวแสบจะโผล่ออกมาขัดจังหวะสำคัญ!!ร่างสั่นระริกผวากอดแนบแน่น เธอกระโจนขึ้นสวรรค์ทั้งๆ ที่เสื้อผ้าอยู่ครบ เป็นบทเรียนรักครั้งแรกที่ชายหนุ่มทำเวลาเร็วเกินคาด เธอแตกดับแบบทะลักทลาย ฝังคมเขี้ยวกับบ่ากว้างเพื่อลดทนทอนเสียงกรีดร้อง ชายหนุ่มเร่งตัวเองสุดฤทธิ์ เขาพาตัวเองไปถึงได้สำเร็จ.
บทล่าสุด
ทาสรักบำเรอมาร บทที่21.จอมมารสิ้นลาย 1
“หากย้อนเวลาไปได้นะนีชา ผมจะตามหาคุณทันทีที่รู้ใจตัวเอง...แต่เป็นเพราะผมโง่เขลา จนเก็บความรู้สึกสับสนนั่นแอบซ่อนไว้ มันน่าเจ็บใจตัวเองนักที่ไม่กล้า” ชายหนุ่มโยกลำตัวช้าๆ ทำเหมือนกับกำลังกล่อมเด็กน้อยให้หลับในอ้อมกอดตัวเองเขาโอดครวญที่ตัวเองไม่กล้าแม้แต่จะก้าวออกจากกรอบที่ครอบเขาไว้“ไม่แปลกหรอกค่ะ...เราสองคนแตกต่างกันเกินไป อีกอย่างมันเป็นแค่ข้อแลกเปลี่ยน ที่ไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย” ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยสาปเสื้อของชายหนุ่มเล่น เธอสูดลมหายใจลึกๆ เมื่อคิดถึงช่วงเวลาแสนเศร้าที่ผ่านเลยไปแล้ว“มันน่าตลกนะ...ผมติดกับตัวเอง ตกหลุมรักคนที่ตัวเองเหยียดหยาม...ผมดูถูกว่านีชาต้อยต่ำ แต่ผมกลับติดใจนีชาจนอยากจะกลืนน้ำลายตัวเอง” ชายหนุ่มหัวเราะหึๆ เมื่อนึกถึงความหลัง“คุณใจร้ายและใจดำมากค่ะ ตอนนั้นนีชาเกลียดคุณแทบตาย...” เธอกดปลายเล็บกับผิวเนื้อแน่นตึงเพราะความหมั่นไส้สุดขีด“หึๆ ผมยังเกลียดตัวเองเลย ไม่แปลกที่นีชาจะเกลียดผม...คนอะไรเห็นผู้หญิงเป็นแค่สิ่งฉาบฉวย...ดูถูกเพศแม่ของตัวเอง เห็นพวกหล่อนเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์.
ทาสรักบำเรอมาร บทที่21.จอมมารสิ้นลาย 1
บทที่21.จอมมารสิ้นลาย3 เดือนแล้วสินะที่เขาใช้ชีวิตคู่กับผู้หญิงหนึ่งเดียวในชีวิต นีรนาท เบนิคอฟ ดิมิทรีไม่นึกเสียใจเลยที่เขาตัดสินใจประกาศแต่งงานกับเธอ เป็นการปิดฉากชีวิตโสด แบบสมบูรณ์แบบแถมตอนนี้ นีรนาทกำลังตั้งครรภ์ครั้งใหม่ คนที่เห่อสุดๆ กลับไม่ใช่เขา กลับเป็นมาดามโรสต่างหาก นางเฝ้าดูแลและคอยหาของกินอร่อยๆ มาคอยบำรุงเธอ อาหารที่มีประโยชน์ นางสรรหามาให้ไม่เคยขาด และแวะเวียนมาคอยดูแล ถามไถ่ ทำประหนึ่งว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์เสียเองก็ไม่ปาน “มัมครับ ตั้งใจจะขุนนีชาเป็นแม่หมูหรือไงครับ ขนมาเยอะแยะเลย” “แกจะไปรู้อะไรไอ้ตัวแสบ ผู้หญิงตั้งท้องครั้งหนึ่งสูญเสียอะไรในร่างกายไปเท่าไร เพราะฉะนั้นต้องเสริมเข้าไปเยอะๆ จะได้แข็งแรงทั้งแม่และลูก!!” นางพูดเสียงกระเง้ากระงอด ค้อนประหลับประเหลือกให้กับลูกชาย
ทาสรักบำเรอมาร บทที่20.ปิดตำนานหญิงต้อยต่ำกับชายสูงศักดิ์ 2
“เมื่อสิ้นวาสนา...ก็ต้องจากกันไป...รั้งอย่างไรก็ไม่อยู่ดังนั้น...ในตอนที่เรา...ยังไม่จากกัน เราได้กระทำดีต่อคนที่แวดล้อมเราแล้วหรือยัง...เพราะเมื่อหมด ‘สัญญากรรม’ แล้ว...ไม่ว่าเราจะมีเงินหรือมีอำนาจจนล้นฟ้า ก็ไม่สามารถเรียกร้องสิ่งที่ผ่านไปแล้วให้กลับคืนมาได้...และไม่รู้ว่าจะกี่ภพกี่ชาติ...ถึงจะได้เจอกันอีก ผู้หญิงสองคนที่ที่พวกคุณอยากรู้ คนหนึ่งเป็นภรรยาผม ส่วนอีกคนเป็นบุตรสาว ส่วนงานแต่งงานก็คงอีกไม่นานครับ... กำลังจัดเตรียมความพร้อมหลายๆ เรื่อง ในอดีตผมเป็นคนไม่ค่อยดีเท่าไร!! มันจึงไม่แปลกที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดระหว่างผมกับภรรยา เธอเลยไม่เคยเปิดเผยเรื่อง ‘ลูก’ ให้ผมรู้ มันเป็นข้อผิดพลาดเดียวที่ตัวผมเองพยายามจะแก้ไขมาตลอด และนับเป็นความโชคดีที่เธอยอมให้ผมแก้ไขความผิดในอดีตนั่น มันเป็นเพราะความแตกต่างของการเป็นอยู่ และความไม่ชัดเจนของผมเอง ภรรยาผมเลยไม่มีความเชื่อมั่น อย่างที่รู้!! พิคเจอร์ผมมันเป็นผู้ชายเสเพลไม่น่าชื่อถือนี่ ใช่ไหม?” ดิมิทรีพูดยิ้มๆ เขาเลิกปลายคิ้วขึ้นและเอ่ยปากถามความเห็นทุกๆ คนที่กำลังตังใจฟัง พอสิ้นเสียงของเขาเสียงฮือฮาก็ดั
ทาสรักบำเรอมาร บทที่20.ปิดตำนานหญิงต้อยต่ำกับชายสูงศักดิ์ 1
บทที่20.ปิดตำนานหญิงต้อยต่ำกับชายสูงศักดิ์ข่าวก็อตซิปเริ่มมีการลงรูปมาดามโรสผู้สูงศักดิ์ กับเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักแบบที่ย่อส่วนมาดามโรสไว้ได้อย่างเหมาะเจาะลงตัว การเดินเที่ยวในห้างสรรพสินค้าของตัวเอง พร้อมทั้งจับจ่ายของใช้ ของเล่นเด็ก และเสื้อผ้าเด็กผู้หญิงอีกเป็นจำนวนมาก เป็นการเดินซื้อของแบบที่ยาวนาน และสร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกๆ ที่ได้เห็นและพบเจอ เมื่อสรรพนามที่เด็กหญิงใช้เรียกมาดามโรสคือ ‘คุณย่า’ แถมมาดามโรสไม่ปฏิเสธ หากใครก็ตามถามถึงเด็กหญิง ว่าเป็นอะไรกับตัวเอง เด็กผู้หญิงที่หน้าตาน่ารัก ประหนึ่งตุ๊กตาตัวน้อย ผมยาวสลวยสีน้ำตาลไหม้ ดวงตาสีมรกตเธอเป็นใคร? กัน นั่นคือสิ่งที่ทุกๆ คนอยากรู้ ในเมื่อมีข่าวเล็ดรอดออกมาถึงการรวมตระกูลของ ‘คเซนเนีย’ กับ ‘เบนิคอฟ’ แต่มาเงียบหายไปช่วงสองอาทิตย์หลังๆ ดูเหมือนว่ามาดามโรสจะนิ่ง นางไม่ได้กระตือรือร้นที่จะให้ข่าวเหมือนเคย
ทาสรักบำเรอมาร บทที่19.ดีม่าจะรักใครดี!! 2
“ชะอุ้ย!! ลืมได้ยังไงนะ ดีม่ากำลังหิ๊วหิวนี่นา” นัชชาวีคลานต้วมเตี้ยมขึ้นจากอ่างน้ำ ตัวอ้วนกลมวิ่งตุ๊บตับใส่ผ้าเช็ดตัว ที่มาดามโรสกางรออยู่ เด็กหญิงซุกตัวในผืนผ้า ยกมือขึ้นโอบกอดผู้สูงวัยกว่า และส่งยิ้มแป้น จนหัวใจแข็งๆ ยังอ่อนยวบ...“ไปเถอะ ป่านนี้เอมิเรียน่าจะเตรียมชุดสวยๆ ไว้รอแล้วล่ะ เราจะได้ออกไปหาอะไรอร่อยๆ ทานกันไง” นางอยากจะช้อนอุ้มเจ้าตัวกลมเหลือเกิน แต่ว่าดูแล้วจะไม่ไหวกับน้ำหนักตัว เพราะนัชชาวีตัวกลมป้อม เนื้อแน่นตึบเพราะเจ้าตัวชอบกินทุกอย่าง นางจึงได้แต่จับมือป้อมๆ และจูงออกไปด้านนอกแทนเอมิเรียคลี่ยิ้มอ่อนๆ เธอน้ำตาคลอเมื่อได้เห็นภาพสองย่าหลาน ภาพที่เจ้าคิดว่าคงไม่ได้เห็น เพราะดิมิทรีทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัย ดีแต่ลอยไปแล้วก็ลอยมา ไม่มีคนรู้ใจ และยังหาคนเคียงกายไม่ได้ แถมช่วงหลังๆ ยังเก็บตัวเงียบ เคร่งขรึม พึ่งจะมารู้สาเหตุเอาก็อีตอนเห็นคุณหนูตัวน้อยๆ นี่เอง คงแอบไปมีความสัมพันธ์กัน จนก่อเกิดเลือดเนื้อเชื้อไข แต่เป็นเพราะสาเหตุอะไรก็ไม่รู้ ทำให้พลัดพรากกันไป แต่สวรรค์คงเมตตาเลยส่งให้คนทั้งคู่กลับมาพบเจอกัน และทำให้หัวใจคนแก่ๆ ชุ่มชื่นขึ้
ทาสรักบำเรอมาร บทที่19.ดีม่าจะรักใครดี!! 1
บทที่19.ดีม่าจะรักใครดี!! นัชชาวีนั่งหน้าม่อย เธอเท้าสองมือใต้คางและเหม่อมองทุ่งหญ้าด้วยสายตาสุดเซ็ง...จะอะไรเสียอีก ประตูห้องนอนตัวเองแท้ๆ ปิดเงียบสนิท เพราะถูกล็อกจากภายใน นั่งรอตั้งแต่เช้ายันจะสายโด่ง บิดามารดาก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาเสียที จึงลากตุ๊กตากระต่ายเพื่อนรัก หิ้วห้อยล่องแล่งลงมาจากชั้นบน มานั่งจุ่มปุ๊กอยู่ตรงบริเวณสวนดอกไม้ ที่นั่งคุยกับมาดามโรสเมื่อวานเพื่อจะหาเพื่อนคุยแก้เหงา หน้ากลมๆ หงิกงอ น้ำก็ยังไม่ได้อาบ เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้เปลี่ยน ยังอยู่ในชุดนอนตัวเก่า ที่ใส่ตั้งแต่เมื่อคืน เพราะเข้าห้องตัวเองไม่ได้!! “แด๊ดนะแด๊ด...นอนตื่นสายโด่ง...ดีม่าคันตัวไปหมด อยากอาบน้ำแล้วค่ะ” เด็กหญิงบ่นพึมพำ ริมฝีปากยื่นบิดไปบิดมา “หนูมิ้น...คันไหม?” เสียงคุยกระจุ๋งกระจิ๋งกับตุ๊กตาตัวโปรด ช่วยให้ลืมๆ เรื่องที่ตัวเองกำลังหงุดหง
ทาสรักบำเรอมาร บทที่18. ยอมหรือไม่ยอม 1
“ผมว่าคนที่ปรับตัวไม่ได้ น่าจะเป็นนีชามากกว่านะครับ อย่าพยายามหนีผมเลย เราน่าจะทำความรู้จักกันให้มากกว่าเดิม” ชายหนุ่มเอื้อมจับข้อมือเรียวบางไว้ เขาพูดช้าๆ แต่แววตาพราวระยับจนหัวอกหัวใจของนีรนาทสั่นไหว“เราสองคนไม่มีอะไรต้องปรับต้องจูนเข้าหากันค่ะ เราเป็นคนแปลกหน้าที่แค่มี ‘ลูก’ ด้วยกันแค่นั้น อย่าดึงนีชาไปเกี่ยวข้องกับคุณ ปล่อยเราสองแม่ลูกไปตามทางของเราเถอะค่ะ” หญิงสาวเอ่ยเสียงอ่อนๆ เธอรู้ดีว่าความหวังมันเป็นความทรมานอย่างหนึ่ง เมื่อมีหวังและอยากคว้ามาครอง แต่ในความเป็นจริงมันสูงสุดเอื้อมมือคว้า เพราะเขาลอยอยู่บนฟ้า ในขณะที่ตัวเองลอยเรี่ยๆ ติดพื้นดิน“คนแปลกหน้าที่มี ‘ลูก’ ด้วยกัน ก็แสดงว่าครั้งหนึ่งเราสองคนไม่ได้เป็นคนแปลกหน้ากันนี่ครับ เราชิดใกล้และแนบสนิท และหากผมต้องการแบบนั้นอีกครั้งเพื่อกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเราในแน่นเฟ้นขึ้น ดีไหมครับ?” เป็นคำถามที่ดิมิทรีไม่ต้องการรอคำตอบเขาปฏิบัติการจู่โจมเพื่อกระชับพื้นที่ ร่างใหญ่หนาพลิกตัวกลับจากท่าทางเดิม คือนอนแผ่กลางเตียงมาคร่อมร่างบอบบางเอาไว้ เธอพยายามผลัก
ทาสรักบำเรอมาร บทที่17.ดีม่า เป็นเด็กมีปัญหา ต้องหนีออกจากบ้านไหมคะ? 2
มาดามโรสรีบชักมือกลับ เชิดปลายคางขึ้น เสยกแก้วชาที่ทิ้งไว้ขึ้นมาจิบแก้อาการขัดเขิน...“ที่นี่ใหญ่กว่าบ้านเก่าของดีม่านับสิบเท่าค่ะ ดีม่ามาอยู่เกือบหนึ่งอาทิตย์แล้ว ยังวิ่งไม่ทั่วบ้านเลยค่ะ” จอมแสบพูดแจ้วๆ ถึงจะไม่ได้รับความสนใจจากหญิงสูงวัยแต่เจ้าตัวสนใจที่ไหนยังพูดคุยไม่หยุด สลับกับกัดขนมในมือกินเพลินๆ“ชอบสินะ...”“ค่ะ...ชอบมากกกกกก คุณย่าเหงาไหมคะ ถ้าเหงาดีม่าจะมาอยู่เป็นเพื่อนบ่อยๆ”“เห็นแก่กินล่ะสิ...ถ้าฉันไม่มีของกินจะมาหาไหมล่ะ” นางปล่อยตัวตามสบาย คลายอาการเกร็งไปเกือบครึ่ง“เปล่าค่ะ...แต่คุณย่าตาดุ๊ดุ!! ดีม่ากลัวค่ะ”“ถ้ากลัว แล้ววันนี้ทำไมถึงกล้าล่ะ”“แหะๆ ดีม่าหิวค่ะ ขนมก็ห๊อมหอมมมม”“เห็นไหมล่ะ เรานะเห็นแก่กิน ตัวบวมๆ เดี๋ยวโตไปไม่สวยนะรู้ไหม?”“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่สวยก็อยู่กับคุณย่าไงค่ะ อยู่นานนนนนนน” เด็กหญิงฉีกยิ้ม กางมือกว้างๆ อธิบายช่วงเวลาประกอบคำพูดตัวเองมาดามโรสคลี่ยิ้มอ่อนๆ เจ้าตัวเล็กนี่ชั
ทาสรักบำเรอมาร บทที่17.ดีม่า เป็นเด็กมีปัญหา ต้องหนีออกจากบ้านไหมคะ? 1
บริเวณสวนหย่อมร่มรื่น เนื่องจากเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ อากาศเริ่มอุ่นขึ้นและดอกไม้ใบหญ้าเริ่มผลิดอกออกใบ ดอกไม้เบ่งบานส่งกลิ่นหอมรวยริน สายลมเย็นๆ พัดโชย ช่วงเวลาบ่ายคล้อยจึงไม่ร้อนมากนักกลิ่นขนมอบลอยฟุ้งผสมกับกลิ่นน้ำชาหอมๆ จนแม้แต่เด็กน้อยที่วิ่งเล่นอยู่ไกลๆ ยังได้กลิ่น นัชชาวีทำจมูกฟุดฟิต เจ้าหล่อนสูดกลิ่นหอมๆ ที่ลอยอยู่ในอากาศและเริ่มชักชวนลูกสมุนเดินตามหาต้นตอของกลิ่นหอมๆ นั้น ท้องเล็กๆ ร้องโครกคราก น้ำย่อยเริ่มทำงานจนน้ำลายในปากไหลย้อย“หอมขนมเนอะ ป้าแม่ครัวทำอะไรให้ทานเนอะวันนี้ ไปดูกันเร็ว!!” ร่างกลมป้อมออกวิ่งเหยาะๆ ตามกลิ่นขนมที่เจ้าตัวชื่นชอบ จนถึงสวนหย่อมด้านข้างที่มีเก้าอี้เหล็กสวยๆ ตั้งไว้นั่งพักผ่อน“ชะอุ้ย!!” ริมฝีปากสีสดแบะออก และรีบถอยหลังกรูดๆ เมื่อเห็นคนที่น่ากลัวอยู่ตรงนั้น สายตาของ ‘คุณย่า’ มองเธอแบบเฉยชา จนขยาดที่จะเข้าใกล้ แต่ว่า...ถาดขนมนั้นน่าสนใจ!! ทำไงดีนะดีม่า ทำยังไงจะได้ชิมขนมในถาดนั้นโดยไม่ถูกคุณย่าดุ...จอมเจ้าเล่ห์เร่งคิดหาทางแบบเร่งด่วน ดวงตาสุกใสมองขนมสีสวยในถาดตาเป็นมัน!!มาดามโรสยกแก้วชา
