เวสลีย์ วอร์เรน หน้าแดงก่ำ!เขาถูกเหยียดหยาม!'ไอ้ขยะนี่ กล้าดียังไงที่พูดแบบนี้?'เขากล้าดียังไงที่ขู่ไล่ฉันกับพ่อออกจากอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์!'คนโง่เง่าคนนี้ได้ความกล้าหาญมาจากที่ไหน?'ฟิช เหลียง?'นี่มันน่าขยะแขยง!'“เช่นนั้น ฟิลิป คลาร์ค นี่หมายความว่าตราบใดที่ฉันไม่ถูกไล่ออกจากอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ภายในวันนี้ ฉันจะได้ยินคำว่า 'นายท่านเวสลีย์' จากปากของนาย พร้อมการคุกเข่าของโทษอย่างนั้นใช่ไหม?” เวสลีย์แสยะยิ้มออกมาแม้ว่าอารมณ์ฉุนเฉียวก็ตามบางที ทั้งหมดนี่คงเป็นกลอุบายของฟิลิปเป็นแน่“โอกาสอันน้อยนิด ไม่น่าจะเป็นไปได้”ฟิลิปไม่ต้องการสร้างความบันเทิงให้เวสลีย์เช่นกัน เมื่อพิจารณาแล้ว เป้าหมายของเขาคือการรับประทานมื้อค่ำ ตัวเขาเองไม่เคยคิดที่จะก่อปัญหาเลย แต่อีกคนไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทำให้ดูถูกเขาตลอดเวลา การเพิกเฉยจะเป็นความอัปยศต่อตัวตนที่แท้จริงของเขาในฐานะทายาทของตระกูลที่ร่ำรวย!'แล้ว เวสลีย์ วอร์เรน อยากจะเป็นคนอวดดีเหรอ?'ดังนั้น เขาจึงคิดว่าเขาอยู่สูงกว่าคนอื่นงั้นเหรอ?’'ดี ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันจะพรากเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่แกมี!'ทันใดนั้น เซย์นก็กลับมาหลังจากการโทรศัพ
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซามูเอลตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก!'มีการโอนหุ้นของ อาร์ค เดอ ไทรอัมพ์!'จำนวน 2 หมื่นล้าน!'ดังนั้นเซย์น แยเกอร์ที่โทรมาเมื่อครู่นี้ก็พูดความจริงน่ะสิ?'หุ้นทั้งหมด 100 เปอร์เซ็นต์?'ไม่มีทาง!'เรากำลังพูดถึงเงินทั้งหมด 2 หมื่นล้าน!'ไอ้บ้าคนไหนกันที่ฮุบ อาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ ทั้งบริษัทในทีเดียวกัน?'แม้แต่ผู้ที่อยู่ในรายชื่อเศรษฐีของโอเรียนตาก็ไม่สามารถซื้อหุ้นได้ทั้งหมดภายในคืนเดียว!'ความกลัวคืบคลานเข้ามาที่ซามูเอล เขาจำได้ทันทีว่าเซย์นพูดในสายถึงบางสิ่งเกี่ยวกับเวสลีย์ที่มีความขัดแย้งกับมิสเตอร์คลาร์ค!'เวร! ฉันควรโทรไปถาม’เพียงไม่นาน เซย์นได้รับโทรศัพท์จากซามูเอล "มิสเตอร์วอร์เรนเหรอครับ? มีอะไรหรือเปล่า?”“ส่งโทรศัพท์ไปให้มิสเตอร์คลาร์ค” ซามูเอลกระสับกระส่ายแม้จะไม่เข้าใจเจตนาของอีกฝ่าย แต่อย่างไรก็ตามเซย์นก็ส่งโทรศัพท์ให้ฟิลิป “นายท่านคลาร์ค มิสเตอร์วอร์เรนต้องการคุยกับคุณ”ฟิลิปรับโทรศัพท์ และเสียงทุ้มต่ำของชายวัยกลางคนก็ดังขึ้นจากอีกฝั่งของสาย"มิสเตอร์คลาร์คเหรอ? ผมซามูเอล วอร์เรนครับ”“โอ้? สวัสดีมิสเตอร์วอร์เรน”"มิสเตอร์คลาร์ค ผมขอโทษถ้าลูกชาย
“ซามูเอล วอร์เรน! อย่าโทรหาฉันเมื่อแกรู้สึกเช่นนี้และทำให้ฉันต้องคอยล้างเช็ดตามหลังแก! ในขณะนี้เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก แกอาจทำให้ฉันตกอยู่ในอันตรายกับเรื่องนี้ได้!”เสียงของชายจากปลายสายแสดงถึงความโกรธเกรี้ยวซามูเอลไม่โกรธและตอบด้วยน้ำเสียงประจบประแจงว่า “โยฮัน ลูกพี่! มีบางอย่างเกิดขึ้น นายเห็นไหม คนที่ผมสามารถหันไปพึ่งได้ก็มีแต่ลูกพี่คนเดียว”โยฮันน์ ซัลลิแวน เป็นแหล่งอำนาจของซามูเอลในริเวอร์เดลต้องขอบคุณโยฮันน์ที่ทำให้เขามาถึงจุดที่เขาอยู่ทุกวันนี้ส่งผลให้เขาแสดงความเคารพอย่างสูงเพื่อตอบแทนเพียงแต่โยฮันน์ระบุว่า จะไม่ติดต่อกับเขา เว้นแต่จะมีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นโยฮันน์ลุกจากเตียงอย่างไม่เต็มใจและสวมแว่นสายตา "เกิดอะไรขึ้น?"ซามูเอลไม่ใช่คนที่เลวร้าย เขารู้กฎเกณฑ์ดี ดังนั้นต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นกับเขา เขาจึงโทรมาตอนดึก“มีบางอย่างเกิดขึ้นกับบริษัท โยฮันน์ มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อฟิลิป คลาร์ค ต้องการซื้อบริษัทของเรา เขาบอกว่าเขาจะทำให้เราล้มละลายถ้าเราปฏิเสธที่จะขาย” ซามูเอลกล่าวอย่างกังวล“ซามูเอล วอร์เรน! นี่แกโทรมาหาฉันดึกดื่นเพื่ออะไร? บ้าอะไรวะ? แกดื่มจนสติฟั่นเฟือนหร
เพียะ!เสียงตบดังกึกก้องไปในอากาศดวงตาของซามูเอลเบิกกว้างในทันที จากนั้นใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธ เขาชี้นิ้วไปที่เวสลีย์และตะโกนอย่างโกรธจัด “หุบปาก! แกอยู่ในไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะพูดได้ที่นี่ ออกไป!”เขาโทษตัวเองในเรื่องนี้ เขาตามใจลูกชายของเขาเกินไป และนั่นคือสิ่งที่ปลูกฝังทัศนคติที่เย่อหยิ่งและต่อต้านของเขา“คุณพ่อ เป็นบ้าเหรอ! ตบผมทำไม”เวสลีย์รู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเขาหันกลับมามองฟิลิปอย่างขุ่นเคืองก่อนจะด่าทอว่า “แกทำบ้าอะไรเนี่ย? ทำไมคุณพ่อของฉันพูดกับแกแบบนี้!”ฟิลิปไม่ได้พูดอะไรในทางกลับกัน ซามูเอลไหวตัวก่อน พลันไปที่แก้มเวสลีย์อีกครั้ง ขณะที่ตะโกนว่า “เวสลีย์ วอร์เรน หุบไอ้ปากเวรนั่น! แกจะพูดกับมิสเตอร์คลาร์คด้วยน้ำเสียงแบบนั้นได้อย่างไร? แกรู้หรือเปล่าว่าพื้นที่ที่แกยืนอยู่ตอนนี้เป็นของมิสเตอร์คลาร์ค ขณะนี้ อาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ อยู่ภายใต้การดูแลของมิสเตอร์คลาร์ค รีบไปขอโทษมิสเตอร์คลาร์คเดี๋ยวนี้!”เวสลีย์ตกตะลึงอย่างที่สุดอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ กลายเป็นของฟิลิปแล้วเหรอ?อะไร... เกิดอะไรขึ้น?“ผมเสียใจมาก มิสเตอร์คลาร์ค ผมไม่ได้สอนลูกให้ประพฤติตน
สีหน้าของซามูเอลดูมืดหม่นยิ่งขึ้นไปอีก หลังจากที่เห็นว่าอีกฝ่ายหยิ่งยโสขนาดไหน เขากัดฟันพูดด้วยความโกรธว่า “มิสเตอร์คลาร์ค ได้โปรดยกโทษให้ในตอนที่คุณยังทำได้ ไม่จำเป็นต้องรุนแรงขนาดนั้น”ฟิลิปจ้องกลับอย่างเงียบ ๆซามูเอลทนไม่ไหวและโวยวายด้วยความโกรธ “ฟิลิป คลาร์ค คุณอย่าเสี่ยงเลย ฉันทำธุรกิจที่ริเวอร์เดลมาหลายปีแล้ว มูลค่าสุทธิของฉันมีมากกว่าหลายร้อยล้าน! คนที่ฉันรู้จักคือคนที่คุณไม่สามารถไปมีเรื่องด้วยได้อย่างแน่นอน! ถ้าคุณรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับคุณ ปล่อยเรื่องนี้ไว้แค่ตรงนี้ มิฉะนั้น ฉันจะต่อสู้กับคุณให้ถึงที่สุด!"เขาโกรธมากจริง ๆเขาไม่เคยได้รับความทุกข์ทรมานจากความอยุติธรรมเช่นนี้มาก่อนในชีวิต แม้จะจากถอยหลังให้แล้ว อีกฝ่ายก็ปฏิเสธที่จะยอมถอยอย่างไรก็ตาม ฟิลิปยังคงนิ่งเงียบ“ก็ได้ คอยดูเถอะ!”ด้วยเหตุนั้น ซามูเอลก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ของโยฮันน์ "ลูกพี่โยฮัน นายต้องช่วยฉันนะ มีเด็กคนหนึ่งัมนดื้อกับฉัน!"อีกด้านของโทรศัพท์ โยฮันน์อยู่ในห้องหนังสือ เขาตอบด้วยใบหน้าบูดบึ้ง “ส่งโทรศัพท์ให้เขา ฉันจะคุยกับเขา”ตาของซามูเอลเป็นประกายและเขารีบส่งโทรศัพท์ให้ฟิลิป “เขาต้องการ
ฝูงชนก็แยกย้ายกันและออกไปจากโรงแรมฟิลิปหามุมสูบบุหรี่ เพื่อที่เขาจะได้บรรเทาความกดดันในอกออกไปอย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น เสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นไม่ไกลจากข้างหลังของเขา“ฟิลิป นายมาทำอะไรที่นี่?”ฟิลิปหันกลับมาและเห็นวินน์ที่ดูงงงวยกำลังเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับสะพายกระเป๋าสะพายไหล่สีหน้าของเธอแสดงว่าเธอไม่พอใจสูบบุหรี่อีกแล้ว!ฟิลิปรีบปัดก้นบุหรี่ออกอย่างรวดเร็วและทักทายเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “โอ้ ฉันมาที่นี่เพื่อทานอาหารเย็นกับบริษัท”ฟิลิปรู้สึกกระวนกระวายและวิตกกังวล ขณะที่เขานึกย้อนกลับไปตอนที่วินน์ติดต่อโทรศัพท์อีกเครื่องของเขาก่อนหน้านี้เขากังวลว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาจะถูกเปิดเผยวินน์เดินเข้ามาใกล้เขาและกลอกตา ขณะที่เธอถามว่า “มิล่าอยู่ที่ไหน?”“ใครสักคนจากบริษัทของฉันจะพาเธอมา จะเจอเธออีกไม่นานนี้” ฟิลิปตอบพร้อมกับหัวเราะคิกคักทันใดนั้น ร่างที่คุ้นเคยอีกคนก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขา“ฟิลิป ไม่คิดว่าจะได้เจอนายที่นี่” ฆวนเพิ่งจอดรถของเขาที่ลานจอดรถความตึงเครียดในอากาศรุนแรงขึ้นทันทีเมื่อสบตากันมันคือความอึดอัดใจที่ยังคงเคลือบแครงใจเมื่อรู้ว่าทั้งสองคนไม่ลงรอยก
บ้า!ฟิลิปจะต้องบ้าไปแล้ว!เขาได้รับอนุญาตให้เข้าไปในสถานที่นั้นเหรอ?เขาไม่เห็นที่จอดรถที่เต็มไปด้วยมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยูเหรอ?เขากำลังวางแผนที่จะทำอะไร?วินน์รีบตามหลังฟิลิปไปอย่างรวดเร็ว กังวลว่าเขาจะทำบางอย่างโง่ ๆในทางกลับกัน ฟิลิปถูกเติมเต็มไปด้วยความรำคาญเขาเดินไปทางลานจอดรถและผลักนักบิดคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างรถมอเตอร์ไซค์ของเขาออกไป จากนั้นเขาคว้าหมวกกันน๊อคออกจากมือของนักบิดทุกคนเบนสายตาของพวกเขามามองฟิลิปตามธรรมชาติกับหมวกกันน๊อคในมือข้างหนึ่ง ฟิลิปกางแขนทั้งสองข้างออกในขณะที่ความเยาะเย้ยอย่างอวดดีกระจายอยู่บนใบหน้าของเขา เขาชี้ไปทางลานจอดรถที่เต็มไปด้วยรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยูและคำรามใส่วินน์ผู้ที่กำลังวิ่งเข้ามาหาเขา และฆวนที่ยืนอยู่ตรงหัวมุม " วินน์ ให้ฉันบอกเธอเรื่องนี้ รถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยูทั้งหมดในที่จอดรถนี้เป็นของฉัน ฟิลิป คลาร์ค! ฉันซื้อมันทั้งหมด!"เสียงของเขาดังราวกับฟ้าร้องลั่นที่ก้องกังวานในที่จอดรถ“และที่นี่ โรงแรมอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ของฉัน! ฉันเพิ่งใช้เงินไป 2 หมื่นล้านเพื่อซื้อมัน!“เธอไม่ได้คิดว่าฉันเป็นขยะไร้ค่าคนไม่เอาถ่านมาโ
“วินน์! ที่รัก!"ฟิลิปคำรามราวกับคนบ้า ในขณะที่เขากระโจนไปเข้าไปกอดวินน์ไว้ กดลงไปบนท้องของเธออย่างแรง “ไม่ต้องกลัว มันจะไม่เป็นไร! เธอจะไม่เป็นไร!”ริมฝีปากของ วินน์เปลี่ยนเป็นสีขาวในขณะชั้นของที่เหงื่อเย็น ๆ ผุดขึ้นบนหน้าผากของเธอมันเจ็บ!พวกอันธพาลตื่นตระหนกทันทีเช่นกัน และหนีออกจากที่เกิดเหตุโดยไม่มีความลังเลมันคือความสับสน ผู้คนกำลังถ่ายรูปและวิดีโอเพื่อโพสต์บนอินเทอร์เน็ต แต่ไม่มีใครโทรออกสักสายฆวนไล่ตามชายเหล่านั้น แต่ไม่นานก็กลับมาพร้อมกับโทรศัพท์ของเขา “สวัสดี ฉันโทรมาจากโรงแรมอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ มีผู้ได้รับบาดเจ็บที่นี่ โปรดส่งความช่วยเหลือมาเดี๋ยวนี้! ได้โปรดเร็วหน่อยนะครับ!”ฟิลิปอุ้มวินน์ไว้ในอ้อมแขนแล้วรีบวิ่งออกจากลานจอดรถราวกับคนบ้า เขาหยุดแท็กซี่ และตะโกนใส่หน้าคนขับว่า “ไปโรงพยาบาล! ไปโรงพยาบาลเร็ว!”คนขับยังคงนิ่งและมีสติ ในขณะที่เขาเร่งไปที่โรงพยาบาลอย่างไรก็ตาม มันเป็นชั่วโมงเร่งด่วนในตอนเย็น การจราจรจึงติดขัดเป็นอย่างมาก!เวลากำลังจะหมด!ฟิลิปกระโดดลงจากรถกับวินน์ที่ยังคงอยู่ในอ้อมแขนของเขาและวิ่งต่อไปเลือดไหลออกมาจากบาดแผลถูกแทงที่ท้องของ วินน์ อย