ตอนที่ 51.เพียงใจปรารถนา/2กริชกลายเป็นสมาชิกคนใหม่ของครอบครัวมัสลิน ตอนเช้าเขาจะมารับมัสลินไปทำงานด้วยกัน แล้วตอนเลิกงานมาส่งหญิงสาวพร้อมกับฝากท้องที่บ้านของเปรมใจทุกเย็น อยู่เล่นกับพี่ไม้จนดึกทุกคืน ทำให้เด็กน้อยซึ่งปกติติดปรัชญ์หันมาติดคุณลุงคนใหม่แทน เรียกขานชื่อของลุงกริชจนติดปากมัสลินเองก็เริ่มชินกับการมีผู้ชายคนนี้เข้ามาป้วนเปี้ยนใกล้ๆ ยามทำงานเขาจะเคร่งขรึมจริงจังกับงาน ไม่ยอมให้เธอทำงานผิดพลาดโดยไม่แก้ไข ช่วงพักเที่ยงปกติมัสลินจะไปรับประทานอาหารที่โรงอาหารของพนักงานร่วมกับเพื่อนคนอื่นๆ แต่พอมาทำงานเป็นผู้ช่วยของกริช เธอต้องนั่งทานอาหารกับเขาในห้องพักทุกมื้อ ทำให้ไม่รู้ว่าเพื่อนพนักงานและคนในรีสอร์ตแอบพูดกันลับหลังว่าอย่างไรบ้าง จนกระทั่งวันหนึ่งต้องไปประสานงานกับฝ่ายจัดเลี้ยง เพื่อเตรียมงานวันเกิดให้กับลูกค้ารายใหญ่ ที่จะมาจัดงานเลี้ยงที่รีสอร์ต ได้พบกับนิรมลและอำพร“ไม่ได้พบกันนาน ราศีคุณนายเจ้าของรีสอร์ตจับเต็มตัวเลยนะมัส”อำพรเอ่ยแซว กวาดสายตามองชุดแบรนด์เนมบนตัวเพื่อนสาวด้วยสายตาอิจฉาเล็กๆ ในมือของมัสลินยังถือโทรศัพท์สมาร์ทโฟนยี่ห้อผลไม้แบรนด์ดังรุ่นล่าสุดไว้ด้วย ยิ่งทำใ
ตอนที่ 52.เพียงใจปรารถนา/3“มัสหลุดพ้นจากพวกร้ายกาจอย่างพวกเธอมาแล้ว ฉันไม่มีทางให้มัสต้องพบเจอกับคนที่ทำร้ายมัสอีกเด็ดขาด”ปรัชญ์ปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย เขาไม่อยากให้ลินินเข้ามาวุ่นวายกับมัสลินอีก มัสลินกำลังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ ไม่ควรรื้อฟื้นความหลังให้ต้องมาเจ็บปวด“นายทำแบบนั้นไม่ได้นะ ฉันกับมัสเป็นพี่น้องกัน” ลินินอ้างสิทธิ์ความเป็นญาติ“เป็นพี่น้องกัน พูดได้เต็มปากเลยนะยายผ้าป่าน พี่น้องที่ไหนเขาใช้งานมัสเหมือนทาส แย่งเอาสมบัติของมัสไปหมด ไล่มัสออกจากบ้านไม่ให้มีที่อยู่ ตอนนั้นเธออยู่ไหน ทำไมไม่คิดช่วยมัส แล้วยัง... หึ พูดไปเธอก็คงเถียง เสียเวลา”ปรัชญ์ไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องที่แพรพรรณหลอกมัสลินไปแต่งงานแทนลินิน จนทำให้ถูกโจรลักพาตัวไปข่มเหง พูดไปลินินก็คงไม่เชื่อเถียงเขาคอเป็นเอ็นอีกตามเคย“นายอยากได้สมบัติของยายมัสใช่ไหม แม่ของฉันบอกว่าที่ไม่ให้เงินยายมัส เพราะอยากรู้ว่านายจะทิ้งยายมัสไหม นายมันเห็นว่ายายมัสเป็นหลานคุณยายเจ้าของตลาด นายก็เลยล่อลวงน้องสาวฉันจนพลาดพลั้ง อย่านึกว่าใครจะรู้ไม่ทันนายนะ นายปอนด์”แพรพรรณพูดให้ลูกสาวเข้าใจแบบนั้น ลินินมีอคติกับปรัชญ์อยู่แล้ว ยิ่งเห็นเขาขัด
ตอนที่ 53เพียงใจปรารถนา/4“ชื่อของคุณก็ไม่เป็นมงคลนะ กริช เป็นว่าอาวุธมีคม แบบนี้ฉันคงอยู่ใกล้คุณไม่ได้” มัสลินบอกความหมายชื่อของเขาบ้าง“ชื่อของผมแปลว่าอาวุธมีคมก็จริง แต่ผมไม่แทงใครไปเรื่อยเปื่อยนะ ผมเลือกแทงแต่คนที่ผมชอบเท่านั้น”เขาพูดไปทำนัยน์ตาวาววามไป เปลี่ยนความหายมาในแนวสองแง่สองง่าม ชวนจั๊กจี้หัวใจคนฟังจนหน้าแดง“บ้า ทะลึ่ง ลามก”มัสลินกำหมัดทุบเขาไปทีหนึ่ง แต่ถูกคนชื่ออาวุธมีคมดึงเข้าไปกอดไว้“อยากลามกจริงๆ จะได้ไม่ต้องทนทรมานแบบนี้”เสียงนุ่มกระซิบข้างหู จมูกโด่งคลอเคลียแก้มนุ่ม ใกล้เธอทีไรร่างกายของเขามันปรารถนาเธอจนแทบทนไม่ไหว หัวใจของเขามันร่ำร้องเรียกหาแต่เธอผู้เดียวกริชยอมรับโดยไม่มีข้อโต้แย้งว่า มัสลินเข้ามากุมหัวใจเขาไปทั้งดวง เขาอยากครอบครองเธอ อยากเป็นเจ้าของเธอทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย แต่ติดขัดตรงเวลาในการอยู่ใกล้ชิดและเรียนรู้กันมันน้อยเกินไป และเขายังไม่ได้นำเรื่องนี้ไปปรึกษาบิดาเลย ท่านอยากให้เขาแต่งงานอยากอุ้มหลานมานาน หาผู้หญิงมาแนะนำให้เขารู้จัก ทั้งบังคับ ทั้งขอร้อง แต่เขาไม่ยอมใจอ่อนยอมทำตามเสียที นั่นเป็นเพราะท่านตั้งความหวังกับเขาไว้มาก หลังจากกันต์พี่
ตอนที่ 54. ดั่งสายธารไหลรินผ่านหัวใจ/1“พี่ไม้อยากได้ก็ซื้อให้แกเถอะ อยากได้อันนี้ใช่ไหมครับพี่ไม้”กริชหยิบแว่นตามาให้เด็กชาย แต่พี่ไม้ส่ายหน้า“พี่ไม้ไม่เอาแล้วคับ แม่จ๋าบอกว่าไม่ให้เอา...” แกบอกเสียงอ่อยๆ“มันราคาแพงค่ะ พี่ไม้ไม่จำเป็นต้องใช้ ไม่ต้องซื้อหรอกค่ะ” มัสลินให้เหตุผล“แพงแค่ไหนผมก็ซื้อให้แกได้ แค่แว่นอันเดียว”กริชมองดูราคาแล้วบอกออกไป เขาอยากซื้อทุกอย่างให้พี่ไม้ หากแกต้องการเขายินดีจ่าย“อย่าทำให้พี่ไม้เสียนิสัยเลยค่ะ ฉันไม่ได้เลี้ยงลูกเพื่อจะตามใจแกโดยไม่มีเหตุผล ฉันยอมให้คุณซื้อชุดว่ายน้ำให้แกเท่านั้น ถ้าคุณจะเอาใจแกด้วยของอื่นที่ไม่จำเป็น ฉันคิดว่าพี่ไม้ก็ไม่ควรไปทะเล”มัสลินเสียงแข็ง จูงลูกชายเดินหนี เด็กชายน้ำตาคลอเดินตามแม่ไป ยังไงแกก็ต้องเชื่อฟังแม่มากกว่าใครๆ“โอเค ผมยอมแล้ว อย่าทำแบบนี้สิ สงสารพี่ไม้บ้าง”กริชต้องยอมทำตาม เขาสงสารเด็กชายกลัวแม่ของแกจะไม่ยอมให้พาไปเที่ยว มัสลินบทจะแข็งขึ้นมาเขาก็ไม่กล้าไปขัดใจ จำต้องยอมโอนอ่อนไปก่อน“ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ”มัสลินยอมปล่อยลูกชายให้กริชอุ้ม เขาถอนหายใจแรงลูบศีรษะเจ้าตัวเล็กปลอบโยน พาเดินไปลองชุดว่ายน้ำชวนแกคุยให้ลืมเ
ตอนที่ 55 ดั่งสายธารไหลรินผ่านหัวใจ/2“แม่มีเรื่องจะคุยกับปอนด์หน่อย” เปรมใจว่า“ครับ แม่” ปรัชญ์นั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้าม“วันนี้แม่เจอพี่แววกับอาหมี่ สองคนนั้นทำงานรับจ้างเป็นแม่บ้าน รับเหมาทำความสะอาดตามบ้าน”เมื่อกลางวันเปรมใจได้พบกับนางแววและเด็กอาหมี่ ทั้งสองมารับจ้างทำความสะอาดให้บ้านเช่าของฝรั่งในหมู่บ้าน ก่อนกลับเจ้าของบ้านพามาที่ร้านกาแฟทำให้ได้พบกัน“คุณเปรมดีใจที่ได้เจอ” นางแววรีบมาจับมือเปรมใจด้วยความดีใจ หลังจากห้าปีไม่ได้เจอกัน“คุณเปรมเป็นเจ้าของร้านนี้เหรอคะ” เด็กอาหมียกมือไหว้“เป็นยังไงบ้างพี่แวว อาหมี่ ทำไมมาอยู่แถวนี้” เปรมใจทักทายทั้งสอง“พอคุณเปรมย้ายออกไปไม่นาน ตามั่นผัวฉันก็ถูกรถชนตาย นังอาหมี่มันชวนฉันมาอยู่ด้วยกันที่เชียงใหม่บ้านของมัน แล้วเราก็รับเหมาทำความสะอาดบ้านหาเลี้ยงตัวเอง แล้วคุณเปรมล่ะเป็นยังไงบ้าง“นางแววเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟัง แล้วเอ่ยถามสารทุกข์สุขดิบของเปรมใจบ้าง”“ฉันก็มาเปิดร้านกาแฟที่นี่แหละ บ้านของตัวเองไม่ต้องเช่าเขา ก็พออยู่ได้จ๊ะ แล้วพี่แววได้ข่าวคุณแพรพรรณบ้างไหม” เปรมใจสอบถามข่าวคราวของแพรพรรณ“อ๋อ... เพื่อนฉันบอกว่า คุณนายแกย้ายกลับมา
ตอนที่56 ดั่งสายธารไหลรินผ่านหัวใจ/3“เดี๋ยวคนของผมจะมารับเรา เดินทางต่อไปที่บ้านพักเลย หิวกันไหมจะได้แวะหาอะไรทานระหว่างทาง” กริชเอ่ยถามขณะรอรถมารับ“ไม่ค่ะ เอาไว้ทานทีเดียวตอนถึงดีกว่า พี่ไม้กินขนมไปแล้ว คงไม่หิวตอนนี้”เด็กชายเกาะบนอกแม่ หลับตาพริ้ม ทำท่าว่าจะง่วงนอน มัสลินจึงปล่อยให้แกนอนไป“กินขนมไม่พอยังได้จุ๊บๆ อีก อิจฉาชะมัด”คนพูดทำตาวาว มองหน้าหญิงสาวด้วยแววตากรุ้มกริ่ม เรียกรอยแดงเรื่อบนแก้มนวล“บ้า อย่าทะลึ่งนะ”มัสลินแหวใส่ อายจนแก้มร้อนไปหมด กริชมักจะชอบแหย่เธอเล่นให้เขินอาย หรือไม่ก็ขโมยหอมแก้มบ้าง จูบบ้าง จนเธอไม่รู้จะระวังตัวยังไง แต่เขายังให้เกียรติไม่เกินเลยมากกว่านี้ เธอจึงวางใจเดินทางมาเที่ยวกับเขาพร้อมลูกชาย“รถมาแล้ว พาพี่ไม้ขึ้นรถเถอะจะได้นอนสบายๆ”รถตู้แล่นมาจอด คนขับรถลงมาช่วยยกกระเป๋า ก่อนจะไปประจำที่คนขับ“ไปบ้านพักที่ปราณบุรีนะ”กริชบอกนายสน ก่อนจะหันมาสนใจสองแม่ลูก“นอนได้เลยนะ ยังอีกไกล”เขาขยับมาโอบไหล่มัสลิน ให้เธอพิงอกเขา วางคางบนกระหม่อมหลับตาไปพร้อมกัน บนตักของหญิงสาวเด็กชายตัวน้อยซุกซบแนบอกมารดาเป็นภาพที่ทำให้นายสนน้ำตาคลอ แกติดตามดูแลกริชมาห้าปี
ตอนที่ 57. ดั่งสายธารไหลรินผ่านหัวใจ/4“เรื่องบางอย่างถ้ามันเจ็บปวดมากนัก คุณก็ควรจะลืมมันไปเสีย” เขาดึงร่างงามมากอดไว้มัสลินส่ายหน้า “บางเรื่องมันลืมไม่ลง ทั้งที่มันเจ็บปวดเหลือเกิน แต่เวลานึกถึงในความเจ็บปวดก็มีความทรงจำบางอย่าง ที่ไม่อาจลืมได้”หญิงสาวเหมือนพวกเสพติดความเจ็บปวด รู้ว่าเจ็บแต่ก็ไม่ยอมเลิกจำ“ต่างกับผม อุบัติเหตุทำให้ผมลืมอะไรไปหลายสิ่ง ผมเคยรักผู้หญิงคนหนึ่งมาก แต่ผมก็ลืมเธอเหลือเพียงภาพถ่ายกับเรื่องราวจากการบอกเล่าของคนอื่น แต่ผมกลับจำความรักที่มีต่อเธอไม่ได้”กริชเปิดเผยเรื่องราวของเขาให้เธอรับรู้ มัสลินนิ่งไปหัวใจเจ็บแปลบเหมือนมีมีดโกนที่มองไม่เห็นกรีดลงมา ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องเจ็บปวดเมื่อรู้ว่ากริชเคยรักผู้หญิงคนอื่น“เธอเป็นใครคะ” มัสลินถามเสียงแผ่ว“เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่โตมาพร้อมกับผม คุณแม่รับเธอมาอุปการะ พอโตขึ้นมาเธอก็แต่งงานกับพี่ชายของผม และประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไป ดูเหมือนจะมีแค่นั้นที่ผมรับรู้เรื่องของเธอ”เรื่องราวของวลัยลดาถูกบอกเล่าผ่านทางกันต์พี่ชายของเขา กริชรับรู้แต่ไม่มีความทรงจำหรือความรู้สึกใดใดต่อวลัยลดาอีก ทว่าเขากลับมีภาพของผู้หญิงคนห
ตอนที่ 58 จุดเจ็บในดวงใจ/1“อยากทำอะไรก็ทำเลย แต่ขอให้รู้ไว้ว่า ฉันจะเกลียดคุณไปตลอดชีวิต”มัสลินหลับตาหยุดดิ้น กลั้นใจให้ผ่านเรื่องราวร้ายๆ นี้ไป อย่างที่เขาบอกหากเธอเป็นสาวบริสุทธิ์เธอคงจะทำทุกทางรักษามันไว้ แต่นี่เธอผ่านมันมาแล้ว สิ่งที่ร้ายกาจกว่านี้เธอก็เคยผ่านมาได้ มันจะเกิดอีกครั้งจะต่างอะไร“มัส... มัสลิน”ชายหนุ่มครางเสียงแผ่วพร่า... การกระทำของเธอมันเหมือนเอามีดมาแทงหัวใจของเขา กริชเจ็บปวดแสนสาหัส แต่ถามว่าทำให้เขาหยุดไหมเขาตอบเลยว่าไม่... ไม่มีทาง!ร่างงามถูกช้อนอุ้มไปวางไว้บนเตียง หญิงสาวยังหลับตานิ่งประท้วงเขา กริชมองใบหน้างดงามของเธอด้วยแววตาเจ็บช้ำ เขายิ้มขื่นขณะเอื้อมมือไปแตะคอเสื้อของเธอ แล้ว...แควก แควก แควก !!! เสียงผ้าขาดดังขึ้น ทำให้สะดุ้งสุดตัว ลืมตาขึ้นมอง ก่อนจะกรีดร้องเมื่อกริชไม่ยอมปล่อยเธออีกแล้ว เธอวัดใจผิดคน ชายหนุ่มไม่ยอมหยุด แต่กระทำการต่อ“อย่านะ ปล่อยฉันนะคุณกริช!”มัสลินผลักไสเขาออก ดิ้นรนขัดขืน เอามือยื้อยุดไม่ให้เขาดึงเศษผ้าออกจากร่างกายของเธอ ความหวาดกลัวพุ่งวาบเข้ามา เมื่อเหตุการณ์ครั้งนี้ไม่ต่างจากเมื่อห้าปีก่อน ผู้ชายคนหนึ่งกระชากพรหมจรรย์ของ
ตอนที่88รักร้ายพรางใจ/3 จบสามเดือนแล้วที่มิ่งกมลไม่กลับไปบ้าน นับตั้งแต่คืนงานเลี้ยงส่งน้องชาย เขาระบายความโกรธเข้าใส่ร่างงามของนลินดา จนเธอแทบแหลกสลายใต้ร่างเขา แล้วก็พาตัวเองเดินทางกลับมากรุงเทพในเช้าวันรุ่งขึ้น เขาจะเลิกสนใจผู้หญิงคนนี้ จะไม่เข้าใกล้ ไม่ไปเห็นหน้ายายจอมมารยาอีก แต่ยิ่งห่างกัน หัวใจของเขายิ่งร้อนรน หาความสงบไม่ได้ จนต้องกลับมาบ้านพ่อแม่อีกครั้ง“หายหัวไปนานเลยนะพี่ไม้ นี่ไม่คิดถึงพ่อแม่บ้างหรือไง” นายโกมุทบ่นหลานชาย“คิดถึงสิครับคุณปู่ คิดถึงคุณปู่ด้วย แต่งานผมยุ่งมากปลีกตัวมาไม่ได้เลย นี่เพิ่งว่างเลยรีบมาหา”เจ้าตัวเข้าไปหาคนเป็นปู่ จับมือท่านมาวางบนศีรษะ ปีนี้นายโกมุทแก่ลงไปมาก แต่ยังแข็งแรงดีแม้ต้องเพิ่งรถเข็นไฟฟ้าในการเคลื่อนไหวแทนขาที่ไม่ค่อยมีแรง“นี่รู้เรื่องหนูบัวหรือยัง” นายโกมุทเอ่ยขึ้น“เรื่องบัว... เรื่องอะไรหรือครับคุณปู่” มิ่งกมลนิ่วหน้า“ก็เรื่องที่ญาติฝั่งพ่อเขา มาขอรับตัวเขาไปดูแลนะสิ เพิ่งตามหาตัวกันพบ ทางนั้นเขาดีใจมากบอกว่า ปู่ของหนูบัวยกมรดกให้พ่อของหนูบัว แต่พ่อของหนูบัวเสียไปก่อน หนูบัวเป็นทายาทคนเดียวที่เหลืออยู่” นายโกมุทเล่ายาว ก่อนจะยกน้ำข
ตอนที่ 87.รักร้ายพรางใจ/2“ในตู้เย็นมีพุดดิ้งค่ะ คุณไม้ชอบทานใช่ไหมคะ เดี๋ยวบัวหยิบให้ค่ะ”เธอบอกเขาเสียงสั่น พยายามหาทางเอาตัวรอด นึกโมโหตัวเองที่เปิดโอกาสให้เขามาใกล้ ในเวลาปลอดคนอีกแล้ว คนงานในบ้านต่างพากันไปดูแลเจ้านายในห้องจัดเลี้ยง ด้วยคิดว่าเธอกับพันธกานต์ต้องการคุยกันตามลำพัง“อืม ก็ชอบอยู่นะ พุดดิ้งนุ่มๆ เด้งๆ หวานๆ แต่มันหวานสู้เธอไม่ได้หรอก”เขาเอ่ยเสียงกระเส่า จ้องมองริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อ สายตาแลเลยลงไปยังทรวงอกอวบคัพซี ทำตาลุกวาว น้ำลายของคนมองเริ่มสอ ใจเต้นแรง อาการคลั่งสาวทรงโตกำเริบขึ้นมาทันใด “ไม่นะคะ คุณไม้ อย่านะ อ๊ะ!”นลินดาร้องห้ามด้วยความตกใจ เมื่อเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ พยายามย่อตัวจะหลบออกจากวงแขนที่กักไว้ กลายเป็นถูกเขาสอดแขนใต้รักแร้ ยกตัวเธอลอยขึ้นจากพื้นให้มาอยู่ในระดับเดียวกับใบหน้าหล่อเหลาของเขา ริมฝีปากร้อนผ่าวประกบปิดกั้นเสียงร้องให้หายไปในคอ แล้วตะโบมจูบเธออย่างหนักหน่วง“อืม... บัว หวานที่สุด”เขาอุ้มร่างเธอวางบนโต๊ะยาวกลางห้องครัว ทาบตัวหนาหนักลงมา สองมือเลื่อนมาลูบไล้ทรวงอวบ คลึงเคล้นอย่างเมามัน ไม่สนใจอาการดิ้นรนขัดขืนของเธอเลย“อย่าค่ะ อย่าทำบ
ตอนที่ 86 รักร้ายพรางใจ/1“เดี๋ยวพี่จะไปขึ้นเครื่องแล้ว แค่นี้ก่อนนะ”มิ่งกมลหรือพี่ไม้ของน้องกานต์ รีบพาตัวเองไปยังสนามบินทันที ชายหนุ่มพาตัวเองบินมาถึงภูเก็ตในเวลาช่วงเย็น เขาลงจากรถได้ก็เข้าไปในบ้าน คนในครอบครัวพากันมารวมตัวที่ห้องนั่งเล่น ซึ่งถูกจัดเป็นห้องสำหรับจัดเลี้ยงชั่วคราว พรุ่งนี้พันธกานต์หรือน้องกานต์ น้องชายของพี่ไม้จะเดินทางไปเรียนต่อในระดับปริญญาโทรยังต่างแดน พร้อมกับปูเป้และปัณณ์ลูกฝาแฝดของลุงปอนด์กับป้าป่าน คนในครอบครัวจึงจัดเลี้ยงส่งให้ ทุกคนมากันพร้อมหน้า รอเพียงพี่ชายของบ้านอย่างพี่ไม้ที่มาสายที่สุด “สวัสดีครับ พี่ไม้มาแล้ว!”พี่ไม้ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทุกคน พร้อมกับทักทายเสียงแจ๋ว หลานรักคนโตของบ้านเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากผู้ใหญ่ได้เสมอ แต่มีคนหนึ่งที่ไม่ยอมยิ้มตีหน้ายักษ์เตรียมเล่นงานอยู่“มาแล้วเหรอพี่ไม้ ถ้าไม่ให้น้องกานต์โทรเรียก พี่ไม้คงไม่มาใช่ไหม แม่โทรก็ไม่รับสาย” มัสลินบ่นลูกชาย“โธ่... แม่จ๋า พี่ไม้ขอโทษด้วยนะครับ ช่วงนี้พี่ไม้งานยุ่ง เลยไม่ได้รับสายแม่จ๋า ฟอด คิดถึงแม่จ๋าที่สุด”ลูกชายแก้ตัวแล้วก็หอมแก้มนุ่มของแม่ฟอดใหญ่ ทำเอาคนถูกหอมใจอ่อนเป็น
ตอนที่ 85. คุณพ่อมือใหม่ &พี่ชายที่แสนดี/2“แม่จ๋าน้องร้องไห้ น้องหิวแล้ว ให้น้องจุ๊บๆ จิ” พี่ไม้เร่งเร้ามารดา“นั้นสิมัส ลูกหิวแล้ว ให้นมแกสิครับ” กริชบอก ตาคู่คมวาววับ“คุณกริช ช่วยเอาหมอนรองมาให้มัสหน่อยค่ะ ส่วนพี่ไม้ลูกลงจากเตียง ไปนั่งรออยู่บนโซฟาก่อนนะครับ”มัสลินจัดการสองพ่อลูกให้ลงจากเตียง กริชไปหยิบหมอนรองมาวางบนตักให้ภรรยา ทำท่าจะดูเจ้าตัวน้อยดูดนมมื้อแรกด้วยสายตาวาววาม พี่ไม้เกาะข้างเตียงไม่ยอมไปนั่งโซฟาตามคำสั่ง มัสลินส่ายหน้าจำต้องเปิดอกให้ลูกชายดื่มนม เจ้าตัวน้อยอ้าปากส่ายหน้าไปมาเหมือนลูกนก พอมารดาประคองปลายยอดทรวงแตะๆ ริมฝีปาก แกก็งับยอดทรวงดูดจ๊วบๆ ปากขยับยุกยิกน่าเอ็นดูซู๊ดดด!เสียงสูดปากดังขึ้น ต้นเสียงทำน้ำลายย้อย มองน้องดูดนมแม่ตาแป๋ว คนเป็นพ่อกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ จ้องตาไม่กะพริบ อีกนานแค่ไหนที่เขาจะมีโอกาสได้จุ๊บๆ แบบนั้นบ้าง สองพ่อลูกมองหน้ากัน มีความคิดตรงกันโดยไม่ได้นัดหมาย ต่างสบตากันแล้วถอนหายใจแรง อิจฉาเจ้าของจุ๊บๆ คนใหม่///การเลี้ยงเด็กสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับคุณพ่อมือใหม่อย่างกริช หลังจากเปรมใจกลับไปแล้วเขาต้องมาช่วยภรรยาเลี้ยงลูก พี่ไม้กลายเป็
ตอนที่ 84 คุณพ่อมือใหม่ &พี่ชายที่แสนดี/1“ผมก็อยากยืดเส้นยืดสายเหมือนกัน มาพี่ไม้เดี๋ยวเราไปหาขนมกินกันนะ”นายโกมุทไม่ปล่อยให้เจ้าสัวทำคะแนนคนเดียว รีบตามไปด้วย ทำเอาลูกๆ ต้องกลั้นยิ้มขำ กับแข่งขันจีบสาวของสองหนุ่มวัยลายคราม“คุณปรัชญ์ผมว่า พ่อของผมคงอยากให้แม่ของคุณ มาเป็นยายของพี่ไม้จริงๆ”ภานุเอ่ยยิ้มๆ เขารู้ดีว่าคนอย่างเจ้าสัวโภคินไม่ได้ถูกใจผู้หญิงคนไหนง่ายๆ ไม่อย่างนั้นพ่อของเขาคงมีแม่เลี้ยงให้เขาตั้งนานแล้ว ไม่อยู่มาจนถึงตอนนี้หรอก“พ่อของผมก็ดูท่าจะอยากให้พี่ไม้มีย่าเหมือนกัน คุณว่ายังไง ถ้าพ่อของผมอยากจีบแม่ของคุณ”กันต์เชียร์พ่อตัวเองออกนอกหน้า เขาถูกชะตากับเปรมใจมาก อีกฝ่ายต่างกับแม่ของเขาคนละขั้ว อยู่ใกล้ๆ แล้วเย็นอกเย็นใจ พ่อเขาแทบจะหมดลายเมื่อพบคนแบบนี้“คุณกันต์ผมไม่ได้อยากมีพ่อเลี้ยงหรอกนะ ส่วนคุณนุคุณเองคงไมได้ขาดความความอบอุ่นจากแม่ จนอยากได้แม่เลี้ยงใหม่ตอนนี้หรอกใช่ไหม”ปรัชญ์ตอบกลับสองหนุ่มด้วยน้ำเสียงเข้มจัด ดวงตาขุ่นขวางไม่ชอบใจ“แหม... คุณปรัชญ์นี่หวงแม่น่าดูนะครับ” ภานุเอ่ยแซวขำๆ แต่คนฟังไม่ขำด้วยฟาดสายตาเขียวขุ่นกลับมา กันต์เองก็ยังไม่เลิกรา“คุณเปรมยังสาวย
ตอนที่ 83 วิมานในอ้อมแขน/2นับตั้งแต่กริชได้เคลียร์ใจกับมัสลินแล้ว ทั้งสองก็กลับมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน มัสลินบอกกับชายหนุ่มว่าเธอสงสัยว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ ซึ่งอาจจะเกิดในช่วงที่ไปเที่ยวทะเลปราณบุรีแล้วมีความสัมพันธ์กัน กริชตื่นเต้นมากเขาจึงพามัสลินไปตรวจที่โรงพยาบาล“ผลตรวจเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ”กริชเอ่ยถามนายแพทย์ ตั้งใจรอคำตอบอย่างวาวหวัง ในตอนที่มัสลินตั้งท้องพี่ไม้เขาพลาดโอกาสสำคัญนี้ไป เขาอยากทำหน้าที่พ่อสักครั้งให้สมบูรณ์“ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ภรรยาของคุณตั้งครรภ์ได้เจ็ดสัปดาห์แล้วครับ”นายแพทย์แจ้งผลตรวจด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหัวเราะเมื่อเห็นคุณพ่อคนใหม่ ลุกจากเก้าอี้ไปกอดภรรยา หอมแก้มเธอทั้งซ้ายขวาแบบไม่อายใคร“มัสจ๋า คุณท้อง ได้ยินไหมว่าเรากำลังจะมีลูกกัน”กริชดีใจสุดขีด เขาลุกขึ้นมากอดภรรยาที่นั่งข้าง ๆ หอมแก้มเธอ ทั้งซ้ายทั้งขวา ทำท่าจะจูบแต่มัสลินหยิกเขาให้รู้สึกตัวก่อน ไม่อย่างนั้นอาจจะทำประเจิดประเจ้ออายหมอพยาบาลไปแล้ว“ขอบคุณนะคะคุณหมอ คุณกริชนั่งลงค่ะ ฟังหมออธิบายหน่อย”มัสลินดึงแขนสามีให้นั่งลง ใบหน้าของคุณพ่อยังประดับด้วยรอยยิ้ม ไม่ยอมหุบง่ายๆ“เดี๋ยวหมอจะทำเรื่องกา
ตอนที่ 82.วิมานในอ้อมแขน/1มัสลินไปถึงโรงพยาบาลและถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน หลังจากการรักษา แพทย์แจ้งว่ามัสลินถูกวางยากล่อมประสาท ฤทธิ์ยาทำให้หมดสติไป แต่ไม่เป็นอันตรายร้ายแรง หลังจากยาหมดฤทธิ์ก็จะฟื้นขึ้นมาเอง ส่วนลูกน้อยในครรภ์ปลอดภัยดีกริชได้ยินแบบนั้นแล้วก็คลายใจ แต่เขายังไม่หายห่วง ตราบใดที่ไม่เห็นมัสลินฟื้นขึ้นมา ระหว่างรอชายหนุ่มโทรเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้บิดาและพี่ชายฟัง แล้วโทรบอกเรื่องนี้ให้ปรัชญ์ช่วยประสานงานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ในการตามล่าตัวแพรพรรณ อีกวันมัสลินก็ลืมตาตื่นขึ้นมา ใบหน้าบวมช้ำจากการถูกแพรพรรณตบ“คุณกริช...”“มัส มัสจ๋า”กริชกอดร่างของภรรยาไว้แน่น ดีใจจนน้ำตาคลอ มัสลินเองก็กอดเขาไว้ ยังมีความหวาดหวั่นอยู่ในแววตา“ป้าแพร... ป้าแพรจะฆ่ามัส” เธอบอกสามี“มัสปลอดภัยแล้ว ผมไปช่วยมัสได้ทัน ตอนนี้ยายแม่มดนั่น... หึ ตายแล้ว”“อะไรนะคะ ป้าแพรตายได้ยังไงคะ” มัสลินอุทานด้วยความตกใจ“กรรมตามสนองยังไงล่ะ ตำรวจที่พบศพบอกว่าถูกงูกัดที่พงหญ้าด้านหลังบ้านเรือนไทย ไปสิ้นใจตายอยู่ริมคลอง ตอนเจอศพกำลังถูกฝูงตัวเงินตัวทองรุมแทะอยู่พอดี”กริชสะใจนัก แพรพรรณตายอย่างน่าอนาถ สาสมกับความ
ตอนที่ 81 กรรมใดใครก่อ/2“ท้อง... หึ ก็ตายทั้งกลมไปเลย เหมือนแม่ของแกยังไงล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”แทนที่จะสงสาร แพรพรรณกลับหัวเราะใส่หน้า ไม่มีความเมตตาให้หลานต่างสายเลือดที่แสนชังคนนี้“คุณกริช!”มัสลินตะโกนเรียก มองไปทางด้านหลังของแพรพรรณ ทำให้คนเป็นป้าหันไปดู เปิดโอกาสให้หญิงสาววิ่งหนีไป ยังบันไดอีกฝั่ง ลงไปยังสนามหน้าบ้านทันที“นังมัส แกกล้าหลอกฉันเหรอ ดูสิว่าแกจะหนีพ้นไหม”มัสลินวิ่งลงมาได้ก็หน้ามืด ร่างกายถูกฤทธิ์ของยา ทำให้ล้มลงไปนอนกองกับพื้น หญิงสาวพยายามฝืนพาตัวเองคลานหนี แต่คนเป็นป้าตามมาทัน“ยานี้มันจะทำแกง่วง เพลีย ไม่มีแรง จะทำให้แกนอนนิ่งเป็นผักอยู่สามสี่ชั่วโมง อีกเดี๋ยวยาจะออกฤทธิ์เต็มที่ ตอนนั้นฉันจะให้แกมองดูฉันเผาบ้านของยายแก ให้ไฟมันเผาแกทั้งเป็น ตายเป็นผีอยู่กับยายแกที่บ้านนี้แหละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”แพรพรรณวางแผนมาอย่างดี เตรียมน้ำมันไว้สองแกลลอน ตั้งใจจะเผาบ้านพร้อมกับเผามัสลินให้ตายในกองเพลิง กว่าใครจะรู้หรือมาช่วยทัน มัสลินก็กลายเป็นผีในกองไฟแล้ว แพรพรรณลากแกลลอนน้ำมันสาดไปรอบๆ บ้าน ก่อนจะมาลากร่างของหลานสาวขึ้นข้างบน มัสลินจวนหมดสติ เธอทิ้งตัวถ่วงน้ำหนักไม่ให้แพรพรรณลากไป
ตอนที่ 80. กรรมใดใครก่อ/1หญิงสาวมองไปรอบๆ ก่อนจะเจอถังพลาสติกใบหนึ่งวางอยู่บนพื้น จึงเดินไปหยิบมาแล้วเอาถังใบนั้นครอบต้นว่านไว้ มีเหตุผลบางอย่างที่เธอต้องทำแบบนั้น“มัส มาแล้วเหรอ...”แพรพรรณเดินมาเกาะบันได ทักทายหลานสาว สภาพของนางตอนนี้ไม่ต่างจากซากศพ ผอมแห้ง จนใบหน้าที่เคยอวบอูมตอบลง ผิวก็หมองคล้ำ มีเพียงแววตาแข็งกร้าว“ลงมาเดินเล่นหรือคะ ถึงได้ชวนมัสมาที่นี่”มัสลินชวนคุย มองสภาพป้าด้วยสายตาเวทนา อาการป่วยของท่านคงจะหนักมาก ถึงทำให้ทรุดโทรมไม่มีราศีแบบนี้“ขึ้นมาบนเรือนสิ ป้าทำน้ำกระเจี๊ยบของชอบของมัสไว้ให้”มัสลินเดินขึ้นไปหาผู้เป็นป้าอย่างว่าง่าย ไม่ได้สังเกตเห็นแววตาไหววูบของอีกฝ่ายที่มองมา แพรพรรณเดินนำเข้าไปยังลานบ้าน ที่นั่งมีตั่งให้นั่งเล่น บนโต๊ะเล็กวางเหยือกใส่น้ำกระเจี๊ยบสีแดงเข้มไว้ มีแก้วสองใบวางข้างๆ“มาเหนื่อยๆ กินน้ำจะได้ชื่นใจ”แพรพรรณหยิบแก้วมารินน้ำกระเจี๊ยบส่งให้หลานสาว ก่อนจะรินอีกแก้วให้ตัวเอง ยกขึ้นดื่มก่อนทำท่าสดชื่น มัสลินจึงยกแก้วขึ้นดื่มตาม นิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อน้ำมีความขมเฝื่อนติดปลายลิ้น จึงจิบไปแค่อึกเดียวแล้ววางลง“คุณป้าเป็นยังไงบ้างคะ” มัสลินถามไถ่