ตอนที่ 57. ดั่งสายธารไหลรินผ่านหัวใจ/4

ตอนที่ 57. ดั่งสายธารไหลรินผ่านหัวใจ/4

“เรื่องบางอย่างถ้ามันเจ็บปวดมากนัก คุณก็ควรจะลืมมันไปเสีย” เขาดึงร่างงามมากอดไว้

มัสลินส่ายหน้า “บางเรื่องมันลืมไม่ลง ทั้งที่มันเจ็บปวดเหลือเกิน แต่เวลานึกถึงในความเจ็บปวดก็มีความทรงจำบางอย่าง ที่ไม่อาจลืมได้”

หญิงสาวเหมือนพวกเสพติดความเจ็บปวด รู้ว่าเจ็บแต่ก็ไม่ยอมเลิกจำ

“ต่างกับผม อุบัติเหตุทำให้ผมลืมอะไรไปหลายสิ่ง ผมเคยรักผู้หญิงคนหนึ่งมาก แต่ผมก็ลืมเธอเหลือเพียงภาพถ่ายกับเรื่องราวจากการบอกเล่าของคนอื่น แต่ผมกลับจำความรักที่มีต่อเธอไม่ได้”

กริชเปิดเผยเรื่องราวของเขาให้เธอรับรู้ มัสลินนิ่งไปหัวใจเจ็บแปลบเหมือนมีมีดโกนที่มองไม่เห็นกรีดลงมา ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมต้องเจ็บปวดเมื่อรู้ว่ากริชเคยรักผู้หญิงคนอื่น

“เธอเป็นใครคะ” มัสลินถามเสียงแผ่ว

“เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่โตมาพร้อมกับผม คุณแม่รับเธอมาอุปการะ พอโตขึ้นมาเธอก็แต่งงานกับพี่ชายของผม และประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไป ดูเหมือนจะมีแค่นั้นที่ผมรับรู้เรื่องของเธอ”

เรื่องราวของวลัยลดาถูกบอกเล่าผ่านทางกันต์พี่ชายของเขา กริชรับรู้แต่ไม่มีความทรงจำหรือความรู้สึกใดใดต่อวลัยลดาอีก ทว่าเขากลับมีภาพของผู้หญิงคนห